Title: Vitruvii De architectura libri decem
Author: Vitruvius Pollio
Contributor: Marcus Cetius Faventinus
Editor: Valentin Rose
Release date: April 20, 2016 [eBook #51812]
Most recently updated: October 23, 2024
Language: Latin
Credits: Produced by Ted Garvin, abi278, Stephen Rowland and the
Online Distributed Proofreading Team at http://www.pgdp.net
Transcriber’s Note: It would be wise to approach this book with a reference guide to Latin scribal abbreviations to hand. The Unicode characters used to render these are not supported by all fonts and may not display correctly. Additionally, there are a number of symbols on pages 232, 263-8, 271, 275-6 that have no Unicode equivalent, in particular those represented here by ◌ and ⊙ (circles of varying numbers of dots); these pages are included as images.
This key may help.
≣ text scratched out, text s̶t̶r̶u̶c̶k̶ ̶t̶h̶r̶o̶u̶g̶h̶ but legible, text ⟦erased⟧, text ⁅written in over an erasure⁆
extra spacing between words is intentional, indicating a missing word or words (lacunae)
[NT] represents NT ligature.
¦ represents a broken forward slash (/) indicating separation of two words written as one.
With reference to the MUFI Character Recommendation:
The character ᷑ (U+1DD1 COMBINING UR ABOVE, passim as t᷑) represents U+F153 COMBINING ABBREVIATION MARK SUPERSCRIPT UR ROUND R FORM.
The character ᷎ (U+1DCE COMBINING OGONEK ABOVE, passim as t᷎, r᷎) represents U+F1C8 COMBINING ABBREVIATION MARK ZIGZAG ABOVE CURLY FORM.
The character K (U+212A KELVIN SIGN, page 68 note to line 27) represents U+E8A3 LATIN ABBREVIATION SIGN AUTEM.
In this e-text, page numbers from this edition are given at the head of each page, page numbers from a previous edition in the right margin (in bold), chapter numbers at the start of paragraphs, and line numbers from both editions in the right margin, distinguished e.g. 5 and (5). This may not display well on all devices.
Notes originally split across two pages have been rejoined and placed onto the most relevant page.
For this e-text, the text is given twice: first as printed, with all notes and apparatus, and then as text alone.
VITRUVII
DE ARCHITECTURA
LIBRI DECEM.
ITERUM EDIDIT
VALENTINUS ROSE.
LIPSIAE
IN AEDIBUS B. G. TEUBNERI
MDCCCXCIX.
LIPSIAE. TYPIS B. G. TEUBNERI
Ut post triginta annos Vitruvium ex meo Müllerique mei († 14. Aug. 1893) apparatu iterum ederem, id non mea effecit voluntas sed editore Lipsiensi postulante (3. I. 1895) imposita quasi necessitas. necessitatem in studium convertit occasio. nam eodem fere temporis momento evenit ut amica manu favente codicis Scletstatensis (de quo a. 1879 A. Giry, Revue de philol. III, 16-18) propter Mappae claviculam tunc in museum Berolinense delati, mox autem Josepho Gény bibliothecario Scletstatensi indulgente in bibliothecam translati amplior notitia suppeteret. quae cum ad ipsum quidem auctoris textum iuvandum nihil, non nihil tamen faceret ad illustranda textus traditi fata, prioris editionis supplementum praestare videbatur delectabile. parum quidem codex ille antiquus est (saeculi X vergentis), immo magistrali saeculi licentia multo magis etiam ut emendatus ita deformatus, quam aut Leidensis aut (unde[1] reliqui) Pithoeanus, qui propaginis Harleianae testes sunt antiquissimi, id tamen peculiare habet quod licet ad Harleiani codicis exemplar et ipse sit descriptus, proprio tamen conatu quamvis desultorio nec ultra fere primum librum pro medii aevi more pertinaci ad alterius stirpis exemplar ipso quidem codice Gudiano antiquius correctus est, non in margine tantum, et inter scribendum radendo, sed in ipsa statim prima scriptione. etenim quod primum promptumque alterius generis indicium olim (praef. p. VI) quaerenti fore videbatur, in[iv] textu ipso sine ullo rasurae vestigio habet verba quae post ipsum statim operis initium in codice antiquissimo (H saec. IX2) praetermissa sunt, reliqua autem quae solus servavit Gudianus (saec. XI1), aeque omnia desiderantur, nisi quod in eodem fere primo libro parvula quaedam verbis iam scriptis ipse superaddidit, utriusque generis a librariis postea confusi quasi princeps quoddam praebens specimen. hoc autem conscriptum est sex librariorum (sicut octo Leidense) invicem aut scribentium aut corrigentium festinanti diligentia. qui Germani certe omnes (ut is qui plumbo solummodo vel graphio impresso passim nonnulla notavit et supra p. 58, 6 “carpinus” adscripsit “haginbuocha”) non solum ad exemplaria correxerunt sed ex proprio captu multa et ad saeculi consuetudinem. atque similiter post egit qui et ipsum Scletstatense exemplar adhibuisse deprehenditur corrector codicis Gudiani, qui vice versa lectiones Harleianas infersit stirpi Gudianae.
Utrumque vero librorum genus (H et G) ad codicem Fuldensem (praef. p. IV. VI. cf. de catalogo saec. XVI N. Kindlinger, Katalog und Nachrichten von der … Bibliothek in Fulda Lpz. 1812 p. 80 sub IX, 3, 14: de antiquo enim indice ex codice Vat. Pal. 1877 imperfecte edito non habeo quod referam) redire credo in Germania antiquissimum et ad “scoticae scripturae” quam qui ex eo produnt “inexperientiam”[2], ita quidem ut ipsi[v] Fuldensi quibus praestat ea debeat Gudiani pater, lacunas Harleianus Reginberto atque exemplari quod vel “scripsit vel scribere fecit” Augiensi (inter a. 838-842 s. G. Becker Cat. ant. 9, 5), quo postea etiam usus est Hermannus Contractus monachus Augiensis in ipsa Augia mortuus a. 1054 (cf. ad p. 232, 10). in Augia enim descriptum fuisse Vitruvii exemplar illud quod in monasterium S. Pantaleonis (a. 964 conditum) translatum Coloniae legebat qui paginae vacuae iuxta crucis figuram (f. 145b) nomen inscripsit “Goderamnus propositus” eiusdem monasterii, hoc indicare videtur codicis nunc foliis quibusdam truncati[3] appendicula atque “sumpta ex phisicis probamenta” illa aeque truncata, quae ad Augiensem bibliothecam pertinent et ad Mappae claviculam iam a. 822 ibi servatam (Becker 6, 139), servatam sc. cum alio volumine iuxta collocato (6, 138) “de architectura” sine nomine tradita eadem fortasse ratione qua in codice Scletstatensi, quo utrumque opus eodem volumine coniunctum postea in ipsa Augia repetitum est.[4] istam scilicet appendiculam cuius[vi] in codice Harleiano nunc initium solum extat ab altera manu adscriptum, ex integro tunc codice uno tenore et ab ipsa Vitruvii finiti manu descriptam praebet Leidensis (f. 105a-6a, item Escorialensis f. 84-86 cf. Haenel, Cat. Mst. p. 958) atque eadem excerpta ad finem etiam aucta repetit Scletstatensis. contra Pithoeanus (item qui ex eo Vaticanus) sine nomine auctoris Vitruvio finito addidit Faventinum (qui et ipse bibliothecae Augiensis testis est: Becker 10, 2). Pithoeanus quidem omnium qui ex H ut antiquissimus fuit ita feracissimus. nam ex eo fluxerunt et is ad quem pertinent blc (et qui ex c, h et m) et Vaticanus s. XI, cuius integra nunc uti licuit scripturae collatione ab Augusto Wilmanns olim facta[5], et (ex quo Parisiensis alter p) Franekeranus (qui nunc est Leuwardiae in bibliotheca Frisiae provinciali no. 51) belle et antique scriptus saec. X2 atque Scletstatensi si non auctoritate, certe aetate compar.[6] Pithoeani autem praeter mea nunc usus sum integra librorum I et X collatione a Friderico Haase († 1867) exemplari editionis Tanchnitianae (Lips. 1836) pridem adscripta.
Antiquos igitur quos superesse scimus Vitruvii codices id est ante saec. XII scriptos, ipse vidi omnes (praeter Vaticanum, de quo supra, et Escorialensem, de quo vid.[vii] praef. p. V: post ea autem quae mea causa olim diligentissime adnotavit F. Jagor a. 1867, de eodem codice relatum est ex schedis G. Loewe anni 1879 in Sitz.-Ber. d. Wiener Ak. ph. h. Kl. 112, 180 et Wiener Stud. 1888/89 IX, 327. X, 168). principes omnium H et G. qui secundas partes agunt, ex uno omnes pendent codice Harleiano P, L, e, praeter S, qui Gudiani patrem novit cum E. reliqui omnes inferioris ordinis sunt et merito negligendi. quorum si origines sciremus, id est si nomina traderentur monasteriorum quibus scripti fuerant, architecturam germanicam lepidissima historia illustraremus. Leidense quidem exemplar monasterii olim fuisse suspicor S. Michaelis Hildenesheimensis, cui primus praepositus fuit Goderamnus ille qui codicem Harleianum (id est Coloniensem) manibus versaverat. etenim ad finem libri quarti (f. 40a) vetus lectoris coaevi manus rudem quandam sed veram imaginem margini appinxit columnae illius aeneae, tunc scilicet novae et spectabilis, quam ad exemplum Traiani factam (scil. inter annos 1001 quo Romae fuerat et quo ecclesia dedicata est 1022) Christo victori iuxta altare erexerat Bernwardus episcopus (993-1022)[7].
Vitruvio, sicut olim, subdidi Faventinum, id est Epitomam, cui nomen auctoris reddidit Iosephus Haupt anno 1871. eius textum contuli cum Anonymi cuiusdam compilatione, qua ex ipso Vitruvii textu tunc vulgari epitoma vetus aucta fuit. hanc scil. unus servavit codex Scletstatensis ad finem non perscriptam, immo remisso labore aut mutilam[viii] aut imperfectam, sicut qua eiusdem librarii manus voluminis initium fecit imperfecta est Mappae clavicula. de hac Anonymi opella nuper retulit S. Krohn a. 1896, de altera autem et recentiore (s. XII) Epitomae editione, quae est “de architectura valde utilis scientia” (cf. praef. p. XII et infra ad Faventini initium) disserendum erit ei qui ipsam edet Claviculam illam summopere memorabilem, id est ei a cuius benevolentia pauca haec praefari exorsus sum, Ludovico Kaemmerer.
Marginibus adscripsi numeros paginarum quae fuerunt editionis prioris (anni 1867) eo consilio ut novae quoque editioni servaretur indicis Nohliani (ab anno 1876) utilitas, quo de Vitruvii sermone ita nituntur recentiorum studia universa (ipsius Nohl, Praun, Oehmichen, Eberhard etc.) ut sine eo non existerent omnino.
Scripsi Berolini 26. Julii 1898 (quae libro impresso nunc relego 14. Junii 1899).
Valentinus Rose.
[1] quod demonstravit apparatus prioris editionis criticus. unum hic exemplum afferam, quod verba p. 149, 24 “et ex intestino opere lacunariis ornatus” quae leguntur in GHLS, ea cum P omittunt fpv(b)l(ch). similiter p. 273, 13. 281, 2 etc.
[2] exemplo utor vitiis ex p (= r) anglosaxonico (e. g. per = res) translato mox in n: natione (?) p. 32, 3. contigrationem G 52, 18. 24. remissionibus 136, 8. spissionibus 194, 13. notatione 219, 27. nostrum 230, 22. notae 255, 14. voluntatem 260, 22. mox in p: pythmo 9, 13. desepti 63, 20. hypetri 96, 22. excepto 167, 5. cf. p pro f: prontibus H 100, 15. porte G 168, 13.—f pro p: confressione H 237, 18.—r pro p: raribus 121, 23. saprinea G 56, 18 etc. etc. de nota anglosax. pro autem in G saepe repetita (explicat suprascripto autem Gc ad p. 155, 1. cf. 69, 22. 201, 6.) v. praef. p. VI (vid. etiam p. 191, 8. 196, 12. 199, 12 etc., pro vero HGc p. 70, 5).—simillimae sunt notae r et s, ut fuerunt in x, vel in ipso H, unde vitia plurima: sed hoc late patet, sicut u = a. alia ratio est vulgaris apud librarios saec. IX confusionis vocalium u = o, a = o, i = e.
[3] folio 158b finitur ultimus quaternio XX, post quem volumen claudunt quattuor folia 159-162. ex prioribus duo quaterniones XIIII et XV septena tantum folia habent, item post f. 108 et 114 singula folia recisa sunt, quae eadem forte causa inutilia essent quam quae pagina versa vacua relicta sunt f. 84b, 103b, 133b, 145b. quem codicem qui et foliorum forma quadrata et paginarum ambitu effigie quadam minuta repetit, etiam numero foliorum aequaret textus Scletstatensis, nisi post f. 116 (quod finitur ed. p. 200, 17 post v. ferum, ut Harl. f. 116 finitur ed. p. 200, 18 post v. dissolvere) in ipso primum folio 117a, ut iterata vice infra, omittendo peccasset. Harleianus enim grandioribus litteris verbisque sine compendio (ex exemplari quidem compendioso) exscriptus latiore spatio utitur. specimen scripturae habes in Catal. of ancient mss. in the British Museum P. II (Lond. 1884) tab. 55.
[4] Scletstatensis codicis pars prior a duobus manibus scripta fuit, quarum altera Claviculae, post prologum et indicem, particulam scripsit (f. 1-12), eadem Faventini textum, quem inceperat, reliquit imperfectum. altera eiusdem Mappae aliaque de coloribus etc. excerpta dedit varia atque confusa tribus foliorum quaternionibus (sign. I-III, f. 13-38) quorum tertii in altera parte, post inserta duo illa folia delineationibus architectonicis destinata, rursus prior manus scripsit excerptum ex Vitruvii libro III (cf. V. Mortet: Bibl. de l’éc. des ch. 1896 p. 289, Revue de phil. 1898 p. 34, aliaque veterum auctorum fragmenta per saecula IX et X celeberrima saepeque obvia, ad Mappam non pertinentia). sequitur altera Excerptorum series (m. 2) usque ad Faventinum (m. 1).—deinde altera eiusdem voluminis parte, sine nomine Incipit prologus de architectura, quo finito ipsius Vitruvii nomen uno loco comparet in rubrica libri primi (ad p. 2, 17). hanc partem alii sex librarii scripserunt.
[5] is codex, propter nitorem scil. exemplaris, multis locis verba auctoris obscura in albo omisit, velut “liacolorum” illud, de quo Nohl, Ind. Vitr. prf. p. III (cf. p. 72).
[6] hunc ad bibliothecam Berolinensem missum inspexi ipse m. Iulio 1898. unde cognovi ex eo ipso descriptum fuisse p, alius autem suaeque ex P originis esse v.
[7] qua comparata manifestum est alienum esse capitulum quod nunc spectatur columnae olim fractae restitutum (cf. tabulam in: Vaterländ. Archiv Jahrg. 1825 Bd. 2 S. 250. Kratz, Dom zu Hildesheim II S. 60 cum tab. 7 fig. 1 et tab. 12 fig. 3. cf. tab. 4 fig. 3.—de Bernwardi studiis chemicis Kratz III, 11 et Pyrgalli carmen apud Leibnitz Scr. Brunsv. II introd. p. 18. Lüntzel, Gesch. der Diöcese u. Stadt Hildesheim, II, 176. cf. Mappae inscr. in cat. Aug. “de efficiendo auro” et ipsius voluminis Scletst. “De chymia Manuscript”). in summa columna erat Christi statua crucifixi quidem, sed sine cruce (Kratz 2, 62), manibus supra pectus complicatis, praeter subligaculum nudi, cum corona spinea et cum ligno suppedaneo.
H = Harleianus mus. Brit. 2767 (saec. IX2) | |||
unde L = Leidensis Voss. lat. fol. 88 (s. X) | |||
et e = Escorialensis III F. 19 (s. X/XI) | |||
et P = (Pithoeanus) Paris. lat 10277 (s. X1) | |||
ex quo is unde | |||
b = Bruxellensis 5253 (s. XI) | |||
l = Leidensis Voss. lat. fol. 107 (s. XI) | |||
c = Cottonianus mus. Brit. Cleop. D 1 (s. XI) | |||
ex quo | |||
h = Harl. mus. Brit. 3859 (s. XI/XII) | |||
[m = Morris. nunc Berolinensis lat. fol. 601 (s. XII)] | |||
f = (Franekeranus) Leuward. 51 (s. X2) | |||
ex quo | |||
p = Paris. lat. 7227 (s. XI/XII) | |||
v = Vaticanus reg. Suec. 1504 (s. XI) | |||
et S = Scletstatensis 1153bis (s. X2) | |||
G = Wolfenbuttelensis Gudianus 69 (s. XI1) | |||
E = (epitomati Vitruvii) Wolfenb. Gudianus 132 (s. X) | |||
itaque in hac editione x mihi est pro codicum omnium consensu = H(S)G(E): de quibus singulis notatur tantum ubi differunt, de reliquis non curandum. |
ad p. 1, 6 lege gubernaren̤tur c (contra dele ad v. 3 gloriarentur ante corr. c).
ad p. 9, 19 l. trigonis G(Lp): tridonis H(Plbch) [in p sc. trigonis est ex fc].
in p. 16, 8 l. occidentem (pro vit. typ. accidentem).
in p. 16, 13 l. vitiantur (quod volueram, cum codd., pro vitiabuntur, quod inmutatum ex textu vulg. ramansit).
ad p. 17, 20 adde (quae excidit) notam compositionis rec.: -nibus G H (Llch).
ad p. 20, 22 excidit nota haec passuum rec.: passus G H(Llch).
ad p. 27, 11 l. ae≣thestę (i. e. aetthestę) ante ras. G.
ad p. 29, 11 et 15 omisi olim, quae recentes viderentur, correcturas codicis H. sunt autem negligenti ductu atque inconsueto supra additae, quas nunc signavi H2 (sicut calamo sine atramento impressas codicis S = S2): (11) ab .ı. adab .k. et (15) ab .lı. ad .n.
ad p. 30, 22 cf. ed. pr. p. VII not.
ad p. 50, 22 add. in(im Gc)pudico G H(Llc).
ad p, 52, 25 l. despectationes G H (non disp.).
p. 52, 24 l. cenaculorum (non coe-): textum Lor. a me correctum cum in officinam dederim, fieri potuit ut remaneret o illud, non (ut p. 150, 12) deletum.
ad p. 55, 14 omisi notam quem (habent): quae H (L, quę Glc).
ad p. 57, 4 l. terreni habens G H (habentes Gc), ubi delevi habens.
ad p. 57, 10 add. est enim: &enim H (Llc) = Et n̶ G.
ad p. 59, 6 l. tinia ante corr. G (tenia errore Gc qui voluit tinea).
ad p. 60, 6 l. se dededissent H (Gc), sede dedissent Llc, [xi]se¦d̲e̲ dedissent = se dedissent Lc, sed|e(d)idissent? ante corr. G.
ad p. 61, 17 l. amiserint Gc: amiserunt G H(Llc).
ad p. 78, 14 adde notam contracturae iusta Joc.: contractura eius tali G H(Llc).
ad p. 81, 12 l. proiecturae cymatium H(Llc), proiecturę cimatiū G.
ad p. 85, 18-20 l. columnas—possent om. G etc.
ad p. 96, 4 adde notam orientis & (et) simulacrum G H(Llc).
ad p. 97, 26 adde notam altitudinis Mar. (ed. pr.): -ne G H(Llc).
ad p. 98, 8 adde notam eae H(Llc): hae G.
in p. 111, 5 l. gravis et ex gravi (= G H).
ad p. 113, 18 adde notam et disdiatesseron et disdiapente (G, & diatesseron & disdiapente H): sic codd.
ad p. 118, 7 add. n. qua Phil.: quę G, quae H (quę Ll, que c).
ad p. 124, 2 hypaethrasque Lor.: hypetrisque G H.
ad p. 127, 5 add. n. ambulationes lc.
ad p. 127, 15 adde n. subdextro G H.
ad p. 129, 20 adde n. exęquanda G(Pl): exaequenda H(Lc).
ad p. 129, 22 adde n. structura Lor.: structurae(ę) G H(Llc).
ad p. 130, 21 l. potuerunt G(Lc): poterunt H(l).
ad p. 135, 19 (non ad v. 16) l. tumore H (et ante corr. c).
ad p. 136, 8 adde n. remissiores: remissionibus E G H(Llc).
ad p. 139, 6 adde n. species se H(lc).
in p. 140, 4 l. pronuntiandum (pro c ex ed. Tauchn. negligenter rep.).
in p. 146, 29 l. ne minus pedes occupent septenos (sic codd.: ubi occupent pedes septenos edd.).
ad p. 149, 9 l. distat G (non ad 8 distantes): distant H(Llc).
in p. 151, 7 l. formatur historia (sic codd., non historia formatur, ut edd.).
ad p. 152, 15 l. materies H(Ll): matries G(ch).
ad p. 155, 9 adde n. invidiore (sine corr.) G.
ad p. 158, 24 l. extentionē G: -ne H(Llc).
ad p. 159, 11 l. De mausoleo H (De maus oleo L, De|manus oleo l, De man̤us oleo c), demaus oleo G. cf. ad p. 50, 27.
ad p. 161, 7 add. n. servos H (L, -us Glc).
ad p. 163, 6 add. n. clavis G: clavi (fixi) H.
ad p. 170, 15 add. n. canalis G: -les H (Llc).
ad p. 172, 5 add. n. e quarum: e(ae H L)quibus G H.
ad p. 176, 13 l. egraegia H.
in p. 181, 10 l. vocitant.
ad p. 181, 10 add. n. vocitant G H: vocant edd.
ad p. 182, 7 l. violacio E G H(L, -tio lc et Gc).
ad p. 189, 22 l. percipit E Gc(lc): percepit G H.
ad p. 190, 4 l. &tenuatos H E, et tenuatos G.
ad p. 190, 17 l. atlante H (athlante lch): anthlante EG(L).
ad p. 195, 7 add. n. ammonem (-ē) GH.
ad p. 201, 8 not. v. 10 monendum est omissionem illam verborum v. 11-12 quae notatur pertinere ad codd. lc(f), non ad L.
ad p. 219, 5 add. n. architectata EG: architecta H(Llc).
ad p. 219, 26 add. n. subiens EG: subic(t L)iens H(Llc).
ad p. 220, 18 l. radios uti ꝑ centrum (hoc excidit!) cum itineribus coronantes EGH.
ad p. 222, 5 l. is E(Gc l): his GH(ch), ubi ıhıs Gc (non = hiis, sed) = ≣is Sc.
ad p. 225, 6 l. linea EG (lch): linia H(L).
ad p. 228, 12 in s. c. laevo et auriga (&auri|ga H) pedes GH (unde addidi tauri).
ad p. 229, 8 add. n. ophiuchos EH(Llc), ophiychos G.
ad p. 232, 4 add. n. ex EG: & H.
ad p. 232, 17 add. n. enascentiā H (-am c).
ad p. 234, 20 add. n. altera(-rạ̇ Lc) aestivus H(L).
ad p. 241, 19 add. n. spatio G (ut sexcenties iste o pro a).
ad p. 249, 3 l. sed ante corr. G (pro Gc) discenderent.
in p. 255, 19 l. tunc vero etiam plostra (ubi etiam errore omiserat textus Schneideri).
in p. 257, 16 l. tympani eius (cum codd., pro eius tympani edd.).
in p. 258, 16 l. est eius (cum codd., pro eius est edd.).
in p. 258, 18 l. tantundem et longitudine (sic codd., t. in l. edd.).
in p. 263, 14 l. pedum quaternum et sextantis (ubi et sextantis textus Schneideriani errore neglecto excidit).
ad p. 263, 14 add. n. sextantes EGH(Llc, -tis Lc, -te Ec).
ad p. 265, 9 add. n. denticulo (Schn.): -lus GH.
ad p. 267, 6 add. n. habentes Phil.: habens GH.
ad p. 274, 15 add. n. scorpiones G: -nis H(Llc).
ad p. 277, 13 add. n. gręce G (l, graece L): graeci H(Pch).
ad p. 278, 3 l. amoxopodes G, -pedes H(Llc).
ad p. 278, 4 l. pedes XXVIIII. H(Llc), pedes XXVIII. | G.
post tit. Vitruvii de architectura liƀ. I (H, om. G).
(ad p. 2, 17) De architectis instituendis (litt. min. in m. [xiii]suppl. Gc).
(ad p. 11, 10) II. Ex quibus rebus architectura constet.
(ad p. 12, 19) III. De aedibus sacris.
(ad p. 14, 5) IIII. De osteis (ostiis Hc G) operum et balnearum (= PL, -orum Hc G) et fenestris.
(ad p. 14, 11) V. De qualitatibus locorum et copiis operum.
(ad p. 15, 5) VI. De partibus architecturae.
(ad p. 15, 27) VII. De corporatura animalium et locorum salubritate.
(ad p. 18, 22) VIII. De iocineribus animalium inspiciendis ad explorandam aeris qualitatem (in m. Gc).
(ad p. 20, 9) VIIII. De municipio (sic GL et in textu Pvf et ind. vfc, De municio H et ante corr. e, unde De minutio ind. P et ex hoc De minucio in textu vel h et a. c. ind. f, sed De munitionibus S) de loco in locum translato.
(ad p. 20, 24) X. De fundamentis murorum et turrium constitutionibus.
(ad p. 23, 13) XI. De divisione operum quae intra muros sunt et dispositione ut ventorum noxii flatus vitentur.
(ad p. 30, 1 solus numerus restat) XI. (= PL, pro XII. ut SGc) usque ad finem, ubi Liber primus explicit (deo gratias amen add. solus H) incipit liber secundus.
quae capitula in indicem capitulorum colliguntur (post praefationem ad p. 2, 17) in cod. P Incipiunt capitula I (—XI).
ea ex P etiam habent fvpblch, non habent neque L(e) neque S. reliquorum praeter I librorum nunc non extant rubricae (sed cf. G ad p. 146, 11 et 169, 25).
p. 2, 18 suo indicio probantur omnia (GS) ex homoeoteleuto.
p. 15, 16 locis (GS1).
p. 19, 22 fit (G).
p. 20, 7 per (GS1).
p. 28, 8 ad Κ (ad h G = ad k S, ad h S2).
[p. 31, 11 ut (S, om. HG).
p. 43, 26 ad (GS) ex h.
[p. 44, 8 in (S, om. HG).
p. 47, 19 non enim (GS1).
p. 47, 20 structura (G).
p. 61, 23 quae (G) ex h.
p. 68, 9 autem (EG).
p. 72, 12-14 octo et dimidię—columnarum (G) ex hom.
p. 72, 17 invenit (G).
p. 77, 14-15 quartae reliquae—torus (G) ex hom.
p. 79, 14 ab (G) ex h.
p. 86, 3 altitudinis (G) ex hom.
p. 86, 11-12 subtilitate—elegantia (G) ex hom.
p. 107, 16 trabes (G).
p. 112, 2 sunt (G).
p. 122, 19 autem (G).
p. 123, 5 una (G).
p. 140, 1 cum (G).
p. 145, 28 pinacothecas (G) ex hom.
p. 148, 23 in (G) ex hom.
p. 151, 25 a (G).
p. 160, 5-6 collecta—animad verti (GSc) ex hom.
p. 165, 7 contestateque solidiscendo (G).
p. 165, 29 se (G).
p. 169, 2 materia (G).
p. 169, 21 ita (G).
p. 173, 2 nam pinguntur (G) ex hom.
p. 179, 18 si (EG).
p. 186, 8 et stabiliores (G).
p. 199, 10 e quibus ad unum (EG) ex hom.
p. 199, 22 ex qua (EG) ex hom.
p. 200, 24 aquam (EG).
p. 201, 1 qua [lac. S].
p. 206, 14 dextra ac sinistra cum librata (G) [lac. ES].
p. 211, 20 et suaviorem (EG).
p. 212, 5 phithia (EG).
p. 217, 16 itaque neque cum maxime sunt (EG) ex h.
p. 219, 2 et stellarum cursibus (EG) ex h.
p. 221, 1-2 iustum cursum. ita efficitur (EG) ex h.
p. 225, 9 luna—occidentem (EG) ex h.
p. 228, 5 ab eo (EG).
p. 229, 15 est (EG).
p. 230, 6 se adtollens reflectitur a (EG) ex h.
p. 231, 13 nodus (EG).
p. 233, 7 et (EG).
p. 244, 8-9 et transversariis—conligationibus (G) ex h.
p. 255, 10 alteram (G).
p. 264, 5 et (EG).
p. 266, 12 latitudine (G) [lac. S] ex h.
p. 269, 21 pedes (G).
p. 280, 20 dignitate (EG).
(deficit E) | p. 13, 11 ab (HS). |
p. 15, 27 ea (HSGc). | |
p. 20, 23 in (HS). | |
p. 22, 22 est (HS). | |
p. 28, 20 id (HS). |
(def. E) | p. 38, 13 perrumpit (HSGc). |
p. 51, 14 inanibus (HSGc). |
(def. E) | p. 71, 23 in (HS). |
p. 72, 3 si &trastylos facienda fuerit (HSGc) ex hom. | |
p. 72, 11-12 ipsarum—modulorum (HS) ex hom. | |
p. 74, 16-18 earumque—septem (HSLGc, om. etiam Pfvlch) ex hom. | |
p. 77, 1 ita (HS). | |
p. 84, 26 in (HS). |
(def. E) | p. 84, 18-20 columnas—possent (HSGc). |
p. 87, 16 praeter (HSGc). | |
p. 93, 20 habeat (HSGc). | |
p. 100, 5 columnas (HSGc). |
(def. E) | p. 120, 6-8 allelos linea—regione (HS) ex hom. |
p. 122, 6 incensum (HSGc). | |
p. 125, 20 tegulae (HSGc). | |
p. 130, 9 pilae (HSGc). |
p. 135, 19 capillo (EHS). | |
p. 138, 20 (= E) et (HS). | |
(def. E) | p. 142, 17 latum (HS1). |
p. 143, 30 cum (HS). | |
p. 148, 2 in (HS). | |
p. 154, 1 opera constitui (HSGc) ex hom. |
(def. E) | p. 165, 11 ex spica (HSGc). |
p. 165, 17 in (HS). |
p. 185, 10 in (HSE). | |
(def. E) p. 186, 2 ea (HS). | |
p. 189, 7 (= E) et (HSGc). | |
p. 190, 20 agger (EHSGc). | |
(def. E) | p. 201, 13/14 πημηνη—εμην (H) [lac. ES]. hic ep. v. 5 sic scribit G ΡΑΜΗϹΗΚΑΙΔΥΡΗΙΤΗΓΗΝ. |
p. 207, 25 ne minus longae (H) [lac. S]. |
p. 223, 8 ardere (EHS). | |
p. 229, 1 supra—aquarii (EHSGc) ex hom. | |
p. 230, 25 (= E) ad (HS). | |
(def. E) | p. 236, 1 rationes (HSGc). |
p. 239, 22 significat (HSGc). | |
p. 240, 12 foramen per quod ex cas (HSGc). |
(def. E) | p. 247, 8 capite (HSGc). |
p. 247, 18 est (HS). | |
p. 256, 4 se (HS). | |
p. 256, 19 ad (HS) ex hom. | |
p. 270, 12 praeterquam— (p. 271, 2) crassitudo (HS—notatur quidem a pr. m. ð in G, sed deest supplementum ipsum) ex hom. | |
p. 271, 12-13 scapos—XII K (HSGc). | |
p. 272, 7 ea (HSGc) ex hom. | |
p. 273, 9 iugis (HSGc). | |
p. 274, 18 autem (HS). | |
p. 281, 10 (= E) & (HSGc). |
quorum pleraque omisit ipse G, non is ex quo ductus fuit (cum E), sicut novas lacunas et proprias plurimas praebet S, locis circiter 80, quas tamen, praeter 20 mox supplevit Sc: in quo S hoc maxime mirum est quod de magnis illis lacunis librorum VIII (p. 200, 26-208, 25) et X (p. 258, 2-267, 21) in margine nihil (ne signo quidem đ ut p. 77, 12) apposito[8] notatum est, cum ad manus essent et scribentium et corrigentium integra exemplaria. eae tales sunt ut dimidiorum fere quaternionum eius exemplaris ex quo descriptus fuerit S (non Harleiani qui plenus est sed eius simillimi aut gemelli) defectus significare videantur. quod cum ab ipso H manifesto pendeat S, equidem non concedo, quo vero casu factum sit, non explico.
[8] similiter defecit corr. S p. 113, 22-24. 114, 14-16. cf. etiam p. 283, 5-7. item ad p. 70, 16. 91, 29. 92, 1 etc.
p. 6, 2 uti canonicam H: uti ꝉ canonicā (ex supra scripta lectione!) G, sed (eraso in textu ꝉ) supra Gc (solus) ꝉ canorā.
p. 8, 4 prieni H (LP etc.): primus v̲e̲l̲ ̲p̲r̲i̲e̲n̲i̲ in ipso textu G (primus S et qui punctis delevit vel prieni Gc). cf. G ad p. 6, 2. 77, 21. S ad p. 257, 7. x ad p. 4, 23. 94, 1. 127, 25. 230, 2. 252, 25. 261, 15.
p. 27, 12 circlas H (LPflcv, circias fc): cirtius G et (circius) S, sed in m. Gc ī aꝉ cirglas.
p. 32, 8 ꝉ si quis Gc (= HS).
p. 41, 1 liacolorum H (SLPflc): ꝉ iaculorū (hoc unum in ipso textu ut p. 6, 2 vel canonicam, retinuit) G (et inter lin. adscr. ꝉ iaculorū) S2 = Fav. p. 295, 14. totum locum (uti signinum—recipit) albo relicto om. v.
p. 43, 21 materia H(Sc etc.): materie G, sed supra ꝉ a Gc (-⁅æ⁆ S eraso e).
p. 44, 2 edem oportunitatis H(flc), eędem oportunitates Sfc = ęedem (sic) oportunitates v: uel eiusdē oportunitatise⟦t⟧ędem opportunitates G (quod supra scripsit Gc nunc extat in uno L sic eiusdē oportunitatis).
p. 46, 2 scalptos H(Lflc): sculptos G(Sv), sed in m. Gc ī aꝉ scalptos.
p. 49, 15 otio H(Lflcv) et in ras. S: octo G (et ante corr. S?, ī aꝉ otiū in m. Gc).
p. 56, 18 sappinea H(Lflcv)S: saprinea G (ī aꝉ sappinea Gc).
p. 71, 21 estyli H(SLlcv): eustili G (in m. ꝉ es Gc, sed in m. Sc ꝉ eustyli).
p. 74, 1 crassitudinis H(SLlcv): crassitudini G, sed supra ꝉ is Gc.
p. 74, 5 eae H (hæ Lfl, hę c, heę S): hae G, sed in m. Gc ī aꝉ eę (hic quod—aere albo relicto om. v).
p. 76, 25 lysis H (Lflcv et in ras. Sc): lapis G (et ante corr. S?), cui in marg. adscr. Gc ī aꝉ lysis.
p. 100, 17 eum (eū S) H(Sfv): enī G (in m. ī aꝉ eū Gc).
p. 106, 17 altitudinibus HG (etc.): altitudinis solus S, unde in G supra adscr. ꝉ is Gc.
p. 129, 23 munus H(SLflv, minus ch): minus G, sed in marg. Gc ī aꝉ munus.
p. 132, 8 labidis HS etc.: lapidis G (supra ꝉ labidis Gc, qui tamen postea deleto vel vitium sustulit).
p. 142, 2 ad maioribus H (lcvf, om. ad L, ad maiora fc): ad maiores (ex falsa emendatione) G et S, sed in m. Gc ī aꝉ maioribus, item in m. Sc ꝉ ibus.
p. 152, 12 uti|le ventonus H (utile ventonus fS, uti. levent onus discernit L = v): uti. Li|ventonus G, sed uti‿le | ventonus Gc, qui praeterea inter columnas adscripsit ī aꝉ uti | ventonꝰ (sic errans).
p. 164, 2 eae H (ea S, eę Sc): hę G ut Lflc, sed supra [xix]ꝉ eę Gc.
p. 166, 13 tum tomices sparto H(SLflcv): tum tonices sparto G, sed in marg. ī aꝉ tomices Gc.
p. 167, 4 in hisq; H (f, que sic Sv): In his | quꝉ ęo G (= quę Gc, ut in his quę Llc).
p. 172, 5 aequibus finibis H (aequib; finibus L, equibus finibus Sflvc): equib; finiis G, sed in marg. ī aꝉ finibus Gc.
p. 172, 18 megalo graphiam H(SL): melago graphiā G (ut lcvf ex P), sed Gc copulae lineolam add. (ut L) et adscripsit in margine ī aꝉ megalo.
p. 188, 5 fructus H(Lflc, inde fluctus sua coniectura male S, ut v): ructus recte EG, sed in marg. Gc ī aꝉ fructus.
p. 190, 15 conchis H (Lflcv, ch⊣onchis sic S): colchys recte EG, sed ꝉc̄colchys i. e. vel con supra Gc.
p. 217, 24 pectoribus H(SLflcv) = E: corporibus suo errore (ut v. 17) G, sed supra Gc ī aꝉ pectoribus.
p. 222, 15 divinationibus H(SLflc): divinitatibus EG (et ita v), sed Gc supra ī aꝉ divinationib;, ut S (ex EG) in marg. ipse scripsit ꝉ divinitatibꝰ.
p. 230, 22 nostrum H(L = n̅r̅m̅ v) G, sed supra rostrum Gc (non tamquam ex aꝉ. sed ex manifesta correctura = S et lc, item fc).
p. 237, 22 instituit H(SLPflcv): instruxit G, sed supra Gc ī aꝉ instituit.
p. 250, 7 bacculis H(SLPflc sed fc baculis): buculis G (= v), sed in marg. Gc ī aꝉ baculis.
p. 250, 16 trientes H(LPflcv, triantas S): trientes etiam G, sed Gc in marg. ꝉ (sic = vel, non ī aꝉ, ut olim edidi) trahentes (ex sua fortasse coniectura).
p. 258, 4 dicidantur H(Pflcv, decidantur Lfc, lac. in S): ividantur G, sed Gc in marg. ī aꝉ dicidantur.
p. 258, 16 in qua prima H(SLPflcv): inprima qua G, sed Gc in marg. ī aꝉ in qua prima.
p. 274, 4 CXX H(SLPflcv): CXXX G, sed supra Gc ī aꝉ XX.
p. 274, 5 XXIII H(SLPflcv): XIII. G, sed supra Gc ī aꝉ XXIII.
p. 276, 15; intercardinatis H(SLPflcv): inter ordinatis G, sed supra or Gc ꝉ car, contra Sc in marg. ꝉ ordinatis.
p. 281, 13 magna facta H(LPflcv): magnificata EG, sed [xx]Gc in marg. ī aꝉ magna facta.
c. 1 excerptum est ex initio fragmenti notissimi De mensura caerae et metalli in operibus fusilibus (quod extat etiam in cod. Scletst. f. 38).
2 cipri untias VIII (sic) & d. S (& om. HL).
3 XVII: sic HLS (XVI. legitur vitio typ. ed. pr. p. IX). | Arngenti sic L.
5 hucusque H (mutilus). reliqua dant LeS.
c. 2 = Hultsch, Metrolog. scriptor. rel. II p. 132 (no. 135, 26-34) e cod. Mutin. s. XIII (cf. p. XXII).
7 Quatuor S. | oboli reddunt S.
8 scripulū S.
10 staterā (sic) LS.
11 duodecim S. | a quibusdam C. X. X. libras t. f. om. (sed in marg. sic suppl.) S.
c. 3 = Hultsch l. c. no. 135, 35-45.
14 obulus S.
15 ciatū reddunt. ciati VIIII (sic LS): om. Mut.
16 Congiū … Congia .IIII. LS: conzum … conzia tria (vulg.) Mutin.
18 anphorā L, amforā S. | artabū LS.
19 Modia XV LS: modii XIV Mut.
1 XVIII. (sic) LS (pro XXIIII).
2 obulus S qui om. coclear. idem om. (quod seq. in Le) c. 5.
c. 5 ex Antidotario (om. S). Conf dialtea calisticū L (cf. To dialtheas Th. Pr. p. 375, 3).
4. ≣roclites i. e. myrrae troglodytidis vel -ditis Th. Pr. ind. p. 546. | liƀ. IS∕∕∕∕∕ · fenugrecu . emina . lini¦semen . emina sic cod.
5 haec omnia: multas species (et eam ipsam unde nomen) ab initio neglectas esse ostendit Escorial., qui post recipit haec sic incipit Euisci radices … (SB. 112, 180). | ꝑtriduo L. | aqua .SS. VIII. L.
7 ipsos L. | oleo liƀ L.
8 ignis lent⟦o⟧ſ (cum lac.) L.
9 soluſ oleuſ sic L.
10 in cacabo mundo L (sed supra in cacabū).
11 galbano optimo ē | IIII sic L. | colofoniae L (sc. resinae).
12 multas L.
13 sed & ad d. L. | & ad qu. L.
18 antiquissimas squibalas L cf. Theod. ind. p. 542. 534 et Simon Jan. s. v. | magron⁅o⁆‿sia L.
19 aestomacho L.
20 sequentia scribo, ut leguntur in LS. c. 6 = Exc. (post Mappam) Scletst. f. 43b.
22 tincto L.
23 ae(ę S)gyptia sic LS (aluminis ęgyptii Exc.).
24 lactis S. | In libra m. st.—dies II haec in marg. suppl. L, qui in textu om. rubr. sequentem T. S. eamque verbis ad quae pertinet postponit (item in seqq.). recta servavit S.
2 cinnabarin L, -rī S. | dies II. S.
3 vḅitri L. | psimitu S.
4 unuge̦s Lc.
5 vitrea Exc.
6 robea LS.
c. 7 = Exc. Scl. f. 15b (confectio crisocollæ).
7 In omnıa L(e), In om̅ı̅a S (om. Exc.). | sapone (-nis Exc.) olei(-ea S) LS.
8 commiscens LS.
9 calcuc.—(11) crisocollum S et Exc.: om. L. | utiliter pulver S. | calcitar insemotim S (calcitarıvụ̄ semotim Exc.).
10 commiscens S, -ce Exc. | aqua Exc.: om. S. | 11 ipsu crisoclon S, ad ipsum criso collum Exc.
12 alum̄ soꝉ. II. S, aluminis soꝉ II Exc. | Item criso collon Exc. corr.
13 argentu vibu ante corr. L.
14 et post haec intrat in caliclū LS: mittitur in calido Exc.
c. 8 seq. ib. in Exc. f. 15b, ubi Argiri confectio cum suprascr. corr. I̅t̅ argenti gluten.
17 heramen (semper) L, ęram̄ S.
18 cū argentum vibum L.
19 siccetur S et ante corr. Exc. | teris L: turris S.
21 quod LS: quantum Exc. | Heramenti g. L, Ęr. g. S, ut corr. Exc. supra Calcocollae confectio.
22 commiscens solvens L
23 commisceṇ̇s L. | Stagnicollae confectio Exc. (ubi supra gluten corr.).
24 Conf. lithocollae Exc. (ubi supra corr. Petrae gluten).
1 tritū pulverē(-re S) LS. | yctio(yccio- S)collon LS.
3 facis L. | Lithocolla. Item alia Exc.
5 Ligna LS. | glut≣ L, glutat S, ubi Exc. Ligni autem gluten <glutat sic add. corr.> cf. xylocollam Diosc.
6 gluten(-en in ras.). aurum autem L (ubi glutat Exc.), Glutat aū aurū S.
c. 9 = Exc. f. 22.
8 brondisino L, -sono S (brundisii Exc.).
9 plumbi una ⁛ stagni una L (et sine p. S).
c. 10 = Exc. f. 22.
10 ἀληθινῆϲ mundissimę LS: mundi spume a. v. Exc.
11 vivbi L. | sulphuris S. | urina munda om. Exc. | parte una S.
12 tollens LS (tolle Exc.).
13 qui & sic LS (quia et calor est Exc.). | sufferịt L, -rit ante corr. (-ret) S. | sulfhur L, sulphur S.
14 vivbo L. | mittis LS. | ampula L, ampullā n̄ plenvs S.
15 ÷ II LS. | tres ÷ LS.
17 dimittis LS. | ampullam(-ā S) LS (-la Exc.).
18 devides ante corr. L.
19 demittes L. | flamina S.
21 calorem LS.
22 desinis S.
23 ampullę crepat LS.
c. 11 sequitur etiam in Exc. f. 22b quomodo componatur lulax i. indicū.
25 Ludax S. | indico S et ante corr. L. | iarin hic L.
1 (et 2) gautu S (ubi uuatum bis Exc. = herba isatis cf. Anecd. II, 117).
2 guatū L. | semitim S. | pisa L: ipsa S.
3 sine calce LS: sine salē Exc.
4 in ipsa: ipsas Exc.
5 pisas L: ipsas S
6 guatu pisatū L, gaittu (hic) pisatu S (ubi guuatum Exc.).
8 sic (om. dimittes, quod habent Exc.) LS.
9 sic (om. rubrica) sine lac. LS (item Exc.). | urina munda librā I L, ur. mundo libra I S.
10 ipso di(e S)spumatum (-u S) LS. | cum ipsa sis species (sic pro ipsas ispecies) etiam Escor., cum ipsas species S.
11 collorum … phicis S.
12-14 haec solus (sic) add. S (θεῷ δόξα etc., om. ut Leid., etiam Escor.).
13 coguerim (sic) S.
c. 12 ex Palladio (in m. Maio extr. VI, 13-16).
16 Quinque L: Quibus S.
17 pro et post triginta dies X … (!).
19 Per om. S. | dena¦lilia L, denallia S.
23 septem S.
25 De rodo meli L, De rodo melle S.
26 ex (d.) S.
c. 13 eadem manu scriptum sine rubrica sequitur in solo S (om. L, ubi sequitur subscriptio nominis Joh. ep̅i̅ Warmiensis manu s. XV). legitur etiam (inscr. Iterum de fistulis) in cod. Bern. B. 56 s. X (Hagen) post notissimimum fr. de fistulis organicis (v. praef. ed. pr. p. XII), quod ex cod. illo denuo edidit A. Schubiger, Musikalische Spicilegien Berl. 1876 S. 82-85. habetur idem fragmentum in cod. Einsidl. 319 s. X (Gabriel Meier, Catal. I, 290), initium etiam in cod. Berlin. Phill. 1817 s. X (Verz. I, 397).—additionem aliam hic habet post Finit suum et sententiam latinam graecis litteris male scriptam cod. Escorialensis, scil. epistolas duas, quarum altera ab congregatione beatorum Medardi et Sebastiani K. regi data (Sitz.-Ber. d. Wiener Ak. ph. h. Kl. 112, 181).
9 diatesseron S. | sonabunt (hic) S.
14 tonus S.
15 fistola (hic) S.
17 reliquum paginae (versuum 18 ex 23) vacuum in S.
Compilationis huius ex variis excerptis in septem libros redactae (cuius non nisi reliquiae confusae extant in codd. Mon. 210 = Vindob. 387, de quibus C. Rück: Progr. des Ludwigs-Gymn. in München 1888 cf. Detlefsen: Hermes XXXII, 328) habetur index hic in cod. Vat. (qui fuit “liber sci dionysi in francia” f. 1a) f. 4b(-5b):
“I. Rota quae continet natalicia sc̅o̅rum in k̅l̅ nonis et idibus per unumquemque mensem” (haec supra f. 2b).
“II. Argumentum de cursu lunae per duodecim signa.” (deest.)
III. Martyrologium per duodecim menses. (f. 6-12b).
IIII. Cycli decennovennales cum annis dn̅i̅ (f. 17-29b usque ad a. 1063, cum dupl. contin. rec. f. 30-36-58).
V. Adbreviatio chronicae ubi mittendae (f. 59-60). cf. Verz. d. lat. Hss. Berl. I p. 292a. Rück p. 12.
VI. De ortu et obitu patrum (f. 61-63).
VII. Annus magnus de concurrentibus compositus ad ostendendum diversitatem nativitatis et passionis dominicae (f. 63b-64b).
VIII. Ratio quomodo feria qua dominus passus est inveniatur etc. usque ad c. XI.
Sequuntur libri II capp. 22, l. III capp. 14, l. IV capp. 27 (argumenta paschalia).
Deinde, quae eodem ordine servatisque capitulorum numeris habentur in excerptis (Rück p. 21) codicis Montpellier 334 saec. IX2 (praeter V, 10), describo capitula libri V et VI:
I. Excerptum de astrologia (f. 90-91). | cf. Verz. d. lat. Hss. Berlin I p. 292b. Rück l. c. p. 7. |
II. De ordine ac positione stellarum in signis (f. 91-99 cum imag. pictis). | |
III. De positione et cursu septem planetarum (f. 99b). | ex Plin. l. II. |
IIII. De intervallis earum (f. 100). | |
V. De absidibus earum (f. 100). | |
VI. De cursu earum per zodiacum (in textu “cotidianum”) circulum (f. 100b). | |
VII. De interlunio (f. 101b). | |
VIII. De eclypsi lunae (f. 101b). | |
VIIII. De eclypsi solis (f. 101b). | |
X. Quando solis eclypsis visa est moderno tempore (f. 102a cum enumerat. eclips. a. 760, 764 sub Pippino, 787, 807, 810bis, 811, 812!) | |
XI. Dimensio caelestium spatiorum sec. quosdam (f. 102a). | |
XII. De praesagiis tempestatum (f. 102b-104b) ex Plin. XVIII, 340-365. |
I. De ratione unciarum (f. 104b: S̶S̶ scripulus est sex siliquae … ins. cod. M).
II. De probatione auri et argenti (f. 105).
III. De mensura caerae et metalli in operibus fusilibus (f. 105).
IIII. Ambrosii macrobii theodosii de mensura et magnitudine terrae et circuli per quem solis iter est (f. 105b).
V. Item eiusdem de mensura et magnitudine solis (f. 106).
VI. Felicis capellae de mensura lunae (f. 107).
VII. Eiusdem argumentum quo magnitudo terrae deprehensa est (f. 107b).
“I. Item liber cum capitulis suis baedae praesbitero (sic) continens de rerum naturis” (f. 108-116b cum 51 capp.).
Sequitur f. 117 appendix variorum “De mensuris et ponderibus etc.” Hultsch no. 137-39, f. 119b De ventis, f. 121 Cursus lunae per XII signa cum tabulis etc., f. 124b-125a opusc. comput. ad annum 885, rotae f. 126b-127, f. 128 “horologium viatorum”, f. 128b-140 calendarium, deinde cum tabulis aliis [xxviii]de computo varia usque ad f. 156b.
Ex archetypo igitur saeculi IX incipientis collectionis astronomicae (quae integra fere nunc extat in solo cod. S. Dionysii Par. = Vat. reg. 309 = V, quem exscripsi Romae m. Febr. a. 1892) haec duo veteris auctoris fragmenta ducta sunt (cum toto libro V) in cod. Montp. 334 saec. IX2 (de quo supra) = M et (duo sola) cod. Laud. 426bis (Palladii antiquissimo s. IX f. 120b sq.) = L, item Scletstat. 1151bis s. X (Vitruvii f. 37b sq.) = S et (cum praeced. de rat. unc.) in Monac. 14836 s. XI (f. 137 sq.) = m. hos ipse vidi: de cod. Par. 12117 (s. XI f. 181b sq.) cf. Rück p. 24. praeterea prius fragmentum (solum de prob. auri et arg.) receptum est in Epitomam Faventini interpolatam (quae est De architectura valde utilis scientia), cuius exscripsi cod. Paris. 6842c (s. XIII) = p, (ubi est cap. ultimum), contuli cod. Laud. 403 (s. XII2) = l (ubi paenultimum).
[9] nam alterius manus sunt qui versus initio leguntur f. 1a (pertin. ad a. 1107). alterius item manus sed fere coaeva est nota subscripta f. 2a Rex chnut devicit anglos et subiugavit (c. a. 1017), atque in vacuum spatium postea illata sunt etiam quae habes f. 16b + f. 3b-4a.
1 Tit. om. S.
2 parum p.
3 tamen ponderis: ponderis tamen l.
4 vicesima: vicesima quarta et insuper ducentesima XLma add. solus S (item infra v. 6).
6 XII: undecim solus S.
7 auro om. V. | invenitur V p.
8 aliquod opus L. | auro om. S. | per commixtionem S, permixtum p.
9 inesse: esse p. | quantum vae L, quantumque p.
10 contineatur: conveniatur L.
11 exanimato L. | suspecti: c̄ suspecti l. | pensatū m. | pensante (sic) massam p, pensante massa l.
12 fabricante p.
14 argea L.
15 alleviato L.
1 inclinabitur (iterum) M, inclinetur p.
3 solum V. | pondus p.
4 laevitatis L, lenitatis V.
5 est referendum: con(c̄)ferendum V.
7 XII denarios (dn̅r̅s̅ L): denar .XII. S. | libram: vicesimam partem libre solus l. | p. huius lectionis f. S.
8 fronte om. l. | premissum est l.
9-11 (De mensura—certum) in vacuo pro rubrica scribenda (2½ versuum) spatio om. S (qui incipit aerae pondus r. d.).
9 (etc.)caerae (-rę, -re) LMVSm semper.
11 deb& S.
13 XVI MVSm: XVII L. | post aeris cypri lacunam significavi quia statim subiecta auricalci (v. infra) mensura, aeris cypri (VIIII u. + I d.) excidit (iam in exemplari ex quo descripta est coll. Vaticana, unde pendent omnes).
14 unciae (un̅c̅) XII LMVm: ÷ I. S.
15 VI MVSm: V L. | VIII LMVm: VIIII S.
17 IIII: quattuor MV. | quot: quod L. | cae(ę)ra: cęrę L.
18 et XVII: et X et VIII S.
19 VII: XVII M.
20 duodecies: Duę decies L.
21 unciae M.
2 VIIII: VIII V.
4 mittende L.
6 tres: III MS. | unam: I LS. | XVI: VI L.
7 Contra—(11) auri fusione om. M. | duodecies XII LSm: duodecim V.
11 contrā (sic) L.
12 octo: VIII S. quod (qđ L) sunt LMVm (ut supra): qui faciunt S (qui suus est et arbitrarius, ut in Vitruvio et in Faventino etc.). | unciae: ÷ S. | IIII ego: III. LMVSm. | XVI: XIII. S.
VITRUVII
DE ARCHITECTURA LIBRI DECEM
1 um (sic sine litt. init., quam D pro C adscr. manus recens) divina tua mens in albo primae lineae suppl. Gc (Cum—numen litt. capital. scr. H primo pag. versu). | ocaesar Gc.
10 ”curam … ”habere signis mutandae positionis coniungit Sc (ut ed. Lor.).
11 constitutione S(Gc): constitutionem H (-nē) G.
17 (virtutis) erat add. S.
3 ballistarum G: balistarum HS (ut p. 6, 3 ed. pr. et ubi ballistae Hc 12, 20 etc., sed idem in l. X plerumque scr. ball- ut ego semper, cum rec. PSG praeferant bal-).
4 scorpionvem H.
5 quae (Quę S) cum HS: Quęcūq⁊ G.
6 recognotionem S.
7 (servasti) in animo. add. S (suo errore).
10 aedificaviss& ante ras. H.
12 traderentur (quasi ab gestarum) x (cf. p. 103, 22).
14 sunt (a. c.) G.
17 cuius iudicio probantur omnia GS (cf. p. 132, 24): om. H.
18 ex GS: & (et) H.
20 quae (quę SG) x. | cuius cumque HG: unius cuiusque S (unius ante cuius cumque add. Gc).
22 quaerés (sic, cum apice, ut mox p. 3, 2. 6 etc.) H. | sollertiae (-tię GS) ac rationis proportione x (cf. p. 65, 6. 10, 18).
1 fuerant G (Eberhard): fuerunt HS.
10 disciplinā HcS: -na H, -nas G.
11 aut (ante corr.) om. H. | aut sine ingenio disciplina G.
13 graphidos HG: -dis S (ut x v. 19) et in m. idē. descriptionibꝰ figurarū vel picturę Sc
17 haec H, hęc S: hę G.
22 ex euthy(-i G)grammis circini x.
23 aeris S.
24 descriptionis ante corr. H.
25 opthicen HS, optichen G.
26 dicuntur G. | arithmetichen (-ⱶcen Sc) x.
3 argumentis x.
4 si quis x (ut p. 7, 14).
5 cary(i HS)atides x.
6 percontantibus HG: percuntantibus Hc, percunctantibus S(Gc).
7 caria x. | peloponnessis H, -ponensis GS.
10 caryatibus H, cariatybus G, cariatibus S.
11 declarata x.
13 una (unâ S) sic x.
16 (designaverunt) quod add. S.
17 onera Sc. | ferundo H: ferendo HcGS.
18 caryatium x.
19 Agesipolidos: hagest illae (ille G, hagestillę SGc) polidos x. | Plataico: pitalco x.
23 tropae(ę G)o HG: tropheo S.
1 multi GS: multis ante ras. H.
5 oporteat x.
13 phy(i S)siologia HS, phisioloya G. | (dicitur.) quę add. S.
16 circuitionibus x.
19 ctesibii: cum(cū GS)thesbia x.
23 uti ꝉ (vel) canonicā G (sed eraso ꝉ supra scr. ꝉ canorā Gc).
26 emitoniorum HS.
27 surculis x.
29 fecerint GS: -runt H. | bracchia H: brachia GS.
1 utrae(ę GS)que x. | o motonia HG, <o>motonia in ras. S (i. equaliter sonantia in textu ipso male add. S).
2 impedient directam G et in ras. S: impediendi | rectam H.
4 sonitum (-tū GS) & d. x. | 5 echea x. | 7 diapason ad om. x.
13 inclinationem (-nē GS) x. | climata x.
17 communibus x.
23 cavere x.
27 si qui Praun: si quis x.
1 se om. x (ut G p. 36, 1).
2 ẹscandendo H. | plerumque x.
4 ac x.
5 hominibus x.
8 haberi ante corr. G.
9 enciclios G.
10 qui a: quia x (qui¦a Gc).
14 py(i G)thios HG, pythius (ut 9, 7 x) S. | prieni H (cf. p. 159, 3), primus S, primus ꝉ̣ p̲r̲i̲e̲n̲i̲ G i. e. primus Gc (cf. ad p. 6, 2)
20 fuerat (cf. p. 252, 2 etc.): fuerit x. | aristarcus G.
21 agrammatus x.
25 aniatrologetus G, -gecus H (sed -getus Hc = LP), -gicus S(Gc).
26 is: his x. ita sexcenties (praevalente pronomine hic apud recentiores) poterit corrigi: cf. mox p. 9, 6. quod raro tentavi, nisi quod semper scribo is qui … pro hic qui … (quod est rec. et medii aevi). | imperitos H.
1 eligantias x (sic etiam 87, 2 et H 36, 17. 145, 21. item G 86, 12—sed elegantiam 10, 3 x).
6 laudes (a. c.) H.
11 is S: his HG et (ubi exⱶıſ) Sc.
12 qui HS: qıu,ín S (id est quin S, qui in Sc), & qui G.
16 est: esse (e̅e̅ GS) x. | rebus om. S (suppl. S2).
18 ratione (-nē S) x.
19 est: & x. pythmo x (sed supra Sc ꝉ rithmo). | pedem motus H, pedū motus GS (s. metricorum supra add. Sc). | at: ut x.
23 suae (suę GS) x. | iocunditatem (sic) semel H (semper SEG).
25 stillarum ante corr. H (ut 230, 11 H, qui staellae 232, 8).
26 trigonis GS: tridonis H. | et g. de visu: a g. divisus x.
27 logos opticos x | appellat᷎ H = apellat᷑ S, appellatur G.
2 ac: aut x.
5 ex om. S (sed supra suppl. in Sc).
8 deficiat Sc: -tur x (cf. p. 184, 14. 132, 20 etc.).
15 phy(i S)lolaus x. | architas GS.
17 ab HG: a HcS(Gc)
18 organicas gnomonicas G et (ips. corr.) H Sc (= L), organicas gnominicas H2S (= P. cf. not. ed. pr.).
20 ab HG: ac S (ubi naturali<s> Sc).
22 deb& S.
24 non <summas sed etiam iuxta necessitatem> mediocres in ras. Sc.| mediocris H.
25 peto: Pro eo S (ubi post lecturi add. Sc expostulo). | is: his x.
1 is: his x.
7 taxis x. | diathesin x.
8 eyrithmia (sic) HSG (sed infra p. 12, 9 eurithmia omnes).
9 oeconomia x.
11 proportiones H: -nis S, proporticionis (sic) G.
13 possotes HS, posotis G.
14 membris om. x. | sumptio. e singulis que HG: sumptione. sinġu̇larisque S (sumptione singulisque Gc), cui sc. in marg. adscripsit Sc in singulis.
16 eligans x (praeter S) et sic 103, 10 (pr. S). 145, 23. 155, 1 (pr. S). 173, 20. 173, 24 (pr. S). 175, 4. 178, 21 (pr. E). 182, 25 (pr. Ec). item H 160, 13 (ubi ele- GS). sed eleg. x 13, 15. 13, 16, 15, 24. 23, 20 (pr. S). 46, 2. 244, 10.
17 e om. x.
18 ideae (-ę S) x.
20 equa G: aequa H, ęqua SGc.
21 solis G: soliis HS.
6 convenientia x.
7 respondent G: -deant HS.
11 ratę GS: latę H.
15 embatere ballistae (balistę HcGS) foramine quod graeci (greci G) peritreton x.
17 navibus x. | quae (quę GS) dipheciaca x.
22 thematismo x.
24 sub divo hyphetraque (hip̄hetraque S, hypethraque G) x (cf. p. 124, 2). | constituentur HS: -untur G.
26 videmus GSc: vidimus HS.
28 di(e SGc)liciis x.
29 fontycum phys H, fonty cūphys S (ubi supra ı. nīphıs), fonticym phis G (phys Gc).
6 ab HS: om. G.
7 eorum x.
10 perfectus x (cf. p. 119, 25).
13 sculpentur x. | aut in pulvinatis columnis et ionicis episty(i GS)liis capitulis exprimentur triglyphis (G, triclyphis H, tricliphis S) x.
16 alius: aliis x.
18 is: his x.
20 saluti et eorum deorum quorum pl. x.
25 opinionis ante corr. H.
27 balneis x. | pinacothi(e S2)cis S, ubi in m. solo calamo (ut saepius = S2) impressum legitur ubi pingitur.
4 cū (supra add. ips.) S (unde rec.): om. HG
6 poterunt G et (in ras.) S: potuerunt H (-rint Pcv).
11 lota x: loca (L) Gc.
13 reliqua que H (-quaq⁊ S): reliquaq; quę G.
15 f. & ad p. x.
16 alte (-ae a. r. H) disp. x (aliter L).
17 urbanas HS: -nos G. | construi S.
18 idem x.
25 e: ex S.
28 est una HS: una est G.
31 sacrorum x.
2 uti HS: ut G. | balinea H, balnea HcSG
3 hisdem x.
4 locis G et (supra lin. ips. add.) S: om. H.
7 et om. x, ubi pro depressio (deprạ̇esio H) quaque HG in rasura sic dispositio & cū erit libere ut solet ipse corrigit S.
9 cum om. x. | usu x.
12 ẹ̇membrorūq; Hc = membrorumque G (membrorum S, qui om. que).
14 ea (ante corr.) om. G.
17 si: sic x.
24 quod HS: quia G.
28 vitiantur: sic x.
29 is: his x.
2 mutationis ante corr. H.
3 ea: & x.
6 e rebus: aeribus x.
7 exugendo HSGc (exsugendo GSc).
11 inomni genus H et (ante corr.2) S.
13 redurescat et restituatur x.
22 valitudinibus (hic) x (sed val&udo solus H 32, 23 ubi valit. SLP vlchEG).
24 is: his x. | quae caloribus (sic) x (a cal. L).
26 e (princ.) om. x. | stoechia x.
27 ecalore HS: acalore G. | humore Hc, humore GS. ita saepius, ut Hc, et (ⱶumore) Gc—pro umore (umido etc.) x. humore etc. semper SPL, haud raro etiam HG.
28 ita: & ita x (eṭ del. Gc).
1 qualitatis ante corr. H.
2 cumque Nohl: cum x (cf. p. 232, 21). | exuperatae H = exsuperat e GS.
4 certis: cae(ę GS)teris x.
8 ut aliquida H, ut liquida G, aut aliquida S. | con (m GS)positionibus (-ibꝰ) sic x.
13 terrena x.
14 si qui x (si quis in ras. S, unde Gc, sed si qui in marg. S2).
15 attendat: tendat HS, intendat G.
16 considerabit GS: -uit H.
19: temperate G, -tae H (-ti S).
22 plurimum(-ū S)que ex x.
2 esuperationibus x (i. e. e sup. = 64, 3 cf. exuperat = exsuperat 17, 14).
6 censeo GS: cens& H.
8 is: his x.
14 iudicio transferebant. Idem in humanis x.
18 (terrę) habere supra add. Sc.
20 pothereum (-ū G) HG: potherū S.
21 (24) corty(i GS)nam x.
23 Gnoson <lienosa> sunt, quae autem: gnoson(. GS) si quae (que G, quę S) autem x (ubi ad gnoson˸ in marg. Sc ˸splenem habent, ut rec., inepte).
24 proxime G (S2): -ma HS(Gc).
26 rudendo HG (rodendo S, radendo Gc).
27 lienosus H.
28 asplenon x.
7 fit G: om. HS.
8 mare … aucto H (auctum Ussing), mari … aucto GS. | paludis HS (-des G).
9 concitata marique (marisque GS) x.
14 aquilegiam x.
17 per (fl.) GSc: om. H et ante ips. corr. S.
18 pomptinae H: pomtinę GS. | putescunt: sic x (putrescunt L. cf. Lachmann ad Lucr. p. 188, Keil ad Varr. p. 90). putṛescunt (sic) male corr. Plin. Aug. 11, 277—non 12, 96.
20 diomedis H.
22 elphias x.
23 quod annis (semper) H (ut quod pro quot).
24 m̄ H, M. S, marcū G.
25 ut his HS, uti his G.
26 elegeret quae H.
1 romano GS, ṝ H. | petiit S(Gc) = petit HG.
5 passus x (cf. p. 27, 4. 203, 4. al. p. 251, 1).
6 veteri HS: -re G (ut x 33, 14). | in HS: om. G.
7 inmoe(ę S)nium con(l GS)locandorum x (cf. p. 17, 8. 18, 21. 108, 15).
11 subvectionis (pro -nes) Sc (ut L) | habuerit x.
13 queant x.
14 videatur G: -antur HS.
19 vulneretur Gc: -rentur x.
23 tum H: dum G, tunc S.
26 circuitionibus x.
28 quod S(Gc): quo HG.
29 tuetur HS: tueatur G.
2 tum: dum x. | taleae: tabulae x.
3 creberrimae H = -me (adv. sine unc.) GS.
5 neceſ̣ſ̣carieſ Hc, ne.cc̣ aries Gc, neccaries S.
6 tempestates HS: -tas G.
7 permanet G: -nent H et (ubi utiles) S.
12 sagitta emissionis x.
13 ac om. x (ut 29, 5).
14 hostis a. c. H.
15 inferiores x.
22 rutundae H, qui sic—item rutunditas, rutundare, rutundatio—semper solus (raro sequente uno L, ut p. 208, 6. 243, 26. 271, 14). scil. e 37 locis (ind. Nohl.) corrigendo litt. u in o mutatur his septem 22, 11. 13. 66, 2. 4. 79, 4. 94, 4. 6. r&undationi legitur 25, 26 (cf. ital. ritondo). at (sine corr., ut videtur) o non legitur nisi duobus 29, 2 et 264, 6. alteratutunditatis H 252, 13 ut repetunt L et P (l—sed corr. c) ex H, ita ex antiquiore fonte G (qui, ut EPS, ipse numquam habet ru-) sic scribens altera rotutunditatis. sic etiam in antiquissimo Plinii Augiensi semper ru- 11, 275. 12, 127. 13, 47. 14, 30 (sed 11, 58 rotonditatum sic!) etc. item cod. Marcianus SRR. et Lucretii vett. cf. Lachmann ad Lucr. 2, 402. Keil ad Cat. p. 43 et ad Varr. p. 6. | poly(i S)gonea x.
2 cuneos GS: cuneus H.
3 munition<is> in ras. S (ex -ibꝰ).
8 munia x.
12 est (ea) HS: om. G.
20: solentes se G, solventes se HS(Gc).
22 pondere HS: -ra G.
29 harena HcSG (ut p. 14, 15. 19 x): arena H, qui ante corr. sic saepius scripsit (item G), sicut arenoso HG 38, 1. arenariis G 40, 18. harena Gc 40, 1. harenaria Hc 40, 9. 43, 25. ⱶarenę Gc 41, 1. harenę Hc 41, 3. harenosa Hc 43, 21 etc. (harena etc. semper S). | ex: & x.
2 utilitatis H.
5 secuntur H: sequntur G (sequuntur SGc).
6 angiportuum (-uū) x (pro -tûm?). cf. p. 26, 17. 22. 29, 23 [plinthuum H = plinthum G 78, 3].
7 de(i G)rectione(i G)s dirigentur. haec (Hęc GS) x.
10 avertendum x.
11 usu HS usus G.
14 chorus (ut infra) x.
19 calfactionis (= fervoris rec.) Lorentzen (tactionis olim ego, cf. impetu tangit p. 189, 10 190, 1. 188, 8. 123, 27. 27, 19): factionis x (= ἡ τῆϲ ζέϲεωϲ ῥύμη apud Gal. XVI, 398 cf. G. Kaibel: Hermes 20, 581). | vim x: vi Sc. | flantis Lor. (φυϲοῦντοϲ Gal.): flatus H et (ante ras.) S, flatum G (-ū Sc).
20 ex acolis aeris H, ex … ris G (ex eolypylis aereis in ras. Gc), ex eolis aereis S (ubi aereis in ras. et in marg. ꝉ eolippilis Sc). itaque ex eolis aeris ante ras. GS (corr. ex p. 24, 2).
23 quo aqua: quae qua H, quę aqua GS.
1 s. a. ut f. x (ut del. Stock).
4 rationibus exclusi fuerint (sine albo) x (ex Gal XVI, 398 sic lacunam, de qua v. not. ed. pr., certius explet G. Kaibel: Hermes 20, 582 cf. infra p. 26, 19).
9 exclusiones x.
12 gravitudo arteria ca&ussis H, gravitudo arteriacę (-ce S) tussis GS (κόρυζα ἀρθρῖτιϲ? βήξ Gal. XVI, 399). ubi gravitudo librariorum est (cf. Theod. Prisc. p. 515) ex forma gravido = gravedo scil. narium = κόρυζα Cels. 4, 5 etc. de arteriaca autem passione i. e. brancho vid. Paul. 3, 28 f. 39 Ven. 1528 (Gal. XIII, 4) quem citat Simon Ian. s. v. | pleuri(e S)tis tiphisis x.
16 e (ex S): est (ex é) H, ē G (ē ex Gc). | extenuabitur x.
21 is: his x.
22 ventos GSc: -tus HS.
24 ab septentrionali x (cf. ad p. 144, 26).
1 turrem HG (-rim S = Gc, ut v. 6 x).
2 octagonon HS: octogonon G (item p. 29, 17. 23) sed 25, 4 octagoni x.
3 excalpas H, exscaptas G, exsculpnas S. | quosque (Faventini cod. S p. 288, 18): cuiusque x.
11 caurus HS: chaurus G.
13 numerus x (-ros Sc).
16 libellum HGc (-lam G et in ras. -lā S et G2 = v. 20). | marmoream ante corr. H et supra S2. | amusium HS, hamusium G.
18 hamusium HG (amusium S).
19 aeneos H.
20 sciotheres (ciotheres S) x. | ante meridianā c. horā quinta (-tā SGc) x.
21 (non 23) gnominis ante corr. S.
23 ex eoque x.
24 ro(e H)tundationi x (-ne Sc, -nis G2).
25 gnominis HS.
26 tetiger& HS (-rit GSc).
2 (10, etiam 28, 25. 29, 15) decusatim x.
3 decusationē HS (decussacionē G).
4 septentrionales H.
5 tum HS: tunc G.
7 qua&angit H (quę t. GS).
12 dextra ac sinistra tres aequales et tres his x.
16 debere G: -ri HS (cf. 134, 23).
17 is: his x.
18 excluserit H (-sa erit GS). | vis molesta HS: molesta vis G.
19 derectos x. | ventus HS (-tos G).
23 ad (pro ab) regionibus HG (a reg. S). | derectiones HS (non G).
26 i (ei): hi (hi≣ H) x. cf. p. 117, 17. 217, 3.
28 venti G(Sc): ventis H, -tos S. | animadverterint HS: adverterint G. | circum(-ū S)itionē HS: circuitionē G.
1 gnominis HS. | ae(e S)quinoctialis x.
2 inclinatione x (-nē Gc). | erat(h G)osthenin HG (eratostene SGc).
3 methodiis H(Gc), -dus GS.
4 stadium HG: -diorum S(Gc).
5 passus x. | trecenties et decies quinquaginta milia x (cf. Plin. 2, 247).
6 triciens HG: -cies S.
9 varietatis ante corr. G (non HS).
11 subvesperos x. | ergastes x.
12 aet | thestae (aetthestę G) HG (ethesie SGc). | chauri x. | circlas H(S), circ(t G)ius GSc (ī aꝉ cirglas Gc in marg.).
15 ornitiae H (-tię) S, -thiae G (-tⱶıę) Sc (-ciae Gc).
16 tenentes x. | euri cert(c S)ias HS, euri circias GSc. | uol.turṇus HS (vulturnus G). servavi (cf. H 158, 5. 160, 23) uo- pro uu- in solis nom. propriis cf. p. 30, 15. 45, 16. frequens enim in H litt. u et o confusio in nom. sg. praecipue decl. II -os: itaque et -uos velut 161, 7. 190, 16. 205, 3. 230, 24 etc..
19 qua: quas x.
20 profundens: prudens HG (procedens in ras. S et -p.cerụdens Gc, prodens ec).
23 ab HG: a S. | aurus x.
2 aurion x. | autem HS: enim G.
3 eratostenem (H, -ē GS) x.
10 intelle(i Gc, ut 104, 19. 111, 4. 252, 16. 263, 5)gatur x.
11 formā x. | sch(sc S)emata x | explicare HG: explanare S.
12 in marg. H fol. 16b extat octo ventorum rota in XVI partes descripta cf. p. 64, 23.
16 ubi est .b. et .a. centro (a centro GS) ubi est .a. et .b. deducto x.
17 id HS: om. G.
20 parem G: partem HS(Gc).
22 .c. G(H2): .e. H (vel e— pro c— in marg. S2), d S(Gc).
23 .c. HG (vel c supra S2): d S(Gc). | .d. HG (vel d S2 in m.): e S(Gc).
24 per decusationem et centrum ubi est .d. (HG, e SGc, vel d Sc in m.) perducatur x.
25 ad S: ab (extremum) HG. | er̄ litterę S(Gc): erit littera HG.
26 index HG: indextra S. | septentrionales H.
2 qua: quae (quę GS) x.
4 ac om. x.
5 ro(u H)tundationis et x.
7 ab .g. ad .k. (h supra S2) et ab .h. ad .i. S (= ed.): ab .g. ad .h. et ab .h. ad .i. G(S2), ab .g. et ab .h. ad .i. H(LP).
10 ab .i. ad .k. (H2) S(Gc): ab .i. ab .k. HG.
11 dextra tres. ac sinistra tres HS(Gc): dextrates ac sinistrates G(S2).
14 ab .l. ad .n. H2 (= ed.): ab .i. ad .n. x.
16 circumitione S: -nem H, -nē G.
20 chaurum x. | caurum H: chaurum HcGS.
23 angiportu(oc)rū H.
24 divisiones. XI. divisis H(LP)G, divisiones. XII. Divisis S(Gc). sequitur enim cap. XII (sine rubr.).
1 mediterraneo x.
3 et (iovi) HG: ut S.
10 &hruscis H.
12 (14) uolcani H: uulcani GS. | ideo: deo (ante corr. 2) S. | insuescant x (-cat S2).
13 adolescentibus GS.
14 vis x.
15 ab (timore) HS: a G.
17 defensa G(S2): -si HS.
18 cereri GS: cerei H.
19 non omnes: nomine x (scil. ex n̄omnesemper …).
20 religione x.
21 deb& x.
23 earum: arearum x.
27 habent (ante corr.) H. | deinde om. x.
3 e (mac.) HS: a EG.
6 ut (add.) S: om. HEG.
7 (10) petit x.
10 exestimans H.
14 humerum Hc = hum. SEG, ut semper S (um- H, ut semper HL et infra p. 101. 228. 229 etiam G).
17 ei iussit HS: iussit ei EG.
20 tuę (tuae E) claritati x.
24 narratione: natione HS, ratione EG (deratione in marg. Sc). cf. p. 87, 5.
25 quaesiit HE: quęsivit SG.
26 possent EG: possint HS.
1 siqui deduxerit EG: siquid deduxerit H, siquid eduxerit S (unde Gc in marg. vel siquid). | eo loco x.
2 fore EG(S2): forte HS.
8 iudicio H et (ante ras.) S.
10 abcessit S.
15 dignitate EGS: -tis H.
18 valitudo GS (cf. ad 17, 6).
19 auxilia HS: -um EG.
21 Quoniam: Cum x.
23 cum sequatur: insequatur x.
29 temperate G (-tę Gc): -ta HS.
1 ceperint GS: coeperint H(Gc).
3 humanitatis GS: -tes H.
7 vetere x (cf. p. 20, 22).
8 exgıebant Hc, exi<ge in ras.>bant Sc i. e. exiebant HS: eigebant G.
9 quodam GS: quondam H. | ab HS: a G.
11 eo GS (ea Sc): eos H.
12 effugati S.
13 requieta HS (re¦quieta Sc): requie data G. | proprius H et ante ras. S. | cum—(15) adicientes om. S (sed in ima pagina calamo impressa supplet S2).
15 ita: id x.
17 espiritu x.
18 obtigerant S(Gc): optegerent H(G).
5 cotidie: sic (et cotidianus) semper H (sed 33, 24 et 35, 25 Hc) et G, rec. cottidie SL. | aliu(o H)s alii x (alii aliis Gc).
9 glebas x (sic etiam glebe x 165, 15 ut semper SG, numquam praeterea H, nisi quod glebulae x 197, 22).
14 is: his x. | scripta x.
16 his (GS, hı̣is Hc): iis H. | constituuntur G: -antur HS.
17 utigallia x. | hispania S: spania HG (ispania Hc). | æ(e S)quitania GS. | scandulis G: scandalis HS.
23 tum HS: tunc G.
28 adextremos x.
5 materiae H (-ę S): materia G. | fossura G: -rae H (-rę) S.
6 detinentes x. | quantum HS: inquantum G.
8 quas GS: qua H.
9 exaggerabant x. | habitationis H (-nes GS).
10 crumos x. | aestatis H (-tes GS).
11 efficiunt GS: -cit H.
12 tiguria ante corr. H. | ad Praun: et (&) x. | 16 areopagi HS: ariopagi G.
18 vetustates H (-tis GS).
21 tritiores GSc (tristiores ante ras. S): tritores H.
22 profecissent S2 (qui et edificantium antea scr. pro ad aed.): per(ꝑ)fecissent x. | ingenia HS: -nii G.
25 esse se H (e̅e̅ se) S: esse G.
26 solum HS(Gc): plus G.
1 ex: & (et G) x.
4 tum HS: tunc G. | e(ae ante ras. H)prospicientes x (≣prospicientes Sc).
8 tectas G: tecta HS.
11 ab natura materiae: ab naturae materia H, ≣ naturę materia S, naturę admateriā G(S2). | abundantē x.
12 copiarum H et (ante ras.) S: copiā G(S2).
15 quibus sint: quibusque sunt x.
24 dixi om. x.
27 sunt x.
29 ita om. S.
2 svınt H.
4 ne G: nec H (cf. p. 180, 9), n̄ (non) S. | sed ut p. S.
12 Tales x.
14 scotinos x.
15 quique HG: quoque S(Gc). | quos x.
17 pythari eorum H, pythareorū G, phitagoreorū S (pythagoreorū Gc).
18 aera G: aerea HS.
20 nec leguntur HG, negleguntur S(Gc).
24 ut eae: et hạ̶ẹ̶ae H, ethę G, & hę S.
29 cōpararent S.
1 harenosa neque calculosa (sc. terra, ut v. 6 = solo Plin. 35, 170) neque sabulone soluto: harenoso neque calculoso luto (H, luto om. S, calculo soluto G) neque sabulonoso luto x.
3 ab imbribus in p. G(S2): ab intribus in p. HSc, in tribus p. (om. ab et in) S.
5 is: his x.
10 tenore: tempore x.
12 corium GS: chorium H. | effecit H.
13 aridum (-ū) x. | 14 perrumpit (a. c.) om. G.
18 ri(e H)gidoque obsolidati permanent x.
20 qua est tectorium HS (ubi ē tector⟦ı⟧ū cum ras. Sc): quę ē tectorū G.
24 fortuito HG (ut 33, 26 x): -tu (Hc)S(Gc) | sidentes (ut v. 18 x) sedentes x.
25 laterem H (-rē) GS.
27 lidiū GS.
2 pentadoron … (3) tetradoron x.
3 (4) doron x.
5 palmam: palmum x (ut v. 4).
6 quinque G(Sc): equinque HS.
7 pentadoros HS, -toros G.
8 tetradoros GS, -doro H.
11 cum (cū S) struuntur HS: construuntur G. | coriis S: choriis H et (ubi chorus) G (chorı¦iſ Gc).
12 collocati HS: collecti G (et in marg. S2 vel collecti).
15 Maxilua … Pitane (Plin. 35, 171): maxima et in galliis et in asia ita ne x.
16 sint ante corr. S.
20 sint Gc: sit x.
21 nec: non H, n̄ GS. | patiantur HS: patiuntur G.
22 fuerit x. | cogitur (sic) x (= cogit rerum natura, necessitas).
23 sustineatur x.
3 carbunculus G(S2): -lum HS.
6 coniecta GS: contecta H.
7 vel lota: vel icta x. | subsiderit: sic x.
9 tum HG: tunc S.
11 sicces(r G)sit HGc (-scit S) | continenter | recipit paries patitur … recipit. marina H (item Lch, sed l ante corr.—qui inter lineas adscripsit—omisit ea quae fuerunt inter duo illa recipit deditque continenter recipit . marina, atque idem sine dubio fecerat S, ubi nunc Sc continenter <⁖paries in ras.> Marina cum suppletis in ima pagina verbis ⁖patitur … recipit. sine lapsus vestigio G. itaque sic statuo continentes paries G(Sc): continenter recipit paries HS.
12 (16) concamerationes x.
14 is: his x. | remittentes (remittentese G, unde ad Fav. p. 295, 5 An. S salsugine sua se remittente) salsuginem (-nē etiam G) eorum dissolvuntur x.
17 eae: hae H, hę S, hęc G.
21 ea ruunt GS: earunt H. | oneraque x.
23 eae H: hae G, heę S. | tectorio (ut p. 41, 2): -riis x.
1 pinguitudine (eius sc. operis tectorii Fav. p. 295, 12): pinguitudini HG (ut Anon. ed. Fav. S), pinguedini S (ut ipse Fav. p. 295, 13).
3 inutilis signino (ex Fav. cf. p. 211, 10): uti signinū x. | liacolorum HS: l iaculorum (in ipso textu) G (et inter lin. S2), item (iac.) codd. Faventini. | subactionibus HS: -nes G.
5 habeatur HG: sit S.
10 infundatur x.
11 duo harenę una x.
12 coiciatur x.
20 dura GS: durae H.
21 insṭructuram G: in instructuram HS
22 potuer̄ ante corr. S.
29 ea ignis: ex igni x.
11 et om. x.
14 firmitate | (pro -tē) G: -tes HS(Gc).
18 sulphure GS: sulpure (sic hoc solo loco) H.
19 inter vena (venī̱a) S2.
21 qui: quod (qđ GS) x (cf. p. 44, 23). | tophus S (qui 44, 12 thophus) ut 44, 24 et Plin. 11, 203. | exurgens H (exsurgens GS) scil. pro &urgens (= sive simpl. turgens sive et turgens).
25 dissolvere HS: dies solvere G.
27 cūanorū G: cum | annorum H, cumannorū S.
29 post manando iterum fervidus ab imo nascens rep. x.
2 memorantur G(Sc): -rentur HS.
5 ponpeianus HS. | excocto HS: -ta G(Sc).
8 aetnam H: aethnam G, ethnam S(Gc).
9 catacae | caumae (-me S) nominatur H, cata cecaumenos nom. G (lig. add. Gc), cata | cecaumnosenominatur S2.
11 montibus (Jocundus, ut p. 42, 23): in omnibus x.
14 ex (tofo): & x.
15 & acalce x.
18 aquae H: aqua GS.
21 item: ita x.
28 glareosa G: glariosa HS. | materia HS(Gc): -rie G.
1 sic licet (L): silicet G, scilicet HS(Gc), licet (del. sci) Sc.
2 regionis HS (-nes G).
5 ē ad adriaticū GS: est adriaticum H. sed infra hadrianum bis H.
6 nec nominatur x.
8 eędem (ęedē Sc) op(p G)ortunitates GSc (vel eiusdem oportunitatis Gc ex L): edem oportunitatis HS.
10 fortuito HG: -tu (Hc)S(Gc).
11 tenerae: genere x.
14 uti campania (in om.) HG, ubi S Itaq.utiue ịn campania (ipse sic addens quod omiserat uti). cf. v. 23.
18 quo … 19 adusto x.
20 procrearetur S2.
22 lapidicinis HG: lapidibus S (sed in marg. ipse add. vel lapiditinis).
24 haec (hęc GS) sic x.
27 tiburtinae G: tibertinae H et (ante ips. corr.) S. | ame(i Sc)terninae x.
1 quae (-ę) HSGc: si quę G et S2.
2 silice≣ę (pro -cetę) G: siliciae H, -tię S.
3 rubrum et nigrum tofum (tophū S) x. | umbria . picens S.
4 albus (alb; GS) quod (qđ S) x (cf. Plin. 36, 167).
6 is: his x.
7 sustineant x.
8 (contecta pro—cf. v. 7) contacta (cf. p. 53, 16. 46, 13): congesta x (cf. etiam ad p. 40, 7).
9 friantur H: fricantur (Hc)GS (ut ap. Plin. 36, 166). | ora maritima x.
10 exesa: exea x.
11 tibertina ante corr. S.
13 igni: sic semper x (nisi quod bis igne E 179, 18 181, 8 et semel S 200, 18). | tacta HS: tecta G.
16 terrenus x.
18 is: his x. | insequens intervenarum vacue(HS, i G)tates x.
19 ea suis: asuis x.
22 quorum x.
23 uulsiniensem x. | statonensi. haec (hęc GS) x.
24 is: his x.
1-5 sed est (ē GS) firma … permanens … habet … solidata … nocetur x.
3 con(HG, cō SGc)parationibus (sic recte) x.
6 ferentis x.
8 achanthos H (-tos GS).
9 scalptos H(Gc): sculptos GS.
10 sunt ante ras. G.
11 formis con(cō SGc)paratas HS, formas conparatas G.
12 is: his x.
15 palliensibus x.
16 urbę S. | qui HS: quis G.
28 cubilia HS: cubicula G.
30 inbricata H.
2 rebus (ante sunt) add. S. | et inharena ante ras. G.
4 e HG: a S.
6 paries: partes H et (ips. in marg.) S(Gc), -tis G.
7 si (ante humida) add. S.
8 exsuta HG, exuta S.
9 discedat (sed ips. corr. -it) et dissolvitur S.
11 ruinosos HS: rimosos G.
15 exstructa x.
16 qui HG: quis S.
17 orchostatas HS (ortho- G).
21 acervati x.
24 orto statas HG (ortho- S).
25 non enim G (et qui ipse addit post finem lineae) S: om. H.
26 structura G: om. HS.
27 discesserunt (-ser̄ S) HS: -rint G. | lapide: de lapide S.
3 (4) hisodomum x. | (et 5) speudisodomum S et (ante ras.) G.
8 exsugere SG: exugere H.
9 eam: ea x.
13 enplecton x.
14 quorum (ante corr. marg.) om. S.
16 celeritate ante corr. G.
17 faciunt (sed Sc farciunt) factis x.
18 structurę S.
22 frontibus: frontatis x. | et unam: et in unam HG, om. S.
23 preterea GSc: praecaetera H, p̄cętera (ante corr.) S.
24 parte SGc (porte G): partes H. | diatonos HG, diatanos S.
29 eae H et (eę) S(Gc): hae G. | venustate x.
1 arbitrio x.
3 pretia x.
4 octogesimas x. | ea: ex x.
5 pacta: parte x.
9 nonnullis: n̄baınıllıſ (sic) S.
12 hy(i S)mectiū HS, himettiū G. | tentelensem x. | item paries HG, itaque paries S.
13 lapideae (-ee G, -eę S) x.
14 arretio (sic) x.
15 tralibus x. | domus … (16) facta x.
20 murrenę G.
22 otio H et (in ras.) S: octo G (ī aꝉ otiū Gc in m.).
23 alicarnasso HS(Gc): helicarnassio G. | proconnensio x.
28 ininfinitis x.
29 toti om. (in albo) S.
2 my(i S)lasus HS (-sis HcScG, sed -sus Gc). | alicarnasso (-naso S) x. | locū G: loco cum H, lo≣͜cū S.
10 colossicam: colossi (colosi G) quam x.
11 telocharis HS(Gc), telo claris G. | teleocharis HS(Gc), teleo claris G.
13 mercuri H (-rii GS).
15 biberint HS: -runt G.
16 falsorum (-oꝝ S) ore x.
19 (saporque) eius. e̶i̶u̶s̶ add. S.
20 troezen x.
21 eiecerunt S: eicerunt HG.
26 allectabat HG: -tavit S. | singillatim HG: singulatim S.
27 feroque Sc: ferroque x.
29 in(m S)pudico x. | morbo ante corr. H.
4 ut tota: tota (GSc, totā HSGc) x (om. ut).
7 mausolus GS: manu solus H.
8 portus HcS: portum HG.
9 sinistram x (-tra Sc). | moenibus: montibus x.
10 geratur x.
11 at: ut x.
12 imperaret: sperarent S, spirarent HGSc (-ret Gc).
13 artemi(e ante corr. S, item v. 8. 19)siam (-ā S) uxorē eius regnantem (-tē GS) x (-re … te Sc). | rhodii HG (≣ⱶrodii Sc): throdii (ante ras., et sic semper exc. v. 24. 25) S.
16 (item v. 22) tum HS: tunc G.
19 hrodii (hic ante corr.) G. | ornatam classem G (non HS).
20 dare G: darent HS.
22 inanibus (ante corr.) om. G. | pelagum (-ū GS) x (-us L).
1 throdum (et sic ante ras. semper exc. v. 23) S, ⱶrodum H (Sc), rhodū G.
4 tropeum HG, ⊣thropheū (sic) S. | in urbem (-bē GS, -be Sc) rhodo x.
6 eam: et (&) x.
7 ideo: id x.
8 tropea HG, trophea S.
10 ita: id x.
11 abathon x.
12 regis x. | contempserint H: -rit S, -runt G.
14 saeptis Nohl: sae(e)pius x.
16 in(m S)probare x.
17 sint H(Gc): sunt GS. | ita p. HS: ita a p. G.
19 sunt x.
20 Legis (a. c.) H.
22 fierent x.
24 plus unam HS: plusquā unā G (Plin.).
26 habitationis (a. c.) H.
27 possunt area planata HS, possunt areæ planatę G, posset (supra S2) area plana Sc.
3 cae(ę S)mentaciis H et (ante corr.) S.
4 altitudinis HS (-nes G). | et om. x.
5 cae(ę S, e G)naculorum H. | dispertitiones: despectationes (sic) x.
6 e: & S.
10 angustiae arearum Mar.: angustiarum x. | patiuntur HS: -antur G.
13 tegula x.
14 vitari HS: -re G.
16 possint x.
17 aqua HS: aque(ę Gc) G.
19 integras GS: -gris H.
22 ae(e GS)state x.
25 ostendit HS: -det G.
28 testa structi: tecta structa x.
29 gratic(t S)ii H et (ante ras.) S.
1 prosint S.
4 gratic(t S)iorum HS.
5 etiamque Schn.: etiam qui x. | intus: inhis x (cf. p. 55, 8).
7 sicciscendo x.
10 disseptio HS: deseptio G. | faciundum H: faciendum GS.
11 alte: aliae (alię GS) x (del. Sc). | sit intactum x.
12 obruta x. | marcida x.
13 subsidentiâ: sic (abl.) x (cf. 200, 8).
15 apparitione x.
18 con(cō S)parentur HS: cōparantur G. | ut: et (&) x. | sint HS: sunt G.
24 tumidae: umidae (-ę H) HG, humidę HcS. | necessitates x.
26 ad fae(ę GS, oe HcGc)tus apartu x.
3 ipsum (-ū) x.
5 ad di(e GS)sperationē x.
6 recipient (sc. corpora mul.) HS: -piet G.
7 &iā (et ita Oehmichen) solidescit et redit x.
9 ex: & (et G) x. | recipientes radices arborum x.
12 id quod Oehmichen: id ut x.
17 intus (cf. p. 58, 15): inhis x.
18 emori in eo saniem x. | necorumpi H et (ante corr.) S. | materiae(e G, ę S) ae(e G, ę SGc)qualitatem x.
21 animum (-ū S) advertere x (animum‿advertere Gc).
23 quem: quae (quę GS) x.
25 qui: quae (quę GS) x.
27 et (vit.) om. x.
28 non: conṉ (male) S2 (i. e. consenescunt). | eadem materiam (-ā G) HG, eadem materia HcS(Gc).
3 eae: ea HS, hae G.
4 ce(ę GS)tera x.
5 idonea x.
6 abeis H.
7 ce(ae G, ę S)tera x. | natura HG: naturæ Hc, -rę S.
12 ponderosa G et (in ras.) Sc: ponderata HS.
14 ea: eo S.
15 cariem: pariē G, partem H, -tē S(Gc). | abea quae (quę GS) x.
17 raritas et (&) est patens x.
23 durit(c S)iem HS: -tiam G.
24 dispertitur (Plin. 16, 195): disparatur x.
25 et ita sappinea: et intima fusternea sappinea x (saprinea G).
6 cerrus et fagus: cerrus quercus fagus x.
8 per huius: ꝑuisa (cf. 56, 10 et 27). | u(hu- HS)moris x.
10 temperata HS(Gc), -te G, -tæ Sc (-tę G2).
11 (terreni) habens (habentes Gc) add. x | comparata HS(Gc), temperata G.
12 videntur Gc: videtur x. | rigiditatem: vel ariditatem suprascr. S2.
13 dura … (14) candida x.
14 sculpturis x.
15 proxima HG: -mę S.
16 materies HS: admateries G(S2).
17 est enim: & (et GS) enim x.
18 Itaque non (ṅȯṅ Gc) minus habent (habeṇ̇t Gc) incorpore (h HcS)umoris inpalustribus (inplaustribus H) locis x.
22 Itaque (-q: H, -q⁊ GS) x.
23 paulolū S.
25 maximum (-ū HS) x.
26 habeant x.
1 maximos … umoris (-res Gc) HG: maximū … humoris S.
2 temperate mixtione G: temperata | emixtione H, temperata emixtione S.
4 pandant HS: pandunt G.
5 ꝑfecto qui est eis liquor x.
12 iuga zy(i GS)za x.
13 zigaeam (H, ziga eam G, zigeā S) appellant x.
14 pinvo H. | eae H: hae G, hęc S.
17 is: his x.
20 bestiolas etc.: cf. p. 147, 25.
22 iuniperus x (sed cf. Hc 166, 11).
23 ex cupr(ae H)essu pinu x (cf. 105, 19).
24 cidreum x (cedri oleo Plin. 16, 197, cedrino 32, 76. cf. 24, 17. 16, 52: lat. citrus et citreum = gr. κέδροϲ, κέδριον, -ινον).
25 co(quo SG)reliquę H. | iunctę S.
26 arbores autem eius sunt similes (-lis G) cupresseae foliaturae (sic H, cupresse aefoliaturae G, cupressę ęfoliaturę S, sed cupresseę Sc) x (ubi arbores autem similes cupressę ac folia Gc).
1 materies: sic x (i. e. materiei ut p. 60, 12). | ea om. x ubi aephesi H.
4 eae (eę S) HS: hę G.
5 qui … notus x (masc. ut nunc ital. hisp.).
6 is: his x.
7 hadriani H: adriani GS. | suci (Gc): suco x.
9 ipse x.
18 abiegnas HG, abigenas S (cf. p. 166, 5).
19 causam: causa x.
22 vocaretur x.
27 posset (G, poss& HS) x.
3 sublata G(Sc): sublatā H(Gc), -tam S. | efficit x.
4 moles HGS: molis HcSc. | concidisse GS: concediss& H (-se Hc).
5 turrisque: turris x.
7 se dededissent H(Gc), sed | eı⁞ıdissent (sic) G (littera post e radendo incerta), se dedissent S (= Lc).
10 ut id … (11) ita Nohl: id … item x.
12 coloniā x.
14 materies si: sic x. cf. ad p. 233, 21.
16 in omnạ̇e H, -ne S: -ni G. | subgrundiis x (cf. p. 277, 7. Fav. 297, 10. sugrundis Plin. codd. 25, 160. sugrundas Varro r. r. 274, 10 Keil. sugrunda, suggrunda, sugurunda CGL. II, 192. 290. 520. 594. grunda ib. II, 36. Dig. 39, 2. cf. suggrundatio Vitr. p. 88, 15).
18 traiectionis: -nib; x.
19 ea x.
