The Project Gutenberg EBook of Philipean Speeches of Theodoros Deligiannis delivered within and outside the congress, , by Georgios Souris This eBook is for the use of anyone anywhere at no cost and with almost no restrictions whatsoever. You may copy it, give it away or re-use it under the terms of the Project Gutenberg License included with this eBook or online at www.gutenberg.org Title: Philipean Speeches of Theodoros Deligiannis delivered within and outside the congress, transcribed in verse Author: Georgios Souris Posting Date: June 27, 2012 [EBook #31854] First Posted: April 1, 2010 Language: Greek Character set encoding: UTF-8 *** START OF THIS PROJECT GUTENBERG EBOOK PHILIPEAN SPEECHES--THEO. DELIGIANNIS *** Produced by Sophia Canoni
Note: The tonic system has been changed from polytonic to monotonic. The spelling of the book has not been changed otherwise. I have inserted an endnote, marked by {}.// Σημείωση: Το τονικό σύστημα έχει αλλάξει από πολυτονικό σε μονοτονικό. Η ορθογραφία του βιβλίου κατά τα άλλα παραμένει ως έχει. Έχω προσθέσει μια υποσημείωση στο τέλος του βιβλίου, σημειωμένη με {}.
ΕΙΣ ΤΟΝ Κ. ΔΕΛΗΓΙΑΝΝΗΝ
αναχωρούντα εις Βερολίνον.
Φεύγεις, φεύγεις, Δεληγιάννη, και μας πας στο Βερολίνον,
Για να είπης τας δικαίας απαιτήσεις των ελλήνων,
Και ο κάθε έλλην τόρα με γλυκύτητα προφέρει
Το μεγάλον όνομά σου, και πηδά ψηλά και χαίρει.
Μα κι' εγώ μαζύ με όλους σαν θεότρελος γελώ
Και φωνάζω «Δεληγιάννη, κατευόδιο σου καλό.»
Αχ! ας ήμουνα πουλάκι, Δεληγιάννη, να πετάξω
Με εσέ στο Βερολίνον, και κρυφά να σε κυττάξω
Πώς θα μπης στου συνεδρίου την απέραντη την σάλα,
Πώς θα χαιρετήσης τόσα υποκείμενα μεγάλα,
Πόσας ρεβεράνς θα κάμης, και με ποίο σοβαρό
Θα καθίσης στου Σουβάλωφ και του Βίσμαρκ το πλευρό.
Με σαπούνι της Ευρώπης τρυφερό και μυρωδάτο
Να αλείψης το κορμί σου από πάνω έως κάτω·
Να φορέσης μια βελλάδα κατακαίνουρια, φωκόλα,
Λαιμοδέτη, άσπρα γάντια και τα αναγκαία όλα.
Κι έτσι πλέον, Δεληγιάννη, στολισμένος σαν γαμπρός,
Να φανής με παρρησίαν στο συνέδριον εμπρός.
Βάστα πόζα, Δεληγιάννη, όσο ειμπορείς μεγάλη,
Και μη σκύψης εις κανένα διπλωμάτην το κεφάλι.
Έχε πάντοτε ολόρθο το ωραίον σου κολλάρον,
Κι' ένα πούρο της Αβάνας υπερήφανα φουμάρων,
Μη σκιαχτής από κανένα, μη κανένα εντραπής,
Αλλά όλα με το σίγμα και το νι να τα ειπής.
Την πολλή σου εξυπνάδα εις ενέργειαν να βάλης
Κι' ασπροπρόσωπον το έθνος των ελλήνων συ να βγάλης·
Και εάν κανείς θελήση να σου κάμη τον τεχνίτη,
Δίχως καν στιγμή να χάσης, ευθύς έμπα του στη μύτη,
Για να δείξης πως ο έλλην, όταν θέλη, ειμπορεί
Να τα βάλη με τον Βίσμαρκ και με τον Σαλισβουρύ.
Στρίβε κάποτε με στόμφον το μουστάκι, Δεληγιάννη,
Μη προσέχης εις κανένα, βλέπε ίσα στο ταβάνι·
Κτύπα κάποτε το χέρι, πότε πάλι το ποδάρι,
Για να μη μπορέση άλλος τον αέρα να σου πάρη.
Ένα ψιτ εάν ακούης, γίνου θάλασσα, φωτιά,
Και ξεκούφαινε του κάθε διπλωμάτη τα αυτιά.
Εις τον ήχον της φωνής σου δώσε δύναμιν και τόνον,
Και με θάρρος, Δεληγιάννη, ζήτησε τους όχι μόνον
Όσα μέρη είνε πρέπον η Ελλάς να τα κατέχη,
Όχι μόνον όσας νήσους το Αιγαίον περιβρέχει,
Αλλά κι' ό,τι άλλο μέρος σου κατέβη εις τον νου,
Το Βουγιούκδερε, την Πόλι και το Σαραΐ-Μπουρνού.
Κι' αν ο Σώλσβουρυ, ο Βίσμαρκ, ή ο κύριος Ανδράσσυς
Κάμνουν ότι ξεροβήχουν στας δικαίας σου προτάσεις,
Τότε πλέον είν' ανάγκη την γροθιά σου να τους δείξης,
Και τα δόντια σου αφρίζων με πολύν θυμόν να τρίξης.
Τέλος πάντων, Δεληγιάννη, εις εκείνη την στιγμή
Κάμε ό,τι ειμπορέσης για του έθνους την τιμή.
Πες τους ότι, αν δεν δώσουν των πατέρων μας την προίκα,
Θα ανέβουμε και πάλι καμμιά μέρα εις την Πνύκα,
Να ειπούμε εναντίον της Ευρώπης όλης γιούχα
Και γεμάτοι από λύσσαν να ξεσχίσωμεν τα ρούχα.
Νέοι ρήτορες και πάλιν εις τους δρόμους θα φανούν,
Και πτερά θα δώσουν νέα στον ελεύθερόν μας νουν,
Πες τους ότι, αν αφήσουν να μας πάρη το ποτάμι,
Ευθύς πάλιν ο στρατός μας είνε έτοιμος να κάμη
Ένα ήσυχο σεργιάνι έως εις την Θεσσαλία . . .
Πες τους, ότι δεν εχάθη των ελλήνων η ανδρεία,
Ότι έχομεν τουφέκια, Κρουπ κανόνια αρκετά,
Υποβρύχια, τορπίλλας, και λαμπρά θωρακωτά.
Πες τους ότι την Ελλάδα ταπεινήν δεν υποφέρεις,
Πες τους, πες τους, αλλά πες τους, Δεληγιάννη, ό,τι ξέρεις·
Και αν δεν μπορέσης πέρα να τα βγάλης συ μονάχος,
Ας σε βοηθήση λίγο και ο Άγγελος ο Βλάχος.
Έτσι πλέον και οι δυο σας θε να ήσθε αρκετοί,
Για να κάμετε βεβαίως εις το έθνος κάτι τι.
Αλλά πρόσεχε ολίγον, Δεληγιάννη, πριν προφθάσης
Να ειπής στους διπλωμάτας της Ελλάδος τας προτάσεις,
Μήπως έξαφνα την πόρτα με αγένειαν σου κλείσουν
Και απ' έξω με τα χέρια σταυρωμένα σε αφήσουν.
Αι! μα τότε εις την πόρτα δώσε μια κλωτσιά γερή,
Κι' έμπα δείξε τους πως είνε και το χέρι σου βαρύ.
_____
Ο ΠΡΩΤΟΣ ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ Κ. ΔΕΛΗΓΙΑΝΝΗ
ενώπιον τον Συνεδρίου.
