Genera Filicum, ab antiquioribus plane neglecta, a systematicis praeteriti aevi inconsiderate, negligenterque tractata, ad principia certa reducere primus conatus est Linnaeus. Raius ut videtur nomina, ne dicam consulta patrum (non omnia possumus omnes) incogitans servavit. Tournefortius, magis aliquantulum huic rei deditus, quo scopum suum egregium rite absolvat, filices, sicut alia sibi nota vegetabilia omnia, ad genera propria methodice referre voluit; sed characteres suos, vagos plerumque & lubricos, e figura frondis sumptos, minus feliciter scripsit. Vestigiis ejus omnino institit Plumierius, qui filices transatlanticas numerosissimas cum Botanicis Europaeis communicavit, denominationibusque Tournefortianis accomodavit. Alios recensere praetermitto.
Linnaeus, de characteribus vegetabilium genericis e fructificatione solummodo desumendis semper solicitus, consilium hoc, viro tam sapienti vere dignissimum, in editione prima Generum Plantarum anno 1737 typis evulgata, apprime secutus est, plantarum cohortes plurimas exhibens,
quas talibus organis gaudere ne quidem ullus antea botanicus somniaverat; inter alias, Filices Dorsiferae in agmine bene instructo, primum nobis in hoc opere occurrunt.
Cum vero in hisce vegetabilibus structura fructificationis minus clare quam in plurimis aliis intellecta patuit, partibus essentialibus florum, staminibus nempe & pistillis, omnino, sicut hodie, ignotis, magnus ille systematis sexualis auctor familiis obscuris Filicum, nequaquam ex harum ope, suam cuique differentiam dare obnixus est. Eo usque autem sibi usui fuit, quod sine dubio ubinam hae partes fructificationis fuerint, fuerint modo (& revera esse ex analogia certissima existimabat) posset dicere; & quod ad fructum attinet, ad quem formandum caeterae partes fructificationis omnino accomodantur, structura jampridem bene cognita fuit. Neque hujusce rei cognitio difficultati, de qua loquor, satis obveniebat; quippe fructus Filicum Dorsiferarum in omnibus fere idem est, adeo ut ex hoc vel sapientissimus genericam differentiam nequit extundere. Linnaeus ergo ad principia, quae in aliis classibus quasi a dogmatibus Philosophorum abhorrentia omnino repudiaverat, situm nempe fructificationis, atque aggregatam ejus figuram, necessitate quadam coactus, recurrit. Hisce principiis fundantur genera sex illa Filicum Dorsiferarum, quae in prima Gen. Plant. editione meminit, vid:
Pteris. Fructificationes in lineam, subtus cingentem marginem folii, digestae.
Lonchitis. Fructif. in lineolas, sinubus folii subjectas, lunulatas, dispositae.
Adiantum. Fructif. in maculas ovales, apicibus foliorum reflexis subjectas, congestae.
Asplenium. Fructif. in lineas rectas, disco folii subjectas, dispositae.
Polypodium. Fructif. in puncta subrotunda, per discum folii aversum, distributae.
Acrosticum. Fructif. per totum discum pronum folii accumulatae in unum acervum.
In secunda ejusdem operis editione, L. Bat. 1742, duo alia genera prioribus adduntur, nempe Hemionitis. Fructif. in lineis coëuntibus, se intersecantibus, vel ramosis.
Trichomanes. Calyx turbinatus, solitarius, erectus, ex ipso margine folii. Stylus setaceus capsulam terminans.
In harum posteriore describenda phraseologiam vir optimus variat; neque tamen, meo sane judicio, in melius mutatur; nam neque ratione satis probata verba haec intulit, stylus nempe & capsula.
Quinta editio, Gen. Plant. Holmiae 1754, unum aliud genus filicum continet, Blechnum scilicet; Fructif. dispositae in lineas costae folii parallelas, & approximatas.
Aliorum etiam generum dispositio paululum mutatur.
In editione sexta, ultima cui Linnaeus operam navavit, nequid novi est, neque ullum ejus, quod hanc rem illustret, manuscriptum adhuc reperi.