20 eae H: heę S, hae G.
22 sappina HS(Gc): saprina G.
23 thisicis x.
24 e: ea G.
26 itaque x.
4 essent (e̅e̅nt GS) x.
5 exponerem(. S) montes HS, exponerē(. Gc) mortis (sic) G (cf. p. 259, 20).
6 tyrrhenico H, ty(i S)rrenico HcS, thyrhenico G. | inalpis et inextremas x.
8 hadriani H: adriani GS.
10 regionis (a. c.) H.
13 regione x (-ni Gc).
17 repletae (-te G, -tę S) urgentes (-tis Gc) x.
19 amiserunt (-r̄ S) x (-rint GcSc). | permanentes x.
20 sicci(e HcS)scendo HG.
23 inter venarum x.
24 exsuctę x (exsucatę Sc).
25 umoris (a. c.) H. | itaque quę G: itaque HS.
27 cum in: quae cum in H, que(ę SGc)cū in GS.
15
2 ad | ḍueuntur H, advehuntur S: adducuntur G.
8 praeceptorvem H.
10 apparitionibus x.
12 exponitur x.
2 artifices pollicerentur x.
3 seu: sed x.
4 non Joc.: cum x.
5 non om. x.
6 crederetur x.
8 dignitates x (-te E).
10 posteritatem HSc(Gc): potestatem EG et (ante ras.) S.
14 minore EG: -ri HS.
17 hi HcSEG: hii H(Gc).
18 deserti: diserti S, desepti HEG (scil. r = p in x) cf. p. 9, 13. | Teleas (= Telesias?): thellas EG, hellas HS (Hegias?).
19 boedas: sic x.
21 andramithes (-tes S) nitheo magnis x.
22 ceterisque x.
25 superati x.
27 blandiatur HS(Gc), -antur G.
28 adfalsam x.
4 doctrinarum HScEGc: -nam G, -na S (ubi rū in ras. Sc pro ꝑ).
15 partitione: paratione S.
17 locis x. | salubres HEG: salubris S (ubi supra S2 vel bus i. e. salubribus). | ratiotinationibusq⁊ S (sed q̄⁊ del. S2).
18 sint HEG: sunt (ſ̄) S. | regionibus add. Joc.
19 spirant x. | grammatic̅i̅s x.
25 oporteat x.
27 teneri H.
28 paritura (paratura E) proportione x. | analogia HE(ScGc): -loia GS.
29 est ratae (-tę S) HS: strate (-tę G) EG. | totaque x.
1 ex qua ratio HS(Gc): ex quadrato EG.
4 sꝑeciem (cf. 66, 13. 68, 19): om. x.
7 palma x: pansa (sic) Exc. Vitr. de eumetria cod. Scletst. f. 35.
9 octavę EG (Sc in ras. taueVIII): octae H (et fort. ante ras. S).
10 a medio pectore om. x (item Exc. Scl.).
13 nasus (Sc, item Exc. Scletst.): nasum x (HEG et ante ras. nasū S). | medio: medium (-ū) x.
14 ea (sic) x. | capillis H.
15 corporis sextę EG: corporis extae H, corpori sextę S.
16 cubitum (H, -tū EGS, item Exc. Scl.) x.
17 suos x. | commensvos H. | proportionis Ec (-nes x).
24 sopinus H (Gc et ante ras. S) | spansis E.
26 utrarumque manuum et p. HS: utrarumque rerum(. E) manuum et p. EG.
1 scaema H (scema EGS).
4 spansas H.
10 universae (cf. 12, 15): -sam x (cf. 68, 18).
12 tum om. x. | quorum (= corum) om. x. | et laudes sculptę E (ut L).
15 necessaria H.
16 colligerunt G et ante corr. H (non EHcS).
17 teleon x.
19 numerum (-rū HSE) x.
22 qui: quod (in ras. S) x.
23 monades x.
24 decusisq: s. HS (ubi q; del. S2 qui in marg. adscr. Quę), decusis. Quae(ę G) s. EG.
26 decusis x.
29 is: his (ante corr.) E.
1 numero: sex numero x (ἔχειν μέρη ἐκεῖνα τὰ ἐνθεωρόυμενα τοῖϲ ἀριθμοῖϲ ἐξ ὧν ϲυνέϲτη Nicom. ar. I, 16, 4. cf 2. cf. Mart. Cap. 753 etc.). | trientes duos x.
2 besem H (Besem S et in m. vel bissem Sc), Bosem E: om. G. hic sequitur interpolatio quasi librarii cuiusdam antiqui mathematici inepte luxuriantis usque ad v. 16 [bessem—diplasiona], quam delevissem nisi ipsius etiam esset Vitruvii explicatio non modo otiosa sed vitiosa VIII, 6, 4 p. 207, 24 (Tannery: Rev. de phil. XXI, 125). | dimoeron x (dimeron Gc).
3 pentemeron HS(Gc), pente moeron EG.
4 superlationem (ἐπιϲώρευϲιν): supplicationem x (suppletionem Gc).
5 e(ae H)ffectum x. | quod: quę S.
6 tertiarū EG. | alterum: autem x. | epitritos x.
7 hemiolius (H, emiolius EGS) x.
8 decusis x (cusis E). | bes alterum x.
9 epidimoeron x.
10 epipempton x.
12 diplasiona x.
13 habet partem HS: partem habet EG. | id est: ita etiam x.
14 sexis: seies HE, sexies HcSG.
15 terminavit x.
17 et om. x.
18 drachma HG: dracma E, dragma S(Gc). | nummo: numero x.
21 XXIIII EGS.
1 dragma (hic) x.
4 quarta pars HS: pars quarta EG.
6 autem EG: om. HS.
8 decusis sexis x (sed sex eis EG).
9 auctorem HG: ductorem E, inventorem S.
12 sedecim HS, XVI EGc (XIII G). | asses (ases G) aerac(t G)ius d. (sic) x.
15 partes H.
16 suscipiamus x (corr. Perr.).
18 convenientesque x.
19 eorum H(S): operum EG et (in ras.) Sc.
21 et (ante corr.) om. G. | naosen parastasin x.
23 dipteros om. x. | hypetros x.
24 post rationibus in x anticipantur verba seq. v. 9 quemadmodum—(10) exemplar (bis posita). | ae(ę)des (hic) x.
27 quae: quod x.
5 tiberina S; -riana HG(Sc).
7 posticio (-tio S) x.
8 peripteros: Peripsū S.
10 autem: ut x.
14 statoris G(Sc) = (staartoris) Hc: startoris H et (ubi toris in ras.) S. | hermodi x. | aedis Mariana: admariana x.
15 mucio H: mutio GS.
20 imae: unae (ę GS) x.
21 ab parietibus G, aṗ̣parietibus H (a parietibus HcS).
22 aedis om. x.
23 alabandi G et (in ras.) Sc, alaba<rinthi in ras. litt. tenuiss.> Hc. | etiam: et x. | menesthe H, -te G (tę S).
25 aedem: eadem (ante ras.) H.
26 ather | si frone G, a<chre> si frone (in ras.) Hc, achrisifone S.
27 hypethros H (-tros S, -dros G). | vero HS(Gc): K (autem) G.
3 circumitionem HG: circuitionem S. | peristy(i)liorum x. cf. ad p. 149, 6.
4 sub divo x.
6 octasty(i G)los et (sic HG, & S) templo oly(i GS)mpio x (ubi praeter rem—nam nihil hic refert regio—L. Gerlach ectos asteos Philol. XXXII, 189. cf. etiam p. 161, 16). cf. p. 84, 20.
8 pigna(o Gc)sty(i GS)los x.
9 remissioribus inter esty(i G)los amplius patentibus rare quam oportet inter se di(e Hc et ante corr. S)ductis. Areosty(i GS)los et stilos intervallorum x (ubi G deductis. A̲r̲e̲o̲s̲t̲i̲l̲o̲s̲ s̲p̲a̲t̲i̲i̲s̲ i̲n̲t̲e̲r̲c̲o̲l̲u̲m̲n̲i̲o̲r̲ū̲ | p̲i̲g̲n̲o̲s̲t̲i̲l̲o̲s̲ s̲p̲a̲t̲i̲i̲s̲ i̲n̲d̲i̲a̲s̲t̲i̲l̲o̲s̲ areosti|los et stilos intervalloarū sic linea subducta a Gc, contra S post v. 15 Areostilos plane omisit et stilos—pignastilos i. e. v. 16).
12 est om. (ante corr.) G (non S, ubi Areostilos ē cuius …).
14 iuli ante corr. H: iulii HcGS.
15 patentibus rare(ę S) post con(HG, cō S)positae(ę GS) iterum add. x. | Itē sistilos G: Item stylos HS. | qua: quo x.
17 (18) plinthides H: -tides GS. | ei: eo GS, & H (Gc).
19 ad om. S. | reliqueq⁊ quę G: reliquae (q: ante corr. H, -quę S) quae(ę S)que HS.
2 abspectus H.
12 barycephalae: baryce parycefale H, baricę paryce (paricę S) fale GS.
14 ce(ę SGc)reris GS: ca&eris H.
15 capituli HS (-tulıı Sc, -tolii G).
16 eustili G (in m. vel es Gc): estyli HS (in m. vel eustyli Sc).
18 in HS: om. G.
25 si—(26) fuerit HS: om. G (in m. suppl Gc). | &trastylos H (erastylos S, etrasylos Gc).
26 XI S: decusas semis x.
27 protecturas HS (proiecturas HcG). | spinarum (ante ras.) S.
28 XVIII: dece(i Hc)m (& add. Gc) novem x.
29 viginti quinque HS, XXV G.
2 crassitudinis (-es ante corr. S) x.
3 media: mediam (-ā S) HS, mediū G.
5 ipsarum—(6) modulorum HS: om. G.
6 octo (pro VIIII) et dimidię moduli partis. Ita ex ea d. i. a. columnarum G: om. HS.
9 theo x. | exastilon x.
10 hermogenis S (-nes HG).
11 primus HS: primus invenit G. | octastylon: exosty(i S)lum HS, exastilū G. | speudo dipteri uerationem H, speudo dipteriue (dipteri¦ue Sc) rationē S, pseudo dipteriuerationē (dipteriue,rationē Gc) G.
12 symmetriae (-ę S) x. | distulit HS: sustulit G.
19 habeat G: hab& HS (haber& L).
20 imbrium (-ū GS) x.
23 ita: ut x. | speudo dipteris S.
25 hermogenis x.
1 areosty(i G)lis HcSG: aureostylos (a. c.) H.
2 altitudinis (a. c.) H.
4 dimidium (HG, -ū S) x.
6 eis HG: his S.
7 py(i G)cnosty(i G)lo HG: pignostylo S.
9 Eusty(i G)li GS: Custyli H. | partes (i. e. -tis): -tibus x.
14: crassitudines G: -nis HS. | simare ostylo (sic) H.
15 crassitudini: -nis x.
17 aspectuscaporum (aspectusscaporum Hc, aspectus caporū G, aspectus scaporū S) x.
18 pignostylis HS, pinostilis G. | crassitudini G: -nis HS (vel is supra Gc).
22 suo x. | quinquagesima x.
23 eae H (ī aꝉ eę in m. Gc): hae G, heę S.
25 exequandū G: exạ̇equendum Hc, exequendū S.
26 hypotrachelis HG, ypotrachelis S.
2 itemq: (q⁊ GS) x.
3 viginti capus H, XX scapus GS. | post partes add. x septem superior crassitudo columnae (deinde sex et semissem etc., ubi in ante sex suppl. Sc).
5 itemque (q: H, q⁊ GS) erunt (er̅t̅ S) x.
6 imus G et in ras. Sc: is H.
7 earumque—(9) septem HS(LGc): om. G(P).
10 rationem (-nē GS) x.
14 constituatur x.
15 scandentis oculis species x.
16 venustates x.
18 fallitur x.
21 ent(h S)asis x.
22 forma et: formata x.
29 quae est (quę ē G) ereobates HG, quę estereobates S, quę ē stereobates Gc.
3 parietes x.
4 concamaranda HG (-meranda S).
5 destineantur x.
6 congesticius G: coniesticius HS. | paluster G: plaı≣ter H, plauster S.
7 alneis (p. 130, 22): saligneis x. | aut (rob.) om. x.
8 configatur G: configuratur HS. | subligaque … adigatur x.
12 con(l SGc)locandae (-ę GS) x.
14 py(i GS)gnosty(i GS)lo x. | py(i GS)gnosty(i G)la x.
15 euastilo S. | scripta … (16) constituta x.
18 quot G(Sc): quod HS.
22 oporteat x.
23 (ita) sunt G: sint HS. | ut S.
26 crassitudinis a. c. H.
27 dextante G: extantạe (-tę S) HS.
28 retractiones G (et ante ips. corr. S): retractationes HSc.
4 aedem; eadem (ante corr.) H (ut 70, 3).
5 spinę S.
6 lysis H et in ras. Sc: lapis G (ī aꝉ lysis Gc). | ipsum H: ipsam G et (-ā in ras.) Sc. | stylobata (sic)] qui—(7) stylobata (sic) om. S. (sed adscr đ suppl. in m. ħ Sc). | columna\ H, -na≣ (in ras.) Sc, columnę G.
7 ita HS: om. G.
8: scamillos H et in ras. S: scanullos (ante corr.) G.
9 alveolatum (-ū) x.
12 eae HG: heę S.
15 eΚΦΟΡΑΝ graece scr. (hoc primo loco) x (sine Ο G). | aeque tantam Oehmichen: sextantem x. | tum (tū S) HS: dū G.
17 atti(adti ante corr. G)gurges x.
18 reliquum] plintho—(19) reliquum HG: om. S (đ adscr. Sc, nil ultra).
20 torus] quartae—(21) torus G: om. H et (sine nota) S.
22 quem: quam x. | trochilon x.
24 quoque (q̅q̅ ante corr. G, o∕ꝗꝗ Sc) versus x.
25 crassitudine x.
1 adti(atti Gc)gurges x. | ita et: ita ut x. | plinthos x.
2 erit tertia: ei ad tertia HS, erit ei tercia G.
4 thorus (hic) x.
7 inferiori ScG: inferior HS
8 extremam HcGS: -mum H. | plinthū G: plinthuum H et (-thuū) in ras. Sc.
10 decuma apars H et ante corr. S (scil. ex XVIa pars): decima pars ScG.
14 futurę S: -ra HG.
16 ad perpendiculum <medii supra add. Sc>.
17 uti dicant se earum contracturam (-ā S) x.
19 contractura eius tali ratione x (corr. Joc.).
20 ratio si pulvinata erunt (si e̅r̅ pulvinata S) h. s. conformabuntur x (cf. p. 123, 6. 80, 9. 130, 29).
21 hys H (his GS).
22 craſuſſimꝰ H. | octava decuma HS: nona decima G.
26 parte G: -tem H (-tē S). | duodevicensima HG: -gesima S.
3 dimittendae(ę GS) x. | cathetoe x.
7 dı(e Gc)missa x. | alia om. x.
8 ae (ubi deinde aelineae) H: hę GS.
10 relinquantur G: -quatur HS.
12 ponatur om. x.
14 magnitudine x. | catheton S, cathecton GH.
15 ab HG: a S.
16 inceptum (-tū) x. | tetrantorum: (sic) x.
17 doneque (Hermes II, 468): denique x (deinque Gc).
18 sub abaco (subco G) veniat GS: subaabccon veniat H.
20 adepto x.
21 cymati H (-tii GS).
22 habet ante corr. S.
23 ab G: om. HS.
25 diducatur G: deducatur HS (ubi t. deducatur & alterū S).
26 ne: nec x.
27 i. sic ce(ę Gc)dantur altitudinis x.
28 haec (hęc S) x.
1 capitulorumque HS (·quę G).
2 reliqua x.
7 latitudine: altitudine x. | suae (suę S, sue Gc) partis Hc S(Gc): repartis HG.
11 deinde columnarum (sic) x (om. ratione vel pro ratione). cf. p. 123, 12.
14 respondeat sy(i G)mmetria aepystiliorum (epystiliorū G, epistylioꝝ S). Epystiliorum (Epistyliorū GS) ratio … x (cum rubr.).
16 dimidia x.
17 si om. x.
18 demetiatur x.
20 episty(i G)lium (-iū GS) x.
23 si altiores (vel si quae supra altiores fuerint cf. p. 74, 22. 79, 21) om. x. | ratā partē (-tem H) x.
25 candit ante corr. H.
26 exsucta (ut p. 47, 8 cf. 137, 22. 47, 2): extructam H, exstructā S, exstructa G.
1 rationis G: rationi HS. | sublementū G.
2 ut cum fuerint aut: cum fuerint ut aut x.
3 colossi(| H)cae(ę S)tera HS, colosi. ce(ę Gc)tera G.
7 cymatiū epistilii Sc: cimatiū epistiliū G, cymatii epy(i S)stilii HS.
9 ima: iam x.
11 minus x.
12 altiorem (-ē GS) x.
14 proiecturae cymatium H, proiecturę cy(i G)matiū GS.
15 quantum: quam (quā GS) x.
16 fascia: fastigia x.
17 metoce HS, meta(o Gc)che G.
19 cavus x. | intersectionis G: -nes HS.
20 &tribus S, et tribus G (ettribus Gc).
22 fasci≣a H.
25 habeant x. | altitudinis GSc: -nes HS.
27 uti HG: ut S.
2 epi(y H)sty(i G)lii x.
3 respondeant x. | coronae(ę) quae (quę G, q̄ S) x.
6 epi(y S)tidas x.
10 zophora x. | corona & ty(i G)mpana x.
11 fronte S(G?): frontis HGc (fronte<s> ante ips. corr. G).
12 cvom H.
14 alterā S et ante ras. H.
15 lineae (-eę) x.
16 procedit HSGc: -det G. | resopinatam S et ante corr. H.
17 fuerit x.
21 angulos om. x.
22 acumen quae (quę G, q̄ S) x (cac. Ussing ex p. 92, 10). | ro(u ante corr. H)tundatione x.
23 crassitudinis H (-nes GS).
26 ita om. x.
29 autem om. S.
1 perterebrata HS: ꝑteri brate G (-tæ Sc, sed -taẹ Gc).
4 perfundant x.
12 errabundos x.
13 tantae: antea x.
19 disputationibus S.
20 quot GS: quod H (qui sic semper).
21 sunt (ſ̄ S) x.
24 doricis corinthiisque constitutis & omnibus x.
25 proprietatis ante corr. H.
1 omnis (omīſ) S
4 corinthię x.
6 in altitudine om. x.
10 propria x.
12 &rygiliphorum H, etrigili(gli G)phorum GS. | in (ep.) om. x.
14 zophoro escalpturis x.
15 capituloꝝ Hc et ante ras. S (capitulo HGSc).
20 peloponnesso H, -ponnenso S, -ponenso G. | helenidos (hellenidos S) & exptidos (ex‿ptidos Sc, expetidos G) x. cf. Apollod. I, 7, 4, 6.
22 templo: templum (-ū S) x. | fortuitu S (-to Sc HG).
23 hisdem x.
24 ratio nata HS(Gc): ratio,nata G, ratio‿nata Sc.
25 ex: & S.
27 in singulis HS: singulis G.
1 ionix uthi &(et | G)ereuso x.
5 my(i GS)anta x.
6 milesius x. | pre(ę G)nem (-ē S) x.
7 theon x. | coloponachium x. | ery(i GS)tras x. | phocea x.
8 glazomenum (-ū S) x. | lebedon HS: glebedē G (vel on supra Gc). | meletenis. haec (hęc GS) melite x.
9 is: his x.
10 atali G
11 zmirnae(ę H, e S)orum x (smirneorum Gc). | est—(12) caras om. (sed in ima m. suppl. /.) S.
14 coeperunt H(Gc): cęperunt GS.
15 apolloni S. | pandionio x.
17 doricon G, -chon HS. | viderunt x.
18 colūnas—(20) potuissent (om. G) in ima m. suppl. Gc.
20 essent: ẹ̄̇ eēnt G.
24 idem: item x.
25 tantas G: tanta HS.
4 speciem (-ē S) x. | isdem S(Gc): hisdem HG (ḥ̇ıısdē Gc).
6 altitudinis G: om. HS.
9 encarpis (sic) x.
10 strias G: istrias HS.
11 rugus HS. | di(e Gc)miserunt x.
13 nudam (-ā GS) speciem (-ē G)x. | subtilitate—(14) eligantia G: om. HS.
18 genus om. x. | quod (ante corr.) om. S.
19 virginales H.
25 pauculis: poculis x (ioculis Salmas. = ital. giocoli). ad rem Plautus Rud. IV, 4.
26 mom̄tū S.
27 sūmoạ Gc
28 sub diu HG: sub divo HcS(Gc). | fortuito HG: -tu HcS | achanti x (item v. 27).
1 fuerat G: -rit HS.
2 cauliculos: sic x.
7 catatexitechnos Plin.: catatechnos (-thecnos G) x.
11 et om. x.
12 operis x.
13 faciunda (ante corr.) G. | uti HG: ut S.
17 spatia. ita enim Oehmichen: spatia enim ita x.
18 frontes—(19) latitudinis om. S (sed infra in m. suppl. Sc). | simentur x (ut p. 89, 4).
19 non (n̄ GS) ad imum (-ū S) capituli x.
21 praeter om. G (sed p̄t̄ suppl. Gc). | apothesim (sic HG, -sin S) et abaci astragalum (-ū GS) cr. x.
25 coaliculi HS, coliculi G (= 26 coliculis x, ut infra p. 173 et in cod. Varr. r. r.).
28 flores x.
4 hisdem x.
13 hisdem x (hiisdem Gc).
17 re: res x.
18 parastaticas HG: parasticas S.
19 &ranstra S.
20 capręoli G, capreoli Sc: caprae(e S)olis HS.
23 protecturis x (proiecturis Gc).
26 dispositiones HG: disputationes S (item 89, 1 et ante ips. corr. 89, 4).
1 proiecturis S (ubi proiectura | stignorum H).
2 l. adꝑp. G (& suppl. Gc).
3 is: his x.
7 imitati Nohl: tectae (ę) x.
8 dispositione (disputatione S). | inter(in a. c. G)tignum (-ū GS) & oparum (-ū S, et apharū G) x.
10 (17. 20) tryclyphorum H.
11 simaverunt (sic) x (ut 87, 13). | uti tignorum x.
12 e: et (cant.) S.
13 coronulis x.
18 ex G: & HS.
24 is: his x.
26 hisdem x. | denticulis x.
27 utrique x.
28 trycluphos H. | metophe x (methophe S, sed intervallā &ophe sic H).
29 ophas x. | cubilia Mar.: cubicula x (ut G p. 46, 21).
1 caba x.
2 ophas & (et G) inter tignū id metopha est (ē GS) … nominata x.
4 uti: ita uti x.
5 ita (a. c.) H: itǣ Hc, itē GS.
7 fuerunt x.
8 denticulis & (et G) pr. x.
9 mutulo x.
11 veritate G: -tem H, -tē S.
13 etiam quod (qđ GS) x.
14 mutulos aut om. x.
17 stillicia HS (-cidia G).
19 pvotauerunt H.
21 deductis x.
30 disconvenientis ante corr. H.
1 tarchesius x. | pytheus HG, protheus S.
3 rationem om. x. | et … aedem: ex … et eam (& eā) x.
6 in(m S)pedita est distributio et inc. in o. tr. et lacunariorum (lucaniorum sic S) distributione. namque n. e. x.
8 (etc.) metophas x.
13 dimidia altitudine x.
15 dimidia (demedia Hc S) altitudine x (alatitudine sine puncto ips. corr. H)
16 methopharū S.
17 effic(t S)ietur HS: -ciatur G.
21 qui HS: quis G.
26 XXVIII … XXXII x.
27 embates x.
3 tres HS, III G.
5 ypotrachelio x. | columna HS: colūnę G.
7 tae(ę S)nia (thenia G) … thae (the GS)nia, (item 27) x.
9 item—(10) respondeat om. S
12 unius—fronte om. S. | unius dimidiati x.
14 & intercolumnīis (-nis S) x.
15 binis x.
17 latitudo: altitudo x.
18 quinque partibus x.
20 graecạ̇e (H, grece GS) eros x.
22 earum x.
24 methophe S. | intertrigliphos (in ras.) G: inter (t̄ S) glyphos HS.
25 semi memphia x.
26 dimedia Hc.
27 methopharū S.
2 dimidiae (-ę S) et sextae (ę S) parte HS, dimidię et sexta parte G. | habens—(5) perpendiculum: haec eadem verba repetunt infra post (21) in mediano x.
3 ita: item (-ē) x.
4 moduli: hoc infra in rep. om. HS (non G).
5 corona (sic infra rep.) x: (hic) columna x.
6 de(i S)rectiones x.
7 latitudinem Hc GS: altitudinem ante (ips.) corr. H.
8 quod (qđ S) HS: quo G. | sunt GSc: sint H et (ſ̄int) S.
9 flumina x.
10 incidantur x. | linia HS.
11 et simae (coronae cf. p. 82, 6): et imae (e G, ę SGc).
12 perficiantur G: -atur HS.
13 diasty(i G)liis x.
15 tetrasty(i G)lo x. | XVIII … XXVIIII x.
17 dividantur x (corr. Ussing).
18 metopha x.
19 amplius quantum dimidiatum est (ē GS) spatium x.
21 in mediano habens cymatium etc. add. x (= v. 2-5).
22 quo: quod (qđ GS) x.
23 habeat om. G (hebeat suppl. in m. Gc). | laxiamentum H (non GS).
3 uti: ita uti x (cf. p. 89, 25).
6 centrū S(Gc): centum (-tū G)HG.
8 descriptionem (-ē) HS(Gc): destructionē G.
11 qua: quae (-ę GS)x.
19 habuerit G: hab&erit HS.
20 antę G: ante HS(Gc).
21 ędis S: aedes HG (ędes Sc).
23 pteromotos HS (-matos G).
27 latitudo: altitudo x.
28 regiones (L): religiones x.
29 eae: heę S, hae HG.
2 fiant. X. partes. sin autem VIIII (aVIIII Gc) aut decima x.
5 XX aut om. x.
8 videtur x.
10 signat tangendo x.
11 circuitione x.
12 crasse G (-ę Gc): crassi HS.
13 et (circa) om. x.
15 non erunt om. x.
16 circuitus x.
17 efficit HS: -ciet G.
20 striatarum (-ū S) x.
21 parietū G et in ras. Sc: parte tum H(S).
22 magnitudinis GS: -nes H
23 exstructi GS, extructi H.
26 faciundum GH, -endum S. | lapidis x.
29 graphicoteran (sic) x.
4 incellae(ę GS) x.
6 orientis & sim. x.
8 eadem (= eâdem simul cf. Varr. r. r. 2, 5, 2) HS: aedē GSc | & orientem (et orientē G) caelum sic x.
9 post sacrificantes ex rubrica marg. addunt x quod aras omnes deorum necesse esse videantur ad orientem spectare. (sin autem …)
12 e: & S. | deorum: eorum x.
13 aedis sacra fiet x (sed fiēt ante ras. G).
15 circa (vias) ante corr. (-ū) G.
19 quo GS: quod H.
20 futurae x (corr. Nohl). | thiromaton G, thyromathon HS.
21 attigurges x.
22 Dorici: Horum x.
23 in(m S)ponetur HS i. e. inponitur G.
25 thyretri: hypetri x.
27 III. semis G | duae (ę GS) partes (-is H) lumine x.
2 latitudo Hc S(Gc): altitudo a. c. HG.
4 III (tiaIII Sc) parte. XVI. x.
6 parte IIII (taIIII Sc) HS: quarta parte G. | ad pedibus H, apedibus GS.
12 faciundum H: -endum GS.
13 sculpendum (hic) x.
14 (et 17) lespiū S.
15 est om. S (ē suppl. Sc). | hy(i G)perthy(i GS)rum x.
17 summa scalpatur: sima scalptura x.
19 atque HS: ac G. | 20 faciundae HS: -endae G.
21 ungue x.
25 ima luminis G et (in ras.) Sc: simalum in his H.
27 altitudinis: -ne x.
29 dividitur x. | horum x.
2 et eae: ex ea x. | hyperthyra: hypetra HS, hipetre G (-ę Gc).
4 in om. S. | doricis protis (ꝓtis S) pedibus x. | sive protides (ꝓtides S) x.
5 excalpta (exsc- S, etsc- G) x.
6 eae H, eę S: hae G.
7 ante pagmentis x.
8 duarum om. x. | graciliore x.
12 (ex) XII. HG: duodecī S. | inpaginibus x.
14 tres HS: III. G. | 15 ex: et x.
17 scaphorum HS (-porum G).
19 secundum antepagmenta: ante secundum pagmentum x.
23 Adti(Atti- G)gurges x (corr. Nohl) | isdem SG: hisdem H.
24 corsę G (ut x v. 2, 3): gorsae (ę S) HS
25 ante pagmenta x.
27 clostrata (i. e. claustrata = gr. clatrata CIL I, 577 cf. Keil ad Cat. p. 21): caelostrata H, cęlo strata GS (coni. Gc).
2 doricis om. x.
6 adempta HS: dempta G.
9 dispositioni G: -ne HS.
12 alae: aliae (-ę GS) x.
15 e (post extr.) om. x.
16 antas | G: anta H (ubi anta | & med.) et S.
18 hisdem x. | altera ae(ę GS)dis ponatur aeques intima (ubi aequę sint ima G, ęq⁊ sint ima S) x.
19 VII. x (= maVII. Gc). | tertia … quarta HG: .III … IIII. S.
21 ima x. | altae: alia x.
24 apopysi HS, apopisi G. | capituli—[(v. 26) capitulique om. S (in m. suppl. Sc).
27 tres HS: III. G. | abaco: inabaco x.
1 apophysi HS, apopisi G.
2 columnas om. G (suppl. Gc). | inponantur ut altitudinis x.
3 is qui a: his (hi ante corr. S) qua x. | postulabantur x. | eaeque H (eęque) S: ea ęque G. | trabes conpactiles ponantur ut eam x (verbis a Lorentzen deletis etiam alterum conpactiles add. Ussing).
5 securiclis HG, -dis S.
6 habeant (sic) x.
7 inter se tangunt x.
11 frontibus G (et in ras. Sc): prontibus HS. | ficantur H (non GS). supraque id t. x (id del. Ussing coll. p. 69, 4).
12 conlocetur. supraque eum (HS, enī G ubi ī aꝉ eū Gc) fastigium x (supraque eum del. Ussing).
15 monopteroe … peripteroe (sic) x.
18 sua HS: suo G. | sty(i GS)lobata x.
19 constituuntur HG: -antur S.
21 decumae (ę S) H et ante ras. S: decimę G(Sc).
22 zophorum x.
23 III: quarto (sic) x.
25 ae(ę)des (hic) x.
3 relinquantur x (-at᷑ in ras. Sc, -aṇ̇tur Gc).
4 tantum (-ū S) x.
6 sty(i G)lobata x. | proportionibus om. (hisdem symmetriis que—quę GS—) x.
9 autem HS: enim G.
10 hab& (-et G) x. | columnae (-ę GS) x.
11 uti: ita S.
12 isdem Oehmichen: ea x. | videntur—(17) pronai om. S (in ima m. suppl. Sc).
13 hisdem (ⱶısdē S)x.
15 lucosue | iovis H, lucosue iovis SGc: luco suę | iovis G.
16 nemori (sic) x.
18 facta est (ē GS) uti est (ē) castoris in circo athenis x (ubi repetitionem del. Ussing). | sunio (sic) x.
19 eędē S (eadē Gc): eadem HG.
20 latitudines: altitudines x. | reliqua exisona quae (ę) x.
24 et quibus: equibus x.
25 (p. 100, 3. 6) hisdem x.
1 ae(ę S)des x (aediẹes Gc). | pleromatos spatii sublati x.
4 videtur x.
7 faciundae H (Sc): faciendę GS.
10 eorum x.
11 quorum x.
13 areis x. | d. inmortaliū immo potius demonū (sic in ipso textu) S (unde apud Mar. Vat. 2. 4. 6. Flor. 2). cf. codicis Cottoniani (c) lectiones deorum mortalium p. 62, 12. 64, 28. 68, 20 eiusdemque p. 14, 25 ex oppressionibus(!) rusticis (Mülleri mei gaudia).
17 suspicientes d. q. s. et sacrificant disparibus x. lacunam ostendit Nohl ut sic fere expleret suspicientes … contueantur, ipsae autem (simplicius, ut supra, Ussing).
21 marique x (ubi terrae matrique = et terrae matri. cf. p. 204, 10 sicut simplicius 236, 13. 212, 10. 123, 9. 20, 17. 12, 15 etc.).
23 arearum x.
24 explicantis H (-atis GS).
4 velim Nohl (cf. p. 53, 20): vel (ꝉ) in x.
10 poematorum vero carminum metra x.
12 distinctas versuum x. | proiectando ante corr. G.
17 ergo ea HS: ea ergo G.
18 late vagantes G(Sc): lata evagantes H et ante corr. (latæ ⁅e⁆vag.) S.
19 contrahentur x.
25 non aut̄ minus S. | cū G(Sc): eum H et (eū) S.
1 etiam qui pythagorae x. | quique G: quinque H(Gc), om. S (qui scripsit ⱶpytagorā eiusque, sed ante corr. pytagore).
3 .C̅C̅. & .L. x.
5 corpus ex l. (sic) x.
6 per(ꝑ GS)quadratus (sic) x (figura ex omni latere quadrata Varro ap. Gell. 1, 20. cf. M. Thiel: J. f. Phil. 155, 367).
8 alveo HG (alea S, alveolo Varro l. c.).
12 echoro HS(Gc): et horo G.
14 auctorum x.
3 moenianaque H, męnia | naque G, moenia nāque S (et sic fort. Gc = L).
6 magnitudinis S.
10 ei dentur: iubentur x.
11 utilis: et (ante corr.) G.
16 cupresso GS (ut x 58, 11. 156, 11): cupraessu H (ut x 58, 20).
17 cum om. x. | proceditur (-t᷑ S) HS, progreditur G.
18 perae(ę GS)quata x.
23 tempestatium H: -tum GS.
25 plus ex (om. quam) x.
26 nisi si loci H, nisi <si in ras.> loci S, nisi sili G (ubi sıl·cio· Gc).
28 chal(cal- S)cidica x.
29 et om. x.
2 quā (aqm S): sic x.
8 ne HS: nec G.
9 zophora x. | exṭ simmetriis Gc.
12 colonię G: columniae H, colūnę S.
13 faciendum G (-dam H, -dā S).
17 altitudinis S (ex quo supra -ib; Gc ꝉ is).
18 pedes . L. x.
19 latae (-ę GS) x. | II. Ꞩ (osII Ꞩ supra Gc) … I Ꞩ x.
21 pedum XVIII (GH, pedū X&VIII. S) x.
22 binum (-ū GS) x.
23 porticum (-cū GS) x.
26 latitudine G: altitudine HS.
28 ē in foro S. | isdē G: hisdem HS.
1 VI. HS: sex G.
3 angusti S.
4 tribunal x.
5 (et 6) hemicycli HG, hemiciclyi (hic, hemicicly v. 6) S. | scematis x.
7 pedes (bis) x.
10 eaeque H(Gc), ęeque (sic) S, ea eque G.
13 hemicyclium HG, hemi ciclyū S.
15 quoque (q̅q̅ G, oqq⁊ SGc) versus x. | quaternis x.
16 trabes G: om. HS. | euerganeae (-ę GS) x (= everganeae cf. Quicherat: Rev. arch. N. S. III, 71).
17 transtra (L): trasta x.
18 conlocatae (-ę G) HG, collocatę S(Gc).
20 T uti notae: tectinata H, tecti | nata G, tecti nata S (ubi tecti del. Quicherat).
25 trabes G: trabe HS.
1 coni(l G)ungenda HG: adiungenda S.
2 respondeant x.
6 con(m)ponatur x. | summae(-ę GS) con(cō S)posita x (cōpositæ Gc).
7 lacunaris altitudine x (-ni Gc)
15 ex(s GS)pectationibus x.
16 uti primo (om. in et libro) ante corr. S.
17 immoeniū G.
20 insiduntur (-t᷑ GS) x.
23 eligitur ante corr. G.
24 ne GS: nene H.
30 fuerit x.
6 eicient e superiore parte GS: eicientem superiorem partem H.
8 pedibus ante corr. (sp̣) Gc. | summis: suis x.
9 sunt om. x (add. L).
15 sine: siue HS et ante ips. corr. G.
22 in(m SGc)pediantur x. | est: ut x.
23 tactu: &(et G)actu x.
26 possint & vagantes x.
31 uti: ita x. | ininaqua H, inaquaẹ Gc.
1 moventur HS (Gc): -etur G (vox sc. non κυκλικῶϲ, sed ϲφαιρικῶϲ, ut Stoici in Plac. phil. 4, 20 adn. M. Thiel: J. f. Phil. 155, 368).
2 in om. (et alt.) x.
3 item (-ē GS) x: ita Gc.
5 secundā G: -dum HS.
7 prosecuti Gc.
8 voces (-is Gc) scandentes (-is Gc) x.
12 inaeneis x. ηχειοιϲ: haeae (heae Hc, hæae G, heę S) sic x. | cordarum sonitū x.
13 harmonicen H, armonicen GS.
16 Harmonice: Harmonia HG, Armonia S.
19 nonnullae (H, -le G, -lę SGc) x.
20 potero S.
21 aristoxenis x. | diagragma G.
24 fiat x.
26 distantis H.
28 media parentia x.
2 sed quod (quid a. c. G) sic x.
3 gravis et (&) ex (sic) x.
5 inmutatione (i. e. immutatione sec. S) anceps x. | finitionem (-nē GS) x (ἵϲτηϲιν αὑτὴν ἐπὶ μιᾶϲ τάϲεωϲ Aristox.).
6 crebre HS: crebro G.
7 cum: circum Gc.
8 intervalles H et a. c. S.
11 latentia: patentia (potentia a. c. G) x.
13 armoniam (-ā GS, sic et 16. 22 etc. arm. x) … chroma … diatonon x.
14 ab arte G: ad arte (solus) H (unde ad artē S, ab arte LP).
15 ea re cantio G(Sc): ea recantio HS.
19 tetrachordarū (sic) S.
20 (harmoniâ) tetrachordum: -dorum (-ū GS) iterum x (del. A. Wilmanns). | dihesis H, diheris G, diesis S (dieses Gc).
21 diesis x.
22 heminotio H. | diesis HS, dihesis G (dieses Gc).
23 trihemitonium (Perrault): trium hemitoniorum x.
24 diatono toni: diatoni x.
2 sunt G: om. HS.
4 intervallo (intuallo S) x.
5 tetrachordo: et(&)tetrachordorum x. | finitque x.
8 fabricant: faciunt S.
10 pthongi HS, ptongi S.
11 VIII HG: octo S.
12 non uniter (qui sc. οὐ μένουϲιν ἐπὶ μιᾶϲ τάϲεωϲ): com(con)muniter x.
13 mobiles sunt inter (ſ̄ int̄ in ras. Sc) positi x.
16 proslambanomenos GS: iros lambanomenos H. | hypate hypato (H, hipaton G, ypaton S) x.
17 hypate meson G: hypateon meson HS. | nete synemmene (-emene S) GS: netesyn exemmene H.
18 diezeucmene x. | hyperboleon x (-laeon infra 113, 2 et 15 H).
19 ex: et (&) x.
20 parhypatae (-te GS) hypate x.
21 lichanos (licanos G) phalon x.
22 trite (-re H) sy(i G)nemenu tritediezeu(y H)gmenu (-nous G) paranete paranetediezeugmenu etc. x. | paranete synhemmenon om. x.
24 recipivẹnt Sc.
2 (etc.) armonia x.
3 dimidium om. x. | inchroma transmutata G, inchromatra mutata H, incromata mutata S.
4 quae: qui x. | lichanus x.
5 traslata G.
10 hypaton … meson … sinhemmenon (HG, sinemmenon Gc, synemenon S) … diezeu(i H)gmenon … hyperboleon x.
14 graeceque (-q⁊) syn(m GS)phoniae(e) x.
15 sex HG: VI. S. | diapason et diatessaron, diapason et diapente: & diatessaron & disdiapente H, et disdiatessa(e S)ron et dis(bis- S)diapente GS(LP).
16 & bisdiapason S.
17 coeperunt x.
20 in sextam—(22) XII disdiapason: est additio interpolatoris (A. Wilmanns: Comm. in hon. Mommseni 1877 p. 259) cf. supra ad p. 67, 7. | in octavam et dimidiam—(22) XII. disdiapason om. S.
22 et (diapente) om. x.
24 nec intertia aut sexta aut septem (sic HG, septima S) x (corr. Wilmanns).
3 concentus: coventus H, conventus G, c̄uentꝰ S. | qui—(4) dicuntur del. Reber (cf. p. 112, 11).
4 pthongi H, ptongi GS.
6 ita om. G (suppl. Gc).
8 diatesseron (hic et in seqq. semper) G. | et om. x.
11 locum—(12) habeant bis scripta in H (priora del. Hc).
13 semipede x. | contraque—(15) semipede om. S.
14 inferiorvem H. | graduū G: gradibus HS.
15 semipede x. | 17 si aū (autem) non S.
20 ea echea: eae (eę S) echo x. | ad netḥ̇en Gc: adnetent H, ad nete S.
21 sonentia H (non GS).
23 ad neten diezeugmenon: ad neten (H, nete S, netḥ̇en Gc) sy(i G)nhemmenu (HG, synemenu S) x.
24 ad paramesen: adnethen (HG, neten S, netḥ̇en Gc) ad paramesen (-son S) x. | adneten (nethen H) sin hemmenu (H, sinhemenu G, synemenu S) x. | quinta ad diatessaron S.
5 et: ex x.
13 diezeugmenon S: -nu HG. | intert(c G)iis diatessa(e G)ron ad chr. sy(i G)nhemmenu (synemenu S) x.
16 parameseọn Gc. | ea om. x. | ad (chr.): in x.
17 hyperboleū S. | synemmenon Wilmanns: meson x.
18 habeant x.
19 sonitum (-ū S) x.
22 (et seqq. exc. v. 24) diatonum (-ū S) x.
24 diezeugmenon om. x. | tertiis diatessa(e G)ron addiatonon (-n̄ G) sy(i G)nhemenon (HG, synemenon S) x.
28 diapson H.
4 ad naturas vocis & audientium x.
6 quod (H, đq S) annis HS, quot annis G.
8 errauit x.
9 tribulationes G.
10 citharo edis H, citharoedis S, -rędis G.
12 valbas x (valvas Sc).
14 lapido H (-de GS).
15 echeis: exhis x. | hac rationes (sic H, hac ratione GS, hę rationes L) sunt (ſ̄ S) explicandae (-ę S, -e G) x.
17 regiones HG, regione S (= L ex corr.).
19 lucium: sic x.
20 ea ae(ę S)nea (sc. echea v. 16) sic x.
21 etiam HG: aū (autem) S.
22 propter om. S.
23 doleis x.
27 rotundationis GS: rutundationes H.
28 paribus GS: partibus H. | et om. x. | quae om. x.
1 circinnationes (hic) HS (circinationis G). | duodecim HS: XII. G.
2 descriptione om. x (add. Joc.). | astro(a G)logi x.
4 quae(ę G) prae(ę G)cidit HG, quę p̄cedit S.
5 finiatur GS: -antur H.
9 in caena H.
14 circinationes HS (-nis G).
17 i: hi x (cf. p. 26, 26. 217, 3. sed ei p. 113, 3. 114, 3. 222, 3. 276, 13).
20 ac om. x.
23 con(ō S)ponantur gradus ne minus x. | alti sint palmo pede (| H) et dig. x.
24 digitos sex (ante ras.) G: digito sex (.VI. S) HS(Gc).
27 per(ꝑ GS)spiciatur x.
1 ad (quam) om. x.
2 grados HS. | quam: quod (qđ G, oqd S) x.
3 sumatur G: sum|matur H, sūmatur S.
4 utrum(ū- GS)que aditus x. | perpendiculum (-ū GS) x | interiores x.
5 qua Phil.: quae (quę GS) x.
6 altitudinem (-ē) x.
8 duplex G: dupl& H, dupla S.
9 duodecu(i S)mam (-ā GS) x. | orchistrę S. | diametris (ante corr.) G.
12 quinta HS(Gc): quarta G.
14 quarta HSc Gc2: quarte GS (-tę Gc1).
15 epi(y HS)sti(y S)lium (-ū GS) x.
16 episcenos HG, episkenos S (qui in seqq. scribit skenam quam antea scęnam).
17 (d. p.) columnae. summae media parte columnae. summae medianarum minus H, colūnę sūmę media parte colūnę. sūmę medianarū minus S, colūnę summę media parte. colūnę sūmę medianarū minus G.
22 oport&S: oportere HG.
25 temperari: cf. p. 277, 12.
2 diazumata x.
3 qualia S.
7 fuerit: defuerint x.
10 nobili S.
11 explicitas x.
14 periactus x.
15 trigonos HS, trigones G.
16 singulae: insingula x. | ornationisque G, -nesque HS(Gc).
17 mutationis H (-nes GS).
18 repentinise aversentur H, repentinis ea versentur GS.
19 infrontes x.
26 moenianorum HS.
27 profectus x.
30 intopeodi speciem (-ē GS) deformati x.
1 hisdem x.
5 curvaturā G: -ra HS.
7 curvaturę | par ꝑ̇allelos linea describitur (om. allelos—regione 7-9) G.
9 orchistrę S. | a om. x. | per allelos H et (ꝑallelos) G, parallelos S(Gc).
10 qua: quae (quę GS) x (ut 118, 7. 117, 5). | circinationis GSc: -nes HS.
11 hemi(HS, emi- G)cycli x.
12 dextra x. | circumagatur x.
13 sinistram: dextram x, ubi sic ad proscaenii dextram partem ita tribus centris hac describtione ampliorem habent. Item centro conlocato in sinistro cornu ab intervallo dextro circumagitur ad proscaenii dextram partem orchestram … H et appositis compendiis vulg. GS id est omnes codices: sc. quod ait K. Dumon (Mnemosyne 1892 p. 427 et 424), ad optimos codices Iocundum—sic iste appellatur, non Iucundus—textum constituisse (quem praeter eos id est suo arbitrio constituit), hoc nihili est.
15 e om. x.
17 longion x.
18 eos tragici HG, eo stragici S (cf. p. 241, 14. 17. 21).
19 orchistrā S.
20 et thimelici G: & hymelici H, & himelici S.
21 logei: loci x. | no|minis ante corr. G (n̄ minꝰ S).
1 duodecim H: XII. GS.
5 amplificantur HS: -cabuntur G.
8 enī | advertendum H. | utiselectus (-os H) HG (ut is electus Gc), uti sit lectus S.
12 greci a. c. G. | caticontes (-ⱶcontes S) x.
13 periechontes (-ⱶcontes S, -contes G) x.
14 antechontes x.
15 synechontas HS: sinechontes G.
17 residens GS: -dent H. | inimū ante corr. G.
19 exsolvens (sic) x (sc. διαϲπείρουϲα τὰ ϲυνεχόμενα).
21 resiliant x.
22 faciunt x.
24 disserta x.
28 uti quae: itaque (-ę Gc) x.
1 designentur … habeant HS: designantur … habent G.
2 latine (-ę Gc) raribus x.
8 eumenici HS(Gc), eum meneci G. | fanum (sic): cf. Dörpfeld: Mitteilungen des arch. Inst. Athen. Abt. XIII (1888), 102.
10 milis x. | antemnis (non antennis) sic omnes (GHSLPvlch) etiam p. 254, 7.
13 smyrnae (-ę S) HS, smirne G. cf. p. 85, 11 etc. | sirationiceum (si rationie ceū S, siratio niceum G) x. | trabibus HS, tradibus G. | parte ut scaene (H, skęnę S, scene G) x.
18 modulationis S: -nes HG.
20 altitudo x. | fuerit x.
25 autem G: om. HS.
26 hisdem x.
2 demeṇ̇tiantur Gc: demetriantur HS.
5 in imo: in primo x. | cgrassitudo (sic) S (ut grassior S 105, 19 etc.).
10 IIII. HG: quarto S.
11 scaphus HS (P, scapus GL), sed v. 7 scapus HLG (ubi scaphus retinent SP). scaphorum HS(L) etiam 98, 18. diff. 238, 3.
12 octo HG: VIII. S.
13 una G: om. HS.
14 spira om. x. | constituantur x.
18 in (styl.) om. x (cf. p. 80, 7).
19 scabillos (HG, scabyllos S) inpartes x (cf. p. 77, 2. 3, ubi scabellos cod. P. scabilla Cato 10, 5. scabellum ὑποπόδιον CGL II, 179).
23 subdiu (sic) x (ut 124, 2. 143, 21. 164, 10 ubi rec. sub divo).
24 hyp&(et G) rę x.
26 subtilis G: sub(p S)tiles HS.
2 relinquit G: reliquit(d H) HS.
3 exsugendo (G, exugendo H): exuendo S.
4 extenuatque G(Sc): extenuatique H et ante ras. S.
10 abundantibus (L): -tius H et (qui om. et) S. | et exconglobatos x (ex del. ed.).
12 exsugantur G: exugantur HS.
14 hyp&(et G)risque x (cf. p. 150, 27. 23. Cass. Fel. p. 14, 6. 15, 4. 16, 7. 177, 20, Theod. Pr. p. 57, 2 etc.)
16 eae (ee G, eę SGc) sic x.
20 cloacis x.
21 eae HS: hę G.
26 thensauri x.
27 a maioribus: amoribus x.
1 congerventur Hc | sidefit (fide fit ante ras. G) x: side sit Gc.
6 conportatur HG: cōparatur S.
7 eae HS: hae G.
9 hyp&(et G)ra ambulationem (-ē GS) x.
12 theatri x.
15 balinearum HS: balnearum G.
17 ab(ḍ̇ Gc) septem(n S)trione x.
18 sin: si x.
21 calcaria H et ante corr. S.
22 hisdem x.
27 caldae (-e G, -ę S) x (calidę Sc).
29 calfaciantur H: -æntur Hc, -entur GS (calefacientur Gc).
5 besalibus x. | tegulę om. G (suppl. Gc).
6 altitudinem (-nē S) HS: -nes G.
7 pedes duo x (duo semis Fav. p. 300, 8).
9 (item 126, 3) concamarationes HG, -merationes S.
11 figlinum x.
12 regula (sic, -lę GS) ferreae (-ręe G, -reę SGc) H. | eaeque HS: haeque G.
17 camararum HG (sed camerarum S, ut x v. 8. 10). ego nunc semper scripsi camaram (ut habet x etiam 170, 21 et G 207, 19. cf. 75, 19. 125, 23. 126, 3. Plin. Aug. 12, 79. Keil ad Varr. p. 251).
18 inferior (Fav. p. 301, 5): interior x.
20 trulizetur G, tulizetur HS (trulliss- infra semper x, nisi quod trulissetur HS 170, 2).
24 balneorum x.
25 dummodo (Fav.): om. x. | dispositae Fav.: compositae x.
1 scolam x (sed 15 scholas H).
2 faciu(e GS)ndum H.
3 fieri GS: fuerit (sic) H.
10 hemisperii x.
11 hemisperio x. | clypevom H, clypeū S, clipeum G.
12 di(e G)missiones HS.
16 iam &(et G)si non HG, ·ſı&·ıā n̄ (= et si iam non) Sc.
17 (etc.) palestrarum x. | aedificationes (-es G) traditae (-ę GS) x.
18 post constituantur monstrare continuo subdit x v. 9-12 constituantur—disputare possint.
19 peristy(i G)lia x.
20 sunt G: sint HS.
21 circuitionem x. | diaulam (-ā S) x.
25 exedrae (-ę GS) x.
1 exedra S (non HG).
2 quae om. x.
3 dextro x. | coryceum (-ū S) HS, corriceum G. | conisterium HG: conistrū (item v. 16 conistro) S.
4 lytron HS, litron G.
5 eleothesium (-seum ante corr. S) HSc, elaeo thesium G.
6 alaeothesium H, aleothesiū S, ala|eothesium G. | tepidarium Marini (W. A. Becker): frigidarium x. | propnigeum HS, propnı gẹ̇um G.
7 proxima GS: -mā H.
8 concamerata x.
9 hab& S.
10 quam: uti quam (-ā S) x (cf. p. 145, 29).
11 caldam (calıdā Sc) x.
12 per(ꝑ S)stylia HS, peristilia G.
13 esse perfecta distributa x (perf. del. Oehmichen. cf. p. 148, 28. 138, 16).
14 peristylo HS: peristilio G.
18 erit x. | habeant x.
20 a om. x.
23 abcunctis x.
24 xy(i G)stos x. | athl&ae H, adlⱶe|thę S, atheletę G.
1 stadiis H: studiis HcSG. | post exercentur subdit x v. 15-18 Faciunda—stationes.
3 hypaethroe: hyp&(et G)ro eae HG, hyp&roee S. | paradromidas HS, parathromidas G.
4 xysta (sic) x.
5 atl&ae H, adlⱶethę S. athlete G. | faciunda: sic x.
6 xy(i G)sta x.
7 platanones et: plata non ess& (HS, e̅e̅t G) x.
8 signino HG: signorum (sed in m. ipse vel signinos) S. | xystum x.
10 athletas GS: athl&an H.
14 is: his x. | Hi G: hii HS(Gc).
15 (item infra) promunturia HG, promunctoria S.
18 sivenalia H, si venalia S, sive nalia G.
19 ad om. x.
27 eae HS: hae G.
3 isque: his quae (que GS) x.
5 robustis S.
7 intra: interea (HG, inter ea S) x. | extrastilis x. | exęquanda G: exae(e S)quenda HS.
10 doneque: denique x (deinque Gc). | structurae (H, -ę GS) x (corr. Lor.).
11 munus HS: minus G (sed in m. ī aꝉ munus Gc).
14 poterint ante corr. S.
16 planitia: sic x.
20 planitia HG: -tię S.
21 exequæ(ex a)tur Hc = ante corr. S, exequetur Sc (Gc), exequentur G. | planitia: sic x.
24 relinquaṇ̇tur Gc. | mensis H. | sic‿cessat S.
26 pilę (ante corr.) om. G.
2 ustilatis taleis: relatis tabulis x (cf. p. 21, 23).
4 ineronibus: sic x (aero κόϊξ CGL II, 12 sub A). | plaustri G.
6 clocleis ante ras. H.
7 septione x.
8 septiones x. | terrea ante corr. G.
10 exinaniatur sicceturque x. | tunc HS: nunc G.
11 conpleantur G: compleatur HS(Gc). | erit HS: fuerit G.
12 configantur … (13) com(n G)pleantur x.
22 materienda HS (-anda G).
25 faciunda HG: facienda S.
29 potuerunt G: poterunt HS.
6 hrodiensium E (non G). | schemata H (scemata EGS).
9 rodum HS, hrodum EG. | recta H (recta via S): recte EG.
10 ut non tantum: in tantum ut non solum S.
16 enatare EG: enarrare H, enavigare S.
20 theofrastus EG.
26 labidis HS(Gc): lapidis EG.
27 stabilis H et ante ras. S.
1 ait S: aut HEG.
3 etiam plures: esse plures etiam S.
6 eucrates: sic (pro Eu … Crates) x.
9 ali om. x.
11 facile S.
16 litteraturae (-ę EGS) x.
18 parentium HG: -tū ES(Gc).
19 philotechinis x.
22 nullas EG: nulla HS.
24 putantes eo | esse H, putantes eos esse EG, putant eos tantum esse S.
30 notities: sic (gen.) x cf. ad. p. 233, 21. | adsecuta: cf. p. 63, 18.
1 cur ita sim pluribus ignotus S.
2 ambigunt HS. | architentent H, -tectent SEG.
8 pet(a& H)entes x.
9 faciundum HS: -endum EG.
10 tradebant: dabant S.
11 ingenio E.
12 permittendum S.
15 fidei pecuniae s. d. permitterentur x (ubi glossam, ex v. 23, pecuniae delevit, reliqua ut supra mutavit Müller-Strübing).
17 is: his x.
18 alterum non om. x.
28 id munus: ın munus HS, iṅ|munus Gc, ınmunus E.
5 hispanię S.
11 in inclinatione x.
18 quod: quia S.
19 faciunda HG: -enda ES.
20 ultra HEG: ultro S.
21 debet om. x (cf. p. 118, 27. 277, 12).
27 deflagrant x.
28 contra refrigeratas vero regiones quia … S.
29 coloribus H.
30 fundans H.
32 quae om. x.
1 de(i E)recto HEG: dimisso S (sed in m. vel derecto Sc).
2 cae(ę GS)sis x (caecis E).
6 squalidis (sc. macie, ut ciris v. 506 cf. αὐχμηρόϲ CGL II, 187. 252): validis x (invalidis Joc.).
7 sicantur S (sed in m. vel perficiuntur Sc).
9 subferunt x (sufferunt SGc, ut x p. 45, 5).
12 tumore H.
16 et inferior om. S.
17 circuitionem S. | quem: quam x. | orizonta (rizonta E) x.
19 ab HEG: a S.
20 alteram obliquam (ā bis SEG) x.
22 sine dubitatione: procul dubio S.
23 scaema Hc (scema EGS): scaena ante corr. H. | trigonii x. | sambucen x.
25 cardine x (-ni L).
1 autem: axem E (non G). | remissionibus x.
2 cansiones HS, cassiones G, concisiones E.
4 sonitus gravioribus HEG: sonitu graviori … (exprimitur) S.
8 ac: ab x.
9 india grammate (grāmatę E) EGS: india grā|mata H.
11 ad mundi x.
12 hypatas HSc: hyp(b E)atos EG et ante corr. S. | pros lambanomenos x.
14 e om. x.
15 paranetarumque (-rū quae E) x, sed cum albo para |rūq⁊ S.
18 experimento S.
20 demittatur HS(Gc): dimittatur EG.
21 eximatur: sumatur S.
22 largiter: multum S. | discrepauit H (-bit EGS).
23 hominum corpora HS: corpora hominum EG.
26 tactu HEG: actu S (ut Lc).
1 Item—(3) cogitationes om. S (suppl. ħħ in ima pag. Sc qui ad v. qualitates adscr. deē).
2 acuta HS: -to EG.
6 quae: qui (ıq) S (unde Gc quıę⃓).
9 refrigerata in(m SGc)mota x.
13 simul ad HS: simul ut ad EG.
14 habent om. S (in m. suppl. Sc). | exuctas H (exustas S), exsuctas E: exutas G (cf. nimio calore siccatas Veget. ep. r. mil. I, 2).
16 virtutibus sunt(. S) sine x.
18 refragantur HSG: refranguntur E. | ergo haec (hęc S) HS: haec (hęc G) ergo EG.
20 vero x.
21 regionisque x.
28 utraque EGS: utroque H.
2 manu: manu consiliis x (pro repetito praecedens consiliis delet Gc).
3 populi romani HS: romani populi EG. | egregiam(ā) temperatam(ā)que regionem(ē) x.
4 imperii HS: -rio EG.
8 nationum(-ū E) EG: -nē HS.
9 gentiū & pr. S.
12 et HS(Gc): om. EG.
17 Nulla HS: -lo G.
22 et detractionibus aut om. x.
25 species se v. H.
28 faciundum HG: -endū S.
30 scęnis G: cae(ę S)nis HS.
1 ecphorę G: esphorae H, ęsⱶporę S
3 sint sub (ante corr.) om. S.
5 liquoris G: -res HS.
6 dimissi x.
8 eae H (eę S): hae G.
10 siue HS: sine G.
11 utramque (utrāque GS) rationem (-ē GS) x.
15 quin G: quam (quā S) HS.
17 ita Müller-Strübing: sed ita x.
19 aqua HS (Gc): ęque G.
21 imum: unum (-ū S) x.
22 et latitudinis om. x. | cum G: om. HS.
24 ęrithmię S.
26 debent H: debeant Hc SG.
30 habeant x (corr. Mar.).
1 intercurrentes G: incurrentes HS.
3 deiectus HS (Nohl): deictis G (deiectis Gc). | corinthiis G: -thii HS. | hisdem x.
4 trabes (traues H) ante corr. om. S.
5 terrastyla H.
10 hibernaculis: in tabernaculis S.
11 maximae H: -mas GS. | earum x.
15 aquam: quam ante corr. H.
25 diagonius x.
27 diagonii HS, -ni G.
28 latitudo: longitudo x.
29 reliquum (G, -quū HS) x.
1 alia G: aliis HS (aleis Hc Gc). | latitudinis x.
2 ab XXX GS: ad .XXX. H.
3 ab quadraginta ad L (om. pedes) G.
4 semis om. x. | alis G(Sc): aliis H (aleis Hc et ante corr. S). sed v. 15 alis x.
5 L … LX S.
6 IIIIa pars H: quarta pars GS. | tribuatur: detur S.
8 dimidiam G: -a H, -ū S.
9 octoginta H: LXXX GS. | c … v G.
10 earum: autem (aū) S.
11 altitudines S: -ne HG.
13 tablinum (-ū G) HG (ęquale ſtabilinū. Si S). | atrii S: atrium (-ū G) HG. | viginti H: XX GS.
14 ab G: ad H, a S.
15 tablino x.
17 duo (i. e. .II.) x (cf. p. 41, 9). | tablino x (cf. x p. 145, 16. Plin. 35, 7 etc.).
18 ad maioribus H: ad maiores GS (in m. ī aꝉ maioribꝰ Gc, ꝉ ibꝰ Sc).
19 maiorum: maioribus x. | utemur HS: utamur G.
20 tablino HS, -ni G.
21 minorum HG: minoribus S. | utemur om. S.
22 ea om. S.
24 tablini x. | abiecta x.
1 eius HS: ei G.
3 &ablinii H, et tablini G, e tablini S.
4 constituantur G: -atur HS. | item: ita x.
6 forum: eorum HG, earū S. | dorica … (7) dorica … ionica … ionica x.
8 ty(i G)romatis HG, cyromatis S. | in quarto: in quibus quarto x.
9 conpluu (sic) H. | latum om. G.
12 peristyla HS: peristilia G.
13 Columna | &amaltae H.
14 peristy(i)liorum x.
16 peristylo (sic) x. | faciunde(-ę S) x.
21 conclaviorum x (-vium Fav. ut infra 178, 15).
25 (non 26) exedrę S.
26 altitudine seducant turpina cothecae(-ę S) sic HS (non G).
28 latitudines et longitudines x.
4 habent x (-eant L).
11 circumitus H: circuitus GS.
13 columnę S: -na HG.
17 Hii H. | cy(i S)zicenos: sic x.
19 valbas HS. | habent HS: habentes G.
20 cum om. G. | circuitionibus S (circum- H, circū- G).
22 atque ante corr. H. | f. viridia valvata uti x. | lectis: tectis x.
23 altitudinis H (-nes GS).
26 earum HS (Gc): eadē ante corr. G. | locis x.
28 facile S.
29 tunc erit G: tenerit HS.
3 explicauimus x (-bimus Gc).
4 apte Fav.: actae(ę GS) x. | spectare: ex(s G)pectare x.
5 ad (occ.): uti x.
9 bibly(i GS)othecae H.
11 bibly(i GS)othecis H.
12 ab tiniis H (ab tineis S), abtinẛ̣is Gc (rel. locis tinea semper x exc. tinia G 59, 6 ubi tenia Gc).
15 orientem cum (.Cū GS) x.
16 prae(p̄ GS)tenta x.
18 his solitum (Fav.): opus solitum x. | ad septentrionem HS: ad septentrionalem G.
19 regione G.
20 efficitur ęstuosa S: efficiuntur (sic etiam suppl. un Sc) aestuosae HG. | eo S: ea HG.
22 textrina S (= L): extrina HG.
24 constantia H (-ā GS).
4 balneae (-ę GS) x.
5 sunt quibus (om. in) x (cf. p. 148, 24).
7 (et 19) peristy(i)lia x.
8 is: his x.
9 tabulina HG: tablina S (ut rel. locis x). | magis aliis … quam: in aliis … quae (quę S) x.
12 criptae (-ę GS) x.
16 disertis HS(Gc): desertis G.
19 faciunda HG: -enda S.
21 by(i GS)bliothecas <pinacothecas habet solus G> basilicas con(cō- S)paratas x.
24 conficiuntur (-ciu[NT] ᷎) H: -ciunt GS.
1 autem (aū): ab x.
2 peristy(i)lia x.
3 pavimenta x.
4 ambulationes .VIII. Quo adpotui … (cum capituli numero servato) G.
6 expeditionum (-nū S) x.
7 commodae (-ę S, -e G) x. | collocari S.
8 eas x.
12 chortes x (cf. v. l. Varr. p. 146, 11. 14. 19. 147, 2. 217, 18. 274, 16 Keil).
13 quot S: quod HG.
14 fuerint x. | chorte x.
15 designetur GS: desi|netur H.
16 bubilia HG: buuilia S.
18 fiunt HS: fiant G.
19 in(m S)periti (sic) x.
20 buuilium x (bubilium Gc).
21 quindenum S: v. denum HG.
22 pedes occupent x (non occupent pedes, ut edd.).
23 sint HS: sunt G.
24 torcular S(Gc, ut v. 12 x): torclar HG.
1 ab (H, a S) septentrione HS: ad septentrionem G.
2 cum—(4) inbecillum om. S (infra in m. suppl. Sc), qui mox post extenuari v. 9 addit vinaria enī cella cū aliunde quā a septentrione habuerit fenestrarū lumina. qua sol … imbecillū (quae linea perducta delet Sc). | qua GS: quę HSc. | calefacere S: calfacere HG.
6 tem(ē S)pore x.
10 premet(& HS)ur x.
14 loco S(Gc): locu H, locti G.
15 viginti HS: XX. G.
18 sublimata G: sublinata HS.
20 poterunt S: -rint HG. | abflatu (sic) x.
22 curculionem HG: gurgulionem S. | quae: quā in ras. Sc.
26 inuestilia ante corr. G.
27 in om. G (non HS).
5 scripta x. | uti HS: ut G.
13 quo G: qui HS.
15 videre S.
16 officient x (sed e in ras. S).
17 lumina x.
20 ea x.
23 in G: om. HS. | clivis HGc: clauis G, diuisis S. | his x (sed hıs H). | alii aliis GS: ali|us aliis H.
31 ae(ę GS)qualia x. | osteariis x.
2 thyroron x.
3 peri(y G)stylon id peristy(i H)lum x. sic etiam 128, 1 (HS). 142, 20 (HS). 142, 24 (x). 149, 21 (x). 172, 2 (x). item Varro. unde semper τὸ περίϲτυλον sic reddidi in hac editione.
4 in quae (H, qua GS) parte quae(ę GS) x.
6 distat G: distant HS. | eo HS: ea G.
7 adempta HS: dempta G.
8 prostas: ante corr. postas S. pastas HS(Gc): partes G.
10 lanificis HS: -ciis G. | prostadii x.
12 thalamus x. | amphithalamos x: -mus ante corr. H.
14 constituantur S. | ginae(ę GS, e Gc) conitis x.
16 peristylia x.
18 peristylum x.
19 rhodiacum SGc (rhodia cum HG).
20 eae (eę S) HS: hę G.
21 peristyliorum x.
24 by(i S)bliothecas G, biblyothecas H.
25 oecos quadrata(| G) ostia ampla x.
26 eis: eo x.
1 operas G.
3 matris HS: -es G.
4 peristy(i)lia x (item v. 9. 18).
5 andronitides x. | is: his x.
12 postero HG: postero die S.
14 imitant᷎ H, -t᷑ S (-tes G).
17 ad: & (HS, et G) x.
18 quem | esaulo edicuntur H (quę mesauloe dn̄r S), q; me‿saulę dicuntur G.
22 (= 19) andronas x.
23 oecus x (oecos Gc).
24 accedunt HS, -dent G. | res sunt Hc GS: sunt res ante corr. H.
25 protyrum x (protⱶyrū S). | thalamones x. | xystos x.
28 hyp&rus GS, hy.ep̣trus Gc. | xysti x.
1 paradromidas x. | prothy(i G)ra x.
2 ante ianuas S: ante inianuas HG. | prothyra x.
3 graeci H et (greci) ante corr. S. | diathyra x.
4 telamones (hic) x.
5 cuius HG: quorū S (sed in m. ꝉ cuıꝰ Sc). | rationes GS: -ne H.
6 atlantas GS: &lantas H. | vocitant: appellant S.
7 formatur historia: sic x (non historia formatur).
8 is GS: his H.
10 tradenda x. | res x.
13 pliadas x.
15 sermonis G: -nes HS. | uti (utei): ut ei HG (ut S, ut ea Gc).
19 perscripsi. Ergo GS: perscribsi ero H.
24 ut GS: aut H.
25 a G: om. HS. | eae (eę S) x (ea Gc).
26 ypogea x. | concama rationes inst. ante corr. S (-me‿ra- Sc qui add. omissum q⁊ = x).
5 poterunt G: -rint HS.
6 lumina x. | sub(p Sc Gc)ponentur GS: suppona(e Hc)ntur H.
9 subly(i Gc)si x.
10 inside|ra H.
11 utile ventonus HS(Gc): uti. Li|ventonus G (ubi in m. Gc ī aꝉ uti ventonus).
12 cuneorum H: cum eorum (sic) GS.
14 Cumeis ante corr. (Cun≣̮eis) G. | conclusae (-ę G) x.
15 matries G.
16 ceperit G: coeperit H et (coeperit) Gc, cęperit S.
17 cum (cuneorum): et (& HS) x.
22 extruderent x.
26 is: his x.
27 perpendicula G.
6 septiones x (p in ras. S).
9 erismae(-ę S) HS, aerismae G.
11 crassitudinis x. | (—14) procurrat … contrahatur … habeat x.
12 pro quam: per quam (quem ante corr. H) x. | fuerit HS: -rat G.
17 crassitudines GS: -nis H.
21 diagonius HS, -niis G (-nii Gc).
23 diagoniae H, -nie G, -nię S(Gc).
24 retinendum (-ū G) x (-do L). | congestionis G: -nes HS.
25 opera constitui (ante corr.) om. G. | oport& ante corr. S.
28 sunt x.
29 itaque nec solidi x.
1 poterint x.
5 ut HS: uti G. | primo: proximo x.
10 a domini: ab omni x.
13 gloria architecti S(Gc): gloria aria architecti HG.
14 is HS(Gc): his G.
19 incoeperit G.
24 expolitionibus S: expoliationibus HG.
25 permanentes om. x (cf. p. 151, 21. 168, 21. 146, 13).
2 Maioris S.
7 is: his x.
11 nequid x (Ncequid sic S ipse). | tales ante corr. H.
13 platon … zenon (sic, sed philo bis) x.
15 croessus x.
16 fuissent notae HS: non fuissent noctę G (notę Gc).
17 praeceptorem ante corr. H.
18 itaque HS(Gc): ita G.
19 sunt agendae, contra (L): sunt agendaest contra H, agendę ſ̄. ſic ec̄tra S, sunt agendę <sic add. Gc> | econtra G.
23 repraehendi (sic) H. | quia: qui x.
24 condempnandi (ut 157, 14 condempnatos) scr. HSGc (non G), ut dampnati SGc 158, 2 (non HG). | haec H (hęc) G: hę S.
1 Regis H (-es GS)
2 by(i GS)bliothecam H.
3 pto(ptho- G, ptho S)lomeus H.
4 incitatis H (-tus GS).
5 contenderet G (-rat HS).
8 apolloni G.
11 eos: ea x.
12 rex HG: sex S. | sex civitatis: ex civitatis (H, -tes ante ras. S, -te Sc, -tibus G) x.
13 septu(y G, i S)mum H. | r&ullit (sic) H (rettulit solus S). cf. retulerunt x 85, 22.
14 by(i S)bliothecam HG.
16 aristophanen HSc: -nē G et ante ras. S.
24 dixerunt HS: direxerunt G.
27 eum: cū S.
29 imperavit x.
2 oportereautemạṭ᷑ Gc.
4 memoriae certis (id est memoria e certis) H: memoria. certis S, memorię certis G.
7 dimisit HS: demisit G.
8 aristophanen (sic) x.
9 byblio(biblyo- S, biblio- G)thecam H. | machedonia x.
10 homero mastix x.
11 iliaden et odissian x.
12 pto(phto- S)lomeus HG.
15 indignans G: -nus HS.
17 pressum (-sū S) summisit HG, pressus misit G.
24 cruce S. | Chii ei: cııeı HG, cuneı S.
25 zmirnae(-ę S, -e G) sic x. | vivom H.
29 alienas ante corr. H.
4 alııſ (alı≣ıſ S) alıo x.
9 quia: quae(-ę GS) x (que Gc).
11 agatarcus HS, -tharcus G. | eschyle HS, aeschilo G.
12 scaenam: ad caenam H, adcę|nā G, ad scaenam Hc, adscenā S(Gc).
15 extentionē GS: -ne H. | lineas: adlineas x.
21 samii HG, sann<i> Sc. | zeodorus HS, zeodoricus G, sed v. 5 theodorus x. | de ionica: ionicae (-ce S) x.
22 c(ch S)resiphon x.
23 prienae H, -ne GS (-nę Gc). cf. p. 8, 4. | phy(i G)leos x.
24 doricae (-ce SGc, dorie G) x. | ictionos x.
26 armentario x. | fecerat: fuerat x.
27 pi(y G)raei HG, pirei S (pyrei Gc). | deae | dianae ante corr. H(L): deae | <de> dianae Hc, deaede dianę GS. | ionicae(-ę S) x.
1 magnesia x. | teo: &eo HS, et eo G. | monopteros G: monocteros HS.
2 arcesius: argelius x.
4 Demausoleo H: Demaus oleo S, demaus oleo G. | saturus x. | phiteus x.
6 sempiternos G.
7 & cogitatis x.
8 singulis H.
10 bryaxes HS, brixes G. | scaphas x. | praxitelis x.
11 cogit G.
13 multa G.
14 ut inexaris H, utinex | aris S, uti nexaris G. | theoci(y G)des x. | leonidas G: -des HS.
16 utidiates G. | ar⟦cy⟧chytas H, archytas GS. | archymedes GS, archimedas G. | &esibios HS, et esibios G.
17 phylob(p S)yzanteos HS, philobizant eos G. | diphylos HS. | demodes G.
18 charidas x. | poliydos S. | phy(i G)rros x. | agesistratas x.
19 collecta—(29) animadverti G(Sc in m.): om. HS.
22 fuficius HG: sufficus S. | nimirum: enim mirum x. | primus HS: inprimus G.
23 terrentius G.
24 pseptimi|us H, Pſ┃ep|timius S: septimis (sine p) G.
4 antistates (sic) x. | callescheros HS, calle | cheros G.
5 pormos HS, porinos G.
7 rei publicę GS: regi publice H.
8 quadringentis: ducentis x. anthi | ocus H.
9 impinsam H, impensam Hc G, inpensam S.
12 civis: cuius S.
14 volgo H.
16 de is (ut p. 1, 16): dehis x.
17 quorum x.
18 prudentis HS (-tes G).
19 caerimonio: sesemaneo HG, se se man& S (sese,manetọ Gc). | aedes x.
20 ab cresiphone x.
21 metagine HS (-gene G).
22 servus (-os H) sc. παῖϲ τῆϲ θεοῦ Haussoullier (Rev. de phil. XXI, 112). | poeonius G (pae- H, pe- S).
23 meleti x. | apolloni G. | idem GS: eidem H.
24 daphnis G: daphinis HS. | cereris GS: ca&eris H.
25 icti . nos H, icti nos S, ictinus G.
1 pertexit HS: pertexuit G. | eam: ea HG, Ei S.
4 initiantibus G: init(c S)ientibus HS. | adiecit G: adfecit HS.
5 asty HS, asti G. | Olympio (sc. aedem): ạ̶̇ḍ̶̇aðolympıvom Hc = adolȳpiū S, adolimpiū G.
6 uti .s.s. est HS, uti .ss. est G.
7 cossutius GS, quſoſutiuſ Hc.
9 acussutio G.
10 .A.G. mutio HS, ACI. mutio G.
11 aedes x. | marinianae (-ę S) HS, mariniiane G.
12 legitimas a. c. H.
13 ꝑficit H (-ecit GS).
18 n̅r̅ę̅ memorię G.
20 silendum Hc S(Gc): sidendum ante ras. H, sidiendū ante ras. G.
21 exponere (cf. p. 36, 24. 37, 28 etc.): exponeremus x. | sexto Hc S(Gc): secto H, ręcto G.
23 numerum: murū ante corr. G. | expoliationibus a. c. G.
24 vetustatē a. c. G.
2 quae|ratur non solum ante ras. H (non del. Hc).
3 statum inerudus GG, statu minerudus S (sed in m. Sc ꝉ in erudiis), statum‿ine,rudns Gc.
4 congesticius G: coniesticius HS. | fistucationibus x.
6 non om. S.
10 sedentibus x.
13 querco x. | querqui HG, quercui S(Gc). | perceperunt (-r̄ S) HS: -rint G.
16 quaercis H, quercis GSc (-cı≣ſ = cuſ ante ras. S). | faciendū G.
17 minum| H. | clavis fixi G: clavi fixi HS. | contenebuntur H. hic lacunam significavi quam explet Faventinus sic p. 301, 24 <et primum in directo iactatis axibus, sequentibus in transverso stratis>. cf. p. 302, 18.
19 axes bini clavis: axis bini (boni Gc, ut Fav. cod. v p. 301, 25) clavi x.
20 anguli x.
22 filex HG: silex S (filix Fav.). cf. Mayhoff ad Plin. 24, 85.
24 qui x (ut Fav.).
25 inductus x.
2 adduum (-ū GS) mixtiones x.
3 rudus GS: inrudus H.
4 piscatione HS, pinsatione G. | ne: non x (cf. p. 128, 6. 8). | pinsum x (cf. p. 164, 20).
5 nuclevos H, -us S(Gc): nedeus G.
7 pavimentum (-ū) x.
8 nedeum ante corr. G.
9 structa: exstructa (sic) x.
10 sua exstructionē HS, sua exstrutionē G (cf. p. 164, 23. 165, 11).
12 favis: pauis ante corr. G.
14 eae H (eœ) Sc (ea S): hę G.
15 pleni x. | 17 ut ne HG: ut non S.
18 sint om. x.
19 fricaturam (-ā) x. | fuerint x.
24 sedentes x.
4 pystū S. | grassum H.
5 nudeo ante corr. G. | uti .s.s. est HS, uti .ss. ē G.
7 digitus HS
10 fragibus x.
14 excelsos x.
15 impletur calx (calix S) x.
17 calix S. | contestateque solidiscendo G: om. HS (del. Gc).
20 nucreus H.
21 expica H, exspica S(Gc): om. G.
22 struantur x.
28 in om. G.
29 tem(ē)pore x.
3 ita: id x. | opere x.
9 probauit G. | se G: om. HS (cf. p. 179, 20). | temperata S.
10 camerarum x (item 3. 15. 24).
11 fuer̄ S (-rint in m. Sc).
12 faciundū ante ras. S: -da HG (Sc).
14 cupre(ae H)ssi x.
15 abiegnei: sic HG, abeıgnei Sc (ut CIL I, 577).
17 tecta erunt G: tecteȓ (= tecter̄, -terunt, rec. tecterus) H, tectoꝝ S (tectorum Gc). | crebriter GS: crebiter H.
19 conparatur ante corr. G.
20 iunipero (-pera G) x (iunipiro Hc). | oleo ante corr. G.
21 ea se: eas x.
22 faciant HS, -unt G.
23 tomice e: tomices HS, tonices G (ī aꝉ tomices Gc).
25 inducantur G.
26 si qua est ille (ē illę S) HS, si quę astulę G.
2 tenues: sic x. | colligantur G: -gatur HS. | mataxae (-e S) tomicae (-æ S) x (corr. Schneider ad Pall. p. 21).
4 duos G: uos H, .II.os (ubi .II. in ras.) Sc. | alligationes (= -nis): -nibus x.
5 eae ante ips. corr. S: hae HG(Sc).
6 tomicae H, -ce G (-cę Gc), tonicæ Sc.
9 derigatur x. | creto: creta aut x.
11 (item 17) camerae x.
12 quas: quam (quā GS) x. | subtilis HS (-les G).
14 inhisq; H (-que S): inhis | quo G (supra ꝉ ę Gc).
15 ex creto: excepto x.
18 coronarum gravi (om. figurae) x.
19 coronarum autem sunt figurae (-rę GS) aliae (-ę GS) cae(ce S)latae (-te H, -tę GS) x.
21 pure S: pura HG. | eæ Sc: ea HG et ante corr. S.
22 exedris S.
27 quā GS: quem H.
1 trullissationem (-nē G) HG (-ne S).
2 derectiones x. | uti HG: ut S.
4 tectorum x.
6 cvomfundatior H. | ha(a- S)renata (-to G) derectura x.
9 graneo (granio Fav.): grandio x. | derectiones x.
12 graneo: grandi x.
16 liaculorum (sic) x.
17 candorem (-ē GS) x.
18 levigate (-ae G) x.
19 udo: nudo x.
22 evanida G: & evanida HS(Gc).
23 forte: porte G.
26 videtur x.
27 rectae H = recte G: -ta S.
29 nisi <si> supra add. Sc (ut in ras. p. 105, 28). | inducta x.
1 itaq⁊ x.
7 optinebit HG: habebit S.
8 incertas et GS: incerta . sed H.
9 remissiones splendoris G: remissiores splendores HS.
12 redd& (-et G) x.
13 materia G: om. HS.
15 soliditate HG: solidate S (cf. -datæ L). | crassitudines | pissa G, -ne pissa (sic) S, -ne | spissa (-neẛ̣ | <ſ>pissa) Gc (= HL). | polutionibus H (poli- GS).
21 pisant x.
29 arescent x.
4 ita G: om. HS.
6 segmina: tegmina H, tecmina GS. | post patietur in ipso textu G (non HS) leguntur quae rubricae olim fuerant verba haec Quomodo tectoria in humidis locis fiant.
8 polutiones H (poli- GS).
11 trulissetur HS.
12 eae H: hęe S, hae G.
13 aliqui HS: aliquis G.
16 conclavi G.
17 perstructus S: perstrictus HG.
21 de(i S)rigatur x.
23 exeant GS: exeunt H.
24 canalis GS: -les H.
25 besalibus pilae x (cf. p. 125, 19).
26 angulis Gc.
27 distent GSc: distant HS.
28 mammatae (Plin.): amatae (-tę S) HS, ammatę G.
3 camaram HS: cameram G. | spiramenta: stramenta x.
4 testaceam (L): testaetam H, testetam ante ras. S, testeā G(Sc). ut corruptae hic lectioni subest —ceam (pro —etam), sic H(x) servat scripturam per -ce- etiam p. 164, 4. 171, 16 licet reliquis tradat (-ci vel ti- cum rec.).
8 cogat coire GS: cogitat quoire H.
7 tectorio HG, -rii S.
10 perficiuntur x.
11 politionibus (-b; G) … proprios … addecoris x.
14 conpositione HG: cōpositio. S. | melographia x.
15 camerarum x.
16 fulginibus G.
17 eax·tram̄|to Hc.
18 sileceis H, siliceis S, silceis G. | se ominia | ceis H.
20 (sine interp.) explicatae (-ę GS) camere (-ę GS) purae (-ræ S, -re G, -rę Gc) politae (-ę GS) &iam (sic H, Etiam S, etiam sine interp. G) x.
22 utilis est apparatus x.
23 intra x. | triclinii GS: -ni H. | altitudo x.
1 incanalis ante corr. G. | habeant x.
2 esabulone G: & sabulone HS.
5 sputismatis effundetur x.
6 siccessit G.
8 fragus H. | pavimento ante corr. G.
10 peristy(i G)lis (sic) x. | ex certis: & certis x.
11 certę rationes G: ca&erationes H, ceteræ rationes S.
12 homines aedificia (ędifitia GS) naves x.
13 ae(e GS)quibus finibis (H, finibus S, finiis G et in m. Gc ī aꝉ finibus).
17 coronarum siliculorum (-loꝝ GS) cuneorum x. | interse se G
19 prolecturas H.
20 imitentur HS(Gc), iminentes G. | exedris S.
22 ambulationibus x.
23 adcertis x.
25 promunturia HG, promunctoria S (promucnturia Gc). | eurypi HG, eyripi S.
26 nonnullis S: -li HG.
1 signorum megalo graphiam (HS, melago graphiam G ubi in m. ī aꝉ megalo Gc, qui addidit copulam in textu) x.
3 ulixsis H.
5 veris: v&eris HS, veteribus G.
6 nam pinguntur G: om. HS.
8 appagineculi striaticum (-cū S) HS(Gc), appagine cu|liculi triaticū G.
10 eorum x.
11 voluteis teneri p. x.
12 coliculi x.
18 culiculus HS, coliculus G.
19 culiculis H, coliculis Hc SG.
20 procreari (sic) x. | at: ad x.
26 is: his x.
27 rectae H, -te GS. | argumentationis G: -nes HS.
29 alabandius x.
1 eglesinterion HS, egles interī G.
3 tholorum: pholumorum (-ū) HS(Gc), pholurū G.
5 leonis ante corr. G. | omnino: omnia x.
6 eam: ea x. | episcae(ę G)nium HG, epscæniū S.
7 qua x. | proni G.
10 lichinius HG, liclinus S.
11 alabandas G, -dis HS.
12 haberi G: re HS. | indecentiae HS: -tia G.
13 iudicatus x. | gy(i G)mnasio SG: gipnasio H.
14 causas GSc: causa HS.
17 civitatis x. | existimationis G: -nes HS.
18 apaturii: apicturis x. alabandas x.
20 aut (col.) G: ad HS. | explicationes G: explitionis H, expoliticionis (sic) S.
21 contignationes G: -nis HS
23 accedimus x.
27 adprobauit G: -bit HS.
1 uti licinius HG: utlicinius S.
6 eliganti GS: aliganti H.
9 at GS: ad H.
11 armoeniū G.
12 non ab arte HS: nonȧ ṗarte (sic) Gc.
15 cummonefacere H, cōmone | facere G: cōmune facere S(Gc).
16 apparitionibus x.
21 mollitę S.
22 eae HG: heę ES (hę Ec).
23 assilae HG, -le E (alsilę S).
24 deitiunt᷑ S. | moluntur. <et cum> est (ē G) subcretum (etc. uti vulgo post aridus p. 178, 25); molliuntur. | & (Et G) is qui ex his etc. (p. 177, 10—p. 178, 25) x. foliorum rerumque ordinem restituit Iocundus primus, deinde perspecta causa correctius C. Lorentzen. versus hic sic scribitur in H (f. 102b). ut extrema pars circiter quarta lineae vacua relicta sit sic
in sequentibus autem H f. 104a et 105a nullum restat hiatus vestigium. G habet sic (f. 55a) deiciunt contundunt᷑ et molliunt᷑ | Etiſ qui ex hiſ … (post molliunt᷑ interpunxit corrector).
4 subtilius x.
6 aliissunt H | procreantur EGS: procrehentur H.
8 mixtionibus temperaturis x (corr. Nohl, cf. p. 180, 2).
9 ineandem HS: eandem EGSc.
10 sil, quae: siquod x.
11 ochras x.
12 atica HS.
16 persequebantur EG: -batur HS.
17 usu EG (usi Gc = HS).
18 uti (Uti S, Ut E) ponto sinope EGS: uti pontos inope H.
21 paretonium HS: parethonium G, parthonium E.
23 metalli insulae (HSc, -ę EG, -a ante ips. corr. S) cy(i EGS)cladi melo x (cf. Fav. 306, 12).
25 optime S. | zmirne HSG: smyrne E. | theodoteū HS (theo doteū H); theothoteū EG (theodote Fav.).
2 arsenicon x. | pontos andarea H, ponto . sandarea S (ponto sanda raca EG).
6 cliuianis HS(Gc), diuianis G, cluii | annis E.
9 ferro x.
13 officina EG: -nam (-ā S) HS.
14 interarescant fuerit (. Fuerit EG) caeram (ceram ES) pumicam etc. (p. 178, 25) x.
17 eaeq; H, eaequę G: heę que S, heę quae E. | resedebunt HSG (resi- E).
18 in vasa quae (quę GS, q; E) x. | convertuntur G (non E).
19 sit Oehmichen: sint x (cf. Fav. p. 306, 25).
20 invenientur x.
21 confusus x.
22 lapidē (-ē| HG ad finem versus uterque, -em E) x (saxi Fav.).
25 scripulū inponatur G (scrupulū imp. E ubi scriptulus Ec): scripulum (-ū S) ponatur HS.
1 non est negandum HS: non neg. est EG.
4 veste S: vestē HEG. | constrita H.
7 coicitur EG: coigitur H, cogitur S (ut L).
8 omnis H.
9 diffusa x. | 16 emissa esset (e̅e̅t S) ex minii (| H) x.
17 se: sese E.
19 tectis x (corr. Joc.).
20 peri(y H)stiliis x.
21 exedris S.
25 adventino x (av. L).
26 peristyliis x.
27 .xxx. HSG: triginta E.
28 pro minio: primo x. | at EG: ad HS.
29 miniac(t S)iam x.
30 expolitus et aridus est subcretum etc. (p. 175, 22) x.
1 ponticam: pumicam x (unde vulgo punicam, quod apud omnes ubique auctores delendum est: cf. Theod. Prisc. p. 501).
3 a proximo: a primo x. | calfaciundo x.
4 atque: fiatque x.
5 linteisque puris (Plin.): cunctisque pluris x. | uti: ut S.
6 gnosis x.
7 pumicae (-ceę EG) x.
8 labendo x.
11 e om. x.
12 eae H, eę S(Gc): hec G, heę E.
14 minimum H.
15 faciendum HSE: -undū G.
16 (17, 18) lamina E. | inponatur HG (imponi E): adponatur S (apponatur Gc).
18 igne E (solus).
19 si EG: om. HS.
20 probabitur EG: -bit HS.
22 chryssocolla H (chriso- GE, ⱶcriso- S).
23 is: his x.
24 proxime G. | armenium: minium x (argentum Fav.).
25 nominibus EG: inomnibus HS. | procreantur E: -atur HSG.
6 lacus Nohl (lacusculus Fav. 307, 16): locus x.
9 ne EGSc: nec H et ante ras. S.
10 collocatur EG: collocetur HS.
12 camerae (-re GS) x.
13 gummi x (cf. Cass. Fel. p. 230, Theod. Prisc. p. 505 ind.). | subacto x.
14 reliquum (-ū) x.
15 sin: si x.
17 tedae (H, tede SE, tędę Ec G) schidiae (scidię E) x.
20 fex x.
22 superque (q;) atramenti x.
25 cae(ce- ES)ruli x.
26 faciendum E.
29 cy(i ES)prum x.
1 scobis (scopis S) factam (-ā E) mixta c. x (cf. Is. ex Fav. p. 308, 7).
3 ut inarescant aride S(Gc): uti nares cantaridae (-de G, -dę E) HEG.
4 simul autem: sit aut GE(Sc), sita ut H, sit ut S.
5 coaluerint: cum (cū) coaruerint HSG, cum caoluerint E.
7 confecto x.
9 silix HSG, silicis E (ſiliẋ̣ | ciſ Gc).
10 igne E.
12 erucam x (item infra, sicut erugo semper x) = afrugum Fav. | vocitant (sic) x.
14 doleis x.
16 (post sp.) obturatum (-tū) add. x (del. Schneider).
20 (post ignem) incendi (HS, -dii EG) add. x (del. Nohl).
25 pra&erosco|lores H.
26 & conchilio E.
27 purpora HS. | efficitur S: inficitur HEG.
1 rerum om. x.
4 heę S.
8 violacio (-tio Gc=S) x.
17 rubiae: rubra x (et Fav.).
18 et hysgino (Plin., Is.): & excygno x.
19 tectores (ut p. 180, 14. 19) x: pictores Fav. | silacticum ante corr. H (= Ec, ut silactici E v. 23).
20 vas cum aqua EG: vas cum quā H, vas quā S. | confervere faciunt x.
21 coiciunt linteum (-ū) x.
25 lactem (HE, -tē GS) x.
27 luteū HSE, -um G (lutear Fav. cf. Plin. 33, 87. 91, ubi lego: luteum putant a luto herbam dictam …). | ita om. x (add. Oehmichen).
28 viridissimū (-um H) colorē (-em H) x.
29 sinysiam H, synisiā S, sinisiam (-ā G) EG.
1 vitroque (q: HE, q⁊ S) quod x. | insallim (-ī S) x.
3 addispositionem firmitatis (sic sine lac. sed in fine ut versus G ita ipsius folii 107a H) x (corr. et suppl. Nohl).
7 aedificationum HS: edifitiorū G.
10 ducatur HS: inducatur G.
17 e HSG: & E.
20 necessitate ES: -tē HG.
21 eandem EG: eadem HS. | de aere nascentur EG, de hacre nascentur H, de hac renascerentur S (ut L).
23 fuerant G: fuerat H, fuit S. | proprietates G.
24 epi(ephy- S)charmos x.
3 coherentia x.
7 spiritu (sp̅u̅ S) x.
13 deficient EGS: -tur H.
19 nec n. HS: neque n. EG.
20 tutaefudit H (tuta effudit S), tuta fudit EG.
21 defit HSG: desit E.
23 coloris H.
25 desiderationibus (H, -nib; EGS) x.
27 usu HEG: usui S.
30 hidria quā G, idria quam E, hydrio quem H, ydria quę S.
2 inventionibus (-b; EGS) x.
4 ab HEG: a S.
5 ex EGS: & H.
6 in om. G (non E). | prioribus septem HEG: supiorib; .VII. S.
10 ante: inte H, int̄ E, inter G, in terra S.
11 delectationes ES(Gc): delectiones HG.
28 ea (ante corr.) om. G.
29 sudores GS: -ris H.
31 hec H, hęc S: hę G.
1 non certae (incertae Fav.): non (n̄ S) incerte (H, -tę SG) x. | repperiuntur HG (L, reper. Sl), ut 194, 22. 213, 17 repperitur HSG (L, non l) et 204, 1 repperientur HEG (L, non l). | hae H, heę S: hęc G.
2 harenaque carbunculo (sic) x (restituit Detlefsen).
3 et stabiliores G: om. HS. | aeque H, eęque G: hęque S.
8 suaves GS: -vis H.
9 medios campos ibique G: medio campo | sibique H, medio campo . sibique S.
12 ea om. S. | invenient ante corr. G.
16 sedentes x (cf. p. 38, 23. 18 etc.).
21 eae HS: hę G.
23 tres altus pedes (Fav.): om. x (ubi ne minus pedes quinque HG, ne minus quinque pedes S).
24 scaphium HS: scapiū G.
25 id S: idque HG.
26 unguatur S: ungatur HG.
1 sup[e]ra terrā Sc.
2 vaso x. | sudores GS: -ris H.
3 vas S: vasum HG.
5 cum apertum fuerit om. S (itaque del. Gc).
6 erit & iā S (ut L): erit &iam (etiā G) HG. | ab om. S.
7 autem om. S.
8 eo locvom Hc.
11 inlychni HS, ≣lychni Gc.
13 ducit HG: trahit S (Fav.).
14 percalefacta S(Gc): percalfacta (sic hoc uno loco) HG.
19 ꝑ specuus S: perspicuus H, ꝑ psicuus (sic) G.
2 ructus EG: fructus H (ī aꝉ fructus Gc), fluctus S (ut v).
8 aerauocans H: aera vocans EGS. | impetum (-ū G) HEG: -tu S(Gc).
9 quę(æ Sc)que EG(Sc): quaque HS. | durę (om. que) S.
12 quod HEG: eo quod S. | elegitur G. | fontibus EGS: frontibus H.
13 per aeris EGS: pera ̣eris Hc.
19 ruentes x.
22 feruntur HcSEcGc: feruuntur H, ferentur EG.
23 & fl. S: ex fl. HEG.
24 tæpore E: tempore HG, tēpore S. | colligunt … exhauriunt (exauriunt H) … tollunt x.
25 tum: cum (cū) x.
27 disparguntur ante ras. E: dispargunt HSEcG (dispergunt Gc).
28 diffunditur x.
2 & (cal.) HS(Gc): om. EG.
6 oriundus (sic) E (solus).
7 nubes HS: -bis EG. | percalefactus ESc (-fectus S): percalcefactus (ꝑ calce‿factus G) HG. | conversationibus (cf. p. 219, 27): cum(cū)rationibus (= c̅u̅sationib.) x.
8 balineis (sic) x (balneis Gc).
9 nullae (-ę EGS) x. | camerae (-rę S, -re E) x.
11 ibi: ubi x. | ꝑ calce factū (ut supra) ante corr. (-le‿f.) G.
12 camararum HEG: camerarum S.
17 item S: idem HEG.
18 a sole S. | percipit ES(Gc): percepit HG.
20 ut om. S.
21 emittit S(Gc): emit ut HEG.
23 &(et G)tenuatos x. | spirant HS(Gc): spirans EG.
25 ad(p S)portant EGS: adportent H.
26 et: ex x.
1 labentes x.
5 ad septentrionem (-ē) x.
6 ab (cauc.) HEG: a S.
7 asiae sic (asiæ E, asię S, asıaẹ = asiae Gc) x. | item S(Gc): idem HEG.
8 colchys EG: conchis H, chⱶonchis S (ꝉ c̄ supra Gc i. e. vel conchys).
9 alpes ES: alpis HG. | timauos x.
10 maurusia HS: maurussia E, marusṣia Gc. | mauretaniam HEG: mauritaniam S.
11 atlante HS: anthlante EG. | dryis (drys E) x. | 12 eptagonum et (13) eptabolo (sic.) x (eptalobo L).
13 agger (sic codd. omnes nisi quod in fine versus omiserat G, suppl. Gc) = ger, niger, nigris (Plin. cf. H. Kiepert, Alte Geogr. 224).
15 appellatur circumcingit HG (post app. punctum add. HcSE, ⁜ supra punctum add. Ec, album reliquit S). Coloe suppl. Iocundus.
17 hastansobam (-ā S) HS, astansoban EG. | adstoboam x (sed aḍ̇stoboam Gc).