Μπονζούρ, κύριοι μεγάλοι της Ευρώπης διπλωμάται...
Στην υγείαν σας πως είσθε; . . εδώ πέρα πώς περνάτε;
Εγώ, κύριοι μου, δόξα τω Υψίστω, υγιαίνω,
Τρώγω μ' όρεξι, κοιμούμαι, σεργιανίζω και παχαίνω.
Εν συντόμω εδώ πέρα σαν ημίθεος περνώ . . .
Μολοντούτο κι' εν τοσούτω ταπεινά σας προσκυνώ.
Κατά πρώτον, κύριοι μου, θε να σας ευχαριστήσω,
Επειδή και ηξιώθην επί τέλους να καθίσω
Με εσάς τους φημισμένους της Ευρώπης διπλωμάτας,
Και του έθνους των ελλήνων ευεργέτας και προστάτας.
Μολοντούτο τόρα θέσιν κάμετ' όλοι εις εμέ,
Για να μη περνούν με λόγια αι πολύτιμοι στιγμαί.
Και λοιπόν αρχίζω τόρα στη στιγμή να πω με θάρρος
Όσα θέλει, κύριοι μου, η Ελλάς, και μη προς βάρος.
Αλλά πριν στο μεγαλείον της Ελλάδος ανατρέξω,
Είνε φρόνιμον εν πρώτοις το λαρύγγι μου να βρέξω
Με καμμία σοκολάτα, ή κανένα παγωτό,
Για να μη βραχνιάζω διόλου και τον λόγον σταματώ.
Κάθε ρήτωρ, κύριοί μου, πριν ακόμη ομιλήση,
Είν' απόλυτος ανάγκη τον λαιμό του να δροσίση,
Επειδή αλλοιώς βραχνιάζει, και το βράχνιασμα τον κάνει
Την σειράν των ιδεών του και του λόγου του να χάνη.
Αυτό πάντα το παθαίνουν όλ' οι ρήτορες σχεδόν .. .
Μα πολλά, νομίζω, είπα, και ζητώ ευθύς π α ρ δ ό ν.
Ας στρωθή λοιπόν εμπρός μου της Ελλάδος ένας χάρτης,
Επειδή αυτός και μόνον αληθής θα ήνε μάρτυς
Εις εκείνα, όπου πρέπει να ειπώ κατά καθήκον . . .
Όλοι ξεύρετε βεβαίως πως εμείς εκ των Φοινίκων
Παρελάβαμεν τα φώτα μετά ζήλου θαυμαστού,
Δεν θυμούμαι εις τα πόσα, μα νομίζω, πριν Χριστού.
Τον καιρόν εκείνον ήλθε ένας Κάδμος στας Αθήνας,
Κι' αφού έμεινε εννέα έως δέκα θαρρώ μήνας,
Ηύρε μέσα εις εκείνη την σπουδαία κεφαλή του
Τα περίφημα στοιχεία του λαμπρού μας αλφαβήτου.
Αυτός έκαμε την γλώσσα των ελλήνων κλασική,
Και αμέσως διεσπάρη απ' εδώ και απ' εκεί.
Από τότε πια ο νους μας εσηκώθη στον αέρα, . . .
Φώτα πάνω, φώτα κάτω, φώτα 'δω, φώτα 'κεί πέρα,
Έως ότου έγιν' Αίτνα το μικρό μας το κεφάλι
Και παντού πετούσε σπίθες με ταχύτητα μεγάλη.
Δηλαδή, σοφοί μου φίλοι, με δυο λόγια στρογγυλά,
Στραβωθήκαμε μονάχοι με τα φώτα τα πολλά.
Εσείς τότε, κύριοι μου, είσθε κούτσουρα ακόμη,
Και δεν είχαν μεταξύ σας καμμιά πέρασιν οι νόμοι.
Δεν εξεύρετε καθόλου τι σημαίνει επιστήμη,
Κλασικούς, μεγαλείον, δόξα, γράμματα και φήμη.
Είσθε βάρβαροι εις όλα, τιποτένιοι, σκοτεινοί,
Κι' προσμένατε εμπρός σας ένας λύχνος να φανή.
Ξενυστάζαμε το σκότος της βλακείας σας της τόσης
Και ελιγμών στον νου μας «Σκοτισθήκαμε' από γνώσεις
Και εκάμαμ' από φώτα ατελείωτο ποτάμι...
Τάχα τι θα μας κοστίσει, αν τους δώσου' ένα δράμι;
Διατί και ο αγροίκος να μη φαίνεται σοφός;
Αι! λοιπόν κι' εις τους αγροίκους ας δοθή ολίγον φως.»
Αυτά λέγαμε στον νου μας διά σας, και κατά πρώτον
Σας εδώσαμε μια σπίθα εκ των τόσων μας των φώτων
Μετ' ολίγον μίαν άλλην κι' άλλην μίαν, και κατόπιν
Πλημμυρήσαμεν με φώτα την αγράμματον Ευρώπην.
Με αυτόν τον τρόπον πλέον όλοι σεις οι αμαθείς
Και χωριάται Ευρωπαίοι εφωτίσθητε ευθύς.
Δι' αυτά λοιπόν και άλλα, που σας είπα παραπάνω,
Σας το λέγω, κύριοι μου, και σας επαναλαμβάνω,
Ότι πρέπει χωρίς άλλο η Ελλάς να μεγαλώση,
Και ας μη το θέλουν τούτο ούτ' οι τούρκοι, ούτ' οι ρώσοι.
Ή μας δίδετε σαν φίλοι μια γενναία αμοιβή,
Ή σας πέρνομεν τα φώτα, κι' απομένετε στραβοί.
_____
ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ Κ. ΔΕΛΗΓΙΑΝΝΗ
ενώπιον του Συνεδρίου.
Σας είπα, διπλωμάται σοφοί, εκτεταμένως
Για των σοφών ελλήνων το φημισμένον γένος.
Σας είπα τι συνέβη στα χρόνιά του τα πρώτα·
Σας είπα για τα τόσα αμέτρητα του φώτα,
Και ό,τι άλλο πλέον
Ενόμισ' αναγκαίον.
Σας είπα καλά, ότι το έθνος των ελλήνων
Ήτο το μόνον έθνος εις τον καιρόν εκείνον.
Σας είπα ποίος πρώτα ευρήκε τ' αλφαβήτα·
Σας είπα ότι τότε κατέβαινε η πήτα
Στο στόμα των ανθρώπων,
Χωρίς κανένα κόπον.
Σας είπα και σας είπα, μα δεν σας είπα κι' άλλα...
Άφησα πίσω τόσα ωραία και μεγάλα.
Αλλά θαρρώ πως πρέπει πολλά να παραλείπω,
Διότι, εάν όλα καταλεπτώς τα είπω,
Θ' ακούετ' ένα χρόνο,
Κι' εγώ δεν θα τελειώνω.
Λοιπόν με συντομίαν σας ξαναλέγω πάλι,
Πως είμεθα τωόντι μία φυλή μεγάλη·
Διότι, αν ελθήτε εις τας κλεινάς Αθήνας,
Τόσας αρχαίας δόξης θα ίδετε μυρσίνας,
Που όλοι θα μας πήτε,
«Φτου! να μη βασκαθήτε.»
Παρόλ ντονέρ σας λέγω, πως αι κλειναί Αθήναι
Με αρχαιολογίαν γεμάται όλαι είνε·
Κι' εις κάθε ένα μέρος, εις κάθε ένα βήμα,
Εμπρός σου θ' απαντήσης ένα αρχαίον μνήμα,
Μια πέτρα της Πεντέλης,
Κι' ό,τι αρχαίον θέλεις.