Editores, imitatoresque operum Linnaei omnes, genera filicum mutare nescii, intacta reliquerunt. Insignissimus solummodo Schreberus, nova sua editione Gen. Plant. Francof. 1791 vol. 2, duo nova genera, Marattia, & Coenopteris, ex aliis auctoribus excerpta, protulit, & unicum porro, quod
sibi novum visum est, Meniscium addidit insuper. Omnia haec genera mox dicenda sunt.
Neque quae de characteribus filicum genericis formandis quidam Linnaei contemporanei fecerunt, in hoc loco licet praetermittere.
Imprimis, Adanson in suo opere Familles des plantes, Paris 1763, vol. 2, p. 20, involucrum animadvertit, quod & Gleditsch in suo syst. Plant. Berolin. 1764; sed in paucis admodum filicum generibus hoc membrum adesse observaverunt, & in observationibus quibusdam quas adjecerunt, in erroris quoddam inciderunt, e. g. in Pteride Linn. (Thelypteride Adansonii, Circinale Gleditschii), ille involucrum univalve esse, & in formam imbricis, vel tegulae structum bene monuit; hic autem omnino deesse affirmavit. Ambo rite monent Asplenio Scolopendrio involucrum bivalve adesse, sed de forma hujusce membranae in Blechno, Hemionitide, & Lonchitide ne verbum quidem. Genera, quae Linnaeus struxit, immutaverunt prorsus, sed principiorum certorum nescii, omnia in pejus verterunt, & quod ad nomenclaturam spectat, omni principio, omni auctoritati contrarii grassati sunt. Porro uterque annulum illum elasticum, qui filicum capsulas constringit; observaverunt, sed longe errat hic, vel ille cum Polypodium vulgare hoc praeditum esse negat. In hac re hallucinationem Tournefortii nimis temere insecuti; at errorem ejus facile evitassent, capsulam inspexissent modo. Scopoli in Flora sua carniolica ex illorum monitionibus sibi profuit. Illustriss. Hallerus, & plerique alii scriptores Linnaeanas differentias acceperunt, parvas quasdam
variationes in speciebus distribuendis, tum in in nomenclatura rite ordinanda, pro re nata admittentes. Neque sane ultra Linnaeanos fines opus est quemquam progredi. Verumtamen illi, quels melior fortuna novas exoticas filices obtulit, jampridem in animo habuerunt, quam difficile est omnes ad familias Linnaei referre; & simul, quod difficilius, novas formare, nova charactere dignoscendas. Anno 1786 Illustr. Josephus Banks Baronettus, me suadente, plurimas filices raras quidem & curiosas, fructificatione jam instante, celeberrimo Hedwigio transmisit, haud sine spe quod vir acutissimus & huic ordini cryptogamico lucem, quam caeteris ante hoc obscura nocte pressis, daret. Opus susceperit necne incertum est.
Cum ex amplo Linnaei filii herbaria, tum ex donis cel. Banks, necnon amicorum quorumdam aliorum, filices perplurimas accepi, omnino necesse esse duxi novam methodum experiri, quo acceptas ad normas, quoad potui, certas redigam. Ut tentamen hoc omni numero absolutum reddam, omnem speciem, in quam inciderim, probe examinavi, priusquam fundamenti quidquam locare ausus sim. Tum etiam amicos hujusce rei peritissimos adivi, Dom. Dryandrum nempe & T. F. Forsterum juniorem.
Involucrum vel fructificationis tegimen summo usui in generibus determinandis mihi visum est, & praecipue latus, ex quo ruptura involucri ortum ducit, & rumpendi modus.
Involucrum sane est membranae quoddam, & fructificationem omnis fere filicis adhuc immaturam obtegit. Initium capit modo a margine, saepius a nervo, vel a vena frondis. Nec fas est, si genera naturalia satis perspecta habere
velimus, omittere observare, num membrana, & fructificatio quam obtegit, sint respectu nervi sive venae, terminales aut laterales. Involucrum firme huic lateri frondis adhaeret, illi vero adpressum, sive levissimo quodam tactu obstrictum; haud tamen quin & hac etiam parte aër omnino excludatur, adeo ut quacumque ratione impregnatio florum absolvatur, quasi in tenebris sub hac membrana res tacite agatur, neque opem alterius cujusquam poscit. Membrana enim omnia fide amplectitur, fovetque, dum pericarpia, jamjam matura, semina sua valent projicere; & quod haec organa vera semina propellunt, ex multorum philosophorum experimentis patet.