19 septentrionalem(ē) x (cf. p. 144, 27. 25, 1).
20 suenen x. | ęgypti S.
21 mauritania S.
22 ex om. S.
11 atlantis HS(Gc): antlantis EG. | sunt om. x.
2 occidentem oceanum x. | crocodili (-doli ante corr.) H, -dilli EG, -drilli S.
4 hippopotamos HS: hippotamos E, inpropotamos G.
5 flumina magnitudinibus (-nib;) sic x (inserendum amplis).
6 a septentrionē H (non EGS).
8 habent x.
9 amnesque HS(Gc): amnosque EG.
12 aluminatosum E et ante corr. GH (non S).
13 et om. x.
14 pro(ꝓ G)fundunt HG, per(ꝑ)fundunt S, produnt E.
18 sed HS(Gc): sub EG.
19 calor eius EGS: calcoleius H.
20 color E: calor HSG.
22 etiam om. S.
23 est suavis H: suavis est EGS.
24 abcamenis HEG: de camenis S.
27 supra se autem HEG, supra . se autem S(Gc).
2 his x. | quae: qui x.
8 supra HS: super EG.
11 Hii H.
13 offensa HEG: -si S.
14 et: ut x.
15 crebrae (H, crebrę EGS) x.
16 ab: aut x.
18 qui putant ea (Oehmichen) se: quutant se HG (qui tanta se SGc, qui putant se L).
20 fosse (H, -sę GS) x.
22 e om. x.
23 opertumque x.
29 resedit x.
30 cōpressa ruunt G: conpraesserunt H, cōpresserunt S.
2 proprietate x.
3 quidem: quod x.
4 pravis (sic) x (ἀτόποιϲ Gal.).
8 aut aliqua x (aut tali aliqua Detlefsen coll. Plin. 31, 59 simili modo).
9 refrigeratione x. | calores ui G, calore sui HSE.
10 recipiunt S. | restituuntur (-t᷑) in ant. x.
11 curationem x (i. e. c̅u̅sationem cf. p. 189, 12).
13 cf. de (aquis) Albensibus et Vestinis Pinnensibus Rhet. ad Her. II, 28.
18 uti aquae: vitia aquae x.
19 sine albo x, scil. bitumen . eaedemque (Eędemque S) HS, bitumen. | Ea denique G (Eæ demque Gc), bitumen . hædenique E. cf. Hipp. I, 534 Lips., Oribas. I, 330 Par.
20 iniit HSEG, sed init Ec.
22 turgentes e EG: turgente se HS.
24 & (et EG)spissionibus (sic) x. | 26 perlucidas x (corr. Ussing). | ex: & x.
2 considerantur x (-ratur Gc, non S).
3 inasty(i E) x. | piraeum (-ū G) HG, pireū S(Gc), pureum E. | ducti x.
4 eam: hanc S.
6 eorum x. | quod: quia S.
7 cibdeli HSE: cibi | deli G.
8 habeant x.
9 civitas tharso (HG, thirso E, tarso S) x (civitate Joc., cf. p. 195, 13).
16 quae (aū add. S) altera parte x.
18 paret(& H, e | c S)onio x. | ammonem (-ē) (sic) x.
19 casio EG: cassio HS.
21 flumina lacus (om. et) x.
26 unguntur HEG: unguuntur S. | aethiopiae (HE, -ę S, -e G) x.
27 nataverit H (-rint GS). | india HEG: in india S. | qui HS: quę EG.
2 fons in quo HEG: fons ē in quo S. | uti scobe citreo x (s. citrea = cedrea Mir. Arist. 113: κέδροϲ lat. citrus).
3 ungui S: ungeri H, ungueri EG (cf. Theod. Prisc. ind. p. 547). | zachinto x.
4 dirrachium x.
5 aquae vomunt H (non EGS).
6 babilone x. | limnea spartacis x.
8 quo SEcGc: quod HEG. | sameram(n S)is x.
9 baby(i HE)lonē (-em E) x. | tope x.
10 Nomadum: numidarum x.
16 a se S. | capodocia EG.
17 & tuana (et.tụana G) x. | inquā lacū (quo lacu Gc) G (non E).
19 dimissa x (demissa Gc). | postera G (non E).
22 e qua: equibus x.
24 ita q. x.
26 his: in his x. | septa x.
27 is: his x.
1 quibus (ꝉ qua Sc) is nascitur x.
3 calor H
4 salinarum (-ē) HS: -riis EG.
6 hipanis HS(Gc): inpanis EG. | is om. x. | XL … CLX (sic) x (sed cf. Herod. 4, 52).
9 tanta magnitudine H.
11 venas HSG: vena E (venæ Ec). | sandaracā (-ca EG) fodiuntur (-t᷑) x. | ea: & (et G) x.
18 insulam (-ā) lesbon x. | protyrum maloniam (-ā) catace (-cae H) caumen. Item lidiam moliton siciliam x.
20 campaniam (-ā) x. | interracinā (inter racinā G) & (et G) fundis cac(ę S)sibum (-ū) x.
23 proprietatis EG (-tibus HSGc).
24 sapores x. | infusus: sit infusus x.
28 iuncis: uineis x.
2 murrae H, my(i S)rrę (-æ E) EGS. | glebulae (-ę EGS) x.
3 eodem genere EG: eodem genera H, eadem genera S.
5 efficit … qui add. Mar.
6 proprius x (ꝓipus S, unde ꝓpirius sic Gc = propius Ec). | aut E: ut HSG. | terrae (h S)umores . quae (quę S, Quę EG) qualitates x.
7 nec: n̄(non) S.
8 armentis . Haec H, armentis hęc (hæc E) EG: armentis discernunt᷑. Hęc S (unde rec. apud Mar. cum ed.). | similiter x (corr. ed.).
9 umorum generibus: in generibus HS, in regionibus EG (et in marg. Sc ꝉ regionibus).
10 temperarentur S(Gc): perarentur H, pararentur EG (sed Gc ī aꝉ temperarentur). | enim: &iā S. | bo&iae H, boetię(æ E) SEG.
11 lucanis aeraris x.
12 clazomoeniorum x.
13 ea om. x.
15 adiguntur E, adicuntur HG: adiciuntur S. | cotidie: eo (eó S) cotidie (-æ HE) x. | quamvis E, quā vis S: quavis H, qua vis G.
16 caracino S.
17 init x.
20 flumen ilienses EG: flumen | nilienses H, flum̄ nilienses S.
2 terrae cinae H, terrę cînę E, terręcinę GS.
3 cf. Neptunias lacunas Rhet. ad Herenn. 4, 10, 15 (Thiel).
5 chrobsithratia HS (-cia) G, crobsithracia E (gr. ἐν <κυ>χρωψι etc., apud cychros Plin.).
7 fonte om. S (suppl. Sc).
8 propius EGS: proprius H.
10 quo loci S: quodloci H, quo loco EG.
12 e quibus ad unum EG: om. HS.
13 transitare x.
14 quod HG: quia ES.
16 nonagris E, n̄ | agris H, n̄ agris SG.
17 aqua styglos hydor GS: aquas tyglos hydor HE.
21 qua: quae (quę) x.
22 provinc(t S)ia x.
23 perlatā S, perlatum HE (-tū) G.
24 Cottii: crobi x (cf. Amm. 15, 10, 3). | exqua EG: om. HS.
26 ibique EG: ubique H, ubi S.
3 ly(i EG)ncesto (sic) x (ut λυγκηιϲτω Ecl. Flor. de mir.).
4 velino (Plin.): uienna x. | theano x.
5 uti HS: ut EG. | vessicis S.
9 intinguntur HEG: -guuntur S. | in (a. c.) om. S.
10 inierunt x (-int Sc Ec).
11 &(et G)concre(i ante corr. H)scentia x. | offenderint Ec.
12 eae HEG: hę S.
13 mollescit H (-cet EGS).
15 vasae H (-sạ̇e Lc, -sę El, -se GSc, -so v).
17 fiat x. | ceros S (ut codd. med. rec. cf. Theod. Prisc. p. 501).
19 fiet HS: fiat EG. | margarita: sic x (sc. dissipabitur).
20 silice | aquae H, silicea quę EG.
21 igne S.
23 hisdem x.
26 autem om. S.
27 eam aquam EG: eam H, om. S (ubi ex quo potantes sine vino f. t.).
2 natione] medullorum—(p. 208, 25) rationibus [bellissime … om. S (in medio fol. 118b), quae extant in H folio 117a (post init.) usque ad finem folii 121a (i. e. in 4½ foliis H, quae faciunt versus 196 ed. pr. meae).
4 clitori x.
5 aquae . quaqui E, aquę . quo qui G, aquae qui H.
7 haec sententiae (hęc sententię G) x.
13 Epigrammata quae sequuntur eadem graece extant in Eclogis Florentinis (de mirabilibus) quae sub ficto Sotionis nomine (ex cod. Laur. LVI, 1) olim edidit H. Stephanus (cf. V. Rose, Anecdota I, 9 sqq. et ed. prioris praef. p. VII). ea hic plane omisit E. affero autem quae exhibent HG, litteris quidem scripta semigraecis vel potius ex graecis litteris latinisque mixta. graecas litteras melius conservavit H, qui et inter α et λ clare distinguit, G autem multo saepius peccavit confusis Η et Ν, Α (quod scribitur Λ nec distinguitur α λ) et Δ et semper fere pro π positis τι vel ιτ. pro η et ε semper fere scribitur e. cum H proxime faciunt P et L.—singulas litteras quibus discedit G ab H adscripsi supra singulas lectionum codicis H. | ΑΓΡaτa H (et om. a fin.) G. | ΝΗΝeeΒaΡΥΗΝ.
14 διψοϲ: ΛΙΥΟϹ G. | ΚΛaιτΟΡΟϹ.
15 τηϲ: τaϲ HG. | απο: aτιο G. | ΚΡΗΝΗΚaΡΥϹaι HG. | ΚaΠaΡa G.
16 υδριαϲιν: ΥaΔΡeaϹιΝ H. | ϲτηϲον: ϹτΠ|ΝϹΟΝ G. | παν: τιaΝ G. | aιΠΟΟΛιΟΝ H (ubi Λ ex Α rasura factum est. aιΝΟ ΟΜΟΝ G). | αιπολιον ταμεθηϲ lc(f), qui omittunt verba v. 12-13 αλλα—εον(τα), quae tamen leguntur (ex H) etiam in P(v) et L.
1 ΝΛaΜΛaϹιΜΗτeΝΠιaΟΥτΡaΒaτιτeΧΡaΜΗϹΗΚaιΔΥΡΗ.
2 πημηνη—εμην om. G. | ΠΗΝΗϹΝτΥϹ H(PL) i. e. πη<μη>νη <τερπνηϲ> εντοϲ.
3 δ’ εμην: ΔeΓΗ H. | πηγην: ιτΗΓΗΝ G. | ΜeιϹaΜιτΠeaΛΟΝ. | μελαμπουϲ: ΜeaΛμΙ|τΟΥϹ G.
4 λυϲαμενοϲ λυϲϲηϲ: aΥϹaΜeΝΟ | ϹaΥϹeΗϹ H, aΜeΝΟ Ϲaτ ϹeΝϹ G (λουϲάμενοϲ Laur.). | ιτΠΡΟιΤΙaaϹaΡΤeΜeιaϹ.
5 παντα: ιτaΝτa G. | ΚaΛΘaΡΜΟΝϹΚΟΨeΝeτιΠaΧΡΥΨΟΝ (hoc verbo finitur epigr. in HG, reliqua ex Ecl. Flor.—ubi sic α γὰρ … ἤλυθον—addiderunt edd.).
7 chia HEG (cea Plin.). | equo H: exquo EG.
9 iucundā eam H: iocundum (-dū G) eam (eā G) EG.
10 sensus E: sensos HG. | hii H.
11-12: ΗaeaΛΠΟΨΥΧΡΟΥΠΟΜΛΤΟςaΒτaϹaaΝ(om. G)ΙΝϹιΝeΝΤΟϹaιΒaϹaaΝaΒaιΝϹΙΠeΠ | ΡΟϹΟΤΝΗΝaeΠιωΝ (πηγη αλλα νοω om. HG.) ἀναβάλλει praebet cod. Laur. pro αναβαινει Vitr. (ἢν ἀναβάλλῃ Joc., ἣν ἀνίηϲι Steph.).
13 susis EG: suesis H(LP).
15 quo: quod x. | significant HG, -cat E.
1 ΥΜaΛτα ΚΡaΝaeΝΤa ΒaeτιΠeιϹ ξeΝϹΤωΝ aτιΠΟΧeΡϹιΝ sic HG (ὕδ. ταῦτα βλέπειϲ φοβερά Laur. et sic Joc.)
2 aΛΟΥτΡa ΜeΝ aΝΤΡΟΠΟιΗΝaeΜΒΝΗΟΚΟ | ιΛΟΥΒΟΤaΝΝaΗΛeΟϹaτΟΜτΜΟΝΥΔωΡ (αβλαβη εϲτιν εχειν om. HG).
4 om. HG.
5 aΥΤΝΗΜeΡΠΡιϹ | ΤΝΗΡeϹeΠeιΠΤΟΥϹιΝΤeΝΥωΝΟΡΦaΝΛeΘeΝΤeϹeaΝ (πι χθονι δαιτοϲ οδοντεϲ om. HG).
9 uti tharso HG: ut intharso E.
11 sepsit x.
12 passus .xx. (sic) x.
13 regiones H: -nis EG. | finiti x.
17 fuerit | & ibi id H, fuerit . & ibi id EG.
20 gaius . iulius masinissae (sine punctis EG) x i. e. Masinthae (qui Caesaris stipendiarius ab a. 693) filius. is ab a. circiter 714, natus sc. annos XX, illo hospitio potuerit usus esse (Suet. Caes. 71, cf. 18).
21 patres (H et a. c. G, patre EGc) cae(e G)sare x.
4 catlastros x. | formonsos H.
9 genera sunt morum H, sunt genera morum (umorū Gc, humorū Ec supra lin. add. v et hu).
12 si tam (tā G) in x.
13 innumerabilis H.
14 venas quaevis (quae | vis E, quę vis G) x.
20 hii H. | theophrastos x.
21 posidonios x. | hegesias x (Ctesias Plin.). | arystides H.
23 abinclinatione caelique (cęliquę G) sic x (ubi caelıq̇u̇ė Ec).
24 esse distributas H: distributas esse EG.
27 e om. x.
29 videretur G (non E).
1 arbustive: arbustiuo H, arbustino EG.
4 ciui H.
6 ele(i E)gendi x.
14 si ante corr. om. G (non E). | novos ante corr. H.
15 quod: quia E (sed quod supra Ec).
20 coiecta H.
21 non etiam minus x.
22 limpida—(23) profluxerit bis deinceps posuit H (item L).
24 iuncum (-cū G) x.
25 is: his H.
26 innuitur: inbuitur H, imbuitur EG.
29 diobtris x.
30 diobtrae (-ę G) x.
1 librequae H, librę tiuę G (sed Gc supra q⁊ = que).
2 viginti H: XX G.
3 aequali modo H: aequalis | modi G.
4 coagmentatus H.
5 conpacta G: conpactat H.
7 partibus: fort. l. pedibus.
8 eaquae (ea quę G) tangentur x. | aeque ac pariter l. H: ęquę (ęque Gc) pariter ac l. G.
9 descriptionis G: -nes H.
12 V: sic x.
14 libra x. | ita x.
18 phaeroides (pheroides G) x (sed Gc spheroides et infra v. 13 spheroides x). | habere H: haberi G.
19 schema (scema G) sed ibi x.
21 necesse est extrema x. | dextra ac sinistra cum librata G: om. H, ubi sic extrema capita regula erit.
23 proclinatum (-tū G) x. | quae erit altior non habuerit regulae canalem x.
24 aquam . necesse | ē enim G: aquam nenesse (sic, unde non esse vel e̅e̅ PL). est enim H.
1 chorobati x.
2 et si G: et sic H.
6 ficti | G (fictibꝰ Gc pro fictilibus).
9 sicilico (Plin. 31, 57): semipede x notis (S et 𐆓) ut videtur confusis (pede semis Fav., sesquipede Pall.). | eaeque: aeque H, ęque G.
15 item e: ita in x.
17 balneas x. | ut om. x. | exque: exquibus (-b;) x.
18 domus x.
19 poterint x.
20 eae: hae (hę G) x.
21 causae uti qui (causę . uti qui G) x.
24 fodientur H. | liberenturque G.
27 solum & (et G) parietes x. | camara G: camera H.
29 binos sint: duos (ex .II.) sit x.
2 adcopia quae (quę G) x.
3 eaeque: aeq; H, ęque G. | fistulae (-lę G) castello x.
4 neminus longae H: om. G.
6 pondo .MCC. H: pondo·m̑·CC. Gc.
7 DCCCCLX HG: DCCCCXL Fav., octingenta XL Pall. (S Fav.).
8 .CCCLX. HG: CCCC.L. Fav., Pall.
10 CXX G (S Fav.): CCXX H. | pondo C: sic HG (Plin., Fav., Pall.) pro XCVI.
11 lamnarum H: lāminarū G. | quod HG.
12 magnitudinē ante corr. G.
13 (et 15) lamna H: lāmina G.
14 quinquaginta H: L G. | fistula H: -lę G.
15 reliqua x.
23 venerint x. | libratū x.
25 coe(ę G)lian x.
26 ut om. x.
27 cle(iẹ Gc)ui x.
2 commixturas x.
3 colliviaria: sic x.
7 exprae(H, ę G, e GSc)ssis x.
8 fastigii: adfastigii HG, ad fastigia S.
9 ducentos x.
10 aliqui HG: -quis S.
13 (26) planitia: (sic) x.
14 fiant post perpetua add. Joc.
15 faciundum (solus) S.
17 ita Oehmichen: uti x.
23 etiam: ex x. | adversum (-ū) x.
24 novissimum (-ū) x.
26 ad: aut HS(Gc), ut G.
27 et om. S. | expre(ae H)ssionis x.
28 sol& S: solent HEG.
29 a capite om. S (i. m. suppl. Sc).
4 oblinentur x.
8 quod per plumbum x. | quod: quia ES.
9 eo: plumbo S. | cerusa EG, cerosa S.
10 ita quod HG, itaque E, ita ergo cū quod S. | si om. x. | id: om. S.
11 quin GEcS: qui in H.
15 indie x.
19 structas (Fav.): ex(s EGS)tructas x.
22 non sunt: om. x.
24 fossionibus (in ras.) Ec: possessionibus HSEG.
30 intervena EG (-nia HS).
1 vi: ut x. | obt(d EG)urante eorum x.
2 uti: ita x.
3 interemuntur HG (-imuntur ES). | hoc quibus autem r. EG.
7 defodianturque| (H, -q⁊| etiam S) ae(ę S)stuaria HS: def. que ē | varia G, def. quæ | est uaria E (= L).
10 saepiaturas structura | nec opturentur venas H, sepiatur structura nec obturentur (obdurentur EG) venas SEG (cf. parietes struantur Fav. p. 291, 25 = latera puteorum structura suscipiat Pall.).
12 signinis EGS: signis H. | ex testis x. | aut H: a EGS (cf. Varro r. r. p. 144, 14 K cisternae sub tectis et lacus sub diu).
13 Insigni|is G, Insignis E (-ninis GcEc = HS).
16 calx x.
17 adduas EG: adduos HS.
18 respondeant eorum fossa: sic x (textu confuso, nam seq. de puteis). post resp. exciderunt qualia indicat Faventinus (Pall.) puteum ergo fodere debebis latum pedes octo ut a binis pedibus structura in circuitu surgat (surgit etiam Plin. 31, 49 ubi legendum est signino harenato) et quattuor cavo relinquat.…
21 infimum HS: infirmum EG.
1 fuerit . ea (.Ea) autem: sic x (in lacuna. de cisternis, quae spectent ad v. 7 sqq., cf. Plin. 36, 173. Pall. 1, 17).
2 possit (sc. aqua): possint x (possunt ante corr. H).
3 et suaviorem EG: om. HS.
4 quo om. G (non E).
9 gnominicis x.
12 phithia EG: om. HS (i. m. pithia Sc gr.). | nemaea HG, nemea E, ne mea S.
15 fuerant x (ſerant supra gr. Sc).
17 inve|hanturereq; H, invehant᷑ . ęreque S: invehantur . reque (. |req⁊ G) EG.
19 eidem H(Gc): idem EGS.
22 athla&e H, adletę S (athletę EG).
1 cum om. x.
5 inter suos EGS: interuos H.
7 sapientium HEG: -tū S.
10 habent x.
24 duplicari EG: -re HS. | quod (o.): quo (oq) S.
25 quod (m.) HS: quo EG.
26 ex: eo x.
29 duplicari pedum (-ū) x.
4 quod HGS: que E. | diagonis x.
9 designatae (-ę EGS) x.
12 scema x (item v. 12). | subscriptum est (ē.) explicata est in ima pagina x.
15 quod: quam x.
19 tertia EGS: terua H. | eaeque (eęque S) HS: haeque (hęque G) EG.
21 ≣trigoni (cum ras.) HS.
23 quod: cum (cū) x.
26 longitudinis EGS: -nes H.
27 reddidit (sic) x. | quinque HS: .V. EG
28 amusise H, amusisse EGS (separant se Ec Gc Sc).
30 immolavisse HEG: immolasse S.
3 librationes S: -nis HEG.
4 coaxatione S(Gc): coaxitione HEG.
5 quinque HS: .V. EG.
6 iusta longitudine HS: iuxta longitudinem (-ē G) EG. | inclinatio quam x.
8 tres (. S) quattuor HS: .III.IIII. EG.
9 interiores x. | si: sic x.
10 graduum ipsarum (om. et) x.
14 nimirum: nimium est (nimiū ē. S) x (i. m gr. n̄ minimū est Sc). | enim (post hiero) add. x. | sy(i E)racussis EG.
18 (19) sacomā (-am H 19) x. | redemptoriis (ad t.) x (-ri,is Sc).
22 contemtum H et ante corr. E.
23 furtum HS(Gc): futurum EG. | reprae (H, prę G, p̄ ES)henderet x.
24 archimeden HEG: -dē S. | inse sumeret x.
25 is S: his HEG.
26 balineum HS: balneum EGSc.
27 corporis S: incorporis HEG.
1 idque: itaque x. | eius rei HS(Gc): eius ei G, ei eius E.
2 exiluit H, exiliuit ES, exsiluit G.
3 versus: verius x.
5 ΕΥΡΗΚΑ (bis) H et (e pro ε) GS et (Λ pro Α) E.
9 libra H (labra EGS). | aque H, aquę EGS. | dimisit x (demisit Gc).
10 vasū HG, vasum E (vas S).
12 mensus est (ē. EGS) ut x.
14 q. ad certum pondus x.
16 (19) vaso x (-se S). | demisit HS: dimisit EG.
17 deesse aquae: ex aquae (-ę EGS) x. | sed minus: se (sed Sc gr.) minore x.
20 demissa HS: dimissa EG.
21 coronam (-nā EGS) sic x. | aurea … massa Sc (-ā ante ras. S), aureā … |massa (sic) G (sed massā Gc = HES).
22 quod fuerit plus aquae x.
23 rep̄(sic HS, prę EG)hendit x. | mittionem H.
25 tarenti S, taremtim (ante corr.) E. | a(e Gc)ratosthen(m E)is EG.
1 hii H.
3 fuerint HS(Gc): fuerunt EG. | concitationibus x.
4 explicarentur x (-rent Sc).
5 impet(& H)raverat x (sed t erasit Sc). | arae(ę S) HS: areę EG.
6 duplicarentur x (-rent Sc).
7 fore ut i: forenti HS, forent hi EG.
8 archy(i EGS)tas cylindrorum x.
9 mesolabi (sic) x (Hultsch: Berl. phil. Woch. XVII, 771).
14 quod (| H) scribitur ΧειΡΟΤΟΜΗΤΟΝ H et (cum e pro ε) EG, χeιroτomeτon S.
15 anulo signaretur amolcie (a molḷı̇cıe S) est (ē GS) expertus x.
20 itaque neque cū maxime sunt EG: om. HS.
21 hii H. | sapientū S.
24 autem (aū) post ipsae(e) add. x. | aeris HG, aerı≣s E, ęris S.
25 elati x. | aeuum imor(euū īmor- S)talitati HS, ae(ę E)uo inmortali EG.
2 instinctas x.
3 pectoribus: corporibus G (sed supra ī aꝉ pectoribus Gc). | dedicatas x. | enni H.
4 acci (ante corr.) E.
6 prae(prę- E, p̄- GS)sentem esse (| H, . EGS) Item x.
13 sapientū S.
18 septem HS: VII. EG (scil. dixi).
20 inventa . equibꝰq⁊ S (unde inventaę . q. Gc).
25 placentine S.
26 descrip(b H)tionis HS (-nes EG).
28 designantur EG: desidesignantur H, si designantur S(Gc).
29 locorum: longorum x (ubi i. m. S2 ꝉ horologiorū).
1 gnomoniū HS (-nū EG). | Λ(Α S)ΝΑΛΗΜΜΑ HS, ΛΝΛΛΗΜΜΑ G, ΛΝΛΗΜΜΛ E.
3 ad brumam: abrumae H, a,brumę S, abrume E, abruinę (sic) G.
6 et stellarum cursibus EG: om. HS.
7 conformatus (-tꝰ S) x (-tū Gc).
9 architecta HS (-tata EG).
10 et mari: in(m EGc)mani x.
12 circa S.
14 πολοι: paſde x (i. m. pali S2).
17 altitudinē HS(Gc): -ne EG.
20 lata: delata x.
21 quorum: quae eorum x.
23 ornatū (HSG, -tum E) x.
24 circa S.
26 ex quis (qıſ S) sex (sic) x.
28 eius EG (eiꝰ) S: eis H (eiụ̇s Gc).
2 subiens EG: subic(t S)iens HS.
3 contrariae con(c̄ S)versationis n. sup(b G)pre(ae H)ssa notatione x.
4 trans: sic x (ut trans contra 219, 7).
5 ex: & x. | vis una & n. H: vis una n. E, vis et n. G.
8 duodecumas H: -cimas EGS.
9 continenter HS(Gc): -tes EG.
10 (et 22) mercuri H.
11 ascensione H.
14 vicesimo HSE, vicessimo G. | hora HS(Gc): horā (-am E) EG. | circuitionem (hic, non v. 12) x.
15 coeperit HE(Gc): cęperit H, ceperit S.
17 duodecuma H: -cima EGS.
19 coeperit H(Gc), ceperit S: coepit E, cępit G.
21 eū sol eisdem EGS: cum sole isdem H.
23 uti ꝑ centrum (|| H -ū GS) cum (cū) iti(e⃓ Sc)neribus x.
24 retardationes EG: -ne H, -nē S. | et ita Oehmichen: etiam (&ıā) x.
2 vesperugo litt. unc. scr. S.
5 uno om. x.
8 iustum cursum. Ita efficitur EG: om. HS.
11 circuitionem x. | Iter (It̄ S) HSG: Item E.
12 mercuri H. | trecentissimo G (non E).
13 sexagensimo H: -gesimo ES, -gessimo G.
14 circulatione x.
15 trecenos S.
18 quo HSG: qm̄ E.
20 Ergo totam (ā) EGS: ergotam H.
21 circitionem (-nē G) HG, circionē S, circuitionem E.
22 (24) octogensimo HG: -gesimo ES (24 etiam Gc). | permensa EGS: permansa H. | inid (H, in id EGS) x.
24 sescentesimo H(Gc), sexc. EGS.
1 CCC.LX HS: CCCXL EG. | singula Gc: in singula HSEG.
2 annū XI (i. e. undecimum) HS: annos .XI. EG. | CC.XXIII x.
3 (duodecimo) anno: annos HS, annis EG. | unde . XXX EG.
4 ꝑ̇ſıgnı Gc.
5 vicensimo H: -cesimo EGS.
6 tricensimo HG: tricesimo ES.
10 is E et (in ras.) S(Gc): his HG.
11 denique (deinque Gc) cū x (ut in Scribon. 47 donec cum Ruellius ex cod. unico, ubi Marcellus Scribonii compilator omisit cum p. 108, 14 Helmr.).
15 ea x. | in(m SGc)pediri x.
16 perspicibilis HS: -cabilis EG.
18 facient x. | eae HS: hae EG.
20 divinitatibus EG (sed supra Gc ī aꝉ divinationib;): divinationibus HS (sed in m. ipse add. S ꝉ divinitatibꝰ)
21 obscuritatis x.
22 ratio nobis (noƀ S) HS: rationibus (-nib; G) EG.
26 ortus: arcus x (sed artus ante ras. S).
1 vehemensadiis tr. H, v. adiis tr. EG, v. a distrigoni S (corr. L).
2 p. et ante: p. tantae (-ę EG) HEG, p. ante S.
3 sed—(4) exeat: sed ad se (sed se S, ubi in m. ipse suppl. ȧ) regredi in alterius tr. s. esse (e̅e̅ S) x.
6 propiora S: propriora HEG.
9 lateribus EG: lateribusque HS(Gc). | formae (-ę GS, -e E) x. | liniationibus x.
10 ad quintā ab eo signo x.
12 liniarentur x.
13 propiora HcS: propriora HEG.
15 ardere om. G (non E). | propiora SEc: propriora HEG.
16 phaetonte H, phetonte EGS.
17 ΚaΙeΙτaτΓΟΡΡωτaΝΓyΓΝaΙeΙeyΧΡaτaeΧeΙ EGH nisi quod Λ pro a semper habet E semel G ΚaΙeΙΤΛ …, et quod dimidias litt. Π partes, quae postea factae sunt ΤΓ (in S ΤΤ, qui mox et τ pro Γ bis), clarius monstrat H sic: ꞀΓ.
21 circinationem EGS: circitionem H.
24 proxumam H: proximam EGS.
1 pervagari om. x.
2 eorum x.
4 formicae: μύρμηκεϲ (Posidonii) apud Cleomedem (Schneider ad h. l.).
5 imo: inimo x.
8 nihilo minus EG: nihil minus HS.
13 circuitum x (praeter E circumitū).
19 effecit H.
22 et om. x.
24 circuitiones x. | hab& x.
25 eorum x.
28 transeunte signis HS, transeunt esignis EGSc.
29 circuitum x.
2 asia H: asiam (sic) EGS. | chaldaicā S: chaldaeicam H, caldeicam (-ā G) EG.
5 subiret x.
7 cū aū (aut̄ G) ea vocata ad solis orbis superiora spectent x.
10 ea sit: esset (e̅e̅t GS) x.
14 oppido quāquam (H, quamquā S, quāquā EG) x. | linia H.
17 cum om. x.
18 luna—occidentem EG: om. HS.
19 dimidia parte x.
20 distaret (-r& HS) x. | dimidia x (-am E).
22 orienti E: -tis HSG. | sol trans cū (cum S) transit HS: sol cū transit (sed cū in ras.) G, sol transit E.
23 absit EG: arsit HS.
27 et ita: &iā (HS, &ıam E, etiam G) x (corr. Oehmichen) cf. p. 226, 20.
1 aristarchus G (-cus ES): arhistartus H.
2 varietatis SG: -tes HE(Gc). | de eadem reliquid (-t SGc, re aliquid E) x.
3 lunā suū propriumque (proprium S) habere l. x.
7 quot EG: quod HS (quotmensibus: cf. p. 252, 6).
8 prodierit E. | et om. x.
9 quo EGS: qđ H.
10 a sole E.
13 asole (hic) x. | dimidias (cf. p. 225, 10): medias x.
14 luce & (et G) x.
15 quarto … decu(i S)mo HS: quarta … decima EG.
16 asole EG.
18 contra | et G, contra´& Ec: contrah& HS. | impetu H: -tus EGS.
19 totiusque (-q⁊) S. | recipit E: recepit HSG. | septumo decumo H: -imo (bis) EGS.
21 (et 24) vicensimo H: -cesimo EGS.
22 ita Oehmichen: id x.
23 reliquis S(Gc): -quus HEG.
24 subit HS: subiit EG.
26 auget EG: augit HS.
2 iniit HS: init EG.
8 auget EG: augit HS. | deinde geminis x.
9 iniit HSG: init E. | c. qui brevissimum t. x.
11 per(ꝑ)agens per(ꝑ)veniens x.
12 quia S. | eae (eę S) HS: hæ E, hę G. | cancro S: cancero HEG.
13 solis exitus x.
14 (item 17. 21) circinationis S: circitionis HEcG, circionis E.
16 sinum E: signū HSG.
17 contrahit HS: contra(| G)id EG (-it EcGc).
18 cursus EG: -sū HS.
20 .VIII. HEG: octava S. | autūnale S (autē‿tale Gc): autē tale HEG.
23 ad om. x.
24 init HEG: iniit S.
2 adauget(-& HE) exae(ę EGS)quat x.
8 zona S.
10 aretum (-ū SG) sive helicen (-em E) x.
11 ab eo EG: om. HS.
13 nostri (nr̅i̅) providentiā maiores gr. propygethon (HG, propygedion S, propigeton E) x.
14 spica: species x. | conlocata Mar.: colorata x.
15 genuorum (genorum E) sic x (pro genum). | custodes (ante corr.) H.
16 dicitur. est ibi delicatus. E regione x (cf. G. Kaibel: Hermes XXIX, 93).
17 auriga stat in s. c. tauri. itemque in s. c. lae(ę GS)vo (. EGS) &(et G)auriga pedes una tenet parte stellam (-ā G, -ā. SGc sc. εἷϲ ἀϲτὴρ ἐπέχει) & appellantur (-lat᷑ S) aurigae (-ę GS) manus hae(ę GS)di x.
21 perseus dexterioribus subter currens basem v. asinisterioris (v. sinisterioris EG) x (cet. basem hoc uno loco omnes).
23 innitens HS: inmittens EG. cassiopiae (-ię G) HEG, cassiepię S.
24 supra arietem: supra aurigā (-am E) x. | ten& HS (-et Gc), tenent EG. | g. ad summum c. subiciensque a. pedibus. Item pisces supra andromedam et eius ventris et equique (quę ES, qui Gc) sunt x (ubi p. supra ȧu̇ṙiġȧ andromedā G, non E).
5 cassiopae H, -opię EG, -epię S. | supra (Schn., Joc.) om. x.
6 caput est G. Thiele: capitis x.
7 cassiope H, -opię EG, -epię S.
9 volucris S: volueris HEG.
10 pinna HEG: penna EcS(Gc) cum vlh, non Lc; sic penna etiam infra p. 257, 6 Pvl et p. 265, 18 et 24 Pvlch, pinna S et reliqui omnes. | cephei H: cephęa S, zephei EcG.
11 cassiopiae (-ę SEG) x.
12 subtecti x.
13 adeum (-ū) medium (-ū) x.
14 ophiuchos HE, ophiychos G: ophiucus S.
15 scorpionis partem (-ē SEG) ophiuci x.
16 nessus. in genibus autem (aū HS) eorum f. x.
19 ad eius: ad id x. | timpus Sc(Gc). | s. cuius (Cuiꝰ S) arcturū (HS, -um EG) qui x (ubi serpentis ⁚ cuius … E cum vitii signo).
20 inplicatus parve pereos fl. (sic) x.
21 volucris S: volueris HEG.
22 est (-ē G) EG: om. HS (ubi rostrū; proposita H). | geniculati S (ut v. 19 ingeniculati x): genuclati HEG.
1 coronatā (-am E) est (ē ES) orinata (HS, ornata EG) x.
2 arctoe HS: -tę EG. | ossis (ὠμοπλάταιϲ): dorsis x.
3 cynosura … (4) helice x.
5 di(e Sc)spicientia (sic) x.
6 utrorumque x.
7 eorum x.
8 s. est porrecta aequa (eaq S) stella x.
9 polus: post (poſt≣ | S) plus x.
10 quae (quę EGS) est (ē G) proxu(i EGS)ma draconem x (draconem del. Her.).
11 cynossurę EG. | fluxu x.
12 hac: haec (hęc EGS) x.
13 se adtollens reflectitur a EG: om. HS.
14 timpus Sc(Gc).
15 coephei H.
17 insuper arietis signum delevi (sc. glossam cogitantis de altero triangulo inter Andromedam et arietem).
18 Cephei Gal.: cassiopae H et (in ras.) S, -opię EG. | stillae H.
20 septen(ē S)trionum HS (-nv̄ẹ̄ G): septentrionē (-em E) EG. | dixi esse nunc (esse. Nunc EG, .e͠e. nunc S) x.
22 ob natura H, ob naturā SG, a natura E.
24 ceti: cephei x. | ad om. S.
2 scorpionem (-ē GS) tenent x.
4 Ad virginem x.
5 rostrum S(Gc): nostrum (n̅r̅m EG) x.
6 ad leonem (sic) x. cf. Arat. 446 (Kaibel l. c.). | craterem (-ē GS) x.
7 corvos H.
8 lugentia x. | ad om. EG.
9 interius x. | iusta H.
10 cratera HEG: -rā S.
12 navicula & puppis (pubpis H) x.
13 minusculos x (-lus Ec).
16 u. centauri x. | tenens clavā alterā x.
17 t. Caput eius vero (vero eius S) x.
18 (22. 25) coetus (co&us H) x.
20 graeci H.
21 hermedonae (-ne S) HS, hermae donae E, herme‿donę Gc. | introsus S. | nodus EG: om. HS.
22 haerentium : serpentium x. | cristam esse (e̅e̅ SG) fuit ꝑ speciem x. delevi esse fuit, ut esse futurum illud p. 266, 2 (cf. esse p. 230, 13. 218, 4. futurum p. 253, 26).
5 septem(-ē S)trionis HS: septentriones EG. | versantur (-t᷑ GS) x.
6 sic circa EG: sicirca H, si circa S.
8 terrae (-rę S) HS(Gc): terra EG.
9 orientis x.
15 XII. EG.
16 ex EG: & HS.
17 ꝑ spectus x (cf. p. 37, 7 etc.).
18 gnominum x.
19 analemnatorum HS(Gc), analē | natorum E, analē natorū G (-lē‿na- Gc).
20 ce(ę)tera x.
21 ad humanā v. r. x (ubi S ad humanę vitę ē rationē).
23 quia E. | gentililogiae (-ę) x (item v. 17). verbo corrupto ex Vitruvio utitur Hermannus Contractus (Dümmler: Anz. f. K. D. Vorzeit XVI. 1869 S. 137).
25 inque EGS: in quae H (inquę Gc).
26 magnis: magis S.
27 coo (choo S) x.
1 postea s. x.
2 Athenodorus (Stoicus cf. Hermes I p. 371): achinapolus (archinapolus S) x. | enascentiā HS.
5 glagomeus x. | zenophanes x.
6 quibus erebus natura (-rę S) x.
8 habeat excogitatus x.
9 ortus om. x. | tempestatumque x. | significatus HS: -tos EG.
10 euchemon HS, euzemon EG. | callistus. mello. x. hyp(p EGS)arcus x.
12 disciplinas x.
14 tempestatium H: -tum EGS.
15 significatos x.
17 et EG: om. HS.
18 brevitates idemque depalationes (HS, depalatationes EG) x.
20 habent x.
21 idemque a. quae (quę EGS) m. x.
22 .IIII. EG.
23 .III. EGS. | adquinq⁊ II. (HS, ad V. | II. G, ad V·II· E) rhodo XV. (| H) adtaranti . XI (undecim. E) quinque (V. EG) adtres (III. EG) x.
24 coterrisque HS (sed in m. Sc ꝉ cęteris, ut Lc), terrisque EG. | locis EGS: lonis H.
4 VIIII. EG. | octogenae (ę) x. | describantur inplanitia & emedia prosorthas (HS, porthas EG) x.
6 q. erit planities x (gen., ut materies p. 58, 24. 60, 12. notities p. 133, 9. cf. ap. Gell. 9, 14 Verg. georg. 1, 208).
7 circini HG, circū S. | demetiantur x.
8 partis G: -tes HS.
9 (non 17) deducto x. | ablinea planitia x.
11 q. s. inplanitia x.
13 qua est H.
18 littera . e . HS: .e . littera G. | p. et inde alteriore x.
19 lineis c. x (cf. p. 235, 3). | ꝑducendū ut x.
21 linea GS: lineā H. | horı⟦o⟧zon H, horizon G: orizon S.
22 .XV. HG: .XII. S.
23 quo G: quod (qđ S) HS.
24 F: .C. x.
25 ac om. x. | ab his lineis u. x; (scil. ab his et a centro A).
1 altera ae(ę S)stivus HS. | contra aū (HS, autē G) littera .I. erit (erit om. G, add. Gc) qui secat x.
2 lineae (HS, -ę G) quę est x. | ubi erunt (er᷎ H) litterae(ę GS) I . K . L . M. & (et G) contra K . lineae (-ę G) erunt (er̅t̅ G) K . H . X . I (XI ante corr. G).
5 diametro ab C. ad I. et ab H. (| H) quae erit inferior partis . erit aestive (H, ęstivę GS) superior hibernae. x.
7 aequae (ęque GS) diametro x. | M et O: .O. & (et G) .P. x.
8 centrum .C. lineae ad extremas lineae circinationes | sunt ꝑducendae ubi er᷎ litterae . G . R . F . R. ◌ Hęc erit | (sic) H, item (sine punctis tamen . q . p . t . r. Hęc) SG.
10 prosorthas H: proshorthas S, pros horthas G.
11 heę (sic) S. | ọ̇rationibus Gc.
12 deducto x.
13 emiciclia ꝉ icydia (sic in ipso textu) S: | icyclia H, iciclya G.
15 parallelon & lineā eā x.
16 littera e (littera¦e. Gc) | in sinisteriore .T. ◌ & ab littera S. ducatur linea paralle|los axon ad extremum hemicycliū ubi erit littera .V. ◡ & ab C. ad sinistrā hemicyclii ⊙ item parallelos linea | ducatur ad littera .X. (sic) H (et LP) et similiter (sine punctis tamen) SG (ubi ad litterā .X.).
19 lineae (-ę GS) vocitantur locothomus (loco‿thomus Gc) x.
1 eam lineam: circinationem x.
2 D: .e. x. | deducendum x.
5 manaeus (mana|eus S) HS, maneus G.
6 analematos HG (ánalemmatos S).
7 sive ꝑhibernas lineas sive aequinoctialis radius ubi|erit littera e. sed deducendū ad eū locū quo secat circi|nationem ꝑaestivas sive ꝑaequinoctiales etc. (sic repetendo) H, item S et (ubi sed | ducendū) G.
9 rationes HS(Gc): om. G.
10 anallēatios H, analematios G, analemmatios S. | subicianturque x.
14 idemque x. | XII. G.
15 divisus G(S): -sū . H (et ante ips. corr. S, ubi pro -ſu · nunc videtur ſuſ i. e. per punctum et pro puncto inseritur ſ). | p̄(pre S)termissis x.
20 inventi H. | 22 berosus GS: berossus H. | scaphen HS: scapen G.
23 hemisphe(spe G)rium x. | aristharcus H, -tarcus GS.
24 arachanen x.
25 panthium (-ū G) x. | lacunar G et (ubi r ex s ras.) Sc: -nas HS.
1 prosta historumena HS, ꝓtha hystoromena G.
2 prospanclema x. | andrias x.
3 pelecinum x: pelignum Fav. (p. 309, 18. 17). | dioniso | ◌ porusconū H, dionisius. | porusconū S, dioniso porusconum G.
4 paretram (-ā G) x.
5 alia S. | conarchenen conatum (-ū) plinthium (-ū) antiboraeum (-reū SGc) x.
6 idem x.
7 pensilia GS: pen̄silia H(Gc). | ut S.
8 subiectionis S (-nes HGSc).
11 aclesbio x.
12 qui &ıā spiritus naturalis ineū atticasque x.
13 est om. x.
14 clesbius x.
16 seḍ̇electare Gc.
18 susumque x (usu romanico, qui ubique delendus est, ut p. 253, 26 et apud Varronem: Keil ad Cat. p. 61, ad Varr. p. 135, Lachm. ad Lucr. p. 144.—introsus semel S p. 231, 12). | deduceret x.
21 lineam G: lıg̸neā Hc, ligneam S.
22 demittendam HS: dim- G.
25 conpressione G: confressione HS.
1 offensıonē tactu x.
2 clesbius HS, -bies G. | extractu x.
3 spiritus vocesque nasci x.
4 instituit HS(Gc): instruxit G (sed supra ī aꝉ instituit Gc).
5 automato pictasque HS, a. pitasque G.
8 terre brata G.
9 terentur (ante corr.) S. | percussu x. | aquę sordes nec rec. (sic ante corr.) G. | opturentur HS: obdurentur G.
11 scaphum (-ū GS) x.
12 ē regula versatile tympanū d. ae. sunt perfecta x.
18 bucinae (-ę): sic x.
20 quae (quę GS) sigillum x.
21 quorum x.
28 leuē G. | vasa aquę S: vasaquae H, vas aquę G.
2 sin autem cuneorum adiectionibus … ex cuneis … fieri x.
3 correptionis ante corr. G.
8 qua: quia ante corr. G.
9 continentur (-t᷎ H) HS (-ter G).
10 suis cuiusque mensibus (-bꝰ HG) x. | facer& (-et G) x.
11 anaporica x.
12 perficiuntque x.
13 aenis G.
17 ex duodecim S. | fit (HS, sit G) figurata . cuius & (et G) centro deformatio x.
19 posteri autē (ante corr.) G. | parti HS: parte G.
20 inque GS: inquae H. | axi x.
21 phellos sive tympanum. qui x. | abaq⁊ (ante corr.) G.
22 altero x. | phellis G.
23 saburrali x (cum L, sed phellis acomasa brumali Plcv).
26 signi fieri H. | minus x.
27 honorarū H (ubi hoṇọrarum etiam Pclc et sine corr. cm, non hv).
1 sui usque x.
3 tinere H. | significat ante corr. (i. m.) om. G.
4 cursum suum . itaque x.
9 imagines G: -nis HS.
14 saliat aqua GS: saliata quae H.
15 habens tello in | id etc. ante corr. (qui supra supplevit omissa) G.
17 & (et G) torno x.
18 coartis (ante corr.) G.
19 epitonium (sic et infra p. 261, 20. 262, 25) x (cf. Goppert, Bedeut. von ferruminare Bresl. 1869 p. 38, Keil ad Varron. p. 247, R. Cagnat: Revue de phil. 1894 p. 170).
20 maioris GS: -res H.
21 designata S.
22 ligulam x.
24 quia HS: qua G.
25 labro G: libro HS.
27 inmotum & in s. x. | cancri signū S: cancri signorū G, caneri (sic et ante corr. L) signorū H.
1 spectantes x.
2 signi x.
4 in capricorni orbiculo ligula x.
5 parte & (et G) c. x.
7 advastū excipiens x.
9 dierum minoris spatia x.
10 maioris tympani lingula (sic HG, ligula S) ingrediatur in aquario cuncta descendent (-dænt Hc) foramina perpendiculo & aq⁊ (-ę GS) v. c. cogitur x.
13 ita comminus S.
15 formamen H.
16 aquae (-ę GS) x.
18 se: seu x.
20 dilatat G: -tet (-t& H) HS.
21 cancri GSc: cancris HS.
24 spatio G.
25 aequinoctiales G: -lis HS.
26 radiensque G.
27 VIII. HG: octavam S.
8 graegorum H.
11 sumptui adsit (assit Gc) x.
15 post quarta ex v. 17 praesumit x (HSPvlG) in opere consumitur (del. Schneider, sicut cod. c et qui ex hoc, h et m).
19 ut om. x. | &(et)iam P̅r̅. x (populo romano ed.).
24 sumptū (ante corr.) G. | p. & (et) ut ebonis x.
25 eiecerentur G (eic. Gc EHS). | ipsique HS(Gc): ipsisque EG. | poenae (poene S) HS: poena E, pęna G (pe̳næ Gc).
3 quadraginta x.
9 scenicisque x.
11 inductiones sunt. & ea x (-nes. sunt & ea E).
13 spectationes EG: -nis HS.
14 cogitata x.
21 machinationis (ips. corr.) Sc.
24 quod: qui x.
27 emateria HEG: ·ex ̣materia S (ex supra Sc).
28 arce S.
29 quam EG: quē H (q. gr. om. S). | cyclicen cinesin x.
31 acrobaticon x.
1 pneumaticon x.
2 baruıſon x. | scansorū autē (aū S) machinae(ę) x.
4 scandaṇ̇tur G.
5 spectatione ut spirabile (G, -lē H, -lem S) x. | est: & (et G) x.
6 ut: & x. | organicos x.
7 tracṭạ̈torıū H.
8 ut S(Gc): aut HG.
10 et transversariis et plexis conligationibus G: om. HS. | chrismatorū x.
11 continentur x. | potestatē x.
12 consequetur G: -entur HS.
15 me(eạ G)chanicos x.
16 organicos x.
17 operibus (-ib;) ut vi x.
18 hab& (-et G) uti SG, habeuti H. | uallistae HG (balistę S).
20 scorpiones (ante ips. corr.) S. | seu latinis osci(y S)clorū x (sc. HLlcGS, sed lationis osciclorum P, lationis cyclorum v).
25 Namque enim (enī H) advertamus HG, Nam ni adv. S.
1 natura machinata HG, naturam quam machinata S.
2 fructū (-tum S) maturitatis x.
8 artibus (-b;) x.
12 subtemen HS (L, subtegmen Pvlc), suptemen G. | tueantur x.
14 bubus: sic x (i. e. HLSG, bobus Pvlc—item infra 250, 16. 251, 14).
16 torcularis (= riis) x.
18 plostrorum H (et ante ips. corr.) S(LP): plaustrorum GSc.
19 serracorum: sic x. cf. sarraca αμαξα CGL II, 678.
21 exanimatio G.
22 minus quae (quę SG) x. | innumerabiles moderationes G.
24 quoniam: qđ non H(LP), quod n̄ G.
25 motae (-ę GS) x. | raedę G (redę Gc): redae HS. sic iidem et 255, 20. deinde p. 263, 11 reda EG ubi raeda H. sed infra p. 263, 13. 20. 264, 4. 9 per ae scribunt HG (reda Gc).
26 oportunitates G(Sc): opportunitatib; H(L) et (oport.) S(Pvlc).
1 his x.
2 sint S: sunt HG. | his x.
4 duo (sic) x: cf. Heron. mech. arab. Journ. Asiat. 1893 II, 486.
5 magnitudinē G et (ante ras.) S: -ne HSc. | a capite afibula x.
7 disposita (ante corr.) G. | alligantur in summo trocleae (-ę S) quae (q⁊ G, quę SGc) x (ubi in summo motro cleae H cum uno P, ex quo vlc)
9 induuntur x. | II. om. x.
10 summum om. x.
11 dimittitur G.
12 inferiores (ante corr.) H.
14 religantur x.
15 interimas Hc(LP): interim has HSG.
16 helonia x.
22 ad: ac S.
23 se om. x.
27 pentas paston HS, pentes paston G.
2 grassitudinibus H. | utendum (. GS) eadē x.
3 venationibus x. succularum (hic) H: sic et 247, 13 H (cum P, non L). item G p. 272, 4. 267, 10. 247, 13. S p. 247, 14. praeterea sucula ubique omnes.
4 anterii S.
6 religet(& G)ur x.
7 fistucatione x.
8 capite (ante corr.) om. G. | funes ꝑducantur x.
9 trocleā (HG, -am S) x.
10 indatur HS: inducatur G.
11 religatę (ante corr.) G.
12 ad summo x (a summo Gc = LP).
14 versabitur eriget x.
18 est om. G.
19 colossicotera (H, colos si cotera S): colosico terra (ante corr.) G.
21 chelonis x.
22 mediū x.
23 amphieren HG (L, -sen P), amphien S. | peritheciū x.
27 inferioris G: -res H, inferius S.
2 contenta x.
3 in dextram neque om. x. | 6 coniciuntur (hic) HS (coic- G).
7 ad orbiculos exteriore parte S.
8 dextra sinistra ad caput x.
9 exteriori G. | 10 ac om. x.
11 inuoluitur S.
12 is GSc: his HS. | circū auctus x.
13 t. et axem se involvendo pariter extendunt (sic) x (sine lac.). cf. (Joc.) Mar.
16 expeditores x.
17 poterit x.
21 distenditur x (corr. Joc.). | sub retinaculo celonia x.
22 troclea funis supra celonia x.
23 troclea aregula x.
24 .IIII. G.
26 .III. G. | summa (Joc.) Bywater (cf. Heron. mech. Journ. As. 1893 II, 485): om. x.
1 adexteriore x.
2 ininteriore S. | descenderint Hc S: de(i ante corr. G)scenderent HG. | adimū exteriore p. x.
5 ex imo: & (et G) primo (pimo H) x.
7 collocantur (ante corr.) G.
8 epagonta x.
9 ad trocleae (-ę GS) radicem x.
13 polyspasion x.
16 adlatere x (adlatera Gc = L, alatere P).
21 carchesis H, carthesis GS.
25 crestiphonos x.
26 is GSc: his HS.
29 carris S(PGc): caris H(L)G.
30 trientali scapos x. | duos duobus (II . II): quattuor (quatuor S, .IIII. G) duos x.
1 transversarios inter (int‾ H) postios x (-tios in ras. Sc pro .. os). | fuerit x.
2 con(m S)plect& & con(m S)pegit HS, conplectet et cōṇpeget G. chodacas HS, codacas G.
4 chodacas HG, chodacos S. | bacculis HSc, bucculis (ante corr.) S, buculis G (in m. ī aꝉ baculis Gc). | tigneis HS, digneis (ante ras.) G (ligneis Gc).
5 chodaces x.
6 habuerunt x (cf. p. 278, 3. 19. 279, 10 etc.). | v. tantam ita (| ita G, . Ita S) cū x.
7 subiunctis(| S) scapo HS, subiuncti scapo G. | v. incodac(t S)ibus x.
8 volvebantur x. | vexerunt x.
9 cresiphonos x.
10 transtulit excaporum x (ex.ſc̣aporū Sc).
13 codaces (ante ips. corr.) H, chodaces HcSG. | infixit: inclusit (iterum) x.
14 trientes HG: triantas S (ꝉ trahentes in m. Gc).
15 chodaces x. | versabant᷑ (-tur S) x. | 16 eadē rationem (-nē S) HS (-ne Hc G, ea de ratione Sc).
19 ess& G: esse H, e̅e̅. S.
20 ablapidicines x (-nis Gc). | milia passuū octo (.VIII. G) sic G (cf. Schn. ad h. l.).
21 est (ē S) om. G.
22 apollonis x (Apollinis sc. a Myrone facti et ab Antonio sublati).
1 d. & met. x. | caderet S (= L): cederet HG (caderet sc. ea statua quam “divus Augustus” Ephesiis restituerat tunc denuo erigenda, sec. Plin. 34, 58 cf. Strabon. XIV p. 637, 640).
3 (et 5) paconius x.
4 .XII. GS.
9 sextantes x.
10 pedē esse (e̅e̅ S) unū x.
11 et: ut x. | ducebant x.
14 paeonius (hic) HG, peonius S (paconius Gc).
15 contricavit x.
20 proco(n S)nesso x. thasii HG, sed thasu (sic) S. | marmo | rep&at᷑ H: marmore petatur GS.
23 petierunt Gc.
24 fuerat: sic x (cf. praef. ed. pr. p. VII not.)
25 reliquiss& | crustam H (non GS).
28 ut om. x.
1 quot G: quod HS.
5 quorū x. | virtutes x.
6 diss. uti congruentes uti x.
7 unā x. | eutheiam (-ā S) x.
8 altera rotunditatis S(Lc): alteratutunditatis H(LP), altera rotutunditatis G ex rot̲u̲tund. ut Lc. | cycl&(et G)oen HG (cycleteon P, unde vlc), cycleon S.
9 vere: vero x.
16 cheloniis S: cae(ę G)loniis HG.
18 oneris elationes x.
19 vectis G: vectes HS.
20 centro cito (ex dupl. lect.) porrecta x (cito del. Schn.).
21 hypamocli(y S)on x. | subdita: subposita (iterum) S.
23 ideo: id x (ut p. 273, 12. 52, 1. cf. p. 200, 5 etc.).
24 onus & quo l. x (sc. caput eius quod … deducitur cogit …).
25 deducitur, per id: per id deducitur x.
26 examinare x.
1 ferreis S et (ante corr.) G.
2 extollitur x.
5 id: in x.
6 exercitatum x.
7 hypomocliū x.
8 propius GS: proprius H.
9 exanimatio H.
10 per caput neque ductionibus x.
12 lancula H: lanuncula S, lingula G.
13 ibi: ubi x.
15 paulo &(et G)iā pari x.
16 p. parte perfe(i G)cit x.
17 l. & examinatio longius abcentro recedens. ita in(m SGc)becilliora e(ę GS)quipondii x.
19 abimo sursū G (susū Gc): abimos usū HS.
20 cogit futurum. Q. (sic) x. | navis HGc: naves HcSG. | onerari (ante corr.) G.
21 quinoxagraecis H, qui noxa grecis G, qui nox agrecis S (quę nox agrecis Gc).
23 pressionibus ratione: ratione pre(ae H)ssionibus x.
24 pinus x.
25 mediā ali H, media mali GS.
4 ab: & (et G) ab x. | in se velamentū x.
12 strophis x (struppis Gc).
14 palmis: parmis x. | spumā inpulsu x.
16 exaphoris &(et G)raphoris x.
18 uti indiviso x.
19 partes G: -tis HS.
20 mediae enim Gc: media enim x. | lorat‿et‿raphororū Gc (= HS).
21 nec labuntur x.
23 propius GSc: proprius HS.
26 subiugiorum l. x (cf. Cato 63. 135).
29 inbecillior x (-ori Gc = Pvlc). | auxiliatꝰ H (-tuſ LPvl, -toſ ch, -tur GS).
2 progredit HSc, -tur (ante ras.!) S et (-t᷑) G. | admedio H et (ante ras.) S: amedio Sc G.
3 alteram G: om. HS.
5 circumagentes HG, -gantes S.
6 agit x.
7 rotae: notae (-ę GS) x.
8 minora centro x.
9 collaq⁊ (= que) autem x.
11 o. extrahentes x.
12 reciperent x. | motos H.
13 tunc vero etiam plostra (sic) x (ubi etiam errore om. Schn.) | molae (p. 245, 25): rotae (-ę GS) x.
14 machinae isdem H: machinę eisdem GS.
15 versando (Lc ut p. 252, 22): versan(| H)tu HS(L), versantur | tū G (versantum Pvlc).
21 fabricatus x. | axis om. x.
22 lamna HG: lamina S. | se om. G (non HS).
24 capite P (vlc). | lamminas HG, laminas S.
1 ęqualia GSc: ae(ę S)quali HS.
7 reddit & (et G) p. x.
11 commu(i S)nicabitur x.
12 ea: eadē x. | ad om. G (non HS).
15 elati: &lati HS, adlati G (allati Gc).
17 extul(l H)erint HS: -runt G. | altis: aliis x.
18 involuta HS: voluta G.
22 cum om. x.
24 eiusdē (eiꝰ| dē H) x (iisdē Gc).
25 suꝑ G.
26 ab impetu foraminis fluminis (sic sine corr.) S.
27 haurientes G: -tis HS.
30 hydraulae (HG, ydraulę S) x.
2 est: & (et G) x.
4 t. maius item (sic) x (suppl. minus).
5 continetur(. S) ita dentes x. cf. p. 263. 265. lacunam sic explevit Jocundus quo continetur axis habens in summo capite subscudem ferream, qua mola continetur. | tympani eius (sic) x: eius tympani edd.
7 plane x. | molarū S (= Lc): malarum HG.
8 infunibulū x.
12 quanta ratur (ratus S) p. x.
16 partes: pedes x.
17 utriusque—[crassitudo (p. 267, 21) om. (post init. f. 144a) S. quae sunt circa 5¼ foliorum codicis H a f. 148a fin.—153b med. (= ed. meae versuum 240).
16 (item 21) adlibellū (ante corr.) G.
18 octavae (-ę G) x.
19 dicidantur H: dividantur G (ubi i. m. Gc ī aꝉ dicidant᷑).
22 quo G: quod H.
23 spectantes x.
24 decusationes x (item 9. 14. 20 nisi quod 14 decuss. G).
25 aut G: ut H.
1 iuncta (ante ras.) G.
2 decusis x.
3 longitudines et circumitiones decusis (decussis G) x.
4 singuli x. | puncto G.
7 inprima qua p. G (sed Gc i. m. ī aꝉ in qua prima = H). | est eius (sic) x: eius est edd.
8 spatiū & (et G) x.
9 tantundē & (et G) long. (sic) x.
19 ferr&(et. G) dextra x.
22 styli (sic) x (sed p. 167, 1 stilis x).
28 adꝑpendiculū x. | naris x. | earū (| H) pedes .IIII. x.
30 in ipso tempore (sic) x.
3 adinfinitas x.
4 perscripta sunt inillo tempore. Insequitur x (cf. v. 13).
5 decte sibica a. c. G (ut a. c. L, in P sic deptedecte sibi camachina unde v cleptedecte sibi c.).
6 fit: sit x.
7 gememelli x (gemelli Gc = LP). | h. f. furcillae sunt figura x.
9 fiant x.
10 prae(p̄ G)obdurantes x. | foraminariū H.
11 non patiuntur quod spiritus (qđ s̅p̅s̅ G) x.
12 infudibulū x.
15 elevare x.
16 altitudinē G.
20 conmoluntur qui erit aer. ibi cum aqua assibus obdurantibus x.
21 cogent (. G) extrudent x.
24 interiore x.
25 sumministratur (hic) x (= HLPvlchG).
26 & hesibi H (et hesibi L, &hesibi P), et hę sibi G (uno verbo hęſıbı Gc).
27 liquore x.
1 coactae (-te G) spiritus x.
2 ostendentur x. | merularūque (H, -rū quae G) motu x. | vocis G. | angubatae H, angabatę G.
3 bibentiaque & (et G) eadem movent (| H) ea s. x.
5 iudicauis (-bis G) elegi x.
8 voluntatem x.
9 ethesibi (sic) H (L, &hesibi P), et hęs ibi G.
11 hydraulicis x.
13 arca G: aerea H(Gc).
15 scalarūı̣ formaę Gc.
16 modu(o G)li fundulis x.
18 angones x.
19 involutos x.
21 dulpini x.
22 cymbali x. | modiorū x.
23 aram quo (G, quod H) l. x. | inest inidge | nus H, inē . inid genus G.
24 quem (quē G) suꝑ t. x.
25 imum una inter l. phiga eos (phigaeos Hc) & (et G) arae (-ę G) x (ubi imum una recte est Schneidero pro duplici lectione in ipso textu iuxta posita imum vel una pro ima. cf. p. 8, 4).
1 cervicula x.
2 quae g. canon musicus x.
3 l. si canalis (sicanales H) tetrachordos x.
4 exachordos … octochordos x.
5 octo. Canalib; autē singulis s. G. | singulae⃓ (e sic del.) Hc.
6 con(col G)locata x.
10 pinax x.
12 ex oleo x.
14 operit x.
15 haec H: hae G. | choragia (sic) x (fort. χαράκια).
17 continentur (-t᷑) x. | tabulam x. | quae (quę G) ex x.
20 coniunctae (coniuntę G) ligneis ce(i H)rvicibus x.
23 recipit x.
24 patiet(& H)ur x.
25 deducuntur (-t᷑ H, -t᷑ G) x.
26 calcantes G.
27 cymbaliare implent x.
28 modiolus v. pulsos (ante corr.) H.
2 ibi clusus x.
3 ꝑquas inlignea x.
4 arcam x (corr. Buttmann). | vehementiores x.
6 animae (-ę G) x.
7 opturant (obdurant G) f. x.
8 aperiendo G.
11 delucide x.
14 ex: et (ante corr.) G.
19 quod x.
20 erunt (ante corr.) om. G (non E). | medium diametrū x.
21 pedū quaternū & (et EG) sextantes (-te Ec) x (ubi et sext. deleverat Schn. cum Perr. etc.).
25 pedes .XII (XV E) .S. x. | 26 inferiorē x.
29 versatilem (-ē G) x.
1 frontem (-ē G) x.
2 denticulos x.
4 super autem planum x.
5 in alterū loculamentū H.
8 diuturni x.
9 cum rae(ę G, -e E)dae (redaẹ̇ Gc) possit exire x.
10 & (H) om. EG.
11 est om. E (sive ıd l. foramen ē. fiat sic G, non E).
14 singula EG.
17 tympanis E et (ante corr.) G. | denticulas E et (ante corr.) G.
18 ut om. x. | CCCC (sic infra x): ecce (hic) x.
19 circumagitur x.
21 v. intympani EG. | simul x (semel L).
23 quod x.
25 ex uno x. | summa (-ā Gc) diurni m. x.
27 navigationibus (-b;) x.
28 eadem ratione x.
1 inquae (-quę HGc, -q⁊ G) x.
3 sextantae (-ę EG) x.
4 habet om. x.
10 dentem (ante corr.) om. G (non E).
12 convenientibus: quibus (-b; H) x. | denticulus x.
13 ita ut eos: ineos x.
15 dens: dentes x. | plenum x.
17 eius tympano E et (ante corr.) G.
20 sonitum (-ū G) x.
26 circuitiones x.
29 circuitio x.
4 ꝑegi esse futurum. Nunc x (futurum cf. p. 253, 26).
5 in capp. seqq. 10 et 11 notas numerosque posui quales fere tradunt codices (HG), non mutato scil. fundamento necessario emendationis omnis rationabilis, qualem (in: Jahrb. f. class. Phil. 1876 t. CXIII p. 251-261) lectori praestabit Fridericus Hultsch, palaeographice quidem non explicatam. puncta sive simplicia sive in cumulos circulosve composita, ut in codd. Aethiopicis, quibus notae vel distinguuntur vel supplentur, sicut olim, delevi. de Κ vid. Hultsch.
7 possunt ante corr. H.
8 proportione (|HG) eorum x. | ratiocinatorum & prop. x.
10 fit foraminis x.
11 ꝑquas x. | nervi torti: e nervo torti funes p. 6, 6. cf. p. 269, 6. | brachia continere (.| G) ipsum tamen debent x.
12 deformatur x.
14 capituli operae (-re G) relique(-q; H, -quę G) v. x.
15 latitudine G: om. H.
16 foraminibus unius et eius (& eıꝰ H, et | eius G) parastatice (parastice G, sed in m. Gc ī aꝉ parastaticę) x.
17 cr. foraminum quinum cardinis foraminis dimidia parastatica ad f. x (ubi ἡμίϲουϲ δὲ καὶ ἔτι ὀγδόου Philo, quincuncis Hultsch).
18 (et 19) foraminis .s̄9̄ (H, s̄.7̄ G) x.
20 parastados medius x.
1 & eius | τΚ H, et eius. ΤΚ G.
4 lamnis H: lamminis G.
5 graece strix x.
7 bucculas: sic x (etiam G).
8 XVIIII. altitudo x.
10 indit᷑ H = inditur G. | habens x.
11 dimidium (-ū) f. (item infra v. 19) x. | bucculae (sic HS, buculę G).
12 ad(f G)figit᷎ (H, -t᷑ G) vocitatur (-t᷑ G) camillū x.
13 securi clatis x. | fixā (H, -am G) x. | .S.̅ H, .̅S̅. G.
14 suculae (suc|culę G) longitudo ◌ (◌ G) foraminum :: (sic HG) crassitudo scutulae (-lę G) foraminum .VIIII. epitoxidos x.
16 foraminum .S.̅ (= G) crassitudo :— (crassitudo. G) item chelo. item geloni sive manucla d. x.
18 crassitudo .S:— (H, | G) canalis x. | foraminis .XVI ⊙ (H, | XVI. G, sed Gc add. ⊙ supra p. simpl.) cr. foraminis ◌ (p. circ. om. G, add. Gc) latitudo .S÷
19 columella & (et G) basis x.
20 foraminū .VIII. (H = G) x. | inplenthidē G.
21 c. foraminis (| HG) S.̅.̅.̅ crassitudo .FȤ. (H, FZ G).
22 l. ad c. f. XII ◌ (⁝˙⁝ G). | l. foraminis S÷ (= G) crassitudo .C̅C̅9 (= G) eius c. x.
2 l. d. foraminis ◌ (H, ::· G) crassitudo .L. (H, .L. G) x.
3 c. longitudinis foraminis ◌ x. | c. c. longitudo .L. S . K. (K. G) antefixa l. f. Α . S ◌ 9 crassitudo .L. (.̅L. G) x.
5 ante basis x.
6 .S.I. crassitudinis F Z. (F Ŀ G) subiecto x.
9 .II.S ◌ altitudinis IIS ◌ (circ. p. om. G, add. ⁙ Gc supra S) latitudinis .S̅I̅ .̅ carchebi suc(c G)ularū foraminum .IIS.I ◌ (.II.|SI ⁝⁘ G) crassitudo foraminis SI͠I ◌ (S̅I̅I̅⁝:· G) latitudo .IS. x.
12 l. foraminum ◌ latitudo IS ◌ (circ. om. G) & (et G) crassitudo bracchi (brachii S) longitudo .IS. (.I̅S̅. G) foraminū VII. x.
13 r. f. F∠ (F7̰ G). in summo foraminis (-nes ante corr. H) .C̅C̅7̰. (.C̅C̅Ŀ G). curvaturae foraminis .VIII. x. num. VIII om. S, cuius hic non addo varietatem in punctis appingendis arbitrariam. qui, ut L et P, pro 7̰ H et Z G assumit L aut (ut aliquoties et G) レ. H autem sine dubio reddit notam ∠.
16 detractationibus G. | capituli x (-la Gc).
18 bracchiis H: brachiis GS (item v. 11. 13. 16).
19 vehementiorē minus (-rem. Minus GS) x.
20 catonū (-um G) x.
2 pedum .IIII. quod onus quinque h. x.
3 idque (-q⁊ S) est (ē GS) ex duobus elevatum (-tū GS) eodem (-tū. eodem Gc) x.
4 bracchia (brachia S) quo HS: brachii ạ̇quo Gc. | quod (qđ S) br. x (quo Gc).
6 m. exportionibus x (prop. Marini).
9 vectib; suc(c G)ulis x. | poly(i SG)spastis: polis partis ante corr. G.
10 ergastis x.
15 (et 26) namq; x.
17 torti om. x.
18 et (r.): ex x.
20 geometricę x. | habent x.
23 accepta pr. S.
26 duo (i. II) pondo x.
28 sex & digitorū. H (ubi .VI. SG). puncta vel circulo (ut in HS) vel (quae codicis G arbitraria ratio est) angulari partim forma composita in sequentibus respondent punctis simplicibus eis quibus numeri notaeque vulgo distinguuntur (in maiorem ubique numerum circulorum puncta auxit S). de numeris corruptis vid. Köchly (cf. Philon. belop. p. 51, 36-44 Schoene). | .VII ⊙ H, .VII. | ◌ G.
1 .VIII. ◌ H, VIII ⁝⁝ G (ubi puncta suppl. Gc). | X ◌ XL pondo H, ·X· ◌ XL pondo G.
2 XII. | S . K . LX pondo H, .XII. S. K. Ŀ. X. pondo G. | digiti octava parte ◌ H, digitio octava| parte ◌ G.
3 .XV. ◌ CXX. pondo .IS. & sesqui | digiti ◌ C & LX pedes .II. ◌ C & LXXX. pes (sic, pedes SG) et digiti CV. (ubi C scripturus H ante V se ipse continuit: sed qui eum secuti sunt certi scripserunt C V et L et S, imitatus est P CV.) H, ubi G XV ˙⁝⁝ et sesqui digiti ˙.˙.˙ et II ::: et pedes et digiti u (i. e. V).
4 pedes x.
6 CC. &. X. peđ. I.S. & digitorum | .VI ◌ CCCLX .LS. Cum H, CCX. pedes .I̅S̅. et digitorum .VI. ˙.̇˙ CCCLX. pedes .IS. Cū | G.
7 peritr&os H, peritreos SG.
8 foraminum (-nū H) vel latitudo (sic) x. | l. duo et s. p. x.
9 descripta& cū H(S), disscripta . et cum G.
10 contrahatur x.
12 quartā partem (H, -tam -tē S, -tā -tē G) x.
13 est (ē G) curvatura x.
14 convertuntur x.
15 redeant x.
16 opytigis HS, opizigiis G.
17 circū(-um G)dividatur extremā(-am G) x.
18 circum actam ◌ cr. (Cr. GS) x. | foraminis .S̅I̅. x.
1 f. duo latitudo | I.S9 ⁝⁝⁝ H (et in ras. S), d l. | IS9 ⁝⁝⁝ð G (ubi sequitur crassitudo pars .VIII. K p. 271, 3).
2 inditur foraminis .SⱵ. H (S.Γ. S).
3 l. foraminis | I̅I̅ ‾ (IΓ. S) parastatorum l. foraminū V.S.Ⱶ̄ (V.S.Γ. S) H. ubi fort. leg. parastados, ut p. 266, 18, vel parastadorum.
4 pars dimidia HS.
8 parte .IIII H (.III. S).
9 dimidium(ū) HS.
10 cardines I̅I̅Ȥ::: (I̅I̅.L.◌ circ. S) cr. foraminis I̅9̅9̅::: (I.9̅9̅.·⊙ S, ubi 9̅9̅ in ras., ut supra v. 11) curvatura (-rę S) regulae (-ę S) Ⱶ̄ↅ.K. (Ⱶ̄GK. S).
13 & suam HS.
15 scapi l. foraminū | XIII ::: H (⁝·⁝ S).
16 .IK. intervallum medium H(S).
17 ex parte quarta ⊙ crassitudo pars .VIII. | K. H (cf. ad p. 270, 11).
18 superioris x. | bracchiis quae (brachiis quę GS) coniuncta x.
20 partis .V. H = partis .u. G (ubi partes SGc).
21 chelon vocant ·⊙ (·⊙ G) latitudo Ꝩ (K G) crassitudo 9 ·◌ (◌ S, ⟟ ◌ G).
22 & semis .K. x (semissis = S Nohl).
1 plentigomatos (sic, pterygomatos Turn.) f. 2̅. (·Z· G) & (et G) sicilicus x.
2 frons transversarius sine lac. (sic) x (excidisse quaedam patet ante διαπήγματα).
3 trium ◌ x. | foraminis .Γ̅.̅ (·Γ· G) crassitudo ξ.K. x.
4 cheloni (cheroni S) replum x. | securiculae (-lę G) includitur K. scapos cl. l. ≈ↅ x.
5 scapos—XII om. G (suppl. Gc).
7 foraminum x. | f.Ꝼ .C. (FC G) x.
9 l. foraminum eius (sic, fort. l. foraminis et eius s) latitudo x.
10 foraminis .Γ◌ (.Γ̅.◌) x. | cr. Ꝩ.K. (Ꝩ K G) x.
11 schara x. | foraminū :::: antebasis foraminū. IIII . ⁝⁝⁝⁝ x.
13 foraminis ˙.˸.˙ (p. om. G, sed suppl. eodem modo Gc, ubi ◌ S) conpingitur x. | altitudinis .K. columna x.
15 proportione x.
16 bracchii (brachii G) .⁝⁝ (item G) longitudo foraminū .V͠.I. ◌ H (ȳ I ◌ G).
17 Ꝼ H (F G).
18 De ballistas (sic) H (LP), De balistis GS.
20 rutundentibus x (= HG: rudentibus L, rotundentibus Pvlc, rotundationibus S).
21 potuero x (cf. p. 261, 2).
1 cheloniae (-ę GS) x. | cluduntur x.
2 et om. x.
4 distenentur x.
5 ea (ante corr.) om. G.
6 epysycidas x (= HG, epistylias S).
7 rudentū induuntur x.
8 et om. x. | partem: pari&ē H. | suculam (-ā S) x.
9 et om. x. | per eas extrudentes x.
10 in utroque x (cf. p. 6, 9).
11 habent x.
14 sonant (ante ips. corr.) H.
15 catapulta x.
17 restat mihi (sc. dicere Praun Bem. p. 19 cf. p. 241, 27). capitulis sequentibus succurit Athenaei textus graecus (ed. Wescher 1867) eundem quem Vitruvius auctorem excerpentis.
20 oppugnationis H (-nes GS). | chartaginienses H (-nenses ScG, -sis S).
21 gadis x (-des Gc).
22 coepissent x. | id emoliri G, iddemolliri H (demoliri PS).
1 communimọtionem G.
2 pephrasmenos HS: phephras menos G. sic et Athen. (Wescher) πεφραϲμένοϲ. | ea: & (et G) x.
4 ita: in x. | venientibus x.
5 Geras (γήραϲ Ath.): ca&eras H, Cae|teras G, cęteras S. | chalchedonius x (καρχηδόνιοϲ Ath.).
7 et varias G (-riis Gc, qui in m. add. iugis).
10 ideo: id x.
13 by(i SG)zantio x (βυζαντίουϲ Ath.). | pholy(i SG)dos x. thethalos HS, thetalos G.
14 recoeperunt HS.
15 diadis (ante corr.) H. | carias x (χαρίαϲ Ath.).
23 turrem x (-rim Gc).
24 alta G. | LX (Ath.): novem x.
25 in turris inimo x (iṅımo Gc).
26 dodrant Alia HS, dodrant alia G (τριπάλαιϲτα Ath.). | semipedalia x: ἑπτα(?)δάκτυλα Ath.
1 (item 2) turrem x. | tabularum x.
3 .CXX. H: CXXX G (ī aꝉ XX supra Gc). | cubitorū. XXIII ◌ H (et 9 p. circ. S), cubitorum XIII (ī aꝉ XXIII supra Gc) ⁝˸˸˸ (κ̅γ̅ϲ̅ Ath., κ δ̄ ἕγγιϲτα Anon. p. 339 W.). | contra fracturam HG (facturā S, fṛacturam Gc).
4 parte ◌ (sic HG, ◌ S) arr. x. | sedigitalia (εἰϲ ἓξ δακτύλουϲ Ath.): semipedalia x.
5 faciebant G.
6 circuitionem x.
10 XIII (Ath.): XVI (.X.VI. S) x.
11 abstracto x. | XVI (Ath. cf. Anon. p. 244, 8 W.): VII x. | exhibat H(P), exibit (a. c.) G.
12 cubita: capita (a. c.) G.
13 turricula cubitorū (cubitum G) quattuor (.IIII. GS) tabulatorū x (πυργίον τρίϲτεγον Ath.). | in quo t. x.
14 scorpionis HS (-nes G).
15 congerebantur (a. c.) G. | magnae x.
16 si qua (Pvlc): fiq; (sic) H, siq⁊ S(L), si quę G (Lc).
17 autem om. G. | inea≣arietaria Sc: ineauari&aria H(S), inea varię taria G (varię‿taria Gc). | criodocis x.
19 prudentium x.
3 trocli(e P)ę x.
5 inclusit uti crebriter (-t̄ HS) c. x.
6 id: ad x.
7 arcus tegebantur x.
8 quo Gc: quod x.
10 ascensu Ciseranus: accessu x. | epibathra (epithra G) x.
11 quae (q⁊ S ante, ꝙ̄ Sc = quę G) ꝑ naviū (| H) aditus (-tū S) habere posse (sic G, poss& HS) x.
13 animadverti (-te Gc) x (sic Vitr. ex ore auctoris, quem exscripsit Athenaeus (Agesistrati—iam sequitur Philonis ex eodem testudo). | eorum x.
15 ademade x.
17 accepi & (et) ScGc: accipiet(& HS) x.
18 et qua: eaq; (-q⁊ GS) x.
20 graecae (H, grecę S, gręce G) thera x (ἐϲχάριον Ath.).
21 quoq; (q⁊ GS) versus x. | pedum .XXV. x (pro XXI = πηχῶν ι̅δ̅ Ath.).
22 contineatur x.
22 crassis .F.S. latis (Zatis sic H) .S. x (τὰ μὲν πάχη ἔχοντα δεκαδάκτυλα, τὰ δὲ πλάτη τριπάλαιϲτα Ath). | distet (a. c.) G.
24 pede & .S. (pede . et S. G) x (δύο πήχειϲ καὶ παλαιϲτὴν ἕνα Ath. i. e. ped. 3¼).
1 anaxopodes x.
7 versatis x. | possint x.
9 senus (-nꝰ S) HS (πήχειϲ δ̄ Ath.). | altera altera (sic bis) proiecta H (altera proiectura PS).
10 pedes .VII. x (πήχειϲ η̄, ἐκ δὲ τοῦ ὀπίϲω πήχειϲ δ̄ Ath.). | inbassi H.
11 exigantur x.
12 pedum .VIIII. x (ἑπτα(?)πήχειϲ Ath.).
13 quoquo versus x (quoque versus Pvlc, qui sic cum x et p. 275, 24 etc., item cum L p. 186, 26). | palmo pedales (-lis G) x (cr. om. Ath.)
14 ses|qui pedes H, ses qui pedes SG (πῆχυν ἕνα Ath.). | ei: ea x. | inter cardinatis HS: inter ordinatis G et Sc (qui in m. ꝉ ordinatis), sed Gc supra or scr. ꝉ car.
16 alius an alium H, alius analiū SG. | excitati HS: et citati G. | p̄. VIIII. x (πήχειϲ η̄ Ath.).
17 qua (a. c.) G.
19 maxime (-ae H) primis x (prininis in Italia scil., ut in Oriente φοινικίναιϲ finicinis sec. Philonem p. 97, 1. 98, 8 et ap. Athen.).
22 grates x (crates Sc Gc).
23 texta x. | rectentibus G (hic interp. Ath.).
1 salga G.
3 reicientur H: -antur SG.
7 t. et (&) supernae(-ę, -e) x. | supraq⁊ … continentur x.
9 inducatū (a. c.) G.
11 eae HS: hę G. | sed adl. x.
12 temperatę (a. c.) G.
13 origines x. | gręce G: graeci H (greci S = P).
15 trigoniorum x.
16 amuróctae|la (a. c. c̲t̲a̲e̲|te) G.
18 intuentur x.
20 hector b. HS: hạ̇ec‿torb. Gc.
21 longitudo (G, -ine HS) pedum LX. latitudo .XIII. x (μῆκοϲ … πηχῶν μ̅β̅, πλάτοϲ δὲ κ̅η̅ Ath.).
24 singulo H(Sc): singulorum G et (ante ras.) S. | XXXVI (sic) x (= πήχειϲ κ̅δ̅ Ath.).
25 sex qui pedali (a. c.) G (= πηχυαῖα Ath.).
1 .VI.S :— H (.VI.S.÷ S), VI. S. ⸞̤ G (6¾ = πήχειϲ Δ̅Ϲ̅ Ath.). | pedum .III. (= πήχειϲ β̄ Ath.). | ita (Ita G) fabricata tripliei (sic HGP, -ci SLvlc) materia (natura Pfvlc) x.
2 alternisse contra H (alternis se c̄tra) S, alternis si(sȇ Gc) contra G. | subsudibus x. | coagmentata (. H) elamnisque … alligatae(-ę GS) x.
3 eae HS: hę G.
4 amoxopodes G, amoxopedes H (amoxo pedes S).
5 ita x.
6 pedes .XXVIIII. (sic 29 etiam S, ubi ~⃨⃛ ) ∺ (pedes .XXVIII. | ~̤̈ G, δωδεκαπήχειϲ Ath.) latitudinis ÷ ⁙ (.— ◌ G, παλαιστὰϲ γ̄ Ath.) crassitudine .FZ. (F∠̃ G., δέκα δακτ. Ath.) H.
7 .IS⨪ H, ı,ſ÷ G (¾ = παλαιστὰϲ ζ̅ Ath.) | eos HS: eas G.
8 conpactionem ⁙ (sic HG) late pede .I ~̤̈ (pede I ~̤̈ G, παλαιστὰϲ δ̄ Ath.) crassae | S. :— (crasse .S :— G, παλ. γ̄ Ath.) H.
10 pedum .XII x (= πήχειϲ η̄ Ath.).
11 habuerunt G.
14 trabiculas x.
15 c. & (et G) erigebantur & arr. (arectaria G) x (c. & arr. S, ubi in m. & erigebantur suppl. Sc). | pedum | XXXV .◌ H (XXXV ◌ G, τριάκοντα πήχειϲ Ath.).
16 ses qui pedali ◌ (-li ◌ G) latitudine. PII. | (-ne p̄.|.II. G) H (τὸ δὲ πάχοϲ πηχυαῖον, τὸ δὲ πλάτοϲ τριπαλαιϲτιαῖον Ath.).
18 lā|nis H, laımnis Gc.
1 transversariū traiectae (-ę GS) chelonis & (et G) angonibus x.
2 fuerunt x.
7 omnis (τὸ ϲύμπαν Ath.): eius x.
8 longitudinem HG (-ne S). | pedum .C. lu◌ H (C.I.V. ◌ S), pedū. CIV ::: G (vel cubitorum CXX, ut p. 274, 4: πήχειϲ ρ̅κ̅ Ath.). | palmo pedali ⁙ H (⁙ G) = ε̄ παλ. Ath.
9 pedali ⁙ (sic HG, -li. ⁝⁝ S) x (ubi ποδῶν β̄ Ath., sed Anon. exc. ποδιαῖον p. 230 Wescher). | in altitudine pes ⁝⁝ (sic HG, pes. ◌ S) crassitudine .s ⩫, is (H, s.ς˜. Is S, . s⸟ [⩫ Sc] is G). hic Ath. textus qui mensuras commutat corrigendus est ex Anon. exc. l. c. ubi πλάτοϲ ποδιαῖον καὶ πάχοϲ τριπάλαιϲτον. cf. etiam p. 274, 1.
12 lamminae x (laminę S). | pedum .XV. x = ἐπὶ πήχειϲ ῑ Ath.
14 fuerunt x. | .IIII. x (sed τριϲὶ Ath., item Anon.). | d. .VIII. x = ὀκταδακτύλοιϲ Ath.
15 navis x. | continentur (. G) eiq; funes prae(p̄ GS)cincturae (-ę GS) transversis x.
16 ligati G: religati HS. | habentes x.
17 palmi pedalia (sic) x (ἐπὶ παλαιϲτὰϲ ε̄ Ath.).
18 pendebant x.
19 fuerunt (fuer᷎ H) x.
20 erant S(Gc): erat HG. | protectura x.
1 rete (δίκτυον Ath.) om. x. | quarum x.
2 non habentibus x.
3 progresso x.
4 regressu (εἰϲ τὸ ὀπίϲω Ath.) om. x. | porrectiones (-is a. c. S).
5 extollebantur … di(e Gc)mittebantur x.
7 dissic(t G)iendū x. | .P.C. H, p. c. G (pedū .c. S). | item altera dextra x.
8 procurrenda G.
9 | P. C. H, .pc. G (pedū .c. S), cubita 70 (bis) sec. Ath.
10 pondos HS. | CCCC(. SG)LX̅X̅X̅. (LXXX S) x.
17 nec eisdem G.
18 monitiones monitionibus HS.
22 ex varietate eorum x. | elegendo G.
23 conferre HS(Gc): confer | G.
24 &(et G)rationibus x.
1 diogenes x.
2 mercis (ante corr.) H et S. | ꝓarti (-is Gc) dignitate EG: pro arti HS (-te Sc).
5 acroas infecit x. | exemplaq; x.
6 carceso x | quem (-ē GS) le(m S)pidolim x.
9 diogeni x. | quod(t EG) annis & (et G) constitutū eū x (quod annis constitutū & eū S).
10 galliam x.
11 ꝑtinacıae⃓m H (ꝑtinatiē a. c. S, -ciā Sc ut reliqui). | pollorc&es (HS, pollor cetes EG) x.
14 heliopolim x (eliop. S).
16 P. | CXXV. H, .p(. Ec)CXXV. EG (pedū .C.XX.V. S). πήχειϲ Ϟ̄ Ath.
16 pedū .LX. H, .p.LX. EG. πήχειϲ η̄(?) Ath. | eam: ita eā x.
17 .P̄.CCC.LX. H, pccc(. G)LX EG (pedū .CCC.LX. S). τριτάλαντοϲ Ath. (ana 120).
18 milia | P̄. (.P. S) CCC.LX. HS, milia peđ(. G) CCCLX. EG (3000 tal.).
19 gallias x. | abrhodiis contra x. | eum a. c. H. | he(o S)liopoliam (-ā SG) x. | pararet (-&. E) ut EG (p. & ut Gc = x).
20 uti HSG: ut E.
22 alique (-q⁊ PL) exenparibus H(PL), aliquę (alii quę ante corr. E) exemplaribus EG (aliqua quę exemplaribus in ras. Sc).
1 magna facta HS (ī aꝉ m. f. Gc): magnificata EG.
2 alia HS: alii EG.
4 autem (cr.) HS: aut EG (a̅u̅t̅ Gc = S). | ceperint Ec. | dilabantur x.
5 animum (HS, -ū GPL, -o Gc, anim≣ Sc) advertere x.
6 sic (si Ec) eadem x.
8 autem (aū H, autē SEG) maius x. | nec: ne (cog.) x.
9 videntur x.
11 aeque Oehmichen: atq; x. non add. Joc. | ideo: id x.
12 diognito (hic) x.
13 fecerunt ESc: -rint HSG. | postea quam HS(Ec Gc): pt̄ea quā G, preterea quā E.
14 machinationem (-ē G) … conparatā (-am E) x.
16 patriaeis H: patria . eis EGS.
17 se HS(Gc): sed EG. | postea quam HS(Ec Gc): p̄tea aquā G, preterea quā, E (cf. v. 17 po.ṭea G, postea E).
19 coepisset H, cepisset EG (suscepisset S).
20 Is H (= LP): His EGS.
22 aqua stercoris x (aquę st. S).
1 heliopolis x.
3 egredi x.
8 heliopolim x.
9 manubiis G: manubus Hc, manibus (-b; S) ES.
13 noctu hii HS(Gc), noctu hi EG.
14 progesserunt HEG: progresserunt S(LP) et (ante ras.) E.
16 fuerant x (om. cum v. 5-7 S ubi sine corr. ita illi retrorsus se recipere p.).
17 malleonis EG (-lis Gc = HS).
18 appolonia H (appollonia S, apoll. EG).
21 nuntio HS: nuntii EG.
24 tum HS: tunc EG.
25 is om. x. | plurespecus (ante corr.) H.
26 specus HS(Gc): spec(t G)ies EG (Sc in marg. /. ꝉ speciis).
27 sagitta . emissionem H, sagittę miss. S, sagittę emiss. EG.
5 liniatione x. | temperavit EG: temperar& (-ret S) HS.
6 desuꝑ | nae contra H, desuꝑnę c. S, desuꝑna c. EG.
8 pertuditerebra H (ꝑtulit | terebra S): ꝑtudit crebra EG(LPvlc). | ꝑfudendo EGS (ꝑfund. Gc = HLP).
10 specus tum: speculatum (-tū EGS) x (sep. specula tū Gc).
11 masilitani HEG (mass- Hc S).
15 ut E.
24 conflagare HEG (-grare Ec SPL).
27 denique x: deinque Gc.
28 malleonis (iterum a. c.) EG.
29 eae (HS, hae EG) victoriae civitatū (-tē S) x.
3 et om. (rationes pacis) x.
4 t. & (et EG) util. x.
7 in om. S.
I. De principiis artis architectonicae.
Vitr. 1, 2.
II. De ventis.
Vitr. 1, 6.
III. De aquae inventione.
Vitr. 8, 1 (Pall. 9, 8).
IV. De puteorum fossionibus et structuris.
Vitr. 8, 6 (Pall. 9, 9).
V. De utilitate aquae probanda.
Vitr. 8, 4 (Pall. 9, 10).
VI. De aquae inductione.
Vitr. 8, 6 (Pall. 9, 11).
VII. De mensuris et pondere fistularum.
Vitr. 8, 6 (Pall. 9, 12).
VIII. De harenae natura probanda.
Vitr. 2, 4 (Pall. 1, 10).
IX. De calcis utilitate probanda.
Vitr. 2, 5 (Pall. 1, 10).
X. De lateribus faciendis.
Vitr. 2, 3 (Pall. 6, 12).
XI. De parietibus latericiis tectorio operi parandis.
Vitr. 2, 8 (Pall. 1, 11).
XII. De generibus arborum et utilitate caesionis.
Vitr. 2, 9 (Pall. 12, 15).
XIII. De fabrica villae rusticae disponenda.
Vitr. 6, 6 (Pall. 1, 21. 18-20).
XIV. De dispositione operis urbani.
Vitr. 6, 4.
XV. De mensuris aedificiorum.
Vitr. 6, 3. 4.
XVI. De fabrica balnearum.
Vitr. 5, 10 (Pall. 1, 40).
XVII. De cameris balnearum.
Vitr. 5, 10 (Pall. 1, 40).
XVIII. De expolitionibus pavimentorum.
Vitr. 7, 1.
XIX. De pavimentis supra contignationem faciendis.
Vitr. 7, 1 (Pall. 1, 9).
XX. De calce probanda operi albario.
Vitr. 7, 2 (Pall. 1, 14).
XXI. De cameris canniciis.
Vitr. 7, 3 (Pall. 1, 13).
XXII. De politionibus parietum caementiciorum.
Vitr. 7, 3 (Pall. 1, 15).
XXIII. De opere coronario.
Vitr. 7, 3.
XXIV. De parietibus caementiciis umidis locis solidandis.
Vitr. 7, 4.
XXV. Triclinia hiberna minoribus picturis esse ornanda.
Vitr. 7, 4.
XXVI. Pavimenta ut in hieme tepeant.
Vitr. 7, 4 (Pall. 1, 9).
XXVII. De generibus colorum.
Vitr. 7, 6-14. (Isid. 19, 17).
XXVIII. De normae inventione. Vitr. 9 praef.
(Isid. 19, 18).
XXIX. De horologii institutione.
ex al. f. (cf. Vitr. 9, 8).
Epitomae textum olim ex tribus codicibus saec. X a me collatis editum simpliciter nunc repeto, nomine tantum addito auctoris, quem in catalogo Angiensi (et saeculo nono) traditum ex exemplari restituit J. Haupt. libello iam a Palladio excerpto praefixus idem titulus qui legitur in folio Salisburgensi M. Ceti Faventini artis architectonicae privatis usibus adbreviatus liber, servatur etiam in editione ad ipsum Vitruvii textum toto tenore interpolati codicis Scletstatensis, quam ad simile exemplar quale fuerat Salisburgense, sua sibi opera, quam tamen ad finem non perduxit, doctus quidam monachus confecit saec. X, non solum explanandi consilio et corrigendi, verum etiam supplendi. sic eodem saeculo auctor codicis Gudiani (E) epitomam Faventini pannis Vitruvianis largiter assutis supplevit. atque postea etiam novis capitulis additis et alienis, ipsa quoque in singulis subinde mutata lectionis specie, nova recensio epitomae conformata est, quae multis saeculo XII et XIII exemplis ferebatur (cf. praef. ed. mai. p. XI: addo nunc cod. Laudun. 403. sed quod de Laudunensi 426bis Palladii saec. IX quem ipse vidi ex progr. suo anni 1879 repetit J. C. Schmitt in ed. Pall. 1898 p. VII, hoc nihili est) quorum omnium quidem codicum, qui aut textum simpliciter repetunt aut certi cuiusdam consilii arbitrio intercedente commutant, inter se lectiones comparando separandae sunt, non confundendae. atque textum editoris Anonymi Scletstatensis qui antiquiore paulisper et saniore codice usus fuerat, erroribus quibusdam suis ex meis codicibus purgatum nuper edidit Frid. Krohn (Quaest. Vitruv. partic. I. Diss. Berol. 1896), ego ipsius iterum epitomae textum corruptum quidem sed traditum praebui, ita tamen ut quae perditi illius codicis ope mutanda videbantur, ad finem voluminis notarem.—Addo hic, quod S. G. de Vries Leidensi debeo, etiam solius Vitruvii capitulis congestis epitomam quandam praebere “sumptum ex libro victruvii de architectura” Architecti est scientia … codicis Leid. Voss. fol. 93 (f. 46-68b2) saec. XIII.
ad p. 285, 2 Pollio fr. Vind. || 4 ordinare (cf. p. 311, 26)[306] Anonymus codicis Scletstatensis (= Vindobon.): ornare codd. (cf. v. l. p. 229, 17). || 8 quibusque … aedificio fr. Vind. || 20 ordinationem taxin (sic pro ac codd.) dispositionem diathesin … eurithmian (sic) scripsit Anon. S (ex Vitr.).
286, 9 septentrionalem (sic) ex Vitruvii (p. 25, 1) codicibus lacunae induxit Anon. S (sicut gc). delevit idem ex eodem subsolanum Faventini (et recentiorum: qui est ἀπηλιώτηϲ Plin. 2, 119). || 10 androgeus (ex Vergilii memoria!) cyrenensis cum codd. etiam Anon. S (item infra). || 13 scalptas (Vitr. p. 25, 8): sculptas codd. | suos quosque Anon. S: suos cuiusque codd. (etiam Vitruvii p. 25, 6). cf. Lachmann ad. Lucret. (II, 371) p. 94. || 26 exempli (cf. p. 288, 16): templi codd. ubi sic sua coniectura scripsit Anon. S ad exemplū androgei cyrenensis. simili modo supra caput etc.
287, 4 Cuius (scil. aquae) si (si om. g) talis (-les codd.) copia (-ae gc) non erit (erunt vel er̄ codd.) etiam Anon. S (ut codd.). quodsi scr. Krohn. || 9 latebit (Anon. S): latebat vp (lateat ex em. g). || 21 harena carbunculo: cf. ad Vitr. p. 186, 7 (harena carbuncula sic Anon. S).
288, 8 alio hic codd. || 12 pro verbis lucens fuerit inventa sic ponit (cum Pall.) epitomae interpolatae (praef. ed. mai. p. XII) editor (saec. XII) tracto ad se humore extincta inveniatur (cod. Laud. 403).