Και για να δήτε ότι δεν λέγω λόγια μόνο,
Αλλ' ομιλώ σπουδαίως πολύ, σας βεβαιόνω
Πως θησαυρούς μεγάλους, πολλούς, κ' αρχαιοτάτους
Θα εύρετε κι' εις όλους σχεδόν τους αποπάτους.
Δεν είνε παραμύθια . . .
Είνε σωστή αλήθεια.
Κι' απόδειξις μεγάλη εις όσα λέγω είνε
Ο κλασικός ο Σλήμαν κι' αι κλασικαί Μυκήναι.
Ιδού! εις ένα μέρος κατάξηρον και στείρον,
Που είνε κατοικία πολλών αγριοχοίρων,
Ο Σλήμαν λίγο σκάπτει,
Και θησαυρούς ξεθάπτει.
Κι' ιδού ευθύς θαμβώνουν τα ιδικά σας μάτια
Των Ατρειδών τα τόσα περίφημα παλάτια,
Κουμπιά, σπαθιά, ασπίδες, κρατήρες χρυσωμένοι,
Χρυσά ποτήρια, στάμναις, καζάνια κι' ένα κτένι,
Που έκαμνε χορίστρα
Μ' αυτό η Κλυταιμνήστρα.
Ω! ποίον άλλο κράτος έχει αυτή την χάρι
Να κρύβη εις την γη του ακένωτο πιθάρι
Από λαμπρό διαμάντι, χρυσάφι και ασήμι; . . .
Εμείς, νομίζω, μόνον έχομ' αυτή την φήμη,
Και όποιος έχει κρίσι,
Μ' εμέ θα συμφωνήση.
_____
ΤΡΙΤΟΣ ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ Κ. ΔΕΛΗΓΙΑΝΝΗ.
έξω από την πόρτα του Συνεδρίου.
Τίκι, τακ, ανοίξετε μου, προσφιλείς μου διπλωμάται,
Και απ' έξω απ' την πόρτα μη αδίκως με βαστάτε.
Δεν ακούτε τόση ώρα τον μεγάλο μου τον κτύπο; . .
Τίκι, τακ, ανοίξετέ μου του πτωχού, για να σας είπω
Όσα πράγματα ακόμη δεν επρόφθασα να πω .. ·
Τίκι, τακ, ανοίξετέ μου, κι' εκουράσθην να κτυπώ.
Έλα, κύριε Ανδράσσυ, και συ, Βίκονσφηλδ, που κάνεις
Ότι τάχα δεν ακούεις . . . Είμ' εγώ, ο Δεληγιάννης,
Όπου ήλθα μετά τόσου σεβασμού να υποβάλλω
Εις την εξοχότητά σας ένα έργον μου μεγάλο
Είμ' εκείνος, όπου ήλθα με τον γέρο Ραγκαβή
Να ζητήσω για το έθνος των ελλήνων αμοιβή.
Λοιπόν εις ένα κράτος, που είνε πάντα κι' ήτον
Των θησαυρών το κέντρον και των αρχαιοτήτων,
Δεν θε να δώσετ' όλοι με πάσαν προθυμίαν
Την Ήπειρον, την Κρήτην, κι' αυτήν την Θεσσαλίαν;
Καθείς βεβαίως κρίνει
Πως τούτο θε να γίνη.
Μα μη νομίσετ' ότι ζητούμ' αυτά τα μέρη,
Διότι ωφελείας η γη των θα μας φέρη,
Αλλά διότι μόνον ελπίζομεν μια μέρα
Καμμιά αρχαία δόξα να βρούμε κι' εκεί πέρα,
Διά να φουρκισθήτε
Εσείς οι Αβδηρίται.
Ποιος εβίασε τον Βίσμαρκ προσκλητήριον να στείλη
Κι' εις εμένα; . . . Εσείς μόνοι εγαυγίζατε σαν σκύλοι,
Ότι πρέπει να καθίσω στο συνέδριον μαζύ σας
Και με σας να έχω ψήφους στα ζητήματά μου ίσας.
Εγώ, κύριοι, δεν πήγα εις τα πόδια κανενός,
Και εις τούτο είνε μάρτυς αληθής ο ουρανός.
Διά ποίον λοιπόν λόγον με αφίνετε απ' έξω,
Και με φέρνετε εις θέσιν να εμβώ να σας της βρέξω;
Όταν ήλθα με τον γέρο Ραγκαβή, εσείς μονάχοι
Δεν μας είπατε με χάριν να σας δείξωμεν την ράχη,
Κι' όταν έλθη ο καιρός μας, θα μας πήτ' ορθά κοφτά,
Να ορίσωμεν και πάλιν; . . . Αι! δεν τάπατε αυτά;
Είπατέ μου λοιπόν τόρα καθαρά και νέτα σκέτα,
Θα μας δώσετε την Κρήτην κι' απ' την Ήπειρο μια φέτα;
Τον θεσσαλικόν τον κόλπον θα μας τον χαρίσετ' όλον,
Ή τουλάχιστον την πόλιν της Λαρίσσης και τον Βώλον;
Δεν μου λέτε, κύριοι μου, έχετε καλό σκοπό;
Λοιπόν πέστε μου, να ξέρω και εγώ τι να ειπώ.
Εγώ ξέρω ότι όσοι είσθε μέσα με γελάτε·
Και αν έχετε τωόντι εις τον νου σας, διπλωμάται,
Να μη δώσετε εκείνο, που στο έθνος μας ανήκει,
Είνε έγκλημα, σας λέγω, είνε τρόμος, είνε φρίκη.
Είπατέ μου, ειδέ άλλως ούτε βήμα δεν κουνώ,
Και μπαστάκας εδώ έξω εις την πόρτα θα γενώ.
Αλλ' αφού, ευλογημένοι, η ιδέα σας δεν ήτον
Να μας δώσετε αφ' όσα σας ζητώ το ένα τρίτον,
Πώς εφέρατ' άρον άρον και εμέ στο Βερολίνο,
Και μ' εκάματε να γράψω το υπόμνημα εκείνο,
Που μου έβγαλε την πίστιν; . . . Α! μα, κύριοι, αυτά
Σας το λέγω και εμπρός σας, πως δεν είνε χωρατά.
Ένα μήνα ολοένα ήμουν μέσα στον ιδρώτα,
Έως ότου να συνάξω τα μεγάλα μας τα φώτα
Και μπορέσω, κύριοι μου, με αυτά να σας φωτίσω ...
Είδα κι' έπαθα ως ότου με ακρίβειαν μετρήσω
Τας αρχαίας μας τας δάφνας με τον γέρο Ραγκαβή,
Και από το γράψε γράψε καταντήσαμεν στραβοί.
Λοιπόν ύστερ' από τόσα υπομνήματα μεγάλα,
Νταραβέρια, σούρτα φέρτα, προσκλητήρια και άλλα,
Με αφίνετε απ' έξω μοναχόν μου εις τα κρύα; . ..
Α! μ' αυτά, σας ξαναλέγω, είνε πράγματα αχρεία.
Αι! ανοίξετε μου τόρα, σας θερμοπαρακαλώ . . .
Βλέπετ' ότι ο καϋμένος σας το λέγω με καλό.
Αλλά βλέπω από λόγια πως δεν πέρνετε χαμπάρι,
Και σας λέγω με συμπάθειο, ότι είσθε ντιπ γαδάροι,
Ασυνείδητοι εις όλα, πονηροί, διεφθαρμένοι,
Κι' ό,τι άλλο κι' αν σας είπω στο θυμό μου, σας πηγαίνει.
Δεν μ' ανοίγετε ακόμη εις την σάλα να ελθώ;
Α! μα τόρα δίχως άλλο θα διαμαρτυρηθώ.