Res, quae in hoc involucro membranaceo praecipue notanda est, directionem sive modum, quo se rumpit, spectat. Num externe (sive ad marginem frondis) an interne (sive ad latus, quod ad costam sive nervum frondis, vel frondis laciniae) vergit. Huic rei nemo ante me advertit animum. At sane summo usui est in generibus naturalibus determinandis, cum in omni specie sit constans; tum in filicibus, quae quoad habitum, & caeteras res consentiunt, semper eadem est. Porro tantum abest quod Linnaei genera turbet aut diruat, ut potius augeat, & characteres suos confirmet; tum perraro occurrit species, quae de sede sua a Linnaeo data depellatur inquilina. Neque haec dico quasi characteres Linnaeanos supervacaneos haberi vellem; e contrario, hos omnes strenuus retineo, at pace viri illustrissimi differentias de involucro desumptas liceat addere, quo genera sua priora firmiori stent talo, & ut principiis veris characteres novorum generum rite determinentur.
In praesentia filices, quae dorsiferae dicuntur, i. e. quae fructificationem in dorso frondis gerunt, & has solum in animo est tractare. Itaque non solum illas plantas cryptogamicas, quas Prof. Schreberus in nova editione Gen. Plant. Linnaei sub nomine Miscellaneae conclusit, sciens praetermisi, verum etiam Ophioglossum, Osmundam, & Onocleam. Haec ultima sane istis filicibus a doctissimo Professore conscribitur, quae capsula annulata gaudent, sed perperam. At observationibus ejus, in Ophioglossum, & Osmundam, nemo est, qui non assentiatur.
Veniamus ergo ad methodicam distributionem generum filicum dorsiferarum, legibus antea datis caute obsequentes. Has alio tempore fusius illustrabimus; verum enimvero haec omnia, quae jam proferre ausus sum, quasi adumbrationem rei, aliis doctioribus mox augendam, corrigendam haberi volo.
filices dorsiferae
Char. Essentialis. Fructificationes frondosae, in pagina inferiore, aliquando marginales.
SECTIO 1.ma Annulatae.
Char. Essent. Capsulae pedicellatae, bivalves, uniloculares, annulo articulato elastico cinctae.
Fructificationes involucro membranaceo plerumque tectae.
1. ACROSTICHUM Linn. Fructificationes maculam amorpham, continuam, discum fere totum occupantem, formantes.
Involucrum. Nullum, nisi squamulae, vel pili capsulis interstincti.
obs. In hoc genere capsulae, adhuc tenerrimae, plerumque tenui pubescentia fota jacent; aliquando squamis membranaceis minutis interseruntur, quae ambo forsan involucri vicem gerunt.
Exempl. Generis. Acrostichum aureum Linn.
.... latifolium. Swartz. Prod. 128
.... villosum Swartz. Prod. 128.
Osmunda peltata ejusd. 127.
2. POLYPODIUM Linn. Fructificationes in punctis subrotundis, sparsis, non marginalibus.
Involucrum umbilicatum, undique fere dehiscens.
obs. Polypodium vulgare, quod hujusce generis species primaria habenda est, ne quid involucri prae se ferre visum est. Capsularum coacervationes se se tenerrimas adhuc, ex ipsa frondis substantia nudas protrudunt. Cum vero hoc huic speciei omnino peculiare est, vix inde ratio habeatur cur hanc a caeteris revera Polypodiis temere distrahamus. Meliori sane ratione, istas, quarum involucrum vere umbilicatum est, & in orbem ductum, & aequaliter at omni parte se se rumpit, ab illis, quarum involucrum dimidiatum, sive reniforme est, liceat (praesertim cum in animo tenemus quot species hoc genus complectitur) seorsim positas separare. Sed fines utriusque ordinis tam parvo usi sunt discrimine, & tam difficiles sunt determinari verbis, ut omnino
tutius sit, dum horum scientia in majus proferatur, genus, prout jamjam receptum fuerit, servare.
Ex. Gen. (Involucro obsoleto) Polypodium vulgare Linn.
(Invol. umbilicato) .... trifoliatum ejusd.
(Invol. subreniforme) .... filix mas ejusd.
&.... marginale ejusd.
(Invol. semilunare ) ..... filix faemina ejusd. anne ad DAREAM removenda ?