289, 13 miscebis (misces x) et insuavitatem (ad p. 211, 20 cf. p. 186, 2 limosa et insuavis) saporis mutabit: immittes et <in supra add. ips.> suavitatē saporē mutabit Anon. S (ubi et suavitate sapores mutabit v, et suavitate saporē sutabit p). || 14-19 (sed licet—facies) nota auctoris respicientis Vitr. p. 163, 14. 18. cf. etiam p. 295, 21 cum Vitr. p. 41, 9. auctores i. e. Vitruvius (ut p. 287, 1-2). || 16 inpensas Anon. S: &pensas (scil. expensas) codd. || 21 lubrica Anon. S (Mar. e Vat. reg. 1286): rubrica (rubica) codd. (cf. de v. l. Colum. I prf. 24). || 33 optima et pr. Anon. S (vulgo optime pr.). || 37 inquinamentis. Ignem monitā (sic v, inquinamentis ignem | monitam g, i. ignem. non itā p), unde inquinamenti signis munitam Anon. S.—mox significabit cum codd. idem.
290, 4 tubis vel canalibus ligneis: sic (et p. 294, 12) ipse addidit Faventinus (ex quo Pall.). unde inepte quinque numerat Anon. S (pro tribus Vitr.). || 5 ducitur codd. (corr. S). || 8 fuerit pede (et S) semis intra … (sic) codd. (cf. ad p. 207, 2) (pede semis post alterum fuerit v. 9 posuit Mar. cum Palladio). || 16 librate (cf. p. 208, 16. 22. 209, 2. 19): librae v (Anon. S), libre p. || 24 ad (palmum) Anon. S (palmi spatio Pall.): vel codd. (deinde ingrediatur S). || 28 etiam multo (Vitr. p. 210, 4): enim muscos codd. (enim muscus rec. interp.), unde male effecit Anon. S enim usus (tubulorum a plumbi materia inv.).
291, 6 sqq. numeros ex Vitruvii textu et correxit et supplevit Anon. S, nisi quod reliquit v. 19 (pro CCCLX) CCCC.L. pondo, sicut ex Faventino etiam Palladius. || 13 comprehensa etiam Pall. (impressa Isid. 19, 10, 21 et 16, 3, 11). || 14 non habebit asperitatem (additur ex Vitr. p. 40, 6): textus traditi lacunam satis inficete sic explevit Anon. S muta erit. deinde ea quoque quam (eamque codd.) in v. c. miseris etc., ubi rec. interp. sic Quodsi terrosa fuerit. eamque in vest. cand. miseris. si effusa nichil s. r. || 28 evanidae (vanidae codd.): humidae male Anon. S (cf. p. 40, 21 et 46, 29). || 31 liaculorum (Vitr. p. 41, 9): iaculorum codd. (sic etiam Anon. S). ex hoc Faventini loco a librario sumpta fuit lectio saec. IX ipsi Vitruvio adscripta vel iaculorum. || 35 sfungia (ϲφογγιά) sic codd. (etiam Isidori 19, 10, 3). || 37 exiliore (i. e. rariore): molliori (ex interpret.) Pall. et (male) Anon. S.
292, 16 inducatur (sc. tectorium Vitr. p. 38, 17): inducantur codd., ubi ducantur (sc. lateres) Anon. S. qui ex Vitr. p. 38, 15 scripsit maxime autem utiliores (sic) erunt, si ante biennium ducantur. || 30 venustatem: sic etiam Anon. S (vetustatem codd.).
293, 3 materies (Vitr. Pall.): caesio codd. (inde omnis cesio Anon. S). || 13 subgrundis (subgrundas Anon. S): subgrunda codd. cf. ad Vitr. p. 60, 14. || 17 aesculus (sic iam Schneider ad Pall. p. 224 et Anon. S cum Palladio ex Vitr. p. 56, 25): ex cuius cod. v (ubi ex om. pg). || 18 sed in umore posita vitiatur (ex Vitr. p. 56, 27 cf. Plin. 16, 219): et in umore posita perpetuam exhibet utilitatem (sic ex v. 17 repetendo) codd. cum Anon. S. || 22 scalpturis (Pall.): sculpturis (etiam Vitr.) codd. (item p. 288, 18). | alnus qui proximus (masc. ut ital. hisp. alno, gall. aune) codd., sed Anon. S (sicut Marini) corrigendo scripsit alnus quae proxima aquae n. tenera, ut ex Fav. Isidorus 17, 7, 42 (cf. Pall.). || 25 palationes spisse defixae … servant codd., ubi palationis (-nibus Vitr.: ita Krohn) spisse defixa … servat Anon. S (cum Vitr.). || 31 si umore non corrumpetur (sic legendum est cum v, non corrumpatur) = quod u. non corrumpitur cf. Pall. 12, 15 cedrus durabilis si (al. male nisi) umore tangatur (om. Anon. S). || 32 pinu (sic ex Vitr. etiam Anon. S): pino codd. || 33 cedria codd. (etiam Anon. S): cedrium Vitr. p. 58, 21 (Plin. 16, 52). confunditur hic cedria (med.) cum oleo cedrino: cf. Theod. Prisc. p. 500 (ind.), Plin. 24, 17 etc. || 36 nam: sic codd. (etiam An. S) = autem, ut saepius (p. 295, 10). cf. Th. Prisc. p. 526 (ind.), Anthimus (Anecd. II ind.) etc.
294, 7 quindecim (XV v) pedibus codd.—cf. Pall. octo pedes ad spatium standi singulis boum paribus abundant et in porrectione quindecim. || 17 stringatur (cf. astringi Pall. 1, 20 et constringitur Colum.): retineatur codd., quod ex Vitr. (p. 147, 9)[308] pro more corrigens Anon. S posuit congeletur (nam si congelatur, fracescet Col. 1, 6, 18). || 22 pistrina: in hac voce, labore non completo reliquoque folii spatio vacuo, substitit Anon. S. || 34 africum (= ad meridiem et occidentem Vitr.): frigida codd.
295, 21 delevi et ante argilla. item p. 301, 5. cf. πηλῷ τετριχωμένῳ Ath. ad p. 277, 8. || 31 l. ab hibernis (Vitr. p. 125, 3) pro aut h. codd.
296, 20 insistas: insistat codd. (correxi cum cod. Laud., ubi male etiam relinquas). || 29 bini: binis (bonis v) codd. (corr. ex Vitr.). || 35 statuminentur codd. | qui (saxus, ital. sasso masc.): sic Fav. cum rec., quod male ipsi Vitruvio (p. 163, 12) obtrudunt librarii. || 36 inductis addidi ex Vitr. p. 163, 13 (ita iam Nohl). || 37 rudus est … mixti codd. (sic cum glossa ex Isid. 19, 10, 27. cf. Pallad. rudus id est etc.).
297, 1 crassior induci (… digitos VI) codd. (cf. Pall.). || 9 tumuli Vitr. (p. 164, 6): cumuli codd. || 14 missas … tabulas codd. || 35 inpegerit: in(m)pigeres (= inpegeris) codd.
298, 7 divisos (ad formam scil. circinationis Vitr. p. 166, 7) ordinabis codd. || 9 sint missae. his: simissales codd. || 14 aut: ut codd. || 22 c. vel delicatae aut (v, ut p g) arquatiles camere exemplis uteres codd. || 32 subigatur Nohl: subigantur codd. || 34 marmoris et candoris politionibus codd. (corr. Nohl).
299, 32 nudis pedibus sc. stantes Pall.
300, 2 eius metalli corrupte codd. Fav. et Vitr. unde iam Isid. 19, 17, 21 (ex Fav.) quod eius metalli ferax(!) sit una ex cycladibus insula Melos nomine. || 30 armenium (minium codd. Vitr.): argentum in codd. Fav. iam legit Isidorus, qui haec mire corrupit (19, 17, 10). || 33 lacusculus etiam (qui Faventino utitur) Isid. 19, 17, 17: laconicum Vitr.
301, 3 pictores (sic et Isid.) = tectores Vitr. || 7 sed sarmenta codd. (sed et sarmentum etiam Isid. 19, 17, 18, ubi praecedit sunt et qui vini faecem siccatam excoquant Plinianum l. 35, 42 ex eodem Vitruvii p. 180, 19 loco excerptum). || 8 aruerint (Isid.): arderent codd. || 13 leg. et <madefacta spongia> r. p. c. (ut apud Isid. 19, 17, 19). || 15 temperatur sed cibrium (cibrum) adustum russa quam … codd. lacunam indicat Isid. (19, 17, 14) sed <si>ciprium in fornace adustum huic permixtioni addes vestoriani similitudo erit (cf. Vitr. p. 180, 26). || 16 erucam Vitr.: afrug(r)um codd. || 23 cypro codd. et (ex Fav.) Isid.: rhodo Vitr. || 24 conchylia Vitr.: concula (… circumcisa) codd. sed cf. ex Faventino Isid. 19, 28 (2) = 12, 6, 50. || 37 luteum codd. Vitr. (a luto herba Plin. 33, 91). | caeruleo: ceroleum (sic) codd. (caeruleo subtritam Plin.).
302, 3 quod graeci staensiverationibus vocant. inficiunt etc.[309] codd. || 8 pedum binum (Isid.): pedibus binis codd. || 9 cacuminibus (cum Vitr. etiam Isid.): acuminibus codd.
303, 4 fiant: fiunt codd.
304, 6 hanc esse operis conclusionem manifestam, subducta linea olim significavi, additamentum autem quod quasi capitulum XXX comprehendunt indices codicum (ex textu collecti), in ipso quidem, textu numero non adscripto simpliciter subiectum (sub rubrica De maltis diversis v, sine rubrica p), hoc nunc plane omisi. neque curavit Anonymus S.
In extremo volumine apud ipsum Vitruvium p. 208, 24 legendum esse etiam in ventre colliquiaria (colliciaria) sunt facienda (cf. collicias p. 140, 9), cum Plinio qui scripsit (31, 58) in anfractu omni colliqui[n]aria fieri, ex bellissimo G. Gundermanni invento moneo sero doctus (litt. datis 17. IV. 1899).
Numeri, sicut notae ubique omnes, remittunt ad paginas editionis prioris in margine adscriptas.
(Full text) (1) Uncia caerae colligit in fusura aeris uncias VIII et denarios XVI, aeris cypri uncias VIIII et denarium I, stagni uncias VII et denarios XVII, argenti uncias X et denarios XII, plumbi libram I et denarios VI, auri libram et uncias VII et denarios VIII.
(Full text) (2) De ponderibus. Calculus est ciceris grana duo, et est quarta pars oboli. quattuor calculi obolum reddunt. duo oboli scrupulum faciunt. tres scripuli dragmam complent. dragma scripulus et obolus quadrantem efficiunt. duo quadrantes statera faciunt. duo stateres unciam reddunt. unciae XII libram efficiunt. librae LXXII talentum faciunt. a quibusdam, CXX libras talentum faciunt.
(Full text) (3) De liquidis. Coclear habet dimidiam dragmam, id est scripulus et obolus. cocleares tres conclam faciunt. conclae VIII ciatum reddunt. ciati VIIII eminam efficiunt. eminae II sextarium complent. sextarii VI congium reddunt. congia IIII modium implent. modius unus et semis urnam faciunt. urnae duae amphoram complent. urnae III cadum, id est artabam. modii XV gomor reddunt. gomor duo chorum faciunt.
(Full text) (4) Scripuli XVIII faciunt unciam. medietas dragmae est scripulus et obolus. hoc debet pensare coclear.
(Full text) (5) confectio dialthaeas calastica recipit haec.… troclitis libram I S, faeni graeci eminam, lini seminis eminam. haec omnia infundis per triduum in aquae sextariis VIII in vaso aeneo. post haec tam diu coquis donec siccentur. deinde colas fortiter et pensas de suco ipso libras II, olei libras II, et mittis in cacabum et coquis ad ignes lentos et semper agitas, donec sucus consumatur et solus oleus remaneat. sic iterum colas et mittis oleum in cacabum mundum et ponis ad focum. addis cerae libram I, colophoniae libram I, galbani optimi ÷ IIII. conficis, uteris. facit enim ad multa et non solum podagricis sed et duricias viscerum habentibus. et quartanarios in stomacho imposita medetur, et si quae sunt duritiae solvit. et ad omnes inflationes stomachi <facit>, et non solum inflationes curat, verum etiam ventris constrictionem quamvis antiquissimam sine aliquo labore ita solvit et temperat ut mirum sit. antiquissima squibala resolvit et macronosiam e stomacho discutit.
(Full text) (6) Tinctio vitri pratini. Tere vitrum bene, limas aeramen mundum et mittes in libra de vitro aeramen ÷ III et coques per dies tres. Alia tinctio. Teres vitrum bene, mittes per libram aeramen uncias II, alumen aegyptium ÷ I, et decoques per dies tres. Alia lactei coloris. In libra mittes stagni ÷ III et decoques per dies II. Tinctio sanguinea. In libra mittes cinnabarin ÷ III et decoques dies duos. Tinctio rubea. In libra vitri triti psimithin ÷ II et coques dies sex. Tinctio alithini. Absque igne tinctum. ungues subtiles vitria et ungues dracontea anamemigmenis, et fiet sicut rubea.
(Full text) (7) Crisocolon. In omnia calcu cecaumenu ÷ I, saponis olei solidos III, calcitarii solidum I. ista commisces. primo teres calcu cecaumenu utiliter ad pulverem, et calcitarin semotim, et commisces cum sapone et quantum necesse fuerit <aqua> ipsum crisocolon. Aliud crisocolon. Calcu cecaumenu libram I, alumen solidos duo. Crisocolon. Aurum commixtum cum argento vivo. et post haec intrat in caliclum, et ardet ipsum argentum vivum. et post tolles aurum et teres in mortario munditer donec fiet pulvis, et commiscis illum cum sapone ex oleo quantum suscipit coctio crisocolli.
(Full text) (8) Argenti gluten. Argenti partes II et aeramen partem I. Alia. argenti gluten. Argentum mixtum cum argento vivo. et pones in ignem donec desiccetur. et post haec teris utiliter donec fiat pulvis et tum miscis cum sapone et aqua quod sufficit. Aeramenti gluten. Aeramen libram I, plumbi libras II commisces. solves primum aeramen, deinde mittes plumbum et commisces in unum. Stagni gluten. Stagni partes II et plumbi unam. Petrae gluten. Marmoris albi trito pulvere tolles ictiocollon ÷ I, taurocollon ÷ I et mittes cum aqua. commixta coques et dum bullierit mittes pulverem marmoris et facies gluten marmoris. Petrae gluten. Ictiocollon ÷ II, casei gluten ÷ II. et mittes ex ipso pulvere marmoris, sicut superius. Ligni autem gluten. taurocollon semotim, ictiocollon semotim glutat. aurum autem et argentum, sicut superius docuimus in exaurata.
(Full text) (9) Compositio brondisino. aeraminis partes duas, plumbi unam, stagni unam.
(Full text) (10) Compositio cinnabarin alithinis et mundissimae ex argenti vivi et sulfuris vivi urina munda partem unam, argenti vivi partes duas, et ipsa mundissima. tolles ampullam fortem et sine fumo, qui et calorem sufferet. sulfur tritum et admixtum argento vivo mittes in ampulla non plena minus habente uncias II. quod si maior erit, et tres uncias minus habeat. et mixta exagita. et facies fornacem minorem vitriarii, ut ampullam large capiat, et dimittes locum unde ampulla ingrediatur, et divides cannas, et inde incendes fornacem. dimittes et alias fenestras minores, unde exalet flamma in circuitu ampullae. signum autem coctionis hoc est. dum videris ubi minus habet ampulla porfirizonta fumum et colorem facientem ut cinnabarin, desines succendere. leviter autem succendes, ne ex multo incendio ampulla crepet. et dum percoctum fuerit, dimittes eam refrigidare.
(Full text) (11) Lulax id est indica compositio. larin ÷ II, vitrioli mundi ÷ IIII, alumen aegyptium ÷ II, guatu ÷ II, ipsum autem guatum semotim pisa munditer, larin vero et vitriolum et alumen in unum. et tolles saponem ex oleo sine calce dimidiam unciam, et commisces in ipsa tres species. post quod pisas, commisces diligenter secundo cum sapone. et deinde tolles guatu pisatum ut oportet, et commisces et ipsum cum supra dictis speciebus, et defricas diligenter. diem unam requiescere. confectio eius haec est. tolles urinam mundam libram I, et ipsum despumatum et commixtum cum ipsa sis species. Specierum et ponderum atque colorum sumpta ex phisicis probamenta finiunt. Amen. <ΘΕΟΥ ΔΟΞΙΑϹ. Compos voti factus sum qui cognoverim quae sint in structuris et aedificiis adservanda.>
(Full text) (12) De rosato. Quinque libras rosae pridie purgatae in vini veteris X sextariis mergis, et obstringit. a dies X despumati mellis libras adicies, et uteris. De oleo liliacio. Per olei libras singulas dena lilia curabis infundere, et vas vitreum quadraginta diebus locare sub divo. De oleo roseo. In olei libras singulas rosae purgatae singulas uncias mittis, et VII diebus in sole suspendis et luna. De rodomeli. In suci rosae sextariis singulis libras singulas mellis admisces, et diebus XL sub sole suspendis.
(Full text) (13) Si fistulae aequalis grossitudinis fuerint et maior minorem in sua longitudine bis habuerit et insuper concavitatis eius diametrum, diapason consonantiam ad se invicem resonabunt. Item si fistula maior fistulae minoris longitudinem quater in se habeat et insuper diametri quod in cavo est ter mensuram contineat, bis diapason consonantiam resonabunt. Item si fistula maior minorem in se totam habeat et insuper longitudinis eius tertiam partem nec non et tertiam diametri quod in cavo est, diatessaron consonantiam resonabunt. Item si fistula maior minorem in se totam habeat et insuper longitudinis eius medietatem simul cum medietate diametri quod in cavo est, diapente consonantiam resonabunt. Item si fistula maior habeat in se fistulam minorem totam et insuper longitudinis eius octavam partem, tonum resonabunt. Item si fistula maior fistulam minorem in se habeat totam et insuper longitudinis eius partem sextam decimam, haec consonantia semitonium erit.
(Full text) Omne aurum purum cuiuslibet ponderis omni argento similiter puro, eiusdem tamen ponderis, densius est parte sui vicesima. quod ita probari potest. si purissima auri libra cum aeque puri argenti simili pondere sub aqua conferatur in statera, XII denariis id est vicesima sui parte, aurum gravius argento vel argentum levius auro invenietur. quapropter si inveneris opus aliquod auro formatum, cui argentum per mixtionem inesse videatur, scireque volueris quantum auri quantumve in eo contineatur argenti, sume argentum sive aurum et examinato suspecti operis pondere, non minus pensantem massam de utrovis metallo fabricato atque utrumque, et opus scilicet et massam, staterae lancibus inponito aquisque inmergito. si argentea fuerit massa quam fecisti, opus praeponderabit. si aurea fuerit, allevato opere aurum inclinabitur. hoc tamen ita fiet ut quot partibus inclinatur aurum, totidem partibus sublevetur argentum, quia quicquid in ipso opere fuerit sub aqua praeter solitum ponderis, ad aurum propter densitatem pertinet, quicquid autem levitatis, ad argentum propter raritatem est referendum. et ut hoc facilius possit adverti, considerare debes tam in gravitate auri quam in levitate argenti XII denarios significare libram, sicut prima lectionis huius fronte praefixum est.
In fundendis operibus cuius ponderis metallum quodlibet ad certum cerae pondus respondere debeat.
Ad cerae unciam unam stagni unciae VII et denarii XVII, aeris albi unciae VIII et denarii XVI, aeris cypri … unciae VIIII et denarii III, argenti unciae X et denarii XII, plumbi unciae XII et denarii VI, auri unciae XVIIII et denarii VIII.
Item si cerae fuerit libra, stagni VII librae et unciae X et denarii IIII mittendi sunt, quia quot uncias cera habuerit, tot VII uncias et XVII denarios stagni pondus habere debebit. et ideo si cerae fuerit libra, id est XII unciae, duodecies VII unciae stagni, quae faciunt VII libras, et duodecies XVII denarii mittendi sunt, qui faciunt CCIIII denarios, id est uncias X et denarios IIII.
si fuerit cerae libra, aeris albi librae VIII sumendae sunt et duodecies XVI denarii, quod sunt CXCII denarii, qui faciunt uncias VIIII et denarios XII.
in libram cerae aeris cypri librae VIIII et denarii XII mittendi sunt.
sic in libram cerae auricalci librae VIIII et duodecies tres denarii, qui faciunt unciam unam et denarios XVI.
contra libram cerae argenti librae X et duodecies XII denarii.
simili modo in libram cerae plumbi librae XII et duodecies VI denarii mittendi sunt.
in auri fusione contra libram cerae auri librae XVIIII et duodecies octo denarii, quod sunt unciae IIII et denarii XVI.
VITRUVII DE ARCHITECTURA
(Full text) Cum divina tua mens et numen, imperator Caesar, imperio potiretur orbis terrarum invictaque virtute cunctis hostibus stratis, triumpho victoriaque tua cives gloriarentur et gentes omnes subactae tuum spectarent nutum populusque Romanus et senatus liberatus timore amplissimis tuis cogitationibus consiliisque gubernaretur, non audebam, tantis occupationibus, de architectura scripta et magnis cogitationibus explicata edere, metuens ne non apto tempore interpellans subirem tui animi offensionem.
(Full text) cum vero attenderem te non solum de vita communi omnium curam publicaeque rei constitutione habere sed etiam de opportunitate publicorum aedificiorum, ut civitas per te non solum provinciis esset aucta, verum etiam ut maiestas imperii publicorum aedificiorum egregias haberet auctoritates, non putavi praetermittendum quin primo quoque tempore de his rebus ea tibi ederem. ideo quod primum parenti tuo de eo fueram notus et eius virtutis studiosus. cum autem concilium caelestium in sedibus inmortalitatis eum dedicavisset et imperium parentis in tuam potestatem transtulisset, idem studium meum in eius memoria permanens in te contulit favorem. itaque cum M. Aurelio et P. Minidio et Gn. Cornelio ad apparationem ballistarum et scorpionum reliquorumque tormentorum refectionem fui praesto et cum eis commoda accepi. quae cum primo mihi tribuisti, recognitionem per sororis commendationem servasti.
(Full text) cum ergo eo beneficio essem obligatus, ut ad exitum vitae non haberem inopiae timorem, haec tibi scribere coepi quod animadverti multa te aedificavisse et nunc aedificare, reliquo quoque tempore et publicorum et privatorum aedificiorum pro amplitudine rerum gestarum ut posteris memoriae tradantur curam habiturum. conscripsi praescriptiones terminatas, ut eas attendens et ante facta et futura qualia sint opera per te posses nota habere. namque his voluminibus aperui omnes disciplinae rationes.
(Full text) Architecti est scientia pluribus disciplinis et variis eruditionibus ornata, cuius iudicio probantur omnia quae ab ceteris artibus perficiuntur opera. ea nascitur ex fabrica et ratiocinatione. fabrica est continuata ac trita usus meditatio, qua manibus perficitur e materia cuiuscumque generis opus est ad propositum deformationis. ratiocinatio autem est quae res fabricatas sollertia, ratione proportionis demonstrare atque explicare potest.
(Full text) itaque architecti qui sine litteris contenderant ut manibus essent exercitati, non potuerunt efficere ut haberent pro laboribus auctoritatem, qui autem ratiocinationibus et litteris solis confisi fuerant, umbram non rem persecuti videntur. at qui utrumque perdidicerunt, uti omnibus armis ornati citius cum auctoritate quod fuit propositum sunt adsecuti.
(Full text) cum in omnibus enim rebus, tum maxime etiam in architectura haec duo insunt, quod significatur et quod significat. significatur proposita res de qua dicitur, hanc autem significat demonstratio rationibus doctrinarum explicata. quare videtur utraque parte exercitatus esse debere qui se architectum profiteatur. itaque eum etiam ingeniosum oportet esse et ad disciplinam docilem. neque enim ingenium sine disciplina aut disciplina sine ingenio perfectum artificem potest efficere. et ut litteratus sit, peritus graphidos, eruditus geometria, historias complures noverit, philosophos diligenter audierit, musicam scierit, medicinae non sit ignarus, responsa iurisconsultorum noverit, astrologiam caelique rationes cognitas habeat.
(Full text) Quae cur ita sint haec sunt causae. litteras architectum scire oportet, uti commentariis memoriam firmiorem efficere possit. deinde graphidos scientiam habere, quo facilius exemplaribus pictis quam velit operis speciem deformare valeat. geometria autem plura praesidia praestat architecturae, et primum ea euthygrammi et circini tradit usum, e quo maxime facilius aedificiorum in areis expediuntur descriptiones normarumque et librationum et linearum directiones. item per opticen in aedificiis ab certis regionibus caeli lumina recte ducuntur. per arithmeticen vero sumptus aedificiorum consummantur, mensurarum rationes explicantur, difficilesque symmetriarum quaestiones geometricis rationibus et methodis inveniuntur.
(Full text) historias autem plures novisse oportet, quod multa ornamenta saepe in operibus architecti designant, de quibus argumenti rationem cur fecerint quaerentibus reddere debent. quemadmodum si qui statuas marmoreas muliebres stolatas, quae caryatides dicuntur, pro columnis in opere statuerit et insuper mutulos et coronas conlocaverit, percontantibus ita reddet rationem. Carya civitas Peloponnensis cum Persis hostibus contra Graeciam consensit, postea Graeci per victoriam gloriose bello liberati communi consilio Caryatibus bellum indixerunt. itaque oppido capto viris interfectis civitate desacrata matronas eorum in servitutem abduxerunt, nec sunt passi stolas neque ornatus matronales deponere, uti non una triumpho ducerentur sed aeterno servitutis exemplo gravi contumelia pressae poenas pendere viderentur pro civitate. ideo qui tunc architecti fuerunt aedificiis publicis designaverunt earum imagines oneri ferundo conlocatas, ut etiam posteris nota poena peccati Caryatium memoriae traderetur.
(Full text) non minus Lacones, Pausania Agesipolidos filio duce, Plataico proelio pauca manu infinitum numerum exercitus Persarum cum superavissent, acto cum gloria triumpho spoliorum et praedae, porticum Persicam ex manubiis, laudis et virtutis civium indicem, victoriae posteris pro tropaeo constituerunt, ibique captivorum simulacra barbarico vestis ornatu, superbia meritis contumeliis punita, sustinentia tectum conlocaverunt, uti et hostes horrescerent, timore eorum fortitudinis effectus, et cives id exemplum virtutis aspicientes gloria erecti ad defendendam libertatem essent parati. itaque ex eo multi statuas Persicas sustinentes epistylia et ornamenta eorum conlocaverunt, et ita ex eo argumento varietates egregias auxerunt operibus. item sunt aliae eiusdem generis historiae, quarum notitiam architectos tenere oportet.
(Full text) philosophia vero perficit architectum animo magno et uti non sit adrogans, sed potius facilis aequus et fidelis sine avaritia, quod est maximum, nullum enim opus vere sine fide et castitate fieri potest. ne sit cupidus neque in muneribus accipiendis habeat animum occupatum, sed cum gravitate suam tueatur dignitatem bonam famam habendo. et haec enim philosophia praescribit. praeterea de rerum natura quae graece φυϲιολογια dicitur philosophia explicat, quam necesse est studiosius novisse, quod habet multas et varias naturales quaestiones, ut etiam in aquarum ductionibus. incursibus enim et circumitionibus et librata planitie expressionibus spiritus naturales aliter atque aliter fiunt, quorum offensionibus mederi nemo poterit nisi qui ex philosophia principia rerum naturae noverit. item qui Ctesibii aut Archimedis et ceterorum qui eiusdem generis praecepta conscripserunt leget, sentire non poterit nisi his rebus a philosophis erit institutus.
(Full text) musicen autem sciat oportet, uti canonicam rationem et mathematicam notam habeat, praeterea ballistarum catapultarum scorpionum temperaturas possit recte facere. in capitulis enim dextra ac sinistra sunt foramina hemitoniorum, per quae tenduntur suculis et vectibus e nervo torti funes, qui non praecluduntur nec praeligantur nisi sonitus ad artificis aures certos et aequales fecerint. bracchia enim quae in eas tentiones includuntur, cum extenduntur, aequaliter et pariter utraque plagam mittere debent. quodsi non homotona fuerint, inpedient directam telorum missionem.
(Full text) item theatris vasa aerea, quae in cellis sub gradibus mathematica ratione conlocantur sonituum ad discrimina, quae Graeci ηχεια appellant, ad symphonias musicas sive concentus componuntur divisa in circinatione diatessaron et diapente et <diapason ad> disdiapason, uti vox scaenici sonitus conveniens in dispositionibus tactu cum offenderit, aucta cum incremento clarior et suavior ad spectatorum perveniat aures. hydraulicas quoque machinas et cetera quae sunt similia his organis, sine musicis rationibus efficere nemo poterit.
(Full text) disciplinam vero medicinae novisse oportet propter inclinationes caeli, quae Graeci κλιματα dicunt, et aeris et locorum qui sunt salubres aut pestilentes aquarumque usus. sine his enim rationibus nulla salubris habitatio fieri potest. iura quoque nota habeat oportet ea quae necessaria sunt aedificiis communium parietum ad ambitum stillicidiorum, et cloacarum, luminum, item aquarum ductiones. et cetera quae eiusmodi sunt nota oportet sint architectis, uti ante caveant quam instituant aedificia, ne controversiae factis operibus patribus familiarum relinquantur et ut legibus scribendis prudentia caveri possit et locatori et conductori. namque si lex perite fuerit scripta, erit ut sine captione uterque ab utroque liberetur. ex astrologia autem cognoscitur oriens occidens meridies septentrio, etiam caeli ratio, aequinoctium solstitium astrorum cursus. quorum notitiam si qui non habuerit, horologiorum rationem omnino scire non poterit.
(Full text) Cum ergo tanta haec disciplina sit condecorata et abundans eruditionibus variis ac pluribus, non puto posse se iuste repente profiteri architectos nisi qui ab aetate puerili his gradibus disciplinarum scandendo, scientia plerarumque litterarum et artium nutriti pervenerint ad summum templum architecturae.
(Full text) at fortasse mirum videbitur inperitis, hominis posse naturam tantum numerum doctrinarum perdiscere et memoria continere. cum autem animadverterint omnes disciplinas inter se coniunctionem rerum et communicationem habere, fieri posse faciliter credent. encyclios enim disciplina uti corpus unum ex his membris est composita. itaque qui a teneris aetatibus eruditionibus variis instruuntur, omnibus litteris agnoscunt easdem notas communicationemque omnium disciplinarum, et ea re facilius omnia cognoscunt. ideoque de veteribus architectis Pytheos, qui Priene aedem Minervae nobiliter est architectatus, ait in suis commentariis architectum omnibus artibus et doctrinis plus oportere posse facere quam qui singulas res suis industriis et exercitationibus ad summam claritatem perduxerunt. id autem re non expeditur.
(Full text) non enim debet nec potest esse architectus grammaticus uti fuerat Aristarchus, sed non agrammatos, nec musicus ut Aristoxenus, sed non amusos, nec pictor ut Apelles, sed graphidos non inperitus, nec plastes quemadmodum Myron seu Polyclitus, sed rationis plasticae non ignarus, nec denuo medicus ut Hippocrates, sed non aniatrologetos, nec in ceteris doctrinis singulariter excellens, sed in is non inperitus. non enim in tantis rerum varietatibus elegantias singulares quisquam consequi potest, quod earum ratiocinationes cognoscere et percipere vix cadit in potestatem.
(Full text) nec tamen non tantum architecti non possunt in omnibus rebus habere summum effectum, sed etiam ipsi qui privatim proprietates tenent artium non efficiunt ut habeant omnes summum laudis principatum. ergo si in singulis doctrinis singuli artifices neque omnes sed pauci aevo perpetuo nobilitatem vix sunt consecuti, quemadmodum potest architectus, qui pluribus artibus debet esse peritus, non id ipsum mirum et magnum facere ne quid ex is indigeat, sed etiam ut omnes artifices superet qui singulis doctrinis adsiduitatem cum industria summa praestiterunt.
(Full text) igitur in hac re Pytheos errasse videtur quod non animadvertit ex duabus rebus singulas artes esse compositas, ex opere et eius ratiocinatione. ex his autem unum proprium est eorum qui singulis rebus sunt exercitati, id est operis effectus, alterum commune cum omnibus doctis, id est ratiocinatio, uti medicis et musicis est de venarum rythmo et ad pedem motu, at si vulnus mederi aut aegrum eripere de periculo oportuerit, non accedet musicus, sed id opus proprium erit medici. item in organo non medicus sed musicus modulabitur, ut aures suam cantionibus recipiant iucunditatem.
(Full text) similiter cum astrologis et musicis est disputatio communis de sympathia stellarum et symphoniarum in quadratis et trigonis diatessaron et diapente, et geometris de visu qui graece λογοϲ οπτικοϲ appellatur, ceterisque omnibus doctrinis multae res vel omnes communes sunt dumtaxat ad disputandum. operum vero ingressus, qui manu ac tractationibus ad elegantiam perducuntur, ipsorum sunt qui proprie una arte ad faciendum sunt instituti. ergo satis abunde videtur fecisse qui ex singulis doctrinis partes et rationes earum mediocriter habet notas eas quae necessariae sunt ad architecturam, uti si quid de his rebus et artibus iudicare et probare opus fuerit ne deficiat. quibus vero natura tantum tribuit sollertiae acuminis memoriae ut possint geometriam astrologiam musicen ceterasque disciplinas penitus habere notas, praetereunt officia architectorum et efficiuntur mathematici. itaque faciliter contra eas disciplinas disputare possunt, quod pluribus telis disciplinarum sunt armati. hi autem inveniuntur raro, ut aliquando fuerunt Aristarchus Samius, Philolaus et Archytas Tarentini, Apollonius Pergaeus, Eratosthenes Cyrenaeus, Archimedes et Scopinas ab Syracusis, qui multas res organicas et gnomonicas numero naturalibusque rationibus inventas atque explicatas posteris reliquerunt.
(Full text) Cum ergo talia ingenia ab naturali sollertia non passim cunctis gentibus sed paucis viris habere concedatur, officium vero architecti omnibus eruditionibus debeat esse exercitatum, et ratio propter amplitudinem rei permittat non iuxta necessitatem summas sed etiam mediocres scientias habere disciplinarum, peto, Caesar, et a te et ab is qui ea volumina sunt lecturi, ut si quid parum ad regulam artis grammaticae fuerit explicatum ignoscatur. namque non uti summus philosophus nec rhetor disertus nec grammaticus summis rationibus artis exercitatus sed ut architectus is litteris imbutus haec nisus sum scribere. de artis vero potestate quaeque insunt in ea ratiocinationes polliceor, uti spero, his voluminibus non modo aedificantibus sed etiam omnibus sapientibus cum maxima auctoritate me sine dubio praestaturum.
(Full text) Architectura autem constat ex ordinatione, quae graece ταξιϲ dicitur, et ex dispositione, hanc autem Graeci διαθεϲιν vocitant, et eurythmia et symmetria et decore et distributione, quae graece οικονομια dicitur.
(Full text) Ordinatio est modica membrorum operis commoditas separatim universaeque proportionis ad symmetriam comparatio. haec componitur ex quantitate, quae graece ποϲοτηϲ dicitur. quantitas autem est modulorum ex ipsius operis <membris> sumptio e singulisque membrorum partibus universi operis conveniens effectus. Dispositio autem est rerum apta conlocatio elegansque e compositionibus effectus operis cum qualitate. species dispositionis, quae graece dicuntur ιδεαι, sunt hae, ichnographia orthographia scaenographia. ichnographia est circini regulaeque modice continens usus, e qua capiuntur formarum in solis arearum descriptiones. orthographia autem est erecta frontis imago modiceque picta rationibus operis futuri figura. item scaenographia est frontis et laterum abscedentium adumbratio ad circinique centrum omnium linearum responsus. hae nascuntur ex cogitatione et inventione. cogitatio est cura, studii plena et industriae vigilantiaeque, effectus propositi cum voluptate. inventio autem est quaestionum obscurarum explicatio ratioque novae rei vigore mobili reperta. hae sunt terminationes dispositionum.
(Full text) Eurythmia est venusta species commodusque in compositionibus membrorum aspectus. haec efficitur cum membra operis convenientis sunt altitudinis ad latitudinem, latitudinis ad longitudinem et ad summam omnia respondent suae symmetriae.
(Full text) Item symmetria est ex ipsius operis membris conveniens consensus ex partibusque separatis ad universae figurae speciem ratae partis responsus. uti in hominis corpore e cubito pede palmo digito ceterisque particulis symmetros est eurythmiae qualitas, sic est in operum perfectionibus. et primum in aedibus sacris aut e columnarum crassitudinibus aut triglypho aut etiam embate, sed et ballistae e foramine <et> quod Graeci περιτρητον vocitant, navis interscalmio, quod διαπηγμα dicitur, item ceterorum operum e membris invenitur symmetriarum ratiocinatio.
(Full text) Decor autem est emendatus operis aspectus probatis rebus compositi cum auctoritate. is perficitur statione, quod graece θεματιϲμωι dicitur, seu consuetudine aut natura. statione, cum Iovi Fulguri et Caelo et Soli et Lunae aedificia subdiu hypaethraque constituentur. horum enim deorum et species et effectus in aperto mundo atque lucenti praesentes videmus. Minervae et Marti et Herculi aedes doricae fient. his enim diis propter virtutem sine deliciis aedificia constitui decet. Veneri Florae Proserpinae Fonti Lumphis corinthio genere constitutae aptas videbuntur habere proprietates, quod his diis propter teneritatem graciliora et florida foliisque et volutis ornata opera facta augere videbuntur iustum decorem. Iunoni Dianae Libero Patri ceterisque diis qui eadem sunt similitudine si aedes ionicae construentur, habita erit ratio mediocritatis, quod et ab severo more doricorum et ab teneritate corinthiorum temperabitur earum institutio proprietatis.
(Full text) ad consuetudinem autem decor sic exprimitur, cum aedificiis interioribus magnificis item vestibula convenientia et elegantia erunt facta. si enim interiora prospectus habuerint elegantes, aditus autem humiles et inhonestos, non erunt cum decore. item si doricis epistyliis in coronis denticuli scalpentur aut in pulvinatis columnis ionicis epistyliis exprimentur triglyphi, translatis ex alia ratione proprietatibus in aliud genus operis offendetur aspectus, alius ante ordinis consuetudinibus institutis.
(Full text) naturalis autem decor sic erit, si primum omnibus templis saluberrimae regiones aquarumque fontes in is locis idonei eligentur in quibus fana constituantur, deinde maxime Aesculapio Saluti, quorum deorum plurimi medicinis aegri curari videntur. cum enim ex pestilenti in salubrem locum corpora aegra translata fuerint et e fontibus salubribus aquarum usus subministrabuntur, celerius convalescent. ita efficietur uti ex natura loci maiores auctasque cum dignitate divinitas excipiat opiniones. item naturae decor erit, si cubiculis et bybliothecis ab oriente lumina capiuntur, balineis et hibernaculis ab occidente hiberno, pinacothecis et quibus certis luminibus opus est partibus a septentrione, quod ea caeli regio neque exclaratur neque obscuratur solis cursu sed est certa inmutabilis die perpetuo.
(Full text) Distributio autem est copiarum locique commoda dispensatio parcaque in operibus sumptus cum ratione temperatio. haec ita observabitur, si primum architectus ea non quaeret quae non poterunt inveniri aut parari nisi magno. namque non omnibus locis harenae fossiciae nec caementorum nec abietis nec sappinorum nec marmoris copia est, sed aliud alio loco nascitur, quorum comportationes difficiles sunt et sumptuosae. utendum autem est ubi non est harena fossicia, fluviatica aut marina lota, inopiae quoque abietis aut sappinorum vitabuntar utendo cupresso populo ulmo pinu, reliquaque his similiter erunt explicanda.
(Full text) alter gradus erit distributionis, cum ad usum patrum familiarum aut ad pecuniae copiam aut ad eloquentiae dignitatem aedificia aliter disponentur. namque aliter urbanas domos oportere constitui videtur, aliter quibus ex possessionibus rusticis influunt fructus, non item feneratoribus, aliter beatis et delicatis, potentibus vero quorum cogitationibus respublica gubernatur, ad usum conlocabuntur, et omnino faciendae sunt aptae omnibus personis aedificiorum distributiones.
(Full text) Partes ipsius architecturae sunt tres, aedificatio, gnomonice, machinatio. aedificatio autem divisa est bipertito, e quibus una est moenium et communium operum in publicis locis conlocatio, altera est privatorum aedificiorum explicatio. publicorum autem distributiones sunt tres, e quibus est una defensionis, altera religionis, tertia opportunitatis. defensionis est murorum turriumque et portarum ratio ad hostium impetus perpetuo repellendos excogitata, religionis deorum inmortalium fanorum aediumque sacrarum conlocatio, opportunitatis communium locorum ad usum publicum dispositio, uti portus fora porticus balineae theatra inambulationes ceteraque quae isdem rationibus in publicis locis designantur.
(Full text) Haec autem ita fieri debent ut habeatur ratio firmitatis utilitatis venustatis. firmitatis erit habita ratio, cum fuerit fundamentorum ad solidum depressio et quaque e materia copiaram sine avaritia diligens electio, utilitatis autem, cum emendata et sine inpeditione usus locorum dispositio et ad regiones sui cuiusque generis apta et commoda distributio, venustatis vero cum fuerit operis species grata et elegans membrorumque commensus iustas habeat symmetriarum ratiocinationes.
(Full text) In ipsis vero moenibus ea erunt principia. primum electio loci saluberrimi. is autem erit excelsus et non nebulosus non pruinosus regionesque caeli spectans neque aestuosas neque frigidas sed temperatas, deinde si vitabitur palustris vicinitas. cum enim aurae matutinae cum sole oriente ad oppidum pervenient et his ortae nebulae adiungentur spiritusque bestiarum palustrium venenatos cum nebula mixtos in habitatorum corpora flatu spargent, efficient locum pestilentem. item si secundum mare erunt moenia spectabuntque ad meridiem aut occidentem non erunt salubria, quod per aestatem caelum meridianum sole exoriente calescit meridie ardet, item quod spectat ad occidentem sole exorto tepescit meridie calet vespere fervet.
(Full text) igitur mutationibus caloris et refrigerationis corpora quae in his locis sunt vitiantur. hoc autem licet animadvertere etiam ex is quae non sunt animalia. in cellis enim vinariis tectis lumina nemo capit a meridie nec ab occidente sed a septentrione, quod ea regio nullo tempore mutationes recipit sed est firma perpetuo et inmutabilis. ideo etiam ea granaria quae ad solis cursum spectant bonitatem cito mutant, obsoniaque et poma quae non in ea parte caeli ponuntur quae est aversa a solis cursu, non diu servantur.
(Full text) nam semper calor cum excoquit e rebus firmitatem et vaporibus fervidis eripit exsugendo naturales virtutes, dissolvit eas et fervore mollescentes efficit inbecillas. ut etiam in ferro animadvertimus, quod quamvis natura sit durum, in fornacibus ab ignis vapore percalefactum ita mollescit uti in omne genus formae faciliter fabricetur, et idem cum molle et candens refrigeretur, tinctum frigida redurescit et restituitur in antiquam proprietatem.
(Full text) licet etiam considerare haec ita esse ex eo quod aestate non solum in pestilentibus locis sed etiam in salubribus omnia corpora calore fiant inbecilla, et per hiemem etiam quae pestilentissimae sint regiones efficiantur salubres ideo quod a refrigerationibus solidantur. non minus etiam quae ab frigidis regionibus corpora traducuntur in calidas, non possunt durare sed dissolvuntur, quae autem ex calidis locis sub septentrionum regiones frigidas, non modo non laborant inmutatione loci valetudinibus sed etiam confirmantur.
(Full text) quare cavendum esse videtur in moenibus conlocandis ab is regionibus quae caloribus flatus ad corpora hominum possunt spargere. namque e principiis, quae Graeci ϲτοιχεια appellant, ut omnia corpora sunt composita, id est e calore et umore, terreno et aere, ita mixtionibus naturali temperatura figurantur omnium animalium in mundo generatim qualitates.
(Full text) ergo in quibus corporibus cumque exsuperat e principiis calor, tunc interficit dissolvitque cetera fervore. haec autem vitia efficit fervidum ab certis partibus caelum, cum insidit in apertas venas plus quam patitur e mixtionibus naturali temperatura corpus. item si umor occupavit corporum venas inparesque eas fecit, cetera principia ut a liquido corrupta diluuntur et dissolvuntur compositionibus virtutes. item haec e refrigerationibus umoris ventorum et aurarum infunduntur vitia corporibus. non minus aeris etiamque terreni in corpore naturalis compositio augendo aut minuendo infirmat cetera principia, terrenum cibi plenitate, aer gravitate caeli.
(Full text) Sed si qui voluerit diligentius haec sensu percipere, animadvertat attendatque naturas avium et piscium et terrestrium animalium, et ita considerabit discrimina temperaturae. aliam enim mixtionem habet genus avium, aliam piscium, longe aliter terrestrium natura. volucres minus habent terreni, minus umoris, caloris temperate, aeris multum. igitur levioribus principiis compositae facilius in aeris impetum nituntur. aquatiles autem piscium naturae quod temperatae sunt a calido plurimoque et aeris et terreni sunt compositae sed umoris habent oppido quam paulum, quo minus habent e principiis umoris in corpore, facilius in umore perdurant, itaque cum ad terram perducuntur, animam cum aqua relinquunt. item terrestria quod e principiis ab aere caloreque sunt temperata minusque habent terreni plurimumque umoris, quod abundant umidae partes, non diu possunt in aqua vitam tueri.
(Full text) ergo si haec ita videntur quemadmodum proposuimus et e principiis animalium corpora composita sensu percipimus et e superationibus aut defectionibus ea laborare dissolvique iudicamus, non dubitamus quin diligentius quaeri oporteat uti temperatissimas caeli regiones eligamus, cum quaerenda fuerit in moenium conlocationibus salubritas.
(Full text) itaque etiam atque etiam veterem revocandam censeo rationem. maiores enim pecoribus immolatis quae pascebantur in is locis quibus aut oppida aut castra stativa constituebantur, inspiciebant iocinera, et si erant livida et vitiosa primo, alia immolabant dubitantes utrum morbo an pabuli vitio laesa essent. cum pluribus experti erant et probaverant integram et solidam naturam iocinerum ex aqua et pabulo, ibi constituebant munitiones, si autem vitiosa inveniebant, iudicium transferebant item humanis corporibus pestilentem futuram nascentem in his locis aquae cibique copiam, et ita transmigrabant et mutabant regiones quaerentes omnibus rebus salubritatem.
(Full text) hoc autem fieri uti pabulo ciboque salubres proprietates terrae videantur, licet animadvertere et cognoscere ex agris Cretensium qui sunt circa Pothereum flumen, quod est Cretae inter duas civitates Gnoson et Gortynam. dextra enim et sinistra eius fluminis pascuntur pecora, sed ex his quae pascuntur proxime Gnoson <lienosa> sunt, quae autem ex altera parte proxime Gortynam, non habent apparentem splenem. unde etiam medici quaerentes de ea re invenerunt in his locis herbam, quam pecora rodendo inminuerunt lienes. ita eam herbam colligendo curant lienosos hoc medicamento, quod etiam Cretenses αϲπληνον vocitant. ex eo licet scire cibo atque aqua proprietates locorum naturaliter pestilentes aut salubres esse.
(Full text) Item si in paludibus moenia constituta erunt, quae paludes secundum mare fuerint, spectabuntque ad septentrionem aut inter septentrionem et orientem, eaeque paludes excelsiores fuerint quam litus marinum, ratione videbuntur esse constituta. fossis enim ductis fit aquae exitus ad litus, et mare tempestatibus auctum in paludes redundantia motionibus concitata amarique mixtionibus non patitur bestiarum palustrium genera ibi nasci, quaeque de superioribus locis natando proxime litus perveniunt, inconsueta salsitudine necantur. exemplar autem huius rei Gallicae paludes possunt esse quae circum Altinum Ravennam Aquileiam aliaque quae in eiusmodi locis municipia sunt proxima paludibus, quod his rationibus habent incredibilem salubritatem.
(Full text) quibus autem insidentes sunt paludes et non habent exitus profluentes neque per flumina neque per fossas, uti Pomptinae, stando putescunt et umores graves et pestilentes in his locis emittunt. item in Apulia oppidum Salpia vetus, quod Diomedes ab Troia rediens constituit sive quemadmodum nonnulli scripserunt Elpias Rhodius, in eiusmodi locis fuerat conlocatum, ex quo incolae quotannis aegrotando laborantes aliquando pervenerunt ad M. Hostilium ab eoque publice petentes impetraverunt ut is idoneum locum ad moenia transferenda conquireret eligeretque. tunc is moratus non est, sed statim rationibus doctissime quaesitis secundum mare mercatus est possessionem loco salubri ab senatuque populoque Romano petiit ut liceret transferre oppidum, constituitque moenia et areas divisit nummoque sestertio singulis municipibus mancipio dedit. his confectis lacum aperuit in mare et portum e lacu municipio perfecit. itaque nunc Salpini quattuor milia passuum progressi ab oppido veteri habitant in salubri loco.
(Full text) Cum ergo his rationibus erit salubritatis moenium conlocandorum explicatio regionesque electae fuerint fructibus ad alendam civitatem copiosae et viarum munitiones aut opportunitates fluminum seu per portus marinae subvectiones habuerint ad moenia comportationes expeditas, tunc turrium murorumque fundamenta sic sunt facienda uti fodiantur, si queat inveniri, ad solidum et in solido, quantum ex amplitudine operis pro ratione videatur, crassitudine ampliore quam parietum qui supra terram sunt futuri, et ea impleantur quam solidissima structura.
(Full text) item turres sunt proiciendae in exteriorem partem, uti cum ad murum hostis impetu velit adpropinquare, a turribus dextra ac sinistra lateribus apertis telis vulneretur. curandumque maxime videtur ut non facilis aditus sit ad oppugnandum murum, sed ita circumdandum ad loca praecipitia et excogitandum uti portarum itinera non sint directa sed scaeva. namque cum ita factum fuerit, tum dextrum latus accedentibus quod scuto non erit tectum proximum erit muro. conlocanda autem oppida sunt non quadrata nec procurrentibus angulis sed circumitionibus, uti hostis ex pluribus locis conspiciatur. in quibus enim anguli procurrunt, difficiliter defenditur, quod angulus magis hostem tuetur quam civem.
(Full text) crassitudinem autem muri ita faciendam censeo uti armati homines supra obviam venientes alius alium sine inpeditione praeterire possint. tum in crassitudine perpetuae taleae oleagineae ustilatae quam creberrime instruantur, uti utraeque muri frontes inter se, quemadmodum fibulis, his taleis conligatae aeternam habeant firmitatem. namque ei materiae nec caries nec tempestates nec vetustas potest nocere, sed ea et in terra obruta et in aqua conlocata permanet sine vitiis utilis sempiterno. itaque non solum in muro sed etiam in substructionibus quique parietes murali crassitudine erunt faciundi hac ratione religati non cito vitiabuntur.
(Full text) intervalla autem turrium ita sunt facienda ut ne longius sit alia ab alia sagittae missionis, uti si qua oppugnetur, tum a turribus quae erunt dextra ac sinistra scorpionibus reliquisque telorum missionibus hostes reiciantur. etiamque contra interiora turrium dividendus est murus intervallis tam magnis quam erunt turres, ut itinera sint interioribus partibus turrium contignata, neque ea ferro fixa. hostis enim si quam partem muri occupaverit, qui repugnabunt rescindent et si celeriter administraverint, non patientur reliquas partes turrium murique hostem penetrare, nisi se voluerit praecipitare. turres itaque rotundae aut polygoniae sunt faciendae.
(Full text) quadratas enim machinae celerius dissipant, quod angulos arietes tundendo frangunt, in rotundationibus autem uti cuneos ad centrum adigendo laedere non possunt. item munitiones muri turriumque aggeribus coniunctae maxime sunt tutiores, quod neque arietes neque suffossiones neque machinae ceterae eis valent nocere.
(Full text) sed non in omnibus locis est aggeris ratio facienda nisi quibus extra murum ex alto loco plano pede accessus fuerit ad moenia oppugnanda. itaque in eiusmodi locis primum fossae sunt faciendae latitudinibus et altitudinibus quam amplissimis, deinde fundamentum muri deprimendum est intra alveum fossae et id extruendum est ea crassitudine ut opus terrenum facile sustineatur.
(Full text) item interiore parte substructionis fundamentum distans ab exteriore introrsus amplo spatio ita uti cohortes possint quemadmodum in acie instructae ad defendendum supra latitudinem aggeris consistere. cum autem fundamenta ita distantia inter se fuerint constituta, tunc inter ea alia transversa, coniuncta exteriori et interiori fundamento, pectinatim disposita, quemadmodum serrae dentes solent esse conlocentur. cum enim sic erit factum, tunc ita oneris terreni magnitudo distributa in parvas partes neque universa pondere premens poterit ulla ratione extrudere muri substructiones.
(Full text) de ipso autem muro e qua materia struatur aut perficiatur, ideo non est praefiniendum quod in omnibus locis quas optamus copias, eas non possumus habere. sed ubi sunt saxa quadrata sive silex seu caementum aut coctus later sive crudus, his erit utendum. non enim uti Babylone abundantes liquido bitumine pro calce et harena ex cocto latere factum habent murum, sic item possunt omnes regiones seu locorum proprietates habere tantas eiusdem generis utilitates uti ex his comparationibus ad aeternitatem perfectus habeatur sine vitio murus.
(Full text) Moenibus circumdatis secuntur intra murum arearum divisiones platearumque et angiportorum ad caeli regionem directiones. dirigentur haec autem recte, si exclusi erunt ex angiportis venti prudenter. qui si frigidi sunt laedunt, si calidi vitiant, si umidi nocent. quare vitandum videtur hoc vitium et advertendum ne fiat quod in multis civitatibus usu solet venire. quemadmodum in insula Lesbo oppidum Mytilene magnificenter est aedificatum et eleganter, sed positum non prudenter. in qua civitate auster cum fiat, homines aegrotant, cum corus, tussiunt, cum septentrio, restituuntur in salubritatem sed in angiportis et plateis non possunt consistere propter vehementiam frigoris.
(Full text) ventus autem est aeris fluens unda cum incerta motus redundantia. nascitur cum fervor offendit umorem et impetus calefactionis exprimit vim spiritus flantis. id autem verum esse ex aeolipilis aereis licet aspicere et de latentibus caeli rationibus artificiosis rerum inventionibus divinitatis exprimere veritatem. fiunt enim aeolipilae aereae cavae. hae habent punctum angustissimum quo aqua infunduntur conlocanturque ad ignem, et antequam calescant non habent ullum spiritum, simul autem fervere coeperint, efficiunt ad ignem vehementem flatum. ita scire et iudicare licet e parvo brevissimoque spectaculo de magnis et inmanibus caeli ventorumque naturae rationibus.
(Full text) <igitur venti si ex habitationibus> exclusi fuerint, non solum efficient corporibus valentibus locum salubrem, sed etiam si qui morbi ex aliis vitiis forte nascentur, qui in ceteris salubribus locis habent curationes medicinae contrariae, in his propter temperaturam exclusione ventorum expeditius curabuntur. vitia autem sunt quae difficulter curantur in regionibus quae sunt supra scriptae haec, gravido, arteriace, tussis, pleuritis, pthisis, sanguinis eiectio et cetera quae non detractionibus sed adiectionibus curantur. haec ideo difficulter medicantur primum quod ex frigoribus concipiuntur, deinde quod defatigatis morbo viribus eorum, aer agitatus e ventorum agitationibus extenuatur unaque a vitiosis corporibus detrahit sucum et efficit ea exiliora. contra vero lenis et crassus aer, qui perflatus non habet neque crebras redundantias, propter inmotam stabilitatem adiciendo ad membra eorum alit eos et reficit qui in is sunt inpliciti morbis.
(Full text) Nonnullis placuit esse ventos quattuor, ab oriente aequinoctiali solanum, a meridie austrum, ab occidente aequinoctiali favonium, ab septentrionibus septentrionem. sed qui diligentius perquisierunt tradiderunt eos esse octo, maxime quidem Andronicus Cyrrestes, qui etiam exemplum conlocavit Athenis turrim marmoream octagonon et in singulis lateribus octagoni singulorum ventorum imagines excalptas contra suos quosque flatus designavit, supraque eam turrim metam marmoream perfecit et insuper Tritonem aereum conlocavit dextra manu virgam porrigentem, et ita est machinatus uti vento circumageretur et semper contra flatum consisteret supraque imaginem flantis venti indicem virgam teneret.
(Full text) itaque sunt conlocati inter solanum et austrum ab oriente hiberno eurus, inter austrum et favonium ab occidente hiberno africus, inter favonium et septentrionem caurus, quem plures vocant corum, inter septentrionem et solanum aquilo. hoc modo videtur esse expressum uti capiat numeros et nomina et partes unde flatus certi ventorum spirent. quod cum ita exploratum habeatur, ut inveniantur regiones et ortus corum sic erit ratiocinandum.
(Full text) conlocetur ad libellam marmoreum amussium mediis moenibus, aut locus ita expoliatur ad regula et libellam ut amussium non desideretur, supraque eius loci centrum medium conlocetur aeneus gnomon indagator umbrae, qui graece ϲκιαθηραϲ dicitur. huius antemeridiana circiter hora quinta sumenda est extrema gnomonis umbra et puncto signanda, deinde circino diducto ad punctum quod est gnomonis umbrae longitudinis signum, ex eo a centro circumagenda linea rotundationis. itemque observanda postmeridiana istius gnomonis crescens umbra, et cum tetigerit circinationis lineam et fecerit parem antemeridianae umbrae postmeridianam, signanda puncto.
(Full text) ex his duobus signis circino decussatim describendum, et per decussationem et medium centrum linea perducenda ad extremum, ut habeatur meridiana et septentrionalis regio. tum postea sumenda est sexta decima pars circinationis lineae totius rotundationis, centrumque conlocandum in meridiana linea qua tangit circinationem, et signandum dextra ac sinistra in circinatione et meridiana et septentrionali parte. tunc ex signis his quattuor per centrum medium decussatim lineae ab extremis ad extremas circinationes perducendae. ita austri et septentrionis habebitur octavae partis designatio. reliquae partes dextra tres ac sinistra tres aequales his distribuendae sunt in tota rotundatione, ut aequales divisiones octo ventorum designatae sint in descriptione. tum per angulos inter duas ventorum regiones et platearum et angiportorum videntur debere dirigi descriptiones.
(Full text) is enim rationibus et ea divisione exclusa erit ex habitationibus et vicis ventorum vis molesta. cum enim plateae contra directos ventos erunt conformatae, ex aperto caeli spatio impetus ac flatus frequens conclusus in faucibus angiportorum vehementioribus viribus pervagabitur. quas ob res convertendae sunt ab regionibus ventorum directiones vicorum, uti advenientes ad angulos insularum frangantur repulsique dissipentur.
(Full text) Fortasse mirabuntur i qui multa ventorum nomina noverunt, quod a nobis expositi sunt tantum octo esse venti. si autem animadverterint orbis terrae circumitionem per solis cursum et umbras gnomonis aequinoctiales et inclinationem caeli ab Eratosthene Cyrenaeo rationibus mathematicis et geometricis methodis esse inventam ducentorum quinquaginta duum milium stadium, quae fiunt passuum C̅C̅C̅X̅V̅ milia, huius autem octava pars quam ventus tenere videtur est triciens nongenta triginta septem milia et passus quingenti, non debebunt mirari si in tam magno spatio unus ventus vagando inclinationibus et recessionibus varietates mutatione flatus faciat.
(Full text) itaque dextra et sinistra austrum leuconotus et altanus flare solet, africum libonotus et subvesperus, circa favonium argestes et certis temporibus etesiae, ad latera cauri circias et corus, circa septentrionem thracias et gallicus, dextra ac sinistra aquilonem supernas et caecias, circa solanum carbas et certo tempore ornithiae, euri vero medias partes tenentis in extremis eurocircias et volturnus. sunt autem et alia plura nomina flatusque ventorum e locis aut fluminibus aut montium procellis tracta.
(Full text) praeterea aurae matutinae, qua sol cum emergit de subterranea parte versando pulsat aeris umorem et impetu scandendo profundens exprimit aurarum antelucano spiritu flatus. qui cum exorto sole permanserunt, euri venti tenent partes, et ea re quod ex auris procreatur ab Graecis ευροϲ videtur esse appellatus crastinusque dies propter auras matutinas αυριον fertur esse vocitatus. sunt autem nonnulli qui negant Eratosthenem potuisse veram mensuram orbis terrae colligere. quae sive est certa sive non vera, non potest nostra scriptura non veras habere terminationes regionum unde spiritus ventorum oriuntur.
(Full text) ergo si ita est, tantum erit uti non certam mensurae rationem sed aut maiores impetus aut minores habeant singuli venti. Quoniam haec a nobis sunt breviter exposita, ut facilius intellegantur visum est mihi in extremo volumine formas, sive uti Graeci ϲχηματα dicunt, duo explicare, unum ita deformatum ut appareat unde certi ventorum spiritus oriantur, alterum quemadmodum ab impetu eorum aversis directionibus vicorum et platearum evitentur nocentes flatus. erit autem in exaequata planitie centrum ubi est littera A, gnomonis autem antemeridiana umbra ubi est B, et a centro ubi est A diducto circino ad id signum umbrae ubi est B, circumagatur linea rotundationis. reposito autem gnomone ubi antea fuerat, expectanda est dum decrescat faciatque iterum crescendo parem antemeridianae umbrae postmeridianam tangatque lineam rotundationis ubi erit littera C. tunc a signo ubi est B et a signo ubi est C circino decussatim describatur ubi erit D, deinde per decussationem ubi est D et centrum perducatur linea ad extremum, in qua linea erunt litterae E et F. haec linea erit index meridianae et septentrionalis regionis.
(Full text) tunc circino totius rotundationis sumenda est pars XVI, circinique centrum ponendum est in meridiana linea qua tangit rotundationem ubi est littera E, et signandum dextra ac sinistra ubi erunt litterae G H. item in septentrionali parte centrum circini ponendum in rotundatione et septentrionali linea ubi est littera F, et signandum dextra ac sinistra ubi sunt litterae I et K, et ab G ad K et ab H ad I per centrum lineae perducendae. ita quod erit spatium ab G ad H, erit spatium venti austri et partis meridianae, item quod erit spatium ab I ad K, erit septentrionis. reliquae partes dextra tres ac sinistra tres dividendae sunt aequaliter, quae sunt ad orientem in quibus litterae L M et ab occidente in quibus sunt litterae N et O. ab M ad O et ab L ad N perducendae sunt lineae decussatim. et ita erunt aequaliter ventorum octo spatia in circumitione. quae cum ita descripta erunt, in singulis angulis octagoni cum a meridie incipiemus inter eurum et austrum in angulo erit littera G, inter austrum et africum H, inter africum et favonium N, inter favonium et caurum O, inter caurum et septentrionem K, inter septentrionem et aquilonem I, inter aquilonem et solanum L, inter solanum et eurum M. ita his confectis inter angulos octagoni gnomon ponatur, et ita dirigantur angiportorum divisiones.
(Full text) Divisis angiportis et plateis constitutis arearum electio ad opportunitatem et usum communem civitatis est explicanda aedibus sacris foro reliquisque locis communibus. et si erunt moenia secundum mare, area ubi forum constituatur eligenda proxime portum, sin autem mediterranea, in oppido medio. aedibus vero sacris, quorum deorum maxime in tutela civitas videtur esse, et Iovi et Iunoni et Minervae in excelsissimo loco unde moenium maxima pars conspiciatur areae distribuantur. Mercurio autem in foro, aut etiam ut Isidi et Serapi in emporio, Apollini Patrique Libero secundum theatrum, Herculi in quibus civitatibus non sunt gymnasia neque amphitheatra ad circum, Marti extra urbem sed ad campum, itemque Veneri ad portum. id autem etiam Etruscis haruspicibus disciplinarum scripturis ita est dedicatum, extra murum Veneris Volcani Martis fana ideo conlocari uti non insuescat in urbe adulescentibus seu matribus familiarum veneria libido, Volcanique vi e moenibus religionibus et sacrificiis evocata ab timore incendiorum aedificia videantur liberari. Martis vero divinitas cum sit extra moenia dedicata, non erit inter cives armigera dissensio, sed ab hostibus ea defensa a belli periculo conservabit.
(Full text) item Cereri extra urbem loco, quo non omnes semper homines nisi per sacrificium necesse habeant adire, cum religiose caste sanctisque moribus is locus debeat tueri. ceterisque diis ad sacrificiorum rationes aptae templis areae sunt distribuendae. De ipsis autem aedibus sacris faciundis et de earum symmetriis in tertio et quarto volumine reddam rationes, quia in secundo visum est mihi primum de materiae copiis quae in aedificiis sunt parandae, quibus sint virtutibus et quem habeant usum exponere, <deinde> commensus aedificiorum et ordines et genera singula symmetriarum peragere et in singulis voluminibus explicare.
(Full text) Dinocrates architectus cogitationibus et sollertia fretus, cum Alexander rerum potiretur, profectus est e Macedonia ad exercitum regiae cupidus commendationis. is e patria a propinquis et amicis tulit ad primos ordines et purpuratos litteras ut aditus haberet faciliores, ab eisque exceptus humane petiit uti quamprimum ad Alexandrum perduceretur. cum polliciti essent, tardiores fuerunt idoneum tempus expectantes. itaque Dinocrates ab his se existimans ludi ab se petiit praesidium. fuerat enim amplissima statura, facie grata, forma dignitateque summa. his igitur naturae muneribus confisus vestimenta posuit in hospitio et oleo corpus perunxit caputque coronavit populea fronde, laevum umerum pelle leonina texit, dextraque clavam tenens incessit contra tribunal regis ius dicentis.
(Full text) novitas populum cum avertisset, conspexit eum Alexander. admirans ei iussit locum dari ut accederet, interrogavitque quis esset. at ille, Dinocrates, inquit, architectus Macedo, qui ad te cogitationes et formas adfero dignas tuae claritatis. namque Athon montem formavi in statuae virilis figuram, cuius manu laeva designavi civitatis amplissimae moenia, dextra pateram quae exciperet omnium fluminum quae sunt in eo monte aquam, ut inde in mare profunderetur.
(Full text) delectatus Alexander narratione formae statim quaesiit, si essent agri circa qui possent frumentaria ratione eam civitatem tueri. cum invenisset non posse nisi transmarinis subvectionibus, Dinocrates, inquit, attendo egregiam formae compositionem et ea delector, sed animadverto si qui deduxerit eo loci coloniam fore ut iudicium eius vituperetur. ut enim natus infans sine nutricis lacte non potest ali neque ad vitae crescentis gradus perduci, sic civitas sine agris et eorum fructibus in moenibus affluentibus non potest crescere nec sine abundantia cibi frequentiam habere populumque sine copia tueri. itaque quemadmodum formationem puto probandam, sic iudico locum inprobandum, teque volo esse mecum, quod tua opera sum usurus.
(Full text) ex eo Dinocrates ab rege non discessit et in Aegyptum est eum persecutus. ibi Alexander cum animadvertisset portum naturaliter tutum, emporium egregium, campos circa totam Aegyptum frumentarios, inmanis fluminis Nili magnas utilitates, iussit eum suo nomine civitatem Alexandriam constituere. ita Dinocrates a facie dignitateque corporis commendatus ad eam nobilitatem pervenit. mihi autem, imperator, staturam non tribuit natura, faciem deformavit aetas, valetudo detraxit vires. itaque quoniam ab his praesidiis sum desertus, per auxilia scientiae scriptaque ut spero perveniam ad commendationem.
(Full text) Quoniam autem primo volumine de officio architecturae terminationibusque artis perscripsi, item de moenibus et intra moenia arearum divisionibus, cum sequatur ordo de aedibus sacris et publicis aedificiis itemque privatis quibus proportionibus et symmetriis debeant esse uti explicentur, non putavi ante ponendum nisi prius de materiae copiis, e quibus conlatis aedificia structuris et materiae rationibus perficiuntur, quas habeant in usu virtutes exposuissem quibusque rerum naturae principiis essent temperatae dixissem. sed antequam naturales res incipiam explicare, de aedificiorum rationibus unde initia ceperint et uti creverint eorum inventiones ante ponam, et insequar ingressus antiquitatis rerum naturae et eorum qui initia humanitatis et inventiones perquisitas scriptorum praeceptis dedicaverunt. itaque quemadmodum ab his sum institutus exponam.
(Full text) Homines veteri more ut ferae in silvis et speluncis et nemoribus nascebantur ciboque agresti vescendo vitam exigebant. interea quodam in loco ab tempestatibus et ventis densae crebritatibus arbores agitatae et inter se terentes ramos ignem excitaverunt, et eo flamma vehementi perterriti qui circa eum locum fuerunt sunt fugati. post ea requieta propius accedentes cum animadvertissent commoditatem esse magnam corporibus ad ignis teporem, ligna adicientes et ita conservantes alios adducebant et nutu monstrantes ostendebant quas haberent ex eo utilitates. in eo hominum congressu cum profundebantur aliter spiritu voces, cotidiana consuetudine vocabula ut obtigerant constituerunt, deinde significando res saepius in usu ex eventu fari fortuito coeperunt et ita sermones inter se procreaverunt.
(Full text) ergo cum propter ignis inventionem conventus initio apud homines et concilium et convictus esset natus, et in unum locum plures convenirent habentes ab natura praemium praeter reliqua animalia ut non proni sed erecti ambularent mundique et astrorum magnificientiam aspicerent, item manibus et articulis quam vellent rem faciliter tractarent, coeperunt in eo coetu alii de fronde facere tecta, alii speluncas fodere sub montibus, nonnulli hirundinum nidos et aedificationes earum imitantes de luto et virgulis facere loca quae subirent. tunc observantes aliena tecta et adicientes suis cogitationibus res novas, efficiebant in dies meliora genera casarum.
(Full text) cum essent autem homines imitabili docilique natura, cotidie inventionibus gloriantes alius alii ostendebant aedificiorum effectus, et ita exercentes ingenia certationibus in dies melioribus iudiciis efficiebantur. primumque furcis erectis et virgulis interpositis luto parietes texerunt. alii luteas glaebas arefacientes struebant parietes, materia eos iugumentantes, vitandoque imbres et aestus tegebant harundinibus et fronde. posteaquam per hibernas tempestates tecta non potuerunt imbres sustinere, fastigia facientes luto inducto, proclinatis tectis stillicidia deducebant.
(Full text) Haec autem ex is quae supra scriptae sunt originibus instituta esse possumus sic animadvertere quod ad hunc diem nationibus exteris ex his rebus aedificia constituuntur, ut in Gallia Hispania Lusitania Aquitania, scandulis robusteis aut stramentis. apud nationem Colchorum in Ponto propter silvarum abundantiam arboribus perpetuis planis dextra ac sinistra in terra positis, spatio inter eas relicto quanto arborum longitudines patiuntur, conlocantur in extremis partibus earum supra alterae transversae, quae circumcludunt medium spatium habitationis. tum insuper alternis trabibus ex quattuor partibus angulos iugumentantes et ita parietes arboribus statuentes ad perpendiculum imarum educunt ad altitudinem turres, intervallaque, quae relinquuntur propter crassitudinem materiae, schidiis et luto obstruunt. item tecta, recidentes ab extremo transtra, traiciunt gradatim contrahentes, et ita ex quattuor partibus ad altitudinem educunt medio metas, quas fronde et luto tegentes efficiunt barbarico more testudinata turrium tecta.
(Full text) Phryges vero, qui campestribus locis sunt habitantes, propter inopiam silvarum egentes materiae eligunt tumulos naturales eosque medios fossura distinentes et itinera perfodientes dilatant spatia quantum natura loci patitur. insuper autem stipites inter se religantes metas efficiunt, quas harundinibus et sarmentis tegentes exaggerant supra habitationes e terra maximos grumos. ita hiemes calidissimas, aestates frigidissimas efficiunt tectorum rationes. nonnulli ex ulva palustri componunt tuguria tecta. apud ceteras quoque gentes ad nonnulla loca pari similique ratione casarum perficiuntur constitutiones. non minus etiam Massiliae animadvertere possumus sine tegulis, subacta cum paleis terra, tecta. Athenis Areopagi antiquitatis exemplar ad hoc tempus luto tectum. item in Capitolio commonefacere potest et significare mores vetustatis Romuli casa et in arce sacrorum stramentis tecta.
(Full text) ita his signis de antiquis inventionibus aedificiorum sic ea fuisse ratiocinantes possumus iudicare. Cum autem cotidie faciendo tritiores manus ad aedificandum profecissent et sollertia ingenia exercendo per consuetudinem ad artes pervenissent, tum etiam industria in animos eorum adiecta perfecit ut qui fuerunt in his studiosiores fabros esse se profiterentur. cum ergo haec ita fuerint primo constituta et natura non solum sensibus ornavisset gentes quemadmodum reliqua animalia, sed etiam cogitationibus et consiliis armavisset mentes et subiecisset cetera animalia sub potestate, tunc vero ex fabricationibus aedificiorum gradatim progressi ad ceteras artes et disciplinas, e fera agrestique vita ad mansuetam perduxerunt humanitatem.
(Full text) tum autem instruentes animo se et eprospicientes maioribus cogitationibus ex varietate artium natis, non casas sed etiam domos fundatas et latericiis parietibus aut e lapide structas materiaque et tegula tectas perficere coeperunt, deinde observationibus studiorum e vagantibus iudiciis et incertis ad certas symmetriarum perduxerunt rationes. posteaquam animadverterunt profusos esse partus ab natura materiae et abundantiam copiarum ad aedificationes ab ea comparatam, tractando nutrierunt et auctam per artes ornaverunt voluptatibus elegantiam vitae. igitur de his rebus quae sunt in aedificiis ad usum idoneae, quibus sint qualitatibus et quas habeant virtutes ut potuero dicam.
(Full text) Sed si qui de ordine huius libri disputare voluerit, quod putaverit eum primum institui oportuisse, ne putet me erravisse sic reddam rationem. cum corpus architecturae scriberem, primo volumine putavi quibus eruditionibus et disciplinis esset ornata exponere finireque terminationibus eius species et e quibus rebus esset nata dicere. itaque quid oporteat esse in architecto, ibi pronuntiavi. ergo in primo <dixi> de artis officio, in hoc de naturalibus materiae rebus quem habeant usum disputabo. namque hic liber non profitetur unde architectura nascatur, sed unde origines aedificiorum sint institutae et quibus rationibus enutritae et progressae sint gradatim ad hanc finitionem.
(Full text) ergo ita suo ordine et loco huius erit voluminis constitutio. Nunc revertar ad propositum et de copiis quae aptae sunt aedificiorum perfectionibus, quemadmodum videantur esse ab natura rerum procreatae quibusque mixtionibus principiorum congressus temperentur, ne obscura sed perspicua legentibus sint ratiocinabor. namque nulla materiarum genera neque corpora neque res sine principiorum coetu nasci neque subici intellectui possunt, neque aliter natura rerum praeceptis physicorum veras patitur habere explicationes, nisi causae quae insunt in his rebus quemadmodum et quid ita sint subtilibus rationibus habeant demonstrationes.
(Full text) Thales primum aquam putavit omnium rerum esse principium. Heraclitus Ephesius, qui propter obscuritatem scriptorum a Graecis ϲκοτεινοϲ est appellatus, ignem. Democritus quique est eum secutus Epicurus atomos, quas nostri insecabilia corpora, nonnulli individua vocitaverunt. Pythagoreorum vero disciplina adiecit ad aquam et ignem aera et terrenum. ergo Democritus etsi non proprie res nominavit sed tantum individua corpora proposuit, ideo ea ipsa dixisse videtur quod ea cum sint disiuncta nec laeduntur nec interitionem recipiunt nec sectionibus dividuntur sed sempiterno aevo perpetuo infinitam retinent in se soliditatem.
(Full text) ex his ergo congruentibus cum res omnes coire nascique videantur ut eae in infinitis generibus rerum natura essent disparatae, putavi oportere de varietatibus et discriminibus usus earum quasque haberent in aedificiis qualitates exponere, uti cum fuerint notae, non habeant qui aedificare cogitant errorem, sed aptas ad usum copias aedificiis comparent.
(Full text) Itaque primum de lateribus, qua de terra duci eos oporteat dicam. non enim de harenosa neque calculosa neque sabulone soluto sunt ducendi, quod ex his generibus cum sint ducti primum fiunt graves, deinde cum ab imbribus in parietibus sparguntur, dilabuntur et dissolvuntur paleaeque in is non cohaerescunt propter asperitatem. faciendi autem sunt ex terra albida cretosa sive de rubrica aut etiam masculo sabulone. haec enim genera propter levitatem habent firmitatem et non sunt in opere ponderosa et faciliter aggerantur.
(Full text) ducendi autem sunt per vernum tempus et autumnale, ut uno tenore siccescant. qui enim per solstitium parantur ideo vitiosi fiunt quod summum corium sol acriter cum praecoquit, efficit ut videatur aridus, interior autem sit non siccus. et cum postea siccescendo se contrahit, perrumpit ea quae erant arida. ita rimosi facti efficiuntur inbecilli. maxime autem utiliores erunt, si ante biennium fuerint ducti. namque non ante possunt penitus siccescere. itaque cum recentes et non aridi sunt structi, tectorio inducto rigideque obsolidato permanente ipsi sidentes non possunt eandem altitudinem qua est tectorium tenere, contractioneque moti non haerent cum eo, sed ab coniunctione eius disparantur. igitur tectoria ab structura seiuncta propter tenuitatem per se stare non possunt sed franguntur, ipsique parietes fortuito sidentes vitiantur. ideo etiam Uticenses latere si sit aridus et ante quinquennium ductus, cum arbitrio magistratus fuerit ita probatus, tunc utuntur in parietum structuris.
(Full text) fiunt autem laterum genera tria. unum quod graece Lydium appellatur, id est quo nostri utuntur, longum sesquipede, latum pede. ceteris duobus Graecorum aedificia struuntur. ex his unum πενταδωρον, alterum τετραδωρον dicitur. δωρον autem Graeci appellant palmum, quod munerum datio graece δωρον appellatur, id autem semper geritur per manus palmam. ita quod est quoquoversus quinque palmorum pentadoron, quod quattuor tetradoron dicitur, et quae sunt publica opera πενταδωροιϲ, quae privata τετραδωροιϲ struuntur.
(Full text) fiunt autem cum his lateribus semilateria, quae cum struuntur, una parte lateribus ordines, altera semilateres ponuntur. ergo ex utraque parte ad lineam cum struuntur, alternis coriis parietes alligantur et medii lateres supra coagmenta conlocati et firmitatem et speciem faciunt utraque parte non invenustam. Est autem in Hispania ulteriore civitas Maxilua, item Callet, in Asia Pitane, ubi lateres cum sunt ducti et arefacti, proiecti natant in aqua. natare autem eos posse ideo videtur quod terra est de qua ducuntur pumicosa. ita cum est levis, aere solidata non recipit in se nec combibit liquorem. igitur levi raraque cum sint proprietate nec patiantur penetrare in corpus umidam potestatem, quocumque pondere fuerint cogitur ab rerum natura quemadmodum pumex uti ab aqua sustineantur. sic autem magnas habent utilitates, quod neque in aedificationibus sunt onerosi, et cum ducuntur, a tempestatibus non dissolvuntur.
(Full text) In caementiciis autem structuris primum est de harena quaerendum, ut ea sit idonea ad materiem miscendam neque habeat terram commixtam. genera autem harenae fossiciae sunt haec, nigra, cana, rubra, carbunculus. ex his quae in manu confricata fecerit stridorem erit optima, quae autem terrosa fuerit non habebit asperitatem. item si in vestimentum candidum ea coniecta fuerit, postea excussa vel lota id non inquinarit neque ibi terra subsiderit, erit idonea.
(Full text) sin autem non erunt harenaria unde fodiatur, tum de fluminibus aut e glarea erit excernenda, non minus etiam de litore marino. sed ea in structuris haec habet vitia, difficulter siccescit, neque onerari se continenter paries patitur nisi intermissionibus requiescat, neque concamarationes recipit. marina autem hoc amplius quod etiam parietes, cum in is tectoria facta fuerint, remittentes salsuginem corium dissolvunt.
(Full text) fossiciae vero celeriter in structuris siccescunt, et tectoria permanent, et concamarationes patiuntur, sed eae quae sunt de harenariis recentes. si enim exemptae diutius iacent, ab sole et luna et pruina concoctae resolvuntur et fiunt terrosae. ita cum in structuram coiciuntur, non possunt continere caementa, sed ea ruunt et labuntur onera quae parietes non possunt sustinere. recentes autem fossiciae cum in structuris tantas habeant virtutes, eae in tectorio ideo non sunt utiles quod pinguitudine eius calx palea commixta propter vehementiam non potest sine rimis inarescere. fluviatica vero, propter macritatem inutilis signino, liaculorum subactionibus in tectorio recipit soliditatem.
(Full text) De harenae copiis cum habeatur explicatum, tum etiam de calce diligentia est adhibenda uti de albo saxo aut silice coquatur. et quae erit ex spisso et duriore, erit utilis in structura, quae autem ex fistuloso, in tectoriis. cum ea erit extincta, tunc materia ita misceatur ut si erit fossicia, tres harenae et una calcis infundantur, si autem fluviatica aut marina duae harenae et una calcis coiciantur. ita enim erit iusta ratio mixtionis temperaturae. etiam in fluviatica aut marina si qui testam tunsam et succretam ex tertia parte adiecerit, efficiet materiae temperaturam ad usum meliorem.
(Full text) quare autem cum recipit aquam et harenam calx tunc confirmat structuram, haec esse causa videtur quod e principiis uti cetera corpora ita et saxa sunt temperata. et quae plus habent aeris sunt tenera, quae aquae lenta sunt ab umore, quae terrae dura, quae ignis fragiliora. itaque ex his saxa si antequam coquantur, contusa minute mixta harenae in structuram coiciantur, non solidescunt nec eam poterunt continere. cum vero coniecta in fornacem ignis vehementi fervore correpta amiserint pristinae soliditatis virtutem, tunc exustis atque exhaustis eorum viribus relinquuntur patentibus foraminibus et inanibus. ergo liquor qui est in eius lapidis corpore et aer cum exustus et ereptus fuerit, habueritque in se residuum calorem latentem, intinctus in aqua, priusquam ea ignis vim recipit, umore penetrante in foraminum raritates confervescit et ita refrigeratus reicit ex calcis corpore fervorem.
(Full text) ideo autem quo pondere saxa coiciuntur in fornacem, cum eximuntur non possunt ad id respondere, sed cum expenduntur, permanente ea magnitudine, excocto liquore circiter tertia parte ponderis inminuta esse inveniuntur. igitur cum patent foramina eorum et raritates, harenae mixtionem in se corripiunt et ita cohaerescunt siccescendoque cum caementis coeunt et efficiunt structurarum soliditatem.
(Full text) Est etiam genus pulveris quod efficit naturaliter res admirandas. nascitur in regionibus Baianis et in agris municipiorum quae sunt circa Vesuvium montem. quod commixtum cum calce et caemento non modo ceteris aedificiis praestat firmitatem, sed etiam moles cum struuntur in mari, sub aqua solidescunt. hoc autem fieri hac ratione videtur quod sub his montibus et terrae ferventes sunt et fontes crebri, qui non essent, si non in imo haberent aut e sulphure aut alumine aut bitumine ardentes maximos ignes. igitur penitus ignis et flammae vapor per intervenia permanans et ardens efficit levem eam terram, et ibi qui nascitur tofus turgens est sine liquore. ergo cum tres res consimili ratione ignis vehementia formatae in unam pervenerint mixtionem, repente recepto liquore una cohaerescunt et celeriter umore duratae solidantur, neque eas fluctus neque vis aquae potest dissolvere.
(Full text) ardores autem esse in his locis etiam haec res potest indicare quod in montibus Cumanorum Baianis sunt loca sudationibus excavata, in quibus vapor fervidus ab imo nascens ignis vehementia perforat eam terram per eamque manando in his locis oritur et ita sudationum egregias efficit utilitates. non minus etiam memorantur antiquitus crevisse ardores et abundavisse sub Vesuvio monte et inde evomuisse circa agros flammam. ideoque tunc quae spongia sive pumex Pompeianus vocatur excocto ex alio genere lapidis in hanc redacta esse videtur generis qualitatem.
(Full text) id autem genus spongiae quod inde eximitur non in omnibus locis nascitur, nisi circum Aetnam et collibus Mysiae quae a Graecis κατακεκαυμενη nominatur et si quae eiusdem modi sunt locorum proprietates. si ergo in his locis aquarum ferventes inveniuntur fontes et montibus excavatis calidi vapores, ipsaque loca ab antiquis memorantur pervagantes in agris habuisse ardores, videtur esse certum ab ignis vehementia ex tofo terraque, quemadmodum in fornacibus ex calce, ita ex his ereptum esse liquorem.
(Full text) igitur dissimilibus et disparibus rebus correptis et in unam potestatem conlatis, calida umoris ieiunitas aquae repente satiata communibus corporibus latenti calore confervescit et vehementer efficit ea coire celeriterque unam soliditatis percipere virtutem. Relinquetur desideratio, quoniam item sunt in Etruria ex aqua calida crebri fontes, quid ita non etiam ibi nascitur pulvis, e quo eadem ratione sub aqua structura solidescat. itaque visum est antequam desideraretur de his rebus quemadmodum esse videantur exponere.
(Full text) omnibus locis et regionibus non eadem genera terrae nec lapides nascuntur, sed nonnulla sunt terrena alia sabulosa itemque glareosa aliis locis harenosa non minus materia, et omnino dissimili disparique genere in regionum varietatibus qualitates insunt in terra. maxime autem id sic licet considerare quod qua mons Appenninus regiones Italiae Etruriaeque circa cingit, prope in omnibus locis non desunt fossicia harenaria, trans Appenninum vero quae pars est ad Adriaticum mare, nulla inveniuntur, item Achaia Asia omnino trans mare nec nominantur quidem. igitur non in omnibus locis quibus effervent aquae calidae crebri fontes, eaedem opportunitates possunt similiter concurrere, sed omnia uti natura rerum constituit, non ad voluptatem hominum sed ut fortuito disparata procreantur.
(Full text) ergo quibus locis non sunt terrosi montes sed tenerae materiae, ignis vis per eius venas egrediens adurit eam. quod est molle et tenerum exurit, quod autem asperum relinquit. itaque uti in Campania exusta terra cinis, sic in Etruria excocta materia efficitur carbunculus. utraque autem sunt egregia in structuris, sed alia in terrenis aedificiis alia etiam in maritimis molibus habent virtutem. est autem materiae potestas mollior quam tofus, solidior quam terra, qua penitus ab imo vehementia vaporis adusta, nonnullis locis procreatur id genus harenae quod dicitur carbunculus.
(Full text) De calce et harena quibus varietatibus sint et quas habeant virtutes dixi. sequitur ordo de lapidicinis explicare, de quibus et quadrata saxa et caementorum ad aedificia eximuntur copiae et comparantur. haec autem inveniuntur esse disparibus et dissimilibus virtutibus. sunt enim aliae molles, uti sunt circa urbem Rubrae Pallenses Fidenates Albanae, aliae temperatae, uti Tiburtinae Amiterninae Soractinae et quae sunt his generibus, nonnullae durae, uti siliceae. sunt etiam alia genera plura, uti in Campania rubri et nigri tofi, in Umbria et Piceno et in Venetia albus, qui etiam serra dentata uti lignum secatur.
(Full text) sed haec omnia quae mollia sunt hanc habent utilitatem quod ex is saxa cum sunt exempta in opere faciliter tractantur. et si sunt in locis tectis, sustinent laborem, si autem in apertis et patentibus, gelicidiis et pruina contacta friantur et dissolvuntur. item secundum oram maritimam ab salsugine exesa diffluunt neque perferunt aestus. Tiburtina vero et quae eodem genere sunt omnia sufferunt et ab oneribus et a tempestatibus iniurias, sed ab igni non possunt esse tuta simulque sunt ab eo tacta dissiliunt et dissipantur, ideo quod temperatura naturali parvo sunt umore itemque non multum habent terreni sed aeris plurimum et ignis. igitur cum et umor et terrenum in his minus inest, tum etiam ignis, tactu et vi vaporis ex is aere fugato, penitus insequens et interveniorum vacuitates occupans fervescit et efficit ea suis ardentia corporibus similia.
(Full text) sunt vero item lapidicinae complures in finibus Tarquiniensium, quae dicuntur Anicianae, colore quemadmodum Albanae, quarum officinae maxime sunt circa lacum Volsiniensem, item praefectura Statonensi. haec autem habent infinitas virtutes. neque enim is gelicidiorum tempestas neque ignis tactus potest nocere, sed sunt firmae et ad vetustatem ideo permanentes quod parum habent e naturae mixtione aeris et ignis, umoris autem temperate plurimumque terreni. ita spissis comparationibus solidatae neque ab tempestatibus neque ab ignis vehementia nocentur.
(Full text) id autem maxime iudicare licet e monumentis quae sunt circa municipium Ferenti ex his facta lapidicinis. namque habent et statuas amplas factas egregie et minora sigilla floresque et acanthos eleganter scalptos. quae cum sint vetusta, sic apparent recentia uti si sint modo facta. non minus etiam fabri aerarii de his lapidicinis in aeris flatura formis comparatis habent ex is ad aes fundendum maximas utilitates. quae si prope urbem essent, dignum esset ut ex his officinis omnia opera perficerentur.
(Full text) cum ergo propter propinquitatem necessitas cogat ex Rubris lapidicinis et Pallensibus et quae sunt urbi proximae copiis uti, si qui voluerit sine vitiis perficere, ita erit praeparandum. cum aedificandum fuerit, ante biennium ea saxa non hieme sed aestate eximantur, et iacentia permaneant in locis patentibus. quae autem eo biennio a tempestatibus tacta laesa fuerint, ea in fundamenta coiciantur. cetera quae non erunt vitiata, ab natura rerum probata durare poterunt supra terram aedificata. nec solum ea in quadratis lapidibus sunt observanda sed etiam in caementiciis structuris.
(Full text) Structurarum genera sunt haec, reticulatum quo nunc omnes utuntur, et antiquum quod incertum dicitur. ex his venustius est reticulatum, sed ad rimas faciendas ideo paratum quod in omnes partes dissoluta habet cubilia et coagmenta. incerta vero caementa alia super alia sedentia inter seque imbricata non speciosam sed firmiorem quam reticulata praestant structuram.
(Full text) utraque autem ex minutissimis sunt instruenda, uti materia ex calce et harena crebriter parietes satiati diutius contineantur. molli enim et rara potestate cum sint, exsiccant sugendo e materia sucum. cum autem superarit et abundarit copia calcis et harenae, paries plus habens umoris non cito fiet evanidus, sed ab his continetur. simul autem umida potestas e materia per caementorum raritatem fuerit exsucta calxque ab harena discedat et dissolvatur, item caementa non possunt cum his cohaerere, sed in vetustatem parietes efficiunt ruinosos.
(Full text) id autem licet animadvertere etiam de nonnullis monumentis, quae circa urbem facta sunt e marmore seu lapidibus quadratis intrinsecusque medio calcata structuris, vetustate evanida facta materia caementorumque exsucta raritate, proruunt et coagmentorum ab ruina dissolutis iuncturis dissipantur.
(Full text) quodsi qui noluerit in id vitium incidere, medio cavo servato secundum orthostatas, intrinsecus ex rubro saxo quadrato aut ex testa aut ex silicibus ordinariis struat bipedales parietes, et cum his ansis ferreis et plumbo frontes vinctae sint. ita enim non acervatim sed ordine structum opus poterit esse sine vitio sempiternum, quod cubilia et coagmenta eorum inter se sedentia et iuncturis alligata non protrudent opus neque orthostatas inter se religatos labi patiuntur.
(Full text) Itaque non est contemnenda Graecorum structura. non enim utuntur e molli caemento structura polita, sed cum discesserunt a quadrato, ponunt de silice seu lapide duro ordinaria, et ita uti latericia struentes alligant eorum alternis coriis coagmenta, et sic maxime ad aeternitatem firmas perficiunt virtutes. haec autem duobus generibus struuntur. ex his unum isodomum, alterum pseudisodomum appellatur.
(Full text) isodomum dicitur cum omnia coria aequa crassitudine fuerint structa, pseudisodomum cum inpares et inaequales ordines coriorum diriguntur. ea utraque sunt ideo firma, primum quod ipsa caementa sunt spissa et solida proprietate neque de materia possunt exsugere liquorem sed conservant eam in suo umore ad summam vetustatem, ipsaque eorum cubilia primum plana et librata posita non patiuntur ruere materiam, sed perpetua parietum crassitudine religata continent ad summam vetustatem.
(Full text) altera est quam εμπλεκτον appellant, qua etiam nostri rustici utuntur. quorum frontes poliuntur, reliqua ita uti sunt nata cum materia conlocata alternis alligant coagmentis. sed nostri celeritati studentes, erecta conlocantes frontibus serviunt et in medio farciunt fractis separatim cum materia caementis. ita tres suscitantur in ea structura crustae, duae frontium et una media farturae. Graeci vero non ita, sed plana conlocantes et longitudines eorum alternis in crassitudinem instruentes, non media farciunt sed e suis frontibus perpetuam et unam crassitudinem parietum consolidant. praeterea interponunt singulos crassitudine perpetua utraque parte frontatos, quos διατονουϲ appellant, qui maxime religando confirmant parietum soliditatem.
(Full text) itaque si qui voluerit ex his commentariis animadvertere et eligere genus structurae, perpetuitatis poterit rationem habere. non enim quae sunt e molli caemento subtili facie venustatis, non eae possunt esse in vetustate non ruinosae. itaque cum arbitri communium parietum sumuntur, non aestimant eos quanti facti fuerint, sed cum ex tabulis inveniunt eorum locationes, pretio praeteritorum annorum singulorum deducunt octogensimas et ita ea reliqua summa pacta reddi pro his parietibus sententiam pronuntiant eos non posse plus quam annos LXXX durare.
(Full text) De latericiis vero dummodo ad perpendiculum sint stantes nihil deducitur, sed quanti fuerint olim facti, tanti esse semper aestimantur. itaque nonnullus civitatibus et publica opera et privatas domos etiam regias e latere structas licet videre, et primum Athenis murum qui spectat ad Hymettum montem et Pentelensem, item Patris in aede Iovis et Herculis latericias cellas, cum circa lapidea in aede epistylia sint et columnae, in Italia Arretio vetustum egregie factum murum, Trallibus domum regibus Attalicis factam quae ad habitandum semper datur ei qui civitatis gerit sacerdotium. item Lacedaemone e quibusdam parietibus etiam picturae excisae intersectis lateribus inclusae sunt in ligneis formis et in comitium ad ornatum aedilitatis Varronis et Murenae fuerunt adlatae.
(Full text) Croesi domus, quam Sardiani civibus ad requiescendum aetatis otio, seniorum collegio gerusiam dedicaverunt. item Halicarnasso potentissimi regis Mausoli domus cum Proconnesio marmore omnia haberet ornata, parietes habet latere structos, qui ad hoc tempus egregiam praestant firmitatem ita tectoriis operibus expoliti uti vitri perluciditatem videantur habere. neque is rex ab inopia id fecit. infinitis enim vectigalibus erat fartus, quod imperabat Cariae toti.
(Full text) acumen autem eius et sollertiam ad aedificia paranda sic licet considerare. cum esset enim natus Mylasis et animadvertisset Halicarnasso locum naturaliter esse munitum emporiumque idoneum portum utilem, ibi sibi domum constituit. is autem locus est theatri curvaturae similis. itaque in imo secundum portum forum est constitutum. per mediam autem altitudinis curvaturam praecinctionemque platea ampla latitudine facta, in qua media Mausoleum ita egregiis operibus est factum ut in septem spectaculis nominetur. in summa arce media Martis fanum habens statuam colossicam acrolithon nobili manu Leocharis factam. hanc autem statuam alii Leocharis alii Timothei putant esse. in cornu autem summo dextro Veneris et Mercurii fanum ad ipsum Salmacidis fontem.
(Full text) is autem falsa opinione putatur venerio morbo inplicare eos qui ex eo biberint. sed haec opinio quare per orbem terrae falso rumore sit pervagata non pigebit exponere. non enim quod dicitur molles et inpudicos ex ea aqua fieri, id potest esse, sed est eius fontis potestas perlucida saporque egregius. cum autem Melas et Arevanias ab Argis et Troezene coloniam communem eo loci deduxerunt, barbaros Caras et Lelegas eiecerunt. hi autem ad montes fugati inter se congregantes discurrebant et ibi latrocinia facientes crudeliter eos vastabant. postea de colonis unus ad eum fontem propter bonitatem aquae quaestus causa tabernam omnibus copiis instruxit eamque exercendo eos barbaros allectabat. ita singillatim decurrentes et ad coetus convenientes e duro feroque more commutati in Graecorum consuetudinem et suavitatem sua voluntate reducebantur. ergo ea aqua non inpudici morbi vitio sed humanitatis dulcedine mollitis animis barbarorum eam famam est adepta.
(Full text) Relinquitur nunc quoniam ad explicationem moenium eorum sum invectus, ut tota uti sunt definiam. quemadmodum enim in dextra parte fanum est Veneris et fons supra scriptus, ita in sinistro cornu regia domus, quam rex Mausolus ad suam rationem conlocavit. conspicitur enim ex ea ad dextram partem forum et portus moeniumque tota finitio, sub sinistram secretus sub moenibus latens portus ita ut nemo posset quid in eo gereretur aspicere nec scire, at rex ipse de sua domo remigibus et militibus sine ullo sciente quae opus essent imperaret.