Εφουρκίσθηκα, μου ήλθαν οι καπνοί εις το κεφάλι,
Και καλά συλλογισθήτε, εξοχότατοι μεγάλοι,
Ότι είμαι κι' εγώ τέκνον της πατρίδος των γιγάντων
Και σαν τέτοιος όπου είμαι, σας φωνάζω τέλος πάντων,
Ή μου δίδετε εκείνα όπου θέλω, ειδεμή
Σας περιφρονώ ως έλλην και σας κλα μέσα στη μύ...
ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ.
_____
Αυτά είπ' ο Δεληγιάννης, και με θόρυβον εκτύπα
Και εκύτταζ' ολοένα απ' της κλειδωνιάς την τρύπα,
Για να ίδη, εάν όσα μετά τόλμης είπε τόσης
Επροξένησαν στον Βίσμαρκ και τους άλλους εντυπώσεις.
Και τωόντ' οι διπλωμάται, άμα ήκουσαν αυτή
Την μεγάλη ρητορεία, τους επήγε ριπιτί.
Και ανοίξαντες αμέσως της αιθούσης των την θύραν,
Με πολλήν αβροφροσύνην απ' το χέρι τον επήραν
Και του είπαν «Ω μεγάλε αντιπρόσωπε του κράτους
Των ελλήνων, όπου κρύπτει θησαυρούς αρχαιότατους,
Έλα κάθισε κοντά μας με μεγάλη σιωπή,
Να ακούσης τι για σένα το συνέδριον θα πη.
Το συνέδριον σας δίδει από όσα απαιτείτε
Το έν τρίτον, και πιστεύει πως θα ευχαριστηθήτε.
Τούτο, φίλε, θεωρούμεν αναγκαίον, και κατόπιν,
Όταν δείξετε πως είσθε μέγα έθνος στην Ευρώπην,
Θα σας δώσωμεν τα πλούτη των πατρίων σας χωρών·
Αλλά τόρα αρκεσθήτε εις αυτά προς το παρόν.»
— Τόσα μόνον στην Ελλάδα το συνέδριον αφίνει;
Τούτο, κύριοι, δεν είνε αληθής δικαιοσύνη,
Κι' είμαι όλος εναντίος εις αυτάς τας αποφάσεις.—
— Αυτά είπ' ο Δεληγιάννης, και ο κύριος Ανδράσσυς,
—Έλα δα και συ, του είπε, δέξου τα αυτά ευθύς,
Και τον λόγον μου σου δίδω πως θα ευχαριστηθής.
— Αι! ας ήνε, γελών είπε ο γενναίος Δεληγιάννης,
Δέχομαι κι' αυτά που λέτε... κι' ειμπορείς αλλοιώς να κά-
[νης;
Λοιπόν πάρε τα αμέσως, του εφώναξαν οι άλλοι
Μαζύ όλοι μ' ένα στόμα, κι' ας σου γίνουνε χαλάλι.
Και ανάψας μία πίπα ο κυρ Θόδωρος χρυσή,
Έσκυψε την κεφαλή του και εφώναξε «Μερσί».
Λοιπόν, έλληνες, πηδώντες ας πετάξωμεν ρουκέτας
Κι' ας ειπούμε όλοι «Ζήτω ο περίδοξος Γαμβέτας!
Ζήτω, Ζήτω ο καλός μας Δεληγιάννης! Ζήτω, Ζήτω
Της ωραίας Θεσσαλίας και Ηπείρου τόνα τρίτο!
Ζήτω και ο Κουμουνδούρος, το Συνέδριον, κι' εμείς,
Που εγίναμεν μεγάλοι και εντός μιας στιγμής.
_____
ΤΕΤΑΡΤΟΣ ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ Κ. ΔΕΛΗΓΙΑΝΝΗ
ενώπιον τον Συνεδρίου.
Είνε, κύριοι, μεγάλη κακοήθεια και φρίκη
Να αρπάζουν οι εγγλέζοι ένα μέρος, που ανήκει
Κατά φύσιν, κατά θέσιν, κατά μήκος, κατά πλάτος,
Από την αρχήν του κόσμου εις το ιδικόν μας κράτος.
Τούτο είνε ένας κτύπος στων συνέδρων την τιμή,
Είνε αίσχος, είνε φαύλον, είνε... είνε... ας να μη!
Ρίψετ' ένα μόνον μάτι, κύριοι μου, σε μια χάρτα,
Και θα δήτε ότι, όπως ιδική μας είν' η Άρτα,
Αγυιά, Σούρπη, Μακρυνίτσα, Βώλος, Όλυμπος και Όσσα,
Λουτρό, Λάρισσα, Μιντζέλη, και ακόμη άλλα τόσα,
Έτσι είνε ιδικό μας και της Κύπρου το νησί
Με τ' ωραίο του κρασί.
Εξετάσετ' όσον έχει πληθυσμόν αυτή η νήσος,
Και θα δήτε πόσον τρέφει κατά των εγγλέζων μίσος.
Ούτε ένας καν δεν είνε εις την Κύπρον έλλην νόθος,
Αλλά όλους τους φλογίζει ένα αίσθημα και πόθος.
Πώς λοιπόν την παραιτείτε, κύριοι μου, προς Θεού,
Να την πάρουν οι εγγλέζοι με το ά σ τ ε ν τ ο ύ α ο ύ;
Αλλά έπειτα και τάλλο .. . δεν μου λέτε επί τίνι
Δικαιώματι η Πύλη εις τον Βίκονσφηλδ αφίνει
Ένα τόπον, ο οποίος φυσικώς δεν της ανήκει;
Μήπως, κύριοι, διότι τάχα έκαμαν συνθήκη;
Αλλά τότε ο Σουλτάνος με την μέθοδο αυτή
Κάθε δίκαιον πατεί.
Και σας λέγω, κύριοι μου, ότι άμα του καπνίση,
Ειμπορεί, χωρίς κανένα από σας να ερωτήση,
Εις τον Βίκονσφηλδ να δώση, ή εις άλλον, ελευθέρως
Και την Κρήτην, και την Σάμον, κι' όποιο άλλο θέλει μέρος.
Όσα, κύριοι, σας λέγω, μελετήσετε καλά,
Και κανένας ας μη παίζη με αυτά κι' ας μη γελά.
Ώστε, φίλοι διπλωμάται, τι ακόμη καρτερείτε;
Πρέπει όλοι σας με τόνον εις τον Βίκονσφηλδ να πήτε
Πως δεν δίδεται η Κύπρος εις αυτόν ή εις εκείνον,
Επειδή και είνε χώμα της πατρίδος των ελλήνων.
Ειδ' αλλέως εγώ πάλιν μοναχός θα σηκωθώ
Να διαμαρτυρηθώ.
Μα δεν φθάνουν τόσαις λίραις, τόσα κτήματα και πλούτη
Εις τον Βίκονσφηλδ τον φαύλον, τον εβραίο, τον τσιφούτη,
Αλλά θέλει και την Κύπρον αυθαιρέτως να αρπάξη
Από 'μας τους αδυνάτους;. . Πα! πα! πα! Θεός φυλάξοι!
Τούτο, κύριοι, δεν πρέπει, ούτε είνε δυνατόν
Να αφήσωμεν την Κύπρον εις τον κύριον αυτόν
Αλλ' ας έχη, κύριοι μου, ο εβραίος τούτος χάρι,
Επειδή, εάν εκείνη η μαούνα του Γρυπάρη,
Που τραβούσε χίλια μίλια εις τα κύματ' από κάτω,
Εκατόρθωνε να φθάση εις της θάλασσας τον πάτο,
Θε να έδειχνα ποιος είνε πιο νταής από τους δυο
Στης εβραίισας τον γυιό.