3. ASPLENIUM Linn. Fructif. in lineolis sparsis.
Involucrum e vena lateraliter ortum ducens interius (i. e. costam versus) dehiscens.
Exempl. Gener. Asplenium Hemionitis Linn.
...... monanthemum ejusd.
4. DAREA Juss. Gen. 15. Fructif. in lineolis sparsis.
Involucrum e vena lateraliter ortum ducens, exterius (i. e. marginem versus.) dehiscens.
Confer. Smith. Pl. Ic. t. 50.
Exempl. Gener. Caenopteris furcata Bergii in Act. Petrop. ann. 1782.
..... rutaefolia ejusd.
..... vivipara ejusd.
..... rhizophylla Smith. Plant. Ic. t. 50. (habitat in Hispaniola).
Asplenium cicutarium Swartz Prod. 130.
..... flaccidum Forst. Prod. 80.
5. HEMIONITIS Linn. Fructif. in lineolis sparsis, decussantibus, geminis, venae approximatis.
Involucra e vena ortum ducentia, utrinque exterius dehiscentia.
confer. Fig. 1.
Exempl. Gener. Hemionitis lanceolata Linn.
.... palmata ejusd.
Asplenium plantagineum ejusd.
.... grandifolium Swartz. Prod. 130
Meniscium Schreb. Gen. Pl. 757?
6. SCOLOPENDRIUM Fructif. in lineolis sparsis, geminis, interveniis.
Involucra superficiaria, sibi invicem longitudinaliter incumbentia, sutura longitudinali dehiscentia.
confer. Fig. 2.
obs. Character hujusce generis, Hemionitidis characteri contrarius admodum. Utrumque satis ab Asplenio distinctum, neque ullo modo cum hoc confundi debet.
Termino involucrum superficiarium intelligi velim involucrum quod a superficie sive disco frondis ortum capit, nec a margine aut nervo. Venula plerumque comitatur.
Exempl. Gener. Asplenium Scolopendrium Linn.
.... Ceterach ejusd.?
vix aliam speciem inveni.
7. BLECHNUM Linn. Fructif. in lineis longitudinalibus, continuis, costae adjacentibus.
Involucrum superficiarium, continuum, costam versus dehiscens.
Exempl. Gener. Blechnum occidentale Linn.
...... australe ejusd.
Osmunda spicant ejusd.
8. WOODWARDIA Fructif. in punctis oblongis, distinctis, serialibus, costae adjacentibus.
Involucra superficiaria, fornicata, costam versus dehiscentia.
confer. Fig. 3.
obs. Amicissimus Thomas Jenkinson WOODWARD L. L. B. Soc. Linn. sodalis, observationibus variis, dissertationibusque de stirpibus anglicanis praeclarus, vir summae fidei atque ingenii, hoc genus optime meruit.
Exempl. Gener. Species mihi notae sunt sequentes tantum.
1. W. augustifolia, fronde pinnata: pinnis linearibus acutis, integerrimis. Habitat in Pensylvania. Ex amicissimo viro D. Georgio Staunton Baronetto habui.
2. W. japonica, fronde pinnata: pinnis pinnatifidis, nervo nudo: lobis obtusis, serratis, stipite squamoso. Blechnum japonicum. Thunb. Jap. 333. t. 35. Linn. suppl. 445.
Obs. In exemplari ab ipso Thunbergio misso, stipes squamosus & scaber est, neque glaber, ut in Flo. Japonica traditur.
Habitat in Japonia Thunberg.
3. W. virginica, fronde pinnata, pinnis pinnatifidis, nervo utrinque fructificante: lobis obtusis serrulatis, stipite glabro.
Blechnum virginicum. Linn. Mant. 307. Ait. hort. Kew. V. 3. 460.
Filix mas vulgari similis, pinnulis amplioribus planis, nec crenatis, virginiana. Pluk. Phyt. t. 179. f. 2. male
Habitat in Virginia.
4. W. radicans, fronde pinnata: pinnis pinnatifidis nervo nudo: lobis acutis, serratis, stipite glabro.
Blechnum radicans. Linn. Mant. 307. (excluso syn. Pluk.) Ait. Hort. Kew. V. 3. 460.