(Full text) itaque post mortem Mausoli Artemisia uxore eius regnante Rhodii indignantes mulierem imperare civitatibus Cariae totius, armata classe profecti sunt uti id regnum occuparent. tum Artemisiae cum esset id renuntiatum, in eo portu abstrusam classem celatis remigibus et epibatis comparatis, reliquos autem cives in muro esse iussit. cum autem Rhodii ornata classe in portum maiorem exposuissent, plausum iussit ab muro bis dare pollicerique se oppidum tradituros. qui cum penetravissent intra murum relictis navibus inanibus, Artemisia repente fossa facta in pelagus eduxit classem ex portu minore et ita invecta est in maiorem. expositis autem militibus classem Rhodiorum inanem abduxit in altum. ita Rhodii non habentes quo se reciperent, in medio conclusi in ipso foro sunt trucidati.
(Full text) ita Artemisia in navibus Rhodiorum suis militibus et remigibus inpositis Rhodum est profecta. Rhodii autem cum prospexissent suas naves laureatas venire, opinantes cives victores reverti hostes receperunt. tum Artemisia Rhodo capta principibus occisis tropaeum in urbe Rhodo suae victoriae constituit aeneasque duas statuas fecit unam Rhodiorum civitatis alteram suae imaginis. eam ita figuravit Rhodiorum civitati stigmata inponentem. ideo autem postea Rhodii religione inpediti quod nefas est tropaea dedicata removeri, circa eum locum aedificium struxerunt et ita erecta Graia statione texerunt ne qui posset aspicere, et id αβατον vocitari iusserunt.
(Full text) Cum ergo tam magna potentia reges non contempserint latericiorum parietum structuras, quibus et vectigalibus et praeda saeptis licitum fuerat non modo caementicio aut quadrato saxo sed etiam marmoreo habere, non puto oportere inprobari quae sunt e latericia structura facta aedificia, dummodo recte sint tecta. sed id genus quid ita populo Romano in urbe fieri non oporteat exponam, quaeque sint eius rei causae et rationes non praetermittam.
(Full text) leges publicae non patiuntur maiores crassitudines quam sesquipedales constitui loco communi. ceteri autem parietes, ne spatia angustiora fiant, eadem crassitudine conlocantur. latericii vero nisi diplinthii aut triplinthii fuerint, sesquipedali crassitudine non possunt plus unam sustinere contignationem. in ea autem maiestate urbis et civium infinita frequentia innumerabiles habitationes opus est explicare. ergo cum recipere non possent areae planatae tantam multitudinem ad habitandum in urbe, ad auxilium altitudinis aedificiorum res ipsa coegit devenire. itaque pilis lapideis structuris testaceis parietibus caementiciis altitudines extructae et contignationibus crebris coaxatae cenaculorum ad summas utilitates perficiunt dispertitiones. ergo moenibus e contignationibus variis alto spatio multiplicatis populus Romanus egregias habet sine inpeditione habitationes.
(Full text) Quoniam ergo explicata ratio est quid ita in urbe propter necessitatem angustiae arearum non patiuntur esse latericios parietes, cum extra urbem opus erit his uti, sine vitiis ad vetustatem sic erit faciendum. summis parietibus structura testacea sub tegulas subiciatur altitudine circiter sesquipedali, habeatque proiecturas coronarum. ita vitari poterunt quae solent in his fieri vitia. cum enim in tecto tegulae fuerint fractae aut a ventis deiectae, qua possit ex imbribus aqua perpluere, non patietur lorica testacea laedi laterem, sed proiectura coronarum reiciet extra perpendiculum stillas et ea ratione servaverit integras parietum latericiorum structuras.
(Full text) de ipsa autem testa si sit optima seu vitiosa ad structuram statim nemo potest iudicare, quod in tempestatibus, et aetate, in tecto cum est conlocata, tunc si est firma probatur. namque quae non fuerit ex creta bona aut parum erit cocta, ibi se ostendit esse vitiosam gelicidiis et pruina tacta. ergo quae non in tectis poterit pati laborem, ea non potest in structura oneri ferendo esse firma. quare maxime ex veteribus tegulis testa structi parietes firmitatem poterunt habere.
(Full text) craticii vero velim quidem ne inventi essent. quantum enim celeritate et loci laxamento prosunt, tanto maiori et communi sunt calamitati, quod ad incendia uti faces sunt parati. itaque satius esse videtur inpensa testaceorum in sumptu quam compendio craticiorum esse in periculo. etiamque in tectoriis operibus rimas intus faciunt arrectariorum et transversariorum dispositione. cum enim linuntur, recipientes umorem turgescunt, deinde siccescendo contrahuntur et ita extenuati disrumpunt tectoriorum soliditatem. sed quoniam nonnullos celeritas aut inopia aut in pendenti loco dissaeptio cogit, sic erit faciundum. solum substruatur alte, ut sint intacti ab rudere et pavimento. obruti enim in his cum sunt, vetustate marcidi fiunt, deinde subsidentia proclinantur et disrumpunt speciem tectoriorum. De parietibus et apparatione generatim materiae eorum, quibus sint virtutibus et vitiis, quemadmodum potui exposui, de contignationibus autem et copiis earum, quibus comparentur ut ad vetustatem non sint infirmae, uti natura rerum monstrat explicabo.
(Full text) Materies caedenda est a primo autumno ad id tempus quod erit antequam flare incipiat favonius. vere enim omnes arbores fiunt praegnantes et omnes suae proprietatis virtutem efferunt in frondem anniversariosque fructus. cum ergo inanes et tumidae temporum necessitate eorum fuerint, vanae fiunt et raritatibus inbecillae, uti etiam corpora muliebria cum conceperint, ad fetus partum non iudicantur integra, neque in venalibus ea cum sunt praegnantia praestantur sana, ideo quod in corpore praeseminatio crescens ex omnibus cibi potestatibus detrahit alimentum in se, et quo firmior efficitur ad maturitatem partus, eo minus patitur esse solidum id ex quo ipso procreatur. itaque edito fetu quod prius in aliud genus incrementi detrahebatur cum ab disparatione procreationis est liberatum, inanibus et patentibus venis in se recipient lambendo sucum et ita solidescunt et redeunt in pristinam naturae firmitatem.
(Full text) eadem ratione autumnali tempore maturitate fructuum flaccescente fronde, ex terra recipientes per radices arbores in se sucum recuperantur et restituuntur in antiquam soliditatem. at vero aeris hiberni vis comprimit et consolidat eas per id quod supra scriptum est tempus. ergo si ea ratione et eo tempore quod est supra scriptum caeditur materies, erit tempestiva.
(Full text) caedi autem ita oportet uti incidatur arboris crassitudo ad mediam medullam, et relinquatur, uti per eam exsiccescat stillando sucus. ita qui inest intus inutilis liquor effluens per torulum non patietur emori in saniem nec corrumpi materiae qualitatem. tum autem cum sicca et sine stillis erit arbor, deiciatur et ita erit optima in usu.
(Full text) hoc autem ita esse licet animo advertere etiam de arbustis. ea enim cum suo quoque tempore ad imum perforata castrantur, profundunt e medullis quem habent in se superantem et vitiosum per foramina liquorem, et ita siccescendo recipiunt in se diuturnitatem. qui autem non habent ex arboribus exitus umores intra concrescentes putrescunt et efficiunt inanes eas et vitiosas. ergo si stantes et vivae siccescendo non senescunt, sine dubio cum eae ad materiam deiciuntur, cum ea ratione curatae fuerint, habere poterunt magnas in aedificiis ad vetustatem utilitates.
(Full text) Eae autem inter se discrepantes et dissimiles habent virtutes, uti robur ulmus populus cupressus abies ceteraeque quae maxime in aedificiis sunt idoneae. namque non potest id robur quod abies, nec cupressus quod ulmus, nec ceterae easdem habent inter se natura rerum similitates, sed singula genera principiorum proprietatibus comparata alios alii generis praestant in operibus effectus.
(Full text) et primum abies aeris habens plurimum et ignis minimumque umoris et terreni levioribus rerum naturae potestatibus comparata non est ponderosa. itaque rigore naturali contenta non cito flectitur ab onere, sed directa permanet in contignatione. sed ea quod habet in se plus caloris, procreat et alit cariem ab eaque vitiatur, etiamque ideo celeriter accenditur quod quae inest in eo corpore aeris raritas, ea ut est patens accipit ignem et ita vehementem ex se mittit flammam.
(Full text) ex ea autem antequam est excisa quae pars est proxima terrae per radices recipiens ex proximitate umorem enodis et liquida efficitur. quae vero est superior, vehementia caloris eductis in aera per nodos ramis, praecisa alte circiter pedes XX et perdolata propter nodationis duritiem dicitur esse fusterna. ima autem cum excisa quadrifluviis dispertitur eiecto torulo ex eadem arbore ad intestina opera comparatur et ita sappinea vocatur.
(Full text) contra vero quercus terrenis principiorum satietatibus abundans parumque habens umoris et aeris et ignis, cum in terrenis operibus obruitur, infinitam habet aeternitatem. ex eo cum tangitur umore non habens foraminum raritates propter spissitatem non potest in corpus recipere liquorem, sed fugiens ab umore resistit et torquetur et efficit in quibus est operibus ea rimosa.
(Full text) aesculus vero quod est omnibus principiis temperata, habet in aedificiis magnas utilitates, sed ea, cum in umore conlocatur, recipiens penitus per foramina liquorem eiecto aere et igni operatione umidae potestatis vitiatur. cerrus et fagus quod pariter habent mixtionem umoris et ignis et terreni, aeris plurimum, per huius raritates umores penitus recipiendo celeriter marcescunt. populus alba et nigra, item salix tilia vitex ignis et aeris habendo satietatem, umoris temperate, parum autem terreni, leviore temperatura comparatae egregiam habere videntur in usu rigiditatem. ergo cum non sint durae terreni mixtione, propter raritatem sunt candidae et in scalpturis commodam praestant tractabilitatem.
(Full text) alnus autem, quae proxima fluminum ripis procreatur et minime materies utilis videtur, habet in se egregias rationes. est enim aere et igni plurimo temperata, non multum terreno, umore paulo. itaque in palustribus locis infra fundamenta aedificiorum palationibus crebre fixa, recipiens in se quod minus habet in corpore liquoris, permanet inmortalis ad aeternitatem et sustinet inmania pondera structurae et sine vitiis conservat. ita quae non potest extra terram paulum tempus durare, ea in umore obruta permanet ad diuturnitatem.
(Full text) est autem maxime id considerare Ravennae, quod ibi omnia opera et publica et privata sub fundamentis eius generis habent palos. ulmus vero et fraxinus maximos habent umores minimumque aeris et ignis, terreni temperate mixtione comparatae. sunt in operibus cum fabricantur lentae et ab pondere umoris non habent rigorem et celeriter pandant. simul autem vetustate sunt aridae factae aut in agro proiecto qui inest eis liquore stantes emoriuntur, fiunt duriores et in commissuris et coagmentationibus ab lentitudine firmas recipiunt catenationes.
(Full text) item carpinus quod est minima ignis et terreni mixtione, aeris autem et umoris summa continetur temperatura, non est fragilis sed habet utilissimam tractabilitatem. itaque Graeci quod ex ea materia iuga iumentis comparant, quod apud eos iuga ζυγα vocitantur, item zygiam eam appellant. non minus est admirandum de cupresso et pinu, quod eae habentes umoris abundantiam aequamque ceterorum mixtionem, propter umoris satietatem in operibus solent esse pandae, sed in vetustatem sine vitiis conservantur, quod is liquor qui inest penitus in corporibus earum habet amarum saporem, qui propter acritudinem non patitur penetrare cariem neque eas bestiolas quae sunt nocentes. ideoque quae ex his generibus opera constituuntur permanent ad aeternam diuturnitatem.
(Full text) item cedrus et iunipirus easdem habent virtutes et utilitates, sed quemadmodum ex cupresso et pinu resina, ex cedro oleum quod cedrium dicitur nascitur, quo reliquae res cum sunt unctae, uti etiam libri, a tineis et carie non laeduntur. arboris autem eius est similis cupresseae foliatura, materies vena directa. ea Ephesi in aede simulacrum Dianae, etiam lacunaria et ibi et in ceteris nobilibus fanis propter aeternitatem sunt facta. nascuntur autem eae arbores maxime Cretae et Africae et nonnullis Syriae regionibus.
(Full text) larix vero, quae non est nota nisi is municipalibus qui sunt circa ripam fluminis Padi et litora maris Hadriani, non solum ab suci vehementi amaritate ab carie aut tinea non nocetur, sed etiam flammam ex igni non recipit, nec ipsa per se potest ardere nisi uti saxum in fornace ad calcem coquendam aliis lignis uratur. nec tamen tunc flammam recipit nec carbonem remittit, sed longo spatio tarde comburitur. quod est minima ignis et aeris e principiis temperatura, umore autem et terreno est spisse solidata, non habet spatia foraminum qua possit ignis penetrare, reicitque eius vim nec patitur ab eo sibi cito noceri, propterque pondus ab aqua non sustinetur, sed cum portatur, aut in navibus aut supra abiegneas rates conlocatur.
(Full text) Ea autem materies quemadmodum sit inventa est causam cognoscere. divus Caesar cum exercitum habuisset circa Alpes imperavissetque municipiis praestare commeatus ibique esset castellum munitum quod vocabatur Larignum, tunc qui in eo fuerunt naturali munitione confisi noluerunt imperio parere. itaque imperator copias iussit admoveri. erat autem ante eius castelli portam turris ex hac materia alternis trabibus transversis uti pyra inter se composita alte, uti possent de summo sudibus et lapidibus accedentes repellere. tunc vero cum animadversum est alia eos tela praeter sudes non habere neque posse longius a muro propter pondus iaculari, imperatum est fasciculos ex virgis alligatos et faces ardentes ad eam munitionem accedentes mittere. itaque celeriter milites congesserunt.
(Full text) posteaquam flamma circa illam materiam virgas comprehendisset, ad caelum sublata effecit opinionem uti videretur iam tota moles concidisse. cum autem ea per se extincta esset et requieta turrisque intacta apparuisset, admirans Caesar iussit extra telorum missionem eos circumvallari. itaque timore coacti oppidani cum se dedidissent, quaesitum unde essent ea ligna quae ab igni non laederentur. tunc ei demonstraverunt eas arbores, quarum in his locis maximae sunt copiae. et ideo ut id castellum Larignum ita materies larigna est appellata. haec autem per Padum Ravennam deportatur, in colonia Fanestri Pisauri Anconae reliquisque quae sunt in ea regione municipiis praebetur. cuius materies si esset facultas adportationibus ad urbem, maximae haberentur in aedificiis utilitates, et si non in omne, certe tabulae in subgrundis circum insulas si essent ex ea conlocatae, ab traiectionis incendiorum aedificia periculo liberarentur, quod eae neque flammam nec carbonem possunt recipere nec facere per se.
(Full text) sunt autem eae arbores foliis similibus pini, materies earum prolixa, tractabilis ad intestinum opus non minus quam sappinea, habetque resinam liquidam mellis Attici colore quare etiam medetur pthisicis. De singulis generibus quibus proprietatibus e natura rerum videantur esse comparatae quibusque procreantur rationibus exposui. insequitur animadversio quid ita quae in urbe supernas dicitur abies deterior est, quae infernas egregios in aedificiis ad diuturnitatem praestat usus, et de his rebus, quemadmodum videantur e locorum proprietatibus habere vitia aut virtutes, uti sint considerantibus apertiora exponere.
(Full text) montis Appennini primae radices ab Tyrrenico mari inter Alpes et extremas Etruriae regiones oriuntur. eius vero montis iugum se circumagens et media curvatura prope tangens oras maris Hadriani pertingit circumitionibus contra fretum. itaque citerior eius curvatura quae vergit ad Etruriae Campaniaeque regiones apricis est potestatibus. namque impetus habet perpetuos ad solis cursum. ulterior autem quae est proclinata ad superum mare, septentrionali regioni subiecta continetur umbrosis et opacis perpetuitatibus. itaque quae in ea parte nascuntur arbores umida potestate nutritae non solum ipsae augentur amplissimis magnitudinibus, sed earum quoque venae umoris copia repletae turgentes liquoris abundantia saturantur. cum autem excisae et dolatae vitalem potestatem amiserunt, venarum rigore permanente siccescendo propter raritatem fiunt inanes et evanidae, ideoque in aedificiis non possunt habere diuturnitatem.
(Full text) quae autem ad solis cursum spectantibus locis procreantur, non habentes interveniorum raritates siccitatibus exsuctae solidantur, quia sol non modo ex terra lambendo sed etiam ex arboribus educit umores. itaque quae sunt in apricis regionibus spissis venarum crebritatibus solidatae, non habentes ex umore raritatem cum in materiem perdolantur, reddunt magnas utilitates ad vetustatem. ideo infernates, quod ex apricis locis adportantur, meliores sunt quam quae ab opacis de supernatibus advehuntur.
(Full text) Quantum animo considerare potui, de copiis quae sunt necessariae in aedificiorum comparationibus et quibus temperaturis e rerum natura principiorum habere videantur mixtionem quaeque insunt in singulis generibus virtutes et vitia, uti non sint ignota aedificantibus exposui. ita qui potuerint eorum praeceptorum sequi praescriptiones erunt prudentiores, singulorumque generum usum eligere poterunt in operibus. ergo quoniam de apparationibus est explicatum, in ceteris voluminibus de ipsis aedificiis exponetur, et primum de deorum inmortalium aedibus sacris et de earum symmetriis et proportionibus, uti ordo postulat, insequenti perscribam.
(Full text) Delphicus Apollo Socratem omnium sapientissimum Pythiae responsis est professus. is autem memoratur prudenter doctissimeque dixisse, oportuisse hominum pectora fenestrata et aperta esse, uti non occultos haberent sensus sed patentes ad considerandum. utinam vero rerum natura sententiam eius secuta explicata et apparentia ea constituisset. si enim ita fuisset, non solum laudes aut vitia animorum ad manum aspicerentur, sed etiam disciplinarum scientiae sub oculorum consideratione subiectae non incertis iudiciis probarentur, sed et doctis et scientibus auctoritas egregia et stabilis adderetur. igitur quoniam haec non ita sed uti natura rerum voluit sunt constituta, non efficitur ut possint homines obscuratis sub pectoribus ingeniis scientias artificiorum penitus latentes quemadmodum sint iudicare. ipsique artifices si pollicentur suam prudentiam, si non pecunia sint copiosi seu vetustate officinarum habuerint notitiam, aut etiam gratia forensi et eloquentia non fuerint parati, pro industria studiorum auctoritates <non> possunt habere ut eis quod profitentur scire id credatur.
(Full text) maxime autem id animadvertere possumus ab antiquis statuariis et pictoribus, quod ex his qui dignitatis notas et commendationis gratiam habuerunt, aeterna memoria ad posteritatem sunt permanentes, uti Myron Polycletus Phidias Lysippus ceterique qui nobilitatem ex arte sunt consecuti. namque ut civitatibus magnis aut regibus aut civibus nobilibus opera fecerunt, ita id sunt adepti. at qui non minore studio et ingenio sollertiaque fuerunt nobilibus, et humili fortuna civibus non minus egregie perfecta fecerunt opera, nullam memoriam sunt adsecuti, quod hi non ab industria neque artis sollertia sed a felicitate fuerunt deserti, ut Teleas Atheniensis, Chion Corinthius, Myagrus Phocaeus, Pharax Ephesius, Boedas Byzantius etiamque alii plures. non minus item pictores, uti Aristomenes Thasius, Polycles et <Andron Ephesii>, Theo Magnes ceterique, quos neque industria neque artis studium neque sollertia defecit, sed aut rei familiaris exiguitas aut inbecillitas fortunae seu in ambitione certationis contrariorum superatio obstitit eorum dignitati.
(Full text) nec tamen est admirandum si propter ignotitiam artis virtutes obscurantur. sed maxime indignandum, cum etiam saepe eblandiatur gratia conviviorum a veris iudiciis falsam probationem. ergo uti Socrati placuit si ita sensus et sententiae scientiaeque disciplinis auctae perspicuae et perlucidae fuissent, non gratia neque ambitio valeret, sed si qui veris certisque laboribus doctrinarum pervenissent ad scientiam summam, eis ultro opera traderentur. quoniam autem ea non sunt inlustria neque apparentia in aspectu, ut putamus oportuisse, et animadverto potius indoctos quam doctos gratia superare, non esse certandum iudicans cum indoctis ambitione, potius his praeceptis editis ostendam nostrae scientiae virtutem.
(Full text) Itaque, imperator, in primo volumine tibi de arte et quas habeat ea virtutes quibusque disciplinis oporteat esse auctum architectum exposui, et subieci causas quid ita earum oporteat eum esse peritum, rationesque summae architecturae partitione distribui finitionibusque terminavi. deinde quod erat primum et necessarium, de moenibus quemadmodum eligantur loci salubres ratiocinationibus explicui, ventique qui sint et e quibus <regionibus> singuli spirent deformationibus grammicis ostendi, platearumque et vicorum uti emendate fiant distributiones in moenibus docui et ita finitionem primo volumine constitui. item in secundo de materia quas habeat in operibus utilitates et quibus virtutibus e natura reram sit comparata peregi. nunc in tertio de deorum inmortalium aedibus sacris dicam et uti oportet perscriptas exponam.
(Full text) Aedium compositio constat ex symmetria, cuius rationem diligentissime architecti tenere debent. ea autem paritur a proportione, quae graece αναλογια dicitur. proportio est ratae partis membrorum in omni opere totiusque commodulatio, ex qua ratio efficitur symmetriarum. namque non potest aedis ulla sine symmetria atque proportione rationem habere compositionis, nisi uti ad hominis bene figurati <speciem> membrorum habuerit exactam rationem.
(Full text) corpus enim hominis ita natura composuit uti os capitis a mento ad frontem summam et radices imas capilli esset decimae partis, item manus palma ab articulo ad extremum medium digitum tantundem, caput a mento ad summum verticem octavae, cum cervicibus imis ab summo pectore ad imas radices capillorum sextae, <a medio pectore> ad summum verticem quartae. ipsius autem oris altitudinis tertia est pars ab imo mento ad imas nares, nasus ab imis naribus ad finem medio superciliorum tantundem, ab ea fine ad imas radices capilli frons efficitur item tertiae partis. pes vero altitudinis corporis sextae, cubitus quartae, pectus item quartae. reliqua quoque membra suas habent commensus proportiones, quibus etiam antiqui pictores et statuarii nobiles usi magnas et infinitas laudes sunt adsecuti.
(Full text) similiter vero sacrarum aedium membra ad universam totius magnitudinis summam ex partibus singulis convenientissimum debent habere commensus responsum. item corporis centrum medium naturaliter est umbilicus. namque si homo conlocatus fuerit supinus manibus et pedibus pansis circinique conlocatum centrum in umbilico eius, circumagendo rotundationem utrarumque manuum et pedum digiti linea tangentur. non minus quemadmodum schema rotundationis in corpore efficitur, item quadrata designatio in eo invenietur. nam si a pedibus imis ad summum caput mensum erit eaque mensura relata fuerit ad manus pansas, invenietur eadem latitudo uti altitudo, quemadmodum areae quae ad normam sunt quadratae.
(Full text) ergo si ita natura composuit corpus hominis uti proportionibus membra ad summam figurationem eius respondeant, cum causa constituisse videntur antiqui ut etiam in operum perfectionibus singulorum membrorum ad universae figurae speciem habeant commensus exactionem. igitur cum in omnibus operibus ordines traderent, <tum> maxime in aedibus deorum, <quorum> operum et laudes et culpae aeternae solent permanere.
(Full text) Nec minus mensurarum rationes, quae in omnibus operibus videntur necessariae esse, ex corporis membris collegerunt, uti digitum palmum pedem cubitum, et eas distribuerunt in perfectum numerum, quem Graeci τελειον dicunt, perfectum autem antiqui instituerunt numerum qui decem dicitur. namque ex manibus digitorum numero ab palmo pes est inventus. si autem in utrisque palmis ex articulis ab natura decem sunt perfecti, etiam Platoni placuit esse eum numerum ea re perfectum qui ex singularibus rebus, quae μοναδεϲ apud Graecos dicuntur, perficitur decussis. simul autem undecim aut duodecim sunt facti, quod superaverint, non possunt esse perfecti, donec ad alterum decussim perveniant. singulares enim res particulae sunt eius numeri.
(Full text) mathematici vero contra disputantes ea re perfectum dixerunt esse numerum qui sex dicitur, quod is numerus habet partitiones eorum rationibus numero convenientes sic, sextantem unum, trientem duo, semissem tria [bessem quem διμοιρον dicunt quattuor, quintarium quem πενταμοιρον dicunt quinque, perfectum sex. cum ad superlationem crescat, supra sex adiecto asse εφεκτον, cum facta sunt octo quod est tertia adiecta tertiarium alterum qui επιτριτοϲ dicitur, dimidia adiecta cum facta sunt novem sesquialterum qui ημιολιοϲ appellatur, duabus partibus additis et decussi facto bessem alterum quem επιδιμοιρον vocitant, in undecim numero quod adiecti sunt quinque quintarium quem επιπεμπτον dicunt, duodecim autem quod ex duobus numeris simplicibus est effectus διπλαϲιον].
(Full text) non minus etiam quod pes hominis altitudinis sextam habet partem, id est ex eo quod perficitur pedum numero corporis sexis altitudinis terminatio, eum perfectum constituerunt, cubitumque animadverterunt ex sex palmis constare digitisque XXIIII. ex eo etiam videntur civitates Graecorum fecisse et quemadmodum cubitus est sex palmorum, in drachma qua nummo uterentur aereos signatos uti asses ex aequo sex, quos obolos appellant, quadrantesque obolorum, quae alii dichalca nonnulli trichalca dicunt, pro digitis viginti quattuor in drachma constituisse.
(Full text) nostri autem primo fecerunt antiquum numerum et in denario denos aeris constituerunt, et ea re compositio nominis ad hodiernum diem denarium retinet. etiamque quarta pars quod efficiebatur ex duobus assibus et tertio semisse, sestertium vocitaverunt. postea autem quam animadverterunt utrosque numeros esse perfectos et sex et decem, utrosque in unum coiecerunt et fecerunt perfectissimum decussis sexis. huius autem rei auctorem invenerunt pedem. a cubito enim cum dempti sunt palmi duo, relinquitur pes quattuor palmorum, palmus autem habet quattuor digitos. ita efficitur uti habeat pes sedecim digitos et totidem asses aeris ratius denarius.
(Full text) Ergo si convenit ex articulis hominis numerum inventum esse et ex membris separatis ad universam corporis speciem ratae partis commensus fieri responsum, relinquitur ut suspiciamus eos qui etiam aedes deorum inmortalium constituentes ita membra operum ordinaverunt ut proportionibus et symmetriis separatae atque universae convenientes efficerentur eorum distributiones.
(Full text) Aedium autem principia sunt e quibus constat figurarum aspectus. et primum in antis, quod graece ναοϲ εν παραϲταϲιν dicitur, deinde prostylos, amphiprostylos, peripteros, pseudodipteros, <dipteros,> hypaethros. horum exprimuntur formationes his rationibus.
(Full text) in antis erit aedis, cum habebit in fronte antas parietum qui cellam circumcludunt, et inter antas in medio columnas duas, supraque fastigium symmetria ea conlocatum quae in hoc libro fuerit perscripta. huius autem exemplar erit ad tres Fortunas ex tribus quae est proxime portam Collinam.
(Full text) prostylos omnia habet quemadmodum in antis, columnas autem contra antas angulares duas, supraque epistylia quemadmodum et in antis, et dextra ac sinistra in versuris singula. huius exemplar est in insula Tiberina in aede Iovis et Fauni.
(Full text) amphiprostylos omnia habet ea quae prostylos, praetereaque habet in postico ad eundem modum columnas et fastigium.
(Full text) peripteros autem erit quae habebit in fronte et postico senas columnas, in lateribus cum angularibus undenas. ita autem sint hae columnae conlocatae ut intercolumnii latitudinis intervallum sit a parietibus circum ad extremos ordines columnarum, habeatque ambulationem circa cellam aedis, quemadmodum est in porticu Metelli Iovis Statoris Hermodori et aedis Mariana Honoris et Virtutis sine postico a Mucio facta.
(Full text) pseudodipteros autem sic conlocatur ut in fronte et postico sint columnae octonae, in lateribus cum angularibus quinae denae. sint autem parietes cellae contra quaternas columnas medianas in fronte et postico. ita duorum intercolumniorum et imae crassitudinis columnae spatium erit ab parietibus circa ad extremos ordines columnarum. huius exemplar Romae non est sed Magnesiae <aedis> Dianae Hermogenis, Alabandis etiam Apollinis a Menesthe facta.
(Full text) dipteros autem octastylos et pronao et postico, sed circa aedem duplices habet ordines columnarum, uti est aedis Quirini dorica et Ephesi Dianae ionica a Chersiphrone constituta.
(Full text) hypaethros vero decastylos est in pronao et postico. reliqua omnia eadem habet quae dipteros, sed interiore parte columnas in altitudine duplices, remotas a parietibus ad circumitionem ut porticus peristylorum. medium autem subdiu est sine tecto. aditus valvarum ex utraque parte in pronao et postico. huius item exemplar Romae non est, sed Athenis octastylos est templo Olympii.
(Full text) Species autem aedium sunt quinque, quarum ea sunt vocabula, pycnostylos id est crebris columnis, systylos paulo remissioribus intercolumniorum spatiis, diastylos amplius patentibus, rarius quam oportet inter se diductis araeostylos, eustylos intervallorum iusta distributione.
(Full text) ergo pycnostylos est cuius intercolumnio unius et dimidiatae columnae crassitudo interponi potest, quemadmodum est divi Iuli et in Caesaris foro Veneris et si quae aliae sic sunt compositae. item systylos est in qua duarum columnarum crassitudo in intercolumnio poterit conlocari, et spirarum plinthides aeque magnae sint ei spatio quod fuerit inter duas plinthides, quemadmodum est Fortunae Equestris ad theatrum lapideum reliquaeque quae eisdem rationibus sunt compositae.
(Full text) haec utraque genera vitiosum habent usum. matres enim familiarum cum ad supplicationem gradibus ascendunt, non possunt per intercolumnia amplexae adire nisi ordines fecerint, item valvarum aspectus abstruditur columnarum crebritate ipsaque signa obscurantur, item circa aedem propter angustias inpediuntur ambulationes.
(Full text) diastyli autem haec erit compositio, cum trium columnarum crassitudinem intercolumnio interponere possumus, tamquam est Apollinis et Dianae aedis. haec dispositio hanc habet difficultatem quod epistylia propter intervallorum magnitudinem franguntur.
(Full text) in araeostylis autem nec lapideis nec marmoreis epistyliis uti datur, sed inponendae de materia trabes perpetuae. et ipsarum aedium species sunt barycephalae humiles latae, ornanturque signis fictilibus aut aereis inauratis earum fastigia tuscanico more, uti est ad Circum Maximum Cereris et Herculis Pompeiani, item Capitolii.
(Full text) Reddenda nunc est eustyli ratio, quae maxime probabilis et ad usum et ad speciem et ad firmitatem rationes habet explicatas. namque facienda sunt in intervallis spatia duarum columnarum et quartae partis columnae crassitudinis, mediumque intercolumnium unum quod erit in fronte, alterum quod in postico, trium columnarum crassitudine. sic enim habebit et figurationis aspectum venustum et aditus usum sine inpeditionibus et circa cellam ambulatio auctoritatem.
(Full text) huius autem rei ratio explicabitur sic. frons loci quae in aede constituta fuerit, si tetrastylos facienda fuerit, dividatur in partes XI S praeter crepidines et proiecturas spirarum, si sex erit columnarum, in partes XVIII. si octastylos constituetur, dividatur in XXIV et semissem. item ex his partibus sive tetrastyli sive hexastyli sive octastyli una pars sumatur eaque erit modulus. cuius moduli unius erit crassitudo columnarum. intercolumnia singula, praeter media, modulorum duorum et moduli quartae partis. mediana in fronte et postico singula ternum modulorum. ipsarum columnarum altitudo modulorum VIIII et dimidiae moduli partis. ita ex ea divisione intercolumnia altitudinesque columnarum habebunt iustam rationem.
(Full text) huius exemplar Romae nullam habemus, sed in Asia Teo hexastylon Liberi Patris. Eas autem symmetrias constituit Hermogenes, qui etiam primus octastylon pseudodipteri invenit rationem. ex dipteri enim aedis symmetria distulit interiores ordines columnarum XXXVIII eaque ratione sumptus operasque compendii fecit. is in medio ambulationi laxamentum egregie circa cellam fecit, de aspectuque nihil inminuit sed sine desiderio supervacuorum conservavit auctoritatem totius operis distributione.
(Full text) pteromatos enim ratio et columnarum circum aedem dispositio ideo est inventa ut aspectus propter asperitatem intercolumniorum habeat auctoritatem, praeterea si ex imbribus aquae vis occupaverit et intercluserit hominum multitudinem, ut habeat in aede circaque cellam cum laxamento liberam moram. haec autem ita explicantur in pseudodipteris aedium dispositionibus. quare videtur acuta magnaque sollertia effectus operum Hermogenes fecisse reliquisseque fontes unde posteri possent haurire disciplinarum rationes.
(Full text) Aedibus araeostylis columnae sic sunt faciendae uti crassitudines earum sint partis octavae ad altitudines. item in diastylo dimetienda est altitudo columnae in partes octo et dimidiam et unius partis columnae crassitudo conlocetur. in systylo altitudo dividatur in novem et dimidiam partem et ex eis una ad crassitudinem columnae detur. item in pycnostylo dividenda est altitudo in decem et eius una pars facienda est columnae crassitudo. eustyli autem aedis columnae, uti systyli, in novem partes altitudo dividatur et dimidiam partem et eius una pars constituatur in crassitudine imi scapi. ita habebitur pro rata parte intercolumniorum ratio.
(Full text) quemadmodum enim crescunt spatia inter columnas, proportionibus adaugendae sunt crassitudines scaporum. namque si in araeostylo nona aut decima pars crassitudini fuerit, tenuis et exilis apparebit, ideo quod per latitudinem intercolumniorum aer consumit et inminuit aspectu scaporum crassitudinem. contra vero pycnostylis, si octava pars crassitudini fuerit, propter crebritatem et angustias intercolumniorum tumidam et invenustam efficiet speciem. itaque generis operis oportet persequi symmetrias. etiamque angulares columnae crassiores faciendae sunt ex sua diametro quinquagensima parte, quod eae ab aere circumciduntur et graciliores videntur esse aspicientibus. ergo quod oculus fallit, ratiocinatione est exaequandum.
(Full text) contracturae autem in summis columnarum hypotracheliis ita faciendae videntur uti si columna sit ab minimo ad pedes quinos denos, ima crassitudo dividatur in partes sex et earum partium quinque summa constituatur. item quae erit ab quindecim pedibus ad pedes viginti, scapus imus in partes sex et semissem dividatur earumque partium quinque et semisse superior crassitudo columnae fiat. item quae erit a pedibus viginti ad pedes triginta, scapus imus dividatur in partes septem earumque sex summa contractura perficiatur. quae autem ab triginta pedibus ad quadraginta alta erit, ima dividatur in partes septem et dimidiam, ex his sex et dimidiam in summo habeat contracturae ratione. quae erunt ab quadraginta pedibus ad quinquaginta, item dividendae sunt in octo partes et earum septem in summo scapo sub capitulo contrahantur. item si quae altiores erunt, eadem ratione pro rata constituantur contracturae.
(Full text) haec autem propter altitudinis intervallum, scandente oculi specie, adiciuntur crassitudinibus temperaturae. venustatem enim persequitur visus, cuius si non blandimur voluptati proportione et modulorum adiectionibus, uti quod fallit temperatione adaugeatur, vastus et invenustus conspicientibus remittetur aspectus. de adiectione quae adicitur in mediis columnis, quae apud Graecos ενταϲιϲ appellatur, in extremo libro erit forma et ratio eius quemadmodum mollis et conveniens efficiatur subscripta.
(Full text) Fundationes eorum operum fodiantur si queat inveniri ab solido et in solidum quantum ex amplitudine operis pro ratione videbitur, extruaturque structura totum solum quam solidissima. supraque terram parietes extruantur sub columnas, dimidio crassiores quam columnae sunt futurae uti firmiora sint inferiora superioribus. qua et stereobatae appellantur, nam excipiunt onera. spirarumque proiecturae non procedant extra solidum. item supra parietis ad eundem modum crassitudo servanda est, intervalla autem concamaranda aut solidanda festucationibus uti distineantur.
(Full text) sin autem solidum non invenietur, sed locus erit congesticius ad imum aut paluster, tunc is locus fodiatur exinaniaturque et palis alneis aut oleagineis aut robusteis ustilatis configatur, sublicaeque machinis adigantur quam creberrimae, carbonibusque expleantur intervalla palorum et tunc structuris solidissimis fundamenta impleantur. extructis autem fundamentis ad libramentum stylobatae sunt conlocandi.
(Full text) supra stylobatas columnae disponendae quemadmodum supra scriptum est, sive in pycnostylo quemadmodum pycnostyloe, sive systylo aut diastylo aut eustylo quemadmodum supra scriptae sunt et constitutae. in araeostylis enim libertas est quantum cuique libet constituendi. sed ita columnae in peripteris conlocentur uti quot intercolumnia sunt in fronte, totidem bis intercolumnia fiant in lateribus. ita enim erit duplex longitudo operis ad latitudinem. namque qui columnarum duplicationes fecerunt erravisse videntur, quod unum intercolumnium in longitudine plus quam oportet procurrere videtur.
(Full text) gradus in fronte constituendi ita sunt uti sint semper inpares. namque cum dextro pede primus gradus ascendatur, item in summo templo primus erit ponendus. crassitudines autem eorum graduum ita finiendas censeo ut neque crassiores dextante nec tenuiores dodrante sint conlocatae. sic enim durus non erit ascensus. retractiones autem graduum nec minus quam sesquipedales nec plus quam bipedales faciendae videntur. item si circa aedem gradus futuri sunt, ad eundem modum fieri debent.
(Full text) sin autem circa aedem ex tribus lateribus podium faciendum erit, ad id constituatur uti quadrae spirae trunci coronae lysis ad ipsum stylobatam qui erit sub columnarum spiris conveniant. stylobatam ita oportet exaequari uti habeat per medium adiectionem per scamillos inpares. si enim ad libellam dirigetur, alveolatus oculo videbitur. hoc autem ut scamilli ad id convenientes fiant, item in extremo libro forma et demonstratio erit descripta.
(Full text) His perfectis in suis locis spirae conlocentur eaeque ad symmetriam sic perficiantur uti crassitudo cum plintho sit columnae ex dimidia crassitudine proiecturamque, quam Graeci εκφοραν vocitant, habeant aeque tantam. ita tum lata et longa erit columnae crassitudinis unius et dimidiae.
(Full text) altitudo eius si atticurges erit, ita dividatur ut superior pars tertia parte sit crassitudinis columnae, reliquum plintho relinquatur. dempta plintho reliquum dividatur in partes quattuor fiatque superior torus quartae, reliquae tres aequaliter dividantur et una sit inferior torus, altera pars cum suis quadris scotia, quem Graeci τροχιλον dicunt.
(Full text) sin autem ionicae erunt faciendae, symmetriae earum sic erunt constituendae uti latitudo spirae quoqueversus sit columnae crassitudinis adiecta crassitudinis quarta et octava, altitudo ita uti atticurges, ita et eius plinthus, reliquumque praeter plinthum, quod erit tertia pars crassitudinis columnae, dividatur in partes septem. inde trium partium torus qui est in summo, reliquae quattuor partes dividendae sunt aequaliter et una pars fiat cum suis astragalis et supercilio superior trochilus, altera pars inferiori trochilo relinquatur, sed inferior maior apparebit ideo quod habebit ad extremam plinthum proiecturam. astragali faciendi sunt octavae partis trochili. proiectura erit spirae pars octava et sexta decuma pars crassitudinis columnae.
(Full text) Spiris perfectis et conlocatis columnae sunt medianae in pronao et postico ad perpendiculum medii centri conlocandae, angulares autem quaeque e regione earum futurae sunt in lateribus aedis dextra ac sinistra, uti partes interiores quae ad parietes cellae spectant ad perpendiculum latus habeant conlocatum, exteriores autem partes uti dictum ante de earum contractura. sic enim erunt figurae compositionis aedium contracturae iusta ratione exactae.
(Full text) Scapis columnarum statutis capitulorum ratio <sic erit.> si pulvinata erunt, his symmetriis conformabuntur uti quam crassus imus scapus fuerit addita octava decuma parte scapi abacus habeat longitudinem et latitudinem, crassitudinem cum volutis eius dimidiam. recedendum autem est ab extremo abaco in interiorem partem frontibus volutarum parte duodevicensima et eius dimidia. tunc crassitudo dividenda est in partes novem et dimidiam, et secundum abacum in quattuor partibus volutarum secundum extremi abaci quadram lineae demittendae quae cathetoe dicuntur. tunc ex novem partibus et dimidia una pars et dimidia abaci crassitudo relinquatur, reliquae octo volutis constituantur.
(Full text) tunc ab linea quae secundum abaci extremam partem demissa erit, in interiorem partem <alia> recedat unius et dimidiatae partis latitudine. deinde eae lineae dividantur ita ut quattuor partes et dimidia sub abaco relinquantur. tunc in eo loco, qui locus dividit quattuor et dimidiam et tres et dimidiam partem, centrum oculi <ponatur> signeturque ex eo centro rotunda circinatio tam magna in diametro quam una pars ex octo partibus est. ea erit oculi magnitudo et in ea catheto respondens diametros agatur. tunc ab summo sub abaco incepto in singulis tetrantorum actionibus dimidiatum oculi spatium minuatur, doneque in eundem tetrantem qui est sub abaco veniatur.
(Full text) capituli autem crassitudo sic est facienda ut ex novem partibus et dimidia tres partes praependeant infra astragalum summi scapi, cymatio, adempto abaco et canali, reliqua sit pars. proiectura autem cymatii habeat extra abaci quadram oculi magnitudinem. pulvinorum baltei ab abaco hanc habeant proiecturam uti circini centrum unum cum sit positum in capituli tetrante et alterum diducatur ad extremum cymatium, circumactum balteorum extremas partes tangat. axes volutarum ne crassiores sint quam oculi magnitudo, volutaeque ipsae succidantur ad altitudinis suae duodecimam partem. haec erunt symmetriae capitulorum, quae columnae futurae sunt ab minimo ad pedes XXV. quae supra erunt reliquas habebunt ad eundem modum symmetrias, abacus autem erit longus et latus quam crassa columna est ima adiecta parte VIIII, uti quo minus habuerit altior columna contractum, eo ne minus habeat capitulum suae symmetriae proiecturam et in latitudine suae partis adiectionem.
(Full text) de volutarum descriptionibus, uti ad circinum sint recte involutae quemadmodum describantur, in extremo libro forma et ratio earum erit subscripta. Capitulis perfectis, deinde <pro ratione> columnarum non ad libellam sed ad aequalem modulum conlocatis, ut quae adiectio in stylobatis facta fuerit, in superioribus membris respondeat, epistyliorum ratio sic est habenda uti si columnae fuerint a minima XII pedum ad quindecim pedes, epistylii sit altitudo dimidiae crassitudinis imae columnae, item si ab XV pedibus ad XX, columnae altitudo dimetiatur in partes tredecim et unius partis altitudo epistylii fiat, item si a XX ad XXV pedes, dividatur altitudo in partes XII et semissem et eius una pars epistylii in altitudine fiat, item si ab XXV pedibus ad XXX, dividatur in partes XII et eius una pars altitudo fiat. item <si altiores>, rata parte ad eundem modum ex altitudine columnarum expediendae sunt altitudines epistyliorum.
(Full text) quo altius enim scandit oculi species, non facile persecat aeris crebritatem. dilapsa itaque altitudinis spatio et viribus exsucta incertam modulorum renuntiat sensibus quantitatem. quare semper adiciendum est rationis supplementum in symmetriarum membris, ut cum fuerint aut altioribus locis opera aut etiam ipsa colossicotera, habeant magnitudinum rationem. epistylii latitudo in imo quod supra capitulum erit quanta crassitudo summae columnae sub capitulo erit tanta fiat, summum quantum imus scapus.
(Full text) cymatium epistylii septima parte suae altitudinis est faciendum, et in proiectura tantundem. reliqua pars praeter cymatium dividenda est in partes XII et earum trium ima fascia est facienda, secunda IIII, summa V. item zophorus supra epistylium quarta parte minor quam epistylium, sin autem sigilla designari oportuerit, quarta parte altior quam epistylium, uti auctoritatem habeant scalpturae. cymatium suae altitudinis partis septimae, proiectura cymatii quantum crassitudo.
(Full text) supra zophorum denticulus est faciendus tam altus quam epistylii media fascia, proiectura eius quantum altitudo. intersectio, quae graece μετοπη dicitur, sic est dividenda uti denticulus altitudinis suae dimidiam partem habeat in fronte, cavum autem intersectionis huius frontis e tribus duas partes, huius cymatium altitudinis eius sextam partem. corona cum suo cymatio, praeter simam, quantum media fascia epistylii, proiectura coronae cum denticulo facienda est quantum erit altitudo a zophoro ad summum coronae cymatium, et omnino omnes ecphorae venustiorem habent speciem quae quantum altitudinis tantundem habeant proiecturae.
(Full text) tympani autem quod est in fastigio altitudo sic est facienda uti frons coronae ab extremis cymatiis tota dimetiatur in partes novem et ex eis una pars in medio cacumine tympani constituatur, dum contra epistylia columnarumque hypotrachelia ad perpendiculum respondeat. coronaeque supra aequaliter imis praeter simas sunt conlocandae. insuper coronas simae, quas Graeci επαιετὶδαϲ dicunt, faciendae sunt altiores octava parte coronarum altitudinis. acroteria angularia tam alta quantum est tympanum medium, mediana altiora octava parte quam angularia.
(Full text) Membra omnia quae supra capitula columnarum sunt futura id est epistylia zophoroe coronae tympana fastigia acroteria inclinanda sunt in fronte suae cuiusque altitudinis parte XII, ideo quod cum steterimus contra frontes, ab oculo lineae duae si extensae fuerint et una tetigerit imam operis partem, altera summam, quae summam tetigerit longior fiet. ita quo longior visus linea in superiorem partem procedit, resupinatam facit eius speciem. cum autem, uti supra scriptum est, in fronte inclinata fuerint, tunc in aspectu videbuntur esse ad perpendiculum et normam.
(Full text) columnarum striae faciendae sunt XXIIII ita excavatae uti norma in cavo striae cum fuerit coniecta, circumacta anconibus striarum dextra ac sinistra <angulos> tangat cacumenque normae circum rotundationem tangendo pervagari possit. crassitudines striarum faciendae sunt quantum adiectio in media columna ex descriptione invenietur.
(Full text) in simis quae supra coronam in lateribus sunt aedium, capita leonina sunt scalpenda, disposita ita uti contra columnas singulas primum sint designata, cetera aequali modo disposita uti singula singulis mediis tegulis respondeant. haec autem quae erunt contra columnas perterebrata sint ad canalem qui excipit e tegulis aquam caelestem, mediana autem sint solida, uti quae cadit vis aquae per tegulas in canalem ne deiciatur per intercolumnia neque transeuntes perfundat, sed quae sunt contra columnas videantur emittere vomentia ructus aquaram ex ore. Aedium ionicarum quam apertissime potui dispositiones hoc volumine scripsi, doricarum autem et corinthiarum quae sint proportiones insequenti libro explicabo.
(Full text) Cum animadvertissem, imperator, plures de architectura praecepta voluminaque commentariorum non ordinata sed incepta uti particulas errabundas reliquisse, dignam et utilissimam rem putavi tantae disciplinae corpus ad perfectam ordinationem perducere et praescriptas in singulis voluminibus singulorum generum qualitates explicare. itaque, Caesar, primo volumine tibi de officio eius et quibus eruditum esse rebus architectum oporteat exposui. secundo de copiis materiae, e quibus aedificia constituuntur, disputavi.
(Full text) tertio autem de aedium sacrarum dispositionibus et de earum generum varietate quasque et quot habeant species earumque quae sint in singulis generibus distributiones, ex tribus generibus, quae subtilissimas haberent proportionibus modulorum quantitates, ionici generis moribus docui. nunc hoc volumine de dorici corinthiique constitutis rationibus dicam eorumque discrimina et proprietates explicabo.
(Full text) Columnae corinthiae praeter capitula omnes symmetrias habent uti ionicae, sed capitulorum altitudines efficiunt eas pro rata excelsiores et graciliores, quod ionici capituli altitudo tertia pars est crassitudinis columnae, corinthii tota crassitudo scapi. igitur quod duae partes e crassitudine <in altitudine> corinthiorum adiciuntur, efficiunt excelsitate speciem earum graciliorem.
(Full text) cetera membra quae supra columnas inponuntur aut e doricis symmetriis aut ionicis moribus in corinthiis columnis conlocantur, quod ipsum corinthium genus propriam coronarum reliquorumque ornamentorum non habuerat institutionem, sed aut e triglyphorum rationibus mutuli in coronis et in epistyliis guttae dorico more disponuntur, aut ex ionicis institutis zophoroe scalpturis ornati cum denticulis et coronis distribuuntur.
(Full text) ita e generibus duobus capitulo interposito tertium genus in operibus est procreatum. e columnarum enim formationibus trium generum factae sunt nominationes, dorica, ionica, corinthia, e quibus prima et antiquitus dorica est nata. Namque Achaia Peloponnesoque tota Dorus Hellenos et Pthias nymphae filius regnavit, isque Argis vetusta civitate Iunonis templo aedificavit eius generis fortuito formae fanum, deinde isdem generibus in ceteris Achaiae civitatibus, cum etiamnum non esset symmetriarum ratio nata.
(Full text) postea autem quam Athenienses ex responsis Apollinis Delphici, communi consilio totius Hellados, XIII colonias uno tempore in Asiam deduxerunt ducesque in singulis coloniis constituerunt et summam imperii potestatem Ioni Xuthi et Creusae filio dederunt, quem etiam Apollo Delphis suum filium in responsis est professus, isque eas colonias in Asiam deduxit et Cariae fines occupavit ibique civitates amplissimas constituit Ephesum, Miletum, Myunta, quae olim ab aqua est devorata, cuius sacra et suffragium Milesiis Iones attribuerunt, Prienen, Samum, Teon, Colophona, Chium, Erythras, Phocaeam, Clazomenas, Lebedon, Meliten. istaec Melite propter civium adrogantiam ab is civitatibus bello indicto communi consilio est sublata, cuius loco postea regis Attali et Arsinoes beneficio Zmyrnaeorum civitas inter Ionas est recepta.
(Full text) hae civitates cum Caras et Lelegas eiecissent, eam terrae regionem a duce suo Ione appellaverunt Ioniam ibique deorum inmortalium templa constituentes coeperunt fana aedificare, et primum Apollini Panionio aedem uti viderant in Achaia constituerunt et eam Doricam appellaverunt, quod in Dorieon civitatibus primum factam eo genere viderant.
(Full text) in ea aede cum voluissent columnas conlocare, non habentes symmetrias earum et quaerentes quibus rationibus efficere possent uti et ad onus ferendum essent idoneae et in aspectu probatam haberent venustatem, dimensi sunt virilis pedis vestigium et id retulerunt in altitudinem. cum invenissent pedem sextam partem esse altitudinis in homine, idem in columnam transtulerunt et qua crassitudine fecerunt basim scapi, tantas sex cum capitulo in altitudinem extulerunt. ita dorica columna virilis corporis proportionem et firmitatem et venustatem in aedificiis praestare coepit.
(Full text) Item postea Dianae constituere aedem quaerentes novi generis specie, isdem vestigiis ad muliebrem transtulerunt gracilitatem, et fecerunt primum columnae crassitudinem altitudinis octava parte, ut haberet speciem excelsiorem. basi spiram supposuerunt pro calceo, capitulo volutas uti capillamento concrispatos cincinnos praependentes dextra ac sinistra conlocaverunt et cymatiis et encarpis pro crinibus dispositis frontes ornaverunt truncoque toto strias uti stolarum rugas matronali more demiserunt. ita duobus discriminibus columnarum inventionem, unam virili sine ornatu nuda specie, alteram muliebri subtilitate et ornatu symmetriaque sunt mutuati.
(Full text) posteri vero elegantia subtilitateque iudiciorum progressi et gracilioribus modulis delectati septem crassitudinis diametros in altitudinem columnae doricae, ionicae novem constituerunt. id autem <genus>, quod Iones fecerunt primo, Ionicum est nominatum. Tertium vero, quod Corinthium dicitur, virginalis habet gracilitatis imitationem, quod virgines propter aetatis teneritatem gracilioribus membris figuratae effectus recipiunt in ornatu venustiores.
(Full text) eius autem capituli prima inventio sic memoratur esse facta. virgo civis Corinthia iam matura nuptiis inplicata morbo decessit. post sepulturam eius, quibus ea virgo viva pauculis delectabatur, nutrix collecta et composita in calatho pertulit ad monumentum et in summo conlocavit et, uti ea permanerent diutius subdiu, tegula texit. is calathus fortuito supra acanthi radicem fuerat conlocatus. interim pondere pressa radix acanthi media folia et cauliculos circum vernum tempus profudit, cuius cauliculi secundum calathi latera crescentes et ab angulis tegulae ponderis necessitate expressi flexuras in extremas partes volutarum facere sunt coacti.
(Full text) tunc Callimachus, qui propter elegantiam et subtilitatem artis marmoreae ab Atheniensibus catatexitechnos fuerat nominatus, praeteriens hoc monumentum animadvertit eum calathum et circa foliorum nascentem teneritatem, delectatusque genere et formae novitate ad id exemplar columnas apud Corinthios fecit symmetriasque constituit, et ex eo in operum perfectionibus Corinthii generis distribuit rationes.
(Full text) eius autem capituli symmetria sic est facienda uti quanta fuerit crassitudo imae columnae, tanta sit altitudo capituli cum abaco. abaci latitudo ita habeat rationem ut quanta fuerit altitudo, tanta dua sint diagonia ab angulo ad angulum spatia. ita enim iustas habebunt frontes quoquoversus latitudinis. frontes sinuentur introrsus ab extremis angulis abaci suae frontis latitudinis nona. ad imum capitulum tantam habeat crassitudinem, quantam habet summa columna praeter apothesim et astragalum. abaci crassitudo septima capituli altitudinis.
(Full text) dempta abaci crassitudine, dividatur reliqua pars in partes tres, e quibus una imo folio detur. secundum folium mediam altitudinem teneat. cauliculi eandem habeant altitudinem, e quibus folia nascuntur proiecta uti excipiant quae ex cauliculis natae procurrunt ad extremos angulos volutae, minoresque helices intra suum medium qui est in abaco flori subiecti scalpantur. flores in quattuor partibus quanta erit abaci crassitudo tam magni formentur. ita his symmetriis corinthia capitula suas habebunt exactiones. Sunt autem quae isdem columnis inponuntur capitulorum genera variis vocabulis nominata, quorum nec proprietates symmetriarum nec columnarum genus aliud nominare possumus, sed ipsorum vocabula traducta et commutata ex corinthiis et pulvinatis et doricis videmus, quorum symmetriae sunt in novarum scalpturarum translatae subtilitatem.
(Full text) Quoniam autem de generibus columnarum origines et inventiones supra sunt scriptae, non alienum mihi videtur isdem rationibus de ornamentis eorum quemadmodum sunt prognata et quibus principiis et originibus inventa dicere. in aedificiis omnibus insuper conlocatur materiatio variis vocabulis nominata. ea autem uti in nominationibus, ita in re varias habet utilitates. trabes enim supra columnas et parastaticas et antas ponuntur, in contignationibus tigna et axes. sub tectis, si maiora spatia sunt, et transtra et capreoli, si commoda, columen et cantherii prominentes ad extremam suggrundationem. supra cantherios templa, deinde insuper sub tegulas asseres ita prominentes uti parietes proiecturis eorum tegantur.
(Full text) ita unaquaeque res et locum et genus et ordinem proprium tuetur. e quibus rebus et a materiatura fabrili in lapideis et marmoreis aedium sacrarum aedificationibus artifices dispositiones eorum scalpturis sunt imitati et eas inventiones persequendas putaverunt. ideo quod antiqui fabri quodam in loco aedificantes, cum ita ab interioribus parietibus ad extremas partes tigna prominentia habuissent conlocata, inter tigna struxerunt supraque coronas et fastigia venustiore specie fabrilibus operibus ornaverunt, tum proiecturas tignorum quantum eminebant ad lineam et perpendiculum parietum praesecuerunt, quae species cum invenusta is visa esset tabellas ita formatas uti nunc fiunt triglyphi contra tignorum praecisiones in fronte fixerunt et eas cera caerulea depinxerunt ut praecisiones tignorum tectae non offenderent visum. ita divisiones tignorum imitati triglyphorum dispositionem et intertignia metoparum habere in doricis operibus coeperunt.
(Full text) postea alii in aliis operibus ad perpendiculum triglyphorum cantherios prominentes proiecerunt eorumque proiecturas simaverunt. ex eo uti e tignorum dispositionibus triglyphi, ita e cantheriorum proiecturis mutulorum sub coronis ratio est inventa. ita fere in operibus lapideis et marmoreis mutuli inclinatis scalpturis deformantur, quod imitatio est cantheriorum. etenim necessario propter stillicidia proclinati conlocantur. ergo et triglyphorum et mutulorum in doricis operibus ratio ex ea imitatione inventa est.
(Full text) Non enim quemadmodum nonnulli errantes dixerunt fenestrarum imagines esse triglyphos ita potest esse, quod in angulis contraque tetrantes columnarum triglyphi constituuntur, quibus in locis omnino non patitur res fenestras fieri. dissolvuntur enim angulorum in aedificiis iuncturae, si in is fenestrarum fuerint lumina relicta. etiamque ubi nunc triglyphi constituuntur si ibi luminum spatia fuisse iudicabuntur, isdem rationibus denticuli in ionicis fenestrarum occupavisse loca videbuntur. utraque enim et inter denticulos et inter triglyphos quae sunt intervalla metopae nominantur. οπαϲ enim Graeci tignorum cubilia et asserum appellant, uti nostri ea cava columbaria. ita quod inter duas opas est intertignium, id μετοπη est apud eos nominatum.
(Full text) Uti autem in doricis triglyphorum et mutulorum est inventa ratio, ita in ionicis denticulorum constitutio propriam in operibus habet rationem, et quemadmodum mutuli cantheriorum proiecturae ferunt imaginem, sic in ionicis denticuli ex proiecturis asserum habent imitationem. itaque in graecis operibus nemo sub mutulos denticulos constituit. non enim possunt subtus cantherios asseres esse. quod ergo supra cantherios et templa in veritate debet esse conlocatum, id in imaginibus si infra constitutum fuerit mendosam habebit operis rationem. etiamque antiqui non probaverunt neque instituerunt in fastigiis <mutulos aut> denticulos fieri sed puras coronas, ideo quod nec cantherii nec asseres contra fastigiorum frontes distribuuntur nec possunt prominere, sed ad stillicidia proclinati conlocantur. ita quod non potest in veritate fieri, id non putaverunt in imaginibus factum posse certam rationem habere.
(Full text) omnia enim certa proprietate et a veris naturae deducta moribus transduxerunt in operum perfectiones, et ea probaverunt quorum explicationes in disputationibus rationem possunt habere veritatis. itaque ex eis originibus symmetrias et proportiones uniuscuiusque generis constitutas reliquerunt. quorum ingressus persecutus de ionicis et corinthiis institutionibus supra dixi, nunc vero doricam rationem summamque eius speciem breviter exponam.
(Full text) Nonnulli antiqui architecti negaverunt dorico genere aedes sacras oportere fieri, quod mendosae et disconvenientes in his symmetriae conficiebantur. itaque negavit Arcesius, item Pytheos, non minus Hermogenes. nam is cum paratam habuisset marmoris copiam in doricae aedis perfectionem, <rationem> commutavit et eadem copia aedem ionicam Libero Patri fecit. sed tamen non quod invenusta est species aut genus aut formae dignitas, sed quod inpedita est et incommoda in opere triglyphorum et lacunariorum distributio.
(Full text) namque necesse est triglyphos constitui contra medios tetrantes columnarum, metopasque quae inter triglyphos fient aeque longas esse quam altas. contraque in angulares columnas triglyphi in extremis partibus constituuntur et non contra medios tetrantes. ita metopae, quae proximae ad angulares triglyphos fiunt, non exeunt quadratae sed oblongiores triglyphi dimidia latitudine. at qui metopas aequales volunt facere, intercolumnia extrema contrahunt triglyphi dimidia latitudine. hoc autem sive in metoparum longitudinibus sive intercolumniorum contractionibus efficietur, est mendosum. quapropter antiqui vitare visi sunt in aedibus sacris doricae symmetriae rationem.
(Full text) Nos autem exponimus, uti ordo postulat, quemadmodum a praeceptoribus accepimus, uti si qui voluerit his rationibus attendens ita ingredi, habeat proportiones explicatas, quibus emendatas et sine vitiis efficere possit aedium sacrarum dorico more perfectiones. frons aedis doricae in loco quo columnae constituuntur dividatur, si tetrastylos erit, in partes XXVII, si hexastylos, XXXXII. ex his pars una erit modulus, qui graece εμβατηϲ dicitur, cuius moduli constitutione ratiocinationibus efficiuntur omnis operis distributiones.
(Full text) crassitudo columnarum erit duorum modulorum, altitudo cum capitulo XIIII. capituli crassitudo unius moduli, latitudo duorum et moduli sextae partis. crassitudo capituli dividatur in partes tres, e quibus una plinthus cum cymatio fiat, altera echinus cum anulis, tertia hypotrachelion. contrahatur columna ita uti in tertio libro de ionicis est scriptum. epistylii altitudo unius moduli cum taenia et guttis, taenia moduli septima, guttarum longitudo sub taenia contra triglyphos alta cum regula parte sexta moduli praependeat. item epistylii latitudo ima respondeat hypotrachelio summae columnae. supra epistylium conlocandi sunt triglyphi cum suis metopis, alti unius et dimidiati moduli, lati in fronte unius moduli, ita divisi ut in angularibus columnis et in mediis contra tetrantes medios sint conlocati, et in intercolumniis reliquis bini, in mediis pronao et postico terni. ita relaxatis mediis intervallis, sine inpeditionibus aditus accedentibus erit ad deorum simulacra.
(Full text) triglyphorum latitudo dividatur in partes sex, ex quibus quinque partes in medio, duae dimidiae dextra ac sinistra designentur regula. una in medio deformetur femur, quod graece μεροϲ dicitur. secundum eam canaliculi ad normae cacumen inprimantur. ex ordine eorum dextra ac sinistra altera femina constituantur. in extremis partibus semicanaliculi intervertantur. triglyphis ita conlocatis, metopae quae sunt inter triglyphos aeque altae sint quam longae, item in extremis angulis semimetopia sint inpressa dimidia moduli latitudine. ita enim erit ut omnia vitia et metoparum et intercolumniorum et lacunariorum, quod aequales divisiones factae erunt, emendentur.
(Full text) triglyphi capitula sexta parte moduli sunt faciunda. supra triglyphorum capitula corona est conlocanda in proiectura dimidiae et sextae partis habens cymatium doricum in imo, alterum in summo. ita cum cymatiis corona crassa ex dimidia moduli. dividendae autem sunt in corona ima ad perpendiculum triglyphorum et medias metopas viarum directiones et guttarum distributiones, ita uti guttae sex in longitudinem, tres in latitudinem pateant. reliqua spatia, quod latiores sunt metopae quam triglyphi, pura relinquantur aut fulmina scalpantur, ad ipsumque mentum coronae incidatur linea quae scotia dicitur. reliqua omnia, tympana et simae coronae, quemadmodum supra scriptum est in ionicis, ita perficiantur.
(Full text) Haec ratio in operibus diastylis erit constituta. si vero systylon et monotriglyphon opus erit faciundum, frons aedis, si tetrastylos erit, dividatur in partes XVIIII S, si hexastylos erit, dividatur in partes XXVIIII S. ex his pars una erit modulus, ad quem uti supra scriptum est dividatur.
(Full text) ita supra singula epistylia et metopae et triglyphi bini erunt conlocandi, in angularibus hoc amplius dimidiatus et quantum est spatium hemitriglyphi id accedit. in mediano contra fastigium trium triglyphorum et trium metoparum spatium distabit, quo latius medium intercolumnium accedentibus ad aedem habeat laxamentum et adversus simulacra deorum aspectus dignitatem.
(Full text) Columnas autem striari XX striis oportet. quae si planae erunt, angulos habeant XX designatos. sin autem excavabuntur, sic est forma facienda uti quam magnum est intervallum striae, tam magnis striaturae paribus lateribus quadratum describatur, in medio autem quadrato circini centrum conlocetur et agatur linea rotundationis, quae quadrationis angulos tangat, et quantum erit curvaturae inter rotundationem et quadratam descriptionem, tantum ad formam excaventur. ita dorica columna sui generis striaturae habebit perfectionem.
(Full text) de adiectione eius qua media adaugetur, uti in tertio volumine de ionicis est perscripta, ita et in his transferatur. Quoniam exterior species symmetriarum et corinthiorum et doricorum et ionicorum est perscripta, necesse est etiam interiores cellarum pronaique distributiones explicare.
(Full text) distribuitur autem longitudo aedis uti latitudo sit longitudinis dimidiae partis, ipsaque cella parte quarta longior sit, quam est latitudo, cum pariete, qui paries valvarum habuerit conlocationem. reliquae tres partes pronai ad antas parietum procurrant, quae antae columnarum crassitudinem habere debent. et si aedis erit latitudine maior quam pedes XX, duae columnae inter duas antas interponantur, quae disiungant pteromatos et pronai spatium. item intercolumnia tria, quae erunt inter antas et columnas, pluteis marmoreis sive ex intestino opere factis intercludantur ita uti fores habeant, per quas itinera pronao fiant.
(Full text) item si maior erit latitudo quam pedes XL, columnae contra regiones columnarum, quae inter antas sunt, introrsus conlocentur. et eae altitudinem habeant aeque quam quae sunt in fronte, crassitudines autem earum extenuentur his rationibus uti si octava parte erunt quae sunt in fronte, hae fiant X parte, sin autem VIIII aut decima, pro rata parte. in concluso enim aere si quae extenuatae erunt, non discernentur. sin autem videbuntur graciliores, cum exterioribus fuerint striae <XX aut> XXIIII, in his faciendae erunt XXVIII aut XXXII. ita quod detrahitur de corpore scapi, striarum numero adiecto adaugebitur ratione quo minus videatur, et ita exaequabitur dispari ratione columnarum crassitudo.
(Full text) hoc autem efficit ea ratio quod oculus plura et crebriora signa tangendo maiore visus circumitione pervagatur. namque si duae columnae aeque crassae lineis circummetientur, e quibus una sit non striata et altera striata, et circa striglium cava et angulos striarum linea corpora tangat, tametsi columnae aeque crassae fuerint, lineae quae circumdatae erunt <non erunt> aequales, quod striarum et striglium circumitus maiorem efficit lineae longitudinem. sin autem hoc ita videbitur, non est alienum in angustis locis et in concluso spatio graciliores columnarum symmetrias in opere constituere, cum habeamus adiutricem striaturae temperaturam.
(Full text) ipsius autem cellae parietum crassitudinem pro rata parte magnitudinis fieri oportet, dum antae eorum crassitudinibus columnarum sint aequales. et si ex structis futuri sunt, quam minutissimis caementis struantur, sin autem quadrato saxo aut marmore, maxime modicis paribusque videtur esse faciundum, quod media coagmenta medii lapides continentes firmiorem facient omnis operis perfectionem, item circum coagmenta et cubilia eminentes expressiones graphicoteran efficient in aspectu delectationem.
(Full text) Regiones autem quas debent spectare aedes sacrae deorum inmortalium, sic erunt constituendae uti si nulla ratio inpedierit liberaque fuerit potestas, aedis signumque quod erit in cella conlocatum spectet ad vespertinam caeli regionem, uti qui adierint ad aram immolantes aut sacrificia facientes spectent ad partem caeli orientis ad simulacrum quod erit in aede, et ita vota suscipientes contueantur eadem exorientem caelum ipsaque simulacra videantur exorientia contueri supplicantes et sacrificiantes.
(Full text) sin autem loci natura interpellaverit, tunc convertendae sunt earum regionum constitutiones, uti quam plurima pars moenium e templis deorum conspiciatur. item si secundum flumina aedes sacrae fient, ita uti Aegypto circa Nilum, ad fluminis ripas videntur spectare debere. similiter si circum vias publicas erunt aedificia deorum, ita constituantur uti praetereuntes possint respicere et in conspectu salutationes facere.
(Full text) Ostiorum autem et eorum antepagmentorum in aedibus hae sunt rationes uti primum constituantur quo genere sint futura. genera sunt enim thyromaton haec, doricum, ionicum, atticurges. Dorici symmetriae conspiciuntur his rationibus uti corona summa, quae supra antepagmentum superius inponitur, aeque librata sit capitulis summis columnarum quae in pronao fuerint. lumen autem thyretri constituatur sic uti quae altitudo aedis a pavimento ad lacunaria fuerit, dividatur in partes tres semis et ex eis duae partes <semis> lumini valvarum altitudine constituantur. haec autem dividatur in partes XII et ex eis quinque et dimidia latitudo luminis fiat in imo. et in summo contrahatur si erit lumen ab imo ad sedecim pedes, antepagmenti III parte, si XVI pedum ad XXV, superior pars luminis contrahatur antepagmenti parte IIII, si ab pedibus XXV ad XXX, summa pars contrahatur antepagmenti parte VIII. reliqua quo altiora erunt, ad perpendiculum videntur oportere conlocari.
(Full text) ipsa autem antepagmenta contrahantur in summo suae crassitudinis XIIII parte. supercilii crassitudo quanta antepagmentorum in summa parte erit crassitudo. cymatium faciundum est antepagmenti parte sexta, proiectura autem quanta est eius crassitudo. scalpendum est cymatium lesbium cum astragalo. supra cymatium quod erit in supercilio, conlocandum est hyperthyrum crassitudine supercilii, et in eo scalpendum est cymatium doricum, astragalum lesbium. summa scalpatur corona plana cum cymatio, proiectura autem eius erit quanta altitudo. supercilii quod supra antepagmenta inponitur, dextra atque sinistra proiecturae sic sunt faciundae uti crepidines excurrant et in unguem ipso cymatio coniungantur.
(Full text) Sin autem ionico genere futura erunt, lumen altum ad eundem modum quemadmodum in doricis fieri videtur. latitudo constituatur ut altitudo dividatur in partes duas et dimidiam, eiusque partis unius ima luminis fiat latitudo. contracturae ita uti in doricis. crassitudo antepagmentorum altitudinis luminis in fronte XIIII parte, cymatium huius crassitudinis sexta. reliqua pars praeter cymatium dividatur in partes XII. harum trium prima corsa fiat cum astragalo, secunda quattuor, tertia quinque, et eae aeque corsae cum astragalis circumcurrant.
(Full text) hyperthyra autem ad eundem modum componantur quemadmodum in doricis, pro ratis partibus. ancones, sive parotides vocantur, excalptae dextra ac sinistra praependeant ad imi supercilii libramentum praeter folium. eae habeant in fronte crassitudinem ex antepagmenti tribus partibus <duarum>, in imo quarta parte graciliorem quam superiora. Fores ita compingantur uti scapi cardinales sint ex latitudine luminis totius XII parte. inter duos scapos tympana ex XII partibus habeant ternas partes.
(Full text) inpagibus distributiones ita fient uti divisis altitudinibus in partes V duae superiori, tres inferiori designentur. super medium medii inpages conlocentur, ex reliquis alii in summo alii in imo compingantur. altitudo inpagis fiat tympani tertia parte, cymatium sexta parte inpagis. scaporum latitudines inpagis dimidia parte, item replum de inpage dimidia et sexta parte. scapi qui sunt secundum antepagmenta, dimidium inpagis constituantur. sin autem valvatae erunt, altitudines ita manebunt, in latitudinem adiciatur amplius foris latitudo. si quadriforis futura est, altitudo adiciatur.
(Full text) Atticurge autem isdem rationibus perficiuntur quibus dorica. praeterea corsae sub cymatiis in antepagmentis circumdantur, quae ita distribui debent uti antepagmenti praeter cymatium ex partibus VII habeant duas partes. ipsaque non fiunt clostrata neque bifora sed valvata, et aperturas habent in exteriores partes. Quas rationes aedium sacrarum in formationibus oporteat fieri <doricis> ionicis corinthiisque operibus, quoad potui attingere, veluti legitimis moribus exposui. nunc de tuscanicis dispositionibus quemadmodum institui oporteat dicam.
(Full text) locus, in quo aedis constituetur, cum habuerit in longitudine sex partes, una adempta reliquum quod erit latitudini detur. longitudo autem dividatur bipertito et quae pars erit interior, cellarum spatiis designetur, quae erit proxima fronti, columnarum dispositioni relinquatur.
(Full text) item latitudo dividatur in partes X. ex his ternae partes dextra ac sinistra cellis minoribus sive ibi alae futurae sunt dentur, reliquae quattuor mediae aedi attribuantur. spatium quod erit ante cellas in pronao, ita columnis designetur ut angulares contra antas, parietum extremorum e regione, conlocentur, duae mediae e regione parietum qui inter antas et mediam aedem fuerint, ita distribuantur, et inter antas et columnas priores per medium isdem regionibus alterae disponantur. eaeque sint ima crassitudine altitudinis parte VII, altitudo tertia parte latitudinis templi, summaque columna quarta parte crassitudinis imae contrahatur.
(Full text) spirae earum altae dimidia parte crassitudinis fiant. habeant spirae earum plinthum ad circinum altam suae crassitudinis dimidia parte, torum insuper cum apophysi crassum quantum plinthus. capituli altitudo dimidia crassitudinis. abaci latitudo quanta ima crassitudo columnae. capitulique crassitudo dividatur in partes tres, e quibus una plintho, quae est abaco, detur, altera echino, tertia hypotrachelio cum apophysi.
(Full text) supra columnas trabes compactiles inponantur altitudinis modulis is qui a magnitudine operis postulabuntur, eaeque trabes eam habeant crassitudinem, quanta summae columnae erit hypotrachelium, et ita sint compactae subscudibus et securiculis ut compactura duorum digitorum habeant laxationem. cum enim inter se se tangunt et non spiramentum et perflatum venti recipiunt, concalefaciuntur et celeriter putrescunt.
(Full text) supra trabes et supra parietes traiecturae mutulorum parte IIII altitudinis columnae proiciantur, item in eorum frontibus antepagmenta figantur, supraque tympanum fastigii structura seu de materia conlocetur. fastigium, columen, cantherii, templa ita sunt conlocanda ut stillicidium tecti absoluti tertiario respondeat.
(Full text) Fiunt autem aedes rotundae, e quibus aliae monopteroe sine cella columnatae constituuntur, aliae peripteroe dicuntur. quae sine cella fiunt, tribunal habent et ascensum ex sua diametro tertiae partis. insuper stylobatas columnae constituuntur tam altae quanta ab extremis parietibus est diametros stylobatarum, crassae altitudinis suae cum capitulis et spiris decumae partis. epistylium altum columnae crassitudinis dimidia parte. zophorus et reliqua quae insuper inponuntur, ita uti in III volumine de symmetriis scripsi.
(Full text) Sin autem peripteros ea aedis constituetur, duo gradus et stylobata ab imo constituantur, deinde cellae paries conlocetur cum recessu eius a stylobata circa partem latitudinis quintam, medioque valvarum locus ad aditus relinquatur, eaque cella tantam habeat diametrum praeter parietes et circumitionem quantam altitudinem columna supra stylobatam. columnae circum cellam isdem <proportionibus> symmetriisque disponantur.
(Full text) in medio tecti ratio ita habeatur uti quanta diametros totius operis erit futura dimidia altitudo fiat tholi praeter florem, flos autem tantam habeat magnitudinem quantam habuerit in columna capitulum, praeter pyramidem. reliqua uti supra scripta sunt, isdem proportionibus atque symmetriis facienda videntur.
(Full text) Item generibus aliis constituuntur aedes ex isdem symmetriis ordinatae et alio genere dispositiones habentes, uti est Castoris in circo Flaminio, et inter duos lucos Veiovis, item argutius Nemori Dianae columnis adiectis dextra ac sinistra ad umeros pronai. hoc autem genere primo factae sunt Athenis in arce et in Attica Sunio Palladis Minervae. earum non aliae sed eaedem sunt proportiones. cellae enim longitudinibus duplices sunt ad latitudines uti reliquae, sed is omnia quae solent esse in frontibus, ad latera sunt translata.
(Full text) nonnulli etiam de tuscanicis generibus sumentes columnarum dispositiones transferunt in corinthiorum et ionicorum operum ordinationes, et quibus in locis in pronao procurrunt antae, in isdem e regione cellae parietum columnas binas conlocantes efficiunt tuscanicorum et graecorum operum communem ratiocinationem.
(Full text) alii vero removentes parietes aedis et adplicantes ad intercolumnia, pteromatos spatiis sublatis efficiunt amplum laxamentum cellae, reliqua autem proportionibus et symmetriis isdem conservantes aliud genus figurae nominisque videntur pseudoperipterum procreavisse. haec autem genera propter usum sacrificiorum convertuntur. non enim omnibus diis isdem rationibus aedes sunt faciundae, quod alius alia varietate sacrorum religionum habet effectus.
(Full text) Omnes aedium sacrarum ratiocinationes uti mihi traditae sunt exposui ordinesque et symmetrias earum partitionibus distinxi, et quarum dispares sunt figurae et quibus discriminibus inter se sunt disparatae quoad potui significare scriptis exposui. nunc de aris deorum inmortalium uti aptam constitutionem habeant ad sacrificiorum rationem dicam.
(Full text) arae spectent ad orientem et semper inferiores sint conlocatae quam simulacra quae fuerint in aede, uti suspiciant divinitatem qui supplicant et sacrificant. <eae> disparibus altitudinibus ad sui cuiusque dei decorem componantur. altitudines autem earum sic sunt explicandae uti Iovi omnibusque caelestibus quam excelsissimae constituantur, Vestae Terrae Matrique humiles conlocentur. ita idoneae his institutionibus explicabuntur in meditationibus ararum deformationes. Explicatis aedium sacrarum compositionibus in hoc libro, insequenti de communium operum reddemus distributionibus explicationes.
(Full text) Qui amplioribus voluminibus, imperator, ingenii cogitationes praeceptaque explicaverunt, maximas et egregias adiecerunt suis scriptis auctoritates. quod etiam velim nostris quoque studiis res pateretur, ut amplificationibus auctoritas et in his praeceptis augeretur, sed id non est quemadmodum putatur expeditum. non enim de architectura sic scribitur uti historia aut poemata. historiae per se tenent lectores. habent enim novarum rerum varias expectationes. poematorum vero metra et pedes ac verborum elegans dispositio et sententiarum inter personas distinctas ad versum pronuntiatio prolectando sensus legentium perducit sine offensa ad summam scriptorum terminationem.
(Full text) id autem in architecturae conscriptionibus non potest fieri, quod vocabula ex artis propria necessitate concepta inconsueto sermone obiciunt sensibus obscuritatem. cum ergo ea per se non sint aperta nec pateant eorum in consuetudine nomina, tum etiam praeceptorum late vagantes scripturae, si non contrahantur et paucis et perlucidis sententiis explicentur, frequentia multitudineque sermonis inpediente incertas legentium efficient cogitationes. itaque occultas nominationes commensusque e membris operum pronuntians, ut memoriae tradantur, breviter exponam. sic enim expeditius ea recipere poterunt mentes.
(Full text) non minus cum animadvertissem distentam occupationibus civitatem publicis et privatis negotiis, paucis iudicavi scribendum, uti angusto spatio vacuitatis ea legentes breviter percipere possent. Etiamque Pythagorae quique eius haeresim fuerant secuti placuit cybicis rationibus praecepta in voluminibus scribere, constitueruntque cybum CCXVI versus eosque non plus tres in una conscriptione oportere esse putaverunt.
(Full text) cybus autem est corpus ex lateribus aequali latitudine planitiarum perquadratum. is cum est iactus, quam in partem incubuit dum est intactus inmotam habet stabilitatem, uti sunt etiam tesserae quas in alveolo ludentes iaciunt. hanc autem similitudinem ex eo sumpsisse videntur quod is numerus versuum uti cybus in quemcumque sensum insederit, inmotam efficiat ibi memoriae stabilitatem. graeci quoque poetae comici interponentes e choro canticum diviserunt spatia fabularum. ita partes cybica ratione facientes intercapedinibus levant actorum pronuntiationes.
(Full text) Cum ergo haec naturali modo sint a maioribus observata animoque advertam inusitatas et obscuras multis res esse mihi scribendas, quo facilius ad sensus legentium pervenire possint, brevibus voluminibus iudicavi scribere. ita enim expedita erunt ad intellegendum. eorumque ordinationes institui uti non sint quaerentibus separatim colligenda, sed e corpore uno et in singulis voluminibus generum haberent explicationes. itaque, Caesar, tertio et quarto volumine aedium sacrarum rationes exposui, hoc libro publicorum locorum expediam dispositiones. primumque forum uti oporteat constitui dicam, quod in eo et publicarum et privatarum rerum rationes per magistratus gubernantur.
(Full text) Graeci in quadrato amplissimis et duplicibus porticibus fora constituunt crebrisque columnis et lapideis aut marmoreis epistyliis adornant et supra ambulationes in contignationibus faciunt. Italiae vero urbibus non eadem est ratione faciendum, ideo quod a maioribus consuetudo tradita est gladiatoria munera in foro dari.
(Full text) igitur circum spectacula spatiosiora intercolumnia distribuantur circaque in porticibus argentariae tabernae maenianaque superioribus coaxationibus conlocentur, quae et ad usum et ad vectigalia publica recte erunt disposita. Magnitudines autem ad copiam hominum oportet fieri, ne parvum spatium sit ad usum aut ne propter inopiam populi vastum forum videatur. latitudo autem ita finiatur uti longitudo in tres partes cum divisa fuerit, ex his duae partes ei dentur. ita enim erit oblonga eius formatio et ad spectaculorum rationem utilis dispositio.
(Full text) columnae superiores quarta parte minores quam inferiores sunt constituendae, propterea quod oneri ferendo quae sunt inferiora firmiora debent esse quam superiora, non minus quod etiam nascentium oportet imitari naturam, ut in arboribus teretibus, abiete cupresso pinu, e quibus nulla non crassior est ab radicibus, deinde cum crescendo procedit in altitudinem naturali contractura peraequatur nascens ad cacumen. ergo si natura nascentium ita postulat, recte est constitutum et altitudinibus et crassitudinibus superiora inferiorum fieri contractiora.
(Full text) Basilicarum loca adiuncta foris quam calidissimis partibus oportet constitui, ut per hiemem sine molestia tempestatium se conferre in eas negotiatores possint, earumque latitudines ne minus quam ex tertia, ne plus <quam> ex dimidia longitudinis constituantur, nisi si loci natura inpedierit et aliter coegerit symmetriam commutari. sin autem locus erit amplior in longitudine, chalcidica in extremis constituantur, uti sunt in Iulia <et> Aquiliana.
(Full text) columnae basilicarum tam altae quam porticus latae fuerint faciendae videntur, porticus, quam medium spatium futurum est, ex tertia finiatur. columnae superiores minores quam inferiores, uti supra scriptum est, constituantur. pluteum quod fuerit inter superiores et inferiores columnas, item quarta parte minus quam superiores columnae fuerint oportere fieri videtur, uti supra basilicae contignationem ambulantes ab negotiatoribus ne conspiciantur. epistylia, zophoroe, coronae ex symmetriis columnarum, uti in tertio libro diximus, explicentur.
(Full text) Non minus summam dignitatem et venustatem possunt habere comparationes basilicarum quo genere Coloniae Iuliae Fanestri conlocavi curavique faciendam, cuius proportiones et symmetriae sic sunt constitutae. mediana testudo inter columnas est longa pedes CXX, lata pedes LX. porticus eius circa testudinem inter parietes et columnas lata pedes XX. columnae altitudinibus perpetuis cum capitulis pedum L, crassitudinibus quinum, habentes post se parastaticas altas pedes XX, latas pedes II S, crassas I S, quae sustinent trabes in quibus invehuntur porticuum contignationes. supraque eas aliae parastaticae pedum XVIII, latae binos, crassae pedem, quae excipiunt item trabes sustinentes cantherium et porticuum, quae sunt summissa infra testudinem, tecta.
(Full text) reliqua spatia inter parastaticarum et columnarum trabes per intercolumnia luminibus sunt relicta. columnae sunt in latitudine testudinis cum angularibus dextra ac sinistra quaternae, in longitudine quae est foro proxima cum isdem angularibus octo, ex altera parte cum angularibus VI, ideo quod mediae duae in ea parte non sunt positae ne inpediant aspectus pronai aedis Augusti, quae est in medio latere parietis basilicae conlocata spectans medium forum et aedem Iovis, item tribunalis, quod est in ea aede hemicyclii schematis minoris curvatura formatum.
(Full text) eius autem hemicyclii in fronte est intervallum pedum XLVI, introrsus curvatura pedum XV, uti qui apud magistratus starent negotiantes in basilica ne inpedirent. supra columnas ex tribus tignis bipedalibus compactis trabes sunt circa conlocatae, eaeque ab tertiis columnis quae sunt in interiore parte, revertuntur ad antas quae a pronao procurrunt dextraque et sinistra hemicyclium tangunt.
(Full text) supra trabes contra capitula ex fulmentis dispositae pilae sunt conlocatae altae pedes III, latae quoqueversus quaternos. supra eas ex duobus tignis bipedalibus trabes everganeae circa sunt conlocatae. quibus insuper transtra cum capreolis columnarum contra corpora et antas et parietes pronai conlocata sustinent unum culmen perpetuae basilicae, alterum a medio supra pronaum aedis.
(Full text) ita fastigiorum duplex T uti notae dispositio extrinsecus tecti et interioris altae testudinis praestat speciem venustam. item sublata epistyliorum ornamenta et pluteorum columnarumque superiorum distributio operosam detrahit molestiam sumptusque inminuit ex magna parte summam. ipsae vero columnae in altitudine perpetua sub trabes testudinis perductae et magnificentiam inpensae et auctoritatem operi adaugere videntur.
(Full text) Aerarium, carcer, curia foro sunt coniungenda, sed ita uti magnitudo symmetriae eorum foro respondeat. maxime quidem curia in primis est facienda ad dignitatem municipii sive civitatis. et si quadrata erit, quantum habuerit latitudinis dimidia addita constituatur altitudo, sin autem oblonga fuerit, longitudo et latitudo componantur et summa composita, eius dimidia pars sub lacunariis altitudini detur.
(Full text) praeterea praecingendi sunt parietes medii coronis ex intestino opere aut albario ad dimidiam partem altitudinis. quae si non erunt, vox ibi disputantium elata in altitudinem intellectui non poterit esse audientibus. cum autem coronis praecincti parietes erunt, vox ab imis, morata priusquam in aere elata dissipabitur, auribus erit intellecta.
(Full text) Cum forum constitutum fuerit, tum deorum inmortalium diebus festis ludorum spectationibus eligendus est locus theatro quam saluberrimus, uti in primo libro de salubritatibus in moenium conlocationibus est scriptum. per ludos enim cum coniugibus et liberis persedentes delectationibus detinentur et corpora propter voluptatem inmota patentes habent venas, in quas insidunt aurarum flatus, qui si a regionibus palustribus aut aliis regionibus vitiosis advenient, nocentes spiritus corporibus infundent. itaque si curiosius eligetur locus theatro, vitabuntur vitia.
(Full text) etiamque providendum est ne impetus habeat a meridie. sol enim cum implet eius rotunditatem, aer conclusus curvatura neque habens potestatem vagandi versando confervescit et candens adurit excoquitque et inminuit e corporibus umores. ideo maxime vitandae sunt his rebus vitiosae regiones et eligendae salubres.
(Full text) fundamentorum autem, si in montibus fuerint, facilior erit ratio, sed si necessitas coegerit in plano aut palustri loco ea constitui, solidationes substructionesque ita erunt faciendae, quemadmodum de fundationibus aedium sacrarum in tertio libro est scriptum. insuper fundamenta lapideis et marmoreis copiis gradationes ab substructione fieri debent.
(Full text) praecinctiones ad altitudines theatrorum pro rata parte faciendae videntur, neque altiores quam quanta praecinctionis itineris sit latitudo. si enim excelsiores fuerint, repellent et eicient e superiore parte vocem nec patientur in sedibus summis, quae sunt supra praecinctiones, verborum casus certa significatione ad aures pervenire. et ad summam ita est gubernandum uti linea cum ad imum gradum et ad summum extenta fuerit, omnia cacumina graduum angulosque tangat.
(Full text) ita vox non inpedietur. aditus complures et spatiosos oportet disponere, nec coniunctos superiores inferioribus sed ex omnibus locis perpetuos et directos sine inversuris faciendos, uti cum populus dimittatur de spectaculis, ne comprimatur, sed habeat ex omnibus locis exitus separatos sine inpeditione. Etiam diligenter est animadvertendum ne sit locus surdus, sed ut in eo vox quam clarissime vagari possit. hoc vero fieri ita poterit, si locus electus fuerit ubi non inpediatur resonantia.
(Full text) vox autem est spiritus fluens aeris, tactu sensibilis auditu. ea movetur circulorum rotundationibus infinitis, uti si in stantem aquam lapide inmisso nascantur innumerabiles undarum circuli crescentes, a centro quam latissime possint evagantes, nisi angustia loci interpellaverit aut aliqua offensio quae non patitur designationes earum undarum ad exitus pervenire. itaque cum interpellentur offensionibus, primae redundantes insequentium disturbant designationes.
(Full text) eadem ratione vox uti ad circinum efficit motiones, sed in aqua circuli planitie in latitudine moventur, vox et in latitudine progreditur et in altitudinem gradatim scandit. igitur ut in aqua undarum designationibus, item in voce cum offensio nulla primam undam interpellaverit, non disturbat secundam nec insequentes, sed omnes sine resonantia perveniunt ad imorum et ad summorum aures. ergo veteres architecti naturae vestigia persecuti indagationibus vocis scandentis theatrorum perfecerunt gradationes, et quaesierunt per canonicam mathematicorum et musicam rationem ut quaecumque vox esset in scaena, clarior et suavior ad spectatorum perveniret aures.
(Full text) uti enim organa aeneis lamminis aut corneis ηχειοιϲ ad chordarum sonituum claritatem perficiuntur, sic theatrorum per harmonicen ad augendam vocem ratiocinationes ab antiquis sunt constitutae.
(Full text) Harmonice autem est musica litteratura obscura et difficilis, maxime quidem quibus graecae litterae non sunt notae. quam si volumus explicare, necesse est etiam graecis verbis uti, quod nonnulla eorum latinas non habent appellationes. itaque ut potuero quam apertissime ex Aristoxeni scripturis interpretabor et eius diagramma subscribam finitionesque sonituum designabo, uti qui diligentius attenderit facilius percipere possit.
(Full text) vox enim mutationibus cum flectitur alias fit acuta alias gravis, duobusque modis movetur, e quibus unus effectus habet continuatos alter distantes. continuata vox neque in finitionibus consistit neque in loco ullo, efficitque terminationes non apparentes, intervalla autem media apparentia, uti sermone cum dicamus sol lux flos vox. nunc enim nec unde incipit nec ubi desinit intellegitur, sed quod ex acuta facta est gravis et ex gravi acuta, apparet auribus. per distantiam autem e contrario. namque cum flectitur inmutatione vox statuit se in alicuius sonitus finitione, deinde in alterius, et id ultro citro crebre faciendo constans apparet sensibus, uti in cantionibus cum flectentes vocem varietatem facimus modulationis. itaque intervallis ea cum versatur, et unde initium fecit et ubi desiit apparet in sonorum patentibus finitionibus, mediana autem latentia intervallis obscurantur.
(Full text) Genera vero sunt modulationum tria, primum quod Graeci nominant αρμονιαν, secundum χρωμα, tertium διατονον. est autem harmoniae modulatio ab arte concepta, et ea re cantio eius maxime gravem et egregiam habet auctoritatem. chroma subtili sollertia ac crebritate modulorum suaviorem habet delectationem. diatoni vero quod naturalis est, facilior est intervallorum distantia. in his tribus generibus dissimiles sunt tetrachordorum dispositiones, quod harmonia tetrachordum et tonos et diheses habet binas. dihesis autem est toni pars quarta, ita in hemitonio duae diheses sunt conlocatae. chromati duo hemitonia in ordine sunt composita, tertium trihemitonium est intervallum. diatono toni duo sunt continuati, tertium hemitonium finit tetrachordi magnitudinem. ita in tribus generibus tetrachorda ex duobus tonis et hemitonio sunt peraequata, sed ipsa cum separatim uniuscuiusque generis finibus considerantur, dissimilem habent intervallorum designationem.
(Full text) igitur intervalla tonorum et hemitoniorum tetrachordo in voce divisit natura finiitque terminationes eorum mensuris intervallorum quantitate, modisque certis distantibus constituit qualitates, quibus etiam artifices qui organa fabricant ex natura constitutis utendo comparant ad concentus convenientes eorum perfectiones.
(Full text) Sonitus, qui graece φθογγοι dicuntur, in unoquoque genere sunt X et VIII, e quibus VIII sunt in tribus generibus perpetui et stantes, reliqui X cum non uniter modulantur sunt vagantes. stantes autem sunt qui inter mobiles interpositi, continent tetrachordi coniunctionem et e generum discriminibus suis finibus sunt permanentes, appellantur autem sic, proslambanomenos, hypate hypaton, hypate meson, mese, nete synhemmenon, paramese, nete diezeugmenon, nete hyperbolaeon. mobiles autem sunt qui in tetrachordo inter inmotos dispositi in generibus ex locis loca mutant, vocabula autem habent haec, parhypate hypaton, lichanos hypaton, parhypate meson, lichanos meson, trite synhemmenon, <paranete synhemmenon,> trite diezeugmenon, paranete diezeugmenon, trite hyperbolaeon, paranete hyperbolaeon.
(Full text) ei autem qua moventur, recipiunt virtutes alias, intervalla enim et distantias habent crescentes. itaque parhypate, quae in harmonia distat ab hypate <dimidium> hemitonium, in chroma transmutata habet hemitonium. quae lichanos in harmonia dicitur, ab hypate distat hemitonium, in chroma translata progreditur duo hemitonia, in diatono distat ab hypate tria hemitonia. ita X sonitus propter translationes in generibus efficiunt triplicem modulationum varietatem.
(Full text) tetrachorda autem sunt quinque, primum gravissimum, quod graece dicitur υπατον, secundum medianum, quod appellatur μεϲον, tertium coniunctum, quod ϲυνημμενον dicitur, quartum disiunctum, quod διεζευγμενον nominatur, quintum, quod est acutissimum, graece υπερβολαιον dicitur. concentus quos natura hominis modulari potest, graece quae ϲυμφωνιαι dicuntur, sunt sex, diatessaron, diapente, diapason, <diapason> et diatessaron, <diapason> et diapente, et disdiapason.
(Full text) ideoque et a numero nomina ceperunt, quod cum vox constiterit in una sonorum finitione ab eaque se flectens mutaverit et pervenerit in quartam terminationem, appellatur diatessaron, in quintam diapente [in sextam diapason, in octavam et dimidiam diapason et diatessaron, in nonam et dimidiam diapason et diapente, in XII disdiapason].
(Full text) non enim inter duo intervalla, cum chordarum sonitus aut vocis cantus factus fuerit, nec inter tria aut VI aut VII possunt consonantiae fieri, sed uti supra scriptum est, diatessaron et diapente et ex ordine ad disdiapason convenientiae ex natura vocis congruentis habent finitiones, et ei concentus procreantur ex coniunctione sonituum [qui graece φθογγοι dicuntur].
(Full text) Ita ex his indagationibus mathematicis rationibus fiant vasa aerea pro ratione magnitudinis theatri eaque ita fabricentur ut cum tangantur, sonitum facere possint inter se diatessaron diapente et ex ordine ad disdiapason. postea inter sedes theatri constitutis cellis, ratione musica ibi conlocentur ita uti nullum parietem tangant circaque habeant locum vacuum et ab summo capite spatium, ponanturque inversa et habeant in parte quae spectat ad scaenam suppositos cuneos ne minus altos semipedem, contraque eas cellas relinquantur aperturae inferiorum graduum cubilibus longae pedes duo, altae semipedem.
(Full text) designationes autem eorum, quibus in locis constituantur, sic explicentur. si non erit ampla magnitudine theatrum, media altitudinis transversa regio designetur et in ea tredecim cellae duodecim aequalibus intervallis distantes confornicentur, uti ea echea quae supra scripta sunt ad neten hyperbolaeon sonantia in cellis quae sunt in cornibus extremis, utraque parte prima conlocentur, secunda ab extremis diatessaron ad neten diezeugmenon, tertia diatessaron ad paramesen, quarta ad neten synhemmenon, quinta diatessaron ad mesen, sexta diatessaron ad hypaten meson, in medio unum diatessaron ad hypaten hypaton.
(Full text) ita hac ratiocinatione vox a scaena uti ab centro profusa se circumagens tactuque feriens singulorum vasorum cava excitaverit auctam claritatem et concentu convenientem sibi consonantiam. sin autem amplior erit magnitudo theatri, tunc altitudo dividatur in partes IIII, uti tres efficiantur regiones cellarum transverse designatae, una harmoniae, altera chromatos, tertia diatoni. et ab imo quae erit prima, ea ex harmonia conlocetur ita uti in minore theatro supra scriptum est.
(Full text) in mediana autem prima in extremis cornibus ad chromaticen hyperbolaeon habentia sonitum ponantur, in secundis ab his diatessaron ad chromaticen diezeugmenon, in tertiis ad chromaticen synhemmenon, quartis diatessaron ad chromaticen meson, quintis diatessaron ad chromaticen hypaton, sextis ad paramesen, quod ea et ad chromaticen hyperbolaeon diapente et ad chromaticen synhemmenon diatessaron habet consonantiae communitatem.