Θα του άνοιγα αφόβως τα πτερά μου σαν την κλώσσα,
Κι' εις την Κύπρον παρατάττων υποβρύχια καμπόσα,
Θα του έλεγα « Ορίστε, φίλτατέ μου, να την πάρης. . . »
Αλλ' απέτυχε εις όλα ο καϋμένος ο Γρυπάρης,
Και μπορεί ο Δισραέλης εις την Κύπρον να ελθή,
Δίχως πλέον τα δικά μας τα τορπίλλ να φοβηθή.
Αλλά κι' έτσι, όπως είμαι, ειμπορώ κι' εγώ να δείξω
Εις τον Βίκονσφηλδ την ράχη, και τα δόντια μου να τρίξω.
Προτιμώ να έμβω σώος κι' ολοζώντανος στον τάφο,
Πλην την αρπαγήν της Κύπρου, ω! ποτέ δεν υπογράφω.
Και αν όλοι το δεχθήτε, δεν θα είπω Ν α ι εγώ. . .
Θα φωνάξω, θα πνιγώ. . . . . . .
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Τα ολίγα τούτα λόγια σ' όλους έφεραν την φρίκην,
Και ο Βάδιγκτων τους είπε να γραφή εις την συνθήκην,
Πως οφείλει ο Σουλτάνος, δίχως νέας αντιρρήσεις,
Εις τους έλληνας να κάμη τας γνωστάς παραχωρήσεις.
Εις αυτό επάνω όλοι ερητόρευσαν θερμώς,
Κι' έτσι δα του Δεληγιάννη ολιγόστεψ' ο θυμός.
1} Ο Θεόδωρος Δηλιγιάννης (Λαγκάδια Γορτυνίας 19 Μαΐου 1824-Αθήνα 31 Μαΐου 1905) υπήρξε από τους πιο λαοφιλείς πολιτικούς ηγέτες του δεύτερου μισού του 19ου αιώνα, συνεπής υπερασπιστής του Συντάγματος του 1864, του κοινοβουλευτισμού και της καθολικής ψηφοφορίας. Προερχόμενος από την ιστορική αρχοντική οικογένεια των Δηλιγιανναίων και υπό την προστασία του θείου του ρήγα Παλαμήδη σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών αποκτώντας τον τίτλο του διδάκτορα. Ξεκίνησε την επαγγελματική του καριέρα το 1845 ως γραμματέας στη Βουλή και αργότερα ως ανώτερος υπάλληλος στο Υπουργείο Εσωτερικών. Στην πολιτική εμφανίσθηκε ως αδιάφθορος άνδρας με σταθερές αρχές. Στον Δηλιγιάννη οφείλουμε τη μεγάλη έκδοση της ελληνικής νομοθεσίας από το 1833 μέχρι το 1876. Για πρώτη φορά εκλέχτηκε βουλευτής Γορτυνίας το 1862 και έκτοτε εκλεγόταν διαρκώς μέχρι τη δολοφονία του διατηρώντας τεράστια επιρροή.
Χρημάτισε Υπουργός Εξωτερικών επί Δ. Κυριακού, Βενιζέλου Ρούφου και Κ. Κανάρη. Το 1867 απεστάλη στο Παρίσι για την επίλυση του Κρητικού Ζητήματος και όταν επανήλθε τρεις φορές υπουργός Εξωτερικών, Οικονομικών και Στρατιωτικών.
Το 1878 συμμετείχε ως αντιπρόσωπος της Ελλάδας στο Συνέδριο του Βερολίνου και έθεσε δυναμικά το ζήτημα της προσάρτησης της Θεσσαλίας, της Ηπείρου και της Κρήτης. Διατελούσε αρχηγός μιας μικρής κοινοβουλευτικής ομάδας που συμαχούσε με το Εθνικό Κόμμα του Αλ. Κουμουνδούρου, τον οποίο και διαδέχεται στα 1883 μετά τον θάνατό του.
Αναλαμβάνει για πρώτη φορά πρωθυπουργός το 1885-6 ανατρέποντας την κυβέρνηση του Χαρ. Τρικούπη, ενώ ακολούθησαν άλλες 4 φορές (1890-92, 1895-97, 1902-03, 1904-05). Υπήρξε ο κορυφαίος αντίπαλος του Τρικούπη και της εκσυγχρονιστικής πολιτικής του Νεωτερικού Κόμματός του. Αναγκάστηκε σε παραίτηση τρεις φορές: α) το 1886 επειδή η κυβέρνησή του αναμίχθηκε στο Σερβοβουλγαρικό πόλεμο, με αποτέλεσμα οι Μεγάλες Δυνάμεις να επιβάλλουν ναυτικό αποκλεισμό της χώρας β) η κυβέρνησή του παύθηκε από τον βασιλιά Γεώργιο Α΄ και γ) το 1897 εξαιτίας της αναγκαστικής, εν είδη πραξικοπήματος από την Εθνική Εταιρία, εμπλοκής στην Κρητική Επανάσταση και ως εκ τούτου σε πόλεμο με την Οθ. Αυτοκρατορία με αποτέλεσμα μεγάλη ήττα για τον ανέτοιμο ελληνικό στρατό. Το 1902 επανήλθε στην εξουσία ύστερα από μια περίοδο έντονων και μαζικών κινημάτων εναντίον των Θεοτοκικών κυβερνήσεων και του βασιλιά Γεωργίου (Ευαγγελικά, Σανιδικά). Δολοφονήθηκε από τον Κ. Γερακάρη, επειδή με διάταγμά του απαγόρευσε τη λειτουργία των χαρτοπαιχτικών λέσχεων.
Βασικές αρχές της πολιτικής του ήταν η μικρότερη δυνατή φορολογική επιβάρυνση των λαϊκών στρωμάτων, ώστε να μετριάσει την κοινωνική διαφοροποίηση, θέση που τον έφερνε ενάντιο στους αντιδημοτικούς εμμέσους φόρους και γενικότερα στο κοινωνικό κόστος του εκσυγχρονισμού. Όχι τυχαία τις περισσότερες εκλογικές μάχες τις κέρδιζε με το σύνθημα «Κάτω οι φόροι». Υποστήριζε την ιδέα της κοινωνικής αλληλεγγύης με το νόημα που της έδινε ο Leon Diquit, δηλαδή από ένα λιτό και πολιτικά αδύναμο κράτος, ελάχιστα αυτονομημένο από τους κυβερνώμενους. Επιθυμούσε ένα κοινοβουλευτικό σύστημα διακυβέρνησης, όπου ο βασιλιας θα είχε περιορισμένη παρέμβαση και το κοινοβούλιο αυξημένο και ουσιαστικό έλεγχο. Εναντιωνόταν στο πρωθυπουργικοκεντρικό μοντέλο του Τρικούπη των ισχυρών κυβερνήσεων και πειθαρχημένων κομματικών ομάδων. Εναντιωνόταν στην ενίσχυση της αυτονομίας του κρατικού μηχανισμού μεταφέροντας τις πελατειακές σχέσεις απευθείας σε αυτό. Θεωρούσε ότι η άμεση σχέση βουλευτή και ψηφοφόρου αποτελούσε θεμελιώδη δημοκρατική σχέση για μια κοινοβουλευτική δημοκρατία. Για αυτό το λόγο ο Δηλιγιάννης εναντιώθηκε στον τρικουπικό νόμο μείωσης των βουλευτικών εδρών και αλλαγής των εκλογικών περιφερειών από στενές σε ευρείες, τον οποίο και κατήργησε ως αντισυνταγματικό.