Filix italica non ramosa maxima, glabra, Polypodii folio, gallas ferens, D. Michelii. Til. Pis. 62. t. 24.
Habitat in Maderae rimis rupium profundis, argillaceis, Koenig; in Amalphii & Cerasii valle inter Chartariam & Ferraram, Tilli; in Lusitania, Edoardus Whittaker Gray M. D.
9. PTERIS Linn. Fructif. in linea marginali, continua.
Involucrum e margine ipsius frondis inflexo, continuum, interius dehiscens.
Exempl. Gener. Pteris grandifolia Linn.
.... vittata ejusd.
.... cretica ejusd.
.... aquilina ejusd.
Huc forsitan spectant Acrostichum septentrionale, atque australe Linn. ut & australe
Vahlii Symb. 1. t. 25., quae A. radiatum a Koenigio melius appellatur.
10. LINDSAEA Dryandri (inedit.) Fructif. in linea continua, a margine parum remota.
Involucrum superficiarium, continuum, exterius dehiscens.
confer. Fig. 4.
Exempl. Gener. Adiantum guianense Aubl. Guian. t. 365.
...... sagittatum ejusd. t. 366.
...... strictum Swartz Prod. 135.
11. VITTARIA Fructif. in linea marginali continua.
Involucrum duplex, continuum; alterum superficiarium, exterius dehiscens; aliud e margine ipsius frondis, inflexo, interius dehiscens.
confer. Fig. 5.
Exempl. Gener. Pteris lineata Linn.
Unica species, ni fallor, inter filices adhuc inventas.
12. LONCHITIS Linn. Fructif. in lineolis, sinubus frondis geminatim subjectis, lunulatis.
Involucra e margine ipsius frondis inflexa, interius dehiscentia.
obs. Genus habitu affine Pteridi, charactere Adianto. L. pedata Linn. & L. adscentionis Forst. Pterides sont.
Exempl. Gener. Lonchitis hirsuta Linn.
...... aurita ejusd.
13. ADIANTUM Linn. Fructif. in punctis subrotundis, marginalibus, distinctis.
Involucra squamiformia, e margine ipsius frondis inflexo, distincta, interius dehiscentia.
Exempl. Gener. Adiantum Capillus-Veneris Linn.
...... triphyllum Smith Pl. Ic. t. 74.
14. DAVALLIA Fructif. in punctis subrotundis, submarginalibus, distinctis.
Involucra squamiformia, superficiaria, distincta, exterius dehiscentia.
confer. Fig. 6.
obs. Fructificationes respectu venarum semper terminales sunt, nequaquam laterales. Genus gaudet habitu firmiori, nitido concinno, neque tenero membranaceo, dilatato Trichomanis & Adianti.
Botanico indefesso atque acutissimo, charactere amabili, ut & scientia claro, Edmundo DAVALL, Soc. Linn. Sod. Urbae apud Helvetos degenti, novum hoc genus lubentissime dicavi.
Exempl. Gener.
1. D. canariensis, fronde tripartita alternatim supradecomposita: lacinulis lanceolatis unifloris.
Trichomanes canariense Linn.
Habitat in canariis, Lusitania, ad latera montium. Loëfling, Herb. Linn.
2. D. chinensis, fronde alternatim tripinnata: lacinulis cuneiformibus obtusis subbifloris.
Trichomanes chinense Linn.
Habitat in China.
3. D. clavata, fronde alternatim decomposita: lacinulis linearicuneiformibus obtusis unifloris.
Adiantum clavatum Linn.
Habitat in Insulis Indiae Occidentalis.
4. D. aculeata, fronde supradecomposita: lacinulis cuneiformibus obtusis palmato-lobatis multifloris, rachi flexuosa aculeata.
Adiantum aculeatum Linn.
Habitat in Jamaica & Hispaniola.
5. D. pedata, fronde quinquangula trifida pinnatifida: laciniis apice multifloris.
Adiantum repens Linn. suppl. 446.
Habitat in Insula Mauritii.
Obs. Omnes fere species gaudent surculis repentibus squamosis, nomen hujus triviale, a Linnaeo filio datum, necesse itaque mutandum est.
6. D. falcata, fronde pinnata: pinnis lanceolatis subfalcatis undulatis multifloris basi inaequaliter cordatis.
Lonchitis glabra minor. Plum. fil. 48., t. 63.