(Full text) in medio nihil est conlocandum, ideo quod sonituum nulla alia qualitas in chromatico genere symphoniae consonantiam potest habere. in summa vero divisione et regione cellarum in cornibus primis ad diatonon hyperbolaeon fabricata vasa sonitu ponantur, in secundis diatessaron ad diatonon <diezeugmenon>, tertiis ad diatonon synhemmenon, quartis diatessaron ad diatonon meson, quintis diatessaron ad diatonon hypaton, sextis diatessaron ad proslambanomenon, in medio ad mesen, quod ea et ad proslambanomenon diapason et ad diatonon hypaton diapente habet symphoniarum communitates.
(Full text) haec autem si qui voluerit ad perfectum facile perducere, animadvertat in extremo libro diagramma musica ratione designatum, quod Aristoxenus magno vigore et industria generatim divisis modulationibus constitutum reliquit. de quo si qui ratiocinationibus his attenderit, ab natura vocis ad audientium delectationes facilius valuerit theatrorum efficere perfectiones.
(Full text) Dicet aliquis forte multa theatra quotannis Romae facta esse neque ullam rationem harum rerum in his fuisse, sed errabit in eo, quod omnia publica lignea theatra tabulationes habent complures, quas necesse est sonare. hoc vero licet animadvertere etiam ab citharoedis, qui superiore tono cum volunt canere, avertunt se ad scaenae valvas et ita recipiunt ab earum auxilio consonantiam vocis. cum autem ex solidis rebus theatra constituuntur, id est ex structura caementorum, lapide, marmore, quae sonare non possunt, tunc echeis haec rationes sunt explicandae.
(Full text) sin autem quaeritur in quo theatro ea sint facta, Romae non possumus ostendere sed in Italiae regionibus et in pluribus Graecorum civitatibus, etiamque auctorem habemus Lucium Mummium, qui diruto theatro Corinthiorum ea aenea Romam deportavit et de manubiis ad aedem Lunae dedicavit. multi etiam sollertes architecti, qui in oppidis non magnis theatra constituerunt, propter inopiam fictilibus doliis ita sonantibus electis hac ratiocinatione compositis perfecerunt utilissimos effectus.
(Full text) Ipsius autem theatri conformatio sic est facienda uti quam magna futura est perimetros imi, centro medio conlocato circumagatur linea rotundationis, in eaque quattuor scribantur trigona paribus lateribus et intervallis, quae extremam lineam circinationis tangant, quibus etiam in duodecim signorum caelestium <descriptione> astrologi ex musica convenientia astrorum ratiocinantur. ex his trigonis cuius latus fuerit proximum scaenae, ea regione qua praecidit curvaturam circinationis, ibi finiatur scaenae frons, et ab eo loco per centrum parallelos linea ducatur, quae disiungat proscaenii pulpitum et orchestrae regionem.
(Full text) ita latius factum fuerit pulpitum quam Graecorum, quod omnes artifices in scaena dant operam, in orchestra autem senatorum sunt sedibus loca designata. et eius pulpiti altitudo sit ne plus pedum quinque, uti qui in orchestra sederint, spectare possint omnium agentium gestus. cunei spectaculorum in theatro ita dividantur uti anguli trigonorum, qui currunt circum curvaturam circinationis, dirigant ascensus scalasque inter cuneos ad primam praecinctionem, supra autem alternis itineribus superiores cunei medii dirigantur.
(Full text) i autem qui sunt in imo et dirigunt scalaria, erunt numero VII, reliqui quinque scaenae designabunt compositionem, et unus medius contra se valvas regias habere debet, et qui erunt dextra ac sinistra hospitaliorum designabunt compositionem, extremi duo spectabunt itinera versurarum. gradus spectaculorum ubi subsellia componantur ne minus alti sint palmipedem, <ne plus pedem> et digitos sex, latitudines eorum ne plus pedes duo semis, ne minus pedes duo constituantur.
(Full text) tectum porticus quod futurum est in summa gradatione, cum scaenae altitudine libratum prospiciatur, ideo quod vox crescens aequaliter ad summas gradationes et tectum perveniet. namque si non erit aequale, quo minus fuerit altum, vox praeripietur ad eam altitudinem ad quam perveniet primo.
(Full text) orchestra inter gradus imos quam diametron habuerit, eius sexta pars sumatur, et in cornibus utrimque ad aditus eius mensurae perpendiculo inferiores sedes praecidantur, et qua praecisio fuerit, ibi constituantur itinerum supercilia. ita enim satis altitudinis habebunt eorum confornicationes.
(Full text) scaenae longitudo ad orchestrae diametron duplex fieri debet. podii altitudo ab libramento pulpiti cum corona et lysi duodecuma orchestrae diametri. supra podium columnae cum capitulis et spiris altae quarta parte eiusdem diametri, epistylia et ornamenta earum columnarum altitudinis quinta parte. pluteum insuper cum unda et corona inferioris plutei dimidia parte. supra id pluteum columnae quarta parte minore altitudine sint quam inferiores, epistylia et ornamenta earum columnarum quinta parte. item si tertia episcenos futura erit, mediani plutei summum sit dimidia parte, columnae summae medianarum minus altae sint quarta parte, epistylia cum coronis earum columnarum item habeant altitudinis quintam partem.
(Full text) Nec tamen in omnibus theatris symmetriae ad omnes rationes et effectus possunt respondere, sed oportet architectum animadvertere quibus proportionibus necesse sit sequi symmetriam et quibus ad loci naturam aut magnitudinem operis temperari. sunt enim res quas et in pusillo et in magno theatro necesse est eadem magnitudine fieri propter usum, uti gradus diazomata pluteos itinera ascensus pulpita tribunalia et si qua alia intercurrunt ex quibus necessitas cogit discedere ab symmetria ne inpediatur usus. non minus si qua exiguitas copiarum, id est marmoris, materiae reliquarumque rerum quae parantur, in opere fuerit, paulum demere aut adicere, dum id ne nimium inprobe fiat sed cum sensu, non erit alienum. hoc autem erit si architectus erit usu peritus, praeterea ingenio mobili sollertiaque non fuerit viduatus.
(Full text) Ipsae autem scaenae suas habent rationes explicatas ita uti mediae valvae ornatus habeant aulae regiae, dextra ac sinistra hospitalia, secundum autem spatia ad ornatus comparata, quae loca Graeci περιακτουϲ dicunt ab eo quod machinae sunt in his locis versatiles trigonoe habentes singulae tres species ornationis, quae cum aut fabularum mutationes sunt futurae seu deorum adventus cum tonitribus repentinis, versentur mutentque speciem ornationis in fronte. secundum ea loca versurae sunt procurrentes, quae efficiunt una a foro, altera a peregre aditus in scaenam.
(Full text) genera autem sunt scaenarum tria, unum quod dicitur tragicum, alterum comicum, tertium satyricum. horum autem ornatus sunt inter se dissimili disparique ratione, quod tragicae deformantur columnis et fastigiis et signis reliquisque regalibus rebus, comicae autem aedificiorum privatorum et maenianorum habent speciem prospectusque fenestris dispositos imitatione, communium aedificiorum rationibus, satyricae vero ornantur arboribus speluncis montibus reliquisque agrestibus rebus in topiodis speciem deformatis.
(Full text) In Graecorum theatris non omnia isdem rationibus sunt facienda, quod primum in ima circinatione ut in latino trigonorum IIII, in eo quadratorum trium anguli circinationis lineam tangunt, et cuius quadrati latus est proximum scaenae praeciditque curvaturam circinationis, ea regione designatur finitio proscaenii. et ab ea regione ad extremam circinationem curvaturae parallelos linea designatur, in qua constituitur frons scaenae, per centrumque orchestrae a proscaenii regione parallelos linea describitur et qua secat circinationis lineas dextra ac sinistra in cornibus hemicyclii centra signantur, et circino conlocato in dextro ab intervallo sinistro circumagitur circinatio ad proscaenii sinistram partem, item centro conlocato in sinistro cornu ab intervallo dextro circumagitur ad proscaenii dextram partem.
(Full text) ita e tribus centris hac descriptione ampliorem habent orchestram Graeci et scaenam recessiorem minoreque latitudine pulpitum, quod λογειον appellant, ideo quod eo se tragici et comici actores in scaena peragunt, reliqui autem artifices suas per orchestram praestant actiones, itaque ex eo scaenici et thymelici graece separatim nominantur. eius logei altitudo non minus debet esse pedum X, non plus duodecim. gradationes scalarum inter cuneos et sedes contra quadratorum angulos dirigantur ad primam praecinctionem, a praecinctione inter eas iterum mediae dirigantur, et ad summam quotiens praecinguntur, altero tanto semper amplificantur.
(Full text) Cum haec omnia summa cura sollertiaque explicata sunt, tunc etiam diligentius est animadvertendum uti sit electus locus, in quo leniter adplicet se vox neque repulsa resiliens incertas auribus referat significationes. sunt enim nonnulli loci naturaliter inpedientes vocis motus, uti dissonantes qui graece dicuntur κατηχουντεϲ, circumsonantes qui apud eos nominantur περιηχουντεϲ, item resonantes qui dicuntur αντηχουντεϲ, consonantesque quos appellant ϲυνηχουταϲ. dissonantes sunt in quibus vox prima cum est elata in altitudinem, offensa superioribus solidis corporibus repulsaque residens in imo opprimit insequentis vocis elationem, circumsonantes autem in quibus circumvagando coacta exsolvens in medio, sine extremis casibus sonans ibi extinguatur incerta verborum significatione, resonantes vero in quibus cum in solido tactu percussa resiliat, imagines exprimendo novissimos casus duplices faciat auditu.
(Full text) item consonantes sunt in quibus ab imis auxiliata cum incremento scandens egrediatur ad aures diserta verborum claritate. ita si in locorum electione fuerit diligens animadversio, emendatus erit prudentia ad utilitatem in theatris vocis effectus. formarum autem descriptiones inter se discriminibus his erunt notatae uti quae ex quadratis designentur, Graecorum habeant usus, latina e paribus lateribus trigonorum. ita his praescriptionibus qui voluerit uti, emendatas efficiet theatrorum perfectiones.
(Full text) Post scaenam porticus sunt constituendae, uti cum imbres repentini ludos interpellaverint, habeat populus quo se recipiat ex theatro choragiaque laxamentum habeant ad comparandum. uti sunt porticus Pompeianae itemque Athenis porticus Eumenicae Patrisque Liberi fanum, et exeuntibus e theatro sinistra parte odeum, quod Themistocles columnis lapideis dispositis, navium malis et antemnis e spoliis Persicis pertexit, idem autem etiam incensum Mithridatico bello rex Ariobarzanes restituit, Zmyrnae Stratoniceum, Trallibus porticus ex utraque parte scaenae supra stadium, ceterisque civitatibus quae diligentiores habuerunt architectos circa theatra sunt porticus et ambulationes.
(Full text) quae videntur ita oportere conlocari uti duplices sint habeantque exteriores columnas doricas cum epistyliis et ornamentis ex ratione modulationis perfectas. latitudines autem earum ita oportere fieri videntur uti quanta altitudine columnae fuerint exteriores, tantam latitudinem habeant ab inferiore parte columnarum extremarum ad medias et a medianis ad parietes qui circumcludunt porticus ambulationes. medianae autem columnae quinta parte altiores sint quam exteriores, sed aut ionico aut corintho genere deformentur.
(Full text) columnarum autem proportiones et symmetriae non erunt isdem rationibus quibus in aedibus sacris scripsi. aliam enim in deorum templis debent habere gravitatem, aliam in porticibus et ceteris operibus subtilitatem. itaque si dorici generis erunt columnae, dimetiantur earum altitudines cum capitulis in partes XV. ex eis partibus una constituatur et fiat modulus, ad cuius moduli rationem omnis operis erit explicatio. et in imo columnae crassitudo fiat duorum modulorum, intercolumnium quinque et moduli dimidia parte, altitudo columnae praeter capitulum XIIII modulorum, capituli altitudo moduli unius, latitudo modulorum duorum et moduli sextae partis. ceteri operis modulationes uti in aedibus sacris in libro IIII scriptum est ita perficiantur.
(Full text) sin autem ionicae columnae fient, scapus praeter spiram et capitulum in octo et dimidiam partem dividatur et ex his una crassitudini columnae detur, <spira> cum plintho dimidia crassitudine constituatur, capituli ratio ita fiat uti in libro tertio est demonstratum. si corinthia erit, scapus et spira uti in ionica, capitulum autem quemadmodum in quarto libro est scriptum, ita habeant rationem. in stylobatisque adiectio quae fit per scamillos inpares, ex descriptione quae supra scripta est in libro tertio sumatur. epistylia coronae ceteraque omnia ad columnarum rationem ex scriptis voluminum superiorum explicentur.
(Full text) Media vero spatia quae erunt subdiu inter porticus, adornanda viridibus videntur, quod hypaethroe ambulationes habent magnam salubritatem, et primum oculorum quod ex viridibus subtilis et extenuatus aer propter motionem corporis influens perlimat speciem et ita auferens ex oculis umorem crassum, aciem tenuem et acutam speciem relinquit. praeterea cum corpus motionibus in ambulatione calescat, umores ex membris aer exsugendo inminuit plenitates extenuatque dissipando quod plus inest quam corpus potest sustinere.
(Full text) hoc autem ita esse ex eo licet animadvertere, quod sub tectis cum sint aquarum fontes aut etiam sub terra palustris abundantia, ex his nullus surgit umor nebulosus, sed in apertis hypaethrisque locis cum sol oriens vapore tangat mundum, ex umidis et abundantibus excitat umores et conglobatos in altitudinem tollit. ergo si ita videtur uti in hypaethris locis ab aere umores ex corporibus exsugantur molestiores, quemadmodum ex terra per nebulas videntur, non puto dubium esse quin amplissimas et ornatissimas subdiu hypaethrusque conlocari oporteat in civitatibus ambulationes.
(Full text) eae autem uti sint semper siccae et non lutosae, sic erit faciendum. fodiantur et exinaniantur quam altissime. dextra atque sinistra structiles cloacae fiant inque earum parietibus qui ad ambulationem spectaverint, tubuli instruantur inclinati fastigio in cloacas. his perfectis compleantur ea loca carbonibus, deinde insuper sabulone eae ambulationes sternantur et exaequentur. ita propter carbonum raritatem naturalem et tubulorum in cloacas instructionem excipientur aquarum abundantiae, et ita siccae et sine umore perfectae fuerint ambulationes.
(Full text) Praeterea in his operibus thesauri sunt civitatibus in necessariis rebus a maioribus constituti. in conclusionibus enim reliqui omnes faciliores sunt apparatus quam lignorum. sal enim facile ante inportatur, frumenta publice privatimque expeditius congeruntur et si defit, holeribus carne seu leguminibus defenditur, aquae fossuris puteorum et de caelo repentinis tempestatibus ex tegulis excipiuntur. de lignatione quae maxime necessaria est ad cibum coquendum, difficilis et molesta est apparatio, quod et tarde comportatur et plus consumitur.
(Full text) in eiusmodi temporibus tunc eae ambulationes aperiuntur et mensurae tributim singulis capitibus designantur. ita duas res egregias hypaethroe ambulationes praestant, unam in pace salubritatis, alteram in bello salutis. ergo his rationibus ambulationum explicationes non solum post scaenam theatris sed etiam omnium deorum templis effectae magnas civitatibus praestare poterunt utilitates. Quoniam haec nobis satis videntur esse exposita, nunc insequentur balinearum dispositionum demonstrationes.
(Full text) primum eligendus locus est quam calidissimus, id est aversus ab septentrione et aquilone. ipsa autem caldaria tepidariaque lumen habeant ab occidente hiberno, sin autem natura loci inpedierit, utique a meridie, quod maxime tempus lavandi a meridiano ad vesperum est constitutum. et item est animadvertendum uti caldaria muliebria et virilia coniuncta et in isdem regionibus sint conlocata. sic enim efficietur ut in vasaria et hypocausis communis sit eorum utrisque. aenea supra hypocausim tria sunt componenda, unum caldarium, alterum tepidarium, tertium frigidarium, et ita conlocanda uti ex tepidario in caldarium quantum aquae calidae exierit, influat de frigidario in tepidarium ad eundem modum, testudinesque alveolorum ex communi hypocausi calefaciantur.
(Full text) suspensurae caldariorum ita sunt faciendae ut primum sesquipedalibus tegulis solum sternatur inclinatum ad hypocausim, uti pila cum mittatur non possit intro resistere sed rursus redeat ad praefurnium ipsa per se. ita flamma facilius pervagabitur sub suspensione. supraque laterculis bessalibus pilae struantur ita dispositae uti bipedales tegulae possint supra esse conlocatae. altitudinem autem pilae habeant pedes duo eaeque struantur argilla cum capillo subacta, supraque conlocentur tegulae bipedales quae sustineant pavimentum.
(Full text) concamarationes vero si ex structura factae fuerint, erunt utiliores, sin autem contignationes fuerint, figulinum opus subiciatur, sed hoc ita erit faciendum. regulae ferreae aut arcus fiant eaeque uncinis ferreis ad contignationem suspendantur quam creberrimis, eaeque regulae sive arcus ita disponantur uti tegulae sine marginibus sedere in duabus invehique possint, et ita totae concamarationes in ferro nitentes sint perfectae. earumque camararum superiora coagmenta ex argilla cum capillo subacta liniantur, inferior autem pars, quae ad pavimentum spectat, primum testa cum calce trullissetur, deinde opere albario sive tectorio poliatur. eaeque camarae in caldariis si duplices factae fuerint, meliorem habebunt usum. non enim a vapore umor corrumpere poterit materiem contignationis, sed inter duas camaras vagabitur.
(Full text) magnitudines autem balinearum videntur fieri pro copia hominum, <dummodo> sint ita dispositae. quanta longitudo fuerit, tertia dempta, latitudo sit praeter scholam labri et alvei. labrum utique sub lumine faciundum videtur, ne stantes circum suis umbris obscurent lucem. scholas autem labrorum ita fieri oportet spatiosas uti cum priores occupaverint loca, circum spectantes reliqui recte stare possint. alvei autem latitudo inter parietem et pluteum ne minus sit pedes senos, ut gradus inferior inde auferat et pulvinus duos pedes.
(Full text) laconicum sudationesque sunt coniungendae tepidario, eaeque quam latae fuerint, tantam altitudinem habeant ad imam curvaturam hemisphaerii. mediumque lumen in hemisphaerio relinquatur ex eoque clupeum aeneum catenis pendeat, per cuius reductiones et demissiones perficietur sudationis temperatura. ipsumque ad circinum fieri oportere videtur, ut aequaliter a medio flammae vaporisque vis per curvaturae rotundationes pervagetur.
(Full text) Nunc mihi videtur, etiamsi non sint italicae consuetudinis palaestrarum aedificationes, traditas tamen explicare et quemadmodum apud Graecos constituantur monstrare. in palaestris peristyla quadrata sive oblonga ita sunt facienda uti duorum stadiorum habeant ambulationis circumitionem, quod Graeci vocant διαυλον, ex quibus tres porticus simplices disponantur, quarta quae ad meridianas regiones est conversa, duplex, uti cum tempestates ventosae sint, non possit aspergo in interiorem partem pervenire.
(Full text) constituantur autem in tribus porticibus exhedrae spatiosae, habentes sedes in quibus philosophi rhetores reliquique qui studiis delectantur sedentes disputare possint. in duplici autem porticu conlocentur haec membra. ephebeum in medio, hoc autem est exhedra amplissima cum sedibus, quae tertia parte longior sit quam lata. sub dextra coryceum, deinde proxime conisterium, a conisterio in versura porticus frigida lavatio, quam Graeci λουτρον vocitant. ad sinistram ephebei elaeothesium, proxime autem elaeothesium <tepidarium>, ab eoque iter in propnigeum in versura porticus. proxima autem introrsus e regione frigidarii conlocetur concamarata sudatio longitudine duplex quam latitudo, quae habeat in versuris ex una parte laconicum ad eundem modum quam supra scriptum est, compositum, ex adverso laconici calidam lavationem. in palaestra peristyla, quemadmodum supra scriptum est, ita debent esse distributa.
(Full text) extra autem disponantur porticus tres, una ex peristylo exeuntibus, duae dextra atque sinistra stadiatae, ex quibus una quae spectaverit ad septentrionem, perficiatur duplex amplissima latitudine, altera simplex ita facta uti in partibus quae fuerint circa parietes et quae erunt ad columnas, margines habeat uti semitas non minus pedum denum mediumque excavatum uti gradus sint in descensu a marginibus sesquipedem ad planitiem, quae planities sit non minus pedes XII. ita qui vestiti ambulaverint circum in marginibus, non inpedientur ab unctis se exercentibus.
(Full text) haec autem porticus ξυϲτοϲ apud Graecos vocitatur, quod athletae per hiberna tempora in tectis stadiis exercentur. proxime autem xystum et duplicem porticum designentur hypaethroe ambulationes, quas Graeci παραδρομιδαϲ, nostri xysta appellant, in quas per hiemem ex xysto sereno caelo athletae prodeuntes exercentur. faciunda autem xysta sic videntur ut sint inter duas porticus silvae aut platanones et in his perficiantur inter arbores ambulationes ibique ex opere signino stationes. post xysta autem stadium ita figuratum ut possint hominum copiae cum laxamento athletas certantes spectare. Quae in moenibus necessaria videbantur esse ut apte disponantur, perscripsi.
(Full text) de opportunitate autem portuum non est praetermittendum, sed quibus rationibus tueantur naves in is ab tempestatibus explicandum. hi autem naturaliter si sint bene positi habeantque acroteria sive promuntoria procurrentia, ex quibus introrsus curvaturae sive versurae ex loci natura fuerint conformatae, maximas utilitates videntur habere. circum enim porticus sive navalia sunt facienda sive ex porticibus aditus ad emporia, turresque ex utraque parte conlocandae, ex quibus catenae traduci per machinas possint.
(Full text) Sin autem non naturalem locum neque idoneum ad tuendas ab tempestatibus naves habuerimus, ita videtur esse faciendum uti si nullum flumen in his locis inpedierit sed erit ex una parte statio, tunc ex altera parte structuris sive aggeribus expediantur progressus. et ita conformandae portuum conclusiones. eae autem structurae quae in aqua sunt futurae, videntur sic esse faciendae uti portetur pulvis a regionibus quae sunt a Cumis continuatae ad promuntorium Minervae, isque misceatur uti in mortario duo ad unum respondeant.
(Full text) deinde tunc in eo loco qui definitus erit, arcae stipitibus robusteis et catenis inclusae in aquam demittendae destinandaeque firmiter, deinde intra ex trastillis inferior pars sub aqua exaequanda et purganda, et caementis ex mortario, materia mixta quemadmodum supra scriptum est, ibi congerendum, doneque compleatur structura spatium quod fuerit inter arcas. hoc autem munus naturale habent ea loca quae supra scripta sunt. Sin autem propter fluctus aut impetus aperti pelagi destinae arcas non potuerint continere, tunc ab ipsa terra sive crepidine pulvinus quam firmissime struatur, isque pulvinus exaequata struatur planitia minus quam dimidiae partis, reliquum quod est proxime litus, proclinatum latus habeat.
(Full text) deinde ad ipsam aquam et latera pulvino circiter sesquipedales margines struantur aequilibres ex planitia quae est supra scripta, tunc proclinatio ea impleatur harena et exaequetur cum margine et planitia pulvini. deinde insuper eam exaequationem pila quam magna constituta fuerit ibi struatur, eaque cum erit extructa, relinquatur ne minus duos menses ut siccescat. tunc autem succidatur margo quae sustinet harenam. ita harena fluctibus subruta efficiet in mare pilae praecipitationem. hac ratione quotienscumque opus fuerit, in aquam poterit esse progressus.
(Full text) In quibus autem locis pulvis non nascitur, his rationibus erit faciendum uti arcae duplices ustilatis taleis et catenis conligatae in eo loco qui finitus erit constituantur, et inter destinas creta in aeronibus ex ulva palustri factis calcetur. cum ita bene calcatum et quam densissime fuerit, tunc cocleis rotis tympanis conlocatis locus qui ea saeptione finitus fuerit exinaniatur sicceturque, et ibi inter saeptiones fundamenta fodiantur. si terrena erunt, usque ad solidum crassiora quam qui murus supra futurus erit exinaniantur siccenturque, et tunc structura ex caementis calce et harena compleantur.
(Full text) sin autem mollis locus erit, palis ustilatis alneis aut oleagineis configatur et carbonibus compleatur, quemadmodum in theatrorum et muri fundationibus est scriptum. deinde tunc quadrato saxo murus ducatur iuncturis quam longissimis, uti maxime medii lapides coagmentis contineantur. tunc qui locus erit inter murum ruderatione sive structura compleatur. ita erit uti possit turris insuper aedificari.
(Full text) His perfectis navaliorum ea erit ratio ut constituantur spectantia maxime ad septentrionem. nam meridianae regiones propter aestus cariem tineam teredines reliquaque bestiarum nocentium genera procreant alendoque conservant, eaque aedificia minime sunt materianda propter incendia. de magnitudinibus autem finitio nulla debet esse, sed faciunda ad maximum navium modum, uti etsi maiores naves subductae fuerint, habeant cum laxamento ibi conlocationem. Quae necessaria ad utilitatem in civitatibus publicorum locorum succurrere mihi potuerunt, quemadmodum constituantur et perficiantur in hoc volumine scripsi, privatorum autem aedificiorum utilitates et eorum symmetrias insequenti volumine ratiocinabor.
(Full text) Aristippus philosophus Socraticus naufragio cum eiectus ad Rhodiensium litus animadvertisset geometrica schemata descripta, exclamavisse ad comites ita dicitur ‘bene speremus, hominum enim vestigia video’ statimque in oppidum Rhodum contendit et recta gymnasium devenit, ibique de philosophia disputans muneribus est donatus, ut non tantum se ornaret sed etiam eis qui una fuerunt et vestitum et cetera quae opus essent ad victum praestaret. cum autem eius comites in patriam reverti voluissent interrogarentque eum quidnam vellet domum renuntiari, tunc ita mandavit dicere, eiusmodi possessiones et viatica liberis oportere parari quae etiam e naufragio una possent enatare.
(Full text) namque ea vera praesidia sunt vitae quibus neque fortunae tempestas iniqua neque publicarum rerum mutatio neque belli vastatio potest nocere. non minus eam sententiam augendo Theophrastus, hortando doctos potius esse quam pecuniae confidentes ita ponit, doctum ex omnibus solum neque in alienis locis peregrinum neque amissis familiaribus et necessariis inopem amicorum sed in omni civitate esse civem difficilesque fortunae sine timore posse despicere casus, at qui non doctrinarum sed felicitatis praesidiis putaret se esse vallatum, labidis itineribus vadentem non stabili sed infirma conflictari vita.
(Full text) Epicurus vero non dissimiliter ait pauca sapientibus fortunam tribuere, quae autem maxima et necessaria sunt, animi mentisque cogitationibus gubernari. haec ita etiam plures philosophi dixerunt. non minus poetae qui antiquas comoedias graece scripserunt, easdem sententias versibus in scaena pronuntiaverunt, ut Eucrates Chionides Aristophanes, maxime etiam cum his Alexis, qui Athenienses ait oportere ideo laudari quod omnium Graecorum leges cogunt parentes <ali> a liberis, Atheniensium non omnes nisi eos qui liberos artibus erudissent. omnia enim munera fortunae cum dantur ab ea faciliter adimuntur, disciplinae vero coniunctae cum animis nullo tempore deficiunt, sed permanent stabiliter ad summum exitum vitae.
(Full text) itaque ego maximas infinitasque parentibus ago atque habeo gratias, quod Atheniensium legem probantes me arte erudiendum curaverunt, et ea quae non potest esse probata sine litteratura encyclioque doctrinarum omnium disciplina. cum ergo et parentium cura et praeceptorum doctrinis auctas haberem copias disciplinarum, philologis et philotechnis rebus commentariorumque scripturis me delectans eas possessiones animo paravi, e quibus haec est fructuum summa, nullas plus habendi esse necessitates eamque esse proprietatem divitiarum maxime, nihil desiderare. sed forte nonnulli haec levia iudicantes putant eos esse sapientes qui pecunia sunt copiosi. itaque plerique ad id propositum contendentes audacia adhibita cum divitiis etiam notitiam sunt consecuti.
(Full text) ego autem, Caesar, non ad pecuniam parandam ex arte dedi studium, sed potius tenuitatem cum bona fama quam abundantiam cum infamia sequendam probavi. ideo notities parum est adsecuta. sed tamen his voluminibus editis, ut spero, etiam posteris ero notus. neque est mirandum quid ita pluribus sim ignotus. ceteri architecti rogant et ambiunt ut architectentur, mihi autem a praeceptoribus est traditum rogatum non rogantem oportere suscipere curam, quod ingenuus color movetur pudore petendo rem suspiciosam. nam beneficium dantes non accipientes ambiuntur. quid enim putemus suspicari qui rogetur de patrimonio sumptus faciendos committere gratiae petentis, nisi praedae compendiique eius causa iudicet faciundum?
(Full text) itaque maiores primum a genere probatis operam tradebant architectis, deinde quaerebant si honeste essent educati, ingenuo pudori non audaciae protervitatis committendum iudicantes. ipsi autem artifices non erudiebant nisi suos liberos aut cognatos et eos viros bonos instituebant, quibus tantarum rerum fides sine dubitatione permitteretur. Cum autem animadverto ab indoctis et inperitis tantae disciplinae magnitudinem iactari et ab is qui non modo <non> architecturae sed omnino ne fabricae quidem notitiam habent, non possum non laudare patres familiarum eos qui litteraturae fiducia confirmati per se aedificantes ita iudicant, si inperitis sit committendum, ipsos potius digniores esse ad suam voluntatem quam ad alienam pecuniae consumere summam.
(Full text) itaque nemo artem ullam aliam conatur domi facere, uti sutrinam fullonicam aut ex ceteris quae sunt faciliores, nisi architecturam, ideo quod qui profitentur non arte vera sed falso nominantur architecti. quas ob res corpus architecturae rationesque eius putavi diligentissime conscribendas, opinans id munus omnibus gentibus non ingratum futurum. igitur quoniam in quinto de opportunitate communium operum perscripsi, in hoc volumine privatorum aedificiorum ratiocinationes et commensus symmetriarum explicabo.
(Full text) Haec autem ita erunt recte disposita, si primo animadversum fuerit quibus regionibus aut quibus inclinationibus mundi constituantur. namque aliter Aegypto, aliter Hispania, non eodem modo Ponto, dissimiliter Romae, item ceteris terrarum et regionum proprietatibus oportere videntur constitui genera aedificiorum, quod alia parte solis cursu premitur tellus, alia longe ab eo distat, alia per medium temperatur. igitur uti constitutio mundi ad terrae spatium inclinatione signiferi circuli et solis cursu disparibus qualitatibus naturaliter est conlocata, ad eundem modum etiam ad regionum rationes caelique varietates videntur aedificiorum debere dirigi conlocationes.
(Full text) sub septentrione aedificia testudinata et maxime conclusa et non patentia sed conversa ad calidas partes oportere fieri videntur. contra autem sub impetu solis meridianis regionibus, quod premuntur a calore, patentiora conversaque ad septentrionem et aquilonem sunt faciunda. ita quod ultra natura laedit, arte erit emendandum. item reliquis regionibus ad eundem modum <debet> temperari, quemadmodum caelum est ad inclinationem mundi conlocatum.
(Full text) Haec autem ex natura rerum sunt animadvertenda et consideranda atque etiam ex membris corporibusque gentium observanda. namque sol quibus locis mediocriter profundit vapores, in his conservat corpora temperata, quaeque proxime currendo deflagrat, eripit exurendo temperaturam umoris. contra vero refrigeratis regionibus, quod absunt a meridie longe, non exhauritur a caloribus umor, sed ex caelo roscidus aer in corpora fundens umorem efficit ampliores corporaturas vocisque sonitus graviores. ex eo quoque quae sub septentrionibus nutriuntur gentes inmanibus corporibus, candidis coloribus, directo capillo et rufo, oculis caesiis, sanguine multo ab umoris plenitate caelique refrigerationibus sunt conformati.
(Full text) qui autem sunt proximi ad axem meridianum subiectique solis cursui, brevioribus corporibus, colore fusco, crispo capillo, oculis nigris, cruribus squalidis, sanguine exiguo solis impetu perficiuntur. itaque etiam propter sanguinis exiguitatem timidiores sunt ferro resistere, sed ardores ac febres sufferunt sine timore, quod nutrita sunt eorum membra cum fervore. itaque corpora quae nascuntur sub septentrione a febri sunt timidiora et inbecilla, sanguinis autem abundantia ferro resistunt sine timore.
(Full text) Non minus sonus vocis in generibus gentium dispares et varias habet qualitates. ideo quod terminatio orientis et occidentis circa terrae librationem, qua dividitur pars superior et inferior mundi, habere videtur libratam naturali modo circumitionem, quem etiam mathematici οριζοντα dicunt. igitur cum id habemus certum animo sustinentes, ab labro quod est in regione septentrionali, linea traiecta ad id quod est supra meridianum axem ab eoque altera obliqua in altitudinem ad summum cardinem qui est post stellas septentrionum, sine dubitatione animadvertemus ex eo esse schema trigoni mundo, uti organi quam ϲαμβυκην graeci dicunt.
(Full text) itaque quod est spatium proximum imo cardini ab axis linea in meridianis finibus, sub eo loco quae sunt nationes propter brevitatem altitudinis ad mundum sonitum vocis faciunt tenuem et acutissimum, uti in organo chorda quae est proxima angulo. secundum eam autem reliquae ad mediam Graeciam remissiores efficiunt in nationibus sonorum scansiones, item a medio in ordinem crescendo ad extremos septentriones sub altitudines caeli nationum spiritus sonitibus gravioribus a natura rerum exprimuntur. ita videtur mundi conceptio tota propter inclinationem consonantissime per solis temperaturam ad harmoniam esse composita.
(Full text) igitur quae nationes sunt inter axis meridiani cardinem ac septentrionalis medio positae, uti in diagrammate musico medianae vocis habent sonitum in sermone, quaeque progredientibus ad septentrionem sunt nationes, quod altiores habent distantias ad mundum, spiritus vocis habentes umore repulsos ad hypatas et proslambanomenon, a natura rerum sonitu graviore coguntur uti. eadem ratione e medio progredientibus ad meridiem gentes paranetarum <netarum>que acutissimam sonitus vocis perficiunt tenuitatem.
(Full text) hoc autem verum esse, ex umidis naturae locis graviora fieri et ex fervidis acutiora, licet ita experiendo animadvertere. calices duo in una fornace aeque cocti aequoque pondere ad crepitumque uno sonitu sumantur. ex his unus in aquam demittatur, postea ex aqua eximatur, tunc utrique tangantur. cum enim ita factum fuerit, largiter inter eos sonitus discrepabit aequoque pondere non poterunt esse. ita et hominum corpora uno genere figurationis et una mundi coniunctione concepta alia propter regionis ardorem acutum spiritum aeris exprimunt tactu, alia propter umoris abundantiam gravissimas effundunt sonorum qualitates.
(Full text) Item propter tenuitatem caeli meridianae nationes ex acuta fervore mente expeditius celeriusque moventur ad consiliorum cogitationes. septentrionales autem gentes infusae crassitudine caeli, propter obstantiam aeris umore refrigeratae stupentes habent mentes. hoc autem ita esse a serpentibus licet aspicere, quae per calorem cum exhaustam habent umoris refrigerationem, tunc acerrime moventur, per brumalia autem et hiberna tempora ab mutatione caeli refrigeratae, inmotae sunt stupore. ita non est mirandum, si acutiores efficit calidus aer hominum mentes, refrigeratus autem contra tardiores.
(Full text) cum sint autem meridianae nationes animis acutissimis infinitaque sollertia consiliorum, simul ad fortitudinem ingrediuntur ibi succumbunt, quod habent exsuctas ab sole animorum virtutes. qui vero refrigeratis nascuntur regionibus, ad armorum vehementiam paratiores sunt magnis virtutibus sine timore, sed tarditate animi sine considerantia inruentes sine sollertia suis consiliis refragantur. cum ergo haec ita sint ab natura rerum in mundo conlocata et omnes nationes inmoderatis mixtionibus disparatae, veros inter spatium totius orbis terrarum regionesque medio mundi populus Romanus possidet fines.
(Full text) namque temperatissimae ad utramque partem et corporum membris animorumque vigoribus pro fortitudine sunt in Italia gentes. quemadmodum enim Iovis stella inter Martis ferventissimam et Saturni frigidissimam media currens temperatur, eadem ratione Italia inter septentrionalem meridianamque ab utraque parte mixtionibus temperatas et invictas habet laudes. itaque consiliis refringit barbarorum virtutes, forti manu meridianorum cogitationes. ita divina mens civitatem populi Romani egregia temperataque regione conlocavit, uti orbis terrarum imperii potiretur.
(Full text) quodsi ita est uti dissimiles regiones ab inclinationibus caeli variis generibus sint comparatae, ut etiam naturae gentium disparibus animis et corporum figuris qualitatibusque nascerentur, non dubitemus aedificiorum quoque rationes ad nationum gentiumque proprietates apte distribuere, cum habeamus ab ipsa rerum natura sollertem et expeditam monstrationem. Quoad potui summa ratione proprietates locorum ab natura rerum dispositas animadvertere exposui et quemadmodum ad solis cursum et inclinationes caeli oporteat ad gentium figuras constituere aedificiorum qualitates dixi. itaque nunc singulorum generum in aedificiis commensus symmetriarum et universos et separatos breviter explicabo.
(Full text) Nulla architecto maior cura esse debet nisi uti proportionibus ratae partis habeant aedificia rationum exactiones. cum ergo constituta symmetriarum ratio fuerit et commensus ratiocinationibus explicati, tum etiam acuminis est proprium providere ad naturam loci aut usum aut speciem <et detractionibus aut> adiectionibus temperaturas efficere, cum de symmetria sit detractum aut adiectum, uti id videatur recte esse formatum in aspectuque nihil desideretur.
(Full text) alia enim ad manum species esse videtur, alia in excelso, non eadem in concluso, dissimilis in aperto, in quibus magni iudicii est opera quid tandem sit faciundum. non enim veros videtur habere visus effectus, sed fallitur saepius iudicio ab eo mens. quemadmodum etiam in scaenis pictis videntur columnarum proiecturae, mutulorum ecphorae, signorum figurae prominentes, cum sit tabula sine dubio ad regulam plana. similiter in navibus remi cum sint sub aqua directi, tamen oculis infracti videntur, et quatenus eorum partes tangunt summam planitiem liquoris, apparent uti sunt directi, cum vero sub aqua sunt demissi, per naturae perlucidam raritatem remittunt enatantes ab suis corporibus fluentes imagines ad summam aquae planitiem atque eae ibi commotae efficere videntur infractum remorum oculis aspectum.
(Full text) hoc autem sive simulacrorum inpulsu seu radiorum ex oculis effusionibus uti physicis placet videmus, utraque ratione videtur ita esse uti falsa iudicia oculorum habeat aspectus.
(Full text) cum ergo quae sunt vera falsa videantur et nonnulla aliter quam sunt oculis probentur, non puto oportere esse dubium quin ad locorum naturas aut necessitates detractiones aut adiectiones fieri debeant ita uti nihil in his operibus desideretur. haec autem etiam ingeniorum acuminibus non solum doctrinis efficiuntur.
(Full text) igitur statuenda est primum ratio symmetriarum, a qua sumatur sine dubitatione commutatio. deinde explicetur operis futuri locorum imum spatium longitudinis <et latitudinis>, cuius cum semel constituta fuerit magnitudo, sequatur eam proportionis ad decorem apparatio, uti non sit considerantibus aspectus eurythmiae dubius. de qua quibus rationibus efficiatur est mihi pronuntiandum, primumque de cavis aedium uti fieri debent dicam.
(Full text) Cava aedium quinque generibus sunt distincta, quorum ita figurae nominantur, tuscanicum, corinthium, tetrastylon, displuviatum, testudinatum. tuscanica sunt in quibus trabes in atrii latitudine traiectae habent interpensiva et collicias ab angulis parietum ad angulos tignorum intercurrentes, item asseribus stillicidiorum in medium compluvium deiectus. in corinthiis isdem rationibus trabes et compluvia conlocantur, sed a parietibus trabes recedentes in circumitione circa columnas componuntur. tetrastyla sunt quae subiectis sub trabibus angularibus columnis et utilitatem trabibus et firmitatem praestant, quod neque ipsae magnum impetum coguntur habere neque ab interpensivis onerantur.
(Full text) displuviata autem sunt in quibus deliquiae arcam sustinentes stillicidia reiciunt. haec hibernaculis maxime praestant utilitates, quod compluvia eorum erecta non obstant luminibus tricliniorum. sed ea habent in refectionibus molestiam magnam, quod circa parietes stillicidia defluentia continent fistulae, quae non celeriter recipiunt ex canalibus aquam defluentem, itaque redundantes restagnant et intestinum et parietes in eis generibus aedificiorum corrumpunt. testudinata vero ibi fiunt, ubi non sunt impetus magni et in contignationibus supra spatiosae redduntur habitationes.
(Full text) Atriorum vero latitudines ac longitudines tribus generibus formantur. et primum genus distribuitur uti longitudo cum in quinque partes divisa fuerit, tres partes latitudini dentur, alterum cum in tres partes dividatur, duae partes latitudini tribuantur, tertium uti latitudo in quadrato paribus lateribus describatur inque eo quadrato diagonios linea ducatur, et quantum spatium habuerit ea linea diagonios, tanta longitudo atrio detur.
(Full text) altitudo eorum quanta latitudo fuerit quarta dempta sub trabes extollatur, reliquo lacunariorum et arcae supra trabes ratio habeatur. Alis dextra ac sinistra latitudo, cum sit atrii longitudo ab XXX pedibus ad pedes XL, ex tertia parte eius constituatur. ab XL ad pedes L longitudo dividatur in partes tres <semis>, ex his una pars alis detur. cum autem erit longitudo ab quinquaginta pedibus ad sexaginta, quarta pars longitudinis alis tribuatur. a pedibus LX ad LXXX longitudo dividatur in partes quattuor et dimidiam, ex his una pars fiat alarum latitudo. a pedibus octoginta ad pedes centum in quinque partes divisa longitudo iustam constituerit latitudinem alarum. trabes earum liminares ita altae ponantur ut altitudines latitudinibus sint aequales.
(Full text) Tabulino, si latitudo atrii erit pedum viginti, dempta tertia eius spatio, reliquum tribuatur. si erit ab pedibus XXX ad XL, ex atrii latitudine tabulino dimidium tribuatur. cum autem ab XL ad LX, latitudo dividatur in partes quinque, ex his duae tabulino constituantur. non enim atria minora ab maioribus easdem possunt habere symmetriarum rationes. si enim maiorum symmetriis utemur in minoribus, neque tabulina neque alae utilitatem poterunt habere, sin autem minorum in maioribus utemur, vasta et inmania in his ea erunt membra. itaque generatim magnitudinum rationes exquisitas et utilitati et aspectui conscribendas putavi.
(Full text) altitudo tabulini ad trabem adiecta latitudinis octava constituatur. lacunaria eius tertia latitudinis ad altitudinem adiecta extollantur. fauces minoribus atriis e tabulini latitudine dempta tertia, maioribus dimidia constituantur. imagines item alte cum suis ornamentis ad latitudinem alarum sint constitutae. Latitudines forum ad altitudinem si doricae erunt uti doricae, si ionicae erunt uti ionicae perficiantur, quemadmodum de thyromatis in quarto libro rationes symmetriarum sunt expositae. compluvii lumen latum latitudinis atrii ne minus quarta, ne plus tertia parte relinquatur, longitudo uti atrii pro rata parte fiat.
(Full text) Peristyla autem in transverso tertia parte longiora sint quam introrsus, columnae tam altae quam porticus latae fuerint. peristylorum intercolumnia ne minus trium, ne plus quattuor columnarum crassitudine inter se distent. sin autem dorico more in peristylo columnae erant faciundae, uti in quarto libro de doricis scripsi ita moduli sumantur et ad eos modulos triglyphorumque rationes disponantur.
(Full text) Tricliniorum quanta latitudo fuerit, bis tanta longitudo fieri debebit. altitudines omnium conclavium, quae oblonga fuerint, sic habere debent rationem uti longitudinis et latitudinis mensura componatur et ex ea summa dimidium sumatur et quantum fuerit tantum altitudini detur. sin antem exhedrae aut oeci quadrati fuerint, latitudinis dimidia addita altitudines educantur. pinacothecae uti exhedrae amplis magnitudinibus sunt constituendae. oeci corinthii tetrastylique quique aegyptii vocantur latitudinis et longitudinis uti supra tricliniorum symmetriae scriptae sunt, ita habeant rationem, sed propter columnarum interpositiones spatiosiores constituantur.
(Full text) inter corinthios autem et aegyptios hoc erit discrimen. corinthii simplices habeant columnas aut in podio positas aut in imo, supraque habeant epistylia et coronas aut ex intestino opere aut albario, praeterea supra coronas curva lacunaria ad circinum delumbata. in aegyptiis autem supra columnas epistylia et ab epistyliis ad parietes qui sunt circa inponenda est contignatio, supra coaxationem pavimentum, subdiu ut sit circumitus. deinde supra epistylium ad perpendiculum inferiorum columnarum inponendae sunt minores quarta parte columnae. supra earum epistylia et ornamenta lacunariis ornantur et inter columnas superiores fenestrae conlocantur. ita basilicarum ea similitudo, non corinthiorum tricliniorum, videtur esse.
(Full text) fiunt autem etiam non italicae consuetudinis oeci, quos Graeci cyzicenos appellant. hi conlocantur spectantes ad septentrionem et maxime viridia prospicientes, valvasque habent in medio. ipsi autem sunt ita longi et lati uti duo triclinia cum circumitionibus inter se spectantia possint esse conlocata, habentque dextra ac sinistra lumina fenestrarum valvata, uti de lectis per spatia fenestrarum viridia prospiciantur. altitudines eorum dimidia latitudinis addita constituuntur.
(Full text) In his aedificiorum generibus omnes sunt faciendae earum symmetriarum rationes quae sine inpeditione loci fieri poterunt, luminaque parietum altitudinibus si non obscurabuntur, faciliter erunt explicata, sin autem inpedientur ab angustiis aut aliis necessitatibus, tunc erit ut ingenio et acumine de symmetriis detractiones aut adiectiones fiant, uti non dissimiles veris symmetriis perficiantur venustates.
(Full text) Nunc explicabimus quibus proprietatibus genera aedificiorum ad usum et caeli regiones apte debeant spectare. hiberna triclinia et balnearia ad occidentem hibernum spectent, ideo quod vespertino lumine opus est uti, praeterea quod etiam sol occidens adversus habens splendorem, calorem remittens efficit vespertino tempore regionem tepidiorem. cubicula et bybliothecae ad orientem spectare debent, usus enim matutinum postulat lumen, item in bybliothecis libri non putrescent. nam quaecumque ad meridiem et occidentem spectant, ab tineis et umore libri vitiantur, quod venti umidi advenientes procreant eas et alunt infundentesque umidos spiritus pallore volumina corrumpunt.
(Full text) triclinia verna et autumnalia ad orientem. ei enim praetentis luminibus adversus solis impetus progrediens ad occidentem efficit ea temperata ad id tempus quo his solitum est uti. aestiva ad septentrionem, quod ea regio non ut reliquae per solstitium propter calorem efficitur aestuosa, eo quod est aversa a solis cursu semper refrigerata et salubritatem et voluptatem in usu praestat. non minus pinacothecae et plumariorum textrina pictorumque officinae, uti colores eorum in opere propter constantiam luminis inmutata permaneant qualitate.
(Full text) Cum ad regiones caeli ita ea fuerint disposita, tunc etiam animadvertendum est quibus rationibus privatis aedificiis propria loca patribus familiarum et quemadmodum communia cum extraneis aedificari debeant. namque ex his quae propria sunt, in ea non est potestas omnibus intro eundi nisi invitatis, quemadmodum sunt cubicula triclinia balineae ceteraque quae easdem habent usus rationes. communia autem sunt in quibus etiam invocati suo iure de populo possunt venire, id est vestibula cava aedium peristyla quaeque eundem habere possunt usum. igitur is qui communi sunt fortuna, non necessaria magnifica vestibula nec tabulina neque atria, quod magis aliis officia praestant ambiundo quam ab aliis ambiuntur.
(Full text) qui autem fructibus rusticis serviunt, in eorum vestibulis stabula tabernae, in aedibus cryptae horrea apothecae ceteraque quae ad fructus servandos magis quam ad elegantiae decorem possunt esse, ita sunt facienda. item feneratoribus et publicanis commodiora et speciosiora et ab insidiis tuta, forensibus autem et disertis elegantiora et spatiosiora ad conventus excipiundos, nobilibus vero qui honores magistratusque gerundo praestare debent officia civibus, faciunda sunt vestibula regalia alta, atria et peristyla amplissima, silvae ambulationesque laxiores ad decorem maiestatis perfectae, praeterea bybliothecae pinacothecae basilicae non dissimili modo quam publicorum operum magnificentia comparatae, quod in domibus eorum saepius et publica consilia et privata iudicia arbitriaque conficiuntur.
(Full text) ergo si his rationibus ad singulorum generum personas, uti in libro primo de decore est scriptum, ita disposita erunt aedificia, non erit quod reprehendatur. habebunt enim ad omnes res commodas et emendatas explicationes. earum autem rerum non solum erunt in urbe aedificiorum rationes, sed etiam ruri, praeterquam quod in urbe atria proxima ianuis solent esse, ruri autem pseudourbanis statim peristyla, deinde tunc atria habentia circum porticus pavimentatas spectantes ad palaestras et ambulationes. Quoad potui urbanas rationes aedificiorum summatim perscribere, proposui, nunc rusticorum expeditiones ut sint ad usum commoda quibusque rationibus conlocare oporteat ea dicam.
(Full text) Primum de salubritatibus, uti in primo volumine de moenibus conlocandis scriptum est, regiones aspiciantur et ita villae conlocentur. magnitudines earum ad modum agri copiasque fructuum comparentur. cohortes magnitudinesque earum ad pecorum numerum atque quot iuga boum opus fuerit ibi versari, ita finiantur. in cohorte culina quam calidissimo loco designetur, coniuncta autem habeat bubilia, quorum praesepia ad focum et orientis caeli regionem spectent, ideo quod boves lumen et ignem spectando horridi non fiunt. item agricolae regionum inperiti non putant oportere aliam regionem caeli boves spectare nisi ortum solis.
(Full text) bubilium autem debent esse latitudines nec minores pedum denum nec maiores quindenum, longitudo uti singula iuga ne minus pedes occupent septenos. balnearia item coniuncta sint culinae, ita enim lavationi rusticae ministratio non erit longe. torcular item proximum sit culinae, ita enim ad olearios fructus commoda erit ministratio, habeatque coniunctam vinariam cellam haben̶tem ab septentrione lumina fenestrarum. cum enim alia parte habuerit qua sol calefacere possit, vinum quod erit in ea cella confusum ab calore efficietur inbecillum.
(Full text) olearia autem ita est conlocanda ut habeat a meridie calidisque regionibus lumen. non enim debet oleum congelari sed tepore caloris extenuari. magnitudines autem earum ad fructuum rationem et numerum doliorum sunt faciundae, quae cum sint cullearia, per medium occupare debent pedes quaternos. ipsum autem torcular si non cocleis torquetur sed vectibus et prelo premitur, ne minus longum pedes XL constituatur, ita enim erit vectiario spatium expeditum. latitudo eius ne minus pedum senum denum, nam sic erit ad plenum opus facientibus libera versatio et expedita. sin autem duobus prelis loco opus fuerit, quattuor et viginti pedes latitudini dentur.
(Full text) ovalia et caprilia ita sunt magna facienda uti singula pecora areae ne minus pedes quaternos et semipedem, ne plus senos possint habere. granaria sublimata et ad septentrionem aut aquilonem spectantia disponantur, ita enim frumenta non poterunt cito concalescere, sed ab flatu refrigerata diu servantur. namque ceterae regiones procreant curculionem et reliquas bestiolas quae frumentis solent nocere. equilibus quae maxime in villa loca calidissima fuerint constituantur, dum ne ad focum spectent. cum enim iumenta proxime ignem stabulantur, horrida fiunt.
(Full text) item non sunt inutilia praesepia quae conlocantur extra culinam in aperto contra orientem. cum enim in hieme anni sereno caelo in ea traducuntur matutino boves, ad solem pabulum capientes fiunt nitidiores. horrea fenilia farraria pistrina extra villam facienda videntur, ut ab ignis periculo sint villae tutiores. si quid delicatius in villis faciundum fuerit, ex symmetriis quae in urbanis supra scriptae sunt constituta ita struantur uti sine inpeditione rusticae utilitatis aedificentur.
(Full text) omniaque aedificia ut luminosa sint oportet curari, sed quae sunt ad villas, faciliora videntur esse ideo quod paries nullius vicini potest obstare, in urbe autem aut communium parietum altitudines aut angustiae loci inpediundo faciunt obscuritates. itaque de ea re sic erit experiundum. ex qua parte lumen oporteat sumere linea tendatur ab altitudine parietis qui videtur obstare ad eum locum quo oporteat inmittere, et si ab ea linea in altitudinem cum prospiciatur poterit spatium puri caeli amplum videri, in eo loco lumen erit sine inpeditione.
(Full text) sin autem officient trabes seu limina aut contignationes, de superioribus partibus aperiatur et ita inmittatur. et ad summam ita est gubernandum ut ex quibuscumque partibus caelum prospici poterit, per eas fenestrarum loca relinquantur, sic enim lucida erunt aedificia. cum autem in tricliniis ceterisque conclavibus maximus est usus luminum, tum etiam in itineribus clivis scalis, quod in is saepius alii aliis obviam venientes ferentes sarcinas solent incurrere. Quoad potui distributiones operum nostratium, ut sint aedificatoribus non obscurae, explicui. nunc etiam quemadmodum Graecorum consuetudinibus aedificia distribuantur, uti non sint ignota, summatim exponam.
(Full text) Atriis Graeci quia non utuntur, neque aedificant, sed ab ianua introeuntibus itinera faciunt latitudinibus non spatiosis, et ex una parte equilia, ex altera ostiariis cellas, statimque ianuae interiores finiuntur. hic autem locus inter duas ianuas graece θυρωρειον appellatur. deinde est introitus in peristylon. id peristylon in tribus partibus habet porticus inque ea parte quae spectat ad meridiem duas antas inter se spatio amplo distantes in quibus trabes invehuntur, et quantum inter antas distat, ex eo tertia adempta spatium datur introrsus. hic locus apud nonnullos prostas, apud alios pastas nominatur.
(Full text) in his locis introrsus constituuntur oeci magni, in quibus matres familiarum cum lanificis habent sessionem. in prostadis autem dextra ac sinistra cubicula sunt conlocata, quorum unum thalamos, alterum amphithalamos dicitur. circum autem in porticibus triclinia cotidiana, cubicula, etiam cellae familiaricae constituuntur. haec pars aedificii gynaeconitis appellatur.
(Full text) coniunguntur autem his domus ampliores habentes lautiora peristyla, in quibus pares sunt quattuor porticus altitudinibus, aut una quae ad meridiem spectat excelsioribus columnis constituitur. id autem peristylon quod unam altiorem habet porticum, rhodiacum dicitur. habent autem eae domus vestibula egregia et ianuas proprias cum dignitate porticusque peristylorum albariis et tectoriis et ex intestino opere lacunariis ornatas, et in porticibus quae ad septentrionem spectant triclinia cyzicena et pinacothecas, ad orientem autem bybliothecas, exhedras ad occidentem, ad meridiem vero spectantes oecos quadratos tam ampla magnitudine uti faciliter in eis quattuor tricliniis stratis ministrationum ludorumque operis locus possit esse spatiosus.
(Full text) in his oecis fiunt virilia convivia. non enim fuerat institutum matres familiarum eorum moribus accumbere. haec autem peristyla domus andronitides dicuntur, quod in is viri sine interpellationibus mulierum versantur. praeterea dextra ac sinistra domunculae constituuntur habentes proprias ianuas triclinia et cubicula commoda, uti hospites advenientes non in peristyla sed in ea hospitalia recipiantur. nam cum fuerunt Graeci delicatiores et fortuna opulentiores, hospitibus advenientibus instruebant triclinia cubicula cum penu cellas primoque die ad cenam invitabant, postero mittebant pullos ova holera poma reliquasque res agrestes. ideo pictores ea quae mittebantur hospitibus picturis imitantes xenia appellaverunt. ita patres familiarum in hospitio non videbantur esse peregre, habentes secretam in his hospitalibus liberalitatem.
(Full text) inter duo autem peristyla ad hospitalia itinera sunt quae mesauloe dicuntur, quod inter duas aulas media sunt interposita, nostri autem eas andronas appellant. Sed hoc valde est mirandum, nec enim graece nec latine potest id convenire. Graeci enim ανδρωναϲ appellant oecos, ubi convivia virilia solent esse, quod eo mulieres non accedunt. item aliae res sunt similes, uti xystus prothyrum telamones et nonnulla alia eius modi. ξυϲτοϲ enim est graeca appellatione porticus ampla latitudine, in qua athletae per hiberna tempora exercentur. nostri autem hypaethrus ambulationes xysta appellant, quas Graeci παραδρομιδαϲ dicunt. item προθυρα graece dicuntur quae sunt ante ianuas vestibula, nos autem appellamus prothyra quae graece dicuntur διαθυρα. item si qua virili figura signa mutulos aut coronas sustinent, nostri telamones appellant, cuius rationes quid ita aut quare dicantur ex historiis non inveniuntur, Graeci vero eos ατλανταϲ vocitant. Atlas enim formatur historia sustinens mundum, ideo quod is primum cursum solis et lunae siderumque omnium versationum rationes vigore animi sollertiaque curavit hominibus tradendas, eaque re a pictoribus et statuariis deformatur pro eo beneficio sustinens mundum, filiaeque eius Atlantides, quas nos vergilias, Graeci autem πλειαδαϲ nominant, cum sideribus in mundo sunt dedicatae. nec tamen ego ut mutetur consuetudo nominationum aut sermonis, ideo haec proposui, sed uti non sint ignota philologis exponenda iudicavi. Quibus consuetudinibus aedificia italico more et Graecorum institutis conformantur exposui, et de symmetriis singulorum generum proportiones perscripsi. ergo quoniam de venustate decoreque ante est conscriptum, nunc exponemus de firmitate quemadmodum ea sine vitiis permanentia ad vetustatem conlocentur.
(Full text) Aedificia quae plano pede instituuntur, si fundamenta eorum facta fuerint ita ut in prioribus libris de muro et theatris a nobis est expositum, ad vetustatem ea erunt sine dubitatione firma. sin autem hypogea concamarationesque instituentur, fundationes eorum fieri debent crassiores quam quae in superioribus aedificiis structurae sunt futurae, eorumque parietes pilae columnae ad perpendiculum inferiorum medio conlocentur, uti solido respondeant. nam si in pendentibus onera fuerint parietum aut columnarum, non poterunt habere perpetuam firmitatem.
(Full text) praeterea inter limina secundum pilas et antas postes si supponentur, erant non vitiosae. limina enim et trabes structuris cum sint oneratae, medio spatio pandantes frangunt sublisas structuras. cum autem subiecti fuerint et subcuneati postes, non patiuntur insidere trabes neque eas laedere.
(Full text) item administrandum est uti levent onus parietum fornicationes cuneorum divisionibus et ad centrum respondentes earum conclusurae. cum enim extra trabes aut liminum capita arcus cuneis erunt conclusae, primum non pandabit materies levata onere, deinde si quod vetustate vitium ceperit, sine molitione fulturarum faciliter mutabitur.
(Full text) itemque quae pilatim aguntur aedificia, cum cuneorum divisionibus coagmentis ad centrum respondentibus fornices concluduntur, extremae pilae in his latiores spatio sunt faciundae, uti vires eae habentes resistere possint, cum cunei ab oneribus parietum pressi per coagmenta ad centrum se prementes extrudent incumbas. itaque si angulares pilae erunt spatiosis magnitudinibus, continendo cuneos firmitatem operibus praestabunt.
(Full text) Cum in his rebus animadversum fuerit uti ea diligentia in is adhibeatur, non minus etiam observandum est uti omnes structurae perpendiculo respondeant neque habeant in ulla parte proclinationes. maxima autem esse debet cura substructionum, quod in his infinita vitia solet facere terrae congestio. ea enim non potest esse semper uno pondere quo solet esse per aestatem, sed hibernis temporibus recipiendo ex imbribus aquae multitudinem crescens et pondere et amplitudine disrumpit et extrudit structurarum saeptiones.
(Full text) itaque ut huic vitio medeatur, sic erit faciundum ut primum pro amplitudine congestionis crassitudo structurae constituatur, deinde in frontibus anterides, sive erismae sunt, una struantur, eaeque inter se distent tanto spatio quanta altitudo substructionis est futura, crassitudine eadem qua substructio. procurrant autem ab imo pro quam crassitudo constituta fuerit substructionis, deinde contrahantur gradatim ita uti summam habeant prominentiam quanta operis est crassitudo.
(Full text) praeterea introrsus contra terrenum coniuncta muro serratim struantur, uti singuli dentes ab muro tantum distent quanta altitudo futura erit substructionis, crassitudines autem habeant dentium structurae uti muri. item in extremis angulis cum recessum fuerit ab interiore angulo spatio altitudinis substructionis, in utramque partem signetur et ab his signis diagonios structura conlocetur, et ab ea media altera coniuncta cum angulo muri. ita dentes et diagonioe structurae non patientur tota vi premere murum, sed dissipabunt retinendo impetum congestionis.
(Full text) Quemadmodum sine vitiis opera constitui oporteat et uti caveatur incipientibus exposui. namque de tegulis aut tignis aut asseribus mutandis non est eadem cura quemadmodum de his, quod ea quamvis sint vitiosa, faciliter mutantur. itaque quae nec solida quidem putantur esse, quibus rationibus haec potuerint esse firma et quemadmodum instituantur exposui.
(Full text) quibus autem copiarum generibus oporteat uti, non est architecti potestas, ideo quod non in omnibus locis omnia genera copiarum nascuntur, ut in primo volumine est expositum. praeterea in domini est potestate utrum latericio an caementicio an saxo quadrato velit aedificare. itaque omnium operum probationes tripertito considerantur, id est fabrili subtilitate et magnificentia et dispositione. cum magnificenter opus perfectum aspicietur, a domini potestate inpensae laudabuntur, cum subtiliter, officinatoris probabitur exactio, cum vero venuste proportionibus et symmetriis habuerit auctoritatem, tunc fuerit gloria architecti.
(Full text) haec autem recte constituuntur, cum is et a fabris et ab idiotis patiatur accipere se consilia. namque omnes homines, non solum architecti, quod est bonum possunt probare, sed inter idiotas et eos hoc est discrimen quod idiota nisi factum viderit, non potest scire quid sit futurum, architectus autem simul animo constituerit, antequam inceperit et venustate et usu et decore quale sit futurum habet definitum. Quas res privatis aedificiis utiles putavi et quemadmodum sint faciundae quam apertissime potui perscripsi. de expolitionibus autem eorum uti sint elegantes et sine vitiis ad vetustatem <permanentes>, insequenti volumine exponam.
(Full text) Maiores cum sapienter tum etiam utiliter instituerunt, per commentariorum relationes cogitata tradere posteris, ut ea non interirent sed singulis aetatibus crescentia voluminibus edita gradatim pervenirent vetustatibus ad summam doctrinarum subtilitatem. itaque non mediocres sed infinitae sunt is agendae gratiae, quod non invidiose silentes praetermiserunt, sed omnium generum sensus conscriptionibus memoriae tradendos curaverunt.
(Full text) namque si non ita fecissent, non potuissemus scire quae res in Troia fuissent gestae, nec quid Thales Democritus Anaxagoras Xenophanes reliquique physici sensissent de rerum natura quasque Socrates Platon Aristoteles Zenon Epicurus aliique philosophi hominibus agendae vitae terminationes finissent seu Croesus Alexander Darius ceterique reges quas res aut quibus rationibus gessissent fuissent notae, nisi maiores praeceptorum comparationibus omnium memoriae ad posteritatem commentariis extulissent.
(Full text) itaque quemadmodum his gratiae sunt agendae, contra qui eorum scripta furantes pro suis praedicant sunt vituperandi, quique non propriis cogitationibus scriptorum nituntur, sed invidis moribus aliena violantes gloriantur, non modo sunt reprehendendi, sed etiam quia impio more vixerunt, poena condemnandi. nec tamen haec res non vindicatae curiosius ab antiquis esse memorantur. quorum exitus iudiciorum qui fuerint, non est alienum quemadmodum sint nobis traditi explicare.
(Full text) reges Attalici magnis philologiae dulcedinibus inducti cum egregiam bybliothecam Pergami ad communem delectationem instituissent, tunc item Ptolomaeus infinito zelo cupiditatisque incitatus studio non minoribus industriis ad eundem modum contenderat Alexandriae comparare. cum autem summa diligentia perfecisset, non putavit id satis esse nisi propagationibus inseminando curaret augendam. itaque Musis et Apollini ludos dedicavit et quemadmodum athletarum sic communium scriptorum victoribus praemia et honores constituit.
(Full text) his ita institutis cum ludi adessent, iudices litterati qui eos probarent erant legendi. rex cum iam sex civitatis lectos habuisset nec tam cito septumum idoneum inveniret, retulit ad eos qui supra bybliothecam fuerunt et quaesiit si quem novissent ad id expeditum. tunc ei dixerunt esse quendam Aristophanen, qui summo studio summaque diligentia cotidie omnes libros ex ordine perlegeret. itaque conventu ludorum cum secretae sedes iudicibus essent distributae, cum ceteris Aristophanes citatus quemadmodum fuerat locus ei designatus sedit.
(Full text) primo poetarum ordine ad certationem inducto cum recitarentur scripta, populus cunctus significando monebat iudices quod probarent. itaque cum ab singulis sententiae sunt rogatae, sex una dixerunt et quem maxime animadverterunt multitudini placuisse, ei primum praemium, insequenti secundum tribuerunt. Aristophanes vero cum ab eo sententia rogaretur, eum primum renuntiari iussit qui minime populo placuisset.
(Full text) cum autem rex et universi vehementer indignarentur, surrexit et rogando impetravit ut paterentur se dicere. itaque silentio facto docuit unum ex his eum esse poetam, ceteros aliena recitavisse, oportere autem iudicantes non furta sed scripta probare. admirante populo et rege dubitante, fretus memoria e certis armariis infinita volumina eduxit et ea cum recitatis conferendo coegit ipsos furatos de se confiteri. itaque rex iussit cum his agi furti condemnatosque cum ignominia dimisit, Aristophanen vero amplissimis muneribus ornavit et supra bybliothecam constituit.
(Full text) insequentibus annis a Macedonia Zoilus, qui adoptavit cognomen ut Homeromastix vocitaretur, Alexandriam venit suaque scripta contra Iliadem et Odyssean comparata regi recitavit. Ptolomaeus vero cum animadvertisset poetarum parentem philologiaeque omnis ducem absentem vexari et cuius ab cunctis gentibus scripta suspicerentur ab eo vituperari, indignans nullum ei dedit responsum. Zoilus autem cum diutius in regno fuisset, inopia pressus summisit ad regem postulans ut aliquid sibi tribueretur.
(Full text) rex vero respondisse dicitur Homerum, qui ante annos mille decessisset, aevo perpetuo multa milia hominum pascere, item debere qui meliore ingenio se profiteretur non modo unum sed etiam plures alere posse. et ad summam mors eius ut parricidii damnati varie memoratur. alii enim scripserunt a Philadelpho esse in crucem fixum, nonnulli Chii ei lapides esse coniectos, alii Zmyrnae vivum in pyram coniectum. quorum utrum ei acciderit, merenti digna constitit poena. non enim aliter videtur promereri qui citat eos quorum responsum, quid senserint scribentes, non potest coram indicari.
(Full text) ego vero, Caesar, neque alienis indicibus mutatis interposito nomine meo id profero corpus neque ullius cogitata vituperans institui ex eo me adprobare, sed omnibus scriptoribus infinitas ago gratias quod egregiis ingeniorum sollertiis ex aevo conlatis abundantes alius alio genere copias praeparaverunt, unde nos uti fontibus haurientes aquam et ad propria proposita traducentes facundiores et expeditiores habemus ad scribendum facultates talibusque confidentes auctoribus audemus institutiones novas comparare.
(Full text) Igitur tales ingressus eorum quia ad propositi mei rationes animadverti praeparatos, inde sumendo progredi coepi. namque primum Agatharchus Athenis Aeschylo docente tragoediam scaenam fecit et de ea commentarium reliquit. ex eo moniti Democritus et Anaxagoras de eadem re scripserunt, quemadmodum oporteat ad aciem oculorum radiorumque extentionem certo loco centro constituto lineas ratione naturali respondere, uti de incerta re certae imagines aedificiorum in scaenarum picturis redderent speciem et quae in directis planisque frontibus sint figurata, alia abscedentia alia prominentia esse videantur.
(Full text) postea Silenus de symmetriis doricorum edidit volumen, de aede Iunonis quae est Sami dorica Theodorus, de ionica Ephesi quae est Dianae Chersiphron et Metagenes, de fano Minervae quod est Priene ionicum Pytheos, item de aede Minervae dorica quae est Athenis in arce Ictinos et Carpion, Theodorus Phocaeus de tholo qui est Delphis, Philo de aedium sacrarum symmetriis et de armamentario quod fecerat Piraeei portu, Hermogenes de aede Dianae ionica quae est Magnesiae pseudodipteros et Liberi Patris Teo monopteros, item Arcesius de symmetriis corinthiis et ionico Trallibus Aesculapio quod etiam ipse sua manu dicitur fecisse, de Mausoleo Satyrus et Pytheos, quibus vero felicitas maximum summumque contulit munus.
(Full text) quorum enim artes aevo perpetuo nobilissimas laudes et sempiterno florentes habere iudicantur, excogitatis egregias operas praestiterunt. namque singulis frontibus singuli artifices sumpserunt certatim partes ad ornandum et probandum Leochares Bryaxis Scopas Praxiteles, nonnulli etiam putant Timotheum, quorum artis eminens excellentia coegit ad septem spectaculorum eius operis pervenire famam.
(Full text) praeterea minus nobiles multi praecepta symmetriarum conscripserunt, uti Nexaris Theocydes Demophilos Pollis Leonidas Silanion Melampus Sarnacus Euphranor. non minus de machinationibus, uti Diades Archytas Archimedes Ctesibios Nymphodorus Philo Byzantius Diphilos Democles Charias Polyidos Pyrros Agesistratos. quorum ex commentariis quae utilia esse his rebus animadverti, collecta in unum coegi corpus, et ideo maxime quod animadverti in ea re ab Graecis volumina plura edita, ab nostris oppido quam pauca. Fuficius nimirum de his rebus primus instituit edere volumen, item Terentius Varro de novem disciplinis unum de architectura, P. Septimius duo.
(Full text) amplius vero in id genus scripturae adhuc nemo incubuisse videtur, cum fuissent et antiqui cives magni architecti, qui potuissent non minus eleganter scripta comparare. namque Athenis Antistates et Callaeschros et Antimachides et Pormos architecti Pisistrato aedem Iovi Olympio facienti fundamenta constituerunt, post mortem autem eius propter interpellationem rei publicae incepta reliquerunt. itaque circiter annis <quadringentis> post Antiochus rex cum in id opus inpensam esset pollicitus, cellae magnitudinem et columnarum circa dipteron conlocationem epistyliorumque et ceterorum ornamentorum ad symmetriam distributionem magna sollertia scientiaque summa civis Romanus Cossutius nobiliter est architectatus. id autem opus non modo vulgo sed etiam in paucis a magnificentia nominatur.
(Full text) nam quattuor locis sunt aedium sacrarum marmoreis operibus ornatae dispositiones, e quibus proprie de is nominationes clarissima fama nominantur. quarum excellentiae prudentesque cogitationum apparatus suspectus habent in deorum caerimonio. primumque aedis Ephesi Dianae ionico genere ab Chersiphrone Gnosio et filio eius Metagene est instituta, quam postea Demetrius ipsius Dianae servus et Paeonius Ephesius dicuntur perfecisse. Mileti Apollini item ionicis symmetriis idem Paeonius Daphnisque Milesius instituerunt. Eleusine Cereris et Proserpinae cellam inmani magnitudine Ictinos dorico more sine exterioribus columnis ad laxamentum usus sacrificiorum pertexit.
(Full text) eam autem postea cum Demetrius Phalereus Athenis rerum potiretur, Philo ante templum in fronte columnis constitutis prostylon fecit. ita aucto vestibulo laxamentum initiantibus operique summam adiecit auctoritatem. in asty vero Olympio amplo modulorum comparatu corinthiis symmetriis et proportionibus, uti supra scriptum est, architectandum Cossutius suscepisse memoratur, cuius commentarium nullum est inventum. nec tamen a Cossutio solum de his rebus scripta sunt desideranda sed etiam a G. Mucio, qui magna scientia confisus aedis Honoris et Virtutis Marianae cellae columnarumque et epistyliorum symmetrias legitimis artis institutis perfecit. id vero si marmoreum fuisset, ut haberet quemadmodum ab arte subtilitatem sic ab magnificentia et inpensis auctoritatem, in primis et summis operibus nominaretur.
(Full text) Cum ergo et antiqui nostri inveniantur non minus quam Graeci fuisse magni architecti et nostra memoria satis multi, et ex his pauci praecepta edidissent, non putavi silendum sed disposite singulis voluminibus de singulis exponere. itaque quoniam sexto volumine privatorum aedificiorum rationes perscripsi, in hoc qui septimum tenet numerum de expolitionibus quibus rationibus et venustatem et firmitatem habere possint exponam.
(Full text) Primumque incipiam de ruderatione, quae principia tenet expolitionum, uti curiosius summaque providentia solidationis ratio habeatur. et si plano pede erit eruderandum, quaeratur solum si sit perpetuo solidum, et ita exaequetur, et inducatur cum statumine rudus. sin autem omnis aut ex parte congesticius locus fuerit, festucationibus cum magna cura solidetur. in contignationibus vero diligenter est animadvertendum ne qui paries qui non exeat ad summum, sit extructus sub pavimentum, sed potius relaxatus supra se pendentem habeat coaxationem. cum enim solidus exit, contignationibus arescentibus aut pandatione sidentibus, permanens structurae soliditate dextra ac sinistra secundum se facit in pavimentis necessario rimas.
(Full text) item danda est opera ne commisceantur axes aesculini quercu, quod quercei simul umorem perceperunt se torquentes rimas faciunt in pavimentis. sin autem aesculus non erit et necessitas coegerit, propter inopiam querceis sic videtur esse faciundum ut secentur tenuiores. quo minus enim valuerint, eo facilius clavis fixi continebuntur deinde in singulis tignis extremis partibus axes bini clavis figantur, uti nulla ex parte possint se torquendo angulos excitare. namque de cerro aut fago seu farno nullus ad vetustatem potest permanere. coaxationibus factis si erit, filex, si non, palea substernatur, uti materies ab calcis vitiis defendatur.
(Full text) tunc insuper statuminetur ne minore saxo quam quod possit manum implere. statuminationibus inductis rudus si novum erit, ad tres partes una calcis misceatur, si redivivum fuerit, quinque ad duo mixtionis habeant responsum. deinde rudus inducatur et vectibus ligneis, decuriis inductis, crebriter pistatione solidetur, et id ne minus pistum absolutum crassitudine sit dodrantis. insuper ex testa nucleus inducatur mixtionem habens ad tres partes unam calcis, ne minore crassitudine pavimenti digitorum senum. supra nucleum ad regulam et libellam exacta pavimenta struantur sive sectilia seu tesseris.
(Full text) cum ea structa fuerint et fastigia sua structione habuerint, ita fricentur uti si sectilia sint, nulli gradus in scutulis aut trigonis aut quadratis seu favis extent, sed coagmentorum compositio planam habeat inter se directionem. si tesseris structura erit, ut eae omnes angulos habeant aequales. cum enim anguli non fuerint omnes aequaliter plani, non erit exacta ut oportet fricatura. item testacea spicata tiburtina sunt diligenter exigenda, ut ne habeant lacunas nec extantes tumulos, sed <sint> extenta et ad regulam perfricata. super, fricatura levigationibus et polituris cum fuerit perfecta, incernatur marmor, et supra loricae ex calce et harena inducantur.
(Full text) Subdiu vero maxime idonea faciunda sunt pavimenta, quod contignationes umore crescentes aut siccitate decrescentes seu pandationibus sidentes movendo se faciunt vitia pavimentis, praeterea gelicidia et pruinae non patiuntur integra permanere. itaque si necessitas coegerit, ut minime vitiosa fiant sic erit faciundum. cum coaxatum fuerit, super altera coaxatio transversa sternatur clavisque fixa duplicem praebeat contignationi loricationem. deinde ruderi novo tertia pars testae tunsae admisceatur calcisque duae partes ad quinque mortarii mixtionibus praestent responsum.
(Full text) statuminatione facta, rudus inducatur, idque pistum absolutum ne minus pede sit crassum. tunc autem nucleo inducto, uti supra scriptum est, pavimentum e tessera grandi circiter binum digitum caesa struatur fastigium habens in pedes denos digitos binos, quod si bene temperabitur et recte fricatum fuerit, ab omnibus vitiis erit tutum. uti autem inter coagmenta materies ab gelicidiis ne laboret, fracibus quotannis ante hiemem saturetur. ita non patietur in se recipere gelicidii pruinam.
(Full text) sin autem curiosius videbitur fieri oportere, tegulae bipedales inter se coagmentatae supra rudus substrata materia conlocentur habentes singulis coagmentorum frontibus excisos canaliculos digitales. quibus iunctis impleantur calce ex oleo subacta confricenturque inter se coagmenta compressa. ita calx quae erit haerens in canalibus durescendo contexteque solidescendo non patietur aquam neque aliam rem per coagmenta transire. cum ergo fuerit hoc ita perstratum, supra nucleus inducatur et virgis caedendo subigatur. supra autem sive ex tessera grandi sive ex spica testacea struatur fastigiis quibus est supra scriptum, et cum sic erunt facta, non cito vitiabuntur.
(Full text) Cum a pavimentorum cura discessum fuerit, tunc de albariis operibus est explicandum. id autem erit recte, si glaebae calcis optimae ante multo tempore quam opus fuerit macerabuntur, uti si qua glaeba parum fuerit in fornace cocta, in maceratione diuturna liquore defervere coacta uno tenore concoquatur. namque cum non penitus macerata sed recens sumitur, cum fuerit inducta habens latentes crudos calculos pustulas emittit. qui calculi in opere uno tenore cum permacerantur, dissolvunt et dissipant tectorii politiones.
(Full text) cum autem habita erit ratio macerationis et ita curiosius operi praeparatum erit, sumatur ascia et quemadmodum materia dolatur, sic calx in lacu macerata ascietur. si ad eam offenderint calculi, non erit temperata. cumque siccum et purum ferrum educetur, indicabit eam evanidam et siticulosam. cum vero pinguis fuerit et recte macerata, circa id ferramentum uti glutinum haerens omni ratione probabit se esse temperatam. tunc autem machinis comparatis camararum dispositiones in conclavibus expediantur, nisi lacunariis ea fuerint ornata.
(Full text) Cum ergo camararum postulabitur ratio, sic erit faciundum. asseres directi disponantur inter se ne plus spatium habentes pedes binos, et hi maxime cupressei, quod abiegnei ab carie et ab vetustate celeriter vitiantur, hique asseres cum ad formam circinationis fuerint distributi, catenis dispositis ad contignationes, sive tecta erunt, crebriter clavis ferreis fixi religentur, eaeque catenae ex ea materia comparentur cui nec caries nec vetustas nec umor possit nocere, id est e buxo iunipiro olea robore cupresso ceterisque similibus praeter quercum, cum ea se torquendo rimas faciat quibus inest operibus.
(Full text) asseribus dispositis tum tomice e sparto hispanico harundines graecae tunsae ad eos uti forma postulat religentur. item supra camaram materies ex calce et harena mixta subinde inducatur, ut si quae stillae ex contignationibus aut tectis ceciderint sustineantur. sin autem harundinis graecae copia non erit, de paludibus tenues colligantur et mataxa aut tomice ad iustam longitudinem una crassitudine alligationibus temperentur, dum ne plus inter duos nodos alligationes binos pedes distent, et eae ad asseres, uti supra scriptum est, tomice religentur cultellique lignei in eas configantur.
(Full text) cetera omnia uti supra scriptum est expediantur. camaris dispositis et intextis, imum caelum earum trullissetur, deinde harena dirigatur, postea autem creto marmore poliatur. Cum camarae politae fuerint, sub eas coronae sunt subiciendae, quas maxime tenues et subtiles oportere fieri videbitur. cum enim grandes sunt, pondere deducuntur nec possunt se sustinere. in hisque minime gypsum debet admisceri, sed ex creto marmore uno tenore perduci, uti ne praecipiendo non patiatur uno tenore opus inarescere. etiamque cavendae sunt in camaris priscorum dispositiones, quod earum planitiae coronarum <figurae> gravi pondere inpendentes sunt periculosae.
(Full text) coronae autem sunt <aliae purae> aliae caelatae. conclavibus autem ubi ignis aut plura lumina sunt ponenda, purae fieri debent, ut eae facilius extergeantur. in aestivis et exhedris, ubi minime fumus est nec fuligo potest nocere, ibi caelatae sunt faciendae, semper enim album opus propter superbiam candoris non modo ex propriis sed etiam alienis aedificiis concipit fumum.
(Full text) Coronis explicatis parietes quam asperrime trullissentur, postea autem supra, trullissatione subarescente, deformentur directiones harenati, uti longitudines ad regulam et ad lineam, altitudines ad perpendiculum, anguli ad normam respondentes exigantur. namque sic emendata tectoriorum in picturis erit species. subarescente, iterum et tertio inducatur. ita cum fundatior erit ex harenato directura, eo firmior erit ad vetustatem soliditas tectorii.
(Full text) cum ab harena praeter trullissationem non minus tribus coriis fuerit deformatum, tunc e marmore graneo directiones sunt subigendae, dum ita materies temperetur uti cum subigatur non haereat ad rutrum, sed purum ferrum e mortario liberetur. graneo inducto et inarescente, alterum corium mediocre dirigatur. id cum subactum fuerit et bene fricatum, subtilius inducatur. ita cum tribus coriis harenae et item marmoris solidati parietes fuerint, neque rimas neque aliud vitium in se recipere poterunt.
(Full text) sed et liaculorum subactionibus fundata soliditate marmorisque candore firmo levigata, coloribus cum politionibus inductis nitidos expriment splendores. colores autem, udo tectorio cum diligenter sunt inducti, ideo non remittunt sed sunt perpetuo permanentes, quod calx in fornacibus excocto liquore facta raritatibus evanida, ieiunitate coacta corripit in se quae res forte contigerunt, mixtionibusque ex aliis potestatibus conlatis seminibus seu principiis una solidescendo, in quibuscumque membris est formata cum fit arida redigitur uti sui generis proprias videatur habere qualitates.
(Full text) itaque tectoria quae recte sunt facta neque vetustatibus fiunt horrida, neque cum extergentur remittunt colores, nisi si parum diligenter et in arido fuerint inducti. cum ergo ita in parietibus tectoria facta fuerint uti supra scriptum est, et firmitatem et splendorem et ad vetustatem permanentem virtutem poterunt habere. cum vero unum corium harenae et unum minuti marmoris erit inductum, tenuitas eius minus valendo faciliter rumpitur nec splendorem politionibus propter inbecillitatem crassitudinis proprium obtinebit.
(Full text) quemadmodum enim speculum argenteum tenui lamella ductum incertas et sine viribus habet remissiones splendoris, quod autem e solida temperatura fuerit factum, recipiens in se firmis viribus politionem fulgentes in aspectu certasque considerantibus imagines reddit, sic tectoria quae ex tenui sunt ducta materia non modo sunt rimosa, sed etiam celeriter evanescunt, quae autem fundata harenationis et marmoris soliditate sunt crassitudine spissa, cum sunt politionibus crebris subacta, non modo sunt nitentia, sed etiam imagines expressas aspicientibus ex eo opere remittunt.
(Full text) Graecorum vero tectores non solum his rationibus utendo faciunt opera firma, sed etiam mortario conlocato, calce et harena ibi confusa, decuria hominum inducta, ligneis vectibus pisunt materiam, et ita ad certamen subacta tunc utuntur. itaque veteribus parietibus nonnulli crustas excidentes pro abacis utuntur, ipsaque tectoria abacorum et speculorum divisionibus circa se prominentes habent expressiones.
(Full text) Sin autem in craticiis tectoria erunt facienda, quibus necesse est in arrectariis et transversariis rimas fieri, ideo quod luto cum linuntur necessario recipiunt umorem, cum autem arescunt extenuati in tectoriis faciunt rimas, id ut non fiat haec erit ratio. cum paries totus luto inquinatus fuerit, tunc in eo opere cannae clavis muscariis perpetuae figantur, deinde iterum luto inducto si priores transversariis harundinibus fixae sunt, secundae erectis figantur et ita, uti supra scriptum est, harenatum et marmor et omne tectorium inducatur. ita cannarum duplex in parietibus harundinibus transversis fixa perpetuitas nec segmina nec rimam ullam fieri patietur.
(Full text) Quibus rationibus siccis locis tectoria oporteat fieri dixi, nunc quemadmodum umidis locis politiones expediantur ut permanere possint sine vitiis, exponam. et primum conclavibus quae plano pede fuerint, in imo pavimento alte circiter pedibus tribus pro harenato testa trullissetur et dirigatur, uti eae partes tectoriorum ab umore ne vitientur. sin autem aliqui paries perpetuos habuerit umores, paululum ab eo recedatur et struatur alter tenuis distans ab eo quantum res patietur, et inter duos parietes canalis ducatur inferior quam libramentum conclavis fuerit, habens nares ad locum patentem. item cum in altitudinem perstructus fuerit, relinquantur spiramenta. si enim non per nares umor et in imo et in summo habuerit exitus, non minus in nova structura se dissipabit. his perfectis paries testa trullissetur et dirigatur et tunc tectorio poliatur.
(Full text) sin autem locus non patietur structuram fieri, canales fiant et nares exeant ad locum patentem. deinde tegulae bipedales ex una parte supra marginem canalis inponantur, ex altera parte bessalibus <laterculis> pilae substruantur, in quibus duarum tegularum anguli sedere possint, et ita a pariete eae distent ut ne plus pateant palmum. deinde insuper erectae mammatae tegulae ab imo ad summum ad parietem figantur, quarum interiores partes curiosius picentur ut ab se respuant liquorem. item in imo et in summo supra camaram habeant spiramenta.
(Full text) tum autem calce ex aqua liquida dealbentur, uti trullissationem testaceam non respuant. namque propter ieiunitatem quae est a fornacibus excocta non possunt recipere nec sustinere, nisi calx subiecta utrasque res inter se conglutinet et cogat coire. trullissatione inducta pro harenato testa dirigatur, et cetera omnia uti supra scripta sunt in tectoriorum rationibus perficiantur.
(Full text) Ipsi autem politionibus eorum ornatus proprias debent habere decoris rationes, uti et ex locis aptas et generum discriminibus non alienas habeant dignitates. tricliniis hibernis non est utilis compositione nec megalographia nec camararum coronario opere subtilis ornatus, quod ea et ab ignis fumo et ab luminum crebris fuliginibus corrumpuntur. in his vero supra podia abaci ex atramento sunt subigendi et poliendi, cuneis silaceis seu miniaceis interpositis. Explicata camara pura et polita, etiam pavimentorum non erit displicens, si qui animadvertere voluerit, Graecorum ad hibernaculorum usum minime sumptuosus et utilis apparatus.
(Full text) foditur enim infra libramentum triclinii altitudine circiter pedum binum, et solo festucato inducitur aut rudus aut testaceum pavimentum ita fastigatum ut in canali habeat nares. deinde congestis et spisse calcatis carbonibus inducitur e sabulone et calce et favilla mixta materies crassitudine semipedali. ad regulam et libellam summo libramento cote despumato redditur species nigri pavimenti. ita conviviis eorum et quod poculis et pytismatis effunditur simul cadit siccescitque, quique versantur ibi ministrantes etsi nudis pedibus fuerint, non recipiunt frigus ab eius modi genere pavimenti.
(Full text) Ceteris conclavibus id est vernis autumnalibus aestivis, etiam atriis et peristylis constitutae sunt ab antiquis ex certis rebus certae rationes picturarum. namque pictura imago fit eius quod est seu potest esse, uti hominis aedificii navis reliquarumque rerum, e quibus, finitis certisque corporibus, figurata similitudine sumuntur exempla. ex eo antiqui qui initia expolitionibus instituerunt imitati sunt primum crustarum marmorearum varietates et conlocationes, deinde coronarum et silaceorum cuneorum inter se varias distributiones.
(Full text) postea ingressi sunt ut etiam aedificiorum figuras, columnarum et fastigiorum eminentes proiecturas imitarentur, patentibus autem locis uti exhedris propter amplitudines parietum scaenarum frontes tragico more aut comico seu satyrico designarent, ambulationes vero propter spatia longitudinis varietatibus topiorum ornarent ab certis locorum proprietatibus imagines exprimentes. pinguntur enim portus promuntoria litora flumina fontes euripi fana luci montes pecora pastores, nonnullis locis item signantur megalographiae habentes deorum simulacra seu fabularum dispositas explicationes, non minus troianas pugnas seu Ulixis errationes per topia, ceteraque quae sunt eorum similibus rationibus ab rerum natura procreata.
(Full text) sed haec quae ex veris rebus exempla sumebantur, nunc iniquis moribus inprobantur. nam pinguntur tectoriis monstra potius quam ex rebus finitis imagines certae. pro columnis enim statuuntur calami, pro fastigiis appagineculi striati cum crispis foliis et volutis, item candelabra aedicularum sustinentia figuras, supra fastigia earum surgentes ex radicibus cum volutis <cauliculi> teneri plures habentes in se sine ratione sedentia sigilla, non minus cauliculi dimidiata habentes sigilla alia humanis alia bestiarum capitibus.
(Full text) haec autem nec sunt nec fieri possunt nec fuerunt. ergo ita novi mores coegerunt uti inertiae mali iudices convincerent artium virtutes. quemadmodum enim potest calamus vero sustinere tectum aut candelabrum ornamenta fastigii seu cauliculus tam tenuis et mollis sustinere sedens sigillum aut de radicibus et cauliculis ex parte flores dimidiataque sigilla procreari? at haec falsa videntes homines non reprehendunt sed delectantur, neque animadvertunt si quid eorum fieri potest nec ne. iudiciis autem infirmis obscuratae mentes non valent probare quod potest esse cum auctoritate et ratione decoris. neque enim picturae probari debent quae non sunt similes veritati, nec si factae sunt elegantes ab arte, ideo de is statim debet recta iudicari, nisi argumentationis certas rationes habuerint sine offensionibus explicatas.
(Full text) etenim etiam Trallibus cum Apaturius Alabandeus eleganti manu finxisset scaenam in minusculo theatro, quod εκκληϲιαϲτηριον apud eos vocitatur, in eaque fecisset columnas signa Centauros sustinentes epistylia, tholorum rotunda tecta, fastigiorum prominentes versuras, coronasque capitibus leoninis ornatas quae omnino stillicidiorum e tectis habent rationem, praeterea supra eam nihilominus episcaenium, in quo tholi pronai semifastigia omnisque tecti varius picturis fuerat ornatus, itaque cum aspectus eius scaenae propter asperitatem eblandiretur omnium visus et iam id opus probare fuissent parati, tum Licymnius mathematicus prodiit et ait Alabandeas satis acutos ad omnes res civiles haberi, sed propter non magnum vitium indecentiae insipientes eos esse iudicatos, quod in gymnasio eorum quae sunt statuae omnes sunt causas agentes, foro discos tenentes aut currentes seu pila ludentes.
(Full text) ita indecens inter locorum proprietates status signorum publice civitati vitium existimationis adiecit. videamus item nunc ne Apaturii scaena efficiat et nos Alabandeas aut Abderitas. qui enim vestrum domos supra tegularum tecta potest habere aut columnas seu fastigiorum explicationes? haec enim supra contignationes ponuntur, non supra tegularum tecta. si ergo quae non possunt in veritate rationem habere facti in picturis probaverimus, accedemus et nos his civitatibus quae propter haec vitia insipientes sunt iudicatae.
(Full text) itaque Apaturius contra respondere non est ausus, sed sustulit scaenam et ad rationem veritatis commutatam postea correctam adprobavit. utinam dii inmortales fecissent uti Licymnius revivisceret et corrigeret hanc amentiam tectoriorumque errantia instituta. sed quare vincat veritatem ratio falsa, non erit alienum exponere. quod enim antiqui insumentes laborem et industriam probare contendebant artibus, id nunc coloribus et eorum eleganti specie consecuntur, et quam subtilitas artificis adiciebat operibus auctoritatem, nunc dominicus sumptus efficit ne desideretur.
(Full text) quis enim antiquorum non uti medicamento minio parce videtur usus esse? at nunc passim plerumque toti parietes inducuntur. accedit huc chrysocolla, ostrum, armenium. haec vero cum inducuntur etsi non ab arte sunt posita, fulgentes oculorum reddunt visus, et ideo quod pretiosa sunt, legibus excipiuntur, ut ab domino non a redemptore repraesententur.
(Full text) Quae commonefacere potui ut ab errore discedatur in opere tectorio satis exposui, nunc de apparationibus ut succurrere potuerit dicam, et primum quoniam de calce initio est dictum, nunc de marmore ponam. Marmor non eodem genere omnibus regionibus procreatur, sed quibusdam locis glaebae ut salis micas perlucidas habentes nascuntur, quae contusae et molitae praestant operibus utilitatem. quibus autem locis eae copiae non sunt, caementa marmorea, sive assulae dicuntur, quae marmorarii ex operibus deiciunt, contunduntur et moluntur, <et cum> est subcretum in operibus utuntur. aliis locis, ut inter Magnesiae et Ephesi fines, sunt loca unde foditur parata quam nec molere nec cernere opus est, sed sic est subtilis quemadmodum si qua est manu contusa et subcreta.
(Full text) Colores vero alii sunt qui per se certis locis procreantur et inde fodiuntur, nonnulli ex aliis rebus tractationibus aut mixtionum temperaturis compositi perficiuntur, uti praestent eandem in operibus utilitatem.
(Full text) primum autem exponemus quae per se nascentia fodiuntur, uti sil, quae graece ωχρα dicitur. haec vero multis locis ut etiam in Italia invenitur, sed quae fuerat optima attica ideo nunc non habetur quod Athenis argentifodinae cum habuerunt familias, tunc specus sub terra fodiebantur ad argentum inveniendum. cum ibi vena forte inveniretur, nihilominus uti argentum persequebantur, itaque antiqui egregia copia silis ad politionem operum sunt usi.
(Full text) item rubricae copiose multis locis eximuntur, sed optimae paucis, uti Ponto Sinope, et Aegypto, in Hispania Balearibus, non minus etiam Lemno, cuius insulae vectigalia Atheniensibus senatus populusque Romanus concessit fruenda.
(Full text) paraetonium vero ex ipsis locis unde foditur habet nomen. eadem ratione melinum, quod eius metallum insula cycladum Melo dicitur esse.
(Full text) creta viridis item pluribus locis nascitur, sed optima Zmyrnae. hanc autem Graeci θεοδοτειον vocant, quod Theodotus nomine fuerat cuius in fundo id genus cretae primum est inventum.
(Full text) auripigmentum, quod αρϲενικον graece dicitur, foditur Ponto. sandaraca item pluribus locis, sed optima Ponto proxime flumen Hypanim habet metallum.
(Full text) Ingrediar nunc minii rationes explicare. id autem agris Ephesiorum Cilbianis primum esse memoratur inventum, cuius et res et ratio satis magnas habet admirationes. foditur enim glaeba quae dicitur, antequam tractationibus ad minium perveniant, vena uti ferrum, magis subrufo colore, habens circa se rubrum pulverem. cum id foditur, ex plagis ferramentorum crebras emittit lacrimas argenti vivi, quae a fossoribus statim colliguntur.
(Full text) hae glaebae cum collectae sunt, in officina propter umoris plenitatem coiciuntur in fornacem ut interarescant, et is qui ex his ab ignis vapore fumus suscitatur cum resedit in solum furni, invenitur esse argentum vivum. exemptis glaebis guttae eae quae residebunt propter brevitates non possunt colligi, sed in vas aquae converruntur et ibi inter se congruunt et una confunduntur. id autem cum sit quattuor sextariorum, mensurae cum expenduntur, invenietur esse pondo centum.
(Full text) cum in aliquo vase est confusum, si supra id lapidis centenarium pondus inponatur, natat in summo neque eum liquorem potest onere suo premere nec elidere nec dissipare. centenario sublato si ibi auri scripulum inponatur, non natabit sed ad imum per se deprimetur. ita non amplitudine ponderis sed genere singularum rerum gravitatem esse non est negandum.
(Full text) id autem multis rebus est ad usum expeditum. neque enim argentum neque aes sine eo potest recte inaurari. cumque in veste intextum est aurum eaque vestis contrita propter vetustatem usum non habeat honestum, panni in fictilibus vasis inpositi supra ignem comburuntur. is cinis coicitur in aquam, et additur eo argentum vivum. id autem omnes micas auri corripit in se et cogit secum coire. aqua defusa cum id in pannum infunditur et ibi manibus premitur, argentum per panni raritates propter liquorem extra labitur, aurum compressione coactum intra purum invenitur.
(Full text) Revertar nunc ad minii temperaturam. ipsae enim glaebae cum sunt aridae, contunduntur pilis ferreis, et lotionibus et cocturis crebris relictis stercoribus efficiuntur ut adveniant colores. cum ergo emissae sint ex minio per argenti vivi relictionem quas in se naturales habuerat virtutes, efficitur tenera natura et viribus inbecillis.