Υποστήριζε ισολογισμένους προϋπολογισμούς και εναντιωνόταν στους δανεισμούς, το δημόσιο χρέος και την εξάρτηση του κράτους από τους χρηματιστές της Κωνσταντινούπολης, τους οποίους κατηγορούσε ως «πλουτοκράτες», επειδή κερδοσκοπούσαν στο πλαίσιο κρατικών προγραμμάτων εκσυγχρονισμού. Υπεράσπιζε μια οικονομική ανάπτυξη που θα ταίριαζε στο παραδοσιακό ήθος και το χαρακτήρα των Ελλήνων, δηλαδή την τιμή, τη θρησκεία, τη δόξα και την έντιμη εργασία, που θα οδηγούσε σε μια εντίμως αποκτημένη περιουσία, όχι βασισμένη στο τυχαίο κέρδος των κερδοσκόπων. Για τον Δηλιγιάννη συνείδηση της παράδοσης και εθνικό φρόνημα σήμαινε ότι δε θα άλλαζαν οι πατροπαράδοτες ιδέες. Για αυτό το λόγο απέρριπτε τη σχεδιασμένη και ταχύρρυθμη κοινωνική μεταβολή, η οποία δεν ταίριαζε στις παραδοσιακές αξίες της κοινωνίας και ευνοούσε μόνο τους μεγαλοεπιχειρηματίες. Ο Δηλιγιάννης τέλος υποστήριζε τα αιτήματα των κολλίγων της Θεσσαλίας ενάντια στους ομογενείς χρηματιστές τσιφλικάδες.
Για όλες του αυτές τις θέσεις ήδη από το 1875 οι Βουλγαρικοί είχαν χαρακτηρίσει τον Δηλιγιάννη «Κόκκινο», ενώ αργότερα οι τρικουπικές εφημερίδες κατηγορούσαν τους δηλιγιαννικούς ότι διέδιδαν τις ιδέες των «αναρχικών» και των «ερυθροσκούφων». Πολλοί αντιμοναρχικοί, όπως ο Ανδρέας Ρηγόπουλος και ο Ρόκκος Χοϊδάς, εκλέγονταν με τους συνδυασμούς του Εθνικού Κόμματος. Ταυτόχρονα, όμως πολλοί δηληγιαννικοί βουλευτές φορούσαν στις συνεδριάσεις της Βουλής φουστανέλα. Το ίδιο το κόμμα εξέφραζε μια πλατειά κοινωνική συμμαχία της παλιάς ελλαδικής άρχουσας τάξης, μικροαστικών στρωμάτων και συντεχνιών των πόλεων. Δεν μπορεί να προσδιοριστεί με το σύγχρονο διαχωρισμό «αριστερά - δεξιά». Ακόμη και αυτός ο διαχωρισμός «παραδοσιακού-εκσυγχρονισμού» εξίσου δεν μπορεί να γίνει κατανοητός έξω από το πλαίσιο και τα νοήματα εκείνης της εποχής. Κώστας Παλούκης εφημ. Σκριπ
Πηγές υπέρ του Δεληγιάννη / Δηλιγιάννη -> http://raskolnikovgr.blogspot.gr/2010/04/blog-post/2282.html
... Ο Θεόδωρος Δηλιγιάννης έχει μείνει στην ιστορία ως πολιτικός λαϊκιστής και πολλές φορές δημαγωγός.
Θεωρείται ο κύριος υπεύθυνος για την χρεοκοπία του ελληνικού κράτους το 1893. Αφού διαδέχθηκε στην πρωθυπουργία τον Χαρίλαο Τρικούπη το 1885, αναίρεσε ορισμένους κρίσιμους θεσμούς που είχε θεσπίσει ο προκάτοχος του. Μείωσε τους φόρους και δημιούργησε ένα σύστημα προσλήψεων στο δημόσιο χωρίς απαίτηση τυπικών προσόντων (προς μεγάλη ικανοποίηση των πολιτών). Δημιούργησε ένα κλίμα προσδοκίας για εισβολή στην Τουρκία, που εκείνη την εποχή κατέρρεε ως αυτοκρατορία και επέκταση των ελληνικών συνόρων προς την Μακεδονία (τότε έφταναν μέχρι την Θεσσαλία). Πρώτη συνέπεια των πράξεών του ήταν ο ναυτικός αποκλεισμός της Ελλάδας από τους συμμάχους.
Όταν στην συνέχεια ξεκίνησε εξωτερικό δανεισμό για να αντεπεξέλθει στην δυσμενή οικονομική κατάσταση στην οποία είχε περιέλθει η Ελλάδα (λόγω μειωμένων φόρων και αδιάκριτων διορισμών στο δημόσιο), ο βασιλιάς τον έπαυσε και ανέλαβε και πάλι ο Τρικούπης. Τα συσσωρευμένα χρέη ήταν τόσα που το 1893 η Ελλάδα πτώχευσε. Όμως ο Δηλιγιάννης θεωρείται υπεύθυνος και για τον Διεθνή Οικονομικό Έλεγχο που επιβλήθηκε στην Ελλάδα το 1897. Η Ελλάδα ενεπλάκη τελικά σε πόλεμο με τους Τούρκους τον Απρίλιο του 1897 ο οποίος όμως είχε κριθεί πριν να αρχίσει. Η Ελλάδα αναγκάστηκε να πληρώσει πολεμικές αποζημιώσεις στην Τουρκία και έτσι στράφηκε και πάλι στον δανεισμό. Αυτή την φορά όμως οι προστάτιδες δυνάμεις ανέλαβαν οι ίδιες να εισπράξουν τα δάνεια και επέβαλαν στην Ελλάδα τον Διεθνή Οικονομικό Έλεγχο που κράτησε για 50 περίπου χρόνια, μέχρι και μετά την λήξη του Β' παγκοσμίου πολέμου.
Ο Δηλιγιάννης ήταν πολέμιος των χαρτοπαικτικών λεσχών οι οποίες ήταν μάστιγα για την εποχή του. Δολοφονήθηκε στις 31 Μαΐου 1905 στις σκάλες της βουλής από τον χαρτοπαίκτη και μόνιμο θαμώνα χαρτοπαικτικών λεσχών Αντώνιο Γερακάρη (που τον φώναζαν και Κωσταγερακάρη από το όνομα του πατέρα του) επειδή είχε απαγορεύσει τη λειτουργία τους. Κατά μια άλλη εκδοχή η δολοφονία του υπήρξε συνέπεια της άρνησης του να επιλύσει το Κρητικό Ζήτημα (την ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα). Η καρδιά του φυλάσσεται στην εκκλησία των Ταξιαρχών στα Λαγκάδια.
Πηγές κατά του Δεληγιάννη / Δηλιγιάννη -> Βικιπαίδεια↩
End of the Project Gutenberg EBook of Philipean Speeches of Theodoros
Deligiannis delivered within an, by Georgios Souris
*** END OF THIS PROJECT GUTENBERG EBOOK PHILIPEAN SPEECHES--THEO. DELIGIANNIS ***
***** This file should be named 31854-h.htm or 31854-h.zip *****
This and all associated files of various formats will be found in:
http://www.gutenberg.org/3/1/8/5/31854/
Produced by Sophia Canoni
Updated editions will replace the previous one--the old editions
will be renamed.