Habitat ad rivulos, & in sylvis Antillinarum insularum. Plumier. in Herb. Linn. absque nomine aut loco.
7. D. pectinata, fronde lanceolata pectinato-pinnatifida: laciniis obtusis undulatis multifloris; infimis auriculatis semipinnatisve.
Habitat in India Orientali, D. Hurloch 1786. eandem forte in Otaheite legit Nelson. H. Banks.
8. D. heterophylla, frondibus sterilibus simplicissimis
ovato-lanceolatis acutis integerrimis; fertilibus lineari-lanceolatis sinuatis multifloris.
Habitat in India orientali, Nicobar, Sumatra; ex herb. Banks. habui.
15. DICKSONIA. L'Heritier. Fructif. in punctis subrotundis, marginalibus, distinctis, prominentibus.
Involucrum duplex; alterum superficiarium, exterius dehiscens; aliud e margine ipsius frondis inflexo, alterum amplectens, interius dehiscens.
confer. Fig. 7.
obs. Habitus Davalliae.
Exempl. Gener. Dicksonia arborescens, Ait. Hort. Hew. V. 3. 469.
...... culcita ibid.
16. CYATHEA. Fructif. sparsae, subrotundae, calyci hemisphaerico, apice dehiscenti absque operculo, insidentes.
confer. Plum. Fil. t. 2.
Exempl. Gener.
1. C. horrida, caudice aculeato, fronde bipinnata, pinnatifida: laciniis acuminatis, apice serratis, marginem versus floriferis, basi venis anastomosantibus.
Polypodium horridum Linn. Ip. Pl. 1554.
Habitat in Hispaniola & Jamaica.
2. C. multiflora, caudice... fronde bipinnata pinnatifida: laciniis obtusis serratis; rachi alata, floribus sparsis; calyce lacero.
Habitat in Jamaica; ex herb. Banks.
3. C. arborea, caudice arboreo squamoso fronde bipinnata: pinnulis sessilibus serratis basi multifloris, calyce integerrimo.
Polypodium arboreum Linn.
Habitat in Jamaica, Everardus Home.
4. C. capensis fronde tripinnata: pinnulis sessilibus acutis serratis basi unifloris, calyce lacero.
Polypodium capense Linn. suppl. 445.
Habitat ad Cap. bonae spei, Sparrmann.
5. C. fragilis, fronde bipinnata pinnatifida: laciniis obovatis incisis; rachi alata, floribus sparsis; calyce lacero.
Polypodium fragile Linn.
Habitat in Europae rupibus umbrosis humidis.
6. C. montana, fronde trifida bipinnata pinnatifida: laciniis subfalcatis apice dentatis; rachi alata, floribus sparsis; calyce lacero.
Polypodium montanum Allion. Ped. n. 2410.
Habitat in Alpibus Europae.
Obs. Ejusdem generis mihi videtur Polypodium alpinum Jacq. Coll. V. 2. 271. cum specimina ex amicissimo Jacquino filio mecum communicata; minus bene cum descriptione Cl. Wulfeni, quoad fructificationis tegmentum, concordent; nec tamen haec satis perfecta, adeo ut ad quod genus amandanda sint certe sciam.
17. TRICHOMANES. Linn. Fructif. margini frondis insertae, distinctae.
Involucra urceolata, monophylla, exterius hiantia.
Columellae exsertae, pistilliformes.
confer. Plum. Fil. t. 86.
obs. Habitus membranaceus, semipellucidus.
Ex. Gen. Trichomanes crispum Linn.
...... scandens ejusd.
...... pusillum Swartz. Prod. 136.
...... reptans ejusd.
...... lucens ejusd.
...... rigidum ejusd.
18. HYMENOPHYLLUM. Fructif. margini frondis insertae, distinctae.
Involucra bivalvia, planiuscula, recta, exterius hiantia.
Columellae inclusae.
confer. Fig. 8.
obs. Habitus Trichomanis.
Ex. Gen. Trichomanes tunbridgense Linn.
...... asplenoides Swartz. Prod.
...... fucoides ejusd.
...... ciliatum ejusd.
...... lineare ejusd.
...... undulatum ejusd.
...... polyanthos ejusd.
...... clavatum ejusd.