(Full text) itaque cum est in expolitionibus conclavium tectoriis inductum, permanet sine vitiis suo colore. apertis vero id est peristylis aut exhedris aut ceteris eiusdem modi locis, quo sol et luna possit splendores et radios inmittere, cum ab his locus tangitur, vitiatur et amissa virtute coloris denigratur. itaque cum et alii multi tum etiam Faberius scriba cum in Aventino voluisset habere domum eleganter expolitam, peristylis parietes omnes induxit minio, qui post dies XXX facti sunt invenusto varioque colore. itaque pro minio locavit inducendos alios colores.
(Full text) at si qui subtilior fuerit et voluerit expolitionem miniaceam suum colorem retinere, cum paries expolitus et aridus fuerit, ceram ponticam igni liquefactam paulo oleo temperatam saeta inducat, deinde postea carbonibus in ferreo vase compositis eam ceram a proximo cum pariete calefaciundo sudare cogat, atque ut peraequetur deinde tunc candela linteisque puris subigat, uti signa marmorea nuda curantur.
(Full text) haec autem γανωϲιϲ graece dicitur. ita obstans cerae ponticae lorica non patitur nec lunae splendorem nec solis radios lambendo eripere ex his politionibus colorem. quae autem in Ephesiorum metallis fuerunt officinae, nunc traiectae sunt ideo Romam quod id genus venae postea est inventum Hispaniae regionibus, e quibus metallis glaebae portantur et per publicanos Romae curantur. eae autem officinae sunt inter aedem Florae et Quirini.
(Full text) Vitiatur minium admixta calce. itaque si qui velit experiri id sine vitio esse, sic erit faciendum. ferrea lamna sumatur, eo minium inponatur, ad ignem conlocetur donec lamna candescat. cum e candore color mutatus fuerit eritque ater, tollatur lamna ab igni et sic refrigeratum si restituatur in pristinum colorem, sine vitio esse probabitur, sin autem permanserit nigro colore, significabit se esse vitiatum.
(Full text) Quae succurrere potuerunt mihi de minio dixi. chrysocolla adportatur a Macedonia, foditur autem ex is locis qui sunt proximi aerariis metallis. armenium et indicum nominibus ipsis indicatur quibus in locis procreantur.
(Full text) Ingrediar nunc ad ea quae ex aliis generibus tractationum temperaturis commutata recipiunt colorum proprietates, et primum exponam de atramento, cuius usus in operibus magnas habet necessitates, ut sint notae quemadmodum praeparentur certis rationibus artificiorum ad id temperaturae.
(Full text) namque aedificatur lacus uti laconicum et expolitur marmore subtiliter et levigatur. ante id fit fornacula habens in laconicum nares, et eius praefurnium magna diligentia comprimitur ne flamma extra dissipetur. in fornace resina conlocatur. hanc autem ignis potestas urendo cogit emittere per nares intra laconicum fuliginem, quae circa parietem et camarae curvaturam adhaerescit. inde collecta partim componitur ex cummi subacta ad usum atramenti librarii, reliqua tectores glutinum admiscentes in parietibus utuntur.
(Full text) sin autem hae copiae non fuerint paratae, ita necessitatibus erit administrandum, ne expectatione morae res retineatur. sarmenta aut taedae schidiae comburantur, cum erunt carbones extinguantur, deinde in mortario cum glutino terantur.
(Full text) ita erit atramentum tectoribus non invenustum. non minus si faex vini arefacta et cocta in fornace fuerit et ea contrita cum glutino in opere inducetur, super quam atramenti suavitatis efficiet colorem, et quo magis ex meliore vino parabitur, non modo atramenti sed etiam indici colorem dabit imitari.
(Full text) Caerulei temperationes Alexandriae primum sunt inventae, postea item Vestorius Puteolis instituit faciundum. ratio autem eius e quibus est inventa satis habet admirationis. harena enim cum nitri flore conteritur adeo subtiliter ut efficiatur quemadmodum farina, et aes cyprium limis crassis uti scobe facta mixtae conspargitur ut conglomeretur. deinde pilae manibus versando efficiuntur et ita conligantur ut inarescant. aridae componuntur in urceo fictili, urcei in fornace. simul autem aes et ea harena ab ignis vehementia confervescendo coaluerint, inter se dando et accipiendo sudores a proprietatibus discedunt suisque rebus per ignis vehementiam confectis caeruleo rediguntur colore.
(Full text) usta vero, quae satis habet utilitatis in operibus tectoriis, sic temperatur. glaeba silis boni coquitur ut sit in igni candens. ea autem aceto extinguitur et efficitur purpureo colore.
(Full text) De cerussa aerugineque quam nostri aerucam vocitant non est alienum quemadmodum comparetur dicere. Rhodo enim doliis sarmenta conlocantes aceto suffuso supra sarmenta conlocant plumbeas massas, deinde ea operculis obturant ne spiramentum emittatur. post certum tempus aperientes inveniunt e massis plumbeis cerussam. eadem ratione lamellas aereas conlocantes efficiunt aeruginem quae aeruca appellatur.
(Full text) cerussa vero cum in fornace coquitur, mutato colore ad ignem efficitur sandaraca. id autem incendio facto ex casu didicerunt homines, et ea multo meliorem usum praestat quam quae de metallis per se nata foditur.
(Full text) Incipiam nunc de ostro dicere, quod et carissimam et excellentissimam habet praeter hos colores aspectus suavitatem. id autem excipitur e conchylio marino, e quo purpura efficitur, cuius non minores sunt quam ceterarum <rerum> naturae considerantibus admirationes, quod habet non in omnibus locis quibus nascitur unius generis colorem, sed solis cursu naturaliter temperatur.
(Full text) itaque quod legitur Ponto et Gallia, quod hae regiones sunt proximae ad septentrionem, est atrum. progredientibus inter septentrionem et occidentem invenitur lividum. quod autem legitur ad aequinoctialem orientem et occidentem, invenitur violaceo colore. quod vero meridianis regionibus excipitur, rubra procreatur potestate, et ideo hoc Rhodo etiam insula creatur ceterisque eiusmodi regionibus quae proximae sunt solis cursui.
(Full text) ea conchylia cum sunt lecta, ferramentis circa scinduntur, e quibus plagis purpurea sanies uti lacrima profluens excussa in mortariis terendo comparatur, et quod ex concharum marinarum testis eximitur, ideo ostrum est vocitatum. id autem propter salsuginem cito fit siticulosum, nisi mel habeat circa fusum.
(Full text) Fiunt etiam purpurei colores infecta creta rubiae radice et hysgino, non minus et ex floribus alii colores. itaque tectores cum volunt sil atticum imitari, violam aridam coicientes in vas cum aqua, confervefaciunt ad ignem, deinde cum est temperatum coiciunt in linteum, et inde manibus exprimentes recipiunt in mortarium aquam ex violis coloratam, et eo cretam infundentes et eam terentes efficiunt silis attici colorem.
(Full text) eadem ratione vaccinium temperantes et lacte miscentes purpuram faciunt elegantem. item qui non possunt chrysocolla propter caritatem uti, herba quae luteum appellatur caeruleum inficiunt, et <ita> utuntur viridissimo colore. haec autem infectiva appellatur. item propter inopiam coloris indici cretam selinusiam aut anulariam vitro, quod Graeci ιϲατιν appellant, inficientes, imitationem faciunt indici coloris.
(Full text) Quibus rationibus et rebus ad expolitionum firmitates <perveniatur> quibusque decoras oporteat fieri picturas, item quas habeant omnes colores in se potestates, ut mihi succurrere potuit in hoc libro perscripsi. itaque omnes aedificationum perfectiones quam habere debeant opportunitatem ratiocinationis, septem voluminibus sunt finitae, insequenti autem de aqua, si quibus locis non fuerit, quemadmodum inveniatur et qua ratione ducatur quibusque rebus si erit salubris et idonea probetur explicabo.
(Full text) De septem sapientibus Thales Milesius omnium rerum principium aquam est professus, Heraclitus ignem, Magorum sacerdotes aquam et ignem, Euripides auditor Anaxagorae, quem philosophum Athenienses scaenicum appellaverunt, aera et terram eamque e caelestium imbrium conceptionibus inseminatam fetus gentium et omnium animalium in mundo procreavisse, et quae ex ea essent prognata cum dissolverentur temporum necessitate coacta, in eandem redire, quaeque de aere nascerentur item in caeli regiones reverti neque interitiones recipere et dissolutione mutata in eam recidere in qua ante fuerant proprietatem. Pythagoras vero, Empedocles, Epicharmos aliique physici et philosophi haec principia esse quattuor proposuerunt, aerem ignem terram aquam, eorumque inter se cohaerentiam naturali figuratione e generum discriminibus efficere qualitates.
(Full text) animadvertimus vero non solum nascentia ex his esse procreata sed etiam res omnes non ali sine eorum potestate neque crescere nec tueri. namque corpora sine spiritus redundantia non possunt habere vitam, nisi aer influens cum incremento fecerit auctus et remissiones continenter. caloris vero si non fuerit in corpore iusta comparatio, non erit spiritus animalis neque erectio firma, cibique vires non poterunt habere coctionis temperaturam. item si non terrestri cibo membra corporis alantur, deficient et ita a terreni principii mixtione erunt deserta.
(Full text) animalia vero si fuerint sine umoris potestate, exsanguinata et exsucata a principiorum liquore interarescent. igitur divina mens quae proprie necessaria essent gentibus non constituit difficilia et cara, uti sunt margaritae aurum argentum ceteraque quae neque corpus nec natura desiderat, sed sine quibus mortalium vita non potest esse tuta, ea fudit ad manum parata per omnem mundum. itaque ex his, si quid forte defit in corpore spiritus, ad restituendum aer adsignatus id praestat. apparatus autem ad auxilia caloris solis impetus et ignis inventus tutiorem efficit vitam. item terrenus fructus escarum praestans copiis supervacuis desiderationes alit et nutrit animales pascendo continenter. aqua vero non solum potus sed infinitas usu praebendo necessitates, gratas quod est gratuita praestat utilitates.
(Full text) ex eo etiam qui sacerdotia gerunt moribus Aegyptiorum, ostendunt omnes res e liquoris potestate consistere. itaque cum hydria aqua ad templum aedemque casta religione refertur, tunc in terra procumbentes manibus ad caelum sublatis inventionis gratias agunt divinae benignitati. Cum ergo et a physicis et philosophis et ab sacerdotibus iudicetur ex potestate aquae omnes res constare, putavi quoniam in prioribus septem voluminibus rationes aedificiorum sunt expositae, in hoc oportere de inventionibus aquae quasque habeat in locorum proprietatibus virtutes quibusque rationibus ducatur et quemadmodum ante probetur scribere. est enim maxime necessaria et ad vitam et ad delectationes et ad usum cotidianum.
(Full text) Ea autem erit facilior, si erunt fontes aperti et fluentes. sin autem non profluent, quaerenda sub terra sunt capita et colligenda. quae sic erunt experienda uti procumbatur in dentes antequam sol exortus fuerit, in locis quibus erit quaerendum, et in terra mento conlocato et fulto prospiciantur eae regiones. sic enim non errabit excelsius quam oporteat visus, cum erit inmotum mentum, sed libratam altitudinem in regionibus certa finitione designabit. tunc in quibus locis videbuntur umores concrispantes et in aera surgentes, ibi fodiatur. non enim in sicco loco hoc potest signum fieri.
(Full text) Item animadvertendum est quaerentibus aquam quo genere sint loca. certa enim sunt in quibus nascitur. in creta tenuis et exilis et non alta est copia. ea erit non optimo sapore. item sabulone soluto tenuis sed inferioris loci invenietur. ea erit limosa et insuavis. terra autem nigra sudores et stillae exiles inveniuntur, quae ex hibernis tempestatibus collectae in spissis et solidis locis subsidunt. haec habent optimum saporem. glarea vero mediocres et non certae venae reperiuntur. hae quoque sunt egregia suavitate. item sabulone masculo harenaque carbunculo certiores et stabiliores sunt copiae, eaeque sunt bono sapore. rubro saxo et copiosae et bonae, si non per intervenia dilabantur et liquescant. sub radicibus autem montium et in saxis silicibus uberiores et affluentiores, eaeque frigidiores sunt et salubriores. campestribus autem fontibus salsae graves tepidae, non suaves nisi quae ex montibus sub terra submanantes erumpunt in medios campos ibique arboram umbris contectae praestant montanorum fontium suavitatem.
(Full text) signa autem quibus terrarum generibus supra scriptum est ea invenientur nascentia, tenuis iuncus, salix erratica, alnus, vitex, harundo, hedera aliaque quae eiusmodi sunt, quae non possunt nasci per se sine umore. solent autem eadem in lacunis nata esse quae sidentes praeter reliquum agrum excipiunt ex imbribus et agris per hiemem propterque capacitatem diutius conservant umorem. quibus non est credendum, sed quibus regionibus et terris, non lacunis, ea signa nascuntur non sata sed naturaliter per se procreata, ibi est quaerenda.
(Full text) in quibus si eae significabuntur inventiones, sic erunt experiundae. fodiatur quoquoversus locus latus ne minus pedes <tres, altus pedes> quinque, in eoque conlocetur circiter solis occasum scaphium aereum aut plumbeum aut pelvis. ex his quod erit paratum, id intrinsecus oleo unguatur ponaturque inversum, et summa fossura operiatur harundinibus aut fronde, supra terra obruatur, tum postero die aperiatur, et si in vase stillae sudoresque erunt, is locus habebit aquam.
(Full text) item si vas ex creta factum non coctum in ea fossione eadem ratione opertum positum fuerit, si is locus aquam habuerit, cum apertum fuerit, vas umidum erit et iam dissolvetur ab umore. vellusque lanae si conlocatum erit in ea fossura, insequenti autem die de eo aqua expressa erit, significabit eum locum habere copiam. non minus si lucerna concinnata oleique plena et accensa in eo loco operta fuerit conlocata et postero die non erit exusta, sed habuerit reliquias olei et enlychnii ipsaque umida invenietur, indicabit eum locum habere aquam, ideo quod omnis tepor ad se ducit umores. item in eo loco ignis factus si fuerit et percalefacta terra et adusta vaporem nebulosum ex se suscitaverit, is locus habebit aquam.
(Full text) cum haec ita erunt pertemptata et quae supra scripta sunt signa inventa, tum deprimendus est puteus in eo loco et si erit caput aquae inventum, plures circa sunt fodiendi et per specus in unum locum omnes conducendi. Haec autem maxime in montibus et regionibus septentrionalibus sunt quaerenda, eo quod in his et suaviora et salubriora et copiosiora inveniuntur. aversi enim sunt solis cursui, et in his locis primum crebrae sunt arbores et silvosae ipsique montes suas habent umbras obstantes et radii solis non directi perveniunt ad terram nec possunt umores exurere.
(Full text) intervallaque montium maxime recipiunt imbres et propter silvarum crebritatem nives ab umbris arborum et montium ibi diutius conservantur, deinde liquatae per terrae venas percolantur et ita perveniunt ad infimas montium radices, ex quibus profluentes fontium erumpunt ructus. campestribus autem locis contrario non possunt habere copias. nam quaecumque sunt non possunt habere salubritatem, quod solis vehemens impetus propter nullam obstantiam umbrarum eripit exhauriendo fervens ex planitie camporum umorem, et si quae sunt aquae apparentes, ex his quod est levissimum tenuissimumque et subtili salubritate aer avocans dissipat in impetum caeli quaeque gravissimae duraeque et insuaves sunt partes, eae in fontibus compestribus relinquuntur.
(Full text) itaque quae ex imbribus aqua colligitur salubriores habet virtutes, quod eligitur ex omnibus fontibus levissimis subtilibusque tenuitatibus, deinde per aeris exercitationem percolata tempestatibus liquescendo pervenit ad terram. etiamque non crebriter in campis confluunt imbres sed in montibus aut ad ipsos montes, ideo quod umores ex terra matutino solis ortu moti cum sunt egressi, in quamcumque partem caeli sunt proclinati, trudunt aera, deinde cum sunt moti propter vacuitatem loci post se recipiunt aeris ruentis undas.
(Full text) aer autem qui ruit trudens quocumque umorem per vim spiritus impetus et undas crescentes facit ventorum. a ventis autem quocumque feruntur umores conglobati ex fontibus et fluminibus et paludibus et pelago cum tepore solis colliguntur et exhauriuntur et ita tolluntur in altitudinem nubes, deinde tum aeris unda nitentes, cum perventum ad montes, ab eorum offensa et procellis propter plenitatem et gravitatem liquescendo disparguntur et ita diffunduntur in terras.
(Full text) Vaporem autem et nebulas et umores ex terra nasci haec videtur efficere ratio, quod ea habet in se et calores fervidos et spiritus inmanes refrigerationesque et aquarum magnam multitudinem. ex eo cum refrigeratum nocte sol oriens impetu tangit orbem terrae et ventorum flatus oriuntur per tenebras, ab umidis locis egrediuntur in altitudinem nubes. aer autem quod a sole percalefactus conversationibus tollit ex terra umores, licet ex balineis exemplum capere.
(Full text) nullos enim camarae quae sunt caldariorum supra se possunt habere fontes, sed caelum quod est ibi ex praefurniis ab ignis vapore percalefactum corripit ex pavimentis aquam et aufert secum in camararum curvaturas et sustinet, ideo quod semper vapor calidus in altitudinem se trudit. et primo non remittit propter brevitatem, simul autem plus umoris habet congestum, non potest sustinere propter gravitatem, sed stillat supra lavantium capita. item eadem ratione caelestis aer cum ab sole percipit calorem, ex omnibus locis hauriendo tollit umores et congregat ad nubes. ita enim terra fervore tacta eicit umores, ut etiam corpus hominis ex calore emittit sudores.
(Full text) indices autem sunt eius rei venti, ex quibus qui a frigidissimis partibus veniunt procreati septentrio et aquilo extenuatos siccitatibus in aere flatus spirant, auster vero et reliqui qui a solis cursu impetum faciunt, sunt umidissimi et semper adportant imbres, quod percalefacti ab regionibus fervidis adveniunt et omnibus terris lambentes eripiunt umores et ita eos profundunt ad septentrionales regiones.
(Full text) Haec autem sic fieri testimonio possunt esse capita fluminum, quae orbe terrarum chorographiis picta itemque scripta plurima maximaque inveniuntur egressa ab septentrione. primumque in India Ganges et Indus ab Caucaso monte oriuntur, Syria Tigris et Euphrates, Asiae item Ponto Borysthenes Hypanis Tanais, Colchis Phasis, Gallia Rhodanus, Celtica Rhenus, citra Alpes Timavus et Padus, Italia Tiberis, Maurusia quam nostri Mauretaniam appellant ex monte Atlante Dyris, qui ortus ex septentrionali regione progreditur per occidentem ad lacum Eptagonum et mutato nomine dicitur Agger, deinde ex lacu Eptabolo sub montes desertos subterfluens per meridiana loca manat et influit in paludem quae appellatur circumcingit Meroen, quod est Aethiopum meridianorum regnum, ab hisque paludibus se circumagens per flumina Astasobam et Astoboam et alia plura pervenit per montes ad cataractam ab eoque se praecipitans per septentrionem pervenit inter Elephantida et Syenen Thebaicosque in Aegyptum campos et ibi Nilus appellatur.
(Full text) ex Mauretania autem caput Nili profluere ex eo maxime cognoscitur quod ex altera parte montis Atlantis <sunt> alia capita item profluentia ad occidentem in Oceanum, ibique nascuntur ichneumones crocodili aliae similes bestiarum pisciumque naturae praeter hippopotamos.
(Full text) Ergo cum omnia flumina <amplis> magnitudinibus in orbis terrarum descriptionibus a septentrione videantur profluere Afrique campi, qui sunt in meridianis partibus subiecti solis cursui, latentes penitus habeant umores nec fontes crebros amnesque raros, relinquitur uti multo meliora inveniantur capita fontium quae ad septentrionem aut aquilonem spectant, nisi si inciderint in sulphurosum locum aut aluminosum seu bituminosum. tunc enim permutantur et aut calidae aquae aut frigidae odore malo et sapore profundunt fontes.
(Full text) neque enim calidae aquae est ulla proprietas, sed frigida aqua cum incidit percurrens in ardentem locum effervescit et percalefacta egreditur per venas extra terram. ideo diutius non potest permanere, sed brevi spatio fit frigida. namque si naturaliter esset calida, non refrigeraretur calor eius. sapor autem et odor et color eius non restituitur, quod intinctus et commixtus est propter naturae raritatem.
(Full text) Sunt autem etiam nonnulli fontes calidi, ex quibus profluit aqua sapore optimo, quae in potione ita est suavis uti nec fontalis ab Camenis nec Marcia saliens desideretur. haec autem ab natura perficiuntur his rationibus. cum in imo per alumen aut bitumen seu sulphur ignis excitatur, ardore percandefacit terram quae est supra, a se autem fervidum emittit in superiora loca vaporem, et ita si qui in is locis quae sunt supra, fontes dulcis aquae nascuntur, offensi eo vapore effervescunt inter venas et ita profluunt incorrupto sapore.
(Full text) sunt etiam odore et sapore non bono frigidi fontes, qui ab inferioribus locis penitus orti per loca ardentia transeunt et ab eo per longum spatium terrae percurrentes refrigerati perveniunt supra terram sapore odore coloreque corrupto, uti in Tiburtina via flumen Albula et in Ardeatino fontes frigidi eodem odore qui sulphurati dicuntur et reliquis locis similibus. hi autem cum sunt frigidi, ideo videntur aspectu fervere quod cum in ardentem locum alte penitus inciderunt, umore et igni inter se congruentibus, offensa vehementi fragore validos recipiunt in se spiritus, et ita inflati vi venti coacti bullientes crebre per fontes egrediuntur. ex his autem qui non sunt aperti sed ab saxis continentur, per angustas venas vehementia spiritus extruduntur ad summos grumorum tumulos.
(Full text) itaque qui putant ea se altitudine qua sunt grumi capita fontium fossa habere, cum aperiunt fossuras latius decipiuntur. namque uti aeneum vas non in summis labris plenum sed aquae mensurae suae capacitatis habens e tribus duas partes operculumque in eo conlocatum, cum ignis vehementi fervore tangatur percalefieri cogit aquam, ea autem propter naturalem raritatem in se recipiens fervoris validam inflationem non modo implet vas sed spiritibus extollens operculum et crescens abundat, sublato autem operculo emissis inflationibus in aere patenti rursus ad suum locum residit, ad eundem modum ea capita fontium cum sunt angustiis compressa, ruunt in summo spiritus aquae bullitus, simul autem sunt latius aperti, exanimati per raritates liquidae potestatis residunt et restituuntur in libramenti proprietatem.
(Full text) Omnis autem aqua calida ideo quidem est medicamentosa quod in pravis rebus percocta aliam virtutem recipit ad usum. namque sulphurosi fontes nervorum labores reficiunt percalefaciendo exurendoque caloribus e corporibus umores vitiosos. aluminosi autem, cum dissoluta membra corporum paralysi aut tali qua vi morbi receperunt, fovendo per patentes venas refrigerationem contraria caloris vi reficiunt, et hoc continenter restituunt antiquam membrorum conversationem. bituminosi autem interioris corporis vitia potionibus purgando solent mederi.
(Full text) est autem aquae frigidae genus nitrosum, uti Pinnae Vestinae, Cutiliis, aliisque locis similibus, quae potionibus depurgat per alvumque transeundo etiam strumarum minuit tumores. ubi vero auram argentum ferrum aes plumbum reliquaeque res earum similes fodiuntur, fontes inveniuntur copiosi, sed hi maxime sunt vitiosi. habent enim, uti aquae calidae sulphur alumen bitumen eademque per potiones cum in corpus iniit et per venas permanando nervos attingit et artus, eos durat inflando. igitur nervi inflatione turgentes e longitudine contrahuntur et ita aut nervicos aut podagricos efficiunt homines, ideo quod ex durissimis et spissioribus frigidissimisque rebus intinctas habent venarum raritates.
(Full text) aquae autem species est, quae cum habeat non satis perluciditatis, ex ipsa uti flos natat in summo, colore similis vitri purpurei. haec maxime consideratur Athenis. ibi enim ex eiusmodi locis et fontibus in asty et ad portum Piraeeum ductae sunt salientes, e quibus bibit nemo propter eam causam sed lavationibus et reliquis rebus utuntur, bibunt autem ex puteis et ita vitant earum vitia. Troezeni non potest id vitari, quod omnino aliud genus aquae non reperitur nisi quod Cibdeli habent, itaque in ea civitate aut omnes aut maxima parte sunt pedibus vitiosi. Cilicia vero civitate Tarso flumen est nomine Cydnos, in quo podagrici crura macerantes levantur dolore.
(Full text) Sunt autem et alia multa genera quae habent suas proprietates, ut in Sicilia flumen est Himeras, quod a fonte cum est progressum dividitur in duas partes. quae pars profluit contra Etruriam, quod per terrae dulcem sucum percurrit, est infinita dulcedine, quae altera pars per eam terram currit unde sal foditur, salsum habet saporem. item Paraetonio et quod est iter ad Ammonem et Casio ad Aegyptum lacus sunt palustres, qui ita sunt salsi ut habeant insuper se salem congelatum. sunt autem et aliis pluribus locis et fontes et flumina et lacus, qui per salifodinas percurrentes necessario salsi perficiuntur.
(Full text) alii autem per pingues terrae venas profluentes uncti oleo fontes erumpunt, uti Solis, quod oppidum est Ciliciae, flumen nomine Liparis, in quo natantes aut lavantes ab ipsa aqua unguntur. similiter Aethiopia lacus est qui unctos homines efficit qui in eo nataverint, et India qui sereno caelo emittit olei magnam multitudinem, item Carthagini fons in quo natat insuper oleum, odore uti scobis citrea, quo oleo etiam pecora solent ungui. Zacyntho et circa Dyrrachium et Apolloniam fontes sunt qui picis magnam multitudinem cum aqua evomunt. Babylone lacus amplissima magnitudine qui λιμνη αϲφαλτιτιϲ appellatur, habet supra natans liquidum bitumen, quo bitumine et latere testaceo structum murum Samiramis circumdedit Babyloni. item Iope in Syria Arabiaque Nomadum lacus sunt inmani magnitudine qui emittunt bituminis maximas moles, quas diripiunt qui habitant circa.
(Full text) id autem non est mirandum. nam crebrae sunt ibi lapidicinae bituminis duri. cum ergo per bituminosam terram vis erumpit aquae, secum extrahit, et cum sit egressa extra terram secernitur et ita reicit ab se bitumen. etiamque est in Cappadocia in itinere quod est inter Mazaca et Tyana lacus amplus, in quem lacum pars sive harundinis sive alii generis si demissa fuerit et postero die exempta, ea pars quae fuerit exempta invenietur lapidea, quae autem pars extra aquam manserit permanet in sua proprietate.
(Full text) ad eundem modum Hierapoli Phrygiae effervet aquae calidae multitudo, e qua circum hortos et vineas fossis ductis inmittitur, haec autem efficitur post annum crusta lapidea. itaque quotannis dextra ac sinistra margines ex terra faciundo inducunt eam et efficiunt his crustis in agris saepta. hoc autem ita videtur naturaliter fieri, quod in is locis et ea terra quibus nascitur, sucus subest coaguli naturae similis, deinde cum commixta vis egreditur per fontes extra terram, a solis et aeris calore cogitur congelari, ut etiam in areis salinarum videtur.
(Full text) item sunt ex amaro suco terrae fontes exeuntes vehementer amari, ut in Ponto est flumen Hypanis. is a capite profluit circiter milia XL sapore dulcissimo, deinde cum pervenit ad locum qui est ab ostio ad milia CLX, admiscetur ei fonticulus oppido quam parvulus. is cum in eum influit, tunc tantam magnitudinem fluminis facit amaram, ideo quod per id genus terrae et venas unde sandaracam fodiunt ea aqua manando perficitur amara.
(Full text) Haec autem dissimilibus saporibus a terrae proprietate perficiuntur, uti etiam in fructibus videtur. si enim radices arborum aut vitium aut reliquorum seminum non ex terrae proprietatibus sucum capiendo ederent fructus, uno genere essent in omnibus locis et regionibus omnium sapores. sed animadvertimus insula Lesbo vinum protropum, Maeonia catacecaumeniten, Lydia Tmoliten, Sicilia Mamertinum, Campania Falernum, inter Terracinam et Fundos Caecubum reliquisque locis pluribus innumerabili multitudine genera vini virtutesque procreari. quae non aliter possunt fieri nisi cum terrenus umor suis proprietatibus saporis in radicibus infusus enutrit materiam, per quam egrediens ad cacumen profundat proprium loci et generis sui fructus saporem.
(Full text) quodsi terra generibus umorum non esset dissimilis et disparata, non tantum in Syria et Arabia in harundinibus et iuncis herbisque omnibus essent odores neque arbores turiferae, neque piperis darent bacas nec murrae glaebulas, nec Cyrenis in ferulis laser nasceretur, sed in omni terra regionibus eodem genere omnia procrearentur. has autem varietates regionibus et locis inclinatio mundi <efficit> et solis impetus <qui> propius aut longius cursum faciendo tales efficit terrae umorisque qualitates. nec solum in his rebus sed etiam in pecoribus et armentis. haec non ita dissimiliter efficerentur, nisi proprietates singularum terrarum <umorum> generibus ad solis potestatem temperarentur.
(Full text) sunt enim Boeotia flumina Cephisos et Melas, Lucania Crathis, Troia Xanthus inque agris Clazomeniorum et Erythraeorum et Laodicensium fontes. ad ea flumina, cum pecora suis temporibus anni parantur ad conceptionem partus, per id tempus adiguntur cotidie potum, ex eoque quamvis sint alba procreant aliis locis leucophaea aliis locis pulla aliis coracino colore. ita proprietas liquoris cum iniit in corpus, proseminat intinctam sui cuiusque generis qualitatem. igitur quod in campis Troianis proxime flumen armenta rufa et pecora leucophaea nascuntur, ideo id flumen Ilienses Xanthum appellavisse dicuntur.
(Full text) Etiamque inveniuntur aquae genera mortifera, quae per maleficum sucum terrae percurrentia recipiunt in se vim venenatam, uti fuisse dicitur Terracinae fons qui vocabatur Neptunius, ex quo qui biberant inprudentes vita privabantur. quapropter antiqui eum obstruxisse dicuntur. et Chrobsi Thracia lacus, ex quo non solum qui biberint moriuntur sed etiam qui laverint. item in Thessalia fons est profluens, ex quo fonte nec pecus ullum gustat nec bestiarum genus ullum propius accedit, ad quem fontem proxime est arbor florens purpureo colore.
(Full text) non minus in Macedonia quo loci sepultus est Euripides, dextra ac sinistra monumenti advenientes duo rivi concurrunt in unum, e quibus ad unum accumbentes viatores pransitare solent propter aquae bonitatem, ad rivum autem qui est ex altera parte monumenti nemo accedit quod mortiferam aquam dicitur habere. item est in Arcadia Nonacris nominata terrae regio, quae habet in montibus ex saxo stillantes frigidissimos umores. haec autem aqua Ϲτυγοϲ υδωρ nominatur, quam neque argenteum neque aeneum nec ferreum vas potest sustinere, sed dissilit et dissipatur. conservare autem eam et continere nihil aliud potest nisi mulina ungula, qua etiam memoratur ab Antipatro in provinciam ubi erat Alexander per Iollam filium perlata esse et ab eo ea aqua regem esse necatum.
(Full text) item Alpibus in Cottii regno est aqua ex qua qui gustant statim concidunt. agro autem Falisco via Campana in campo Corneto est lucus in quo fons oritur, ibique avium et lacertarum reliquarumque serpentium ossa iacentia apparent. Item sunt nonnullae acidae venae fontium, uti Lyncesto et in Italia Velino, Campania Teano aliisque locis pluribus, quae hanc habent virtutem uti calculos in vesicis qui nascuntur in corporibus hominum potionibus discutiant.
(Full text) fieri autem hoc naturaliter ideo videtur quod acer et acidus sucus subest in ea terra, per quam egredientes venae intinguntur acritudine, et ita cum in corpus inierunt, dissipant quae ex aquarum subsidentia in corporibus exconcrescentia offenderunt. quare autem discutiantur ex acidis eae res, sic possumus animadvertere. ovum in aceto si diutius positum fuerit, cortex eius mollescet et dissolvetur. item plumbum, quod est lentissimum et gravissimum, si in vase conlocatum fuerit et in eo acetum suffusum, id autem opertum et oblitum erit, efficietur uti plumbum dissolvatur, et fiet cerussa.
(Full text) eisdem rationibus aes, quod etiam solidiore est natura, similiter curatum si fuerit, dissipabitur et fiet aerugo. item margarita. non minus saxa silicea, quae neque ferrum neque ignis potest per se dissolvere, cum ab igni sunt percalefacta, aceto sparso dissiliunt et dissolvuntur. ergo cum has res ante oculos ita fieri videamus, ratiocinemur isdem rationibus ex acidis propter acritudinem suci etiam calculosos e natura rerum similiter posse curari.
(Full text) Sunt autem etiam fontes uti vino mixti, quemadmodum est unus Paphlagoniae, ex quo eam aquam sine vino potantes fiunt temulenti. Aequiculis autem in Italia et in Alpibus natione Medullorum est genus aquae quam qui bibunt efficiuntur turgidis gutturibus.
(Full text) Arcadia vero civitas est non ignota Clitor, in cuius agris est spelunca profluens aqua e qua qui biberint fiunt abstemii. ad eum autem fontem epigramma est in lapide inscriptum hac sententia versibus graecis, eam non esse idoneam ad lavandum sed etiam inimicam vitibus, quod apud eum fontem Melampus sacrificiis purgavisset rabiem Proeti filiarum restituissetque earum virginum mentes in pristinam sanitatem. epigramma autem est id quod est subscriptum ἀγρότα, ϲὺν ποίμναιϲ τὸ μεϲημβρινὸν ἤν ϲε βαρύνῃ δίψοϲ ἀν’ ἐϲχατιὰϲ Κλείτοροϲ ἐρχόμενον, τῆϲ μὲν ἀπὸ κρήνηϲ ἀρύϲαι πόμα καὶ παρὰ νύμφαιϲ ὑδριάϲιν ϲτῆϲον πᾶν τὸ ϲὸν αἰπόλιον· ἀλλὰ ϲὺ μήτ’ ἐπὶ λουτρὰ βάλῃϲ χροί, μή ϲε καὶ αὔρη πη<μή>νῃ <τερπνῆϲ> ἐντὸϲ ἐόντα μέθηϲ· φεῦγε δ’ ἐμὴν πηγὴν μιϲάμπελον, ἔνθα Μελάμπουϲ λυϲάμενοϲ λύϲϲηϲ Προιτίδαϲ ἀργαλέηϲ, πάντα καθαρμὸν ἔκοψεν ἀπόκρυφον <εὖτ ἄρ’ ἀπ’ Ἄργουϲ οὔρεα τρηχείηϲ ἤλυθεν Ἀρκαδίηϲ>.
(Full text) item est in insula Cia fons e quo qui inprudentes biberint fiunt insipientes, et ibi est epigramma insculptum ea sententia, iucundam eam esse potionem fontis eius, sed qui biberit saxeos habiturum sensus. sunt autem versus hi ἡδεῖα ψυχροῦ πόματοϲ λιβὰϲ ἣν ἀναβαίνει <πηγή, ἀλλὰ νόῳ> πέτροϲ ὁ τῆϲδε πιών.
(Full text) Susis autem in qua civitate est regnum Persarum, fonticulus est ex quo qui biberint amittunt dentes. item in eo est scriptum epigramma quo significant hanc sententiam, egregiam esse aquam ad lavandum, sed ea si bibatur excutere e radicibus dentes. et huius epigrammatos sunt versus graece ὕδατα κρανάεντα βλέπειϲ, ξένε, τῶν ἄπο χερϲὶν λουτρὰ μὲν ἀνθρώποι<ϲ ἀβλαβῆ ἔϲτιν ἔχειν·> ἢν δὲ βάλῃϲ κοίληϲ ποτὶ νηδύοϲ ἀγλαὸν ὕδωρ <ἄκρα μόνον δολιχοῦ χείλεοϲ ἁψάμενοϲ,> αὐτῆμαρ πριϲτῆρεϲ ἐ<πὶ χθονὶ δαιτὸϲ ὀδόντεϲ> πίπτουϲιν, γενύων ὀρφανὰ θέντεϲ ἕδη.
(Full text) Sunt etiam nonnullis locis fontium proprietates quae procreant qui ibi nascuntur egregiis vocibus ad cantandum, uti Tarso Magnesiae aliis eiusmodi regionibus. etiamque Zama est civitas Afrorum cuius moenia rex Iuba duplici muro saepsit ibique regiam domum sibi constituit. ab ea milia passuum XX est oppidum Ismuc, cuius agrorum regiones incredibili finitae sunt terminatione. cum esset enim Africa parens et nutrix ferarum bestiarum maxime serpentium, in eius agris oppidi nulla nascitur et si quando adlata ibi ponatur statim moritur, neque id solum, sed etiam terra ex his locis si alio translata fuerit, et ibi. id genus terrae etiam Balearibus dicitur esse. sed aliam mirabiliorem virtutem ea habet terra, quam ego sic accepi.
(Full text) Gaius Iulius Masinissae filius, cuius erant totius oppidi agrorum possessiones, cum patre Caesari militavit. is hospitio meo est usus. ita cotidiano convictu necesse fuerat de philologia disputare. interim cum esset inter nos de aquae potestate et eius virtutibus sermo, exposuit esse in ea terra eiusmodi fontes ut qui ibi procrearentur voces ad cantandum egregias haberent, ideoque semper transmarinos catulastros emere formosos et puellas maturas eosque coniungere, ut qui nascerentur ex his non solum voce egregia sed etiam forma essent non invenusta.
(Full text) Cum haec tanta varietas sit disparibus rebus natura distributa, quod humanum corpus est ex aliqua parte terrenum, in eo autem multa genera sunt umorum, uti sanguinis lactis sudoris urinae lacrimarum, ergo si in parva particula terreni tanta discrepantia invenitur saporum, non est mirandum si etiam in magnitudine terrae innumerabiles sucorum reperientur varietates, per quarum venas aquae vis percurrens tincta pervenit ad fontium egressus, et ita ex eo dispares variique perficiuntur in propriis generibus fontes propter locorum discrepantiam et regionum qualitates terrarumque dissimiles proprietates.
(Full text) ex his autem rebus sunt nonnulla quae ego per me perspexi, cetera in libris graecis scripta inveni, quorum scriptorum hi sunt auctores Theophrastus Timaeus Posidonius Hegesias Herodotus Aristides Metrodorus, qui magna vigilantia et infinito studio locorum proprietates, aquarum virtutes, ab inclinatione caelique regionum qualitates ita esse distributas scriptis dedicaverunt. quorum secutus ingressus in hoc libro perscripsi quae satis esse putavi de aquae varietatibus, quo facilius ex his praescriptionibus eligant homines aquae fontes, e quibus ad usum salientes possint ad civitates municipiaque perducere.
(Full text) nulla enim ex omnibus rebus tantas habere videtur ad usum necessitates quantas aqua, ideo quod omnium animalium natura si frumenti fructu privata fuerit arbustive aut carne aut piscatu aut etiam qualibet ex his, reliquis rebus escarum utendo poterit tueri vitam, sine aqua vero nec corpus animalium nec ulla cibi virtus potest nasci nec tueri nec parari. quare magna diligentia industriaque quaerendi sunt et eligendi fontes ad humanae vitae salubritatem.
(Full text) Expertiones autem et probationes eorum sic sunt providendae. si erunt profluentes et aperti, antequam duci incipiantur, aspiciantur animoque advertantur qua membratura sint qui circa eos fontes habitant homines, et si erunt corporibus valentibus, coloribus nitidis, cruribus non vitiosis, non lippis oculis, erunt probatissimi. item si fons novus fossus fuerit et in vas corinthium sive alterius generis quod erit ex aere bono ea aqua sparsa maculam non fecerit, optima est. itemque in aeneo si ea aqua defervefacta et postea requieta et defusa fuerit neque in eius aenei fundo harena aut limus invenietur, ea aqua erit item probata.
(Full text) item si legumina in vas cum ea aqua coniecta ad ignem posita celeriter percocta fuerint, indicabunt aquam esse bonam et salubrem. non minus etiam ipsa aqua quae erit in fonte si fuerit limpida et perlucida, quoque pervenerit aut profluxerit muscus non nascetur neque iuncus, neque inquinatus ab aliquo inquinamento is locus fuerit sed puram habuerit speciem, innuitur his signis esse tenuis et in summa salubritate.
(Full text) Nunc de perductionibus ad habitationes moeniaque ut fieri oporteat explicabo. cuius ratio est prima perlibratio. libratur autem dioptris aut libris aquariis aut chorobate, sed diligentius efficitur per chorobaten, quod dioptrae libraeque fallunt. chorobates autem est regula longa circiter pedum viginti. ea habet ancones in capitibus extremis aequali modo perfectos inque regulae capitibus ad normam coagmentatos, et inter regulam et ancones a cardinibus compacta transversaria, quae habent lineas ad perpendiculum recte descriptas pendentiaque ex regula perpendicula in singulis partibus singula, quae, cum regula est conlocata eaque tangent aeque ac pariter lineas descriptionis, indicant libratam conlocationem.
(Full text) sin autem ventus interpellaverit et motionibus lineae non potuerint certam significationem facere, tunc habeat in superiore parte canalem longum pedes V latum digitum altum sesquidigitum eoque aqua infundatur, et si aequaliter aqua canalis summa labra tanget, scietur esse libratum. item eo chorobate cum perlibratum ita fuerit, scietur quantum habuerit fastigii.
(Full text) fortasse qui Archimedis libros legit dicet non posse fieri veram ex aqua librationem, quod ei placet aquam non esse libratam sed sphaeroides habere schema et ibi habere centrum quo loci habet orbis terrarum. hoc autem, sive plana est aqua seu sphaeroides, necesse est, ad extrema capita dextra ac sinistra cum librata regula erit pariter sustinere regulam aquam, sin autem proclinata erit ex una parte, qua erit altior non habere regulae canalem in summis labris aquam. necesse est enim quocumque aqua sit infusa in medio inflationem curvaturamque habere, sed capita dextra ac sinistra inter se librata esse. exemplar autem chorobatae erit in extremo volumine descriptum. et si erit fastigium magnum, facilior erit decursus aquae. sin autem intervalla erunt lacunosa, substructionibus erit succurrendum.
(Full text) Ductus autem aquae fiunt generibus tribus, rivis per canales structiles, aut fistulis plumbeis, seu tubulis fictilibus. quorum hae sunt rationes. si canalibus, ut structura fiat quam solidissima solumque rivi libramenta habeat fastigata ne minus in centenos pedes sicilico, eaeque structurae confornicentur ut minime sol aquam tangat. cumque venerit ad moenia, efficiatur castellum et castello coniunctum ad recipiendam aquam triplex inmissarium, conlocenturque in castello tres fistulae aequaliter divisae intra receptacula coniuncta, uti cum abundaverit ab extremis, in medium receptaculum redundet.
(Full text) item e medio ponentur fistulae in omnes lacus et salientes, ex altero in balineas ut vectigal quotannis populo praestent, exque tertio in domos privatas ne desit in publico. non enim poterunt avertere, cum habuerint a capitibus proprias ductiones. haec autem quare divisa constituerim, eae sunt causae et uti qui privatim ducent in domos vectigalibus tueantur per publicanos aquarum ductus.
(Full text) sin autem medii montes erunt inter moenia et caput fontis, sic erit faciendum uti specus fodiantur sub terra librenturque ad fastigium quod supra scriptum est, et si tofus erit aut saxum, in suo sibi canalis excidatur, sin autem terrenum aut harenosum erit solum, parietes cum camara in specu struantur et ita perducatur, puteique ita sint facti uti inter binos sint actus.
(Full text) Sin autem fistulis plumbeis ducetur, primum castellum ad caput struatur, deinde ad copiam aquae lumen fistularum constituatur, eaeque fistulae e castello conlocentur ad castellum quod erit in moenibus. fistulae ne minus longae pedum denum fundantur. quae si centenariae erunt, pondus habeant in singulas pondo MCC, si octogenariae pondo DCCCCLX, si quinquagenariae pondo DC, quadragenariae pondo CCCCLXXX, tricenariae pondo CCCLX, vicenariae pondo CCXL, quinum denum pondo CLXXX, denum pondo CXX, octonum pondo C, quinariae pondo LX. e latitudine autem lamnarum, quot digitos habuerint, antequam in rotundationem flectantur, magnitudinum ita nomina concipiunt fistulae. namque quae lamna fuerit digitorum quinquaginta, cum fistula perficietur ex ea lamna, vocabitur quinquagenaria similiterque reliquae.
(Full text) ea autem ductio quae per fistulas plumbeas est futura hanc habebit expeditionem. quodsi caput habeat libramenta ad moenia, montesque medii non fuerint altiores ut possint interpellare sed intervalla, necesse est substruere ad libramenta quemadmodum in rivis et canalibus. sin autem non longa erit circumitio, circumductionibus, sin autem valles erunt perpetuae, in declinato loco cursus dirigentur. cum venerit ad imum, non alte substruitur, ut sit libramentum quam longissimum. hoc autem erit venter quod Graeci appellant κοιλιαν. deinde cum venerit adversus clivum, ex longo spatio ventris leniter tumescit ut exprimatur in altitudinem summi clivi.
(Full text) quodsi non venter in vallibus factus fuerit nec substructum ad libram factum sed geniculus erit, erumpet et dissolvet fistularum commissuras. etiam in ventre colliviaria sunt facienda, per quae vis spiritus relaxetur. ita per fistulas plumbeas aquam qui ducent, his rationibus bellissime poterunt efficere, quod et decursus et circumductiones et ventres et expressus hac ratione possunt fieri, cum habebunt a capitibus ad moenia fastigii libramenta.
(Full text) item inter actus ducenos non est inutile castella conlocari, ut si quando vitium aliqui locus fecerit, non totum omneque opus contundatur et in quibus locis sit factum facilius inveniatur, sed ea castella neque in decursu neque in ventris planitia neque in expressionibus neque omnino in vallibus sed in perpetua aequalitate.
(Full text) Sin autem minore sumptu voluerimus, sic est faciendum. tubuli crasso corio ne minus duorum digitorum fiant, sed ita hi tubuli ex una parte sint lingulati, ut alius in alium inire convenireque possint. coagmenta autem eorum calce viva ex oleo subacta sunt inlinienda, et in declinationibus libramenti ventris lapis est ex saxo rubro in ipso geniculo conlocandus isque perterebratus, uti ex decursu tubulus novissimus in lapide coagmentetur et primus etiam librati ventris, ad eundem modum adversus clivum et novissimus librati ventris in cavo saxi rubri haereat et primus expressionis ad eundem modum coagmentetur.
(Full text) ita librata planitia tubulorum ad decursus et expressiones non extolletur. namque vehemens spiritus in aquae ductione solet nasci, ita ut etiam saxa perrumpat, nisi primum leniter et parce a capite aqua inmittatur et in geniculis aut versuris alligationibus aut pondere saburra contineatur. reliqua omnia uti fistulis plumbeis ita sunt conlocanda. item cum primo aqua a capite inmittitur, ante favilla inmittetur, uti coagmenta si qua sunt non satis oblita favilla oblinantur.
(Full text) habent autem tubulorum ductiones ea commoda. primum in opere quod si quod vitium factum fuerit, quilibet id potest reficere. etiamque multo salubrior est ex tubulis aqua quam per fistulas, quod plumbum videtur esse ideo vitiosum quod ex eo cerussa nascitur, haec autem dicitur esse nocens corporibus humanis. itaque quod ex eo procreatur <si> id est vitiosum, non est dubium quin ipsum quoque non sit salubre.
(Full text) exemplar autem ab artificibus plumbariis possumus accipere, quod palloribus occupatos habent corporis colores. namque cum fundendo plumbum flatur, vapor ex eo insidens corporis artus et in diem exurens eripit ex membris eorum sanguinis virtutes. itaque minime fistulis plumbeis aqua duci videtur, si volumus eam habere salubrem. saporemque meliorem ex tubulis esse cotidianus potest indicare victus, quod omnes structas cum habeant vasorum argenteorum mensas, tamen propter saporis integritatem fictilibus utuntur.
(Full text) Sin autem fontes <non sunt> unde ductiones aquarum faciamus, necesse est puteos fodere. in puteorum autem fossionibus non est contemnenda ratio, sed acuminibus sollertiaque magna naturales rerum rationes considerandae, quod habet multa variaque terra in se genera. est enim uti reliquae res ex quattuor principiis composita. et primum est ipsa terrena habetque ex umore aquae fontes, item calores unde etiam sulphur alumen bitumen nascitur, aerisque spiritus inmanes, qui cum graves per intervenia fistulosa terrae perveniunt ad fossionem puteorum et ibi homines offendunt fodientes vi naturali vaporis obturant eorum naribus spiritus animales, uti qui non celerius inde effugiunt ibi interemantur.
(Full text) hoc autem quibus rationibus caveatur sic erit faciendum. lucerna accensa demittatur, quae si permanserit ardens sine periculo descendetur. sin autem eripietur lumen a vi vaporis, tunc secundum puteum dextra ac sinistra defodiantur aestuaria. ita quemadmodum per nares spiritus ex aestuariis dissipabuntur. cum haec sic explicata fuerint et ad aquam erit perventum, tunc saepiatur astructura ne obturetur vena.
(Full text) sin autem loca dura erunt aut nimium venae penitus fuerint, tunc signinis operibus ex tectis aut superioribus locis excipiendae sunt copiae. in signinis autem operibus haec sunt facienda. uti harena primum purissima asperrimaque paretur, caementum de silice frangatur ne gravius quam librarium, calce quam vehementissima mortario mixta ita ut quinque partes harenae ad duas respondeant. eorum fossa ad libramentum altitudinis quod est futurum calcetur vectibus ligneis ferratis.
(Full text) parietibus calcatis in medio quod erit terrenum exinaniatur ad libramentum infimum parietum. hoc exaequato solum calcetur ad crassitudinem quae constituta fuerit. ea autem si duplicia aut triplicia facta fuerint uti percolationibus transmutari possit, multo salubriorem et suaviorem aquae usum efficient. limus enim cum habuerit quo subsidat, limpidior fiet et sine odoribus conservabit saporem, si non, salem addi necesse erit et extenuari. Quae potui de aquae virtute et varietate quasque habeat utilitates quibusque rationibus ducatur et probetur in hoc volumine posui, de gnomonicis vero rebus et horologiorum rationibus insequenti perscribam.
(Full text) Nobilibus athletis qui Olympia Pythia Isthmia Nemea vicissent, Graecorum maiores ita magnos honores constituerunt uti non modo in conventu stantes cum palma et corona ferant laudes, sed etiam cum revertantur in suas civitates cum victoria triumphantes quadrigis in moenia et in patrias invehantur e reque publica perpetua vita constitutis vectigalibus fruantur. cum ergo id animadvertam, admiror quid ita non scriptoribus eidem honores etiamque maiores sint tributi, qui infinitas utilitates aevo perpetuo omnibus gentibus praestant. id enim magis erat institui dignum, quod athletae sua corpora exercitationibus efficiunt fortiora, scriptores non solum suos sensus sed etiam omnium, <cum> libris ad discendum et animos exacuendos praeparant praecepta.
(Full text) quid enim Milo Crotoniates quod fuit invictus prodest hominibus aut ceteri qui eo genere fuerunt victores, nisi quod dum vixerunt ipsi inter suos cives habuerunt nobilitatem. Pythagorae vero praecepta Democriti Platonis Aristotelis ceterorumque sapientium cotidiana perpetuis industriis culta non solum suis civibus sed etiam omnibus gentibus recentes et floridos edunt fructus. e quibus qui a teneris aetatibus doctrinarum abundantia satiantur, optimos habentes sapientiae sensus instituunt civitatibus humanitatis mores aequa iura leges, quibus absentibus nulla potest esse civitas incolumis.
(Full text) cum ergo tanta munera ab scriptorum prudentia privatim publiceque fuerint hominibus praeparata, non solum arbitror palmas et coronas his tribui oportere sed etiam decerni triumphos et inter deorum sedes eos dedicandos iudicari. Eorum autem cogitata utiliter hominibus ad vitam explicandum e pluribus singula paucorum uti exempla ponam, quae recognoscentes necessario his tribui honores oportere homines confitebuntur.
(Full text) et primum Platonis e multis ratiocinationibus utilissimis unam quemadmodum ab eo explicata sit ponam. locus aut ager paribus lateribus si erit quadratus eumque oportuerit duplicari, quod opus fuerit genere numeri quod multiplicationibus non invenitur, ex descriptionibus linearum emendatis reperitur. est autem eius rei haec demonstratio. quadratus locus qui erit longus et latus pedes denos efficit areae pedes C. si ergo opus fuerit eum duplicare et pedum CC item e paribus lateribus facere, quaerendum erit quam magnum latus eius quadrati fiat ut ex eo CC pedes duplicationibus areae respondeant. id autem numero nemo potest invenire. namque si XIIII constituentur, erunt multiplicati pedes CXCVI, si XV, pedes CCXXV.
(Full text) ergo quoniam id non explicatur numero, in eo quadrato longo et lato pedes X quod fuerit, linea ab angulo ad angulum diagonios perducatur, uti dividantur duo trigona aequa magnitudine, singula areae pedum quinquagenum, ad eiusque lineae diagonalis longitudinem locus quadratus paribus lateribus describatur. ita quam magna duo trigona in minore quadrato quinquagenum pedum linea diagonio fuerint designata, eadem magnitudine et eodem pedum numero quattuor in maiore erunt effecta. hac ratione duplicatio grammicis rationibus ab Platone, uti schema subscriptum erit in ima pagina, explicata est.
(Full text) Item Pythagoras normam sine artificis fabricationibus inventam ostendit, et quod magno labore fabri normam facientes vix ad verum perducere possunt, id rationibus et methodis emendatum ex eius praeceptis explicatur. namque si sumantur regulae tres e quibus una sit pedes III altera pedes IIII tertia pedes V, eaeque regulae inter se compositae tangant alia aliam suis cacuminibus extremis schema habentes trigoni, deformabunt normam emendatam. ad eas autem regularum singularum longitudines si singula quadrata paribus lateribus describantur, quod erit trium latus, areae habebit pedes VIIII, quod IIII, XVI, quod V erit, XXV.
(Full text) ita quantum areae pedum numerum duo quadrata ex tribus pedibus longitudinis laterum et quattuor efficiunt, aeque tantum numerum reddidit unum ex quinque descriptum. id Pythagoras cum invenisset, non dubitans a Musis se in ea inventione monitum, maximas gratias agens hostias dicitur his immolavisse. ea autem ratio quemadmodum in multis rebus et mensuris est utilis, etiam in aedificiis scalarum aedificationibus uti temperatas habeant graduum librationes est expedita.
(Full text) si enim altitudo contignationis ab summa coaxatione ad imum libramentum divisa fuerit in partes tres, erit earam quinque in scalis scaporum iusta longitudine inclinatio, <uti> quam magnae fuerint inter contignationem et imum libramentum altitudinis partes tres, quattuor a perpendiculo recedant et ibi conlocentur inferiores calces scaporum. ita si erunt, temperatae et graduum et ipsarum scalarum erunt conlocationes. item eius rei erit subscripta forma.
(Full text) Archimedis vero cum multa miranda inventa et varia fuerint, ex omnibus etiam infinita sollertia id quod exponam videtur esse expressum. nimirum Hiero Syracusis auctus regia potestate, rebus bene gestis cum auream coronam votivam diis inmortalibus in quodam fano constituisset ponendam, manupretio locavit faciendam et aurum ad sacoma adpendit redemptori. is ad tempus opus manu factum subtiliter regi adprobavit et ad sacoma pondus coronae visus est praestitisse.
(Full text) posteaquam indicium est factum dempto auro tantundem argenti in id coronarium opus admixtum esse, indignatus Hiero se contemptum esse neque inveniens qua ratione id furtum deprehenderet, rogavit Archimeden uti insumeret sibi de eo cogitationem. tunc is cum haberet eius rei curam, casu venit in balineum ibique cum in solium descenderet, animadvertit quantum corporis sui in eo insideret tantum aquae extra solium effluere. idque cum eius rei rationem explicationis ostendisset, non est moratus sed exsiluit gaudio motus de solio et nudus vadens domum versus significabat clara voce invenisse quod quaereret. nam currens identidem graece clamabat ευρηκα ευρηκα.
(Full text) tum vero ex eo inventionis ingressu duas fecisse dicitur massas aequo pondere quo etiam fuerat corona, unam ex auro et alteram ex argento. cum ita fecisset, vas amplum ad summa labra implevit aqua, in quo demisit argenteam massam. cuius quanta magnitudo in vase depressa est, tantum aquae effluxit. ita exempta massa quanto minus factum fuerat refudit sextario mensus, ut eodem modo quo prius fuerat ad labra aequaretur. ita ex eo invenit quantum pondus argenti ad certam aquae mensuram responderet.
(Full text) cum id expertus esset, tum auream massam similiter pleno vase demisit et ea exempta eadem ratione mensura addita invenit deesse aquae non tantum sed minus, quanto minus magno corpore eodem pondere auri massa esset quam argenti. postea vero repleto vase in eadem aqua ipsa corona demissa invenit plus aquae defluxisse in coronam quam in auream eodem pondere massam, et ita ex eo quod defuerit plus aquae in corona quam in massa, ratiocinatus deprehendit argenti in auro mixtionem et manifestum furtum redemptoris.
(Full text) Transferatur mens ad Archytae Tarentini et Eratosthenis Cyrenaei cogitata. hi enim multa et grata a mathematicis rebus hominibus invenerunt, itaque cum in ceteris inventionibus fuerint grati, in eius rei cogitationibus maxime sunt suspecti. alius enim alia ratione explicaverunt quod Delo imperaverat responsis Apollo, uti arae eius quantum haberent pedum quadratorum id duplicaretur et ita fore ut i qui essent in ea insula tunc religione liberarentur.
(Full text) itaque Archytas hemicylindrorum descriptionibus, Eratosthenes organica mesolabi ratione idem explicaverunt. cum haec sint tam magnis doctrinarum iucunditatibus animadversa et cogamur naturaliter inventionibus singularum rerum considerantes effectus moveri, multas res attendens admiror etiam Democriti de rerum natura volumina et eius commentarium quod inscribitur χειροκμητων, in quo etiam utebatur anulo ut signaret cera molli quae esset expertus.
(Full text) Ergo eorum virorum cogitata non solum ad mores corrigendos sed etiam ad omnium utilitatem perpetuo sunt praeparata. athletarum autem nobilitates brevi spatio cum suis corporibus senescunt. itaque neque cum maxime sunt florentes neque posteritati hi, quemadmodum sapientium cogitata homimum vitae, prodesse possunt.
(Full text) cum vero neque moribus neque institutis scriptorum praestantibus tribuantur honores, ipsae per se mentes aeris altiora prospicientes memoriarum gradibus ad caelum elatae, aevi inmortalitate non modo sententias sed etiam figuras eorum posteris cogunt esse notas. itaque qui litterarum iucunditatibus intinctas habent mentes non possunt non in suis pectoribus dedicatum habere sicuti deorum sic Ennii poetae simulacrum. Accii autem carminibus qui studiose delectantur non modo verborum virtutes sed etiam figuram eius videntur secum habere praesentem.
(Full text) item plures post nostram memoriam nascentes cum Lucretio videbuntur velut coram de rerum natura disputare, de arte vero rhetorica cum Cicerone, multi posterorum cum Varrone conferent sermonem de lingua latina, non minus etiam plures philologi cum Graecorum sapientibus multa deliberantes secretos cum his videbuntur habere sermones, et ad summam sapientium scriptorum sententiae corporibus absentibus vetustate florentes cum insunt inter consilia et disputationes, maiores habent quam praesentium sunt auctoritates omnes.
(Full text) itaque, Caesar, his auctoribus fretus sensibus eorum adhibitis et consiliis ea volumina conscripsi, et prioribus septem de aedificiis, octavo de aquis, in hoc de gnomonicis rationibus quemadmodum de radiis solis in mundo sunt per umbras gnomonis inventae quibusque rationibus dilatentur aut contrahantur explicabo.
(Full text) Ea autem sunt divina mente comparata habentque admirationem magnam considerantibus, quod umbra gnomonis aequinoctialis alia magnitudine est Athenis alia Alexandriae aliae Romae non eadem Placentiae ceterisque orbis terrarum locis. itaque longe aliter distant descriptiones horologiorum locorum mutationibus. umbrarum enim aequinoctialium magnitudinibus designantur analemmatorum formae, e quibus perficiuntur ad rationem locorum et umbrae gnomonum horarum descriptiones. αναλημμα est ratio conquisita solis cursu et umbrae crescentis ad brumam observatione inventa, e qua per rationes architectonicas circinique descriptiones est inventus effectus in mundo.
(Full text) mundus autem est omnium naturae rerum conceptio summa caelumque sideribus et stellarum cursibus conformatum. id volvitur continenter circum terram atque mare per axis cardines extremos. namque in his locis naturalis potestas ita architectata est conlocavitque cardines tamquam centra, unum a terra et mari in summo mundo ac post ipsas stellas septentrionum, alterum trans contra sub terra in meridianis partibus, ibique circum eos cardines orbiculos circum centra uti in torno perfecit, qui graece πολοι nominantur, per quos pervolitat sempiterno caelum. ita media terra cum mari centri loco naturaliter est conlocata.
(Full text) his natura dispositis ita uti septentrionali parte a terra excelsius habeat altitudinem centrum, in meridiana autem parte in inferioribus locis subiectum a terra obscuretur, tunc etiam per medium transversa et inclinata in meridiem circuli lata zona XII signis est conformata, quorum species stellis dispositis XII partibus peraequatis exprimit depictam ab natura figurationem. itaque lucentia cum mundo reliquisque sideribus ornatu circum terram mareque pervolantia cursus perficiunt ad caeli rotunditatem.
(Full text) omnia autem visitata et invisitata temporum necessitate sunt constituta. ex quis sex signa numero supra terram cum caelo pervagantur, cetera sub terram subeuntia ab eius umbra obscurantur. sex autem ex his semper supra terram nituntur. quanta pars enim novissimi signi depressione coacta versatione subiens sub terram occultatur, tantundem eius contrarii conversationis necessitate supergressum rotatione circumacta trans locis patentibus ex obscuris egreditur ad lucem. namque vis una et necessitas utrimque simul orientem et occidentem perficit.
(Full text) ea autem signa cum sint numero XII partesque duodecumas singula possideant mundi versenturque ab oriente ad occidentem continenter, tunc per ea signa contrario cursu luna stella Mercurii Veneris ipse sol itemque Martis et Iovis et Saturni ut per graduum ascensionem percurrentes alius alia circumitionis magnitudine ab occidente ad orientem in mundo pervagantur. luna die octavo et vicensimo et amplius circiter hora caeli circumitionem percurrens ex quo signo coeperit ire ad id signum revertendo perficit lunarem mensem.
(Full text) sol autem signi spatium quod est duodecuma pars mundi mense vertente vadens transit. ita XII mensibus XII signorum intervalla pervagando cum redit ad id signum unde coeperit, perficit spatium vertentis anni. ex eo quem circulum luna terdecies in XII mensibus percurrit, eum sol eisdem mensibus semel permetitur. Mercurii autem et Veneris stellae circa solis radios utique centrum eum itineribus coronantes regressus retrorsus et retardationes faciunt, et ita stationibus propter eam circinationem morantur in spatiis signorum.
(Full text) id autem ita esse maxime cognoscitur ex Veneris stella, quod ea cum solem sequatur, post occasum eius apparens in caelo clarissimeque lucens vesperugo vocitatur, aliis autem temporibus eum antecurrens et oriens ante lucem lucifer appellatur. ex eoque nonnumquam plures dies in uno signo commorantur, alias celerius ingrediuntur in alterum signum. itaque quod non aeque peragunt numerum dierum in singulis signis, quantum sunt moratae prius transiliendo celerioribus itineribus perficiunt iustum cursum. ita efficitur uti quod demorentur in nonnullis signis, nihilo minus cum eripiant se ab necessitate morae, celeriter consequantur iustam circumitionem.
(Full text) iter autem in mundo Mercurii stella ita pervolitat uti trecentesimo et sexagensimo die per signorum spatia currens perveniat ad id signum ex quo priore circumlatione coepit facere cursum, et ita peraequatur eius iter ut circiter tricenos dies in singulis signis habeat numeri rationem.
(Full text) Veneris autem cum est liberata ab inpeditione radiorum solis, XXX diebus percurrit signi spatium. quo minus quadragenos dies in singulis signis patitur, cum stationem fecerit restituit eam summam numeri in uno signo morata. ergo totam circinationem in caelo quadringentesimo et octogensimo et quinto die permensa iterum init signum ex quo signo prius iter facere coepit.
(Full text) Martis vero circiter sexcentesimo octogensimo tertio siderum spatia pervagando pervenit eo ex quo initium faciendo cursum fecerat ante, et in quibus signis celerius percurrit, cum stationem fecit explet dierum numeri rationem. Iovis autem placidioribus gradibus scandens contra mundi versationem, circiter CCCLX diebus singula signa permetitur, et consistit post annum XI et dies CCCXIII et redit in id signum in quo ante XII anno fuerat. Saturni vero, mensibus undetriginta et amplius paucis diebus pervadens per signi spatium, anno nono et vicensimo et circiter diebus CLX in quo ante tricensimo fuerat anno in id restituitur, ex eoque quo minus ab extremo distat mundo, tanto maiorem circinationem rotae percurrendo tardior videtur esse.
(Full text) ei autem qui supra solis iter circinationes peragunt, maxime cum in trigono fuerint quod is inierit, tum non progrediuntur sed regressus facientes morantur, doneque cum idem sol de eo trigono in aliud signum transitionem fecerit. id autem nonnullis sic fieri placet quod aiunt solem, cum longius absit abstantia quadam, non lucidis itineribus errantia per eam sidera obscuritatis morationibus inpedire. nobis vero id non videtur. solis enim splendor perspicibilis et patens sine ullis obscurationibus est per omnem mundum, ut etiam nobis appareant cum faciant eae stellae regressus et morationes.
(Full text) ergo si tantis intervallis nostra species potest id animadvertere, quid ita divinitatibus splendoribusque astrorum iudicamus obscuritates obici posse? ergo potius ea ratio nobis constabit quod fervor quemadmodum omnes res evocat et ad se ducit, ut etiam fructus e terra surgentes in altitudinem per calorem videmus, non minus aquae vapores a fontibus ad nubes per ortus excitari, eadem ratione solis impetus vehemens radiis trigoni forma porrectis insequentes stellas ad se perducit et ante currentes veluti refrenando retinendoque non patitur progredi sed ad se <cogit> regredi <dum> in alterius trigoni signum exeat.
(Full text) Fortasse desiderabitur quid ita sol quinto a se signo potius quam secundo aut tertio quae sunt propiora facit in his fervoribus retentiones? ergo quemadmodum id fieri videatur exponam. eius radii in mundo uti trigoni paribus lateribus forma lineationibus extenduntur. id autem nec plus nec minus est ad quintum ab eo signum. igitur si radii per omnem mundum fusi circinationibus vagarentur neque extentionibus porrecti ad trigoni formam linearentur, propiora flagrarent. id autem etiam Euripides Graecorum poeta animadvertisse videtur. ait enim quae longius a sole essent haec vehementius ardere, propiora vero eum temperata habere. itaque scribit in fabula Phaethonte sic καιει τα πορρω, ταγγυθεν δ’ ευκρατ’ εχει.
(Full text) si ergo res et ratio et testimonium poetae veteris id ostendit, non puto aliter oportere iudicari nisi quemadmodum de ea re supra scriptum habemus. Iovis autem inter Martis et Saturni circinationem currens maiorem quam Mars, minorem quam Saturnus pervolat cursum. item reliquae stellae quo maiore absunt spatio ab extremo caelo proxumamque habent terrae circinationem, celerius <pervagari> videntur, quod quaecumque earum minorem circinationem peragens saepius subiens praeterit superiorem.
(Full text) quemadmodum si in rota qua figuli utuntur inpositae fuerint septem formicae canalesque totidem in rota facti sint circum centrum imo adcrescentes ad extremum, in quibus hae cogantur circinationem facere, verseturque rota in alteram partem, necesse erit eas contra rotae versationem nihilominus adversus itinera perficere et quae proximum centrum habuerit celerius pervagari quaeque extremum orbem rotae peragat, etiamsi aeque celeriter ambulet, propter magnitudinem circinationis multo tardius perficere cursum. similiter astra nitentia contra mundi cursum suis itineribus perficiunt circumitum, sed caeli versatione redundationibus referuntur cotidiana temporis circumlatione.
(Full text) Esse autem alias stellas temperatas alias ferventes etiamque frigidas haec esse causa videtur quod omnis ignis in superiora loca habet scandentem flammam. ergo sol aethera qui est supra se radiis exurens efficit candentem, in quibus locis habet cursum Martis stella, itaque fervens ab ardore solis efficitur. Saturni autem quod est proxima extremo mundo et tangit congelatas caeli regiones, vehementer est frigida. ex eo Iovis cum inter utriusque circumitiones habeat cursum, a refrigeratione caloreque earum medio convenientes temperatissimosque habere videtur effectus. De zona XII signorum et septem astrorum contrario opere ac cursu, quibus rationibus et numeris transeant e signis in signa et circumitum eorum uti a praeceptoribus accepi exposui. nunc de crescenti lumine lunae deminutioneque uti traditum est nobis a maioribus dicam.
(Full text) Berosus qui ab Chaldaeorum civitate sive natione progressus in Asia etiam disciplinam Chaldaicam patefecit, ita est professus pilam esse ex dimidia parte candentem, reliqua habere caeruleo colore. cum autem cursum itineris sui peragens subierit sub orbem solis, tunc eam radiis et impetu caloris corripi convertique candentem propter eius proprietatem luminis ad lumen. cum autem evocata ab solis orbi superiora spectet, tunc inferiorem partem eius quod candens non sit propter aeris similitudinem obscuram videri. cum ad perpendiculum ea sit ad eius radios, totum lumen ad superiorem speciem retineri et tunc eam vocari primam.
(Full text) cum praeteriens vadat ad orientis caeli partes, relaxari ab impetu solis extremamque eius partem candentiae oppido quam tenui linea ad terram mittere splendorem et ita ex eo eam secundam vocari. cotidiana autem versationis remissione tertiam quartam in dies numerari. septimo die <cum> sol sit ad occidentem, luna autem inter orientem et occidentem medias caeli teneat regiones, quod dimidiam partem caeli spatio distet a sole, item dimidiam candentiae conversam habere ad terram. inter solem vero et lunam cum distet totum mundi spatium et lunae orienti sol trans contra sit ad occidentem, eam quo longius absit a radiis remissam, XIIII die plena rota totius orbis mittere splendorem, reliquosque dies decrescentia cotidiana ad perfectionem lunaris mensis versationibus et cursu a sole revocationibus subire sub rotam radiosque eius, et ita menstruas dierum efficere rationes.
(Full text) Uti autem Aristarchus Samius mathematicus vigore magno rationes varietatis disciplinis de eadem re reliquit, exponam. non enim latet lunam <non> suum propriumque habere lumen sed esse uti speculum et ab solis impetu recipere splendorem. namque luna de septem astris circulum proximum terrae in cursibus minimum pervagatur. ita quotmensibus sub rotam solis radiosque uno die antequam praeterit latens obscuratur, et cum est cum sole nova vocatur. postero autem die, quo numeratur secunda, praeteriens ab sole visitationem facit tenuem extremae rotundationis. cum triduum recessit ab sole, crescit et plus inluminatur. cotidie vero discedens cum pervenit ad diem septimum, distans a sole occidente circiter dimidias caeli regiones, dimidia lucet, et eius quae ad solem pars spectat ea est inluminata.
(Full text) quarto autem decumo die cum in diametro spatio totius mundi absit ab sole, perficitur plena et oritur cum sol sit ad occidentem, ideo quod totum spatium mundi distans consistit contra et impetu solis totius orbis in se recipit splendorem. septumo decumo die cum sol oriatur, ea pressa est ad occidentem. vicensimo et altero die cum sol est exortus, luna tenet circiter caeli medias regiones et ita quod spectat ad solem id habet lucidum reliquis obscura. item cotidie cursum faciendo circiter octavo et vicensimo die subit sub radios solis, et ita menstruas perficit rationes. Nunc ut in singulis mensibus sol signa pervadens auget et minuit dierum et horarum spatia dicam.
(Full text) namque cum arietis signum iniit et partem octavam pervagatur, perficit aequinoctium vernum. cum progreditur ad caudam tauri sidusque vergiliarum e quibus eminet dimidia pars prior tauri, in maius spatium mundi quam dimidium procurrit procedens ad septentrionalem partem. e tauro cum ingreditur in geminos exorientibus vergiliis magis crescit supra terram et auget spatia dierum. deinde e geminis cum iniit ad cancrum, quo longissimum tenet caeli spatium, cum pervenit in partem octavam, perficit solstitiale tempus, et peragens pervenit ad caput et pectus leonis, quod eae partes cancro sunt attributae.
(Full text) e pectore autem leonis et finibus cancri sol exitu percurrens reliquas partes leonis inminuit diei magnitudinem et circinationis reditque in geminorum aequalem cursum. tunc vero a leone transiens in virginem progrediensque ad sinum vestis eius contrahit circinationem et aequat ad eam quam taurus habet cursus rationem. e virgine autem progrediens per sinum, qui sinus librae partes habet primas, in librae parte VIII perficit aequinoctium autumnale. qui cursus aequat eam circinationem quae fuerat in arietis signo.
(Full text) scorpionem autem cum sol ingressus fuerit occidentibus vergiliis, minuit progrediens ad meridianas partes longitudines dierum. e scorpione cum percurrendo init in sagittarium ad femina eius, contractiorem diurnum pervolat cursum. cum autem incipit a feminibus sagittarii, quae pars est attributa capricorno, ad partem octavam, brevissimum caeli percurrit spatium. ex eo a brevitate diurna bruma ac dies brumales appellantur. e capricorno autem transiens in aquarium adauget ex aequa sagittarii longitudine diei spatium. ab aquario cum ingressus est in pisces favonio flante, scorpionis comparat aequalem cursum. ita sol ea signa circum pervagando certis temporibus auget aut minuit dierum et horarum spatia. Nunc de ceteris sideribus quae sunt dextra ac sinistra zonam signorum meridiana septentrionalique parte mundi stellis disposita figurataque dicam.
(Full text) namque septentrio, quem Graeci nominant αρκτον sive ελικην, habet post se conlocatum custodem. ab eo non longe conformata est virgo, cuius supra umerum dextrum lucidissima stella nititur, quam nostri provindemiatorem, Graeci προτρυγητην vocant. candens autem magis spica eius est. conlocata item alia contra est stella media genuum custodis arcti, qui arcturus dicitur ibi dedicatus.
(Full text) e regione capitis septentrionis transversus ad pedes geminorum auriga stat in summo cornu tauri, itaque in summo cornu laevo <tauri> et aurigae pedis <dextri> una tenet partem stella. et adplicantur aurigae manui haedi, capra laevo umero. tauri quidem et arietis insuper Perseus <habens a> dexterioribus subter currentis basi vergilias, a sinisterioribus caput arietis, et manu dextra innitens Cassiepiae simulacro, laeva supra arietem tenens gorgoneum ab summo caput subiciensque Andromedae pedibus.
(Full text) item pisces supra Andromedam et equi venter saetaeque quae sunt supra spinam equi, cuius ventris lucidissima stella finit ventrem equi et caput Andromedae. manus Andromedae dextra supra Cassiepiae simulacrum est constituta, laeva <supra> aquilonalem piscem. item aquarii supra equi caput est. equi ungulae attingunt aquarii genua. Cassiepia media est dedicata. capricorni supra in altitudinem aquila et delphinus. secundum eos est sagitta. ab ea autem volucris, cuius pinna dextra Cephei manum attingit et sceptrum, laeva supra Cassiepiae innititur. sub avis cauda pedes equi sunt subiecti.
(Full text) inde sagittarii scorpionis librae insuper serpens summo rostro coronam tangit. ab eo mediam ophiuchos in manibus tenet serpentem, laevo pede calcans mediam frontem scorpionis. a parte ophiuchi capitis non longe positum est caput eius qui dicitur nisus in genibus. eorum autem faciliores sunt capitum vertices ad cognoscendum, quod non obscuris stellis sunt conformati.
(Full text) pes ingeniculati ad eius fulcitur capitis tempus serpentis, cui arctoe sunt qui septentriones dicuntur inplicati. parvus prae equo flectitur delphinus. contra volucris rostrum est proposita lyra. inter umeros custodis et geniculati corona est ordinata. in septentrionali vero circulo duae positae sunt arctoe scapularum ossis inter se compositae et pectoribus aversae, e quibus minor κυνοϲουρα maior ελικη a Graecis appellatur, earumque capita inter se dispicientia sunt constituta. caudae capitibus earum adversae contra dispositae figurantur. utrarumque enim superando eminent in summo.
(Full text) per caudas earum esse dicitur item serpens exporrecta et qua stella quae dicitur polus elucet, circum caput maioris septentrionis. namque qua est proxuma [draconem,] circum caput eius involvitur, una vero circum cynosurae caput iniecta est flexu porrectaque proxime eius pedes. hac autem intorta replicataque se attollens reflectitur a capite minoris ad maiorem circa rostrum et capitis tempus dextrum. item supra caudam minoris pedes sunt Cephei ibique ad summum cacumen facientes stellae sunt trigonum paribus lateribus [insuper arietis signum]. septentrionis autem minoris et Cephei simulacri complures sunt stellae confusae. Quae sunt ad dextram orientis inter zonam signorum et septentrionum sidera in caelo disposita dixi. nunc explicabo quae ad sinistram orientis meridianisque partibus ab natura sunt distributa.
(Full text) Primum sub capricorno subiectus piscis austrinus caudam prospiciens ceti. ab eo ad sagittarium locus est inanis. turibulum sub scorpionis aculeo. centauri priores partes proximae sunt librae et scorpioni. tenet in manibus simulacrum id quod bestiam astrorum periti nominaverunt. virginem et leonem et cancrum anguis porrigens agmen stellarum intortus succingit, regione cancri erigens rostrum, ad leonem medioque corpore sustinens cratera ad manumque virginis caudam subiciens, in qua inest corvus. quae sunt autem supra scapulas peraeque sunt lucentia.
(Full text) ad anguis inferius ventris sub caudam subiectus est centaurus. iuxta cratera et leonem navis est quae nominatur Argo, cuius prora obscuratur, sed malus et quae sunt circa gubernacula eminentia videntur, ipsaque naviculae puppis per summam caudam cani iungitur. geminos autem minusculus canis sequitur contra anguis caput. maior item sequitur minorem. Orion vero transversus est subiectus, pressus ungula tauri, manu laeva tenens clavam, alteram ad geminos tollens.
(Full text) apud eius vero basim canis parvo intervallo insequens leporem. arieti et piscibus cetus est subiectus, a cuius crista ordinate utrisque piscibus disposita est tenuis fusio stellarum, quae graece vocitantur αρπεδοναι. magnoque intervallo introrsus pressus nodus haerentium attingit summam ceti cristam. per speciem stellarum flumen profluit, initium fontis capiens a laevo pede Orionis. quae vero ab aquario fundi memoratur aqua, profluit inter piscis austrini caput et caudam ceti.
(Full text) Quae figurata conformataque sunt siderum in mundo simulacra, natura divinaque mente designata, ut Democrito physico placuit, exposui, sed tantum ea quorum ortus et occasus possumus animadvertere et oculis contueri. namque uti septentriones circum axis cardinem versantes non occidunt neque sub terram subeunt, sic circa meridianum cardinem, qui est propter inclinationem mundi subiectus terrae, sidera versabunda latentiaque non habent egressus orientes supra terram. itaque eorum figurationes propter obstantiam terrae non sunt notae. huius autem rei index est stella Canopi, quae his regionibus est ignota, renuntiant autem negotiatores, qui ad extremas Aegypti regiones proximasque ultimis finibus terrae terminationes fuerunt.
(Full text) De mundi circa terram pervolitantia duodecimque signorum ex septentrionali meridianaque parte siderum dispositione ut sit perspecta docui. namque ex ea mundi versatione et contrario solis per signa cursu gnomonumque aequinoctialibus umbris analemmatorum inveniuntur descriptiones.
(Full text) ceterum ex astrologia quos effectus habeant signa XII, stellae V, sol, luna ad humanae vitae rationem, Chaldaeoram ratiocinationibus est concedendum, quod propria est eorum genethlialogiae ratio uti possint antefacta et futura ex ratiocinationibus astrorum explicare. eorum autem inventiones reliquerunt inque sollertia acuminibusque fuerunt magnis qui ab ipsa natione Chaldaeorum profluxerunt, primusque Berosus in insula et civitate Coo consedit ibique aperuit disciplinam, post ei studens Antipater iterumque Athenodorus, qui etiam non e nascentia sed ex conceptione genethlialogiae rationes explicatas reliquit.
(Full text) de naturalibus autem rebus Thales Milesius, Anaxagoras Clazomenius, Pythagoras Samius, Xenophanes Colophonius, Democritus Abderites rationes, quibus eae res natura rerum gubernarentur, quemadmodumcumque effectus habeant excogitatas reliquerunt. quorum inventa secuti sideram <ortus> et occasus tempestatiumque significatus Eudoxus Euctemon Callippus Meto Philippus Hipparchus Aratus ceterique ex astrologia parapegmatorum disciplinis invenerunt et eas posteris explicatas reliquerunt. quorum scientiae sunt hominibus suspiciendae, quod tanta cura fuerunt ut etiam videantur divina mente tempestatium significatus post futuros ante pronuntiare. quas ob res haec eorum curis studiisque sunt concedenda.
(Full text) Nobis autem ab his separandae sunt rationes et explicandae menstruae dierum brevitatis itemque dilatationis. namque sol aequinoctiali tempore ariete libraque versando, quas e gnomone partes habet novem, eas umbrae facit VIII in declinatione caeli quae est Romae. itemque Athenis quam magnae sunt gnomonis partes quattuor, umbrae sunt tres, ad VII Rhodo V, ad XI Tarenti IX, ad quinque <Alexandriae> tres, ceterisque omnibus locis aliae alio modo umbrae gnomonum aequinoctiales a natura rerum inveniuntur disparatae.
(Full text) itaque in quibuscumque locis horologia erunt describenda, eo loci sumenda est aequinoctialis umbra, et si erunt quemadmodum Romae gnomonis partes novem, umbrae octonae, describatur <linea> in planitia et e media προϲ ορθαϲ erigatur ut sit ad normam quae dicitur gnomon, et a linea quae erit planities in linea gnomonis circino novem spatia dimetiantur, et quo loco nonae partis signum fuerit centrum constituatur ubi erit littera A, et diducto circino ab eo centro ad lineam planitiae ubi erit littera B, circinatio circuli describatur, quae dicitur meridiana.
(Full text) deinde ex novem partibus, quae sunt a planitia ad gnomonis centrum, VIII sumantur et signentur in linea quae est in planitia ubi erit littera C. haec autem erit gnomonis aequinoctialis umbra. et ab eo signo et littera C per centrum ubi est littera A linea perducatur, ubi erit solis aequinoctialis radius. tunc a centro diducto circino ad lineam planitiae aequilatatio signetur ubi erit littera E sinisteriore parte et I dexteriore in extremis lineae circinationis, et per centrum perducenda <linea>, ut aequa duo hemicyclia sint divisa. haec autem linea a mathematicis dicitur horizon.
(Full text) deinde circinationis totius sumenda pars est XV, et circini centrum conlocandum in linea circinationis quo loci secat eam lineam aequinoctialis radius ubi erit littera F, et signandum dextra ac sinistra ubi sunt litterae GH. deinde ab his lineae usque ad lineam planitiae perducendae sunt, ubi erunt litterae TR. ita erit solis radius unus hibernus alter aestivus contra autem E littera I erit quo secat circinationem linea quae est traiecta per centrum ubi est littera A, et contra G et H litterae erunt L et K, et contra C et F et A erit littera N.
(Full text) tunc perducendae sunt diametroe ab G ad L et ab H ad K. quae erit superior, partis erit aestivae, inferior hibernae. eaeque diametroe sunt aeque mediae dividendae ubi erunt litterae M et O, ibique centra signanda, et per ea signa et centrum A linea ad extrema lineae circinationis est perducenda ubi erunt litterae P Q. haec erit linea προϲ ορθαϲ radio aequinoctiali, vocabitur autem haec linea mathematicis rationibus axon. et ab eisdem centris diducto circino ad extremas diametros describantur hemicyclia, quorum unum erit aestivum alterum hibernum.
(Full text) deinde in quibus locis secant lineae paralleloe lineam eam quae dicitur horizon, in dexteriore parte erit littera S, in sinisteriore V, et ab extremo hemicyclio ubi est littera G, ducatur linea parallelos axoni ad sinistrum hemicyclium ubi est littera H. haec autem parallelos linea vocitatur logotomus. et tum circini centrum conlocandum est eo loci quo secat eam lineam aequinoctialis radius, ubi erit littera D, et diducendum ad eum locum quo secat circinationem aestivus radius ubi est littera H. e centro aequinoctiali intervallo aestivo circinatio circuli menstrui agatur, qui menaeus dicitur.
(Full text) ita habebitur analemmatos deformatio. cum hoc ita sit descriptum et explicatum, sive per hibernas lineas sive per aestivas sive per aequinoctiales aut etiam per menstruas in subiectionibus rationes horarum erunt ex analemmatos describendae, subiciunturque in eo multae varietates et genera horologiorum et describuntur rationibus his artificiosis. omnium autem figurarum descriptionumque earum effectus unus, uti dies aequinoctialis brumalisque itemque solstitialis in duodecim partes aequaliter sit divisus. quas ob res non pigritia deterritus praetermisi sed ne multa scribendo offendam, a quibusque inventa sunt genera descriptionesque horologiorium exponam. neque enim nunc nova genera invenire possum nec aliena pro meis praedicanda videntur. itaque quae nobis tradita sunt et a quibus sint inventa dicam.
(Full text) Hemicyclium excavatum ex quadrato ad enclimaque succisum Berosus Chaldaeus dicitur invenisse. scaphen sive hemisphaerium Aristarchus Samius, idem etiam discum in planitia. arachnen Eudoxus astrologus, nonnulli dicunt Apollonium. plinthium sive lacunar, quod etiam in circo Flaminio est positum, Scopinas Syracusius, προϲ τα ιϲτορουμενα Parmenion, προϲ παν κλιμα Theodosius et Andreas, Patrocles pelecinum, Dionysodorus conum, Apollonius pharetram, aliaque genera et qui supra scripti sunt et alii plures inventa reliquerunt, uti conarachnen, conicum plinthium, antiboreum. item ex his generibus viatoria pensilia uti fierent plures scripta reliquerunt. ex quorum libris si qui velit subiectiones invenire poterit, dummodo sciat analemmatos descriptiones.
(Full text) Item sunt ex aqua conquisitae ab eisdem scriptoribus horologiorum rationes, primumque a Ctesibio Alexandrino, qui et vim spiritus naturalis pneumaticasque res invenit. sed uti fuerint ea exquisita, dignum est studiosis agnoscere. Ctesibius enim fuerat Alexandriae natus patre tonsore. is ingenio et industria magna praeter reliquos excellens dictus est artificiosis rebus se delectare. namque cum voluisset in taberna sui patris speculum ita pendere ut cum duceretur sursumque reduceretur, linea latens pondus reduceret, ita conlocavit machinationem.
(Full text) canalem ligneum sub tigno fixit ibique trocleas conlocavit. per canalem lineam in angulum deduxit ibique tubulos struxit. in eos pilam plumbeam per lineam demittendam curavit. ita pondus cum decurrendo in angustias tubulorum premeret caeli crebritatem, vehementi decursu per fauces frequentiam caeli compressione solidatam extrudens in aerem patentem offensione tactus sonitus expresserat claritatem.
(Full text) ergo Ctesibius cum animadvertisset ex tactu caeli et expressionibus spiritus <sonitus> vocesque nasci, his principiis usus hydraulicas machinas primus instituit. item aquarum expressiones automatopoeetasque machinas multaque deliciarum genera, in his etiam horologiorum ex aqua comparationes explicuit. primumque constituit cavum ex auro perfectum aut ex gemma terebrata. ea enim nec teruntur percursu aquae nec sordes recipiunt ut obturentur.
(Full text) namque aequaliter per id cavum influens aqua sublevat scaphium inversum, quod ab artificibus phellos sive tympanum dicitur. in quo conlocata est regula versatili tympano denticulis aequalibus perfecta. qui denticuli alius alium inpellentes versationes modicas faciunt et motiones. item aliae regulae aliaque tympana ad eundem modum dentata una motione coacta versando faciunt effectus varietatesque motionum, in quibus moventur sigilla, vertuntur metae, calculi aut ova proiciuntur, bucinae canunt, reliquaque parerga.
(Full text) in his etiam aut in columna aut parastatica horae describuntur, quas sigillum egrediens ab imo virgula significat in diem totum. quarum brevitates aut crescentias cuneorum adiectus aut exemptus in singulis diebus et mensibus perficere cogit. praeclusiones aquarum ad temperandum ita sunt constitutae. metae fiunt duae, una solida una cava, ex torno ita perfectae ut alia in aliam inire convenireque possit, et eadem regula laxatio earum aut coartatio efficiat aut vehementem aut lenem in ea vasa aquae influentem cursum. ita his rationibus et machinatione ex aqua componuntur horologiorum ad hibernum usum conlocationes.
(Full text) sin autem adiectionibus et detractionibus correptiones dierum aut crescentiae ex cuneis non probabuntur fieri, quod cunei saepissime vitia faciunt, sic erit explicandum. in columella horae ex analemmatos transverse describantur, menstruaeque lineae columella signentur. eaque columna versatilis perficiatur, uti ad sigillum virgulamque, qua virgula egrediens sigillum ostendit horas, columna versando continenter sui cuiusque mensis brevitates et crescentias faciat horarum.
(Full text) Fiunt etiam alio genere horologia hiberna, quae anaphorica dicuntur perficiunturque rationibus his. horae disponuntur ex virgulis aeneis ex analemmatos descriptione ab centro dispositae in fronte. in ea circuli sunt circumdati menstrua spatia finientes. post has virgulas tympanum, in quo descriptus et depictus est mundus signiferque circulus, descriptioque ex XII caelestium signorum fit figura, cuius ex centro deformatur unum maius alterum minus. posteriori autem parti tympano medio axis versatilis est inclusus inque eo axe aenea mollis catena est involuta, ex qua pendet ex una parte phellos qui ab aqua sublevatur, altera aequo pondere phelli sacoma saburrale.
(Full text) ita quantum ab aqua phellos sublevatur, tantum saburrae pondus infra deducens versat axem, axis autem tympanum. cuius tympani versatio alias efficit uti maior pars circuli signiferi alias minor in versationibus suis temporibus designet horarum proprietates. namque in singulis signis sui cuiusque mensis dierum numeri cava sunt perfecta, cuius bulla, quae solis imaginem horologiis tenere videtur, significat horarum spatia. ea translata ex terebratione in terebrationem mensis vertentis perficit cursum.
(Full text) itaque quemadmodum sol per siderum spatia vadens dilatat contrahitque dies et horas, sic bulla in horologiis ingrediens per puncta contra centri tympani versationem, cotidie cum transfertur aliis temporibus per latiora aliis per angustiora spatia, menstruis finitionibus imagines efficit horarum et dierum. De administratione autem aquae quemadmodum se temperet ad rationem, sic erit faciendum.
(Full text) post frontem horologii intra conlocetur castellum in idque per fistulam saliat aqua et in imo habeat cavum. ad id autem adfixum sit ex aere tympanum habens foramen, per quod ex castello in id aqua influat. in eo autem minus tympanum includatur cardinibus ex torno masculo et femina inter se coartatis, ita uti minus tympanum quemadmodum epitonium in maiore circumagendo arte leniterque versetur.
(Full text) maioris autem tympani labrum aequis intervallis CCCLXV puncta habeat signata, minor vero orbiculus in extrema circinatione fixam habeat lingulam, cuius cacumen dirigat ad punctorum regiones, inque eo orbiculo temperatum sit foramen, quia in tympanum aqua influit per id et servat administrationem. cum autem in maioris tympani labro fuerint signorum caelestium deformationes, id autem sit inmotum, in summo habeat deformatum cancri signum, ad perpendiculum eius in imo capricorni, ad dextram spectantis librae, ad sinistram arietis signum, ceteraque inter eorum spatia designata sint, uti in caelo videntur.
(Full text) igitur cum sol fuerit in capricorno, orbiculi lingula in maioris tympani parte capricorni cotidie singula puncta tangens, ad perpendiculum habens aquae currentis vehemens pondus, celeriter per orbiculi foramen id extrudit ad vas, quod excipiens eam, cum brevi spatio impletur, corripit et contrahit dierum spatia et horarum. cum autem cotidiana versatione minoris tympani lingula ingreditur in aquarii puncta, discedet foramen a perpendiculo et aqua e vehementi cursu cogetur tardius emittere salientem. ita quo minus celeri cursu vas excipit aquam, dilatat horarum spatia.
(Full text) aquarii vero pisciumque punctis uti gradibus scandens orbiculi foramen in ariete tangendo octavam partem aqua temperate salienti praestat aequinoctiales horas. ab ariete per tauri et geminorum spatia ad summa cancri puncta partis octavae foramen se tympani versationibus peragens et in altitudinem eo rediens viribus extenuatur, et ita tardius fluendo dilatat morando spatia et efficit horas in cancri signo solstitiales. a cancro cum proclinat et peragit per leonem et virginem ad librae partis octavae puncta revertendo et gradatim corripiendo spatia contrahit horas, et ita perveniens ad puncta librae aequinoctiales rursus reddit horas.
(Full text) per scorpionis vero spatia et sagittarii proclivius deprimens se foramen rediensque circumactione ad capricorni partem VIII, restituitur celeritate salientis ad brumales horarum brevitates. Quae sunt in horologiorum descriptionibus rationes et apparatus ut sint ad usum expeditiores quam aptissime potui perscripsi. restat nunc de machinationibus et de earum principiis ratiocinari. itaque de his, ut corpus emendatum architecturae perficiatur, insequenti volumine incipiam scribere.
(Full text) Nobili Graecorum et ampla civitate Ephesi lex vetusta dicitur a maioribus dura conditione sed iure esse non iniquo constituta. nam architectus cum publicum opus curandum recipit, pollicetur quanto sumptu id sit futurum. tradita aestimatione magistratui bona eius obligantur, donec opus sit perfectum. absoluto autem, cum ad dictum inpensa respondit, decretis et honoribus ornatur. item si non amplius quam quarta ad aestimationem est adicienda, de publico praestatur, neque ulla poena tenetur. cum vero amplius quam quarta in opere consumitur, ex eius bonis ad perficiendum pecunia exigitur.
(Full text) utinam dii inmortales fecissent ut ea lex etiam P. R. non modo publicis sed etiam privatis aedificiis esset constituta. namque non sine poena grassarentur inperiti, sed qui summa doctrinarum subtilitate essent prudentes, sine dubitatione profiterentur architecturam, neque patres familiarum inducerentur ad infinitas sumptuum profusiones ut et e bonis eicerentur, ipsique architecti poenae timore coacti diligentius modum inpensarum ratiocinantes explicarent, uti patres familiarum ad id quod praeparavissent, seu paulo amplius adicientes, aedificia expedirent. nam qui quadringenta ad opus possunt parare, si adicient centum, habendo spem perfectionis delectationibus tenentur, qui autem adiectione dimidia aut ampliore sumptu onerantur, amissa spe et inpensa abiecta, fractis rebus et animis desistere coguntur.
(Full text) nec solum id vitium in aedificiis sed etiam in muneribus quae a magistratibus foro gladiatorum scaenisque ludorum dantur, quibus nec mora neque expectatio conceditur sed necessitas finito tempore perficere cogit, id est sedes spectaculorum velorumque inductiones et ea omnia quae scaenicis moribus per machinationem ad spectationes populo comparantur. in his vero opus est prudentia diligens et ingenii doctissimi cogitatum, quod nihil eorum perficitur sine machinatione studiorumque vario ac sollerti vigore.
(Full text) igitur quoniam haec ita sunt tradita et constituta, non videtur esse alienum uti caute summaque diligentia, antequam instituantur opera, eorum expediantur rationes. ergo quoniam neque lex neque morum institutio id potest cogere et quotannis et praetores et aediles ludorum causa machinationes praeparare debent, visum mihi est, imperator, non esse alienum, quoniam de aedificiis in prioribus voluminibus exposui, in hoc quod finitionem summam corporis habet constitutam, quae sint principia machinarum ordinata praeceptis explicare.
(Full text) Machina est continens e materia coniunctio maximas ad onerum motus habens virtutes. ea movetur ex arte circulorum rotundationibus, quam Graeci κυκλικην κινηϲιν appellant. est autem unum genus scansorium quod graece ακροβατικον dicitur, alteram spirabile quod apud eos πνευματικον appellatur, tertium tractorium, id autem Graeci βαρουλκον vocitant. scansorium autem <est cum> machinae ita fuerunt conlocatae ut ad altitudinem tignis statutis et transversariis conligatis sine periculo scandatur ad apparatus spectationem. at spirabile, cum spiritus est expressionibus inpulsus ut plagae vocesque οργανικωϲ exprimantur.
(Full text) tractorium vero cum onera machinis pertrahuntur ut ad altitudinem sublata conlocentur. scansoria ratio non arte sed audacia gloriatur. ea catenationibus et transversariis et plexis conligationibus et erismatorum fulturis continetur. quae autem spiritus potestate adsumit ingressus, elegantes artis subtilitatibus consequetur effectus. tractoria autem maiores et magnificentia plenas habet ad utilitatem opportunitates et in agendo cum prudentia summas virtutes.