Creating the works from public domain print editions means that no
one owns a United States copyright in these works, so the Foundation
(and you!) can copy and distribute it in the United States without
permission and without paying copyright royalties. Special rules,
set forth in the General Terms of Use part of this license, apply to
copying and distributing Project Gutenberg-tm electronic works to
protect the PROJECT GUTENBERG-tm concept and trademark. Project
Gutenberg is a registered trademark, and may not be used if you
charge for the eBooks, unless you receive specific permission. If you
do not charge anything for copies of this eBook, complying with the
rules is very easy. You may use this eBook for nearly any purpose
such as creation of derivative works, reports, performances and
research. They may be modified and printed and given away--you may do
practically ANYTHING with public domain eBooks. Redistribution is
subject to the trademark license, especially commercial
redistribution.
*** START: FULL LICENSE ***
THE FULL PROJECT GUTENBERG LICENSE
PLEASE READ THIS BEFORE YOU DISTRIBUTE OR USE THIS WORK
To protect the Project Gutenberg-tm mission of promoting the free
distribution of electronic works, by using or distributing this work
(or any other work associated in any way with the phrase "Project
Gutenberg"), you agree to comply with all the terms of the Full Project
Gutenberg-tm License available with this file or online at
www.gutenberg.org/license.
Section 1. General Terms of Use and Redistributing Project Gutenberg-tm
electronic works
1.A. By reading or using any part of this Project Gutenberg-tm
electronic work, you indicate that you have read, understand, agree to
and accept all the terms of this license and intellectual property
(trademark/copyright) agreement. If you do not agree to abide by all
the terms of this agreement, you must cease using and return or destroy
all copies of Project Gutenberg-tm electronic works in your possession.
If you paid a fee for obtaining a copy of or access to a Project
Gutenberg-tm electronic work and you do not agree to be bound by the
terms of this agreement, you may obtain a refund from the person or
entity to whom you paid the fee as set forth in paragraph 1.E.8.
1.B. "Project Gutenberg" is a registered trademark. It may only be
used on or associated in any way with an electronic work by people who
agree to be bound by the terms of this agreement. There are a few
things that you can do with most Project Gutenberg-tm electronic works
even without complying with the full terms of this agreement. See
paragraph 1.C below. There are a lot of things you can do with Project
Gutenberg-tm electronic works if you follow the terms of this agreement
and help preserve free future access to Project Gutenberg-tm electronic
works. See paragraph 1.E below.
1.C. The Project Gutenberg Literary Archive Foundation ("the Foundation"
or PGLAF), owns a compilation copyright in the collection of Project
Gutenberg-tm electronic works. Nearly all the individual works in the
collection are in the public domain in the United States. If an
individual work is in the public domain in the United States and you are
located in the United States, we do not claim a right to prevent you from
copying, distributing, performing, displaying or creating derivative
works based on the work as long as all references to Project Gutenberg
are removed. Of course, we hope that you will support the Project
Gutenberg-tm mission of promoting free access to electronic works by
freely sharing Project Gutenberg-tm works in compliance with the terms of
this agreement for keeping the Project Gutenberg-tm name associated with
the work. You can easily comply with the terms of this agreement by
keeping this work in the same format with its attached full Project
Gutenberg-tm License when you share it without charge with others.
1.D. The copyright laws of the place where you are located also govern
what you can do with this work. Copyright laws in most countries are in
a constant state of change. If you are outside the United States, check
the laws of your country in addition to the terms of this agreement
before downloading, copying, displaying, performing, distributing or
creating derivative works based on this work or any other Project
Gutenberg-tm work. The Foundation makes no representations concerning
the copyright status of any work in any country outside the United
States.
1.E. Unless you have removed all references to Project Gutenberg:
1.E.1. The following sentence, with active links to, or other immediate
access to, the full Project Gutenberg-tm License must appear prominently
whenever any copy of a Project Gutenberg-tm work (any work on which the
phrase "Project Gutenberg" appears, or with which the phrase "Project
Gutenberg" is associated) is accessed, displayed, performed, viewed,
copied or distributed:
This eBook is for the use of anyone anywhere at no cost and with
almost no restrictions whatsoever. You may copy it, give it away or
re-use it under the terms of the Project Gutenberg License included
with this eBook or online at www.gutenberg.org
1.E.2. If an individual Project Gutenberg-tm electronic work is derived
from the public domain (does not contain a notice indicating that it is
posted with permission of the copyright holder), the work can be copied
and distributed to anyone in the United States without paying any fees
or charges. If you are redistributing or providing access to a work
with the phrase "Project Gutenberg" associated with or appearing on the
work, you must comply either with the requirements of paragraphs 1.E.1
through 1.E.7 or obtain permission for the use of the work and the
Project Gutenberg-tm trademark as set forth in paragraphs 1.E.8 or
1.E.9.
1.E.3. If an individual Project Gutenberg-tm electronic work is posted
with the permission of the copyright holder, your use and distribution
must comply with both paragraphs 1.E.1 through 1.E.7 and any additional
terms imposed by the copyright holder. Additional terms will be linked
to the Project Gutenberg-tm License for all works posted with the
permission of the copyright holder found at the beginning of this work.
1.E.4. Do not unlink or detach or remove the full Project Gutenberg-tm
License terms from this work, or any files containing a part of this
work or any other work associated with Project Gutenberg-tm.
1.E.5. Do not copy, display, perform, distribute or redistribute this
electronic work, or any part of this electronic work, without
prominently displaying the sentence set forth in paragraph 1.E.1 with
active links or immediate access to the full terms of the Project
Gutenberg-tm License.
1.E.6. You may convert to and distribute this work in any binary,
compressed, marked up, nonproprietary or proprietary form, including any
word processing or hypertext form. However, if you provide access to or
distribute copies of a Project Gutenberg-tm work in a format other than
"Plain Vanilla ASCII" or other format used in the official version
posted on the official Project Gutenberg-tm web site (www.gutenberg.org),
you must, at no additional cost, fee or expense to the user, provide a
copy, a means of exporting a copy, or a means of obtaining a copy upon
request, of the work in its original "Plain Vanilla ASCII" or other
form. Any alternate format must include the full Project Gutenberg-tm
License as specified in paragraph 1.E.1.
1.E.7. Do not charge a fee for access to, viewing, displaying,
performing, copying or distributing any Project Gutenberg-tm works
unless you comply with paragraph 1.E.8 or 1.E.9.
1.E.8. You may charge a reasonable fee for copies of or providing
access to or distributing Project Gutenberg-tm electronic works provided
that
- You pay a royalty fee of 20% of the gross profits you derive from
the use of Project Gutenberg-tm works calculated using the method
you already use to calculate your applicable taxes. The fee is
owed to the owner of the Project Gutenberg-tm trademark, but he
has agreed to donate royalties under this paragraph to the
Project Gutenberg Literary Archive Foundation. Royalty payments
must be paid within 60 days following each date on which you
prepare (or are legally required to prepare) your periodic tax
returns. Royalty payments should be clearly marked as such and
sent to the Project Gutenberg Literary Archive Foundation at the
address specified in Section 4, "Information about donations to
the Project Gutenberg Literary Archive Foundation."
- You provide a full refund of any money paid by a user who notifies
you in writing (or by e-mail) within 30 days of receipt that s/he
does not agree to the terms of the full Project Gutenberg-tm
License. You must require such a user to return or
destroy all copies of the works possessed in a physical medium
and discontinue all use of and all access to other copies of
Project Gutenberg-tm works.
- You provide, in accordance with paragraph 1.F.3, a full refund of any
money paid for a work or a replacement copy, if a defect in the
electronic work is discovered and reported to you within 90 days
of receipt of the work.
- You comply with all other terms of this agreement for free
distribution of Project Gutenberg-tm works.
1.E.9. If you wish to charge a fee or distribute a Project Gutenberg-tm
electronic work or group of works on different terms than are set
forth in this agreement, you must obtain permission in writing from
both the Project Gutenberg Literary Archive Foundation and Michael
Hart, the owner of the Project Gutenberg-tm trademark. Contact the
Foundation as set forth in Section 3 below.