Etiam Adiantum decurrens Jacq. Coll. V. 2. 103, t. 2, f. 1, 2, sed in hac specie columella mihi videtur exserta.
19. SCHIZAEA. Fructif. in appendiculo frondis, ejusdemque dorsum tegentes.
Involucra e marginibus appendiculi inflexis, continuis.
confer. Fig. 9.
obs. Genus habitu distinctissimum, charactere obscurum. Nomen a σκιξω, findo.
Ex. Gen. Acrostichum pectinatum Linn.
...... dichotomum ejusd.
...... elegans Vahl. Symbol. 2., t. 50.
?..... spicatum Linn. Smith. Pl. Ic. t. 49.
SECTIO 2.da Thecatae.
Char. Essent. Capsulae sessiles, per foramina dehiscentes, absque annulo, nudae.
20. GLEICHENIA. Capsulae triloculares, trivalves; dissepimenta e medio valvularum.
confer. Fig. 10.
obs. In memoriam Illustr. Gulielmi Friderici Baronis de Gleichen, observationum microscopicarum in genitalia plantarum auctoris.
Exempl. Gen.
1. Gleichenia polypodioides, unica species adhuc detecta.
Onoclea polypodioides Linn. Mant. 306.
Habitat ad Cap. bonae spei.
21. MARATTIA. Swartz. Capsulae ovales, superne longitudinaliter dehiscentes; loculis utrinque pluribus.
Ex. Gen. Marattia alata Swartz. Prod. 128. Sm. Pl. Jc. t. 46.
..... laevis Sm. Pl. Jc. t. 47.
..... fraxinea ibid. t. 48.
22. DANAEA. Capsulae uniloculares extus porro dehiscentes, duplici serie aggregatae.
confer. Fig. 11.
obs. Nomen dedi in honorem amici, & fautoris maxime colendi, Bot. Prof. J. Petri Mariae DANA, cujus nomine stirpem, quae mihi videtur Ligustici species, jamjam condecoravit Illustr. Allionius.
Capsulae venulis insident.
Exempl. Gener.
1. D. nodosa, rachi subsimplici, foliolis acuminatis, subintegerrimis, ad marginem usque capsuliferis, stipulis acutis.
Asphenium nodosum Linn.
Lingua cervina nodosa major, Plum. Fil. 90, t. 108.
Habitat in Jamaica, Hispaniola, Martinica, locis humidis umbrosis. In Herb. Linn.
2. D. alata, rachi apice alata, foliolis serrulatis prope marginem nudis, stipulis obtusis, erosis.
Lingua cervina nodosa minor, Plum. Fil. 91., t. 109.
Habitat in Martinica, Plumier. in herb. Linn.
EXPLICATIO TABULAE
Fig. 1. Hemionitis plantaginea.
a. Portio frondis, magn. nat.
b. Fructificatio aucta.
c. Annuli capsularum.
Fig. 2. Scolopendrium vulgare.
Portio frondis magn. nat., cum fructif. in situ, involucris jam diruptis.
Fig. 3. Woodwardia radicans.
d. Pinnula.
e. Portio ejusdem aucta.
f. Involucrum.
Fig. 4. Lindsaea, forte nova species.
g. Pinna.
h. Portio ejusdem aucta.
i. Involucrum.
k. Capsularum coacervatio.
Fig. 5. Vittaria lineata.
l. Portio frondis.
m. Portio aucta.
n. Involucra.
Fig. 6. Davallia canariensis.
o. Pinnula.
p. Eadem aucta.
q. Involucrum.
Fig. 7. Dicksonia arborescens.
r. Pinnula.
s. Fructif. aucta.
t. Involucrum interius.
u. Invol. exterius.
Fig. 8. Hymenophyllum, nova species?
v. Portio frondis.
w. Pars ejusdem aucta.
x. Fructif. in statu naturali.
y. Involucrum arte expansum.
z. Capsulae.
Fig. 9. Schizaea dichotoma.
aa. Apex frondis fructificantis.
bb. Aucta.
cc. Involucr.
Fig. 10. Gleichenia polypodioides.
dd. Portio pinnae.
ee. Lacinia aucta.
ff. Capsulae apertura.
Fig. 11. Danaea nodosa.
gg. Portio pinnae.
hh. Capsularum congeries aucta.
ii. Ejusdem interna structura.