(Full text) ex his sunt quae μηχανικωϲ alia οργανικωϲ moventur. inter machinas et organa id videtur esse discrimen quod machinae pluribus operis ac vi maiore coguntur effectus habere, uti ballistae torculariorumque prela. organa autem unius operae prudenti tactu perficiunt quod est propositum, uti scorpionis seu anisocyclorum versationes. ergo et organa et machinarum ratio ad usum sunt necessaria, sine quibus nulla res potest esse non inpedita.
(Full text) omnis autem est machinatio rerum natura procreata ac praeceptrice et magistra mundi versatione instituta. namque animadvertamus primum et aspiciamus continentem solis lunae quinque etiam stellarum naturam, <quae ni> machinata versarentur, non habuissemus interdum lucem nec fructuum maturitates. cum ergo maiores haec ita esse animadvertissent, e rerum natura sumpserunt exempla et ea imitantes inducti rebus divinis commodas vitae perfecerunt explicationes. itaque comparaverunt, ut essent expeditiora, alia machinis et earum versationibus, nonnulla organis, et ita quae animadverterunt ad usum utilia esse studiis artium institutis, gradatim augenda doctrinis curaverunt.
(Full text) attendamus enim primum inventum de necessitate, ut vestitus, quemadmodum telarum organicis administrationibus conexus staminis ad subtemen non modo corpora tegendo tueatur sed etiam ornatus adiciat honestatem. cibi vero non habuissemus abundantiam, nisi iuga et aratra bubus iumentisque omnibus essent inventa. sucularumque et prelorum et vectium si non fuisset torculariis praeparatio, neque olei nitorem neque vitium fructum habere potuissemus ad iucunditatem, portationesque eorum non essent nisi plostrorum seu serracorum per terram, navicularum per aquam inventae essent machinationes.
(Full text) trutinarum vero librarumque ponderibus examinatio reperta vindicat ab iniquitate iustis moribus vitam. non minusque sunt innumerabili modo rationes machinationum, de quibus non necesse videtur disputare, quoniam sunt ad manum cotidianae, ut sunt molae folles fabrorum raedae cisia torni ceteraque quae communes ad usum consuetudinibus habent opportunitates. Itaque incipiemus de is quae raro veniunt ad manus ut nota sint explicare.
(Full text) primumque instituemus de is quae aedibus sacris ad operumque publicorum perfectionem necessitate comparantur, quae fiunt ita. tigna duo ad onerum magnitudinem ratione expediuntur. a capite ea fibula coniuncta et in imo divaricata eriguntur, funibus in capitibus conlocatis et circa dispositis erecta retinentur. alligatur in summo troclea, quem etiam nonnulli rechamum dicunt. in trocleam induntur orbiculi <II> per axiculos versationes habentes. per orbiculum <summum> traicitur ductarius funis, deinde demittitur et traducitur circa orbiculum trocleae inferioris. refertur autem ad orbiculum imum trocleae superioris et ita descendit ad inferiorem et in foramine eius religatur. altera pars funis refertur inter imas machinae partes.
(Full text) in quadris autem tignorum posterioribus, quo loci sunt divaricata, figuntur chelonia, in quae coiciuntur sucularum capita ut faciliter axes versentur. eae suculae proxime capita habent foramina bina ita temperata ut vectes in ea convenire possint. ad rechamum autem imum ferrei forfices religantur, quorum dentes in saxa forata accommodantur. cum autem funis habet caput ad suculam religatum et vectes ducentes eam versant, funis se involvendo circum suculam extenditur et ita sublevat onera ad altitudinem et operum conlocationes.
(Full text) haec autem ratio machinationis quod per tres orbiculos circumvolvitur, trispastos appellatur. cum vero in ima troclea duo orbiculi, in superiore tres versantur, id pentaspaston dicitur. sin autem maioribus oneribus erunt machinae comparandae, amplioribus tignorum longitudinibus et crassitudinibus erit utendum et eadem ratione in summo fibulationibus, in imo sucularum versationibus expediendum. his explicatis antarii funes ante laxi conlocentur, retinacula super scapulas machinae longe disponantur, et si non erit ubi religentur, pali resupinati defodiantur et circum festucatione solidentur, quo funes alligentur.
(Full text) troclea in summo capite machinae rudenti contineatur, et ex eo funis perducatur ad palum et quae est in palo troclea inligata. circa eius orbiculum funis indatur et referatur ad eam trocleam quae erit ad caput machinae religata. circum autem orbiculum ab summo traiectus funis descendat et redeat ad suculam quae est in ima machina ibique religetur. vectibus autem coacta sucula versabitur et eriget per se machinam sine periculo. ita circa dispositis funibus et retinaculis in palis haerentibus ampliore modo machina conlocabitur. trocleae et ductarii funes uti supra scriptum est expediuntur.
(Full text) Sin autem colossicotera amplitudinibus et ponderibus onera in operibus fuerint, non erit suculae committendum, sed quemadmodum sucula cheloniis retinetur, ita axis includatur habens in medio tympanum amplum, quod nonnulli rotam appellant, Graeci autem αμφιεϲιν alii περιθηκιον vocant.
(Full text) in his autem machinis trocleae non eodem sed alio modo comparantur. habent enim et in imo et in summo duplices ordines orbiculorum. ita funis ductarius traicitur in inferioris trocleae foramen uti aequalia duo capita sint funis cum erit extensus, ibique secundum inferiorem trocleam resticula circumdata et contexta utraeque partes funis continentur, ut neque <in dextram neque> in sinistram partem possint prodire. deinde capita funis referuntur in summa troclea ab exteriore parte et deiciuntur circa orbiculos imos et redeunt ad imum coiciunturque infimae trocleae ad orbiculos ex interiore parte et referuntur dextra ac sinistra et ad caput circa orbiculos summos redeunt.
(Full text) traiecti autem ab exteriore parte feruntur dextra ac sinistra tympanum in axe ibique ut haereant conligantur. tum autem circa tympanum involutus alter funis refertur ad ergatam, et is circumactus tympanum et axem se involvendo pariter extendunt, et ita leniter levant onera sine periculo. quodsi maius tympanum conlocatum aut in medio aut in una parte extrema fuerit sine ergata, calcantes homines expeditiores habere poterunt operis effectus.
(Full text) Est autem aliud genus machinae satis artificiosum et ad usum celeritatis expeditum, sed in eo dare operam non possunt nisi periti. est enim tignum quod erigitur et distinetur retinaculis quadrifariam. sub retinaculis chelonia duo figuntur, troclea funibus supra chelonia religatur, sub troclea regula longa circiter pedes duos, lata digitos sex, crassa quattuor supponitur. trocleae ternos ordines orbiculorum in latitudine habentes conlocantur. ita tres ductarii funes in <summa> machina religantur. deinde referuntur ad imam trocleam et traiciuntur ex interiore parte per eius orbiculos summos. deinde referuntur ad superiorem trocleam et traiciuntur ab exteriore parte in interiorem per orbiculos imos.
(Full text) cum descenderint ad imum, ex interiore parte et per secundos orbiculos traducuntur in extremum et referuntur in summum ad orbiculos secundos, traiecti redeunt ad imum, ex imo referuntur ad caput, traiecti per summos redeunt ad machinam imam. in radice autem machinae conlocatur tertia troclea. eam autem Graeci επαγοντα, nostri artemonem appellant. ea troclea religatur ad machinae radicem habens orbiculos tres, per quos traiecti funes traduntur hominibus ad ducendum. ita tres ordines hominum ducentes sine ergata celeriter onus ad summum perducunt.
(Full text) hoc genus machinae polyspaston appellatur, quod multis orbiculorum circumitionibus et facilitatem summam praestat et celeritatem. una autem statutio tigni hanc habet utilitatem quod ante quantum velit et dextra ac sinistra ab latere proclinando onus deponere potest. Harum machinationum omnium quae supra sunt scriptae rationes non modo ad has res sed etiam ad onerandas et exonerandas naves sunt paratae, aliae erectae, aliae planae in charchesiis versatilibus conlocatae. non minus sine tignorum erectionibus in plano etiam eadem ratione et temperatis funibus et trocleis subductiones navium efficiuntur.
(Full text) Non est autem alienum etiam Chersiphronos ingeniosam rationem exponere. is enim scapos columnarum e lapidicinis cum deportare vellet Ephesi ad Dianae fanum, propter magnitudinem onerum et viarum campestrem mollitudinem non confisus carris ne rotae devorarentur sic est conatus. de materia trientales scapos duos, duobus transversariis interpositis, quanta longitudo scapi fuerat complectit et compegit et ferreos cnodacas uti subscudes in capitibus scaporum inplumbavit et armillas in materia ad cnodacas circumdandos infixit, item bucculis stagneis capita religavit. cnodaces autem in armillis inclusi liberam habuerant versationem. trientes itaque cum boves ducerent subiuncti, scapum versando cnodacibus et armillis sine fine volvebant.
(Full text) cum autem scapos omnes ita vexerant et instabant epistyliorum vecturae, filius Chersiphronos Metagenes transtulit <idem> e scaporum vectura etiam in epistyliorum deductione. fecit enim rotas circiter pedum duodenum et epistyliorum capita in medias rotas inclusit. eadem ratione cnodacas et armillas in capitibus infixit. ita cum trientes a bubus ducerentur, in armillis inclusi cnodaces versabant rotas, epistylia vero inclusa uti axes in rotis eadem ratione qua scapi sine mora ad opus pervenerunt. exemplar autem erit eius quemadmodum in palaestris cylindri exaequant ambulationes. neque hoc potuisset fieri nisi primum propinquitas esset. non enim plus sunt ab lapidicinis ad fanum milia passuum octo, nec ullus est clivus sed perpetuus campus.
(Full text) Nostra vero memoria cum colossici Apollinis in fano basis esset a vestutate diffracta, metuentes ne caderet ea statua et frangeretur, locaverunt ex eisdem lapidicinis basim excidendam. conduxit quidam Paeonius. haec autem basis erat longa pedes duodecim, lata pedes VIII, alta pedes sex. quam Paeonius gloria fretus non uti Metagenes adportavit, sed eadem ratione alio genere constituit machinam facere.
(Full text) rotas enim circiter pedum XV fecit et in his rotis capita lapidis inclusit, deinde circa lapidem fusos sextantales ab rota ad rotam ad circinum compegit ita uti fusus a fuso non distaret pedem nisi unum. deinde circa fusos funem involvit et bubus iunctis funem ducebat. ita cum explicaretur volvebat rotas, sed non poterat ad lineam via recta ducere sed exibat in unam partem. ita necesse erat rursus retroducere. sic Paeonius ducendo et reducendo pecuniam contrivit, ut ad solvendum non esset.
(Full text) Pusillum extra progrediar et de his lapidicinis quemadmodum sint inventae exponam. Pixodarus fuerat pastor. is in his locis versabatur. cum autem cives Ephesiorum cogitarent fanum Dianae ex marmore facere decernerentque a Paro Proconneso Heraclea Thaso uti marmor repeteretur, propulsis ovibus Pixodarus in eodem loco pecus pascebat, ibique duo arietes inter se concurrentes alius alium praeterierunt et impetu facto unus cornibus percussit saxum, ex quo crusta candidissimo colore fuerat deiecta. ita Pixodarus dicitur oves in montibus reliquisse et crustam cursim Ephesum, cum maxime de ea re ageretur, detulisse. ita statim honores decreverunt ei et nomen mutaverunt ut pro Pixodaro Euangelus nominaretur. hodieque quotmensibus magistratus in eum locum proficiscitur et ei sacrificium facit, et si non fecerit poena tenetur.
(Full text) De tractoriis rationibus quae necessaria putavi breviter exposui. quarum motus et virtutis duae res diversae et inter se dissimiles congruentes uti principia pariunt eos perfectus, una porrecti, quam Graeci ευθειαν vocitant, altera rotunditatis, quam Graeci κυκλωτην appellant, sed vere neque sine rotunditate motus porrecti nec sine porrecto rotationis versationes onerum possunt facere levationes.
(Full text) id autem ut intellegatur exponam. inducuntur uti centra axiculi in orbiculos et in trocleis conlocantur, per quos orbiculos funis circumactus directis ductionibus et in sucula conlocatus vectium versationibus onerum facit egressus in altum. cuius suculae cardines uti centra porrecti in cheloniis, foraminibusque eius vectes conclusi capitibus ad circinum circumactis torni ratione versando faciunt onerum elationes. quemadmodum etiam ferreus vectis cum est admotus ad onus, quod manuum multitudo non potest movere, supposita uti centro porrecta pressione, quod Graeci υπομοχλιον appellant, et lingua sub onus subdita, caput eius unius hominis viribus pressum id onus extollit.
(Full text) ideo autem quod brevior pars prior vectis ab ea pressione quod est centrum subit sub onus, quod longius ab eo centro distans caput eius deducitur, per id faciundo motus circinationis cogit pressionibus examinari paucis manibus oneris maximi pondus. item si sub onus vectis ferrei lingula subiecta fuerit neque eius caput pressione in imum sed adversus in altitudinem extolletur, lingula fulta in areae solo habebit eam pro onere, oneris autem ipsius angulum pro pressione. ita non tam faciliter quam per oppressionem sed adversus nihilominus id pondus oneris erit excitatum. igitur si plus lingula vectis supra hypomochlion posita sub onus subierit et caput eius propius centrum pressiones habuerit, non poterit onus elevare, nisi quemadmodum supra scriptum est examinatio vectis longitudinis per capitis deductiones fuerit facta.
(Full text) Id autem ex trutinis, quae staterae dicuntur, licet considerare. cum enim ansa propius caput unde lancula pendet, ibi ut centrum est conlocata et aequipondium in alteram partem scapi, per puncta vagando quo longius aut etiam ad extremum perducitur, paulo et inpari pondere amplissimam pensionem parem perficit per scapi librationem examinatio. ita longius ab centro recedens inbecillior aequipondii brevitas maiorem vim ponderis momento deducens sine vehementia molliter ab imo sursum versum egredi cogit, quemadmodum etiam navis onerariae maximae gubernator ansam gubernaculi tenens, qui οιαξ a Graecis appellatur, una manu momento per centrum pressionibus ratione artis agitans, versat eam amplissimis et inmanibus mercis et penus ponderibus oneratam.
(Full text) eiusque vela cum sunt per altitudinem mediam mali pendentia, non potest habere navis celerem cursum, cum autem in summo cacumine antemnae subductae sunt, tunc vehementiore progreditur impetu, quod non proxime calcem mali, quod est loco centri, sed in summo longius ab eo progressa recipiunt in se vela ventum.
(Full text) itaque uti vectis sub onere subiectus si per medium premitur, durior est neque incumbit, cum autem caput eius summum deducitur, faciliter onus extollit, similiter vela cum sunt per medium temperata, minorem habent virtutem, quae autem in capite mali summo conlocantur discedentia longius a centro, non acriore sed eodem flatu, pressione cacuminis vehementius cogunt progredi navem. etiam remi circa scalmos strophis religati cum manibus inpelluntur et reducuntur, extremis progredientibus a centro palmis maris undis spumati inpulsu vehementi protrudunt porrectam navem, secante prora liquoris raritatem.
(Full text) onerum vero maxima pondera cum feruntur a phalangariis hexaphoris et tetraphoris, examinantur per ipsa media centra phalangarum, uti diviso oneris solido pondere certa quadam divisionis ratione aequas partes collis singuli ferant operarii. mediae enim partes phalangarum quibus lora tetraphororum invehuntur clavis sunt finitae, ne labantur in unam partem. cum enim extra finem centri promoventur, premunt eum locum ad quem propius accesserunt, quemadmodum in statera pondus, cum examine progreditur ad fines ponderationum.
(Full text) eadem ratione iumenta, cum iuga eorum subiugiis loris per medium temperantur, aequaliter trahunt onera. cum autem inpares sunt eorum virtutes et unum plus valendo premit alterum, loro traiecto fit una pars iugi longior, quae inbecilliori auxiliatur iumento. ita in phalangis et iugis cum in medio lora non sunt conlocata sed in una parte, qua progreditur lorum ab medio unam breviorum alteram efficit partem longiorem. ea ratione si per id centrum, quo loci perductum est lorum, utraque capita circumagentur, longior pars ampliorem brevior minorem aget circinationem.
(Full text) quemadmodum vero minores rotae duriores et difficiliores habent motus, sic phalangae et iuga in quibus partibus habent minora a centro ad capita intervalla, premunt duriter colla, qua autem longiora habent ab eodem centro spatia, levant oneribus et trahentes et ferentes. cum haec ita ad centrum porrectionibus et circinationibus recipiant motus, tunc vero etiam plostra raedae tympana molae cocleae scorpiones ballistae prela ceteraeque machinae isdem rationibus per porrectum centrum et rotationem circini versando faciunt ad propositum effectus.
(Full text) Nunc de organis quae ad hauriendam aquam inventa sunt quemadmodum variis generibus comparentur exponam, et primum dicam de tympano. id autem non alte tollit aquam sed exhaurit expeditissime multitudinem magnam. ad tornum aut circinum fabricatur <axis,> capitibus lamna ferratis, habens in medio circa se tympanum ex tabulis inter se coagmentatis. conlocatur in stipitibus habentibus in se sub capita axis ferreas lamnas. in eius tympani cavo interponuntur octo tabulae transversae tangentes axem et extremam tympani circumitionem, quae dividunt aequalia in tympano spatia.
(Full text) circa frontem eius figuntur tabulae, relictis semipedalibus aperturis ad aquam intra concipiendam. item secundum axem columbaria fiunt excavata in singulis spatiis ex una parte. id autem cum est navali ratione picatum, hominibus calcantibus versatur et hauriendo per aperturas quae sunt in frontibus tympani reddit per columbaria secundum axem supposito labro ligneo habente una secum coniunctum canalem. ita hortis ad inrigandum vel ad salinas ad temperandum praebetur aquae multitudo.
(Full text) cum autem altius extollendum erit, eadem ratio commutabitur sic. rota fiet circum axem ea magnitudine ut ad altitudinem quae opus fuerit convenire possit. circum extremum latus rotae figentur modioli quadrati pice et cera solidati. ita cum rota a calcantibus versabitur, modioli pleni ad summum elati rursus ad imum revertentes infundent in castellum ipsi per se quod extulerint.
(Full text) sin autem magis altis locis erit praebendum, in eiusdem rotae axe involuta duplex ferrea catena demissaque ad imum libramentum conlocabitur, habens situlos pendentes aereos congiales. ita versatio rotae catenam in axem involvendo efferet situlos in summum, qui <cum> super axem pervehuntur, cogentur inverti et infundere in castellum aquae quod extulerint.
(Full text) Fiunt etiam in fluminibus rotae eisdem rationibus quibus supra scriptum est. circa earum frontes adfiguntur pinnae, quae cum percutiuntur ab impetu fluminis, cogunt progredientes versari rotam, et ita modiolis haurientes et in summum referentes sine operarum calcatura ipsius fluminis inpulsu versatae praestant quod opus est ad usum.
(Full text) Eadem ratione etiam versantur hydraletae, in quibus eadem sunt omnia praeterquam quod in uno capite axis tympanum dentatum est inclusum. id autem ad perpendiculum conlocatum in cultrum versatur cum rota pariter. secundum id tympanum maius <minus> item dentatum planum est conlocatum, quo continetur ita dentes tympani eius quod est in axe inclusum inpellendo dentes tympani plani cogunt fieri molarum circinationem. in qua machina inpendens infundibulum subministrat molis frumentum et eadem versatione subigitur farina.
(Full text) Est autem etiam cocleae ratio quae magnam vim haurit aquae sed non tam alte tollit quam rota. eius autem ratio sic expeditur. tignum sumitur, cuius tigni quanta ratiocinatur pedum longitudo, tanta digitorum expeditur crassitudo. id ad circinum rotundatur. in capitibus circino dividentur circumitiones eorum tetrantibus et octantibus in partes octo, eaeque lineae ita conlocentur ut plano posito tigno utriusque capitis ad libellam lineae inter se respondeant et quam magna pars sit octava circinationis tigni, tam magna spatia decidantur in longitudinem. item tigno plano conlocato lineae ab capite ad alterum caput perducantur ad libellam convenientes. sic et in rotundatione et in longitudine aequalia spatia fient. ita quo loci describuntur lineae quae sunt in longitudine, sectantes facient decussationes et in decussationibus finita puncta.
(Full text) his ita emendate descriptis sumitur salignea tenuis aut de vitice secta regula, quae uncta liquida pice figitur in primo decussis puncto. deinde traicitur oblique ad insequentes longitudinis et circumitionis decusses, item ex ordine progrediens singula puncta praetereundo et circum involvendo conlocatur in singulis decussationibus, et ita pervenit et figitur ad eam lineam recedens a primo in octavum punctum, in qua prima pars est eius fixa. eo modo quantum progreditur oblique spatii et per octo puncta, tantundem et longitudine procedit ad octavum punctum. eadem ratione per omne spatium longitudinis et rotunditatis singulis decussationibus oblique fixae regulae per octo crassitudinis divisiones involutos faciunt canales et iustam cocleae naturalemque imitationem.
(Full text) ita per id vestigium aliae super alias figuntur unctae pice liquida, et exaggerantur ad id uti longitudinis octava pars fiat summa crassitudo. supra eas circumdantur et figuntur tabulae quae pertegant eam involutionem. tunc eae tabulae pice saturantur et lamminis ferreis conligantur, ut ab aquae vi ne dissolvantur. capita tigni ferrea. dextra autem ac sinistra cocleam tigna conlocantur in capitibus utraque parte habentia transversaria confixa. in his foramina ferrea sunt inclusa inque ea inducuntur styli, et ita cocleae hominibus calcantibus faciunt versationes.
(Full text) erectio autem eius ad inclinationem sic erit conlocanda uti quemadmodum Pythagoricum trigonum orthogonium describitur, sic id habeat responsum, id est uti dividatur longitudo in partes V, earum trium extollatur caput cocleae, ita erit ab perpendiculo ad imas nares spatium earum partium IIII. qua ratione autem oporteat id esse, in extremo libro eius forma descripta est in ipso tempore. Quae de materia fiunt organa ad hauriendam aquam quibus rationibus perficiantur quibusque rebus motus recipientia praestent versationibus infinitas utilitates, ut essent notiora quam apertissime potui perscripsi.
(Full text) insequitur nunc de Ctesibica machina, quae in altitudinem aquam educit monstrare. ea fit ex aere, cuius in radicibus modioli fiunt gemelli paulum distantes, habentes fistulas furcillae figura similiter cohaerentes, in medium catinum concurrentes. in quo catino fiunt asses in superioribus naribus fistularum coagmentatione subtili conlocati, qui praeobturantes foramina narium non patiuntur <redire> quod spiritu in catinum est expressum.
(Full text) supra catinum paenula ut infundibulum inversum est attemperata et per fibulam cum catino cuneo traiecto continetur, ne vis inflationis aquae eam cogat elevari. insuper fistula, quae tuba dicitur, coagmentata in altitudine fit erecta. modioli autem habent infra nares inferiores fistularum asses interpositos supra foramina eorum quae sunt in fundis.
(Full text) ita de supernis in modiolis emboli masculi torno politi et oleo subacti conclusique regulis et vectibus commoliuntur qui erit aer ibi cum aqua, et assibus obturantibus foramina cogentes trudunt inflando pressionibus per fistularum nares aquam in catinum, e quo recipiens paenula spiritus exprimit per fistulam in altitudinem, et ita ex inferiore loco castello conlocato ad saliendum aqua subministratur.
(Full text) Nec tamen haec sola ratio Ctesibii fertur exquisita, sed etiam plures et variis generibus ab eo liquoris pressionibus coacto spiritu efferre ab natura mutuatos effectus ostenduntur, uti merularum aquae motu voces atque angobatae bibentiaque et eadem moventia sigilla, ceteraque quae delectationibus oculorum et aurium usu sensus eblandiantur.
(Full text) e quibus quae maxime utilia et necessaria iudicavi selegi, et in priore volumine de horologiis, in hoc de expressionibus aquae dicendum putavi. reliqua quae non sunt ad necessitatem sed ad deliciarum voluptatem qui cupidiores erunt eius subtilitatis ex ipsius Ctesibii commentariis poterunt invenire.
(Full text) De hydraulis autem quas habeant ratiocinationes quam brevissime proximeque attingere potero et scriptura consequi, non praetermittam. de materia compacta basi, arca in ea ex aere fabricata conlocatur. supra basim eriguntur regulae dextra ac sinistra scalari forma compactae, quibus includuntur aerei modioli, fundis ambulatilibus ex torno subtiliter subactis habentibus fixos in medio ferreos ancones et verticulis cum vectibus coniunctos, pellibusque lanatis involutis. item in summa planitia foramina circiter digitorum ternum. quibus foraminibus proxime in verticulis conlocati aerei delphini pendentia habent catenis cymbala ex ore infra foramina modiolorum calata.
(Full text) intra arcam, quo loci aqua sustinetur, inest pnigeus uti infundibulum inversum, quem subter taxilli alti circiter digitorum ternum suppositi, librant spatium ima inter labra pnigeos et arcae fundum. supra autem cerviculam eius coagmentata arcula sustinet caput machinae, qui graece κανων μουϲικοϲ appellatur. in cuius longitudine canales, si tetrachordos est, fiunt quattuor, si hexachordos, sex, si octachordos, octo.
(Full text) singulis autem canalibus singula epitonia sunt inclusa, manubriis ferreis conlocatis. quae manubria cum torquentur, ex arca patefaciunt nares in canales. ex canalibus autem canon habet ordinata in transverso foramina respondentia naribus quae sunt in tabula summa, quae tabula graece πιναξ dicitur. inter tabulam et canona regulae sunt interpositae ad eundem modum foratae et oleo subactae ut faciliter inpellantur et rursus introrsus reducantur, quae obturant ea foramina plinthidesque appellantur. quarum itus et reditus alias obturat alias aperit terebrationes.
(Full text) haec regulae habent ferrea choragia fixa et iuncta cum pinnis, quarum pinnarum tactus motiones efficit regularum continenter. supra tabulae foramina, qua ex canalibus habent egressum spiritus, sunt anuli adglutinati, quibus lingulae omnium includuntur organorum. e modiolis autem fistulae sunt continentes coniunctae pnigeos cervicibus pertinentesque ad nares quae sunt in arcula. in quibus asses sunt ex torno subacti et ibi conlocati, qui cum recepit arcula animam, spiritum non patientur obturantes foramina rursus redire.
(Full text) ita cum vectes extolluntur, ancones deducunt fundos modiolorum ad imum delphinique qui sunt in verticulis inclusi, calantes in eos cymbala, aere implent spatia modiolorum, atque ancones extollentes fundos intra modiolos vehementi pulsus crebritate et obturantes foramina cymbalis superiora, aera qui est ibi inclusus pressionibus coactum in fistulas cogunt, per quas in pnigea concurrit et per eius cervices in arculam. motione vero vectium vehementiore spiritus frequens compressus epitoniorum aperturis influit et replet anima canales.
(Full text) itaque cum pinnae manibus tactae propellunt et reducunt continenter regulas alternis obturando foramina alternis aperiundo, e musicis artibus multiplicibus modulorum varietatibus sonantes excitant voces. Quantum potui niti ut obscura res per scripturam dilucide pronuntiaretur contendi, sed haec non est facilis ratio neque omnibus expedita ad intellegendum praeter eos qui in his generibus habent exercitationem. quodsi qui parum intellexerit ex scriptis, cum ipsam rem cognoscet profecto inveniet curiose et subtiliter omnia ordinata.
(Full text) Transfertur nunc cogitatio scripturae ad rationem non inutilem sed summa sollertia a maioribus traditam, qua in via raeda sedentes vel mari navigantes scire possimus quot milia numero itineris fecerimus. hoc autem erit sic. rotae quae erunt in raeda sint latae per mediam diametron pedum quaternum et sextantis, ut cum finitum locum habeat in se rota ab eoque incipiat progrediens in solo viae facere versationem, perveniendo ad eam finitionem a qua coeperit versari certum modum spatii habeat peractum pedum XII S.
(Full text) his ita praeparatis tunc in rotae modiolo ad partem interiorem tympanum stabiliter includatur habens extra frontem suae rotundationis extantem denticulum unum. insuper autem ad capsum raedae loculamentum firmiter figatur habens tympanum versatile in cultro conlocatum et in axiculo conclusum, in cuius tympani fronte denticuli perficiantur aequaliter divisi numero quadringenti convenientes denticulo tympani inferioris. praeterea superiori tympano ad latus figatur alter denticulus prominens extra dentes.
(Full text) super autem <tympanum> planum eadem ratione dentatum inclusum in altero loculamento conlocetur, convenientibus dentibus denticulo qui in secundi tympani latere fuerit fixus, in eoque tympano foramina fiant quantum diurni itineris miliariorum numero raeda possit exire. minus plusve rem nihil inpedit. et in his foraminibus omnibus calculi rotundi conlocentur, inque eius tympani theca, sive id loculamentum est, fiat foramen unum habens canaliculum, qua calculi qui in eo tympano inpositi fuerint, cum ad eum locum venerint, in raedae capsum et vas aeneum quod erit suppositum singuli cadere possint.
(Full text) ita cum rota progrediens secum agat tympanum imum et denticulum eius singulis versationibus tympani superioris denticulos inpulsu cogat praeterire, efficiet ut cum CCCC imum versatum fuerit, superius tympanum semel circumagatur et denticulus qui est ad latus eius fixus unum denticulum tympani plani producat. cum ergo CCCC versationibus imi tympani semel superius versabitur, progressus efficiet spatia pedum milia quinque id est passus mille. ex eo quot calculi deciderint, sonando singula milia exisse monebunt. numerus vero calculorum ex imo collectus summa diurni <itineris> miliariorum numerum indicabit.
(Full text) Navigationis vero similiter paucis rebus commutatis eaedem rationes efficiuntur. namque traicitur per latera parietum axis habens extra navem prominentia capita, in quae includuntur rotae diametro pedum quaternum et sextantis habentes circa frontes adfixas pinnas aquam tangentes. item medius axis in media navi <habet> tympanum cum uno denticulo extanti extra suam rotunditatem. ad eum locum conlocatur loculamentum habens inclusum in se tympanum, peraequatis dentibus CCCC convenientibus denticulo tympani quod est in axe inclusum, praeterea ad latus adfixum extantem extra rotunditatem alterum dentem unum.
(Full text) insuper in altero loculamento cum eo confixo inclusum tympanum planum ad eundem modum dentatum, convenientibus dentibus denticulo qui est ad latus fixus tympano quod est in cultro conlocatum, ita ut eos dentes qui sunt plani tympani singulis versationibus singulos dens inpellendo in orbem planum tympanum verset. in plano autem tympano foramina fiant, in quibus foraminibus conlocabuntur calculi rotundi. in theca eius tympani, sive loculamentum est, unum foramen excavetur habens canaliculum, qua calculus liberatus ab obstantia cum ceciderit in vas aereum sonitu significet.
(Full text) ita navis cum habuerit impetum aut remorum aut ventorum flatu, pinnae quae erunt in rotis tangentes aquam adversam vehementi retrorsus inpulsu coactae versabunt rotas, eae autem involvendo se agent axem, axis vero tympanum, cuius dens circumactus singulis versationibus singulos secundi tympani dentes inpellendo modicas efficit circumitiones. ita cum CCCC ab pinnis rotae fuerint versatae, semel tympanum circumactum inpellet dente qui est ad latus fixus, plani tympani dentem. igitur circumitio tympani plani quotienscumque ad foramen perducet calculos, emittet per canaliculum. ita et sonitu et numero indicabit miliaria spatia navigationis. Quae pacatis et sine metu temporibus ad utilitatem et delectationem paranda quemadmodum debeant fieri peregi.
(Full text) nunc vero quae ad praesidia periculi et necessitatem salutis sunt inventa, id est scorpionum et ballistarum rationes quibus symmetriis comparari possint exponam. Omnes proportiones eorum organorum ratiocinantur e proposita sagittae longitudine quam id organum mittere debet, eiusque nonae partis fit foraminum in capitulis magnitudo, per quae tenduntur nervi torti qui bracchia continent.
(Full text) ipsa tum debet eorum foraminum capituli deformari altitudo et latitudo. tabulae quae sunt in summo et in imo capituli, peritretoe quae vocantur, fiant crassitudine unius foraminis, latitudine unius et eius dodrantis, in extremis foraminis unius et eius S. parastaticae dextra ac sinistra praeter cardines altae foraminum IIII, crassae foraminis quinum cardines foraminis dimidii. a parastatica ad foramen spatium foraminis S9, a foramine ad medianam parastaticam item foraminis S9. latitudo parastados mediae unius foraminis et eius ΤΚ, crassitudo foraminis unius.
(Full text) intervallum, ubi sagitta conlocatur in media parastade, foraminis partis quartae. anguli quattuor, qui sunt circa, in lateribus et frontibus lamnis ferreis aut stylis aereis et clavis configantur. canaliculi, qui graece ϲυριγξ dicitur, longitudo foraminum XVIIII. regularum, quas nonnulli bucculas appellant, quae dextra ac sinistra canalem figuntur, foraminum XVIIII <longitudo,> altitudo foraminis unius et crassitudo. et adfiguntur regulae duae, in quas inditur sucula, habentes longitudinem foraminum trium, latitudinem dimidii foraminis. crassitudo bucculae quae adfigitur, et vocitatur scamillum seu quemadmodum nonnulli loculamentum, securiculatis cardinibus fixa, foraminis I, altitudo foraminis S‾. suculae longitudo foraminum , crassitudo suculae foraminis VIIII.
(Full text) epitoxitidos longitudo foraminis S‾, crassitudo ÷. item chelonii. cheles, sive manucula dicitur, longitudo foraminum trium, latitudo et crassitudo S÷ canalis fundi longitudo foraminum XVI, crassitudo foraminis , altitudo S÷. columellae basis in solo foraminum VIII, latitudo in plinthide, in qua statuitur columella, foraminis S.̅.̅, crassitudo FZ, columellae longitudo ad cardinem foraminum XII, latitudo foraminis S÷, crassitudo CC9. eius capreoli tres, quorum longitudo foraminum VIIII, latitudo dimidii foraminis, crassitudo Z. cardinis longitudo foraminis, columellae capitis longitudo ISK.
(Full text) antefixi latitudo foraminis ΑS9, crassitudo I. posterior minor columna, quae graece dicitur αντιβαϲιϲ, foraminum VIII, latitudo foraminis SI, crassitudo FZ. subiectio foraminum XII, latitudinis et crassitudinis eiusdem cuius minor columna illa. supra minorem columnam chelonium, sive pulvinus dicitur, foraminum IIS altitudinis IIS latitudinis SI‾. cherolabae scutularum foraminum II S I, crassitudo foraminis SII, latitudo IS. transversariis cum cardinibus longitudo foraminum , latitudo IS et crassitudo bracchii longitudo IS foraminum VII, crassitudo ab radice foraminis FZ, in summo foraminis CCZ, curvatura foraminis VIII.
(Full text) haec his proportionibus aut adiectionibus aut detractionibus comparantur. nam si capitula altiora quam erit latitudo facta fuerint, quae anatona dicuntur, de bracchiis demetur, ut quo mollior est tonus propter altitudinem capituli, bracchii brevitas faciat plagam vehementiorem. si minus altum capitulum fuerit, quod catatonum dicitur, propter vehementiam bracchia paulo longiora constituentur, uti facile ducantur. namque quemadmodum vectis cum est longitudine pedum V, quod onus IIII hominibus extollit, id cum est X duobus elevat, eodem modo bracchia quo longiora sunt mollius, quo breviora durius ducuntur. Catapultarum rationes e quibus membris et proportionibus componantur dixi.
(Full text) ballistarum autem rationes variae sunt et differentes unius effectus causa comparatae. aliae enim vectibus et suculis, nonnullae polyspastis, aliae ergatis, quaedam etiam tympanorum torquentur rationibus. sed tamen nulla ballista perficitur nisi ad propositam magnitudinem ponderis saxi, quod in organum mittere debet. igitur de ratione earum non est omnibus expeditum nisi qui geometricis rationibus numeros et multiplicationes habent notas.
(Full text) nam quae fiunt in capitibus foramina, per quorum spatia contenduntur capillo maxime muliebri vel nervo <torti> funes, magnitudine ponderis lapidis quem debet ea ballista mittere et ratione gravitatis proportione sumuntur, quemadmodum catapultis de longitudinibus sagittarum. itaque ut etiam qui geometriam non noverunt habeant expeditum, ne in periculo bellico cogitationibus detineantur, quae ipse faciundo certa cognovi quaeque ex parte accepi a praeceptoribus finita exponam, et quibus rebus Graecorum pensiones ad modulos habeant rationem, ad eam ut etiam nostris ponderibus respondeant tradam explicata.
(Full text) nam quae ballista II pondo saxum mittere debet, foramen erit in eius capitulo digitorum V, si pondo IIII digitorum sex et digitorum VII, decem pondo digitorum VIII, viginti pondo digitorum X, XL pondo digitorum XII S K, LX pondo digitorum XIII et digiti octavae partis, LXXX pondo digitorum XV, CXX pondo I S et sesquidigiti, C et LX pedis II, C et LXXX pedis et digitorum V, CC pondo pedis et digitorum VI, CC et X pedis I S et digitorum VI, CCCLX pedis I S.
(Full text) cum ergo foraminis magnitudo fuerit instituta, describatur scutula, quae graece περιτρητοϲ appellatur, cuius longitudo foraminum , latitudo II et sextae partis. dividatur medium lineae descriptae, et cum divisum erit contrahantur extremae partes eius formae, ut obliquam deformationem habeat longitudinis sexta parte, latitudinis ubi est versura quarta parte. in qua parte autem sunt curvaturae in quibus procurrent cacumina angulorum, et foramina convertantur, et contractura latitudinis redeat introrsus sexta parte, foramen autem oblongius sit tanto quantam epizygis habet crassitudinem. cum deformatum fuerit, circum delinatur extremum, ut habeat curvaturam molliter circumactam.
(Full text) crassitudo eius foraminis SI constituatur. modioli foraminum II, latitudo IS9, crassitudo praeterquam quod in foramine inditur foraminis SⱵ, ad extremum autem latitudo foraminis IΓ. parastatarum longitudo foraminis VSF, curvatura foraminis partis dimidiae, crassitudo foraminis CC et partis LX. adicitur autem ad mediam latitudinem quantum est prope foramen factum in descriptione, latitudine et crassitudine foraminis V, altitudo parte IIII.
(Full text) regulae quae est in mensa longitudo foraminum VIII, latitudo et crassitudo dimidii foraminis. cardines II Z, crassitudo foraminis I99. curvatura regulae ⱵↅK. exterioris regulae latitudo et crassitudo tantundem, longitudo quam dederit ipsa versura deformationis et parastaticae latitudo ad suam curvaturam K. superiores autem regulae aequales erunt inferioribus K.
(Full text) mensae transversarii foraminis CCC K. climacidos scaporum longitudo foraminum XIII, crassitudo I K, intervalli medii latitudo foraminis et partis quartae, crassitudo partis VIII K. climacidos superior pars quae est proxima bracchiis atque coniuncta est mensae, tota longitudine dividatur in partes V. ex his dentur duae partes ei membro quod Graeci χελωνιον vocant, latitudo Ⱶ, crassitudo 9, longitudo foraminum III et S K, extantia cheles foraminis S, plentigomatos foraminis Z et sicilici. quod autem est ad axona quod appellatur frons transversarii foraminum trium.
(Full text) interiorum regularum latitudo foraminis Γ, crassitudo ξK. chelonii replum, quod est operimentum, securicula includitur K scapis climacidos, latitudo ≈C, crassitudo foraminis XII K. crassitudo quadrati quod est ad climacida foraminis FC, in extremis K, rotundi autem axis diametros aequaliter erit cheles, ad claviculas autem minus parte sexta decuma K.
(Full text) anteridon longitudo foraminum , latitudo in imo foraminis Γ, in summo crassitudo ⱵK. basis, quae appellatur εϲχαρα, longitudo foraminum, antibasis foraminum IIII, utriusque crassitudo et latitudo foraminis. compingitur autem dimidia altitudinis K columna, latitudo et crassitudo IS. altitudo autem non habet foraminis proportionem, sed erit quod opus erit ad usum. bracchii longitudo foraminum VI, crassitudo in radice foraminis, in extremis F. De ballistis et catapultis symmetrias quas maxime expeditas putavi exposui. quemadmodum autem contentionibus eae temperentur e nervo capilloque tortis rudentibus, quantum comprehendere scriptis potero non praetermittam.
(Full text) sumuntur tigna amplissima longitudine, supra figuntur chelonia, in quibus includuntur suculae. per media autem spatia tignorum insecantur et exciduntur formae, in quibus excisionibus includuntur capitula catapultarum, cuneisque distinentur ne in contentionibus moveantur. tum vero modioli aerei in ea capitula includuntur et in eos cuneoli ferrei, quas επιζυγιδαϲ Graeci vocant, conlocantur.
(Full text) deinde ansae rudentium induntur per foramina capitulorum et in alteram partem traiciuntur, deinde in suculas coiciuntur et involvuntur, uti vectibus per eas extenti rudentes, cum manibus sunt tacti, aequalem in utraque sonitus habeant responsum. tunc autem cuneis ad foramina concluduntur, ut non possint se remittere. ita traiecti in alteram partem eadem ratione vectibus per suculas extenduntur, donec aequaliter sonent. ita cuneorum conclusionibus ad sonitum musicis auditionibus catapultae temperantur. De his rebus quae potui dixi. restat mihi de oppugnatoriis rebus quemadmodum machinationibus et duces victores et civitates defensae esse possint.
(Full text) primum ad oppugnationes aries sic inventus memoratur esse. Carthaginienses ad Gades oppugnandas castra posuerunt. cum autem castellum ante cepissent, id demoliri sunt conati. posteaquam non habuerunt ad demolitionem ferramenta, sumpserunt tignum idque manibus sustinentes capiteque eius summum murum continenter pulsantes summos lapidum ordines deiciebant, et ita gradatim ex ordine totam communitionem dissipaverunt.
(Full text) postea quidam faber Tyrius, nomine Pephrasmenos ac ratione, ea inventione inductus malo statuto ex eo alterum transversum uti trutinam suspendit et ita reducendo et inpellendo vementibus plagis deiecit Gaditanorum murum. Geras autem Chalcedonius de materia primum basim subiectis rotis fecit supraque compegit arrectariis et iugis varas et in his suspendit arietem coriisque bubulis texit, uti tutiores essent qui in ea machinatione ad pulsandum murum essent conlocati. ideo autem quod tardos conatus habuerat, testudinem arietariam appellare coepit.
(Full text) his tunc primis gradibus positis ad id genus machinationis, postea cum Philippus Amyntae filius Byzantios oppugnaret, Polyidos Thettalos pluribus generibus et facilioribus explicavit. a quo receperunt doctrinam Diades et Charias qui cum Alexandro militaverunt. Itaque Diades scriptis suis ostendit se invenisse turres ambulatorias, quas etiam dissolutas in exercitu circumferre solebat, praeterea terebram et ascendentem machinam qua ad murum plano pede transitus esse posset, etiam corvum demolitorem, quem nonnulli gruem appellant.
(Full text) non minus utebatur ariete subrotato, cuius rationes scriptas reliquit. turrim autem minimam ait oportere fieri ne minus altam cubitorum LX, latitudinem XVII, contracturam autem summam imae partis quintam, arrectaria in turris imo dodrantalia, in summo semipedalia. fieri autem ait oportere eam turrim tabulatorum decem, singulis partibus in ea fenestratis.
(Full text) maiorem vero turrim altam cubitorum CXX, latam cubitorum XXIII S, contracturam item quinta parte, arrectaria pedalia in imo, in summo sedigitalia. hanc magnitudinem turris faciebat tabulatorum XX, cum haberent singula tabulata circumitionem cubitorum ternum, tegebat autem coriis crudis, ut ab omni plaga essent tutae.
(Full text) testudinis arietariae comparatio eadem ratione perficiebatur. habuerat autem intervallum cubitorum XXX, altitudinem praeter fastigium XIII, fastigii autem altitudo ab strato ad summum cubita XVI. exibat autem in altum et supra medium tectum fastigium non minus cubita duo, et supra extollebatur turricula trium tabulatorum, in qua tabulato summo statuebantur scorpiones et catapultae, inferioribus congerebatur aquae magna multitudo ad extinguendum si qua vis ignis inmitteretur. constituebatur autem in ea arietaria machina, quae graece dicitur κριοδοχη, in qua conlocabatur torus perfectus in torno, in quo insuper constitutus aries rudentium ductionibus et reductionibus efficiebat magnos operis effectus. tegebatur autem is coriis crudis quemadmodum turris.
(Full text) de terebra has explicuit scriptis rationes. ipsam machinam uti testudinem in medio habentem conlocatum in orthostatis canalem, quemadmodum in catapultis aut ballistis fieri solet, longitudine cubitorum L, altitudine cubiti, in quo constituebatur transversa sucula. in capite autem dextra ac sinistra trocleae duae, per quas movebatur quod inerat in eo canali capite ferrato tignum. sub eo autem in ipso canali inclusi tubi crebri celeriores et vehementiores efficiebant eius motus. supra autem id tignum quod inibi erat arcus erigebantur ad canalem crebriter, uti sustinerent corium crudum quo ea machina erat involuta.
(Full text) de corace nihil putavit scribendum, quod animadverteret eam machinam nullam habere virtutem. de ascensu, quae επιβαθρα graece dicitur, et de marinis machinationibus qua per navium aditus <accessus> haberi posse scripsit, tantum pollicitum esse vehementer animadverti neque rationes earum eum explicavisse. Quae sunt ab Diade de machinis scripta quibus sint comparationibus exposui. nunc quemadmodum a praeceptoribus accepi et utilia mihi videntur exponam.
(Full text) Testudo, quae ad congestionem fossarum paratur et qua etiam accessus ad murum potest haberi, sic erit facienda. basis compingatur, quae graece εϲχαρα dicitur, quadrata habens quoqueversus latera singula pedum XXI et transversaria IIII. haec autem contineantur ab alteris duobus crassis FZ latis S÷, distent autem transversaria inter se circiter pedes III et S supponanturque in singulis intervallis eorum arbusculae, quae graece αμαξοποδεϲ dicuntur, in quibus versantur rotaram axes conclusi lamnis ferreis. eaeque arbusculae ita sint temperatae ut habeant cardines et foramina, quo vectes traiecti versationes earum expediant, uti ante et post et ad dextrum seu sinistrum latus, sive oblique ad angulos opus fuerit, ad id per arbusculas versatas progredi possit.
(Full text) conlocentur autem insuper basim tigna duo in utramque partem proiecta pedes senos, quorum circa proiecturas figantur altera proiecta duo tigna ante frontes pedes XII, crassa et lata uti in basi sunt scripta. insuper hanc compactionem erigantur postes compactiles praeter cardines pedum VIIII, crassitudine quoquoversus palmipedales, intervalla habentes inter se sesquipedis. ei concludantur superne intercardinatis trabibus. supra trabes conlocentur capreoli cardinibus alius in alium conclusi, in altitudine excitati pedes XII. supra capreolos conlocetur quadratum tignum, quo capreoli coniungantur.
(Full text) ipsi autem laterariis circa fixis contineantur teganturque tabulis maxime prininis, si non, ex cetera materia quae maxime habere potest virtutem, praeter pinum aut alnum. haec enim sunt fragilia et faciliter recipiunt ignem. circum tabulata conlocentur crates ex tenuibus virgis creberrime textae maximeque recentibus. percrudis coriis duplicibus consutis fartis alga aut paleis in aceto maceratis circa tegatur machina tota. ita ab his reicientur plagae ballistarum et impetus incendiorum.
(Full text) Est autem et aliud genus testudinis, quod reliqua omnia habet quemadmodum quae supra scripta sunt, praeter capreolos, sed habet circa pluteum et pinnas ex tabulis superne subgrundas proclinatas, supraque tabulis et coriis firmiter fixis continetur. insuper vero argilla cum capillo subacta ad eam crassitudinem inducatur ut ignis omnino non possit ei machinae nocere. possunt autem si opus fuerit eae machinae ex VIII rotis esse, si ad loci naturam ita opus fuerit temperare. quae autem testudines ad fodiendum comparantur, ορυκτιδεϲ graece dicuntur, cetera omnia habent uti supra scriptum est, frontes vero earum fiunt quemadmodum anguli trigonorum, uti a muro tela cum in eas mittantur, non planis frontibus excipiant plagas sed ab lateribus labentes, sine periculoque fodientes qui intus sunt tueantur.
(Full text) Non mihi etiam videtur esse alienum de testudine quam Hegetor Byzantius fecit quibus rationibus sit facta exponere. fuerat enim eius baseos longitudo pedum LXIII, latitudo XLII. arrectaria quae supra compactionem erant quattuor conlocata ex binis tignis fuerant compacta, in altitudinibus singula pedum XXXVI, crassitudine palmipedali, latitudine sesquipedali. basis eius habuerat rotas VIII quibus agebatur. fuerat autem earum altitudo pedum VI S÷, crassitudo pedum III. ita fabricatae triplici e materia alternis se contra subscudibus inter se coagmentata lamnisque ferreis ex frigido ductis alligata, eae in arbusculis, sive amaxopodes dicuntur, habuerant versationes.
(Full text) item supra transtrorum planitiem quae supra basim fuerat postes erant erecti pedum XVIII, latitudine S÷, crassitudine FZ, distantes inter se IS÷, supra eos trabes circumclusae continebant totam compactionem latae pedem I, crassae S÷, supra eam capreoli extollebantur altitudine pedum XII, supra capreolos tignum conlocatum coniungebat capreolorum compactiones. item fixa habuerant lateraria in transverso, quibus insuper contabulatio circumdata contegebat inferiora.
(Full text) habuerat autem mediam contabulationem supra trabeculas, ubi scorpiones et catapultae conlocabantur. erigebantur et arrectaria duo compacta pedum XXXXV, crassitudine sesquipedali, latitudine S÷, coniuncta capitibus transversario cardinato tigno et altero mediano inter duos scapos cardinato et lamnis ferreis religato. quo insuper conlocata erat alternis materies inter scapos et transversaria traiecta cheloniis et anconibus firmiter inclusa. in ea materia fuerant ex torno facti axiculi duo, e quibus funes alligati retinebant arietem.
(Full text) supra caput eorum qui continebant arietem, conlocatum erat pluteum turriculae similitudine ornatum, uti sine periculo duo milites tuto stantes prospicere possent et renuntiare quas res adversarii conarentur. aries autem omnis habuerat longitudinem pedum CLXXX, latitudine in imo palmipedali, crassitudine pedali, contractu a capite in latitudine pedis, crassitudine S⨪.
(Full text) is autem aries habuerat de ferro duro rostrum ita uti naves longae solent habere, et ex ipso rostro lamminae ferreae IIII circiter pedum XV fixae fuerant in materia. a capite autem ad imam calcem tigni contenti fuerant funes III crassitudine digitorum VIII, ita religati quemadmodum navi a puppi ad proram continenter, eique funes praecinctura transversa erant ligati habente inter se palmipedalia spatia. insuper coriis crudis totus aries erat involutus. ex quibus autem funibus pendebat, eorum capita fuerant ex ferro factae quadruplices catenae, et ipsae coriis crudis erant involutae.
(Full text) item habuerat proiectura eius ex tabulis arcam compactam et confixam, in qua <rete> rudentibus maioribus extentis, per quorum asperitates non labentibus pedibus faciliter ad murum perveniebatur. atque ea machina sex modis movebatur, progressu, <regressu,> item latere dextra et sinistra, porrectione non minus in altitudinem extollebatur et in imum inclinatione demittebatur. erigebatur autem machina in altitudinem ad disiciendum murum circiter pedes C, item a latere dextra ac sinistra procurrendo praestringebat non minus pedes C. gubernabant eam homines C habentem pondus talentum quattuor milium, quod fit CCCCLX̅X̅X̅ pondo.
(Full text) De scorpionibus et catapultis et ballistis etiamque testudinibus et turribus quae maxime mihi videbantur idonea et a quibus essent inventa et quemadmodum fieri deberent explicui. scalarum autem et carchesiorum et eorum quorum rationes sunt inbecilliores non necesse habui scribere. haec etiam milites per se solent facere. neque ea ipsa omnibus locis neque eisdem rationibus possunt utilia esse, quod differentes sunt munitiones munitionibus nationumque fortitudines. namque alia ratione ad audaces et temerarios alia ad diligentes aliter ad timidos machinationes debent comparari.
(Full text) itaque his praescriptionibus si qui attendere voluerit et varietatem earum eligendo in unam comparationem conferre, non indigebit auxiliis, sed quascumque res ex rationibus aut locis opus fuerit sine dubitatione poterit explicare. de repugnatoriis vero non est scriptis explicandum. non enim ad nostra scripta hostes comparant res oppugnatorias, sed machinationes eorum ex tempore sollerti consiliorum celeritate sine machinis saepius evertuntur. quod etiam Rhodiensibus memoratur usu venisse.
(Full text) Diognetus enim fuerat Rhodius architectus, et ei de publico quotannis certa merces pro artis dignitate tribuebatur ad honorem. eo tempore quidam architectus ab Arado nomine Callias Rhodum cum venisset, acroasin fecit exemplarque protulit muri et supra id machinam in carchesio versatili constituit, qua helepolim ad moenia accedentem corripuit et transtulit intra murum. hoc exemplar Rhodii cum vidissent, admirati ademerunt Diogneto quod fuerat quotannis ei constitutum et eum honorem ad Calliam transtulerunt.
(Full text) interea rex Demetrius, qui propter animi pertinaciem Poliorcetes est apellatus, contra Rhodum bellum comparando Epimachum Atheniensem nobilem architectum secum adduxit. is autem comparavit helepolim sumptibus inmanibus industria laboreque summo, cuius altitudo fuerat pedum CXXXV, latitudo pedum LX. eam ciliciis et coriis crudis confirmavit, ut posset pati plagam lapidis ballista inmissi pondo CCCLX, ipsa autem machina fuerat milia pondo CCCLX. cum autem Callias rogaretur ab Rhodiis ut contra eam helepolim machinam pararet et ut illam uti pollicitus erat transferret intra murum, negavit posse.
(Full text) non enim omnia eisdem rationibus agi possunt, sed sunt alia quae exemplaribus non magnis similiter magna facta habent effectus, alia autem exemplaria non possunt habere sed per se constituuntur, nonnulla vero sunt quae in exemplaribus videntur veri similia, cum autem crescere coeperunt dilabuntur. ut etiam possumus hic animo advertere. terebratur terebra foramen semidigitale digitale sesquidigitale. si eadem ratione voluerimus palmare facere, non habet explicationem, semipedale aut maius nec cogitandum quidem videtur omnino. sic item in nonnullis exemplaribus videtur.
(Full text) quemadmodum in minimis fieri videntur, <non> aeque eodem modo in maioribus. ideo eodem modo Rhodii eadem ratione decepti iniuriam cum contumelia Diogneto fecerunt. itaque posteaquam viderunt hostem pertinaciter infestum, periculum servitutis machinatione ad capiendam urbem comparata, vastitatem civitatis expectandam, procubuerunt Diogneto rogantes ut auxiliaretur patriae. is primo negavit se facturum.
(Full text) posteaquam ingenuae virgines et ephebi cum sacerdotibus venerunt ad deprecandum, tunc est pollicitus, his legibus uti si eam machinam cepisset sua esset. is ita constitutis qua machina accessura erat ea regione murum pertudit et iussit omnes publice et privatim quod quisque habuisset aquae stercoris luti per eam fenestram per canales progredientes effundere ante murum. cum ibi magna vis aquae luti stercoris nocte profusa fuisset, postero die helepolis accedens antequam adpropinquaret ad murum, in umido voragine facta consedit nec progredi nec regredi postea potuit. itaque Demetrius cum vidisset sapientia Diogneti se deceptum esse, cum classe sua discessit.
(Full text) tunc Rhodii Diogneti sollertia liberati bello publice gratias egerunt honoribusque omnibus eum et ornamentis exornaverunt. Diognetus eam helepolim reduxit in urbem et in publico conlocavit et inscripsit ‘Diognetus e manubiis id populo dedit munus’. ita in repugnatoriis rebus non tantum machinae sed etiam maxime consilia sunt comparanda.
(Full text) Non minus Chio cum supra naves sambucarum machinas hostes comparavissent, noctu Chii terram harenam lapides progesserunt in mare ante murum. ita illi postero die cum accedere voluissent, naves supra aggerationem quae fuerat sub aqua sederunt nec ad murum accedere nec retrorsus se recipere potuerunt, sed ibi malleolis confixae incendio sunt conflagratae. Apollonia quoque cum circumsederetur et specus hostes fodiendo cogitarent sine suspicione intra moenia penetrare, id autem a speculatoribus esset Apolloniatibus renuntiatum, perturbati nuntio propter timorem consiliis indigentes animis deficiebant, quod neque tempus neque certum locum scire poterant quo emersum facturi fuissent hostes.
(Full text) tum vero Trypho Alexandrinus ibi fuerat architectus. is intra murum plures specus designavit et fodiendo terram progrediebatur extra murum dumtaxat extra sagittae missionem et in omnibus vasa aenea suspendit. ex his in una fossura quae contra hostium specus fuerat vasa pendentia ad plagas ferramentorum sonare coeperunt. ita ex eo intellectum est qua regione adversarii specus agentes intra penetrare cogitabant. sic lineatione cognita temperavit aenea aquae ferventis et picis de superno contra capita hostium et stercoris humani et harenae coctae candentis. dein noctu pertudit crebra foramina et per ea repente perrundendo qui in eo opere fuerunt hostes omnes necavit.
(Full text) item Massilia cum oppugnaretur et numero supra XXX specus tum agerent, Massilitani suspicati totam quae fuerat ante murum fossam altiore fossura depresserunt. ita specus omnes exitus in fossam habuerunt. quibus autem locis fossa non potuerat fieri, intra murum barathrum amplissima longitudine et amplitudine uti piscinam fecerunt contra eum locum qua specus agebantur, eamque e puteis et e portu impleverunt. itaque cum specus esset repente naribus apertis, vehemens aquae vis inmissa supplantavit fulturas, quique intra fuerunt et ab aquae multitudine et ab ruina specus omnes sunt oppressi.
(Full text) etiam cum agger ad murum contra eos compararetur et arboribus excisis eoque conlocatis locus operibus exaggeraretur, ballistis vectes ferreos candentes in id mittendo totam munitionem coegerunt conflagrare. testudo autem arietaria cum ad murum pulsandum accessisset, permiserunt laqueum et eo ariete constricto, per tympanum ergata circumagentes suspenso capite eius non sunt passi tangi murum, denique totam machinam malleolis candentibus et ballistarum plagis dissipaverunt. ita ea victoria civitates non machinis sed contra machinarum rationem architectorum sollertia sunt liberatae. Quas potui de machinis expedire rationes et pacis bellique temporibus utilissimas putavi, in hoc volumine perfeci. in prioribus vero novem de singulis generibus et partibus comparavi, uti totum corpus omnia architecturae membra in decem voluminibus haberet explicata.
(Full text) De artis architectonicae peritia multa oratione Vitruvius Polio aliique auctores scientissime scripsere. verum ne longa eorum disertaque facundia humilioribus ingeniis alienum faceret studium, pauca ex his mediocri licet sermone privatis usibus ordinare fuit consilium. quae partes itaque caeli et regiones ventorum salubres aedificiis videantur et qua subtilitate nocivi flatus avertantur aditusque ianuarum et lumina fenestris utiliter tribuantur, quibusve mensuris aedificiorum membra disponantur, quibus signis tenuis abundansque aqua inveniatur, alia etiam quae aedificandi gratia scire oportet brevi succinctaque narratione cognosces.
(Full text) Primo ergo quae principia ad architecturam pertinere debeant studiose attendere convenit. omnia enim pulchro decore ac venusta utilitate fieri poterunt, si ante huius artis peritus ordo discatur. nam architecturae partes sunt octo, quae sunt ordinatio, dispositio, venustas, mensura, distributio, aedificatio, conlocatio, machinatio. ex his Graeci quinque vocabulis studium architecturae esse docuerunt, nam ordinationem ταξιν, dispositionem διαθεϲιν, venustatem et decorem ευρυθμιαν, moduloram mensuras ϲυμμετριαν, distributionem οικονομιαν appellaverunt. ordinatio est ergo membrorum dispositio, et constat ex quantitate, quam Graeci ποϲοτητα vocant. quantitas est modus singulorum membrorum universo respondens operi. dispositio est apta rebus conclavium institutio, et operis futuri forma tribus figuris divisa, quae a Graecis ιδεα appellatur. haec sunt ergo tres figurae, ichnographia, orthographia, scenographia. ichnographia est areae vel soli et fundamentorum descriptio. orthographia est laterum et altitudinis extructio. scenographia est frontis et totius operis per picturam ostensio.
(Full text) Ferunt quidam philosophorum Eratosthenen mathematicis rationibus et geometricis methodis aequinoctiali tempore per gnomonicas umbras orbis terrae spatia esse metitum et sic certos ventorum didicisse flatus. tenere ergo orientem aequinoctialem <subsolanum, meridiem austrum, occidentem aequinoctialem> favonium, <septentriones> septentrionem. inter ceteros tamen Andronicus Cyrrestes cum octo ventis orbem terrae regi adseverasset, exempli causa Athenis turrim marmoream octagonam instituit, in qua imagines ventorum scalptas contra suos quosque flatus ordinavit, supraque ipsam turrim metam marmoream posuit et Tritonem aeneum conlocavit et ita est modulatus ut cum ventus aliquis adspirasset quodam momento in gyro ageretur et supra caput eius resisteret et dextera manu virgam tenens ipsum esse flantem monstraret. itaque esse inter subsolanum et austrum ad orientem hibernum eurum, inter austrum et favonium ad occidentem hibernum africum, inter favonium et septentrionem caurum, quem quidam corum vocant, inter septentrionem et subsolanum aquilonem. hoc modo et nomina et partes et numeros ventorum scire coeptum est. sed plerique duodecim ventos esse adseverant, ut est in urbe Roma Triton aeneus cum totidem thoracibus ventorum factus ad exempli Andronici Cyrrestae similitudinem, supra caput venti virgam tenens eundem esse flantem ostendit. observabis ergo ne ianuas aut fenestras contra nocivos flatus facias. nocivi enim sunt flatus ubi aut nimis incumbunt aut acerrima frigora faciunt, ut et homines et animalia laedant. frigorosis ergo regionibus a meridie aut ab occasu hiberno ianuas et fenestras facies, aestuosis vero a borea et septentrione fieri ordinabis.
(Full text) Quoniam usibus omnium maxime necessariae aquae videntur, primo quae genera terrae tenues aut abundantes venas emittant, quibus etiam signis altius depressae inveniantur, quomodo ex fontibus vel puteis ducantur, quae nocivos aut salubres habeant liquores, studiose scire oportet. aquae ergo fontanae aut sponte profluunt aut saepe de puteis abundant. quodsi tales copiae non erunt, signis infra scriptis quaerenda sunt sub terra capita aquarum et proxima fontibus altiora puteis colligenda. ante solis itaque ortum in locis quibus aqua quaeritur aequaliter in terra procumbatur et mento deposito per eam prospiciatur. mox videbis in quibuscumque locis aqua latebit umores in aera supra terram crispantes et in modum tenuis nebulae rorem spargentes, quod in siccis et aridis locis fieri non potest. quaerentibus ergo aquam diligenter erit considerandum quales terrae sint. certa enim genera sunt in quibus aut abundans aut tenuis aqua nascatur. in creta tenuis et exilis nec optimi saporis invenitur, in sabulone soluto tenuis, limosa et insuavis, altioribus locis mersa. in terra nigra stillarum umores exiles magis ex hibernis liquoribus collecti saporis optimi spissis et solidis locis subsidentes. glareae vero mediocres et incertas venas habent sed egregia suavitate. in sabulone masculo et harena carbunculo certiores et salubriores et abundantiores sunt copiae aquarum. in rubro saxo et copiosae et bonae inveniuntur, sed providendum erit ne inter rimas saxorum quoniam suspensae sunt decurrant. sub radicibus montium et in saxis silicibus uberiores et salubriores et frigidiores aquae inveniuntur. campestribus autem fontibus salsae et graves et tepidae et non suaves erunt, sed si sapor bonus invenitur, scito eas de montibus sub terra venire in medios campos, ibique umbris arborum contectae praestabunt montanorum fontium suavitatem.
(Full text) Signa autem investigandae aquae alia huiusmodi invenientur, tenuis iuncus, salix erratica, alnus, vitex, harundo, hedera, alia quoque quae sine umore nasci non possunt. quoniam autem in lacunis similia nascuntur, facile his credendum non est. itaque sic inventiones aquae probabis. fodiatur ergo ubi haec signa fuerint inventa, ne minus in latitudinem pedes III, in altitudinem pedes V, et circa solis occasum vas plumbeum aut aeneum mundum intrinsecus perunctum oleo in imam fossuram inversum conlocetur, supraque fossuram frondibus vel harundinibus missis terra inducatur. item alia die aperiatur, et si sudores aut stillae in vaso invenientur, is locus sine dubitatione aquam habebit. item si vas ex creta siccum non coctum eadem ratione positum et opertum fuerit, si is locus aquam habebit, alia die vas umore solutum invenietur. vellus lanae similiter in eo loco positum si tantum umoris collegerit ut alia die exprimi possit, magnam copiam aquae locum habere significat. lucerna plena oleo incensa si in eodem loco similiter adoperta in alia die lucens fuerit inventa, indicabit eum locum aquam habere, propterea quod omnis calor ad se trahit umorem. item in eodem loco si focum feceris et vaporata terra umidum nebulosumque fumum suscitaverit, ostendit locum aquam habere. cum haec ita fuerint reperta certis signis, in altitudinem putei defodiendi erunt quousque caput aquae inveniatur aut si plura fuerint in unum colligantur. maxime tamen sub radicibus montium in regione septentrionali signa aquae sunt quaerenda. in his enim locis suaves et salubres et abundantiores inveniuntur, quoniam naturae beneficio a solis cursu separantur et arborum aut montium umbris velatae frigida gratia aestate, hiberno tepida suavitate profluent.
(Full text) In puteorum autem fossionibus diligenter est cavendum ne fodientibus periculum fiat, quoniam ex terra sulphur alumen et bitumen nascitur, quae res cum in se convenerint pestiferos spiritus emittunt. et primo occupatis naribus tetro odore reprimunt animas corporibus, et si non inde cito fugerint celerius moriuntur. hoc autem malum ubicumque fuerit hac ratione vitabis. lucerna accensa in eo loco demittatur. quae si ardens remanserit sine periculo descendes. quod si ereptum ei lumen fuerit, cavendum erit ne in eo loco descendatur. sed si alio loco aqua non invenietur, dextra ac sinistra usque ad libramentum aquae putei fodiantur et per structuram foramina quasi nares intus in puteum demittantur, qua nocivus spiritus evaporet. sed cum aqua inventa fuerit, signinis operibus parietes struantur ita ne venarum capita excludantur. in signinis autem operibus haec servare debebis. primo ut harena aspera paretur et caementum de silice vel lapide toficio calcisque proxime extinctae duae partes ad quinque harenae mortario misceantur. puteum ergo fodere debebis latum pedes octo, ut a binis pedibus structura in circuitu surgat et quattuor cavo relinquat. structuram vero cum facere coeperis, vectibus ligneis densabis sic ut nitorem frontis non laedas. sic enim solidata structura adversus umorem fortior erit. quodsi limosa aqua fuerit, salem ei miscebis et insuavitatem saporis mutabit. sed licet auctores ad quinque partes harenae duas partes calcis mitti docuerint, isdem mensuris et redivivas inpensas fieri monstraverint, melius tamen inventum est ut ad duas harenae una calcis misceatur, quo pinguior inpensa fortius caementa ligaret. similiter et in testaceis operibus facies. puteum autem cum fodere coeperis, si terra solida non fuerit aut harena lubrica aut sabulo fluidus aut exsudans umor fossionem resolvet, tabulas axium directas fodiendo submittes et eas vectibus ligneis transversis distinebis, ne labens terra ruina ponderis periculum fodientibus faciat.
(Full text) Quoniam ergo ante omnia aquae usus necessarius habetur, his experimentis utilitas eius probanda erit. itaque si naturaliter fontes profluent, considerandum erit prius quales homines et quam salubri corpore circa eos fontes habitent. itaque si corporibus valentibus, cruribus non vitiosis, coloribus nitidis, non lippientibus oculis, purgatos salubresque fontes probabis. quodsi novi fontes aut putei fossi fuerint, aquam eximes, in vas aeneum nitidum sparges, et si maculam non fecerit optima et probabilis erit. missa etiam in vaso aeneo nitido si decocta fuerit et limum vel harenam in fundo non reliquerit, legumen in ea si cito coquatur, bona erit. non minus si perlucidi fontes fuerint et sine musco aut quibusdam inquinamentis. his signis munitam salubrem perpetuamque aquam futuram significabunt.
(Full text) Ductus autem aquae quattuor generibus fiunt, aut forma structili aut fistulis plumbeis aut tubis vel canalibus ligneis aut tubis fictilibus. si per formam aqua ducetur, structura eius diligenter solidari debet, ne per rimas pereat. canaliculus formae iuxta magnitudinem aquae dirigatur. si planus locus fuerit, infra caput aquae structura conlocetur et, si longior planitia fuerit, pede semis inter centenos vel LX pedes structura submittatur, ut animata aqua non pigro impetu decurrat. nam si intervalla montium fuerint, ad libramentum capitis aquae specus sub terra erit structura aut roboreis canalibus aquae ductus componatur. quodsi concavae vallium demissiones inpedient, structura solida vel arcuatili ad libramentum aquae occurratur, aut fistulis plumbeis aut canalibus librate cursus dirigatur. verum si altior locus fuerit unde aqua ducitur, aliquanto inferius planitia inflexa libretur, ut veniens aqua fracto impetu lenius decurrat. aut si longius de monte ducitur, saepius flexuosas planities facies. minori etiam sumptu et utilius tubis fictilibus inducitur. cum a figulo ergo fient, ne minus duorum digitorum grossitudine corium habeant. sed ipsi tubuli ex una parte angustiores fiant, ut alter in alterum per ordinem ad palmum ingrediatur. iuncturae autem eorum calce viva oleo subacta inliniantur. et antequam a capite aqua demittatur, favilla per eos cum parvo liquore laxetur, ut si qua vitia tubuli habuerint excludantur. salubrior etiam multo tubulorum materia invenitur. ex plumbo enim cerussa nascitur, quae corporibus humanis nociva est. exemplum autem huius plumbariorum deformitas probat, qui tractando plumbum exsucati sanguine foedo pallore mutantur. nam cum fere omnes structas vasorum argenteorum vel aeneorum habeant mensas, tamen propter saporis integritatem fictilibus vasculis utuntur. non alienum videtur etiam conceptacula locis oportunis facere, ut si aquae exhaustae solis ardoribus fuerint aut venas sitiens terra consumpserit, nihilominus de receptaculis aqua ministretur. canalium vero et tubulorum ligneorum facilis et usitata aquae inductio videtur.
(Full text) Fistulae ergo plumbeae pro magnitudine aquae hanc soliditatem et mensuram accipere debebunt. si centenariae fundentur demum pedum, M et CC libras fusurae accipiant. octogenariae denum pedum, DCCCCLX libras accipiant. quinquagenariae denum pedum, DC liƀ. accipiant. quadragenariae denum pedum, CCCCLXXX libras. tricenariae X pedum, CCCLX libras. vicenariae X pedum, CCXL libras. octonariae C libras.
(Full text) Harenae fossiciae genera sunt tria, nigra, rubra, carbunculus. ex his quae manu comprehensa stridorem fecerit, optima et purgata erit. quae autem terrosa fuerit, <non habebit asperitatem>. etiamque in vestimentum candidum si miseris et effusa si nihil sordis reliquerit, idonea erit. si vero non fuerit unde harenae fodiantur, tunc de fluminibus aut de glareis excernenda erit aut de litore marino. sed marina harena in structuris hoc vitium habet, tarde siccat. unde onerari se continenter non patitur. nisi intermissionibus requieverit opus, pondere gravata structura rumpetur. cameris etiam salsum umorem remittendo tectorium opus saepe resolvit. fossiciae vero celeriter siccescunt et tectoria non laedunt et concamarationes utiliter obligant. sed fossiciae recentes statim in structuras mitti debent. fortius enim comprehendunt caementa. nam si sub sole diutius fuerint aut imbribus pruinisque solutae, et terrosae et evanidae fiunt. fossiciae itaque cum recentes sunt, tectorio operi propter pinguedinem non conveniunt. fluviaticae autem propter macritatem signino operi incongruentes sunt, sed liaculorum subactionibus in tectorio opere recipiunt solididatem. in caementicias autem structuras pura harena mittatur.
(Full text) Calx itaque de albo saxo vel tiburtino aut columbino fluviatili coquatur aut rubro aut sfungia. quae enim erit ex spisso et duro saxo, utiliter structuris conveniet. quae autem ex fistuloso aut exiliore lapide fuerit, conveniet operi tectorio. in commixtione ad duas partes harenae una calcis mittatur. in fluviatili autem harena si tertiam partem testae cretae addideris, miram soliditatem operis praestabit.
(Full text) Faciendi autem lateres sunt ex terra alba vel creta vel rubrica aut sabulone masculo. haec genera terrae propter levitatem fortiora sunt operi. cetera genera quoniam aut gravia sunt aut paleas non continent aut umore sparsa cito solvuntur, propterea fabricis inutilia videntur. ducendi autem sunt lateres verno tempore, ut ex lento siccescant. qui enim solstitiali tempore parantur, vitiosi fiunt, quoniam calor solis torridus corium in summo cito desiccat, et quasi integri videntur, postea umor interaneus dum siccatur contrahit frontes et scissuris dividit et inutiles operi lateres facit. maxime tamen tectorio operi inutiles erunt, si ante biennium inducatur. non enim possunt ante penitus siccari. fiunt autem laterum genera tria. unum quod graece Lydium appellatur, longum sesquipede latum pede, quo nostri utuntur. sunt et alia duo laterum genera, unum πενταδωρον et alterum τετραδωρον. δωρον autem Graeci palmum appellant. itaque artifices quinque palmorum publica opera extruere consuerunt et IIII privatorum. fieri debebunt et semilateria remissas quae laterum iuncturas interposita reparent. ita enim fiet ut cum alter alterius protegit coniunctionem, firma structurae soliditas surgat.
(Full text) Latericii parietes tribus inductionibus prius solidentur, ut opus tectorium sine vitio accipiant. nam si recentes structurae et inductiones fuerint et non ante siccaverint, cum arescere coeperint, scissuris venustatem operis corrumpent. in urbe autem propter multitudinem hominum parietes caementicii altius struuntur, ne latius soli magnitudinem occupent. merito ergo latericiam habere non potuit, ne pondere cito corrupta fabrica laberetur. latericiis ergo parietibus vitia quae solent accidere ne fiant, hoc modo erit providendum. in summitate parietum structura testacea cum prominentibus coronis altitudine sesquipedali extruatur, ut si corruptae tegulae aut imbrices erunt, parietes tamen solidi permaneant.
(Full text) Materies arborum quae ad utilitatem fabricae parabitur, autumni tempore antequam favonii flare incipiant utiliter caeditur. prius tamen usque ad medullam securibus circumcisae stantes intermittantur, ut inutilis umor decurrat et venarum raritas exsiccata solidetur. sed genera arborum has inter se vires et differentias habent. abies ergo habens aeris plurimum et ignis, minimum terreni et umoris, merito non est ponderosa et naturali rigore non cito flectitur a pondere. laricis vero materia in omni fabrica maximas habet utilitates, primo quod ex ea adfixae tabulae subgrundis ignis violentiam prohibent, neque enim flammam recipiunt neque carbonem faciunt. larix vero a castello Laricino est dicta. quercus terrenis satietatibus abundans parum habens umoris, cum in terrenis operibus obruitur perpetuam servat utilitatem. aesculus apta aedificiis materies, sed in umore posita <vitiatur>. fagus quod aequalem habet mixtionem umoris et ignis, in umore cito marcescit, siccis locis utilis est. populus alba et nigra, salix et tilia ignis et aeris habent satietatem, in fabrica utiles, in scalpturis gratae inveniuntur. alnus, quae proxima aquae nascitur, tenera et mollis materia extra aquam fabricae inutilis est, sed hoc mirum in se habet quod in umore palationibus spisse defixa structuram supra se factam sine vitio servat. ulmus et fraxinus in omni opere cito flectuntur, sed cum aruerint rigidae sunt, lentoris causa catenis utiles. carpinus in omni opere tractabilis et utilis invenitur. cupressus et pinus admirandas habent virtutes, quod non cito pondere curvantur, durant enim integrae semper. cedrus si umore non corrumpetur, eandem habet virtutem. sed quomodo de pinu resina decurrit, sic et ex ea oleum quod cedria dicitur. si libri aut clusa eo inungantur, numquam tineis aut carie solventur. multis itaque templis propter aeternitatem ex ea lacunaria sunt facta. nam folia eius cupresso similia sunt. nascitur maxime in Creta et in Africa et in Syriae regionibus. quaecumque ergo ex parte meridiana caeduntur utiliores erunt, ex parte autem septentrionali proceriores sunt arbores sed cito vitiantur.
(Full text) Primo ita cortes et culinae calidis locis designentur. bubilia in parte meridiana ita ut ad ortum aut ad focum boves spectent. nitidiorem enim cultum recipiunt, si ad lumen attendant. latitudo XV pedum disponatur et in singulis paribus VIII pedes relinquantur. equilia calidis locis ordinentur, et obscuriora fiant ut securi equi pabulentur. ovilia et caprilia pro magnitudine agri disponantur. cella vinaria contra frigidissimas caeli plagas conlocetur. lumen fenestris a septentrione tribuatur, ut undique frigidus aer vina incolumia servet. vapore enim omnia corrumpuntur. torcular huius in septentrione ponatur. cella autem olearis in meridie constituenda est. fenestrae ab eadem parte tribuantur, ne frigore oleum cum sordibus stringatur et suavitas saporis pereat. torcular huius in meridie statuatur. magnitudo pro abundantia rei fiat. granaria ad septentrionem vel aquilonem spectent, ut aere gelidiori fruges tutius serventur. vaporatae enim regiones curculiones et alia genera bestiolarum nutriunt quae fruges corrumpunt. horrea fenilia pistrina extra villam sunt constituenda, ut ab ignis periculo villae sint tutiores. si quid vero melius et nitidius facere volueris, exempla de urbanis fabricis sumes.
(Full text) Urbani itaque operis gratiam luminosam esse oportet, praesertim cum nulli vicini parietes inpediant. disponendum erit tamen ante, ut certa genera aedificiorum caeli regiones apte possint spectare. hiberna ergo triclinia hibernum occidentem spectare debent, quoniam vespertino lumine opus est. nam sol occidens non solum inluminat sed propter vim caloris tepidas facit regiones. cubicula et bibliothecae ad orientem spectare debent. usus enim matutinum postulat lumen. nam quaecumque loca africum spectant umore vitiantur, quoniam venti umidi spirantes madidos flatus omnia pallore corrumpunt. triclinia verna et autumnalia ad orientem spectare debent, ut gratiora sint quando his uti solitum est. aestiva triclinia ad septentrionem spectare debent, quod ea regio praeter ceteras frigidior est et solstitiali tempore iocundam sanitatis voluptatem corporibus praestat.
(Full text) Tricliniorum et conclavium quanta latitudo et longitudo fuerit in uno computata mensura, ex ea medietas altitudini tribuatur. si autem exedrae aut oeci quadrati fuerint, media pars mensurae in altitudinem struatur. pinacothecae et plumariorum officinae in parte septentrionali sunt constituendae, ut colores et purpurae sine vitio reserventur. de vaporatis enim regionibus corruptelae nascuntur.
(Full text) Balneis locus eligendus est contra occasum hibernum aut partem meridianam, ut sole decedente vaporetur usque ad vesperum quod tempus ad lavandum tributum est. suspensurae calidarum cellarum ita sunt faciendae ut primum area sesquipedalibus tegulis consternatur, inclinata ad fornacem ut pila missa intro resistere non possit sed redeat ad praefurnium. flamma enim sursum adsurgens calidiores efficit cellas. supraque laterculis bessalibus et rotundis pilae instruantur ex capillo argilla subacta, in privato pedibus binis semis, in publico ternis. tegulae bipedales super constituantur quae pavimentum dirigant. plumbeum vas quod patenam aeream habet, supra fornacem conlocetur, alterum simile frigidarium secus, ut quantum caldae ex eo in solio admittatur tantum frigidae infundatur. magnitudines autem balnearum pro hominum copia aut voluntatis gratia fieri debebunt, dummodo cellae sic disponantur ut quanta longitudo fuerit tertia dempta latitudo disponatur. melius enim ignis per angustiora latitudinis cellarum operabitur. lumen fenestris ab hibernis aut meridianis partibus tribuatur. aestivis balneis hypocausteria pro loci magnitudine cum piscinis in septentrione vel aquilone constituantur, et ab eadem parte maxime lumen fenestris admittatur, ut salubriorem et corporibus iocundiorem gratiam praestet. in villa rustica balneum culinae coniungatur, ut facilius a rusticis ministerium exhiberi possit.
(Full text) Camerae structiles fortiores erunt. figulinae autem ad contignationem suspendantur ita ut catenis ancoratis fixae tegulae velut palliola quae cameram circinent sustineant. eadem ratione et planas cameras facies. utilius autem disponetur, si regulae vel arcus ferrei fiant, ut uncis ferreis ad contignationem suspendantur ita ut tegularum iuncturae super regulas vel arcus recumbant. superiores ergo iuncturae ex capillo argilla subacta linantur. inferior autem pars iuncturae quae ad pavimentum spectabit primo calce cum testa temperata trullizetur, deinde albario sive tectorio opere inducatur. maior tamen et diligentiae et utilitatis ratio videtur, si duplices balnearum camerae fiant, inferior caementicia et superior suspensa. inter duas enim cameras umor retentus numquam vitiabit contignationes. sudationes etiam praestabuntur meliores.
(Full text) Considerandum erit ut solum firmum sit et aequale, tunc rudus inducatur et vectibus ligneis contusum calcetur. supra inpensa testacea crassior inducatur et iterum vectibus contusa solidetur. tertio nucleus id est inpensa mollior inducatur, et politionibus insistas. ne rimas inutiles operi relinquat.
(Full text) In contignationibus diligenter respiciendum est ut aequalitas soli dirigatur. item danda est opera ne axes quercei cum aesculinis commisceantur. nam quercus cum accepto umore siccescere coeperit arcuatur et rimas inutiles operi efficiet, aesculus diligenter composita ad perpetuitatem durabit. verum si inopia loci aesculus defuerit, in tenuissimos axes quercus secetur, et primum in directo iactatis axibus, sequentibus in transverso stratis, bini clavis crebro ad contignationem confixis utiliter operi subicientur. de cerro aut fago seu farno coaxationes haut ad vetustatem poterunt permanere. iactatis in ordinem et compositis axibus filix aut paleae aequaliter supersternantur, ut calcis umor ad axes pervenire non possit. tunc insuper statuminetur saxo ne minori quam qui possit manum implere. statuminibus <inductis> ruderi seu novo sive redivivo ad duas partes una calcis misceatur. rudus [est maiores lapides contusi cum calce mixti] inpensa crassiori induci debebit ne minus crassitudine digitorum VI. exacto pavimento ad regulam et libellam supra inpensa testacea mollior inducatur, et siccet. tum aut marmor sectile aut tesserae aut scutula aut trigona aut favi superinponantur, et usque eo fricetur ut iuncturae vel anguli inter se conveniant, tunc erit perfecta fricatura. quodsi facultas non erit unde superfigantur, ne aut lacunae aut tumuli sint, ad regulam fricatura extendatur et supra marmor tunsum incernatur aut harena cum calce inducta poliatur. sub divo maxime vitanda sunt finita pavimenta, quoniam frigore et umore saepe corrumpuntur. sed si necessitas aut voluntas facere hortatur, hanc operis subtilitatem servabis. missis in ordinem tabulis et alias in transversum, sicut supra monstratum est, ad tignationem configes et paleam aut filicem super aequaliter sternes et loricabis de saxo qui manum possit implere. super rudus pedaneum induces et vectibus ligneis frequenter densabis, et antequam rudus siccescat, tegulas quadratas bipedales, quae per omnia latera canaliculos habent digitales, calce viva ex oleo temperata frontibus tegularum qua canaliculi erunt implebis et sic iunctas supra rudus compones, ut margines tegularum cum calce comprehendi possint. quae res cum siccaverit quasi unum corpus facit et nullum umorem ad inferiora admittet. postea nucleum sex digitorum induces, et frequenter fricabis ne setas faciat, et tesseram duorum aut trium digitorum latam supra inprimes aut tabulas quammagnascumque marmoreas, ut nullo modo fabrica vitiari possit. si quis autem diligentius facere volet, omnibus annis ante hiemem iuncturas axium faecibus perungui faciat. testacea spicata tiburtina pari modo fricaturis et politionibus exerceantur.
(Full text) In albario opere calcem sic probare debebis. in fossa calcem, quae multo ante tempore fuerit macerata, de ascia quasi lignum dolabis, et aciem si nusquam inpegerit atque adhaerens asciae viscosa videbitur, optima erit operi albario. recenter extincta et calculosa si fuerit, dum siccescere coeperit calculi crepant et inutiles rimae operi efficientur. unde proxime extinctam in opus albarium mittere non oportet.
(Full text) Camerae ergo canniciae sic erunt disponendae. asseres abiegnei ad lineam aut regulam aequaliter dirigantur, ne plus habeant grossitudinis quam digitos tres. hos inter se sesquipedali mensura divisos ordinabis et catenis ad contignationem suspendes ita ut binae perticae graciliores inter eos sint missae. his faciant tomices ligaturas, catenae autem parentur aut de iunipero aut oliva aut buxo aut cupresso. camerae ex harundine graeca vel palustri vel grossiori rasa et contusa sic contexantur ut fasciculi aequalis admodum grossitudinis et longitudinis ante ligentur, qui possint aequalem nitorem ostendere, aut si quam cultiorem gratiam emutare volueris, fasciculi mollioris cannae facilius flexi ducantur. postea primo manu inducatur inpensa pumicea, et trullizetur ut canna subigatur, deinde harena et calce dirigatur. tertio marmor tunsum super calce inducatur et poliatur. sic et nitore gratiam et virtutem solidam facies. si quid autem urbanius cameris addere volueris, fasciculos de canna facies et laquearis operis delicate aut arcuatilis camerae exemplis uteris.
(Full text) Parietes uno corio tenui et alio grossiori si fuerint inducti et politi, macritate inpensae cito corrumpentur. exemplum huius ex speculis sumere debemus, quorum tenues lamminae falsas et deformes exprimunt imagines, solidae autem lamminae veras et suae pulchritudinis formas designant. prima ergo inductione trullizata, cum arescere coeperit, iterum ac tertio loricationes dirigantur. cum tribus coriis opus fuerit deformatum, tunc ex marmore granio trullizationes sunt subigendae. sed ipsa species sic paretur ut ante inductiones tamdiu subigatur ut rutrum ex ea mundum levetur. inarescente inductione alterum corium subtilius inducatur, ut marmoris candore et politionibus fundata soliditas nitidum culturae faciat decorem. omnia ergo quae diligenti studio componuntur, neque vetustatibus obsolescunt neque cum purgari coeperint gratiam coloris amittunt. umidi enim parietes cum picturis ornantur desudescent, et operi obligatus color elui non potest.
(Full text) Operi coronario subtilior inpensa necessaria est, ut amplius fricata mollius nitore gratiam faciat. observandum tamen erit ne gypsum inpensae adiungatur. siticulosa enim materia dum cito arescit, vicina coronarium opus politionibus parietum et camerarum cum superinducitur ruina corrumpit.
(Full text) Parietes vero umidis locis sic erunt solidandi. si perpetuus umor manabit, tribus pedibus ab imo, testaceo paries vestiatur et vestitura calcetur et poliatur, ne umorem admittere possit. quodsi maior umor perpetuus manabit, canaliculum brevem extrues aliquantum a pavimento altius, qua collectus umor sine vitio parietis exeat. si autem affluens umor abundabit, tegulas bipedales ex ea parte qua umor inriguus erumpet diligenter picabis, ne vis umoris ad parietem transeat. ex altera parte, qua structurae iungentur, tegula calce liquida linietur, ut facilius operi adhaerere possit.
(Full text) Triclinia hiberna non convenit grandibus picturis ornari, quoniam hibernis temporibus frequenti lumine cereorum aut lucernarum fumante obsolescunt. propterea et camerae eorum planae fiunt, ut detersa fuligine statim inluminatus splendor appareat.
(Full text) Etiam pavimentorum utilis dispositio inventa videtur. itaque excavatis in altum duobus pedibus, festucato solo inducatur aut rudus aut testaceum pavimentum, deinde congestis et calcatis spisse carbonibus inducatur ex sabulone et favilla et calce mixta inpensa crassitudine unciarum VI. ad regulam exaequata planities reddit speciem nigri pavimenti. hieme ergo non recipit frigus et ministros licet nudis pedibus vapore delectabit. sic enim erit pavimentum ut etiam bibentium pocula si fusa fuerint momento siccescant.
(Full text) Colores vero alii certis locis procreantur, alii ex commixtionibus componuntur. rubricae itaque multis locis generantur, sed optimae in Ponto et in Hispania nascuntur. paraetonium ex ipso loco unde foditur habet nomen. eadem ratione et melinum, quod eius metallum per insulas cycladas Melo dicitur. creta viridis pluribus locis nascitur, sed optima creta Smyrnae tantum procreatur, quae graece θεοδοτειον dicitur a Theodoto quodam in cuius solo primum est inventa. auripigmentum, quod αρϲενικον graece appellatur, in Ponto nascitur. sandaraca plurimis locis generatur, sed optima in Ponto et iuxta flumen Hypanim. minii autem natura primum a Graecis Ephesiorum solo reperta memoratur, deinceps in Hispania. cuius natura has admirationes habet. glebae itaque cum ex metallis primum exciduntur, argenti vivi guttas exprimunt, quas artifices ad plures usus colligunt. neque enim argentum neque aes sine his inaurari potest. nam confusae in unum ita ut quattuor sextariorum mensuram habeant, centum librarum pondus efficient. supra cuius liquorem centenarium saxi pondus si posueris, sustinebit, scripulum auri super si posueris, in liquore descendet. unde intelleges non ponderis sed naturae esse discretionem. itaque si aurifex pannis textilibus adustum rudi vaso fictili solidi auri pulverem prius lavaverit, postea mixtum argento vivo vel in panno vel in linteolo comprimes ut liquor argenti expressus emanet et auram solidum intrinsecus remaneat. verum probatio minii sic erit observanda. in lammina ferrea mittatur et super ignem ponatur tamdiu donec lammina rubescat. tunc retractum refrigescat. si colorem non mutaverit, optimum erit, si mutaverit, vitiatum erit. colores autem omnes calcis mixtione corrumpi manifestum est. chrysocolla a Macedonia venit, foditur autem ex metallis aerariis. armenium et indicum ab ipsis ostenditur quibus in locis nascitur. atramenti vero compositio sic erit observanda, quae non solum ad usum picturae necessaria videtur sed etiam ad cotidianas scripturas. lacusculus curva camera struatur. huic fornacula sic componitur ut nares in lacusculo habeat qua fumus possit intrare. taedae in eadem fornace incendantur, super taedas ardentes resina mittatur, ut omnem fumum et fuliginem per nares in lacusculum exprimat. postea fuliginem diligenter conteres et aquam ad modum mittes et atramentum facies nitidum. pictores autem glutinum miscent, ut nitidius esse videatur. sed ad celeritatem operis etiam taedarum carbones cum glutino attriti parietibus praestabunt atramenti suavitatem, nec minus sarmenta exusta et contrita atramenti colorem imitabuntur. sed et sarmenta uvae nigrioris si in optimo vino mersa aruerint et postea exusta fuerint, addito glutino imitata indici suavitatem monstrabunt. usta vero, quae plurimum necessaria in operibus picturae videtur, sic temperatur. glebae silis boni in igne coquuntur, tunc acerrimo aceto perfuso extinguuntur, et reddunt purpureum colorem. caerulei temperationes Alexandriae primo sunt inventae, nunc autem Puteolis ex harenae pulvere et nitri flore temperatur. sed cyprium adustum <addes>. cerussa et quam nostri aerucam vocant sic erit conficienda. sarmenta vitis amineae infuso aceto in dolio coiciantur, super tabulae plumbeae deponantur et dolium eludatur, et pluribus mensibus transactis aperiatur. sed cerussa in fornace coquatur, quae mutato colore meliorem efficiet sandaracam. ostrum autem quod pro colore purpurae temperatur plurimis locis nascitur, sed optimum insula Cypro et ceteris quae proxime sub solis cursu habentur. conchylia itaque cum circumcisa ferro fuerint lacrimas purpurei coloris emittunt, quibus collectis purpureus color temperatur. ideo autem ostrum est appellatum quod ex testis umor elicitur. qui cito ex salsugine inarescit, nisi temperatus umor melle circumfusus habeatur. fiunt etiam purpurei colores infecta creta rubiae radice. similiter ex floribus alii colores inficiuntur. itaque pictores cum voluerint sil atticum imitari, violam aridam in vaso cum aqua ad ignem adponunt ut ferveat, et decoctam in linteolo exprimunt et in mortario cum creta conterunt et faciunt silis attici colorem. eadem ratione vaccinium cum lacte temperantes purpuram faciunt elegantem. qui non possunt chrysocolla propter caritatem uti, herbae quae lutear appellatur sucum caeruleo inficiunt et utuntur viridissimo colore. haec autem infectiva appellantur. propter inopiam coloris simili modo cretam selinusiam sive anulariam vitro miscentes, quod Graeci ιϲατιν vocant, imitationibus efficiunt indici colorem.
(Full text) Quoniam ad omnes usus normae ratio subtiliter inventa videtur, sine qua nihil utiliter fieri potest, hoc modo erit disponenda. sumantur itaque tres regulae, ita ut duae sint pedum binum et tertia habeat pedes duos uncias X. eae regulae aequali crassitudine compositae extremis cacuminibus iungantur schema facientes trigoni. sic fiet perite norma composita.
(Full text) Multa variaque genera sunt horologiorum, sed pelecini et hemicyclii magis aperta et sequenda ratio videtur. pelecinum enim horologium dicitur quod ex duabus tabulis marmoreis vel lapideis superiore parte latioribus inferiore angustioribus componitur, sed haec tabulae aequali mensura fiunt et quinis lineis directis notantur, ut angulum faciant qui sextam horam signabit. semis ergo ante primam et semis post undecimam supplebunt XII numeros horarum. sed iunctis aequaliter ante et extensis tabulis, in angulo summo iuncturae circinum figes et angulo proximum circulum facies, a quo primum lineae horarum partitae aequaliter notantur. item alium maiorem circulum ab eodem puncto angulari facies, qui prope oram tabularum attingat, ad quem aestivis temporibus gnomonis umbra pervenit. subtilitas ergo disparis mensurae de spatio horarum expectanda non est, quando aliud maius et aliud minus horologium poni solitum videatur, et non amplius paene ab omnibus nisi quota sit solum inquiri festinetur. gnomon itaque in angulo summo iuncturae paululum inclinis ponitur, qui umbra sua horas designet. constitues autem horologii partem qua decimam horam notabit contra orientem aequinoctialem, sicut de exemplis multifariam cognoscitur. horologium autem quod hemicyclion appellatur simili modo de lapide vel de marmore uno, quattuor partibus sursum latioribus infra angustioribus componatur, ita ut ab ante et a tergo latiores partes habeat, sed frons aliquantum promineat atque umbram faciat maiorem. sub hac fronte rotunditas ad circinum notatur, quae cavata introrsus hemicyclium faciat schema. in hac cavatura tres circuli fiant, unus prope summitatem horologii, alius per mediam cavaturam, tertius prope oram signetur. a minore ergo circulo usque ad maiorem circulum horalem una et X lineae directae aequali partitione ducantur, quae horas demonstrent. per medium vero hemicyclium supra minorem circulum planitia aequalis subtiliori crassitudine fiat, ut aperta rotunditate digitali facilius solis radius infusus per numeros linearum horas demonstret. hiemis ergo tempore per minorem circulum horarum numeros servabit, aequinoctiali tempore medium circulum sequetur, aestivo tempore per maioris circuli spatia gradietur. sed ne error in construendo horologio cuiquam videatur, libero loco alto vel plano sic ponatur ut angulus huius qui occiduas horas notabit contra aequinoctialem vernum spectet, unde sol nono kal. apriles oriatur. fit etiam in uno horologio duplex elegantiae subtilitas. nam dextra ac sinistra extrinsecus in lateribus eius quinae lineae directae notantur, et ternae partes circulorum aequali intervallo sic fiunt ut una proxima sit angulis posterioribus, ubi stili ponentur qui umbra sua horas designent, altera mediam planitiem detineat, tertia prope oram contingat. has enim partes circulorum hieme vere et aestate sic ut interius gnomonis umbra sequitur. in angulis ergo posterioribus stilos modice obliquos figes, qui umbra sua horas designent. oriens enim sol in primo latere sex horas notabit, occidens alias sex in sinistro latere percurret. legitur etiam horas sic comparari debere, primam sextam septimam et duodecimam uno spatio mensuraque disponendas, secundam quintam octavam et undecimam pari aequalitate ordinandas, tertiam quartam nonam et decimam simili ratione edendas. est et alia de modo et mensuris horarum comparatio, quam prolixitatis causa praetereundam aestimavi, quoniam haec diligentia ad paucos prudentes pertinet. nam omnes fere, sicut supra memoratum est, quota sit solum requirunt.
(Full text) Quantum ergo ad privatum usum spectat, necessaria huic libello ordinavimus. civitatum sane et ceterarum rerum institutiones praestanti sapientiae memorandas reliquimus.