1.F.
1.F.1. Project Gutenberg volunteers and employees expend considerable
effort to identify, do copyright research on, transcribe and proofread
public domain works in creating the Project Gutenberg-tm
collection. Despite these efforts, Project Gutenberg-tm electronic
works, and the medium on which they may be stored, may contain
"Defects," such as, but not limited to, incomplete, inaccurate or
corrupt data, transcription errors, a copyright or other intellectual
property infringement, a defective or damaged disk or other medium, a
computer virus, or computer codes that damage or cannot be read by
your equipment.
1.F.2. LIMITED WARRANTY, DISCLAIMER OF DAMAGES - Except for the "Right
of Replacement or Refund" described in paragraph 1.F.3, the Project
Gutenberg Literary Archive Foundation, the owner of the Project
Gutenberg-tm trademark, and any other party distributing a Project
Gutenberg-tm electronic work under this agreement, disclaim all
liability to you for damages, costs and expenses, including legal
fees. YOU AGREE THAT YOU HAVE NO REMEDIES FOR NEGLIGENCE, STRICT
LIABILITY, BREACH OF WARRANTY OR BREACH OF CONTRACT EXCEPT THOSE
PROVIDED IN PARAGRAPH 1.F.3. YOU AGREE THAT THE FOUNDATION, THE
TRADEMARK OWNER, AND ANY DISTRIBUTOR UNDER THIS AGREEMENT WILL NOT BE
LIABLE TO YOU FOR ACTUAL, DIRECT, INDIRECT, CONSEQUENTIAL, PUNITIVE OR
INCIDENTAL DAMAGES EVEN IF YOU GIVE NOTICE OF THE POSSIBILITY OF SUCH
DAMAGE.
1.F.3. LIMITED RIGHT OF REPLACEMENT OR REFUND - If you discover a
defect in this electronic work within 90 days of receiving it, you can
receive a refund of the money (if any) you paid for it by sending a
written explanation to the person you received the work from. If you
received the work on a physical medium, you must return the medium with
your written explanation. The person or entity that provided you with
the defective work may elect to provide a replacement copy in lieu of a
refund. If you received the work electronically, the person or entity
providing it to you may choose to give you a second opportunity to
receive the work electronically in lieu of a refund. If the second copy
is also defective, you may demand a refund in writing without further
opportunities to fix the problem.
1.F.4. Except for the limited right of replacement or refund set forth
in paragraph 1.F.3, this work is provided to you 'AS-IS', WITH NO OTHER
WARRANTIES OF ANY KIND, EXPRESS OR IMPLIED, INCLUDING BUT NOT LIMITED TO
WARRANTIES OF MERCHANTABILITY OR FITNESS FOR ANY PURPOSE.
1.F.5. Some states do not allow disclaimers of certain implied
warranties or the exclusion or limitation of certain types of damages.
If any disclaimer or limitation set forth in this agreement violates the
law of the state applicable to this agreement, the agreement shall be
interpreted to make the maximum disclaimer or limitation permitted by
the applicable state law. The invalidity or unenforceability of any
provision of this agreement shall not void the remaining provisions.
1.F.6. INDEMNITY - You agree to indemnify and hold the Foundation, the
trademark owner, any agent or employee of the Foundation, anyone
providing copies of Project Gutenberg-tm electronic works in accordance
with this agreement, and any volunteers associated with the production,
promotion and distribution of Project Gutenberg-tm electronic works,
harmless from all liability, costs and expenses, including legal fees,
that arise directly or indirectly from any of the following which you do
or cause to occur: (a) distribution of this or any Project Gutenberg-tm
work, (b) alteration, modification, or additions or deletions to any
Project Gutenberg-tm work, and (c) any Defect you cause.
Section 2. Information about the Mission of Project Gutenberg-tm
Project Gutenberg-tm is synonymous with the free distribution of
electronic works in formats readable by the widest variety of computers
including obsolete, old, middle-aged and new computers. It exists
because of the efforts of hundreds of volunteers and donations from
people in all walks of life.
Volunteers and financial support to provide volunteers with the
assistance they need are critical to reaching Project Gutenberg-tm's
goals and ensuring that the Project Gutenberg-tm collection will
remain freely available for generations to come. In 2001, the Project
Gutenberg Literary Archive Foundation was created to provide a secure
and permanent future for Project Gutenberg-tm and future generations.
To learn more about the Project Gutenberg Literary Archive Foundation
and how your efforts and donations can help, see Sections 3 and 4
and the Foundation information page at www.gutenberg.org
Section 3. Information about the Project Gutenberg Literary Archive
Foundation
The Project Gutenberg Literary Archive Foundation is a non profit
501(c)(3) educational corporation organized under the laws of the
state of Mississippi and granted tax exempt status by the Internal
Revenue Service. The Foundation's EIN or federal tax identification
number is 64-6221541. Contributions to the Project Gutenberg
Literary Archive Foundation are tax deductible to the full extent
permitted by U.S. federal laws and your state's laws.
The Foundation's principal office is located at 4557 Melan Dr. S.
Fairbanks, AK, 99712., but its volunteers and employees are scattered
throughout numerous locations. Its business office is located at 809
North 1500 West, Salt Lake City, UT 84116, (801) 596-1887. Email
contact links and up to date contact information can be found at the
Foundation's web site and official page at www.gutenberg.org/contact
For additional contact information:
Dr. Gregory B. Newby
Chief Executive and Director
gbnewby@pglaf.org
Section 4. Information about Donations to the Project Gutenberg
Literary Archive Foundation
Project Gutenberg-tm depends upon and cannot survive without wide
spread public support and donations to carry out its mission of
increasing the number of public domain and licensed works that can be
freely distributed in machine readable form accessible by the widest
array of equipment including outdated equipment. Many small donations
($1 to $5,000) are particularly important to maintaining tax exempt
status with the IRS.
The Foundation is committed to complying with the laws regulating
charities and charitable donations in all 50 states of the United
States. Compliance requirements are not uniform and it takes a
considerable effort, much paperwork and many fees to meet and keep up
with these requirements. We do not solicit donations in locations
where we have not received written confirmation of compliance. To
SEND DONATIONS or determine the status of compliance for any
particular state visit www.gutenberg.org/donate
While we cannot and do not solicit contributions from states where we
have not met the solicitation requirements, we know of no prohibition
against accepting unsolicited donations from donors in such states who
approach us with offers to donate.
International donations are gratefully accepted, but we cannot make
any statements concerning tax treatment of donations received from
outside the United States. U.S. laws alone swamp our small staff.
Please check the Project Gutenberg Web pages for current donation
methods and addresses. Donations are accepted in a number of other
ways including checks, online payments and credit card donations.
To donate, please visit: www.gutenberg.org/donate
Section 5. General Information About Project Gutenberg-tm electronic
works.
Professor Michael S. Hart was the originator of the Project Gutenberg-tm
concept of a library of electronic works that could be freely shared
with anyone. For forty years, he produced and distributed Project
Gutenberg-tm eBooks with only a loose network of volunteer support.
Project Gutenberg-tm eBooks are often created from several printed
editions, all of which are confirmed as Public Domain in the U.S.
unless a copyright notice is included. Thus, we do not necessarily
keep eBooks in compliance with any particular paper edition.
Most people start at our Web site which has the main PG search facility:
www.gutenberg.org
This Web site includes information about Project Gutenberg-tm,
including how to make donations to the Project Gutenberg Literary
Archive Foundation, how to help produce our new eBooks, and how to
subscribe to our email newsletter to hear about new eBooks.